تاریخچه بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

تاریخچه بازوپایان

بازوپایان یکی از شاخه‌های اصلی جانوران بی‌مهره هستند.

بازوپایان کف‌زی و دریازی هستند و بدنشان دارای دو کفه می‌باشد و به این خاطر ظاهر ایشان با دوکفه‌ای‌ها همانندی دارد ولی درون این کفه‌ها تفاوت بسیاری بین بازوپایان و دوکفه‌ای‌ها وجود دارد. تفاوت عمده‌ای نیز در تقارن جانبی این کفه‌ها میان این دو گروه وجود دارد.

بازوپایان معمولاً به‌وسیله اندام ساقه مانندی به نام پایچه (pedicle) به ته‌نشست‌های کف حوضه رسوبی متصل می‌شوند. اندازه بازوپایان معمولاً از ۵ میلیمتر تا ۸۰ میلیمتر است.

امروزه ۷۰ جنس از آنها بجا مانده است.

بازوپایان معمولاً در گروه‌های جمعی یافت می‌شوند.

شاخه بازوپایان

1. یکی از مهمترین شاخه بی مهرگان هستند که دارای دو کفه بوده و قسمتهای نرم بدن در آن جای

دارد.

2 . نام گذاری این شاخه (براکیو = بازو ، پود = پا) به علت وجود اندام بازو مانند در داخل صدف

می باشد .

3 . این موجودات در تمام طبقات زمین شناسی ، دورانهای زمین شناسی ( به جز پرکامبرین )خصوصاً

دوران اول یافت می شود .

4 . براکیوپودا شباهت زیادی به دو کفه ایها دارند ولی از نظر اندازه و شکل دو کفه و همچنین داشتن

تقارن دو طرفی از دو کفه ای ها متمایز می گردند.

5 . بواسطه داشتن زائده های مضاعف بنام لوفوفور (Lophophore) یا براکیا(Brachia) بنام

براکیوپودا خوانده شده اند .

6 . براکیوپودا کف زی و دریایی بوده و در عمق کم دریا زیست می نمایند (بین ساحل تا 180 متر )

این موجودات توسط اندام ساقه مانندی بنام پدیکل (Pedicle) به روسوبات کف حوضه رسوبی

متصل می شوند.

7 . قدیمی ترین براکیوپودا متعلق به کامبرین زیرین هستند. با توجه به اینکه در کامبرین در این

گروه حدود 500 گونه تشخیص داده شده است به احتمال زیاد منشأ آنها می تواند ازپرکامبرین بالایی

باشد.

8 . اهمیت چینه شناسی براکیوپودا در دوران اول می باشد و اکثر آنها در شروع دوران دوم از

بین رفته اند بطوریکه در حال حاضر حدود 200 گونه از موجودات در آبها زیست می نمایند.

9 . لوفوفور: همانگونه که ذکر شد، لوفورفور زائده ایست که از نزدیکی دهان شروع و به حفره پرده

بدنی می رسد.

10 . طول اغلب آنها بین 1 تا 7 سانتیمتر بوده ، ولی برخی از فسیل ها فقط 1 میلیمتر و تعدادی

نیز تا 30 سانتیمتر طول دارند . این موجودات دارای تقارن دوجانبی می باشند . کفه های پشتی و

شکمی به هم شباهت ندارند . کفه شکمی به طور مشخص محدب بوده و اغلب بزرگتر از کفه پشتی است.

تاریخچه بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

تاریخچه بازوپایان

بازوپایان یکی از شاخه‌های اصلی جانوران بی‌مهره هستند.

بازوپایان کف‌زی و دریازی هستند و بدنشان دارای دو کفه می‌باشد و به این خاطر ظاهر ایشان با دوکفه‌ای‌ها همانندی دارد ولی درون این کفه‌ها تفاوت بسیاری بین بازوپایان و دوکفه‌ای‌ها وجود دارد. تفاوت عمده‌ای نیز در تقارن جانبی این کفه‌ها میان این دو گروه وجود دارد.

بازوپایان معمولاً به‌وسیله اندام ساقه مانندی به نام پایچه (pedicle) به ته‌نشست‌های کف حوضه رسوبی متصل می‌شوند. اندازه بازوپایان معمولاً از ۵ میلیمتر تا ۸۰ میلیمتر است.

امروزه ۷۰ جنس از آنها بجا مانده است.

بازوپایان معمولاً در گروه‌های جمعی یافت می‌شوند.

شاخه بازوپایان

1. یکی از مهمترین شاخه بی مهرگان هستند که دارای دو کفه بوده و قسمتهای نرم بدن در آن جای

دارد.

2 . نام گذاری این شاخه (براکیو = بازو ، پود = پا) به علت وجود اندام بازو مانند در داخل صدف

می باشد .

