تحقیق در مورد سیب زمینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

شرایط آب و هوایی

سیب زمینی محصول فصل خنک ، روز بلند و حساس به سرما است . به علت تطابق این گیاه به شرایط آب وهوایی مختلف ، تولید آن د رکلیه کشورهای دنیا گسترش پیدا کرده است . سیب زمینی بر اساس منشأ پیدایش ( ارتفاعات آمریکای جنوبی ) طالب آب و هوای خنک ومرطوب است . معهذا پراکندگی کشت این گیاه دراقصی نقاط جهان نشان می دهد که بر اثر اصلاح نبات ارقامی حاصل شده اند که در هر نوع آب و هوایی حتی در نزدیکی قطب شمال که بیش از 6 تا 8 هفته زمین خالی از یخبندان نیست با جوانه زدن قبلی آنها کشت می گردند . حداکثر کشت در ارتفاعات بین 1500 تا 2500 متر امکان پذیر است . دمای مناسب برای رشد و نمو بین 16 تا 21 درجه و در زمان تولید غده 12 درجه سانتیگراد است . دمای بیش از 20 درجه در خاک مقدار محصول را کاهش داده و در 29 سانتیگراد تولید غده متوقف می شود . جوانه زدن و سبز شدن غده ها در دمای 8 تا 10 درجه سانتیگراد انجام می گیرد . دمای اپتیمم کمی بالاتر است .

دمای زمین به طور متوسط در اثنای دوره اصلی رشد و نمو حدود 17 درجه سانتیگراد است و میزان مناسب دمای هوا در روز حدود 20 و در شب بین 12 تا 14 درجه سانتیگراد است . رشد و نمو در دمای بیش از 26درجه سانتیگراد متوقف می شود . هر قدر زمین سبک تر باشد . به بارندگی و طوبت هوای زیادتری نیاز است . عمق آبهای زیرزمینی نیز باید در حد متعارفی باشد . حداکثر عملکرد محصول در مناطقی وجود می آید که دارای تابستان طولانی و پراکندگی مناسب باران باشد . پراکندگی مناسب باران به ویژه در زمان نیاز حداکثر گیاه یعنی پس از گل دادن دارای اهمیت ویژه ای است .

نیاز آبی مطلق این گیاه چندان بالا نیست . در صورتی که اگر پراکندگی باران در وضعیت مناسبی باشد می توان درکلیه نقاط کشت گردد . افزایش عملکرد و نشاسته بالا در شرایطی به وجود می آید که سیب زمینی در آب و هوای خنک کشت و کار شود و گرمای اوایل تابستان نیز کافی باشد . در زمان گل دهی ، خشکی و رطوبت زیاد از حد ، هر دو زیان آور است . از زمان گل دهی به بعد ، آب کافی ولی نه بیش از حد برای بزرگ شدن غده ها و به عبارت دیگر برای افزایش عملکرد لازم است .

خاک و تهیه بستر

سیب زمینی در خاکهای سبک شنی که دارای مواد آلی کافی باشد بهترین نتیجه را می دهد. خاک های سنگین برای کشت این گیاه مناسب نیست . زمین های شن رسی و یا رس شنی با هوموس متعادل برای این گیاه بسیار مناسب است . به عبارت دیگر خاکهایی که به غده سیب زمین اجازه رشد و نمود داده و هوای کافی در اختیار غده و ریشه قرار می دهند . خاک زیر کشت این گیاه باید آهن ، آلومینیوم ومنیزیم کافی داشته باشد .

میزان pH خاک برای تهیه محصول خوب و مرغوب بین 3/5 تا 4/6 است . سیب زمینی طالب شخم عمیق و خاک نرم است و این به این دلیل است که همبه رشد و نمود غده و ریشه کمک کرده و هم از لحاظ جذب و ذخیره آب مناسب است . به این جهت در پاییزمعمولا با شخم عمیق آغاز می شود و کود حیوانی لازم را در ای فصل به زمین می دهند و پس از آن زمین را به این حالت رها کرده تا یخبندانهای زمستانه خاک را بیشتر خرد کند و آ ب زمستانه ذخیره گردد . در اوایل بها رزمانی که زمین گاورو شد ، با انجام عملیات نهایی از قبیل دیسک ، کولتیواتور و غیره ، زمین را صاف و هموار کرده و برای کاشت آماده می کنند .

