تحقیق در مورد اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی 8 ص (با فرمت ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی

این قسمت شامل بررسی ایمنی ساختمان های مسکونی در برابر حریق است. ویژگی های مجموعه های مسکونی از جمله ارتفاع مجدد جمعیت ساکن در آن ها تدابیر دقیقی در زمینه ایمنی را در این گونه ساختمان ها ضروری می سازد. ایمنی مجموعه های مسکونی با تکیه بر دو اصل اساسی زیر تحق می یابد:

الف) ایجاد فضاهای ایمنی و مقاوم در برابر حریق در داخل ساختمانها

ب) ایجاد راه فرار مناسب

ایجاد فضاهای امن، علاوه بر ضرورت مقاومت مواد و مصالح ساختمانی در برابر حریق، شامل کنترل دود در ساختمان نیز هست. خروج دود از ساختمان به منظور ایجاد فضای قابل تحمل از فضاهای امن میانی و یا راه فرار متأثر از خصوصیات کالبری ساختمان و مبتنی بر دو روش که:

الف) استفاده از حرکت طبیعی هوا

ب) استفاده از روش های مکانیکی برای ایجاد اختلاف فشار در داخل ساختمان ها و در نتیجه، حرکت هوا، نوع، تعداد، موقعیت ، فاصله، نحوه دسترسی و ظرفیت خروجی ها در راه های فرار، از جمله عوامل مؤثر در ایمنی ساکنین در برابر حریق به شمار می روند و باید در هر بنا متناسب با ویژگی های همان بنایا ساختمان طرح شوند.

اهداف کلی :

طراحی این ساختمان ها از دیدگاه ایمنی آن ها در مقابل آتش سوزی دو هدف کلی را در بر می گیرد:

1- کنترل دود و آتش در فضاهای عمومی ( راهروها و سطوح ایمنی میانی ساختمان)

2- کنترل دود و آتش در راه های فرار

امکان فرار افراد در هنگام آتش سوزی، امری معتدد در طراحی است. زیرا ساکنان این گونه ساختمان ها بسیارند برای تحقق این امر، راه فرار باید از هر گونه عوارض احتراق از قبیل: گازها، دود و... به دور باشد. در این بناها، راه پله ها به عنوان بخشی از راه فرار محسوب می شوند. بنابراین، برای افزایش فرصت تخلیه ساکنان، در طراحی پلکان باید دقت بیشتری به عمل آید. مدت تخلیه بستگی به جمعیت و فضای اشغال شده به ازای هر نفر دارد. چنانچه این فضا برای هر نفر کمتر از 2/0 متر مربع باشد.

فرصتی جهت تخلیه وجود نخواهد داشت و ساکنان در مواقع خطر نیازمند فرار به محلی امن در درون ساختمان هستند بنابراین، راه های فرار منتهی به این راه باید حداقل حدود 6 دقیقه ایمنی ساکنان را فراهم کند و محوطه امن باید حداقل 4 تا 5 ساعت در مقابل آتش مقاوم و مجهز به دست گاه های برای تهویه دود و گازهای سمی باشد. این محوطه همچنین می تواند اولین طبقه ساختمان از کف یا از باد باشد. در صورتی که شیشه کنترل دور قادر به عملکرد برای بیش از 6 دقیقه باشد. استفاده از سیستم های دفع حریق با مشکلات کمتری مواجه می گردد. در ساختمان هایی که ساکنان آن در ارتفاع بیش از 28 متر از سطح زمین به سر می برند، لازم است از آسانسور استفاده شود. زیرا استفاده از آن برای افراد آتش نشانی به منظور دسترسی مستقیم در ارتفاع زیاد مطمئن ترین روش است.