3 . این موجودات در تمام طبقات زمین شناسی ، دورانهای زمین شناسی ( به جز پرکامبرین )خصوصاً

دوران اول یافت می شود .

4 . براکیوپودا شباهت زیادی به دو کفه ایها دارند ولی از نظر اندازه و شکل دو کفه و همچنین داشتن

تقارن دو طرفی از دو کفه ای ها متمایز می گردند.

5 . بواسطه داشتن زائده های مضاعف بنام لوفوفور (Lophophore) یا براکیا(Brachia) بنام

براکیوپودا خوانده شده اند .

6 . براکیوپودا کف زی و دریایی بوده و در عمق کم دریا زیست می نمایند (بین ساحل تا 180 متر )

این موجودات توسط اندام ساقه مانندی بنام پدیکل (Pedicle) به روسوبات کف حوضه رسوبی

متصل می شوند.

7 . قدیمی ترین براکیوپودا متعلق به کامبرین زیرین هستند. با توجه به اینکه در کامبرین در این

گروه حدود 500 گونه تشخیص داده شده است به احتمال زیاد منشأ آنها می تواند ازپرکامبرین بالایی

باشد.

8 . اهمیت چینه شناسی براکیوپودا در دوران اول می باشد و اکثر آنها در شروع دوران دوم از

بین رفته اند بطوریکه در حال حاضر حدود 200 گونه از موجودات در آبها زیست می نمایند.

9 . لوفوفور: همانگونه که ذکر شد، لوفورفور زائده ایست که از نزدیکی دهان شروع و به حفره پرده

بدنی می رسد.

10 . طول اغلب آنها بین 1 تا 7 سانتیمتر بوده ، ولی برخی از فسیل ها فقط 1 میلیمتر و تعدادی

نیز تا 30 سانتیمتر طول دارند . این موجودات دارای تقارن دوجانبی می باشند . کفه های پشتی و

شکمی به هم شباهت ندارند . کفه شکمی به طور مشخص محدب بوده و اغلب بزرگتر از کفه پشتی است.

تاریخچه بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

تاریخچه بازوپایان

بازوپایان یکی از شاخه‌های اصلی جانوران بی‌مهره هستند.

بازوپایان کف‌زی و دریازی هستند و بدنشان دارای دو کفه می‌باشد و به این خاطر ظاهر ایشان با دوکفه‌ای‌ها همانندی دارد ولی درون این کفه‌ها تفاوت بسیاری بین بازوپایان و دوکفه‌ای‌ها وجود دارد. تفاوت عمده‌ای نیز در تقارن جانبی این کفه‌ها میان این دو گروه وجود دارد.

بازوپایان معمولاً به‌وسیله اندام ساقه مانندی به نام پایچه (pedicle) به ته‌نشست‌های کف حوضه رسوبی متصل می‌شوند. اندازه بازوپایان معمولاً از ۵ میلیمتر تا ۸۰ میلیمتر است.

امروزه ۷۰ جنس از آنها بجا مانده است.

بازوپایان معمولاً در گروه‌های جمعی یافت می‌شوند.

شاخه بازوپایان

1. یکی از مهمترین شاخه بی مهرگان هستند که دارای دو کفه بوده و قسمتهای نرم بدن در آن جای

دارد.

2 . نام گذاری این شاخه (براکیو = بازو ، پود = پا) به علت وجود اندام بازو مانند در داخل صدف

می باشد .

3 . این موجودات در تمام طبقات زمین شناسی ، دورانهای زمین شناسی ( به جز پرکامبرین )خصوصاً

دوران اول یافت می شود .

4 . براکیوپودا شباهت زیادی به دو کفه ایها دارند ولی از نظر اندازه و شکل دو کفه و همچنین داشتن

تقارن دو طرفی از دو کفه ای ها متمایز می گردند.

5 . بواسطه داشتن زائده های مضاعف بنام لوفوفور (Lophophore) یا براکیا(Brachia) بنام

براکیوپودا خوانده شده اند .

6 . براکیوپودا کف زی و دریایی بوده و در عمق کم دریا زیست می نمایند (بین ساحل تا 180 متر )

این موجودات توسط اندام ساقه مانندی بنام پدیکل (Pedicle) به روسوبات کف حوضه رسوبی

متصل می شوند.

7 . قدیمی ترین براکیوپودا متعلق به کامبرین زیرین هستند. با توجه به اینکه در کامبرین در این

گروه حدود 500 گونه تشخیص داده شده است به احتمال زیاد منشأ آنها می تواند ازپرکامبرین بالایی

باشد.

8 . اهمیت چینه شناسی براکیوپودا در دوران اول می باشد و اکثر آنها در شروع دوران دوم از

بین رفته اند بطوریکه در حال حاضر حدود 200 گونه از موجودات در آبها زیست می نمایند.