کود

احتیاج سیب زمینی در مراحل اولیه رشد نسبت به کودها به علت مواد غذایی موجود در غده ها زیاد نیست ولی به تدریج احتیاجات آن طی رشد گیاه افزایش یافته و به ویژه در مراحل تشکیل گل نیاز آن به حداکثر می رسد. در ابتدای امر غده های جوان توسط غده مادری تغذیه می شوند و به این ترتیب املاح معدنی ، مواد پروتئینی و کربوهیدراتها را کسب می کنند . با افزایش سیستم ریشه ای و رشد و نمو برگها غده های جوان بسته به نوع رقم و شرایط آب و هوایی به تدریج از نظر جذب مواد غذایی مستقل می شوند . اهمیت غده مادری و ذخیره مواد چنانچه شرایط خاک و آب و هوا نامساعد باشد ، فوق العاده است . ولی در شرایط مناسب رشد و نمو ، وظایف غده مادری به سرعت پایان می یابد . غده مادری می تواند نسبت به حجمش آب زیادی را زا زمین جذب کند و در اختیار غده های جوان قرار دهد . این عمل می تواند چندین بار نیز تکرار شود .

کمبود مواد غذایی ابتدا در روی برگهای تحتانی مشاهده می شود که در مراحل بعدی به کلیه نقاط دیگر سرایت می کند . برای انواع سیب زمینی کودهای متفاوتی در نظر می گیرند مثلا برای انواع زودرس کودهایی در دسترس گیاه قرار می گیرد که سریع قابل جذب باشد .

کود حیوانی

به طور کلی سیب زمینی از کود حیوانی به نحو مطلوبی استفاده می کند ، چه این کود در زراعت آن و چه در تناوب زراعی به گیاهان دیگر داده شود کود دامی پوسیده برای ازدیاد عملکرد و تولید محصول با کیفیت عالی فوق العاده مناسب است . زمان استفاده از کود حیوانی بستگی به نوع خاک و شرایط آب و هوایی منطقه دارد . ولی در هر صورت کود دامی را کاملا با خاک مخلوط می کنند .آزمایشهای مختلف نشان دهنده این واقعیت اند چنانچه کود دامی دیروقت به زمین داده شود ، مقدار نشاسته غده ها پایین آمده و باعث دیررسی محصول نیز می شود . این کود را معمولا در پاییز به زمین می دهند . کودهای حیوانی به علت کوتاه بودن دوره رویش ارقام زودرس کمتر استفاده می شود .

کودسبز

کود سبز به خوبی می تواند در زمین های سبک و کم هوموس جایگزین کود حیوانی شود . به ویژه اگردر کود سبز از گیاهانی استفاده شود که دارای ریشه های عمیق زیادی باشند و به این ترتیب خلل و فرج خاک را برای استفاده بهتر سیب زمینی فراهم کند . به این علت کود سبز تقریباً تنها کود موثر برای زمین های سبک در زراعت سیب زمینی به حساب می

تحقیق در مورد سیب زمینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

شرایط آب و هوایی

سیب زمینی محصول فصل خنک ، روز بلند و حساس به سرما است . به علت تطابق این گیاه به شرایط آب وهوایی مختلف ، تولید آن د رکلیه کشورهای دنیا گسترش پیدا کرده است . سیب زمینی بر اساس منشأ پیدایش ( ارتفاعات آمریکای جنوبی ) طالب آب و هوای خنک ومرطوب است . معهذا پراکندگی کشت این گیاه دراقصی نقاط جهان نشان می دهد که بر اثر اصلاح نبات ارقامی حاصل شده اند که در هر نوع آب و هوایی حتی در نزدیکی قطب شمال که بیش از 6 تا 8 هفته زمین خالی از یخبندان نیست با جوانه زدن قبلی آنها کشت می گردند . حداکثر کشت در ارتفاعات بین 1500 تا 2500 متر امکان پذیر است . دمای مناسب برای رشد و نمو بین 16 تا 21 درجه و در زمان تولید غده 12 درجه سانتیگراد است . دمای بیش از 20 درجه در خاک مقدار محصول را کاهش داده و در 29 سانتیگراد تولید غده متوقف می شود . جوانه زدن و سبز شدن غده ها در دمای 8 تا 10 درجه سانتیگراد انجام می گیرد . دمای اپتیمم کمی بالاتر است .

