آهنگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

آهنگری (تغییر فرم آزاد )

تغییر فرم آزاد همان تغییر شکل تحت فشار می باشد با اختلاف اینکه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حرکت نسبی افزار و کار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت کوچک می شوند .

روشهای مختلفی که نرم هستند عبارتند از :

دراز کردن

پهن کردن

پخ کردن

فشردن

پخ کردن به صورت پله ای

مراحل آهنگری فولاد

فولادی که برای اهنگری استفاده می شود اکثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشکیل شده است . کریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند که در نتیجه مقدار تغییر شکل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری کرد تا بلورهای کوچک و منظیمی پیدا کند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شکل نیز افزایش می یابد .

برای اینکه خواص فولاد را بهتر کنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز کنیم و یا آهنگری کنیم به طوری که اثر آهنگری به عمق کامل فولاد اثر کرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز کردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .

اکثراً بوسیله چکش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را کم می کنند که این نیز مراحل مختلفی از لحاظ کمی و کیفی کار دارد .وقتی که قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری کنیم کریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره کم می گردد از این طریق طول قطعه با کم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چکش و سندان باریکتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر کنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوکهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چکش و سندان بهتر است که صاف باشد .

در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چکش هم زیاد باشد تا عمل چکش کاری هم خوب انجام شود البته بلوک باید به طور یکنواخت چرخانده شود .

اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه کاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری کرد . زیرا که نیروی چکش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .

پهن کردن قطعه همان پخ کردن است با فرق اینکه طول آن به مقدار خیلی کم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این کار بهتر است که از چکش گرد استفاده نمود .

باریک کردن قطعه فولاد در یک محل را باریک سازی (نشست) می گویند .

و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی که بخواهیم بوسیله پتک هیدرولیکی فولاد را اهنگری کنیم ابزار مختلفی لازم داریم .

میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا که از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .

آهنگری میله

وقتی که قطر یک محور و یا لوله را بوسیله چکش کاری کم کنیم نشست قطر می گویند . برای اینکار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .

Anspiltpn = تیر کردن ). در این حالت محور نازک می شو و به شکل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش کم شده و طول آن افزایش می یابد . کاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .

همانطور که ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتکهای آهنگری منحنی شکل ساخته شده اند و یک حرکت نسبی نسبت به غلکطها دارند .

اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .

چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد کم نیز صرف می کند . ماتریالهایکه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =

پهن کردن صحیح فولاد نه تنها برای به شکل دلخواه در آوردن آنها مناسب است بلکه خواص آنها را نیز بهتر می کند . آهنگری صحیح آن که پس از پهن کردن طول آن را به وسیله ضربه های چکش درازتر کند . از قطعات خالص که در اثر ریخته گری بدست آمده اند باید قسمت سرو ته آنها را جدا کرد زیرا که ناخالصی موجود در قسمت سر و ته خواص جسم را بدتر می کند .

در ضمن اره کردن آنها گران تمام می شود . از این رو نباید از چکش و سندان تخت استفاده نمود . معمولاً سر قطعه بوسیله حلقه ای روی سندان نگه داشته می شود و

مقاله درمورد... آهنگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

آهنگری (تغییر فرم آزاد )

تغییر فرم آزاد همان تغییر شکل تحت فشار می باشد با اختلاف اینکه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حرکت نسبی افزار و کار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت کوچک می شوند .

روشهای مختلفی که نرم هستند عبارتند از :

دراز کردن

پهن کردن

پخ کردن

فشردن

پخ کردن به صورت پله ای

مراحل آهنگری فولاد

فولادی که برای اهنگری استفاده می شود اکثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشکیل شده است . کریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند که در نتیجه مقدار تغییر شکل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری کرد تا بلورهای کوچک و منظیمی پیدا کند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شکل نیز افزایش می یابد .

برای اینکه خواص فولاد را بهتر کنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز کنیم و یا آهنگری کنیم به طوری که اثر آهنگری به عمق کامل فولاد اثر کرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز کردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .

اکثراً بوسیله چکش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را کم می کنند که این نیز مراحل مختلفی از لحاظ کمی و کیفی کار دارد .وقتی که قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری کنیم کریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره کم می گردد از این طریق طول قطعه با کم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چکش و سندان باریکتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر کنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوکهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چکش و سندان بهتر است که صاف باشد .

در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چکش هم زیاد باشد تا عمل چکش کاری هم خوب انجام شود البته بلوک باید به طور یکنواخت چرخانده شود .

اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه کاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری کرد . زیرا که نیروی چکش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .

پهن کردن قطعه همان پخ کردن است با فرق اینکه طول آن به مقدار خیلی کم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این کار بهتر است که از چکش گرد استفاده نمود .

باریک کردن قطعه فولاد در یک محل را باریک سازی (نشست) می گویند .

و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی که بخواهیم بوسیله پتک هیدرولیکی فولاد را اهنگری کنیم ابزار مختلفی لازم داریم .

میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا که از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .

آهنگری میله

وقتی که قطر یک محور و یا لوله را بوسیله چکش کاری کم کنیم نشست قطر می گویند . برای اینکار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .

Anspiltpn = تیر کردن ). در این حالت محور نازک می شو و به شکل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش کم شده و طول آن افزایش می یابد . کاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .

همانطور که ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتکهای آهنگری منحنی شکل ساخته شده اند و یک حرکت نسبی نسبت به غلکطها دارند .

اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .

چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد کم نیز صرف می کند . ماتریالهایکه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =

پهن کردن صحیح فولاد نه تنها برای به شکل دلخواه در آوردن آنها مناسب است بلکه خواص آنها را نیز بهتر می کند . آهنگری صحیح آن که پس از پهن کردن طول آن را به وسیله ضربه های چکش درازتر کند . از قطعات خالص که در اثر ریخته گری بدست آمده اند باید قسمت سرو ته آنها را جدا کرد زیرا که ناخالصی موجود در قسمت سر و ته خواص جسم را بدتر می کند .

در ضمن اره کردن آنها گران تمام می شود . از این رو نباید از چکش و سندان تخت استفاده نمود . معمولاً سر قطعه بوسیله حلقه ای روی سندان نگه داشته می شود و

تحقیق درباره آهنگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

آهنگری (تغییر فرم آزاد )

تغییر فرم آزاد همان تغییر شکل تحت فشار می باشد با اختلاف اینکه فقط گاهی اوقات افزار مورد مصرف ملزوم را داراست در اینجا فقط بوسیله حرکت نسبی افزار و کار تولید می شود در آغاز مقطعهای بزرگ مانند دستگاه نورد بوسیله حرارت و یا بدون حرارت کوچک می شوند .

روشهای مختلفی که نرم هستند عبارتند از :

دراز کردن

پهن کردن

پخ کردن

فشردن

پخ کردن به صورت پله ای

مراحل آهنگری فولاد

فولادی که برای اهنگری استفاده می شود اکثراً از قطعه خام و یا قطعات ریخته شده و یا از میله های مختلف تشکیل شده است . کریستالهای فولاد خام معمولاً بزرگ و نا منظم می باشند که در نتیجه مقدار تغییر شکل را محدود می سازند . از این رو فولاد خام را بایستی با ضربات ملایم آهنگری کرد تا بلورهای کوچک و منظیمی پیدا کند . البته مقاومت آن در برابر تغییر شکل نیز افزایش می یابد .

برای اینکه خواص فولاد را بهتر کنیم باید آن را تا درجه خاصی دراز کنیم و یا آهنگری کنیم به طوری که اثر آهنگری به عمق کامل فولاد اثر کرده باشد . برای قطعه های آلیاژی درجه دراز کردن 4 و برای بقیه فولادها 3 تا می باشد .

اکثراً بوسیله چکش آهنگری طول قطعه را زیاد و سطح مقطع آن را کم می کنند که این نیز مراحل مختلفی از لحاظ کمی و کیفی کار دارد .وقتی که قطعه چهار گوشی را از دو پهلو آهنگری کنیم کریستالهای آنها فشرده تر می شوند و عرض زیاد شده و دوباره کم می گردد از این طریق طول قطعه با کم شدن سطح مقطع آن زیاد می شود . هر چه چکش و سندان باریکتر باشند می توانند طول فولاد را زیاد تر کنند و عرض فولاد فقط تا حدودی زیاد می شود . اگر بلوکهای آهنگری شونده بزرگ باشند سطح چکش و سندان بهتر است که صاف باشد .

