تحقیق درباره. تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانان

خلاصه

هدف مقاله زیر توصیف آن چه که در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان در لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر می دانیم می باشد: مجموع کلسترول (TC) کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و تری گلیسیرید (TG). تنها تحقیقاتی که حالت، توالی، طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند در این بررسی گنجانده شده اند. نتایج تحقیقات بررسی شده دو پهلو بوده اند. قطعا تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی سطح لیپید و لیپوپروتئین خون کودکان و نوجوانان نورمولیپیدمیک دو پهلو بوده است. از چهارده تحقیق بررسی شده، 6 تحقیق شاهد یک تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون بوده اند و 4 تحقیق شاهد هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون نبوده اند و یک تحقیق شاهد یک تاثیر منفی بر روی HDL-C بود اما شاهد ارتقای کلی در نمایه لیپید و لیپروپروتئین به خاطر کاهش در نسبت TC/HDL بود. به نظر می رسد که مشکلات روش شناسی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرینات ورزشی توانایی ارایه یک نظر جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری که تمرینات ورزشی بر روی سطوح لیپید خون در کودکان نورمولیپیدمیک دارد را سلب می کند. بخش اعظم نواقص طراحی تحقیق را می توان به یک یا دو مورد از موارد زیر ارتباط دارد: تعداد کم سوژه ها در هر تحقیق، تعداد کم دختران یا عدم وجود آن ها، گنجاندن دختران و پسران در گروه سوژه ها، گنجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در سوژه ها، تمرینات ورزشی که به طورکافی شدت ورزش را کنترل نمی کردند، دوره های تمرین ورزشی که بیش از هشت هفته به طول نمی انجامید و مطالعات تمرین ورزشی که یک حجم ورزشی کافی برای ایجاد تغییر نداشت. در حالت ایده ال تحقیقات آتی باید بر روی مطالعات بلندمدتی تمرکز کند که تأثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستانی تا بزرگسالی را بررسی کند.

کلمات کلیدی: عوامل خطرزای قلبی وعروقی، کودکان، نوجوانان، تمرینات ورزشی هوازی.

مقدمه

بیماری قلبی، قلبی عروقی (CHD) یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در میزان مرگ و میر در کشورهای صنعتی می باشد و در نتیجه عامل صرف هزینه های قابل ملاحظه توسط سیستم های پزشکی برای درمان CHD و علایم آن بوده است. اکنون به خوبی پذیرفته شده است که ریشه CHD در کودکی است. علیرغم این واقعیت که علایم بالینی بیماری تا بزرگسالی ظاهر نمی شوند. از سال 1998 اکادمی بیماری های کودکان آمریکا اعلام کرده است که افزایش سطح کلسترول در کودکان و نوجوانان خطر CHD در زندگی را افزایش می دهد اگرچه خطر دقیق ناشناخته باقی می ماند. در پاسخ به افزایش بروز CHD در بزرگسالان، انجمن قلب آمریکا و دیگر هیئت های ناظر بر تاکید خود بر اهمیت ورزش در کودکی به عنوان ابزار اجتناب از CHD در بزرگسالی ادامه می دهند. چند تحقیق برجسته به طور مکرر سبک زندگی ساکن را به عنوان یک عامل خطرزای عمده برای ابتلا به CHD در بزرگسالی شناسایی کرده اند. متاسفانه بر خلاف تحقیقات مربوط به بزرگسالان، نقشی که ورزش منظم بر روی عوامل خطرزای CHD در کودکان و نوجوانان دارد نامشخص باقی می‌ماند. هدف این بررسی توصیف آن‌چه که در مورد تأثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر دانسته می شود می باشد: مجموع کلسترول (TC )، کلسترول لیپوپروتئین باغلظت بالا (HDL-C)، کلسترول لیپوپروتئین با غلظت پایین (LDL-C) و ترگلیسیریدها (TG) . پاراگراف زیر به صورت مفصل تحقیقاتی که حالت، توالی، ‌طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند را به طور مفصل شرح می دهد اگر چه گیلیام و همکاران (1978) این معیارها را براورده نکردند به این خاطر گنجانده شده اند که یکی از اولین تحقیقات ورزشی را انجام داده اند که به طور انحصاری دختران را در سوژه ها گنجانده و تاثیرات تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون را بررسی کرد.

