تحقیق در مورد جمع بین دو نماز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 25 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

دانشکده اصول دین

موضوع :

جمع بین دو نماز

استاد :

جناب آقای دکتر بهداروند

تهیه کننده :

زهرا حیدری فرد، زینب اصل حیدری

مریم امرایی

پاییز 87

والرخصه إنما تبطل فیما وجب فی الحضر، والحدیث لا دلاله فیه لقوله علیه السلام

فروع:

أ- لو نسیها فی سفر فذکرها فیه قضاها مقصوره إجماعاً، وکذا إن ذکرها فی الحضر فکذلک عندنا، و عند الأکثر، و قال الشافعی: یلزمه تامه لأنه ذکرها تامه فثبتت فی مته. والأصل ممنوع.

ب- یجب الإتیان بالجهر والإخفات کالأصل، لقوله علیه السلام: (فلیقضها کما فاتت) و کذا یستحب لها الأذان والإقامه کما یستحبان للأضل، فإن کثر أذّن لأول ورده، وأقام للبواقی، ولو لم یستحب لها الأذان لم یستحب فی القضاء کعصر الجمعه و عرفه.

ج- لا یستحب الإتیان بالنافله التابعه لها إذا التنفل مشروط ببراء الذمه من الصلاه الواجبه فإنه لا یجوز لمن علیه صلاه فریضه أن یأتی بانافله قضاءً ولا أداءً، نعم یستحب بعد الفراغ من قضاء الفرائض الاشتغال بقضاء النافله الفائته.

د- لا تجوز المساواه فی کیفیه قضاء صلاه الخوف بل فی الکمیه و إن کانت فی الحضر إن استوعب الخوف الوقت وأتمام.

البحث السادس: فی الجمع

مسأله 66: قد بیَّنا فیما سلف أن لکل من الظهر والعصر وقتین: مختص و مشترک، فالمختص بالظهر من زوال الشمس إلی قدر أدائها، وبالعصر قدر أدائها فی آخر الوقت، والمشترک ما بینهما، وللمغرب والعشاء وقتین فالمختص بالمغرب قدر أدائها بعد الغروب، وبالعضاء قدر أدائها عند الانتصاف، والمشترک ما بینهما فلا یتحقق معنی الجمع عندنا، أما القائلون باختصاص کلّ من الظهر والعصر بوقت، وکذا المغرب والعشاء فأنّه یتحقق هذا المعنی عنهم.

وقد ذهب الی الجمع بین الظهر والعصر، وبین المغرب والعشاء فی السفر ابن عباس، وابن عمر، ومعاذ بن جبل، وسعد بن أبی وقاص، وسعید بن زید، وأبو موسی الأشعری، و مالک، والثوری، والشافعی، وأحمد، وإسحاق، وأبو ثور لأن ابن عباس روی أن رسول الله صلی الله علیه و آله کان إذا زالت الشمس وهو فی منزله جمع بینها و بین العصر فی وقت العصر، وکذا فی المغرب والعشاء.

وقال الحسن البصری، وابن سیرین، والنخعی، ومکحول، وأصحاب الرأی: لأن المواقیت قد ثبتت بالتواتر فلا یجوز ترکها بخبر الواحد.

مسأله 67: ویتخیر فی الجمع بین تقدیم الثانیه الی الاُلی وبین تأخیر الاُلی الی الثانیه ألاّ أنّ الأولی فعل ما هو أرفق به، فأن کان وقت الزوال فی المنزل، ویرید أن یرتحل، قدّم العصر الی الظهر حتی لا یتحاج الی أن ینزل فی الطریق، و إن کان وقت الزوال فی الطریق ویرید أن ینزل آخر النهار أخّر الظهر، لحدیث ابن عباس، فإن لم یکن فی أحد الأمرین غرض فالأولی التقدیم، فإذا أراد تقدیم الثانیه الی الاُولی جاز مطلقاً عند نا، واشترط الشافعی أُموراً أربعه:

أ- وجود السفر من أول الصلاتین الی آخرهما، حتی لو أقام فی أثناء الظهر، أو بعد الفر اغ عنها قبل الشر وع فی العصر لم یجز أن یصلی العصر، وإن نوی الإقامه بعد التلبس بالعصر لم تحتسب له عن الفرض، وهل تبطل أو تنقلب نفلاً؟ قولان لأنّ الجمع أُبیح بعله السفر فیعتبر بقاء العله الی وقت الفراغ عن موجبها.

