واضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییواضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییجمهوری توگو
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
جمهوری توگو
(TOGO )
الف) جغرافیای طبیعی و ویژگیهای اقلیمی
جمهوری توگو با 56 هزار و 785 کیلومتر مربع مساحت در غرب آفریقا بین بنین و غنا قرار دارد. حداقل 54 هزار و 385 کیلومتر مربع از خاک این سرزمین در خشکی و نزدیک به 2 هزار و 400 کیلومتر از آن در آب مستقر است.
توگو از سمت غرب به طول 644 کیلومتر با بنین، از سمت شمال به طول 126 کیلومتر با بورکینافاسو و از سمت شرق به طول 877 کیلومتر با غنا مرز مشترک دارد. طول خطوط ساحلی این جمهوری با خلیج بنین به 56 کیلومتر می‌رسد.
توگو به لحاظ واقع شدن در نزدیکی خط استوا آب و هوایی گرم و مرطوب دارد و مناطق نزدیک به اقیانوس اطلس از آب و هوایی اقیانوسی برخوردارند. 38 درصد از خاک این سرزمین قابل کشت و زرع، 4 درصد مرتع طبیعی و 17 درصد جنگلی است.
از سوی دیگر توگو سرزمین نسبتاً همواری است زیرا بلندترین نقطة آن در قله «آگو » 986 متر ارتفاع دارد.
ب) جمعیت و ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی
طبق جدیدترین برآورد (جولای سال 2000 میلادی) جمهوری توگو نزدیک به 5 میلیون و 18 هزار نفر جمعیت دارد. 46 درصد از ساکنین توگو که شامل یک میلیون و 161 هزار پسر و یک میلیون و 153 هزار دختر می‌شوند، زیر 14 سال سن دارند. از سوی دیگر 51 درصد از ساکنین این جمهوری که شامل یک میلیون و 254 هزار مرد و یک میلیون و 327 هزار زن می‌شوند، بین 15 تا 64 سال سن دارند.
نسبت افراد بالای 65 سال توگو، کمتر از 3 درصد کل جمعیت این کشور است. نرخ رشد جمعیت توگو در پایان سال 1999 به
7/2 درصد رسید در حالیکه میانگین نرخ رشد جمعیت این کشور در فاصله سالهای 1990 تا 1998 حدود 6/2 درصد بود.
به طور میانگین در هرکیلومتر مربع از خاک این سرزمین 3/88 نفر زندگی می‌کنند. ضمن آنکه نرخ زاد و ولد در این جمهوری
02/38 نفر و نرخ مرگ و میر آن 18/11 نفر به ازای هر هزار نفر است. توگو به ازای هر هزار نفر از جمعیت خود 16/0 نفر نرخ مهاجرت دارد.
مردم توگو از 37 قبیله تشکیل می‌شوند که 99 درصد آنها از نژاد سیاه پوست و متعلق به تیره‌های «منیا» و «کابره » هستند. اروپاییان و تعدادی از سیرالئونیها نیز اقلیت جمعیتی توگو را تشکیل می‌دهند. 70 درصد از توگویی‌ها پیرو دین آنیمیست هستند. 20 درصد نیز مسیحی و تنها 10 درصد از آنان مسلمانند. زبان رسمی مردم توگو فرانسوی است ولی عمده مردم به لهجه محلی صحبت می‌کنند.
امید به زندگی در مردم توگو با توجه به تلفات بیماری ایدز روز به روز کاهش می‌یابد به‌طوری که مردان این کشور 57/52 سال و زنان آن 71/56 سال امید به زندگی دارند.
از سوی دیگر تنها 67 درصد از مردان و 37 درصد زنان بالای 15 سال توگو باسوادند.
توگو یکی از عقب افتاده‌ترین جوامع آفریقایی است که سطح پایین سواد در میان مردم آن و عدم دسترسی آنها به امکانات بهداشتی موجب شیوع انواع بیماریهای مرگبار در این جمهوری شده است. طی سالهای 1995 تا 2000 توگو همواره در ردة 10 کشور اول مبتلایان به ایدز قرار داشته است.
جدول (1-20)
ویژگیهای جمعیتی جمهوری توگودر آستانه سال 2000 میلادی
مساحت
54 هزارو 785 کیلومتر مربع
جمعیت
5018000 نفر
نسبت جمعیت زیر 14 سال
46 درصد
نسبت جمعیت 15 تا64 سال
51 درصد
نسبت جمعیت بالای 65 سال
3 درصد
نرخ رشد جمعیت
7/2 درصد
میانگین نرخ رشد جمعیت در سالهای 1998-1990
6/2 درصد
تراکم نسبی جمعیت در هر کیلومتر مربع
3/88 نفر
نرخ زاد و ولد در هرهزار نفر
02/38 نفر
نرخ مرگ و میر در هر هزار نفر
18/11 نفر
نرخ مهاجرت در هر هزار نفر
16/0 نفر
نرخ مرگ و میر کودکان در هر هزار نفر
55/71 نفر
نرخ باروری زنان
5/5 درصد
امید به زندگی در بین مردان
75/52 سال
امید به زندگی در بین زنان
71/56 سال
نسبت با سوادی مردان بالای 15 سال
67 درصد
نسبت با سوادی زنان بالای 15 سال
37 درصد
نسبت جنسی مردان در کل جمعیت
97/0 درصد
تیره های جمعیتی
سیاهپوستان قبایل منیاوکابره
مذهب اکثریت جمعیت
آنیمیست
مذهب اقلیت جمعیت
مسیحیت و اسلام
زبان رسمی
فرانسوی
تحقیق در مورد کتابخانه ملی جمهوری اسلامی 30 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
فهرست مطالب :
تاریخچه سازمان : 2
تاریخچه کتابخانه ملی ایران : 2
مقـدمـه 2
نخستین ساختمان کتابخانه ملّی 5
سیر تحولات کتابخانه ملّی 8
ادغـام سازمان اسناد ملی کشور با کتابخانه ملّی ایـران 14
ساختمان جدید کتابخانه ملّی 17
تاریخچه اسناد ملی ایران 18
لزوم و اهمیت آرشیو ملی 20
اهداف، وظایف و تشکیلات آرشیو ملی 20
اهداف و وظایف سازمان : 22
ساختار سازمانی سازمان : 24
تاریخچه سازمان :
سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران مؤسسه‌ای آموزشی، پژوهشی، علمی و خدماتی است که اساسنامه آن به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است و ریاست عالیه آن با رئیس جمهوری است.