در ضمن برای فولادهای بزرگ باید عرض چکش هم زیاد باشد تا عمل چکش کاری هم خوب انجام شود البته بلوک باید به طور یکنواخت چرخانده شود .

اگر از سندان زاویه دار استفاده شود اتلاف دستگاه کاهش می یابد . معمولاً فولادهای سنگین را نمی توان بوسیله سندان زاویه دار به طور عمیق آهنگری کرد . زیرا که نیروی چکش روی سندان بوسیله دو نقطه تحمیل می شود یعنی نیرو نصف می شود .

پهن کردن قطعه همان پخ کردن است با فرق اینکه طول آن به مقدار خیلی کم زیاد می شوند ولی عرض آن پهن تر می گردد . برای این کار بهتر است که از چکش گرد استفاده نمود .

باریک کردن قطعه فولاد در یک محل را باریک سازی (نشست) می گویند .

و معمولاً قطعه بوسیله دست روی سندان آهنگری می شود . ولی وقتی که بخواهیم بوسیله پتک هیدرولیکی فولاد را اهنگری کنیم ابزار مختلفی لازم داریم .

میل لنگ را نیز از همین طریق می سازند زیرا که از ایجاد تنش فراوان در آن جلوگیری می شود .

آهنگری میله

وقتی که قطر یک محور و یا لوله را بوسیله چکش کاری کم کنیم نشست قطر می گویند . برای اینکار ابزار لازم به طور متوالی روی تمام یا قسمتی از محور یا لوله را می پوشاند. این ابزار با هم و در جهت شعاع به محور ضربه می زنند و نسبت به محور نیز می چرخند .

Anspiltpn = تیر کردن ). در این حالت محور نازک می شو و به شکل مخروطی در می آید . در واقع شعاعش کم شده و طول آن افزایش می یابد . کاهش دادن قطر میله می تواند سرد یا گرم انجام شود .معمولاً لوله و میله ها بوسیله آبزار آهنگری با ضربات متوالی و بدون حرارت آهنگری می شوند . سطح و مقاومت قطعه فولادی در آهنگری سرد بهتر از آهنگری گرم می شود . در ضمن تولرانس لازمه را می توان خیلی دقیق انتخاب نمود .

همانطور که ابزار آهنگری گرد هستند و در ضمن حول محور قطعه نیز نیز می چرخند پتکهای آهنگری منحنی شکل ساخته شده اند و یک حرکت نسبی نسبت به غلکطها دارند .

اگر تعداد دور ماشین 400 تا 500 دور در دقیقه باشد تعداد ضربه ها 2000 تا 3000 می باشد ، مثلاً این روش برای زدن جای خار روی محور خیلی متناسب است .

چون این روش خیلی ساده و ارزان تمام می شود برای ساختن حتی تعداد کم نیز صرف می کند . ماتریالهایکه به وسیله این روش آهنگری می شوند عبارتند از فولاد خالص و یا آلیاژهایش با حداقل درجه انبساط 10% تا 8 =

پهن کردن صحیح فولاد نه تنها برای به شکل دلخواه در آوردن آنها مناسب است بلکه خواص آنها را نیز بهتر می کند . آهنگری صحیح آن که پس از پهن کردن طول آن را به وسیله ضربه های چکش درازتر کند . از قطعات خالص که در اثر ریخته گری بدست آمده اند باید قسمت سرو ته آنها را جدا کرد زیرا که ناخالصی موجود در قسمت سر و ته خواص جسم را بدتر می کند .

در ضمن اره کردن آنها گران تمام می شود . از این رو نباید از چکش و سندان تخت استفاده نمود . معمولاً سر قطعه بوسیله حلقه ای روی سندان نگه داشته می شود و

مقاله. آهنگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

آهنگری

آهنگری فنی است که برای تغییر شکل فلزات و آلیاژها چه به صورت داغ و چه به صورت سرد کاربرد دارد.

با استفاده از قدرت تراک چند برابر (چکشی یا فشاری) تصویر 1 و یا یک قدرت فشاری واحد(پرسی یا غلتان) تصویر2.