به علاوه، بررسی محدود به تحقیقاتی است که فقط تاثیرات تمرینی ـ ورزشی در کودکان و نوجوانان سالم را بررسی می کرد.

جدول 1 به طور واضح نشان می‌دهد که تاثیر تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون دو پهلو است. گیلیام و بورک (1978) یک تحقیق 6 هفته ای شامل 14 دختر سنین 8 تا 10 سال را گزارش کرد. سوژه ها در فعالیت های هوازی مختلفی به مدت 35 دقیقه در هر جلسه شرکت می کردند. نتایج نشان دهنده یک افزایش معنادار در سطح HDL-C بود و هیچ گونه تغییری در سطوح TC را نشان نمی داد. هیچ متغیر دیگری گزارش نشد. نقص اصلی در این تحقیق فقدان گروه کنترل بود. به علاوه شدت به عنوان "شدید" توصیف شد اما سنجیده نشده است، طول تحقیق کوتاه (6 هفته) بود و توالی جلسات ورزشی گزارش نشده است.

در سال 1980 گیلیام و فریدسون یک تحقیق دیگر ورزشی بر روی 11 دختر با سنین 7 تا 9 سال را انجام دادند. این بار آ» ها یک گروه کنترل را افزدوه و طول تحقیق به 12 هفته اضافه شد. بعد از یک برنامه ورزشی 4 روز در هفته با شدت "نسبتا بالا" هیچ گونه تغییری در TC یا TG گزارش نشد. متغیر دیگری نیز گزارش نشد. فقدان یک گروه کنترل دقیق در شدت ورزش تفسیر این تحقیق را مبهم ساخته است.

لیندر و همکاران (1983) تاثیر یک برنامه پیاده روی 8 هفته ای بر روی شدت ضربان قلب (HR) 80 درصد اوج HR در 29 پسر سنین 11 تا 17سال را بررسی کردند. هیچ گونه تاثیری برری TG ، LDL-C ، HDL-C ، TC مشاهده نشد. مشکل ذاتی این تحقیق گنجاندن پسرانی بودن که در مراحل بلوغ متفاوت قرار داشتند.

برنامه پیاده روی و دو سویچ و همکاران (1986) با پسران 8 تا 9 ساله منجر به هیچ گونه تغییری در TC یا HDL-C یا LDL-C بعد از تحقیق یازده هفتگی نشدد. با این حال آنها یک ارتقای کلی در نسبت TC/HDL را خاطر نشان کردند.

ایگنیگو و ماهون (1995) تاثیرات یک برنامه تمرین ورزشی ده هفته ای بر روی TC ، HDL-C ، LDL-C و TG در پسران و دختران بین سنین 9 تا 10 سال را بررسی کرده اند. 18 کودک در یک برنامه ورزشی شرکت کردند و 10

تحقیق درباره/ تمرینات آئروبیکیکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

تمرینات آئروبیکیکی

تمرین آئروبیک از جمله روش‌هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می‌کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می‌شود.

از پرسش‌هایی که اغلب در سمینارها و جلسات مختلف مطرح می‌شود، این است که چه مقدار تمرینات آئروبیک لازم است؟ پاسخ این پرسش متفاوت بوده از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد. زمانی که کسی بپرسد به چه مقدار کالری احتیاج دارد در پاسخ به او باید بگوییم که مقدار کالری مصرفی به چند فاکتور بستگی دارد. نکات مهمی که می‌توان متذکر شد عبارتند از: هدف (کاهش حجم چربی یا افزایش حجم عضلات)، مقدار کالری مصرفی در روز، فواصل، طول مدت و شدت تمرین با وزنه یا جلسات مختلف تمرین آئروبیک، ترکیب یک وعده غذای مصرفی، زمان مصرف غذا و نسبت هیدراتهای کربن/ پروتئین/ چربی.