ولو نوی الإقامه بعد الفراغ من الصلاتین قبل دخول وقت العصر، أو وصل الی مقصده احتسبت العصر له عندنا، وللشافعی وجهان: هذا أحدهما لأنّ الفعل وقع صحیحاً فلا یبطل حکمه، والثانی: العدم، لأنّ التقدیم سوغ رخصه، فإذا زالت الشرائط قبل الوجوب لم یقع فرضاً، کما لو عجّل زکاه ماله ثم هلک المال.

ب: نیه الجمع، ولیست شرطاً عندنا- وبه قال المزنی- وقال الشافعی: أنّها معتبره للاحتساب العصر، فلو صلّی الظهر وأراد أن یصلّی العصر عقیب الظهر من غیر أن یکون قد نوی الجمع لم یجز، وله قولان فی وقت النیه: أحدهما عند افتتاح أول الصلاه، والثانی فی أثناء الاُولی قبل السلام، فلو شرع فی الظهر فسارت السفینه فی الأثناء فنوی الجمع صحت علی الثانی لوجود علّه الجمع وهی السفر والنیه فی وقتها، وعلی الأول لا یجوز لأن عله الجمع ونیه لم تکن فی البتداء.

مسیر یابی دو اصلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

مسیر یابی

مسیریابی معمولا در پنج گام ا نجام می گیرد که در زیر به شرح آن ها می پردازیم :

گام اول :

شناسایی : نخستین کار در ساخت یک مسیر شناخت نیاز به ساخت آن که می باشد این نیاز بستگی به برنامه های دولت در گسترش و پیشرفت کشور دارد . سا خت هر راه آهن ، فرودگاه ، بندر ،‌اسکله در گوشه ای از کشور بافت آن منطقه را دگرگون می نماید . برنامه ریزان کشور در بیان نیاز به داده ها و اولویت بندی ساخت راه ها باید از الگویی پیروی نمایند . که موارد زیر بیانگر این الگو می باشد .

سیاست کشور در زمینه همگن سازی کشور در نواحی گوناگون آن .

سیاست کشور در زمینه اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ،‌صنعتی ، کشاورزی و نظامی .

سیاست کشور در زمینه بکارگیری از یک روش ترابری مناسب تکنولوژی روز .

چگونگی ترافیک حال و آینده .

پراکندگی شبکه راه های ساخته شده و گسترش آن .

برنامه رشد صادرات و واردات و گسترش بنادر .

همانند هر پروژه صنعتی ، مسیریابی و ساخت راه باید بر پایه یک نگرش باشد ، ساخت راه همانند یک سد ، یک پروژه ملی و کشوری است هر چه پروژه راه یا آزاد راه بزرگ بوده و از شهرهای زیادی بگذرد ، نگرش و بینش برخورد با طراحی نیز گسترده تر می گردد بعبارت دیگر در طراحی یک را ه دو پارامتر ،‌هزینه ساخت و کلاس طرح ‌جایگاه طرح را بیان می کند . این دو پارامتر باید برای مهندس طراح راه در آغاز کار روشن باشد . برای پی بردن به چگونگی این دو پارامتر باید نگاهی به آینده داشت که برای نمونه پس از سپری شدن 20تا 30 سال ، طرح پاسخگوی نیاز آن روز نیز خواهد بود پس از مدت زمانی کاربرد و بهره برداری از آزاد راه با دشواریهایی روبرو خواهد گشت .