کوره‌های آهنگری چکشی و ضربه‌ای فقط با فلزات داغ قابل اجرا هستند، در حالیکه آهنگری فشاری می‌تواند به صورت سرد انجام شود. آهنگری هم به صورت دستی و هم مکانیکی قابل اجرا است.

عملیات انجام شده شامل برش مواد به انداره‌های دلخواه، گرمادادن ـ ذوب ـ روش‌های حرارتی (تصویر 3) پاکسازی و معاینه و بازرسی است.

در آهنگری‌های کوچک دستی تمام این عملیات در یک فضای محدود و توسط تعداد معینی از آهنگر و چکش‌کار انجام می‌شود که در معرض مخاطرات زیان‌باری قرار می‌گیرند. در کارگاه‌هایی که دارای کوره‌های بزرگ هستند، مخاطرات نیز در مقایسه با وظایف کاری به همان نسبت تغییر می‌کند.

شرایط کاری

شرایط کاری از یک کارگاه تا کارگاه آهنگری دیگر تفاوت دارد اما همه دارای خصوصیات مشترکی هستند. فعالیت بدنی متعادل ـ هوای گرم وخشک، سروصدا و ارتعشات ـ آلودگی هوا با دود و بخار و گازها.

هزینه انرژی

این برآورد هزینه بین 6و3 کیلوکالری در دقیقه (متناسب با 25.12-12.56 کیلوگرم در دقیقه) و نوع کوره کارگاه آهنگری و سطح مکانیکی متغییر است. در کوره‌های مکانیزه معلوم شده است که 70 درصد یک روز کاری صرف آهنگری با مصرف انرژی ناچیزی مانند 4.5 کیلوکالری در دقیقه ( و یا 18.84 کیلوگرم در دقیقه) شده است. 10 درصد صرف کارهای اضافی با انرژی اندک 2 کیلوکالری در دقیقه (8.37 کیلوگرم در دقیقه) و 20 درصد فعالیت‌های سازمانی و ساعت‌های استراحت با انرژی حدود 1 کیلوکالری در دقیقه (4.19 کیلوگرم در دقیقه) می‌باشد.

کل هزینه انرژی مصرف شده در روز 1750 کیلوکالری (7324 کیلوگرم در روز) است. که حرفه آهنگری را در سطح بالای کارهای تقریباً سخت قرار می‌دهد.

تلاش نورفیزیک انجام شده نیز در حد بین کارهای متعادل و کارهای بسیار سخت قرار می‌گیرد.

شرایط آب و هوایی کوچک

کیفیت ویژه، درجه حرارت بالایی است که در نتیجه دیوارهای داغ کوره (180-100 درجه سانتیگراد) و گرم شدن درها (260-220 درجه سانتیگراد) حرارت فلزات داغ گداخته (900-800 درجه سانتیگراد) و ابزار و حرارت متصاعد شده از ک اطاق‌ها ـ که درنتیجه قرار دادن فلزات گداخته در روی آن‌ها به وجود آمده است (بالاتر از 35 درجه سانتی‌گراد) همگی باعث می‌شوند که در یک کارگاه آهنگری که تهویه مناسب ندارد درجه حرارت در روزهای گرم به 40 تا 43 درجه سانتی‌گراد برسد. در کارگاه‌های بزرگ حرارت متصاعد شده با شدت بالا(0.8-5kcal/cm.min) یا (kcal/cm.min20.93-35و3) و بالاتر می‌باشد و کارگر ممکن است که بیش از 55 درصد از وقتش در یک روز کاری در معرض چنین حرارتی قرار داشته باشد. در کارگاه‌های کوچک، شدت حرارت کمتر است (0.8-3kcal/cm.min) یا (12.56-3.25 کیلوگرم در سانتی‌متر) اما در معرض حرارت بودن طولانی‌تر می‌باشد (85 درصد یک روز کاری). رطوبت نسبی معمولاً بین 50-15 درصد است و سرعت جریان هوا بین 1-0.4 متر در ثانیه تغییر می‌کند. در صورتی که در زمستان نزدیک درها ممکن است تا 6 متر در ثانیه هم برسد.