راه های فرار از حریق و خروج از بنا

برای اینکه راه فرار به طور مؤثر عمل کند. لازم است فضایی درون دود در مواقع آتش سوزی وجود داشته باشد. تا دسترسی ساکنان به محل های امن میسر گردد در استانداری های موجود، در حالت اضطراری، حداقل دو خروجی برای تخلیه مورد پیش بینی می شود. زیرا ممکن است یکی از خروجی ها به عللی از قبیل: آکنده شدن از دود، خرابی و یا نامناسب بودن، غیر قابل استفاده باشد. نوع تعداد موقعیتو ظرفیت خروجی های هر بنا، متناسب با ویژگی های همان بنا یا ساختمان تعیین می گردد. خروجی ها باید در مکان هایی طراحی و آنچنان آراسته و نگهداری شوند که در تمام اوقات، از همه نقاط بنا راه خروج آزاد و بدون مانعی به بیرون در دسترس باشد و ساکنان بتوانند به وضوح آن ها را ببینند همچنین باید مسیر خروج به طور مشخص علامت گذاری شود و روشنایی کافی داشته باشد.

پناه گاه ها :

پناهگاه به فضایی اطلاق می گردد که شخص در موقعیت های اضطراری باید به طور موقت در آن پناه گرفته و سپس با ایمنی نسبی از ساختمان خارج گردد. طراحی این فضاها باید به طریقی باشد که مقاومت کافی را در برابر آتش و دود تأمین کند. پناهگاه ها می توانند به عنوان عناصر تکمیلی به بسیاری از ساختمان های موجود از طریق الحاق قسمت هایی به ساختمان به وسیله درهای اتوماتیک که در اثر گرما یا (دودیاب) با اعلام خطر آتش سوزی باز وبسته می شوند اضافه شوند. لازم است که ظروف آشغال و سایر عوامل خطر که ممکن است سلامتی و ایمنی پناهندگان را تهدید نمایند خارج از محوطه پناهگاه ها پیش بینی شوند. در خانه هاای مسکونی با لکن ها می توانند به عنوان پناهگاه های موقت مورد استفاده قرار گیرند مشروط بر اینکه مامورین آتش نشانی بتوانند به طور مستقیم و بدون نیاز به کوشش از داخل ساختمان به آن ها دستیابی داشته باشند. با این حال

تحقیق در مورد اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی 8 ص (با فرمت ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی

این قسمت شامل بررسی ایمنی ساختمان های مسکونی در برابر حریق است. ویژگی های مجموعه های مسکونی از جمله ارتفاع مجدد جمعیت ساکن در آن ها تدابیر دقیقی در زمینه ایمنی را در این گونه ساختمان ها ضروری می سازد. ایمنی مجموعه های مسکونی با تکیه بر دو اصل اساسی زیر تحق می یابد:

الف) ایجاد فضاهای ایمنی و مقاوم در برابر حریق در داخل ساختمانها

ب) ایجاد راه فرار مناسب

ایجاد فضاهای امن، علاوه بر ضرورت مقاومت مواد و مصالح ساختمانی در برابر حریق، شامل کنترل دود در ساختمان نیز هست. خروج دود از ساختمان به منظور ایجاد فضای قابل تحمل از فضاهای امن میانی و یا راه فرار متأثر از خصوصیات کالبری ساختمان و مبتنی بر دو روش که:

الف) استفاده از حرکت طبیعی هوا

ب) استفاده از روش های مکانیکی برای ایجاد اختلاف فشار در داخل ساختمان ها و در نتیجه، حرکت هوا، نوع، تعداد، موقعیت ، فاصله، نحوه دسترسی و ظرفیت خروجی ها در راه های فرار، از جمله عوامل مؤثر در ایمنی ساکنین در برابر حریق به شمار می روند و باید در هر بنا متناسب با ویژگی های همان بنایا ساختمان طرح شوند.