در این خصوص همچنین هر چه ترافیک را بهتر بشناسیم می توانیم راهی را که طرح کنیم که پس از گذشت 20 سال نیز کار آمد باشد ، هدف از ساخت یک راه یا آزاد راه بهبود ترابری است . این بهبود و اندازه آن بستگی به چهار چوب اقتصاد و جامعه دارد که در همه کشورها یکسان نمی باشد . پس راهی که ساخته شود از دیدگاه فنی باید در برگیرنده موارد زیر باشد:

ساخت راه هزینه زیادی نداشته باشد .

ایمنی برای بهره بردار را به همراه داشته باشد .

آسایش و رفاه هم مردم را فراهم کند .

محیط زیست را بهبود داده و خوشایند نماید.

مخارج بهره برداری و نگهداری آن کمتر باشد .

از محدودیت های آیین نامه های فرم هندسی پیروی نماید.

راههایی که مهندسین طرح می سازند بایستی اهداف بالا را پوشش دهد. دیدگاه نوینی که امروزه در آنالیز اقتصادی ساخت راه هواداران زیادی یافته است بررسی مخارج بهره بردار (راننده و دیگر سرنشین ها) ‌هنگام پیمودن راه یا آزاد راه می باشد .

گام دوم: برداشت مسیر

کار مسیریابی با دردست داشتن پاره ای داده های فنی آغاز می گردد برای دسترسی به این داده ها نیازمند ابزار یا نقشه هایی هستیم . که در زیر روش کار با این نقشه ها و چگونگی دستیابی به این داده‌ها بیان شده است .

نقشه های توپوگرافی در ایران این نقشه ها با مقیاس 1:100000 تا 1:25000 توسط سازمان نقشه برداری کشور تهیه می شود . برای شناسایی و بررسی مسیرها و برداشت نخستین مسیر و احداث آن نقشه های ناهمواری زمین با منحنی ترازهای m10 بکار گرفته می شود ، تا در یابیم پستی و بلندی‌های زمین در حالت کلی بین ابتدا و انتهای مسیر چگونه است روش کار با این نقشه ها در زیر آمده است .

زمین های نامناسب شناسایی می کردند ( مانند : مرداب ، باتلاق ،‌صخره ، زمین های سیل خیز و بهمن خیز ) .

آزمایش منحنی های تراز در رابطه با شیب طولی پیش بینی شده ( در نواحی کوهستانی) تا پتاسیل مسیرها شناسایی شود .

شناسایی رودخانه ها ،‌نهرها ، دیگر فرورفتگی ها ، که نیاز به ساخت پل یا دیگر ابنیه فنی باشد .

یافتن جنس زمین و چگونگی خاک در نزدیکی مسیرهای قابل بررسی .

پس از انجام چهار مرحله بالا ،‌چکیده بررسی ها و دیگر داده های گردآوری شده از کسانی که ناحیه را خوب می شناسند را در نقشه ها آورده تا بتواند مسیر ها را از دیدگاه فنی مهندسی نیز سنجید.

گام سوم : مسیر بهینه :

همانطور که پیش از این گفته شد کار مسیر یابی در پنج گام انجام می گردد آنچه که تا اینجا گفته شد ،‌گام یک ( شناسایی ) و گام دو ( برداشت مسیر ) بود ،‌در ادامه می خواهیم بین چند مسیر بهترین آنرا برگزینیم که آن را مسیر بهینه می نامیم .

برای بررسی و انتخاب مسیر بهینه بین مسیرهای نامزد ،‌موارد زیر مورد مقایسه قرار می گیرند:

میزان سرمایه برای ساخته هر واریانت مسیر ( مسیر نامزد شده ) .

میزان هزینه های نگهداری سالانه هر مسیر .

میزان یکدست بودن مسیرهای پیشنهادی ( نسبت مسیر مستقیم به کل مسیر )

میزان هموار بودن مسیرهای پیشنهادی .