با توجه به مسائل و مباحث فوق در می‌یابید که پاسخ به پرسش مقدار تمرینات آئروبیک امکان‌ناپذیر است. زیرا یک پرسش کلی است. ورزشکاران پرورش اندام به این علت باید اقدام به اجرای تمرین آئروبیک کنند که انگیزه‌ای جهت سوخت چربی فراهم کنند. در واقع تمرین آئروبیک بدن را تحریک می‌کند تا چربی را به عنوان یک منبع سوختی بکار برید. اگر تمرین آئروبیک را به درستی اجرا نمایید به یک فاکتور معم تبدیل می‌شود که عاقبت معین می‌کند آیا بدن به اندازه کافی سفت است یه نه.

تمرین آئروبیک از جمله روش‌هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می‌کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می‌شود.

موضوع مهمی که باید یادآوری کنیم این است که تمرینات آئروبیک، عضلات را تقویت نمی‌کنند، بلکه تمرینات با وزنه می‌توانند این عمل را انجام دهند. حال باید ببینیم که تمرینات آئروبیک کجا و برای چه مدت اجرا شوند. اجازه دهید به مسایل پس از پایان مسابقه بپردازیم. زمانی که سعی می‌کنید حجم عضلات را افزایش دهید، هدفتان این است که تا حد امکان چربی را افزایش دهید. آن دسته از ورزشکاران پرورش اندام که به طور طبیعی با کاهش چربی مواجه هستند، باید مراقب باشند که پس از پایان مسابقه، تمرینات آئروبیک را اجرا نکنند. اگر چربی مسئله مهمی نباشد، چطور می‌تواند موجب آزار و اذیت انسان شود؟ شما باید انرژی خود را روی آن دسته از تمرینات سختی متمرکز کنید که حجم عضلات را افزایش می‌دهند. عده زیادی از ورزشکاران در این گروه جای می‌گیرند.

کسانی که بدنشان نرم است، باید پس از پایان مسابقه ۳ روز هفته را به تمرینات آئروبیک اختصاص دهند. زیرا این طرح به سودشان تمام می‌شود. البته بهتر است مدت زمان هر جلسه ۳۰ دقیقه باشد. همین ۳ جلسه تمرین هفتگی کافی است تا خارج از فصل مسابقه مقداری کالری مصرفی افزایش و فواصل بین تمرینات کاهش یافته و در مرحله افزایش حجم عضلات بسر برید. مقدار چربی را که احتمالا هر روز افزایش می‌یابد، تحت کنترل خود قرار دهید. عده‌ای از ورزشکاران در این گروه جا می‌گیرند.

شاید طبیعت خلاف میل ما عمل کند. ورزشکار پرورش اندام خارج از فصل مسابقه، حتما باید تمرینات آئروبیک را اجرا کند. در واقع این تمرینات یک ضرورت قطعی بشمار می‌روند. چنین ورزشکاری باید از کالری به مقدار کافی تغذیه کند تا از بدن پرقدرتی برخوردار شده و تمرینات مناسب را اجرا کند. در ضمن برای اینکه بتواند سرعت بهبودی عضلات و بازگشت به وضعیت اولیه را افزایش دهد، حتما باید از کالری بیشتری تغذیه کند. بنابراین اقدامات مقتضی را به عمل آورید تا چربی بدن در سطح معقول و مناسب حفظ شود. به این منظور توصیه می‌کنیم هر هفته ۵ یا ۶ مرتبه و هر بار ۳۰ دقیقه اقدام به اجرای تمرینات آئروبیک نمایید.

زمانی که قصد دارید در مسابقه حضور یابید و غذای مصرفی خود را کاهش می‌دهید حتما به فعالیت آئروبیک ادامه دهید. بسیار خوب است به رژیم غذایی خود توجه نموده تا حد امکان حجم عضلات را افزایش داده و اصلا برنامه تمرین آئروبیک که خارج از فصل مسابقه اجرا می‌کنید را تغییر ندهید. به عنوان مثال ورزشکار پرورش اندامی که از عضلات طبیعی برخوردار بوده و وزنش به ۵/۸۷ کیلوگرم می‌رسد، مایل است در دسته ۷۹ کیلوگرم رقابت کند.