اهداف کلی :

طراحی این ساختمان ها از دیدگاه ایمنی آن ها در مقابل آتش سوزی دو هدف کلی را در بر می گیرد:

1- کنترل دود و آتش در فضاهای عمومی ( راهروها و سطوح ایمنی میانی ساختمان)

2- کنترل دود و آتش در راه های فرار

امکان فرار افراد در هنگام آتش سوزی، امری معتدد در طراحی است. زیرا ساکنان این گونه ساختمان ها بسیارند برای تحقق این امر، راه فرار باید از هر گونه عوارض احتراق از قبیل: گازها، دود و... به دور باشد. در این بناها، راه پله ها به عنوان بخشی از راه فرار محسوب می شوند. بنابراین، برای افزایش فرصت تخلیه ساکنان، در طراحی پلکان باید دقت بیشتری به عمل آید. مدت تخلیه بستگی به جمعیت و فضای اشغال شده به ازای هر نفر دارد. چنانچه این فضا برای هر نفر کمتر از 2/0 متر مربع باشد.

فرصتی جهت تخلیه وجود نخواهد داشت و ساکنان در مواقع خطر نیازمند فرار به محلی امن در درون ساختمان هستند بنابراین، راه های فرار منتهی به این راه باید حداقل حدود 6 دقیقه ایمنی ساکنان را فراهم کند و محوطه امن باید حداقل 4 تا 5 ساعت در مقابل آتش مقاوم و مجهز به دست گاه های برای تهویه دود و گازهای سمی باشد. این محوطه همچنین می تواند اولین طبقه ساختمان از کف یا از باد باشد. در صورتی که شیشه کنترل دور قادر به عملکرد برای بیش از 6 دقیقه باشد. استفاده از سیستم های دفع حریق با مشکلات کمتری مواجه می گردد. در ساختمان هایی که ساکنان آن در ارتفاع بیش از 28 متر از سطح زمین به سر می برند، لازم است از آسانسور استفاده شود. زیرا استفاده از آن برای افراد آتش نشانی به منظور دسترسی مستقیم در ارتفاع زیاد مطمئن ترین روش است.

راه های فرار از حریق و خروج از بنا

برای اینکه راه فرار به طور مؤثر عمل کند. لازم است فضایی درون دود در مواقع آتش سوزی وجود داشته باشد. تا دسترسی ساکنان به محل های امن میسر گردد در استانداری های موجود، در حالت اضطراری، حداقل دو خروجی برای تخلیه مورد پیش بینی می شود. زیرا ممکن است یکی از خروجی ها به عللی از قبیل: آکنده شدن از دود، خرابی و یا نامناسب بودن، غیر قابل استفاده باشد. نوع تعداد موقعیتو ظرفیت خروجی های هر بنا، متناسب با ویژگی های همان بنا یا ساختمان تعیین می گردد. خروجی ها باید در مکان هایی طراحی و آنچنان آراسته و نگهداری شوند که در تمام اوقات، از همه نقاط بنا راه خروج آزاد و بدون مانعی به بیرون در دسترس باشد و ساکنان بتوانند به وضوح آن ها را ببینند همچنین باید مسیر خروج به طور مشخص علامت گذاری شود و روشنایی کافی داشته باشد.

پناه گاه ها :

پناهگاه به فضایی اطلاق می گردد که شخص در موقعیت های اضطراری باید به طور موقت در آن پناه گرفته و سپس با ایمنی نسبی از ساختمان خارج گردد. طراحی این فضاها باید به طریقی باشد که مقاومت کافی را در برابر آتش و دود تأمین کند. پناهگاه ها می توانند به عنوان عناصر تکمیلی به بسیاری از ساختمان های موجود از طریق الحاق قسمت هایی به ساختمان به وسیله درهای اتوماتیک که در اثر گرما یا (دودیاب) با اعلام خطر آتش سوزی باز وبسته می شوند اضافه شوند. لازم است که ظروف آشغال و سایر عوامل خطر که ممکن است سلامتی و ایمنی پناهندگان را تهدید نمایند خارج از محوطه پناهگاه ها پیش بینی شوند. در خانه هاای مسکونی با لکن ها می توانند به عنوان پناهگاه های موقت مورد استفاده قرار گیرند مشروط بر اینکه مامورین آتش نشانی بتوانند به طور مستقیم و بدون نیاز به کوشش از داخل ساختمان به آن ها دستیابی داشته باشند. با این حال

تحقیق در مورد اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی 8 ص (با فرمت ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

