تحقیق درباره موارد ادغام نون ساکن وتنوین

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

موارد ادغام نون ساکن وتنوین:

ادغام کامل: ادغام نون در راء،لام، نون،میم

ادغام ناقص:ادغام نون در واو و یاء

ادغام باغنه:ادغام نون درنون، میم، واو، یاء

ادغام بدون غنه:ادغام نون در لام و راء

 ادغام نون ساکن در نون و میم:

اگر بعد از نون ساکن حرف نون یا میم بیاید، نون ساکن در حرف بعدی ادغام می شود چه نون ساکن و حرف بعدی در یک کلمه باشند چه در دو کلمه.

این ادغام ادغامی با غنه است که به اندازه ی دو حرکت کشیده باید غنه ی آن را رعایت کرد.

آیا ادغام نون ساکن در نون و میم ادغام کامل است یا ناقص:گفته اند ابن کیسان و عده ای دیگردر مورد ادغام نون ساکن در میم ،غنه ی باقی مانده را از آن نون می دانند. ولی دانی و ابن جزری بر این اعتقادند که غنه از آن میم است.با این تعبیر ادغام نون در میم ادغامی کامل است چون نون به میم تبدیل شده و این صفت غنه هم از آن میم مبدل شده از نون و میم مدغم فیه است.ولی در مورد ادغام نون در نون ، نمی توان گفت نون اول تبدیل به حرفی دیگر شده و لذا صفت خود را باقی گذاشته است و این در میزان غنه ی این ادغام مشخص است که به اندازه ی غنه ی دو حرف می باشد/

از نظر مکی حکم واو و یاء از نون و میم جداست. به این صورت که ادغام نون ساکن در نون و میم با اظهار غنه در خود حرف اول همراه است،از این رو تشدید این ادغام کامل نیست  زیرا بخشی از حرف که غنه است در آن باقی مانده است.بنا به گفته ی وی سبب ادغام نون در نون اجتماع دو حرف همانند است که اولی ساکن است وسبب ادغام نون در میم،مشارکت این دو در صفت غنه است.

در اصل بنا بر قاعده باید در ادغام کامل مخرج و کلیه ی صفات مدغم از بین برود در حالی که اینجا بقاء غنه وجود دارد. حال اگر این غنه از آن نون حذف شده باشد ادغام ناقص است و اگر این غنه را از حرف بعدیا میم مبدل شده از نون بدانیم می توان ادغام را کامل دانست.( با این برداشت که نون اول با صفت غنه اش حذف شده و نون دوم یا میم باقی مانده ،که غنه ی موجود هم مربوط به همین حرف ابقاء شده است).

بررسی های جدید در باره ی آوا ها نیز،در مورد ادغام نون ساکن در میم،اکثر دانشمندان را بر آن داشته است که غنه را از آن میم بدانند و می گویند نون با انتقال مخرجش به لب ها تبدیل به میم شده است و وجود خارجی ندارد پس غنه از آن میم است با این حال ابن جزری در مورد ادغام نون در میم اظهار می کند که این ادغام ادغامی ست که تشدید آن کامل نیست وعلت آن بقای غنه است که بخشی از حرف می باشد(با اینکه در جای دیگر غنه را مربوط به حرف ما بعد می داند.در حقیقت می توان گفت هرگاه دو حرف غنه دار در هم ادغام شوندتشدیدشان به همین صورت و با غنه ادا می شود و شاید نتوان ادغام با غنه را به طور کلی ادغامی ناقص دانست *

نظر مکی:

ادغام نون ساکن دردو حرف یاء و واو : مِن وَاق، محمدٍ وآل محمد

وقتی نون ساکن به واو  یا حرف یاء می رسد ادغام صورت می گیرد که باید با غنه همراه باشد.در اصل این ادغام ، ادغامی ناقص است چون می بینیم که صفت غنه باقی ست و از آنجایی که خود واو و یاء غنه ندارند پس مشخص می شود که غنه صفت باقی مانده ی حرف مدغم است که نون باشد و چون صفت نون باقی مانده این ادغام،ادغامی ناقص است . ودر تلفظ واو و یاء با غنه ی باقی مانده از نون خوانده می شوند .