دمای زمین به طور متوسط در اثنای دوره اصلی رشد و نمو حدود 17 درجه سانتیگراد است و میزان مناسب دمای هوا در روز حدود 20 و در شب بین 12 تا 14 درجه سانتیگراد است . رشد و نمو در دمای بیش از 26درجه سانتیگراد متوقف می شود . هر قدر زمین سبک تر باشد . به بارندگی و طوبت هوای زیادتری نیاز است . عمق آبهای زیرزمینی نیز باید در حد متعارفی باشد . حداکثر عملکرد محصول در مناطقی وجود می آید که دارای تابستان طولانی و پراکندگی مناسب باران باشد . پراکندگی مناسب باران به ویژه در زمان نیاز حداکثر گیاه یعنی پس از گل دادن دارای اهمیت ویژه ای است .

نیاز آبی مطلق این گیاه چندان بالا نیست . در صورتی که اگر پراکندگی باران در وضعیت مناسبی باشد می توان درکلیه نقاط کشت گردد . افزایش عملکرد و نشاسته بالا در شرایطی به وجود می آید که سیب زمینی در آب و هوای خنک کشت و کار شود و گرمای اوایل تابستان نیز کافی باشد . در زمان گل دهی ، خشکی و رطوبت زیاد از حد ، هر دو زیان آور است . از زمان گل دهی به بعد ، آب کافی ولی نه بیش از حد برای بزرگ شدن غده ها و به عبارت دیگر برای افزایش عملکرد لازم است .

خاک و تهیه بستر

سیب زمینی در خاکهای سبک شنی که دارای مواد آلی کافی باشد بهترین نتیجه را می دهد. خاک های سنگین برای کشت این گیاه مناسب نیست . زمین های شن رسی و یا رس شنی با هوموس متعادل برای این گیاه بسیار مناسب است . به عبارت دیگر خاکهایی که به غده سیب زمین اجازه رشد و نمود داده و هوای کافی در اختیار غده و ریشه قرار می دهند . خاک زیر کشت این گیاه باید آهن ، آلومینیوم ومنیزیم کافی داشته باشد .

میزان pH خاک برای تهیه محصول خوب و مرغوب بین 3/5 تا 4/6 است . سیب زمینی طالب شخم عمیق و خاک نرم است و این به این دلیل است که همبه رشد و نمود غده و ریشه کمک کرده و هم از لحاظ جذب و ذخیره آب مناسب است . به این جهت در پاییزمعمولا با شخم عمیق آغاز می شود و کود حیوانی لازم را در ای فصل به زمین می دهند و پس از آن زمین را به این حالت رها کرده تا یخبندانهای زمستانه خاک را بیشتر خرد کند و آ ب زمستانه ذخیره گردد . در اوایل بها رزمانی که زمین گاورو شد ، با انجام عملیات نهایی از قبیل دیسک ، کولتیواتور و غیره ، زمین را صاف و هموار کرده و برای کاشت آماده می کنند .

کود

احتیاج سیب زمینی در مراحل اولیه رشد نسبت به کودها به علت مواد غذایی موجود در غده ها زیاد نیست ولی به تدریج احتیاجات آن طی رشد گیاه افزایش یافته و به ویژه در مراحل تشکیل گل نیاز آن به حداکثر می رسد. در ابتدای امر غده های جوان توسط غده مادری تغذیه می شوند و به این ترتیب املاح معدنی ، مواد پروتئینی و کربوهیدراتها را کسب می کنند . با افزایش سیستم ریشه ای و رشد و نمو برگها غده های جوان بسته به نوع رقم و شرایط آب و هوایی به تدریج از نظر جذب مواد غذایی مستقل می شوند . اهمیت غده مادری و ذخیره مواد چنانچه شرایط خاک و آب و هوا نامساعد باشد ، فوق العاده است . ولی در شرایط مناسب رشد و نمو ، وظایف غده مادری به سرعت پایان می یابد . غده مادری می تواند نسبت به حجمش آب زیادی را زا زمین جذب کند و در اختیار غده های جوان قرار دهد . این عمل می تواند چندین بار نیز تکرار شود .

کمبود مواد غذایی ابتدا در روی برگهای تحتانی مشاهده می شود که در مراحل بعدی به کلیه نقاط دیگر سرایت می کند . برای انواع سیب زمینی کودهای متفاوتی در نظر می گیرند مثلا برای انواع زودرس کودهایی در دسترس گیاه قرار می گیرد که سریع قابل جذب باشد .