کارگران همزمان، در معرض درجه حرارت بالای هوا و همچنین گرمای متصاعد شده از کف کارگاه می‌باشند. این دما باعث افزایش درجه حرارت بدن می‌شود که وقتی با حرارت متابولیک بدن جمع شود، ممکن است باعث اختلالات ناشی از حرارت و تغییرات آسیب‌آفرین است بین 1.5 و 51 یا حتی بالاتر، با توجه به وضعیت آب‌وهوایی و تعرق بدنی و سازش و تطابق با گرما متغیر باشد.

طبق لیست در آهنگری‌های کوچک‌تر یا در موقعیت‌هایی فاصله‌دار از منبع حراتی فشار حرارتی معمولاً بین 55 تا95 است ولی در محل‌هایی نزدیک به کوره‌ها یا آهنگری‌های حدیده‌ای، در کارگاه‌های بزرگ از 150 تا 190 نیز می‌تواند بالا برود و باعث کمبود نمک و گرفتگی عضلانی در درمای زیاد بشود. قرار گرفتن در معرض تغییرات هوا به خصوص در فصل‌های سرد تا حدی می‌تواند رضایتبخش باشد ولی تغییر دما به سرعت و به طور مفرط برای سلامتی شخص ایجاد خطر می‌کند.

آلودگی هوا

هوای محل کار ممکن است دارای دود، مونواکسید کربن، دی‌اکسیدکربن، دی‌اکسیدسولفور و شاید آکرولین باشد که غلظت آن به نوع سوخت کوره و ناخالصی آن و همچنین قدرت احتراق، هواکش و تهویه وابسته است.

سروصدا و ارتعاشات

چکش‌های بزرگ آهنگری صداهایی با تناوب اندک و ارتعاشاتی نیز تولید می‌کنند، اگر چه ممکن است سک جریان مشخص با فرکانس بالا نیز وجود داشته باشد. سطح فشارصوتی بین 95 و 115 دسی‌بل جریان دارد. قرار گرفتن در معرض ارتعاشات آهنگری ممکن است باعث اختلالات ارگانیک در شنوایی شوند که احتمالاً روی ظرفیت کاری و ایمنی شخصی اثر بگذارد.

مخاطرات

حوادث

ممکن است وجود کارگرهای ناشی و یا محیط کاری، انجام کارهای نامناسب، فقدان و یا ناکافی بودن تدابیر ایمنی و وسایل حفاظتی شخصی باعث بروز حوادث شوند. جراحت‌های سختی ممکن استدر کارگاه‌های آهنگری حدیده‌ای (چکشی) با افتادن چکش یا سندان چه در طول مراحل تولید یا در طول تغییر در مراحل کار به وجود آید. از بسیاری از این حوادث می‌توان با ایجاد حایل‌های مناسب و دستگیره‌هایی برای نگهداری چکش جلوگیری کرد. پدال‌های روکش‌دار (باحفاظ) می‌تواند از روشن شدن ماشین‌ها به طور اتفاقی جلوگیری کند.

فلز سرد که استفاده می‌شود برای انتقال آهنگری داغ ممکن است به شدت از میان ابزار به بیرون پرتاب شود و با کارگران برخورد نماید.

ذرات داغ که پرتاب می‌شوند در صورتی که از محافظ چشم استفاده نشده باشد، ممکن است باعث آسیب چشم‌ها شوند.

بازوبندهای محافظ و ضدحرارت، گتر(پوشش روی کفش) و پیش‌بندها می‌توانند از بسیاری سوختگی‌های بازوان و پاها جلوگیری نمایند و کفش‌های ایمنی، پاها را در مقابل جراحات ناشی از کوفتگی و ضربات که باعث له‌شدگی می‌شوند، حفظ کنند.

بیماری‌ها

اگرچه عوامل آسیب‌پذیر در محیط کاری ممکن است شرایطی آسیب‌آفرین به وجود آورند که بنابر ماهیتشان به عنوان یک بیماری شغلی معرفی شوند ولی به طور کلی تأثیر معمولی آن بر روی بیماری‌های با علایم ظاهری

تحقیق: آهنگری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

آهنگری

آهنگری فنی است که برای تغییر شکل فلزات و آلیاژها چه به صورت داغ و چه به صورت سرد کاربرد دارد.