شکل‌گیری رسمی کتابخانه ملی به سال 1316 بازمی‌گردد. در سال 1358 مرکز خدمات کتابداری، و در سال 1378 سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی در کتابخانه ملی ادغام شدند و سرانجام در سال 1381 با تصویب شورای عالی اداری، کتابخانه ملی و سازمان اسناد ملی با هم ادغام شدند و سازمان فعلی شکل گرفت. اکنون این سازمان در دو ساختمان مستقل «کتابخانه ملی ایران» و «گنجینه اسناد ملی ایران» فعالیت دارد.
تاریخچه کتابخانه ملی ایران :
مقـدمـه
تـاریخچـه تشکیـل مجمـوعـه کتابخانه بـه آغـاز دهـه 1240 ش. بـاز می گردد. در 1268 ق./1231ش.، مدرسه دارالفنون در تهـران کار خود را آغاز کرد، و 12 سال بعد ( 1280ق./1243ش.) کتابخانه کوچکی در آن مدرسه تأسیس شد و تقدیر چنین بود که این مجموعه کوچک در مدرسه ای که به سبک اروپایی، ساخته شده بود، هسته اولیه مجموعه کتابخانه ملّی ایـران شـود کـه 73 سـال بعـد، در سوم شهریور 1316ش. رسماً، در تهران، گشایش یافت؛ و یکی از مظاهر تجدد در این کشور به شمار می رفت.
در عهد مظفرالدین شاه که آشنایی ایرانیان با تمدن غرب بیشتر شد، در 1315ق./ 1276ش.، به منظور اشاعه فرهنگ و تأسیس مـدارس جـدیـد، انجمـن معـارف تهران تشکیل شد. انجمن یک سال بعد، در 17 جمادی الثانی 1316/1277 ش. « کتابخانه ملی معارف » را با مجموعه ای که با کوشش فراوان گردآوری کرده بود، در جنب مدرسه دارالفنون، در محل انجمن، تأسیس کرد. نکته مهم اینکه واژه « ملّی » که در نـام ایـن کتابخانه بـه کـار رفتـه، بـه هیچ وجه به معنای « ملیتی » و « ملی گرایانه » نبـود، بلکـه بیـانگـر آن بـود کـه این کتابخانه هیچ گونه وابستگی به دولت ندارد و مؤسسه ای است غیر انتفاعی و مردمی از این رو، بی جا نیست اگر آن را نخستیـن کتابخانه عمـومی ایران بدانیم که در تهران تأسیس شد؛ کما اینکه تا چند دهه بعد کتابخانه ملی تبریز،کتابخانه ملی فارس، کتابخانه ملی کرمان، و کتابخانه ملی رشت نیز، که جملگی کتابخانه عمومی بودند، در ایران تأسیس شدند. والا در هرکشوری فقط یک کتابخانه ملّی می تواند وجود داشته باشد. از این رو، صحیح نیست « کتابخانه ملی معارف» را سلف کتابخانه ملـی ایـران بدانیم.
در 1324ق./1284ش.، در زمان وزارت علاء الملک، کتابخانه ملی معارف به مدرسه دارالفنون منتقل و با کتابخانه آن مدرسه ادغـام شد. در 1338ق./1298ش.، در زمـان وزارت معارف حکیم الملک، نـام « کتـابخـانـه معـارف » را بـر ایـن کتابخانه نهادند و بالاخره در 1353ق./1313ش.، در دوره وزارت معـارف علی اصغر حکمت، بـه نـام « کتابخانه عمومی معارف » خـوانـده شـد. بنـا بـر نـظام نـامـه کتابخانه عمومی معـارف ( مصوب 9 دی 1313 ش. ) کتابخانه « از دوایر اداره انطباعات بـوده « و حدود 5000 جلد کتاب و به طور متوسط 31 نفر مراجعه کننده در هر روز داشته است.
بـخش « وظایف » نیـز فقـط بـه شـرح وظایف کارکنان کتابخانه اختصـاص دارد و هیـچ اشاره ای به وظایف کتابخانه نمی کنند. اما در نظامنامه اداره انطباعات ( سازمان مادر کتابخانه معارف ) در بخش دایره کتابخانه ملّی، وظایف کتابخانه عبارت بودند از:
الف) تنظیم و مواظبت کتب موجود در کتابخانه و تدوین و طبع فهرست های لازم برای کتب.
ب ) جمع آوری کتب منطبعه و جراید و مجلات داخله و خارجه که به کتابخانه می رسد.
ج ) انتخاب و تعیین کتب خطی و چاپی که همه ساله باید برای تکمیل کتابخانه خریداری شود.