کود حیوانی

به طور کلی سیب زمینی از کود حیوانی به نحو مطلوبی استفاده می کند ، چه این کود در زراعت آن و چه در تناوب زراعی به گیاهان دیگر داده شود کود دامی پوسیده برای ازدیاد عملکرد و تولید محصول با کیفیت عالی فوق العاده مناسب است . زمان استفاده از کود حیوانی بستگی به نوع خاک و شرایط آب و هوایی منطقه دارد . ولی در هر صورت کود دامی را کاملا با خاک مخلوط می کنند .آزمایشهای مختلف نشان دهنده این واقعیت اند چنانچه کود دامی دیروقت به زمین داده شود ، مقدار نشاسته غده ها پایین آمده و باعث دیررسی محصول نیز می شود . این کود را معمولا در پاییز به زمین می دهند . کودهای حیوانی به علت کوتاه بودن دوره رویش ارقام زودرس کمتر استفاده می شود .

کودسبز

کود سبز به خوبی می تواند در زمین های سبک و کم هوموس جایگزین کود حیوانی شود . به ویژه اگردر کود سبز از گیاهانی استفاده شود که دارای ریشه های عمیق زیادی باشند و به این ترتیب خلل و فرج خاک را برای استفاده بهتر سیب زمینی فراهم کند . به این علت کود سبز تقریباً تنها کود موثر برای زمین های سبک در زراعت سیب زمینی به حساب می

مقاله درباره شناسایی ومحاسبه حریم سفره های آبهای زیر زمینی با تاکید برشناخت حریم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

شناسایی‌‌و‌محاسبه‌حریم سفره های‌آبهای زیر زمینی‌با تاکید برشناخت حریم

چاه از نظر برداشت(پمپاژ‌)‌وآلودگی

چکیده :

تمامی‌سفره‌های‌آب زیر زمینی اعم از سفره‌های‌ازاد و‌تحت‌فشار‌بر‌اساس قانون ظروف مرتبطه عمل‌میکنند. به‌این‌مفهوم‌که اگر از‌یک‌نقطه‌ای ازین سفره‌براثر نیروی ثقل یا پمیاژ‌آبی‌برداشته شود،‌‌به عبارتی دیگر، اگر در روی یک سفره که چاه یا قنات ویاچشمه ای را تغذیه می کند،چاه جدیدی حفر شود،چنانچه‌سفره‌تغذیه‌نگردد،کاهش‌اب‌تا محدوده خاصی برروی تمامی سطح سفره محسوس خواهد بود. به همین جهت‌برای هر چاه یا قناتی که فعلا آب آن برداشت میشود، حریمی در نظر گرفته میشود.‌به عنوان نمونه اگر چاه یا قناتی در یک سفره که چاه ویا قنات دیگری در ان قبلا فعال بوده،حفر گردد ، باید برای آنها تعیین حریم گردد،این‌حریم‌در گذشته به صورت محلی وبه شکل عرف‌و ‌باشیوه‌های‌خاصی انجام ‌می‌گردید اما امروزه در ارتباط با‌کمیت وکیفیت آب ونوع وعمق وضخامت سفره ،نوع‌موتور(از‌نظر قدرت وتوان)مربوط به دو منبع استحصال آب ‌با نظر اداره‌آب‌های زیر زمینی محل از روشهای محلی واز روی تخمین تعیین می‌شود .چرا که با‌توجه به تجربه قبلی کارشناس ،حریم 500متر تا 5000 متر یا بیشتر وکمتر اعلام می‌شود.اما درین تحقیق سعی گردیده که با توجه به برداشت شدید وبی رویه آبهای زیر زمینی در ایران و تاحدودی عدم تغذیه مناسب آن از یکسو،وآلودگی شدید آبهای زیر زمینی در مخروط های افکنه (تمام شهر هایی که بر روی مخروط های افکنه قرار گرفته‌اند نظیر تهران ،کرج،قزوین،ورامین ،سمنان. و ده‌هاشهر دیگر..)،حریم چاهها به روش علمی با‌آخرین دستاوردها درین زمینه ، تعیین می‌گردد .این روشها کاربردی بوده ومی‌تواند‌الگویی نو برای محاسبه حریم تمامی منابع آبی ‌به ویژه چاه باشد. (عاشوری ، 1367)

کلید واژه ها :حریم سفره های آب زیر زمینی،حریم چاه،‌خط 50‌‌ روز

1- مقدمه:

یک جغرافیدان جهت مطالعه پراکندگی چشمه های موجود در یک منطقه و چاههای عمیق و نیمه عمیق و یا دستی پر آب وکم‌آب ونوسان آب آنها با توجه به برداشت زیاد ویا نوسان بارش،یک مهندس عمران درمطالعات مهندسی مربوط به ساخت وساز ها وتامین آب شرب‌واحدهای مسکونی و تجاری وصنعتی، ویک مهندس‌برنامه‌ریزی‌شهری وروستایی‌در مطالعات خود پیرامون آبرسانی شهری وروستایی‌وپیش بینی‌محدودیت توسعه وگسترش آتی روستا یا شهر، ویک مهندس کشاورزی به جهت تدارک همه جانبه در تامین‌آب‌زراعی‌محصولات سیفی و شتوی ویک متخصص تکتونیک‌در ارتباط‌با تغییرات‌زمین ساختی‌سفره های‌آب زیرزمینی وچگونگی جابجایی آب سفره ها درارتباط بافرایند های تکتونیکی ویک خاک شناس در ارتباط با نوسان آب زیرزمینی وتغییرات پایداری وچسبندگی خاک،همگی نیاز شدید به مطالعه وبررسی حریم سفره های آب زیر زمینی دارند،که در این مقوله بیشتر به محاسبه حریم آب چاهها پرداخته می شود.نوسان آب چاهها وقنوات در ارتباط مستقیم با تغییرات حریم سفره آنها میباشد.چون بیش از 95 درصد آب شرب شهر ها وروستاهها وهمچنین‌آب‌ کشاورزی از طریق آبهای زیر زمینی‌تامین می‌گردد،پس شناسایی حریم چاهها از نظر میزان بر داشت آب‌وآلودگی‌آبها اهمیت فوق العادهای دارد.چرا که اولا برداشت بیش ازحد آب موجب بهم خوردن تعادل حریم چاه شده وسبب خشک شدن‌آن ویا سایر منابع آب مجاور می گردد.وبه این ترتیب بنیادواحدهای

تحقیق در مورد کابل‌کشی زمینی (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

کابل‌کشی زمینی

کابل‌کشی زمینی نوعی از کابل‌کشی است که در آن کابلها از کف و داخل زمین عبور داده می‌شود . این نوع کابل‌کشی باید طبق استاندارد و شرایط خاصی صورت گیرد تا از لحاظ ایمنی و اقتصادی مقرون به صرفه باشد . بطور کلی اگر در جایی بتوان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود کمتر از کابل‌کشی زمینی استفاده میشود زیرا کابل‌کشی زمینی 5 تا 7 برابر گرانتر از کابل‌کشی هوایی تمام میشود . ولی ازآنجائی‌ که در همه مناطق بنا به دلایل و شرایط محیطی متفاوت آن نمی‌توان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود و در برخی از موارد باید کابل‌کشی به صورت زمینی صورت پذیرد . در کابل‌کشی ، استفاده کردن از شبکه‌های زمینی فقط وقتی میتوان با آسودگی خاطر استفاده کرد که این نوع کابل‌کشی به صورت کاملاً دقیق و برابر با اصول فنی و استانداردهای مورد نظر در این زمینه صورت پذیرفته باشد همواره باید بستن مفصل و سر کابلها توسط متخصصین مربوط انجام پذیرفته شود

برای انجام کابل‌کشی زمینی قبل از هر اقدامی باید مکانی را که قرار است کابل از آنجا عبور نماید به طور کاملاً دقیق مشخص نمود . پس از آن باید نوع خاک را از نقطه نظر آهکی بودن یا اسیدی بودن و یا نمک ، کلر و سایر موارد مورد آزمایش قرار داد زیرا وجود این مواد آهک در خاک موجب خوردگی و از بین رفتن بعضی از کابلها می‌گردد . پس باتوجه به این موارد نوع کابل مورد استفاده را مشخص نمود . بنابراین هموارزه باید نوعی از کابل را خریداری کنیم که دربرابر عوامل خوردگی موجود در زمین آن منطقه مقاوم باشد . اگر زمین دارای شرایط نامساعد از لحاظ خوردگی باشد باید از کابلهایی استفاده نمود که دربرابر خوردگی دارای محافظه های مخصوص هستند . در هنگام کابل‌کشی نباید کابل را بیش از اندازه پیچانده و نباید کابل را بیش ازحد کشید و یا تا زده و جمع نمود . همواره در هنگام خم کردن کابلهای زمینی باید به این نکته توجه داشت که نباید شعاع خمش در کابلهای مختلف بیش از اینکه حد مشخص باشد این میزان خمش در جدول زیر آورده شده است :