اصول حفاظت مجموعه های مسکونی در برابر آتش سوزی

این قسمت شامل بررسی ایمنی ساختمان های مسکونی در برابر حریق است. ویژگی های مجموعه های مسکونی از جمله ارتفاع مجدد جمعیت ساکن در آن ها تدابیر دقیقی در زمینه ایمنی را در این گونه ساختمان ها ضروری می سازد. ایمنی مجموعه های مسکونی با تکیه بر دو اصل اساسی زیر تحق می یابد:

الف) ایجاد فضاهای ایمنی و مقاوم در برابر حریق در داخل ساختمانها

ب) ایجاد راه فرار مناسب

ایجاد فضاهای امن، علاوه بر ضرورت مقاومت مواد و مصالح ساختمانی در برابر حریق، شامل کنترل دود در ساختمان نیز هست. خروج دود از ساختمان به منظور ایجاد فضای قابل تحمل از فضاهای امن میانی و یا راه فرار متأثر از خصوصیات کالبری ساختمان و مبتنی بر دو روش که:

الف) استفاده از حرکت طبیعی هوا

ب) استفاده از روش های مکانیکی برای ایجاد اختلاف فشار در داخل ساختمان ها و در نتیجه، حرکت هوا، نوع، تعداد، موقعیت ، فاصله، نحوه دسترسی و ظرفیت خروجی ها در راه های فرار، از جمله عوامل مؤثر در ایمنی ساکنین در برابر حریق به شمار می روند و باید در هر بنا متناسب با ویژگی های همان بنایا ساختمان طرح شوند.

اهداف کلی :

طراحی این ساختمان ها از دیدگاه ایمنی آن ها در مقابل آتش سوزی دو هدف کلی را در بر می گیرد:

1- کنترل دود و آتش در فضاهای عمومی ( راهروها و سطوح ایمنی میانی ساختمان)

2- کنترل دود و آتش در راه های فرار

امکان فرار افراد در هنگام آتش سوزی، امری معتدد در طراحی است. زیرا ساکنان این گونه ساختمان ها بسیارند برای تحقق این امر، راه فرار باید از هر گونه عوارض احتراق از قبیل: گازها، دود و... به دور باشد. در این بناها، راه پله ها به عنوان بخشی از راه فرار محسوب می شوند. بنابراین، برای افزایش فرصت تخلیه ساکنان، در طراحی پلکان باید دقت بیشتری به عمل آید. مدت تخلیه بستگی به جمعیت و فضای اشغال شده به ازای هر نفر دارد. چنانچه این فضا برای هر نفر کمتر از 2/0 متر مربع باشد.

فرصتی جهت تخلیه وجود نخواهد داشت و ساکنان در مواقع خطر نیازمند فرار به محلی امن در درون ساختمان هستند بنابراین، راه های فرار منتهی به این راه باید حداقل حدود 6 دقیقه ایمنی ساکنان را فراهم کند و محوطه امن باید حداقل 4 تا 5 ساعت در مقابل آتش مقاوم و مجهز به دست گاه های برای تهویه دود و گازهای سمی باشد. این محوطه همچنین می تواند اولین طبقه ساختمان از کف یا از باد باشد. در صورتی که شیشه کنترل دور قادر به عملکرد برای بیش از 6 دقیقه باشد. استفاده از سیستم های دفع حریق با مشکلات کمتری مواجه می گردد. در ساختمان هایی که ساکنان آن در ارتفاع بیش از 28 متر از سطح زمین به سر می برند، لازم است از آسانسور استفاده شود. زیرا استفاده از آن برای افراد آتش نشانی به منظور دسترسی مستقیم در ارتفاع زیاد مطمئن ترین روش است.