وی طی ۱۲ هفته باقی مانده تا شروع مسابقه، کالری مصرفی خود را به تدریج کاهش می‌دهد. در این صورت چربی به کندی و به طور مداوم کاهش می‌یابد تا عاقبت وی با سطح ثابت و عدم پیشرفت مواجه می‌شود. مثلا فرض کنید که ۵ هفته به برگزاری مسابقه با چنین سطحی مواجه شود. حال بدون اینکه رژیم غذایی خود را تغییر داده و کالری مصرقی را به حد بسیار کمی برساند، می‌تواند به هدف خود دست یابد. در این صورت فعالیت آئروبیک خود را ۳ مرتبه اجرا کرده و هر بار ۳۰ دقیقه از وقتش را صرف این فعالیت می‌کند تا عاقبت همه چربی‌های باقی مانده از بین برود.

تحقیق تمرینات آئروبیکیکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

تمرینات آئروبیکیکی

تمرین آئروبیک از جمله روش‌هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می‌کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می‌شود.

از پرسش‌هایی که اغلب در سمینارها و جلسات مختلف مطرح می‌شود، این است که چه مقدار تمرینات آئروبیک لازم است؟ پاسخ این پرسش متفاوت بوده از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد. زمانی که کسی بپرسد به چه مقدار کالری احتیاج دارد در پاسخ به او باید بگوییم که مقدار کالری مصرفی به چند فاکتور بستگی دارد. نکات مهمی که می‌توان متذکر شد عبارتند از: هدف (کاهش حجم چربی یا افزایش حجم عضلات)، مقدار کالری مصرفی در روز، فواصل، طول مدت و شدت تمرین با وزنه یا جلسات مختلف تمرین آئروبیک، ترکیب یک وعده غذای مصرفی، زمان مصرف غذا و نسبت هیدراتهای کربن/ پروتئین/ چربی.

با توجه به مسائل و مباحث فوق در می‌یابید که پاسخ به پرسش مقدار تمرینات آئروبیک امکان‌ناپذیر است. زیرا یک پرسش کلی است. ورزشکاران پرورش اندام به این علت باید اقدام به اجرای تمرین آئروبیک کنند که انگیزه‌ای جهت سوخت چربی فراهم کنند. در واقع تمرین آئروبیک بدن را تحریک می‌کند تا چربی را به عنوان یک منبع سوختی بکار برید. اگر تمرین آئروبیک را به درستی اجرا نمایید به یک فاکتور معم تبدیل می‌شود که عاقبت معین می‌کند آیا بدن به اندازه کافی سفت است یه نه.

تمرین آئروبیک از جمله روش‌هایی است که اثرات مثبت آن بر روی سیستم قلبی- عروقی به اثبات رسیده است. ورزشکاران آئروبیک از کلسترول و فشار خون پایین برخوردارند. در ضمن قلبشان به نحو مؤثری فعالیت می‌کند و با هر ضربان قلب، مقدار بیشتری خون از قلب خارج می‌شود.

موضوع مهمی که باید یادآوری کنیم این است که تمرینات آئروبیک، عضلات را تقویت نمی‌کنند، بلکه تمرینات با وزنه می‌توانند این عمل را انجام دهند. حال باید ببینیم که تمرینات آئروبیک کجا و برای چه مدت اجرا شوند. اجازه دهید به مسایل پس از پایان مسابقه بپردازیم. زمانی که سعی می‌کنید حجم عضلات را افزایش دهید، هدفتان این است که تا حد امکان چربی را افزایش دهید. آن دسته از ورزشکاران پرورش اندام که به طور طبیعی با کاهش چربی مواجه هستند، باید مراقب باشند که پس از پایان مسابقه، تمرینات آئروبیک را اجرا نکنند. اگر چربی مسئله مهمی نباشد، چطور می‌تواند موجب آزار و اذیت انسان شود؟ شما باید انرژی خود را روی آن دسته از تمرینات سختی متمرکز کنید که حجم عضلات را افزایش می‌دهند. عده زیادی از ورزشکاران در این گروه جای می‌گیرند.