میزان غنه در ادغام نون در 4حرف ی م و ن

دغام نون ساکن در لام و راء:

وقتی نون ساکن به لام یاراء می رسد ادغام کا مل صورت می گیرد و اثری از حرف قبل و صفاتش باقی نمی ماند و به تبع غنه ی نون  از بین می رود پس این ادغام ادغامی کامل و بدون غنه است.در مورد ادغام نون ساکن و تنوین در لام باید دقت کرد که لام بدون غنه و کشش تلفظ گردد و فقط به اندازه ی میزان معمول تشدید که تکرار یک حرف است روی آن مکث شود.در مورد راء هم باید دقت شود تا صفت تکریر آن بیش از حد نشود

حرف مدغم فیه

حالت ادغام

نوع ادغام

میزان غنه

نون

کامل-باتشدید کم

با غنه

دو حرکت کشیده

میم

کامل-با تشدید کم

با غنه

دو حرکت کشیده

یاء

ناقص

با غنه

یک حرکت کشیده

واو

ناقص

با غنه

یک حرکت کشیده

راء

کامل

بدون غنه

غنه ندارد

لام

کامل

بدون غنه

غنه ندارد

ابدال یا اقلاب نون ساکن و تنوین:منظور تبدیل کردن نون ساکن است به میم ،وقتی که به باء برسد

در صورتی که بعد از نون ساکن یا تنوین حرف باء بیاید،نون ساکن تبدیل به میم می شود.و با نوعی اخفاء و غنه ادا می شود.

نحوه ی تلفظ نون ساکن نزد باء:در اصل نون تبدیل به میم شده است و باید دانست چگونه این میم را نزد باءتلفظ کنیم .ابتدا باید توجه داشت که میم با غنه تلفظ می شود و از طرفی چون میم و باء نمی توانند در هم ادغام شوندلذا با نوعی اخفا همراه می شود.با این مقدمه می توان دریافت که تلفظ این میم با میم معمولی کمی تفاوت دارد .ما در تلفظ عادی میم باید دو لب را به یکدیگر بچسپانیم و با فشار لب ها بر هم میم را تلفظ کنیم ، اما در این حالت برای تلفظ میم، لب ها را فقط به هم نزدیک می کنیم به طوری که کاملا نزدیک شوند ولی به هم نچسپند،و در این حالت میم را به صفت غنه اش تلفظ می کنیم و فقط هنگام تلفظ باء هست که لب ها را بر هم می گذاریم و باء را به صورت معمول تلفظ می کنیم باید توجه شود لب ها با صدای میم بر هم نیایند و تا موقعی که میم با غنه در حال تلفظ است وجود فا صله ی کمی میان لب ها ضروری ست هم بما (البته مثل حالت واو لب ها نباید جمع شوند بلکه باید به هم نزدیک شوندو کمی بینشان فاصله باشد مثلا به اندازه یک ورق کاغذ)

علت ابدال:

اخفاء نون ساکن و تنوین:

اگر نون ساکن یا تنوین به حروفی به جز یرملون و باء و حروف حلقی برسد ،اخفاء می شود(15 حرف)منظور از اخفاء کردن نوعی پنهان کردن حرف است به طوری که در هنگام تلفظ ، آن حرف از مخرج خود تلفظ نمی شود و فقط صدای حرف است که در قالب صفتش که همان غنه ی نون باشد باقی می ماند.بنا به قول مشهور،نون اخفا شده در حقیقت از مخرج خیشوم تلفظ می شود.ابن جزری در این مورد می گوید سبب اخفاء این است که نون دارای دو مخرج شده است. مخرجی برای خود نون و مخرجی برای غنه ی آن.به همین خاطر مخرج آن گسترش یافته و ضمن آن، بر حروفی که از موضع دهان تلفظ می شود احاطه پیدا کرده و با آنها مشارکت می یابد. در نتیجه نزد حروفی که از دهان تلفظ می شوند اخفا می گردد.اکثرا در تعریف حالت اخفاء گفته اند چیزی ست بین ادغام و اظهار اما می توان اخفاء را در حقیقت مخفی کردن مخرج حرف دانست با ابقاء صفت حرف و فرقش با ادغام ناقص در این است که در حالت ادغام ناقص مخرج حرف از بین می رود و حرف تبدیل می شود در حالی که صفت حرف باقی می ماند ولی در اخفاء مخرج حرف به حرف دیگری تبدیل نمی شود بلکه تا حدی مخفی می ماند و صفت حرف هم که باقی می ماند.

نحوه ی تلفظ نون اخفا شده:اولین نکته این است که هنگام تلفظ نون اخفاء شده زبان به مخرج نون نمی خورد و دوم اینکه نون با کمی غنه که به آن غنه ی طبیعی هم گفته اند ادا می شود(که میزانش کمتر از غنه ی ادغام نون در نون و نون در میم است).سومین نکته این است که در هنگام تلفظ نون اخفا شده و قبل از اینکه حرف بعدی تلفظ شود ،دهان بایدحالت حرف بعدی را به خود بگیرد مثلا مشخص باشد که بعد از نون حرف کاف تلفظ می شود یا تاء و یا قاف.  إن کان، انتُم ، من قَبل.دیگر اینکه کشش صدا و غنه در تلفظ نون اخفا شده بیش از نون معمولی ست که گفته شد.

 میزان اخفاء نون بسته به اینکه حرف مابعدش از لحاظ مخرج به نون نزدیک باشد یا دور،فرق می کند.مخرج نون ساکن و تنوین هر اندازه به مخرج حرف ما بعد نزدیکتر باشد،اخفایش نزد آن حرف کمتر است وهر اندازه دورتر باشدبیشتر.مثلا اخفاء نون در تاءیا حروفی که با نون قریب المخرجند و مقایسه ی آن با اخفاء نون وقتی به کاف یا فاء برسد، این مطلب را مشخص می کند.

اظهار نون ساکن و تنوین:

در صورتی که بعد از نون ساکن حرف حلقی بیاید نون ساکن اظهار می گردد.و این بیشتر به خاطر دوری مخرج این حروف از نون است که اجازه ی ادغام یا اخفا نمی دهد

نکاتی در مورد تلفظ نون اظهار شده :

عدم مکث بیش از حد بر نون:وقتی نون اظهار می شود فقط به اندازه ی یک حرف باید بر آن مکث داشت .نگه داشتن زبان بر مخرج نون و یا کشش صدا ومکث بر نون ساکن در حالت اظهار جایز نیست

عدم لغزش در مخرج حرف به هنگام تلفظ: باید توجه داشت تا نون ساکن اظهار شده در مخرج خود نلغزد و هیچ نوع قلقله ای نگیرد

مقاومت و الکتریسیته ساکن (2)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقاومت و الکتریسیته ساکن

همانطوریکه در قبل دیدیم، بعضی از اتم ها دارای الکترونهای ناپیوسته هسـتند. الکترونها را می توان به آسانی از یک اتم به اتم دیگر منتقل کرد. زمانی که این الکترونها در بین اتمها حرکت می کنند، جریان الکتریسیته یا برق تولید می شود.

یک قطعه سیم را بردارید. الکترونها از یک اتم به اتم دیگر عبور کرده و باعث ایجاد جریان برق از یک سمت به سمت دیگر می شود. الکترونها بسیار کوچک هستند. یک سکة مسی بیش از 1022´ 1 الکترون دارد . میزان عبور جریان الکتریسیته در مواد مختلف فرق دارد. اندازه گیری میزان هدایت الکتریکی یک ماده، مقاومت آن نامیده می شود.