در مورد اول با یکدیگر در ارتباط می باشند . هر چه مسیر ارزانتر باشد ، مخارج نگهداری و مخارج بهره برداری آن زیادتر است . منظور از این مخارج در اولین سال بهره برداری از مسیر کمتر و در سالهای بعد باروند صعودی بیشتر می گردد به گونه ای که در پاره ای از موارد مخارج نگهداری پس از 20 سال ممکن است برابر مخارج ساخت می گردد .

مورد دیگر برای انتخاب مسیر بهینه مربوط به فرم هندسی واریانت های مسیر می باشد . که برای این منظور چند نمونه بررسی بر روی مسیر های انتخاب شده با توجه به مطالبی که تاکنون گفته شده و همچنین مطالبی که در زیر آمده شده است انجام می شود سپس در پایان مسیر بهینه را انتخاب می نماییم .

مسئولیت پزشک را از دو جنبه کیفری و مدنی 9ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

مسئولیت پزشک را از دو جنبه کیفری و مدنی

در این مقاله مسئولیت پزشک را از دو جنبه کیفری و مدنی مورد بحث قرار می دهیم و هدف این است که روشن کنیم آیا مسئولیت پزشک منوط به اثبات تقصیر او است یا فراتر از آن نیز می رود؟ و دیگر اینکه آیا پزشکی که به قصد احسان فردی را معالجه می نماید ولی به عللی آن فرد جان خود را از دست می دهد ضامن است مطلقاً در همه موارد یا در بعض موارد ضامن است؟ و یا اینکه در مورد پزشک کلاً قاعده احسان – که مسقط ضمان است – را جاری کنیم؟ بدین معنی پزشک محسن است و بر طبق آیه شریفه «ماعلی المحسنین من سبیل» ضمانی بر او نیست. و چنانچه قائل به ضمان شویم در واقع بوی اسائه شده است «هل جزاء الاحسان إلا الاحسان» جهت روشن شدن مطلب کنکاشی پیرامون مسئولیت پزشکی در ابعاد مختلف لازم است. مسئولیت پزشکی آیا در موردی که پزشک بطور مستقیم باعث تلف جان یا مال بیمار می شود باید او را ضامن دانست هر چند در عالم پزشکی خطائی مرتکب نشده باشد؟ تمیز اتلاف در مواردی که پزشک تمام السبب را ایجاد می کند، به ویژه در امر پزشکی دشوار است. بطور معمول، رابطه مستقیم بین تلف و اقدام پزشک در جراحی ها بیشتر عینیت می یابد. بر همین اساس ماده 26 قانون دیات تدوین شده است (1) که مؤدای این ماده مطابق نظر مشهور فقهاء عظام است، و قید «اگر چه ماهر بوده باشد» در پایان ماده نشان می دهد که بکار بردن مهارتهای متعارف در امور پزشکی نیز او را از مسئولیت نمی رهاند. برخلاف نظر ابن ادریس (قده) که می فرماید: پزشک آگاه و محتاط و مأذون را ضامن نمی داند. بنابراین، جراح زیبائی که بین بیمار را قطع می کند ضامن است. زیان دیده تنها باید وقع فعل و انتساب آن را به پزشک جراح ثابت کند و هیچ گونه نیازی به اثبات خطای جراح ندارد. و گروهی از فقهاء (2) اذن بیمار را سبب از بین رفتن ضمان می دانند، بدین معنی عملی که از نظر شرعی مجاز باشد ضمان ندارد، و مشهور فقهاء اذن را ناظر به مداوا می دانند نه اتلاف. این معنی در مورد دامپزشک نیز وجود دارد، چنانکه در ماده 27 قانون دیات می فرماید: هر گاه بیطار و دامپزشک گرچه متخصص باشد در معالجه حیوانی، هر چند با اذن صاحب او باشد، موجب خسارت شود ضامن است، مگر اینکه قبل از درمان از صاحب حیوان برائت حاصل نماید. علیهذا اگر اثبات کند که احتیاطهای لازم و آنچه دانش پزشکی امروز در اختیار جراح نهاده است، بکار برده است، می تواند رابطه علیت بین کار او و تلف را دچار تردید یا منتفی کند و آن را منسوب به طبیعت بیمار و نقص دانش پزشکی سازد. همچنین اکراه، و گاه غرور و وقوع حوادث پیش