کسانی که بدنشان نرم است، باید پس از پایان مسابقه ۳ روز هفته را به تمرینات آئروبیک اختصاص دهند. زیرا این طرح به سودشان تمام می‌شود. البته بهتر است مدت زمان هر جلسه ۳۰ دقیقه باشد. همین ۳ جلسه تمرین هفتگی کافی است تا خارج از فصل مسابقه مقداری کالری مصرفی افزایش و فواصل بین تمرینات کاهش یافته و در مرحله افزایش حجم عضلات بسر برید. مقدار چربی را که احتمالا هر روز افزایش می‌یابد، تحت کنترل خود قرار دهید. عده‌ای از ورزشکاران در این گروه جا می‌گیرند.

شاید طبیعت خلاف میل ما عمل کند. ورزشکار پرورش اندام خارج از فصل مسابقه، حتما باید تمرینات آئروبیک را اجرا کند. در واقع این تمرینات یک ضرورت قطعی بشمار می‌روند. چنین ورزشکاری باید از کالری به مقدار کافی تغذیه کند تا از بدن پرقدرتی برخوردار شده و تمرینات مناسب را اجرا کند. در ضمن برای اینکه بتواند سرعت بهبودی عضلات و بازگشت به وضعیت اولیه را افزایش دهد، حتما باید از کالری بیشتری تغذیه کند. بنابراین اقدامات مقتضی را به عمل آورید تا چربی بدن در سطح معقول و مناسب حفظ شود. به این منظور توصیه می‌کنیم هر هفته ۵ یا ۶ مرتبه و هر بار ۳۰ دقیقه اقدام به اجرای تمرینات آئروبیک نمایید.

زمانی که قصد دارید در مسابقه حضور یابید و غذای مصرفی خود را کاهش می‌دهید حتما به فعالیت آئروبیک ادامه دهید. بسیار خوب است به رژیم غذایی خود توجه نموده تا حد امکان حجم عضلات را افزایش داده و اصلا برنامه تمرین آئروبیک که خارج از فصل مسابقه اجرا می‌کنید را تغییر ندهید. به عنوان مثال ورزشکار پرورش اندامی که از عضلات طبیعی برخوردار بوده و وزنش به ۵/۸۷ کیلوگرم می‌رسد، مایل است در دسته ۷۹ کیلوگرم رقابت کند.

وی طی ۱۲ هفته باقی مانده تا شروع مسابقه، کالری مصرفی خود را به تدریج کاهش می‌دهد. در این صورت چربی به کندی و به طور مداوم کاهش می‌یابد تا عاقبت وی با سطح ثابت و عدم پیشرفت مواجه می‌شود. مثلا فرض کنید که ۵ هفته به برگزاری مسابقه با چنین سطحی مواجه شود. حال بدون اینکه رژیم غذایی خود را تغییر داده و کالری مصرقی را به حد بسیار کمی برساند، می‌تواند به هدف خود دست یابد. در این صورت فعالیت آئروبیک خود را ۳ مرتبه اجرا کرده و هر بار ۳۰ دقیقه از وقتش را صرف این فعالیت می‌کند تا عاقبت همه چربی‌های باقی مانده از بین برود.

پاورپوینت در مورد فشار خون و تمرینات ورزشی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .pptx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 19 اسلاید

 قسمتی از متن .pptx : 

فشار خون و تمرینات ورزشی

بسم الله الرحمن الرحیم

بالاترین فشار تولید شده در طی انقباض بطن چپ را می گویند.

در استراحت این فشار معادل 120 میلیمتر جیوه است

نقطه مرجع آن شریان بازویی در سطح دهلیز راست است.

فشار سیستولی برآوردی از کار قلب و فشار روی دیواره های سرخرگی به هنگام انقباض بطن چپ است.

هنگام استراحت قلب و بسته شدن دریچه های آئورت، بازگشت ارتجاعی طبیعی دستگاه سرخرگی فشار متداومی برای حفظ جریان خون یکنواخت به بخش های پیرامونی بدن فراهم می سازد.