راه های فرار از حریق و خروج از بنا

برای اینکه راه فرار به طور مؤثر عمل کند. لازم است فضایی درون دود در مواقع آتش سوزی وجود داشته باشد. تا دسترسی ساکنان به محل های امن میسر گردد در استانداری های موجود، در حالت اضطراری، حداقل دو خروجی برای تخلیه مورد پیش بینی می شود. زیرا ممکن است یکی از خروجی ها به عللی از قبیل: آکنده شدن از دود، خرابی و یا نامناسب بودن، غیر قابل استفاده باشد. نوع تعداد موقعیتو ظرفیت خروجی های هر بنا، متناسب با ویژگی های همان بنا یا ساختمان تعیین می گردد. خروجی ها باید در مکان هایی طراحی و آنچنان آراسته و نگهداری شوند که در تمام اوقات، از همه نقاط بنا راه خروج آزاد و بدون مانعی به بیرون در دسترس باشد و ساکنان بتوانند به وضوح آن ها را ببینند همچنین باید مسیر خروج به طور مشخص علامت گذاری شود و روشنایی کافی داشته باشد.

پناه گاه ها :

پناهگاه به فضایی اطلاق می گردد که شخص در موقعیت های اضطراری باید به طور موقت در آن پناه گرفته و سپس با ایمنی نسبی از ساختمان خارج گردد. طراحی این فضاها باید به طریقی باشد که مقاومت کافی را در برابر آتش و دود تأمین کند. پناهگاه ها می توانند به عنوان عناصر تکمیلی به بسیاری از ساختمان های موجود از طریق الحاق قسمت هایی به ساختمان به وسیله درهای اتوماتیک که در اثر گرما یا (دودیاب) با اعلام خطر آتش سوزی باز وبسته می شوند اضافه شوند. لازم است که ظروف آشغال و سایر عوامل خطر که ممکن است سلامتی و ایمنی پناهندگان را تهدید نمایند خارج از محوطه پناهگاه ها پیش بینی شوند. در خانه هاای مسکونی با لکن ها می توانند به عنوان پناهگاه های موقت مورد استفاده قرار گیرند مشروط بر اینکه مامورین آتش نشانی بتوانند به طور مستقیم و بدون نیاز به کوشش از داخل ساختمان به آن ها دستیابی داشته باشند. با این حال

تحقیق درباره حفاظت خطوط انتقال هوایی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

حفاظت خطوط انتقال هوایی ( دکل )

مقدمه

مشخصات مکانیکی والکتریکی خطوط هوایی:

کار یک خط هوایی :

انتقال انرژی الکتریکی می باشد.واساسا از لوازم زیر تشکیل می گردد.

1- نگهدارنده های خطوط

2- هادیها

3- کراس آرم-بازوها- مقره ها ودیگر متعلقات پایه

یک خط انتقال انرژی علاوه بر مشخصات الکتریکی دلخواه بایستی از لحاظ مکانیکی هم قابل اطمینان باشد . زیرا در غیر این صورت با هر تغییر وضعیت جوی بایستی منتظر خرابی واز کار افتادن خط باشیم.

در موقع طرح یک خط بایستی تمام عوامل را در نظر بگیریم . چنانچه خط را از نظر مکانیکی ضعیف طرح کنیم از لحاظ اقتصادی ارزان تمام میشود ولی در اثر تغییر شریط جوی زود دچار خرابی می شود . همچنین اگر خط را خیلی قوی طرح کنیم قابلیت اطمینان آن زیاد شود ولی از نظر اقتصادی به صرفه نخاهد بود . بنابراین برای برداشت یک طرح صحیح بایستی تمام شریط وعوامل را در نظر گرفت :

1-زیبایی شبکه 2- اقتصادی بودن شبکه 3-استحکام وایمن بودن شبکه .

در اینجا بطور مختصر محاسبات مکانیکی لوازم را بررسی می کنیم و سپس به محاسبات الکتریکی خطوط خواهیم پرداخت .ضمنا تعدادی از موارد استاندارد شبکه های برق ایران را مورد بررسی قرار می دهیم.

برای حمل سیم های هوایی از پایه های نگهدارنده استفاده می کنیم .آنچه که از نگا هدارنده های خطوط یا پایه ها انتظار می رود از قرار زیر می باشد :

1- بایستی از نظر مکانیکی قوی بوده و دارای ضریب اطمینان حداقل 5/2 باشد.