9 . لوفوفور: همانگونه که ذکر شد، لوفورفور زائده ایست که از نزدیکی دهان شروع و به حفره پرده

بدنی می رسد.

10 . طول اغلب آنها بین 1 تا 7 سانتیمتر بوده ، ولی برخی از فسیل ها فقط 1 میلیمتر و تعدادی

نیز تا 30 سانتیمتر طول دارند . این موجودات دارای تقارن دوجانبی می باشند . کفه های پشتی و

شکمی به هم شباهت ندارند . کفه شکمی به طور مشخص محدب بوده و اغلب بزرگتر از کفه پشتی است.

فسیل شناسی بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

فسیل شناسی بازوپایان

چکیده

در این مقاله Persianospirifer به عنوان یک جنس جدید از بازوپایان خانواده Spinocyrtiidae از سازند خوش ییلاق (شمال شرق شاهرود- ایران)، و از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل قاعده این سازند، با سن دونین میانی تا بالائی (ژیوسین بالائی- فرازنین زیرین)، معرفی میشود. این جنس قبلا توسط D.Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia ، در سال 1975 توسط م. احمد زاده هروی به جنس ‏Tenuicostella و مجددا توسط D. Brice و همکاران در سال 1978 مطالعه و به جنس Orthospirifer نسبت داده شد. این جنس بوسیله خصوصیاتی چون وجود تزئینات میکروسکوپی ظریف بصورت شبکه توری شکل گسترده بر روی تمامی سطح صدف که حاصل وجود capillaeها وخطوط رشد بسیار ظریف میکروسکوپی، وجود شیاری میانی و مشخص بر روی فولد و نیز برجستگی میانی و مشخص بر روی سینوس، اینتر ارای کم وسعت و باریک، تجمع لایه های رشدی در جلوی صدف بصورت ساختی فلس مانند، عدم وجود سپتوم میانی، کاردینال پروسس (cardinal process) با 17 تا 21 تیغه مشخص میشود.

مقدمه - در مناطق البرز شرقی سازند خوش ییلاق با ضخامتی قابل توجه و تقریبا بی نظیر و با غنای فسیلی منحصر بفرد گسترش وسیعی داشته و همواره مورد توجه زمین شناسان در شاخه های مختلف بخصوص دیرینه شناسان بوده است. در لایه هایی از سازند خوش ییلاق در قاعده این سازند و بعد از لایه های کربناته بدون ماکرو فسیل ابتدای این سازند ضخامتی از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل وجود دارد که از لحاظ تنوع فسیلی بسیار قابل توجه میباشد. در این لایه ها بازوپایان از تنوع و گسترش چشمگیری نسبت به سایر گروههای فسیلی برخوردارند و در این میان خانواده Spinocyrtiidae از رو خانواده Spiriferacea دارای تنوع و گسترش بیشتری میباشند . افراد این خانواده در سازند خوش ییلاق قبلا توسط D. Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia (Fredericks, 1916) نسبت داده شده اند. همین نمونه ها در سال 1975 و توسط م. احمدزاده هروی مطالعه شد و به جنس Tenuicostella ( Mittmeyer , 1967) نسبت داده شدند. مجددا در سال 1978 ، D. Brice و همکاران نمونه های فوق را مورد مطالعه قرارداده واین نمونه ها را به جنس Orthospirifer (Pitrat, 1975) نسبت دادند. با توجه به نظرات متفاوتی که در مورد بازوپایان این خانواده وجود داشت این بازوپایان مجددا مورد مطالعه تفصیلی تر قرار گرفت و بعلت وجود تفاوتهای بارز این بازوپا با بازوپایانی که در بالا نام برده شدند، برای این نمونه ها نام Persianospirifer ( Persia به معنی ایران ) بعنوان یک جنس جدید برای خانواده Spinocyrtiidae پیشنهاد میشود. این بازوپا دارای مشخصات منحصر بفردی میباشد که باعث جدایش این جنس از دیگر جنسهای این خانواده میشود.

شناسائی جنس

صدف بزرگ، بسیار عریض megathyrid ، کاملا محدب الطرفین و ‌‌multiplicate، فولد و سینوس bald ،بطوریکه فولد دارای یک شیار میانی ممتد و کاملا مشخص در تمامی طول خود و سینوس نیز دارای یک چین میانی ممتد در تمامی طول خود میباشند. صفحه ی دلتیریال ( delthyrial plate ) بخوبی گسترش داشته و در بعضی نمونه ها صفحا ت stegidial نیز وجود دارد. اینتر ارا محدود و باریک میباشد. تجمع لایه های رشدی متعدد در کومیسور جلویی صدف نیز قابل توجه است. تزئینات میکروسکوپی ( micro-ornaments ) در این بازوپا بصورت گسترده بر روی تمامی صدف وجود داشته و شامل capillae های بسیار ظریف شعاعی و خطوط رشد بسیار ظریف تر عرضی میباشد که بر اثر وجود این دو با هم بر روی صدف تزئینات میکروسکوپی بصورت یک شبکه گسترده تور مانند بر روی تمامی سطح صدف دیده میشود. تزئینات میکروسکوپی در بازوپایان این جنس فاقد node،granule و خار ( spine ) میباشد. این بازوپا فاقد سپتوم میانی است آما دارای یک myophragme میباشد. دارای صفحات دندانی قوی، دندانهای قوی و کاسه های عمیق، کاردینال پروسس ( Cardinal Process ) با 17 تا 21 عدد تیغه میباشد. صفحات stegidial در تعدادی از نمونه ها قابل مشاهده است.