بینی نشده و احتراذ ناپذیر مانند زلزله و آتش سوزی – نیز رابطه میان فعل پزشک و ورود خسارت را قطع می کند. از نظر اجتماعی، مسئول شناختن پزشک درباره زیان ناشی از اقدامی که او در چارچوب دانش زمان خود داده است. قدرت ابتکار و شکوفائی استعداد را از او می گیرد و دانش پزشکی را در مرز درمان های مرسوم و بی ضرر متوقف می سازد. از بعد اخلاقی نیز، چگونه می توان جزای احسان و نیکی را به بدی داد، و از انسانی که همه کوشش و دانش پزشکی خود را در راه درمان بیمار بکار برده است خسارت گرفت؟ و این معنی برخلاف حکم عقل عملی است «هل جزاء الاحسان إالاالاحسان» ضامن دانستن محسن بحکم عقلاء بماهم عقلاء نباید، «ما علی المحسنین من سبیل» بملاک شکر منعم و جزو آراء محموده است، و قهراً قاعدهملازمه جاری می شود. به تعبیر دیگر، می توان به طور شکل اول ثابت کرد که پزشک ضامن نیست، پزشک محسن است، و محسن بطور کلی ضامن نیست، پس پزشک ضامن نیست. از یک سو، هرگاه این مسئولیت منوط به اثبات تقصیر پزشک باشد، تعصبهای صنفی و پیچیدگی تحقیق و عدم وجود دانش تام و کامل مانع از آن می شود که این دعوی به نتیجهمطلوب برسد. بنابراین در فرض تسبیب محتمل است، همینکه رابطه میان اقدام پزشک وورود خسارت ثابت شود، برای مسئول شناختن او کافی است، مگر اینکه پزشک دلایل و مدارکی ارائه نماید مبنی بر اینکه علت ورود ضرر و خسارت امری خارج از توان او باشد. دیدگاه فقه شیعه در مورد مسئولیت پزشکی محل اختلاف بین فقهاء عظام زمانی است که مریض یا اولیائش اذن در علاج داده باشند و در صورت عدم حصول اذن اختلافی در وجوب ضمان نیست. همچنانکه زمانی که پزشک از بیمار برائت بگیرد عدم وجوب ضمان مجمع علیه است. کنکاشی پیرامون اذن و برائت نسبت به ضمان پزشک الف- در صورتیکه پزشک مباشر در علاج باشد بدون حصول اذن، فقهاء عظام قائل به ضمان شدند مستنداً به قاعده اتلاف. ب – در صورتیکه پزشک مباشر در علاج باشد و اذن از مریض گرفته باشد بدون اینکه برائت از او گرفته باشد، حکم به وجوب ضمان مشهور است نزد فقهاء مستنداً به قاعدهاتلاف؛ برخلاف علامه حلی (قده) که قائل به عدم ضمان شده است مستنداً به اینکه ید او مأذونه است و اصل عدم ضمان می باشد. گروهی از فقهاء به وی اشکال کردند که این اصل به قاعده اتلاف مدفوع است. جهت اکثر متون فقهی ملاحظه می شود که قاعده احسان قاعده «وعلی الید ما اخذت حتی تؤدیه» را تخصیص می زند، ولی قاعده اتلاف اطلاق احوالی دارد، و حکم به ضمان بر روی عنوان متلف رفته است چه محسن باشد چه نباشد چه یدش مأذونه باشد چه غیر مأذونه. لکن بنظر می رسد قاعده اتلاف چنین اطلاقی نداشته باشد بلکه قاعده احسان حکومت واقعیه بر قاعده اتلاف دارد، بدین بیان: اولاً مدرک قاعده اتلآاف - «من أتلف مال الغیر فهوله ضامن» - اطلاق ندارد، به جهت اینکه این کبرای کلی متن روایت نیست بلکه اصطیادی است قهراً دلیل لبی است که اطلاق در آن راه ندارد. و ثانیاً «ما علی المحسنین من سبیل» عام آبی از تخصیص است، لسان آیه شریفه لسانی است که تخصیص برداد نیست، بویژه این معنی مؤدای حکم عقل عملی است. بنابراین محسن ولواینکه تکویناً متلف باشد لکن تعبداً بجهت احسانش غیر متلف است ادعاء، شارع مقدس در حیطه قانونی و تشریعی محسن را غیر متلف می داند، و قهراً «ماعلی المحسنین من سبیل» بر قاعده اتلاف حکومت واقعیه دارد که لباً همان تخصیص قاعده اتلاف است، یعنی «المتلف غیر المحسن ضامن»