فشار خون سیستولی

هنگام دیاستول، یا انبساط دوره قلبی فشار خون به 70 تا 80 میلی متر جیوه کاهش می یابد.

فشار دیاستول نشان دهنده مقاومت محیطی یا روانی حرکت خون از سرخرگچه ها به مویرگ هاست.

هنگامی که مقاومت محیطی بالا است فشار داخل سرخرگ بعد از سیستول از بین نمی رود و برای مدت طولانی از دوره قلبی بالا باقی می ماند.

فشار خون دیاستولی

نشان دهنده متوسط نیروی است که طی یک دوره کامل قلبی از سوی خون به دیواره سرخرگ وارد می شود.

چون قلب مدت زمان بیشتری در دوره دیاستول نسبت به دوره سیستول باقی می ماند میانگین فشار سرخرگی اندکی کمتر از فشار سیستول است یعنی 96 میلی متر جیوه.

3 / (دیاستول ـ سیستول) + دیاستول = MBP

متوسط فشار سرخرگی

مقاله درباره. تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانان

خلاصه

هدف مقاله زیر توصیف آن چه که در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان در لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر می دانیم می باشد: مجموع کلسترول (TC) کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و تری گلیسیرید (TG). تنها تحقیقاتی که حالت، توالی، طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند در این بررسی گنجانده شده اند. نتایج تحقیقات بررسی شده دو پهلو بوده اند. قطعا تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی سطح لیپید و لیپوپروتئین خون کودکان و نوجوانان نورمولیپیدمیک دو پهلو بوده است. از چهارده تحقیق بررسی شده، 6 تحقیق شاهد یک تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون بوده اند و 4 تحقیق شاهد هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون نبوده اند و یک تحقیق شاهد یک تاثیر منفی بر روی HDL-C بود اما شاهد ارتقای کلی در نمایه لیپید و لیپروپروتئین به خاطر کاهش در نسبت TC/HDL بود. به نظر می رسد که مشکلات روش شناسی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرینات ورزشی توانایی ارایه یک نظر جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری که تمرینات ورزشی بر روی سطوح لیپید خون در کودکان نورمولیپیدمیک دارد را سلب می کند. بخش اعظم نواقص طراحی تحقیق را می توان به یک یا دو مورد از موارد زیر ارتباط دارد: تعداد کم سوژه ها در هر تحقیق، تعداد کم دختران یا عدم وجود آن ها، گنجاندن دختران و پسران در گروه سوژه ها، گنجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در سوژه ها، تمرینات ورزشی که به طورکافی شدت ورزش را کنترل نمی کردند، دوره های تمرین ورزشی که بیش از هشت هفته به طول نمی انجامید و مطالعات تمرین ورزشی که یک حجم ورزشی کافی برای ایجاد تغییر نداشت. در حالت ایده ال تحقیقات آتی باید بر روی مطالعات بلندمدتی تمرکز کند که تأثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستانی تا بزرگسالی را بررسی کند.

کلمات کلیدی: عوامل خطرزای قلبی وعروقی، کودکان، نوجوانان، تمرینات ورزشی هوازی.