با استفاده از قدرت تراک چند برابر (چکشی یا فشاری) تصویر 1 و یا یک قدرت فشاری واحد(پرسی یا غلتان) تصویر2.

کوره‌های آهنگری چکشی و ضربه‌ای فقط با فلزات داغ قابل اجرا هستند، در حالیکه آهنگری فشاری می‌تواند به صورت سرد انجام شود. آهنگری هم به صورت دستی و هم مکانیکی قابل اجرا است.

عملیات انجام شده شامل برش مواد به انداره‌های دلخواه، گرمادادن ـ ذوب ـ روش‌های حرارتی (تصویر 3) پاکسازی و معاینه و بازرسی است.

در آهنگری‌های کوچک دستی تمام این عملیات در یک فضای محدود و توسط تعداد معینی از آهنگر و چکش‌کار انجام می‌شود که در معرض مخاطرات زیان‌باری قرار می‌گیرند. در کارگاه‌هایی که دارای کوره‌های بزرگ هستند، مخاطرات نیز در مقایسه با وظایف کاری به همان نسبت تغییر می‌کند.

شرایط کاری

شرایط کاری از یک کارگاه تا کارگاه آهنگری دیگر تفاوت دارد اما همه دارای خصوصیات مشترکی هستند. فعالیت بدنی متعادل ـ هوای گرم وخشک، سروصدا و ارتعشات ـ آلودگی هوا با دود و بخار و گازها.

هزینه انرژی

این برآورد هزینه بین 6و3 کیلوکالری در دقیقه (متناسب با 25.12-12.56 کیلوگرم در دقیقه) و نوع کوره کارگاه آهنگری و سطح مکانیکی متغییر است. در کوره‌های مکانیزه معلوم شده است که 70 درصد یک روز کاری صرف آهنگری با مصرف انرژی ناچیزی مانند 4.5 کیلوکالری در دقیقه ( و یا 18.84 کیلوگرم در دقیقه) شده است. 10 درصد صرف کارهای اضافی با انرژی اندک 2 کیلوکالری در دقیقه (8.37 کیلوگرم در دقیقه) و 20 درصد فعالیت‌های سازمانی و ساعت‌های استراحت با انرژی حدود 1 کیلوکالری در دقیقه (4.19 کیلوگرم در دقیقه) می‌باشد.

کل هزینه انرژی مصرف شده در روز 1750 کیلوکالری (7324 کیلوگرم در روز) است. که حرفه آهنگری را در سطح بالای کارهای تقریباً سخت قرار می‌دهد.

تلاش نورفیزیک انجام شده نیز در حد بین کارهای متعادل و کارهای بسیار سخت قرار می‌گیرد.

شرایط آب و هوایی کوچک

کیفیت ویژه، درجه حرارت بالایی است که در نتیجه دیوارهای داغ کوره (180-100 درجه سانتیگراد) و گرم شدن درها (260-220 درجه سانتیگراد) حرارت فلزات داغ گداخته (900-800 درجه سانتیگراد) و ابزار و حرارت متصاعد شده از ک اطاق‌ها ـ که درنتیجه قرار دادن فلزات گداخته در روی آن‌ها به وجود آمده است (بالاتر از 35 درجه سانتی‌گراد) همگی باعث می‌شوند که در یک کارگاه آهنگری که تهویه مناسب ندارد درجه حرارت در روزهای گرم به 40 تا 43 درجه سانتی‌گراد برسد. در کارگاه‌های بزرگ حرارت متصاعد شده با شدت بالا(0.8-5kcal/cm.min) یا (kcal/cm.min20.93-35و3) و بالاتر می‌باشد و کارگر ممکن است که بیش از 55 درصد از وقتش در یک روز کاری در معرض چنین حرارتی قرار داشته باشد. در کارگاه‌های کوچک، شدت حرارت کمتر است (0.8-3kcal/cm.min) یا (12.56-3.25 کیلوگرم در سانتی‌متر) اما در معرض حرارت بودن طولانی‌تر می‌باشد (85 درصد یک روز کاری). رطوبت نسبی معمولاً بین 50-15 درصد است و سرعت جریان هوا بین 1-0.4 متر در ثانیه تغییر می‌کند. در صورتی که در زمستان نزدیک درها ممکن است تا 6 متر در ثانیه هم برسد.