میزان مقاومت درون یک سیم بستگی به ضخامت ، طول و جنس آن دارد. ضخامت   سیم را قطر  آن می گویند.

هرچه قطر سیم کوچکتر باشد، طول سیم بیشتر است. بیشترین قطر سیمهای معمولی برابر یک است. سیمها از فلزات مختلفی ساخته شده اند ، که به عنوان مثال می توان از سیم مسی ، آلومینیومی و حتی فولادی نام برد . هریک از این فلزات دارای مقاومت مختلفی می باشند. هرقدر که مقاومت سیم کمتر باشد ، هدایت الکتریکی آن بهتر خواهد بود.

سیم مسی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا مقاومت آن کمتر از سایر فلزات است. معمولاًٌ سیمهای درون دیوار ، لامپها و سایر جاها از جنس مسی است.

یک قطعه فلز می تواند به صورت یک بخاری عمل کند. زمانیکه جریان الکتریکی برقرار می شود ، مقاومت باعث اصطکاک و اصطکاک باعث گرما می شود. هرقدر که مقاومت بیشتر باشد ، گرمای ایجاد شده بیشتر خواهد بود. بنابراین یک سیم پیچ، مثل مو خشک کن (سشوار)، دارای مقاومت بالایی بوده و درنتیجه حرارت زیادی تولید می کند.

اما برخی از مواد دارای هدایت الکتریکی بسیار ضعیفی هستند. به این دسته از مواد عایق می گویند. لاستیک عایق خوبی است و به همین دلیل از آن به عنوان روکش سیمهای برق استفاده می شود. شیشه نیز عایق خوبی است. اگر به خطوط انتقال برق توجه کنید، مشاهده خواهید نمود که انتهای آن به یک شئ برآمده وصل شده است. اینها عایقهایی از جنس شیشه هستند. این عایق ها از تماس فلز درون سیمها با فلز برجها جلوگیری می کنند.

تعریف جریان الکتریکی :

جریان الکتریکی فرایند حرکت بارها در جسم است. وقتی که بین قسمت های آن جسم اختلاف پتاسیل وجود دارد. یعنی از حرکت حاملین بار جریان الکتریکی تشکیل می شود. البته منشا حاملین بار که سازندگان جریانند، می تواند به کلی متفاوت باشد.

پدیده های بارز جریان الکتریکی :

 اگر یک لامپ رشته ای را به یک باتری وصل نماییم، پدیده های زیر مشاهده می شوند :رشته لامپ بر افروخته می شود و شروع به تابش می کند. این به آن معناست که جریان ، رسانایی را که از آن می گذرد، گرم می کند. یعنی جریان الکتریکی اثر گرمایی یا حرارتی ایجاد می کند. باید توجه داشت که نه فقط رشته لامپ بلکه تمام رساناهای دیگر نیز گرم می شوند. ولی گرمای آنها کمتر محسوس است. از این قابلیت جهت تولید اتو ، سماور برقی ، انواع چراغ های هیتر و سایر وسایلی که در آنها از مکانیزم تبدیل انرژی الکتریکی به حرارتی استفاده شده باشد ، استفاده می شود.

 یک مدار ساده ای بسته و یک کلید کنترل به آن اضافه می کنیم و یک عقربه مغناطیسی را در داخل مدار بدون اتصال به مدار می گذاریم. پدیده زیر مشاهده می شود : تا وقتی که کلید بسته است عقربه مغناطیسی از محل اولیه اش منحرف می شود و وضعیت جدیدی به خود می گیرد . یعنی جریان الکتریکی اثر مغناطیسی ایجاد می کند . ایجاد جریان در سیم پیچ ها به توسط جریان متغیر و تولید جریان الکتریکی القایی از نتایج این اثر می باشد . از این قابلیت کابردهای وسیعی شده است از آن جمله : آهنربای الکتریکی ، ترانسفورماتورها ، بلندگوها و سایر وسایلی که در آنها میدان مغناطیسی و جریان الکتریکی با هم حضور پیدا می کنند.