شعاع خمش کابل r

کابل

کابل یا عایق کاغذی و روپوش سربی با روپوش فلزی

با روپوش صاف آلومینیومی تا قطر 50 میلی‌متر

با روپوش پلاستیکی

چندرشته‌ای

یک‌رشته‌ای

ردیف

Kv

عمق h برحسب سانتی‌متر

1

1

80

2

10

100

3

20

120

کانالهایی که باید کابلها در داخل آنها قرار داده شوند باید به شکل کنده شوند دلیل کندن کانالهای کابل به صورت زاویه‌دار و اریب ، جلوگیری از ریزش خاک به درون کانال و بالطبع افزایش استحکام در دیوارهای کانال میباشد . خاکهایی که از داخل کانالها خارج شده‌اند باید همواره 30 سانتی‌متر پس از لبه کانال ریخته شوند .

قبل از آنکه کابل را در داخل کانال بخوابانیم باید کف کانال توسط آجر فرش شده باشد و سپس به میزان 10 سانتی‌متر بالای آجر فرش ماسه نرم ریخت و کابل را روی این ماسه نرم می‌خوابانیم و پس از آن دوباره بر روی کابل خوابانده شده به اندازه 15 سانتی‌متر ماسه می‌ریزیم و در انتها روی کابل را با آجر فرش می‌کنیم و بر روی آجر نیز خاک می‌ریزیم . باید دقت کافی مبذول داشت تا آجر دقیقاً بر روی کابل قرار داده شود . دلیل قرار دادن کابل در داخل ماسه و شن حفاظت و ایجاد نرمی کافی در اطراف کابل می‌باشد و ازآنجائی که هوا بهتر در بین ماسه‌ها جریان می‌یابد باعث انتقال مناسبتر گرمای کابل نیز می‌شود .

در بسیاری از موارد به دلیل ارزانتر بودن کار ، کابلها را مستقیماً و بدون چیدن آجر در کف ، مانند کابلها در زمین چال میکنند . چال کردن سبب می‌شود که استعداد باردهی کابل به دلیل تشعشع زیادتر حرارتی افزایش یابد . در شهرها معمولاً کابلها را در قسمت پیاده‌رو چال می‌کنند . عمقی که کابلها باید از سطح زمین قرار داده شوند بستگی به تعداد کابلهایی که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند ، دارد ولی به طور کلی کابل طبقه فوقانی باید حداقل در 60 سانتی‌متری خاک پیاده‌رو قرار داشته باشد و در خیابانها باید حداقل در 1 متری زیر سطح خیابان باشد . عرض کانالهایی که به منظور قرار دادن کابلها کنده میشود بستگی به تعداد کابلهایی دارد که باید در کنار هم قرار گیرند . اگر بخواهیم در یک کانال هم کابل فشارقوی و هم کابل فشارضعیف را قرار دهیم بهتر است که کابل فشارضعیف را در قسمت بالایی کابل فشارقوی قرار دهیم و بین این دو کابل را نیز توسط آجرهای فشاری از یکدیگر عایق‌سازی نماییم .

اگر بخواهیم تعداد زیادی از کابلها را از داخل زمین عبور دهیم ، مناسبتر است که به جای قرار دادن کابلها بر روی یکدیگر آنها را در کنار یکدیگر قرار دهیم و در پایان روی آنها را توسط آجر یا سنگهای مناسب و یا توسط بلوکهای بتونی پوشانده می‌شود . اگر فاصله کابلهای زمینی که می‌خواهیم در کنار یکدیگر قرار دهیم به هر دلیلی کمتر از 20 سانتی‌متر باشد باید هریک از کابلها را توسط آجر فشاری از یکدیگر جدا ساخته و بدین وسیله حفاظت نمود .