مقدمه

بیماری قلبی، قلبی عروقی (CHD) یکی از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در میزان مرگ و میر در کشورهای صنعتی می باشد و در نتیجه عامل صرف هزینه های قابل ملاحظه توسط سیستم های پزشکی برای درمان CHD و علایم آن بوده است. اکنون به خوبی پذیرفته شده است که ریشه CHD در کودکی است. علیرغم این واقعیت که علایم بالینی بیماری تا بزرگسالی ظاهر نمی شوند. از سال 1998 اکادمی بیماری های کودکان آمریکا اعلام کرده است که افزایش سطح کلسترول در کودکان و نوجوانان خطر CHD در زندگی را افزایش می دهد اگرچه خطر دقیق ناشناخته باقی می ماند. در پاسخ به افزایش بروز CHD در بزرگسالان، انجمن قلب آمریکا و دیگر هیئت های ناظر بر تاکید خود بر اهمیت ورزش در کودکی به عنوان ابزار اجتناب از CHD در بزرگسالی ادامه می دهند. چند تحقیق برجسته به طور مکرر سبک زندگی ساکن را به عنوان یک عامل خطرزای عمده برای ابتلا به CHD در بزرگسالی شناسایی کرده اند. متاسفانه بر خلاف تحقیقات مربوط به بزرگسالان، نقشی که ورزش منظم بر روی عوامل خطرزای CHD در کودکان و نوجوانان دارد نامشخص باقی می‌ماند. هدف این بررسی توصیف آن‌چه که در مورد تأثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر دانسته می شود می باشد: مجموع کلسترول (TC )، کلسترول لیپوپروتئین باغلظت بالا (HDL-C)، کلسترول لیپوپروتئین با غلظت پایین (LDL-C) و ترگلیسیریدها (TG) . پاراگراف زیر به صورت مفصل تحقیقاتی که حالت، توالی، ‌طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند را به طور مفصل شرح می دهد اگر چه گیلیام و همکاران (1978) این معیارها را براورده نکردند به این خاطر گنجانده شده اند که یکی از اولین تحقیقات ورزشی را انجام داده اند که به طور انحصاری دختران را در سوژه ها گنجانده و تاثیرات تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون را بررسی کرد.

به علاوه، بررسی محدود به تحقیقاتی است که فقط تاثیرات تمرینی ـ ورزشی در کودکان و نوجوانان سالم را بررسی می کرد.

جدول 1 به طور واضح نشان می‌دهد که تاثیر تمرین ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین های خون دو پهلو است. گیلیام و بورک (1978) یک تحقیق 6 هفته ای شامل 14 دختر سنین 8 تا 10 سال را گزارش کرد. سوژه ها در فعالیت های هوازی مختلفی به مدت 35 دقیقه در هر جلسه شرکت می کردند. نتایج نشان دهنده یک افزایش معنادار در سطح HDL-C بود و هیچ گونه تغییری در سطوح TC را نشان نمی داد. هیچ متغیر دیگری گزارش نشد. نقص اصلی در این تحقیق فقدان گروه کنترل بود. به علاوه شدت به عنوان "شدید" توصیف شد اما سنجیده نشده است، طول تحقیق کوتاه (6 هفته) بود و توالی جلسات ورزشی گزارش نشده است.

در سال 1980 گیلیام و فریدسون یک تحقیق دیگر ورزشی بر روی 11 دختر با سنین 7 تا 9 سال را انجام دادند. این بار آ» ها یک گروه کنترل را افزدوه و طول تحقیق به 12 هفته اضافه شد. بعد از یک برنامه ورزشی 4 روز در هفته با شدت "نسبتا بالا" هیچ گونه تغییری در TC یا TG گزارش نشد. متغیر دیگری نیز گزارش نشد. فقدان یک گروه کنترل دقیق در شدت ورزش تفسیر این تحقیق را مبهم ساخته است.

لیندر و همکاران (1983) تاثیر یک برنامه پیاده روی 8 هفته ای بر روی شدت ضربان قلب (HR) 80 درصد اوج HR در 29 پسر سنین 11 تا 17سال را بررسی کردند. هیچ گونه تاثیری برری TG ، LDL-C ، HDL-C ، TC مشاهده نشد. مشکل ذاتی این تحقیق گنجاندن پسرانی بودن که در مراحل بلوغ متفاوت قرار داشتند.

برنامه پیاده روی و دو سویچ و همکاران (1986) با پسران 8 تا 9 ساله منجر به هیچ گونه تغییری در TC یا HDL-C یا LDL-C بعد از تحقیق یازده هفتگی نشدد. با این حال آنها یک ارتقای کلی در نسبت TC/HDL را خاطر نشان کردند.

ایگنیگو و ماهون (1995) تاثیرات یک برنامه تمرین ورزشی ده هفته ای بر روی TC ، HDL-C ، LDL-C و TG در پسران و دختران بین سنین 9 تا 10 سال را بررسی کرده