2- بایستی بدون کم شدن مقاومت آنها ، از نظر وزن سبک باشند.

3- ارزان باشند.

4- دارای عمر طولانی باشند(با دوام باشند)

5- از نظر نصب یا مونتاژ تجهیزات خطوط و دسترسی به آنها آسان باشد.

6- دارای شکل ظاهری خوبی باشند. بطور کلی نگهدارنده های خطوط هوایی به دو دسته پایه ها و یا تیرها (olesp) و دکلها یا برجها (owersT) تقسیم می شوند.

پایه ها

پایه ها به سه دسته چوبی ، فولادی ، و بتونی تقسیم می شوند.(شکل شماره 2)

پایه های چوبی:

پایه های چوبی بطور وسیع در سیستم توزیع برق و حتی خطوط انتقال (در استان خوزستان) و خطوط راه آهن برقی و تلفن استفاده می شوند . در شبکه های ضعیف فشار ضعیف و 20 کلیو وات بطور تکی و در شبکه های انتقال بصورت H اچ فریم (دوتایی) بکار می روند و اگر به استحکام و مقاومت بیشتری نیاز باشد از بازو ها یا بریس هایی که به شکل X می باشد بعنوان پشت بند با آنها استفاده می شوند . همچنین در شبکه های 20 کیلووات در صورتیکه به دلیل دره های عریض و طویل اسکان بلندی انتخاب شده باشد پایه های چوبی را در دو طرف اسپان مربوط به شکل H بکار می برند و معمولاً تیرهای هردو طرف را انتهایی(دداند) می نامند پایه های چوبی دارای سه مزیت اساسی می باشند :

- پایه های چوبی عایق طبیعی خوبی هستند .

- در مناطقی که چوب فراوان باشد ارزانتر تمام می شود.

- بعلت سبکی آنها حمل و نقل آنها آسانتر است.

پایه های فولادی

در جا هایی که به قدرت و مقاومت زیادی نیاز باشد از پایه های فولادی به جای پایه های چوبی استفاده می شود . معمولا پایه های فولاد ی به دو قسمت لوله ای و ساختمانی یا اسکلتی Stpucturl تقسیم می شوند . نوع لوله ای آن شامل چند قسمت لوله ای شکل با قطرهای مختلف که روی یکدیگر سوار نموده می باشد.

نوع ساختمانی ( اسکلتی) آن از چندین نبشی فولادی تشکیل شده که به یکدیگر پیچ یا جوش شده اند و نمونه دیگر پایه های پرتیک که از ناودانی ساخته می شود می باشد که به ارتفاع مورد نظر ساخته و در موارد خاص که به پایه های بلند تری مورد نیاز باشد مورد استفاده قرار می گیرد و حتماً به منظور جلوگیری از زنگ زدگی باید ضد زنگ و رنگ آمیزی شود.موارد استفاده استعمال این پایه ها مانند پایه های چوبی است ولی در معرض حمله حشراتی مانند موریانه قرار نمیگیرند و عمر نسبتاً زیاد است البته باید گالوانیزه باشد از امتیازات آن این است که می توان طول آن را به هر میزان که خواسته شود انتخاب کرد بیشتر از پایه های لوله ای در سیستم روشنایی شبها به منظور حفظ زیبایی شهر مورد استفاده قرار می گیرند . لازم به ذکر است که اخیراً از پایه های تلسکوپی مانند پایه هایی که در خطوط انتقال بکار برده می شد در شبکه های توزیع نیز ساخته و بکار برده می شود که بسیار زیبا و مستحکم و در اجرای آن شبکه دو مدار نیز بکار می برند.

پایه های بتنی :

در این روزها پایه های بتنی تقریباً جای پایه های چوبی و فولادی را گرفته است زیرا از نظر شکل ظاهری جالبتر و هم با دوامتر می باشند و اینکه پایه های سنگین ترندو حمل آنها گرانتر تمام می شود ولی از نظر مکانیکی بسیار قوی می باشند و عمر بیشتری دارند.و بخصوص در جاهایی که عمر تیر چوبی بدلیل مواد خورنده زمین کم می باشند از تیرهای بتنی استفاده می گردند.