مبدل های حرارتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

وظایف مبدلها: وظیفه مبدلهای حرارتی، دو چیز است:

الف- سرد یا گرم کردن یک سیال به وسیله سیال دیگر، بدون استفاده مستقیم از دستگاههای مولد سرما یا گرما.

ب- بازیابی: گرما یا سرما از سیالات که قبلا به طریقی به آنها داده شده است (طبیعی یا مصنوعی).

ساختمان مبدلها: مبدلهای حرارتی موجود در صنایع و کارخانه ها و به خصوص صنعت نفت و گاز، معمولا از نوع لوله و پوسته ها است.

ساختمان این مبدلها از فلزی است شامل تعدادی لوله که در داخل یک استوانه قرار می گیرند و دو سیال مورد نظر که یکی سرد و دیگری گرم است، بدون این که به طور مستقیم با یکدیگر برخورد کنند از طریق دیواره فلزی لوله ها با یکدیگر تبادل حرارت می کنند. به عبارت دیگر، یکی از این دو سیال، در لوله ها و دیگری در اطراف لوله ها یا درون پوسته استوانه، جریان خواهد داشت. در زیر ساختمان یک مبدل حرارتی ساده که از نوع سرثابت است نشان داده شده است.

انواع مبدلها عبارتند از:

الف- مبدلهای سرثابت: این نوع مبدلها به طریقه ای ساخته می شود که صفحه لوله ها به پوسته جوش یا به وسیله پیچ و مهره محکم شده است؛ لذا جایی برای انبساط یا انقباض لوله ها و پوسته، هر یک به طور جداگانه، وجود ندارد. انبساط یا انقباض هر یک از دو جزء فوق به تنهایی ممکن است موجب شکستن و یا خمیدگی لوله ها شود. لذا اختلاف درجه حرارت دو سیال که با هم تبادل حرارت می کنند، نباید زیاد باشد.

مبدل سرشناور: در این نوع مبدل حرارتی، یکی از دو صفحه لوله ها در داخل پوسته به صورت شناور درآمده است به طوری که امکان انبساط یا انقباض برای هر یک از دو جزء حامل سیال یعنی لوله و پوسته وجود دارد. از این دو اختلاف درجه حرارت دو سیالی که با هم تبادل حرارت می کنند هر چند که زید باشد اشکالی ایجاد نخواهد کرد.

مبدلهای (u) شکل: این نوع مبدلها شامل یک کانال و یک صفحه لوله است. از این رو ورودی و خروجی لوله ها از طریق یک کانال که به دو بخش شده است صورت می گیرد. لوله ها به شکل (u) ساخته شده و جریان سیال در درون لوله ها باید مسیر (u) شکل را طی کنند . این مبدلها همانند نوع سرشناور برای سیالاتی به کار می رود که اختلاف درجه حرارت زیادی داشته باشند. زیرا انتهای (u) شکل لوله ها آزاد و امکان انبساط و انقباض تا حدود زیادی وجود دارد.