ویژگیهای سطح خارجی کفه ها

فه پدیکل: در نیمرخ کناری کاملا محدب و بیشترین تحدب در قسمت امبویی کفه مشاهده میشود. نوک کفه پدیکل کاملاً مشخص و خمیده است. آمبو کاملا خمیده اما از خط لولا تجاوز نمیکند. اینترارا مقعر و از نوع anacline میباشد که دارای خطوط عرضی مشخص و خطوط عمودی بسیار ظریف در نزدیکی لولا یا فرسوده شده است. دلتیریوم باز، بزرگ و نسبتا پهن و دارای صفحه ی delthyrial میباشد. در تعدادی از نمونه ها صفحات stegidial نیز قابل مشاهده است. سینوس ( sulcus ) از آمبو شروع میشود، مقعر و گرد است و به سمت جلوی صدف بر وسعت آن افزوده میگردد. عمق سینوس متوسط و انتهای آن اغلب مسطح است و زبانه کوتاه ذوزنقه ایی شکلی را بوجود میآورد. سینوس دارای یک چین میانی ممتد مشخص و کم ارتفاع در تمامی طول خود میباشد که از نوک شروع و تا کومیسور جلویی امتداد میابد. از کناره های صدف تا سینوس ( در lateral slopes ) صدف multiplicate بوده و دارای 18 تا 20 چین (plicate ) ساده و قوی میباشد. چین ها دارای قله های گرداند. فواصل بین چین ها باریک و v شکل، تقریبا باز و دارای انتهای گرد شده اند. در نزدیکی کومیسور جلویی در اثر تجمع لایه های رشدی حالتی فلس مانند دیده میشود.

کفه براکیال: در نیمرخ جانبی دارای تحدب بسیار کمتر از کفه پدیکل میباشد. محیط آن نیم دایره ای است. آمبو خیلی کم خمیده و دارای نوک مشخص میباشد. دارای اینترارای بسیار باریک و محدود و از نوع orthocline میبا شد. Notothyrium باز، بسیار پهن، اما کوتاه میباشد. فولد از نوک شروع و به سمت جلوی صدف وسیع میشود. در تمامی طول فولد شیاری از نوک تا کومیسور جلویی امتداد میابد که در نزدیک کومیسور جلویی تقریبا رو به ناپدید شدن میگذارد. ارتفاع فولد متوسط و روی آن مسطح است. در lateral slopesدارای 18تا 20 عدد چین ساده و قوی میباشد که همانند کفه پدیکل اند.

طبقه بندی بازو پایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 1

طبقه‌شناسی بازوپایان

طبقه‌های موجود به رنگ سبز و منقرض‌شده‌ها به خاکستریبر طبق داده‌های ویلیام، کارلسون و برونتون ۲۰۰۰

زیرشاخه

رده

راسته

منقرض

لینگوئیلی‌فرما

زبان‌واره‌ها

لینگوئیلیدا

نشده

سیفونوترتیدا

اردوویسین

آکروترتیدا

دوونین

پاتریناتا

پاترینیدا

اردوویسین

جمجمه‌شکلان

کرنیفورما

کرانیئیدا

نشده

کرمیوپسیدا

کربونیفر

تری‌مرلیدا

سیلورین

ریکونلیفورما

چیلئاتا

چیلئیدا

کامبرین

دیکتیونلیدینا

پرمین

ابوللاتا

ابوللیدا

کامبرین

کوتورگیناتا

کوتورگینیدا

کامبرین

استروفومناتا

ارتوتتیدینا

پرمین

تری‌پلسیدینا

سیلوری

بیلینگسلوئیدا

اردوویسین

کلیتامبونیتیدینا

اردوویسین

استروفومنیدا

کربونیفر

فرآوران

پرمین

رینکونلاتا

پروتورتیدا

کامبرین

اورتیدا

کربونیفر

پنج‌پارگان

دوونین

رینکونلیدا

نشده

آتریپیدا

دوونین

اسپیریفریدا

ژوراسیک

تسیدئیدا

نشده

آتیریدیدا

کرتاسه

تربراتولیدا

نشده