در ضمن لازم به ذکر است که از پایه هایی نظیر پایه های بتنی با مقاطع چهارگوش ، آرماتوربندی ، پایه های بتنی با مقطع گرد توخالی ، پایه های منشوری یا چند ضلعی یا تلسکوپی بتنی نیز استفاده می شود که در اینجا از توضیح آنها خودداری می شود.

تحقیق درباره. رله های حفاظت خط

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 37

رله های حفاظت خط

1ـ رله دیستانس اولیه ، ساخت آلمان B.B.C دارای سه زون

2ـ رله رکلوزتیک ( دوباره وصل کن ) ، ساخت آلمان B.B.C

3ـ رله جریان زیاد ، ساخت آلمان B.B.C

رله های حفاظتی خط 20c

1ـ رله اضافه جریان

2ـ رله اتصال زمین

ضمناً کلیه اتفاقات در پست توسط دستگاه ثبت می گردد و در حادثه ای که درخطهای خروجی رخ دهد توسط مودم ارسال و ثبت می گردد .

حفاظت توسط رله ها :

رله به دستگاهی اطلاق می گردد که در اثر تغییر کمیتی الکتریکی یا مکانیکی مشخص تحریک گردیده و سبب به کار افتادن دستگاههای الکتریکی دیگری می گردد .

رلة حفاظتی رله ای است که بمنظور حفاظت دستگاهها و تجهیزات الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرد . رله ها را می توان ازجهات مختلف دسته بندی نمود یکی از این جهات کمیت مورد کنترل رله می باشد به این ترتیب رله ها به انواع زیر دسته بندی میشوند :

1ـ رله های جریانی ( یعنی رله هایی که جریان را کنترل می کنند ) مانند رله های اضافة جریان ـ دیفرانسیل

2ـ رله های ولتاژی ( یعنی رله هایی که ولتاژ را کنترل می کنند ) مانند : رله های اضافه ولتاژ ـ افت ولتاژ ـ تنظیم ولتاژ

3ـ رله های واتمتریک ( یعنی رله هایی که جریان و ولتاژ را به اشکال مختلف کنترل می کنند )مثل رله های کشنال و دیستانس

4ـ رله های فرکانسی ( یعنی رله هایی که فرکانس را کنترل می کنند )

5ـ رله هایی که کمیات غیر الکتریکی را مثل : گاز فشار و یا حرارت کنترل می کنند مانند رله های : بوخهلتس ، رله ای حرارتی و…

رله اضافه جریان

ساختمان ابتدایی یک رله اضافه جریان ممکن است .

عبور جریان از سیم پیچها باعث بحرکت در آمدن قسمت های متحرک در رله و در نتیجه وصل کنتاکت مربوط به صدور فرمان می گردد . می توان از طریق کشش فنر نگهدارنده رله یا از طریق تغییر تعداد دور رسم پیچ تنظیم جریان رله را می توان تغییر داد . به این رله ها ، رله های اضافه جریان با عملکرد آنی یا رله های اضافه جریان با عملکرد بدون زمان می گویند . معمولاً به هنگام وصل مدار ، برای چند لحظه اول جریان زیادی در مدار برقرار می شود و در چنین شرایطی اگر رله اضافه جریانی که در صفحه قبل تشریح مدار وجود داشته باشد موجب قطع کلید خواهد شد لذا معمولاً رله ها را به ترتیبی طراحی می کنند تا هنگام تشخیص اضافه جریان بلافاصله فرمان تریپ ندهد . بلکه بعد از مقداری تأخیر ( در حدود چند ثانیه ) فرمان تریپ بدهد . به این رله ها رله های اضافه جریان تأخیری زمان معین می گویند .

در شبکه معمولاً اضافه جریان بام مقادیر مختلف اتفاق می افتد . مثلاً اضافه جریان در حدود 5/1 برابر جریان نامی شاید برای چند