همچنین خاطرنشان میشود که محافظ‌های مخصوص کابل باید کاملاً بر روی کابل بخوابانید زیرا وجود فاصله هوایی زیاد بین کابل و قسمت محافظت‌کننده آنها سبب می‌شود که ضریب باردهی کابل را کاهش دهد .باردهی کابلها زمانی که به طور مستقیم در زمین چال شوند از انواع دیگر آن بیشتر است . درصورتی که کابل عبور داده شده از داخل زمین در بعضی از مناطق از روی پل عبور نماید و یا درطی مسیر عبور خود کابل دیگری را قطع کند و یا به لوله آب و گاز و به طور کلی هر لوله فولادی دیگری برخورد نماید ، می‌بایست کابل موردنظر را در آن نقطه و محل ، توسط لوله‌های محافظ مخصوص ، محافظت نمود . همچنین باید دقت کافی مبذول داشت که در مواقعی که کابل به موازات لوله‌های آب و گاز باید عبور یا به فاصله بین آنها از 39 سانتی‌متر کمتر نشود . همچنین باید دقت کرد که عمق قرار گرفتن کابلهای تا 500 ولت باید حداقل در 60 سانتی‌متری از سطح زمین و کابلهای تا 20 کیلوولت یک متر از سطح زمین فاصله داشته باشد و کابلهایی که درکنار یکدیگر کشیده می‌شود باید حداقل 20 سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند .

تحقیق در مورد کابل1 (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 186

کابل‌کشی زمینی

کابل‌کشی زمینی نوعی از کابل‌کشی است که در آن کابلها از کف و داخل زمین عبور داده می‌شود . این نوع کابل‌کشی باید طبق استاندارد و شرایط خاصی صورت گیرد تا از لحاظ ایمنی و اقتصادی مقرون به صرفه باشد . بطور کلی اگر در جایی بتوان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود کمتر از کابل‌کشی زمینی استفاده میشود زیرا کابل‌کشی زمینی 5 تا 7 برابر گرانتر از کابل‌کشی هوایی تمام میشود . ولی ازآنجائی‌ که در همه مناطق بنا به دلایل و شرایط محیطی متفاوت آن نمی‌توان از کابل‌کشی هوایی استفاده نمود و در برخی از موارد باید کابل‌کشی به صورت زمینی صورت پذیرد . در کابل‌کشی ، استفاده کردن از شبکه‌های زمینی فقط وقتی میتوان با آسودگی خاطر استفاده کرد که این نوع کابل‌کشی به صورت کاملاً دقیق و برابر با اصول فنی و استانداردهای مورد نظر در این زمینه صورت پذیرفته باشد همواره باید بستن مفصل و سر کابلها توسط متخصصین مربوط انجام پذیرفته شود .

برای انجام کابل‌کشی زمینی قبل از هر اقدامی باید مکانی را که قرار است کابل از آنجا عبور نماید به طور کاملاً دقیق مشخص نمود . پس از آن باید نوع خاک را از نقطه نظر آهکی بودن یا اسیدی بودن و یا نمک ، کلر و سایر موارد مورد آزمایش قرار داد زیرا وجود این مواد آهک در خاک موجب خوردگی و از بین رفتن بعضی از کابلها می‌گردد . پس باتوجه به این موارد نوع کابل مورد استفاده را مشخص نمود . بنابراین هموارزه باید نوعی از کابل را خریداری کنیم که دربرابر عوامل خوردگی موجود در زمین آن منطقه مقاوم باشد . اگر زمین دارای شرایط نامساعد از لحاظ خوردگی باشد باید از کابلهایی استفاده نمود که دربرابر خوردگی دارای محافظه های مخصوص هستند . در هنگام کابل‌کشی نباید کابل را بیش از اندازه پیچانده و نباید کابل را بیش ازحد کشید و یا تا زده و جمع نمود . همواره در هنگام خم کردن کابلهای زمینی باید به این نکته توجه داشت که نباید شعاع خمش در کابلهای مختلف بیش از اینکه حد مشخص باشد این میزان خمش در جدول زیر آورده شده است :

شعاع خمش کابل r

کابل

کابل یا عایق کاغذی و روپوش سربی با روپوش فلزی

با روپوش صاف آلومینیومی تا قطر 50 میلی‌متر

با روپوش پلاستیکی

چندرشته‌ای

یک‌رشته‌ای

ردیف

Kv

عمق h برحسب سانتی‌متر

1

1

80

2

10

100

3

20

120

کانالهایی که باید کابلها در داخل آنها قرار داده شوند باید به شکل کنده شوند دلیل کندن کانالهای کابل به صورت زاویه‌دار و اریب ، جلوگیری از ریزش خاک به درون کانال و بالطبع افزایش استحکام در دیوارهای کانال میباشد . خاکهایی که از داخل کانالها خارج شده‌اند باید همواره 30 سانتی‌متر پس از لبه کانال ریخته شوند .