مبدل از نوع دولوله‌ای: این نوع مبدل از دو لله به شکل (u) ساخته شده است و سطح خارجی لوله داخلی که به عنوان تیوب است معمولا از تیغه های طولی پوشیده شده است. وظیفه تیغه ها ازدیاد سطح تماس و تبادل حرارتی بین سیال درون و سطح خارجی است.

ملاحضات مربوط به طراحی مبدل گرمایی

در صنایع فرآوری و قدرت یا فعالیتهای وابسته، بسیاری از مبدلهای گرمایی را به صورت اقلام تجاری آماده و خریداری می کند و انتخاب بر اساس قیمت و مشخصات ارائه شده توسط سازندگان مختلف صورت می گیرد. در کارهای تخصصی‌تر، مثل صنایع فضاپیمایی و الکترونیک، غالبا طرحی مخصوص نیاز است. وقتی مبدل گرمایی قسمتی از ماشین یا وسیله مورد ساخت را تشکیل می دهد، می توان می توان مبدل استانداردی خریداری کرد؛ یا چنانچه ملاحضات قیمت و کمیتهای ساخت اجازه دهد، می توان مبدل برای این کاربرد مبدل گرمایی مخصوصی را طراحی کرد. چه مبدل گرمایی به صورت قلم تجاری آماده انتخاب شود یا مخصوصا برای آن کاربرد طراحی شود، باید عوال زیر را تقریبا همیشه در نظر داشت: 1- نیازهای انتقال گرما 2- قیمت 3- اندازه فیزیکی 4- مشخصات افت فشار

در انتخاب یا طرح هر مبدل گرمایی باید نیازهای انتقال گرما را رعایت کرد. طرز رعایت این نیازها به اهمیت نسبی داده شده به اقلام 2 تا 4 بستگی دارد. وقتی سیال را در مبدل گرمایی با سرعت های بالا به جریان درآورند، ممکن است ضریب انتقال گرمای کل اقزایش یابد، ولی این سرعت بالاتر موجب افت فشار بیشتر در مبدل و در نتیجه هزینه پمپاژ بیشتر می شود. اگر مساحت مبدل افزایش یابد، نیازی نیست که ضریب انتقال گرمای کلی، و در نتیجه افت فشار، خیلی زیاد باشد، گرچه از نظر اندازه فیزیکی ممکن است محدودیتهایی وجود داشته باشد که می توان آن را اصلاح کرد و اندازه فیزیکی بزرگتر موجب قیمت بیشتر مبدل گرمایی می شود. قضاوت صحیح و رسیدگی به تمام این عوامل به یک طارحی درست منجر می شود.

برجهای خنک کننده

استفاده از آب به عنوان خنک کننده در مبدلهای حرارتی کولر آبی و مصارف صنعتی دیگر تابع شرایطی است که از جمله این شرایط می توان نکات زیر را برشمرد:

الف- آب باید تصفیه شده و از گل و لای و رسوبا عاری باشد.

املاح آب تا حد امکان جدا شود.

درجه حرارت آب در حد معینی کنترل شود.

جهت جلوگیری از تشکیل رسوبات احتمالی، مواد لازم به آب اضافه شود.

آب مصرفی مجددا قابل مصرف شود.

ساختمان برجهای خنک کننده: وظیفه برج خنک کننده سرد کردن آب مصرفی در مبدلها، جهت استفاده مجدد از آن است. برج خنک کننده تشکیل می شود از طبقات چوبی مشبک که به طور افقی بر روی هم نصب می شوند و این صفحات چوبی مشبک چنان ساخته می شوند که امکان جریان آب از بالا به پایین و بالاعکس جریان هوا از پایین به بالا ممکن شود.