کارگران همزمان، در معرض درجه حرارت بالای هوا و همچنین گرمای متصاعد شده از کف کارگاه می‌باشند. این دما باعث افزایش درجه حرارت بدن می‌شود که وقتی با حرارت متابولیک بدن جمع شود، ممکن است باعث اختلالات ناشی از حرارت و تغییرات آسیب‌آفرین است بین 1.5 و 51 یا حتی بالاتر، با توجه به وضعیت آب‌وهوایی و تعرق بدنی و سازش و تطابق با گرما متغیر باشد.

طبق لیست در آهنگری‌های کوچک‌تر یا در موقعیت‌هایی فاصله‌دار از منبع حراتی فشار حرارتی معمولاً بین 55 تا95 است ولی در محل‌هایی نزدیک به کوره‌ها یا آهنگری‌های حدیده‌ای، در کارگاه‌های بزرگ از 150 تا 190 نیز می‌تواند بالا برود و باعث کمبود نمک و گرفتگی عضلانی در درمای زیاد بشود. قرار گرفتن در معرض تغییرات هوا به خصوص در فصل‌های سرد تا حدی می‌تواند رضایتبخش باشد ولی تغییر دما به سرعت و به طور مفرط برای سلامتی شخص ایجاد خطر می‌کند.

آلودگی هوا

هوای محل کار ممکن است دارای دود، مونواکسید کربن، دی‌اکسیدکربن، دی‌اکسیدسولفور و شاید آکرولین باشد که غلظت آن به نوع سوخت کوره و ناخالصی آن و همچنین قدرت احتراق، هواکش و تهویه وابسته است.

سروصدا و ارتعاشات

چکش‌های بزرگ آهنگری صداهایی با تناوب اندک و ارتعاشاتی نیز تولید می‌کنند، اگر چه ممکن است سک جریان مشخص با فرکانس بالا نیز وجود داشته باشد. سطح فشارصوتی بین 95 و 115 دسی‌بل جریان دارد. قرار گرفتن در معرض ارتعاشات آهنگری ممکن است باعث اختلالات ارگانیک در شنوایی شوند که احتمالاً روی ظرفیت کاری و ایمنی شخصی اثر بگذارد.

مخاطرات

حوادث

ممکن است وجود کارگرهای ناشی و یا محیط کاری، انجام کارهای نامناسب، فقدان و یا ناکافی بودن تدابیر ایمنی و وسایل حفاظتی شخصی باعث بروز حوادث شوند. جراحت‌های سختی ممکن استدر کارگاه‌های آهنگری حدیده‌ای (چکشی) با افتادن چکش یا سندان چه در طول مراحل تولید یا در طول تغییر در مراحل کار به وجود آید. از بسیاری از این حوادث می‌توان با ایجاد حایل‌های مناسب و دستگیره‌هایی برای نگهداری چکش جلوگیری کرد. پدال‌های روکش‌دار (باحفاظ) می‌تواند از روشن شدن ماشین‌ها به طور اتفاقی جلوگیری کند.

فلز سرد که استفاده می‌شود برای انتقال آهنگری داغ ممکن است به شدت از میان ابزار به بیرون پرتاب شود و با کارگران برخورد نماید.

ذرات داغ که پرتاب می‌شوند در صورتی که از محافظ چشم استفاده نشده باشد، ممکن است باعث آسیب چشم‌ها شوند.

بازوبندهای محافظ و ضدحرارت، گتر(پوشش روی کفش) و پیش‌بندها می‌توانند از بسیاری سوختگی‌های بازوان و پاها جلوگیری نمایند و کفش‌های ایمنی، پاها را در مقابل جراحات ناشی از کوفتگی و ضربات که باعث له‌شدگی می‌شوند، حفظ کنند.

بیماری‌ها

اگرچه عوامل آسیب‌پذیر در محیط کاری ممکن است شرایطی آسیب‌آفرین به وجود آورند که بنابر ماهیتشان به عنوان یک بیماری شغلی معرفی شوند ولی به طور کلی تأثیر معمولی آن بر روی بیماری‌های با علایم ظاهری