قبل از آنکه کابل را در داخل کانال بخوابانیم باید کف کانال توسط آجر فرش شده باشد و سپس به میزان 10 سانتی‌متر بالای آجر فرش ماسه نرم ریخت و کابل را روی این ماسه نرم می‌خوابانیم و پس از آن دوباره بر روی کابل خوابانده شده به اندازه 15 سانتی‌متر ماسه می‌ریزیم و در انتها روی کابل را با آجر فرش می‌کنیم و بر روی آجر نیز خاک می‌ریزیم . باید دقت کافی مبذول داشت تا آجر دقیقاً بر روی کابل قرار داده شود . دلیل قرار دادن کابل در داخل ماسه و شن حفاظت و ایجاد نرمی کافی در اطراف کابل می‌باشد و ازآنجائی که هوا بهتر در بین ماسه‌ها جریان می‌یابد باعث انتقال مناسبتر گرمای کابل نیز می‌شود .

در بسیاری از موارد به دلیل ارزانتر بودن کار ، کابلها را مستقیماً و بدون چیدن آجر در کف ، مانند کابلها در زمین چال میکنند . چال کردن سبب می‌شود که استعداد باردهی کابل به دلیل تشعشع زیادتر حرارتی افزایش یابد . در شهرها معمولاً کابلها را در قسمت پیاده‌رو چال می‌کنند . عمقی که کابلها باید از سطح زمین قرار داده شوند بستگی به تعداد کابلهایی که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند ، دارد ولی به طور کلی کابل طبقه فوقانی باید حداقل در 60 سانتی‌متری خاک پیاده‌رو قرار داشته باشد و در خیابانها باید حداقل در 1 متری زیر سطح خیابان باشد . عرض کانالهایی که به منظور قرار دادن کابلها کنده میشود بستگی به تعداد کابلهایی دارد که باید در کنار هم قرار گیرند . اگر بخواهیم در یک کانال هم کابل فشارقوی و هم کابل فشارضعیف را قرار دهیم بهتر است که کابل فشارضعیف را در قسمت بالایی کابل فشارقوی قرار دهیم و بین این دو کابل را نیز توسط آجرهای فشاری از یکدیگر عایق‌سازی نماییم .

اگر بخواهیم تعداد زیادی از کابلها را از داخل زمین عبور دهیم ، مناسبتر است که به جای قرار دادن کابلها بر روی یکدیگر آنها را در کنار یکدیگر قرار دهیم و در پایان روی آنها را توسط آجر یا سنگهای مناسب و یا توسط بلوکهای بتونی پوشانده می‌شود . اگر فاصله کابلهای زمینی که می‌خواهیم در کنار یکدیگر قرار دهیم به هر دلیلی کمتر از 20 سانتی‌متر باشد باید هریک از کابلها را توسط آجر فشاری از یکدیگر جدا ساخته و بدین وسیله حفاظت نمود .

همچنین خاطرنشان میشود که محافظ‌های مخصوص کابل باید کاملاً بر روی کابل بخوابانید زیرا وجود فاصله هوایی زیاد بین کابل و قسمت محافظت‌کننده آنها سبب می‌شود که ضریب باردهی کابل را کاهش دهد .باردهی کابلها زمانی که به طور مستقیم در زمین چال شوند از انواع دیگر آن بیشتر است . درصورتی که کابل عبور داده شده از داخل زمین در بعضی از مناطق از روی پل عبور نماید و یا درطی مسیر عبور خود کابل دیگری را قطع کند و یا به لوله آب و گاز و به طور کلی هر لوله فولادی دیگری برخورد نماید ، می‌بایست کابل موردنظر را در آن نقطه و محل ، توسط لوله‌های محافظ مخصوص ، محافظت نمود . همچنین باید دقت کافی مبذول داشت که در مواقعی که کابل به موازات لوله‌های آب و گاز باید عبور یا به فاصله بین آنها از 39 سانتی‌متر کمتر نشود . همچنین باید دقت کرد که عمق قرار گرفتن کابلهای تا 500 ولت باید حداقل در 60 سانتی‌متری از سطح زمین و کابلهای تا 20 کیلوولت یک متر از سطح زمین فاصله داشته باشد و کابلهایی که درکنار یکدیگر کشیده می‌شود باید حداقل 20 سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند .

طریقه محافظت کابلها در هنگام برخورد با خیابانها و یا راه‌آهن و لوله‌های آب و گاز که در قبل توضیح داده شد مشخص گردیده است . بطور کلی میتوان جهت بدست آوردن عمق