نتیجه این عمل در برج، خنک شدن آب و آماده شدن آن برای استفاده مجدد در سیستمهای مختلف و مصارف صنعتی و مبدلهای حرارتی است.

تحقیق در مورد کابل وسیله (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

کابل وسیله‌ای است که از دو یا چند سیم هادی الکتریکی تشکیل شده و معمولاً در غلاف محافظی قرار دارد و برای انتقال برق بکار می‌رود.

مهم‌ترین و بیشترین عایقی که در ساختمان کابلها بکار میرود P.V.C (پلی وینیل کلراید) است که پرتو دور یا پلاستیک نامیده می‌شود. P.V.C عایقی غیر قابل اشتعال است و این مزیت خوبی در کابلها میباشد. دارای انعطاف پذیری زیادی میباشد و تنها عیب أن این است که در درجه حرارت حدود صفر و زیر صفر از أن نمیتوان برای عملیات کابل کشی مورد استفاده قرار داد. مواردی مانند ارزانی تولید انبوه و سادگی ساخت باعث شده که بیش از ۹۰ درصد کابلهای فشار ضعیف از این عایق درست شوند.

نوعی عایق دیگر بنام PET (پلی اتیلن) برای کابلها بکار میرود که آتشگیر بوده و در مکانهای اختصاصی بکار میرود.

در بعضی از کابلها از عایق لاستیکی استفاده می‌شود که کاربرد زیادی ندارد.

هادی کابل‌ها از جنس مس و یا آلومینیوم میباشند. در صورتیکه بخواهیم از کابلی با هادی آلومینیوم برای کابل کشی هوایی استفاده کنیم باید یک رشته آن فولاد باشد.

برای شناسائی کابلها از حروفی استفاده می‌شود که روی کابلها نوشته شده است برخی از این حرف طبق استاندارد آلمان V.D.E بشرح زیر میباشد:

N کابل با هادی مسی

NR کابل با هادی ألومینیوم

Y علامت عایق پرتو دور میباشد

H علامت ورق متالیزه میباشد

T سیم تحمل کننده در کابل کشی هوایی

R حفاظت فولادی نواری شکل

Y روکش کمربندی پرتو دور

R هادی دایره ای شکل میباشد

E هادی یک رشته و دایره‌ای میباشد

M هادی چند رشته

S هادی بشکل مثلث

[ویرایش] کابل در شبکه به سه مدل می باشد

1- کواکسیال مانند کابلهای آنتن تلویزیون Couxial

2- کابلهای زوج سیمی مانند سیم تلفن Twisted Pair

3- کابلهای نوری که جدیدا در مخابرات کشور استفاده می شود Fiber Optic

1-الف :RG-58 سرعت 10MBPS حداکثر طول استفاده در شبکه 185 متر می باشد امپدانس کابل 50 اهم می باشد که به این نوع THIN میگویند

1-ب :RG-8 سرعت 10MBPS حداکثر طول استفاده در شبکه 500 متر می باشد امپدانس کابل 75 اهم می باشد که به این نوع THICK میگویند

2- الف : کابلهای Twisted Pair بر دو نوع هستند

- UTP که بر 4 نوع است یک زوجی و دو زوجی و سه زوجی و چهار زوجی که به 4 زوجی آن که 100Mbps سرعت داشته باشد

اصطلاحا Cat5 می گویند

- STP نوعی Twisted Pair است که بین هردورشته یک فویل دارد.

3- Fiber optic بردونوع است 1- SIngle mode 100km 2- Multi Mode 5km از نظر کابل:سرعت بالاتر-امنیت بالاتر-مسافت بیشتر -چون در فیبر نوری نمیتوان اتصال دربین خط داشت امنیت بالا میباشد. کابلها نمیتوانند انحراف شدید یا پیچ و خم شدید داشته باشد.درایران از کابلهای SIngle استفاده شده است.