 تجزیه مولکول آب به وسیله جریان الکتریکی ( عمل الکترولیز آب ) که آنرا به اتمهای تشکیل دهنده اش هیدرون و اکسیژن تجزیه می کند، نشان می دهد که :جریان الکتریکی اثر شیمیایی ایجاد نمی کند، آزمایش نشان می دهد که اثر شیمیایی جریان در تمام رساناها دیده نمی شود. از طرفی در محلول های اسید سولفوریک ، نمک معمولی ، شوره و بسیاری از اجسام دیگر ، جریان الکتریکی باعث تجزیه جسم به اجزایش می شود . از این رو رساناهای الکتریکی به دو دسته تقسیم می شوند :

o نوع اول رساناهایی هستند که در آنها جریان الکتریکی باعث اثر شیمیایی نمی شود (مانند فلزات و ذغال).

o نوع دوم رساناهایی هستند که با جریان الکتریکی به اجزای تشکیل دهنده تجزیه می شوند. الکترولیت اصطلاح دیگر رساناهای نوع دوم است. و پدیده تجزیه جسم به وسیله جریان الکترولیز نامیده می شود.

اثر های ویژه جریان الکتریکی :

رسانایی که جریان از آن عبور می کند بسته به خواصش ممکن است به میزان کمتر یا بیشتری گرم شود. مثلا" رشته لامپ به شدت گرم می شود ( بالای 1500 درجه سانتیگراد ). در حالی که سایر سیم ها در همان مدار به مقدار ناچیزی گرم می شوند . بعضی فلزات نظیر سرب می توانند به حالتی تغییر شکل دهند که در آن حالت عملا" با عبور جریان گرم نمی شوند. پس اثر گرمایی جریان الکتریکی به خواص رسانا بستگی دارد. از طرفی دیگر اثر مغناطیسی جریان الکتریکی در همه موارد مشاهده می شود و به خواص رسانا بستگی ندارد. عقربه مغناطیسی که موازی رسانای حامل جریان قرار گرفته باشد همیشه بدون توجه به خواص رسانا منحرف می شود. کاربرد این پدیده در ساخت لامپ جیوه است که در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. البته با قرار دادن لامپ جیوه در لوله شیشه ای ناظران را از اثر زیانبار تابش فرابنفش دور می کنند. بنابر این اثر مغناطیسی جریان الکتریکی را باید شاخصترین اثر جریان در نظر گرفت. در این موارد فارادی نوشته است که : "اثر دیگری وجود ندارد که شاخصتر از اثر مغناطیسی جریان الکتریکی باشد

مقاومت و الکتریسیته ساکن

همانطوریکه در قبل دیدیم، بعضی از اتم ها دارای الکترونهای ناپیوسته هسـتند. الکترونها را می توان به آسانی از یک اتم به اتم دیگر منتقل کرد. زمانی که این الکترونها در بین اتمها حرکت می کنند، جریان الکتریسیته یا برق تولید می شود.

یک قطعه سیم را بردارید. الکترونها از یک اتم به اتم دیگر عبور کرده و باعث ایجاد جریان برق از یک سمت به سمت دیگر می شود. الکترونها بسیار کوچک هستند. یک سکة مسی بیش از 1022´ 1 الکترون دارد . میزان عبور جریان الکتریسیته در مواد مختلف فرق دارد. اندازه گیری میزان هدایت الکتریکی یک ماده، مقاومت آن نامیده می شود.

میزان مقاومت درون یک سیم بستگی به ضخامت ، طول و جنس آن دارد. ضخامت   سیم را قطر  آن می گویند.

هرچه قطر سیم کوچکتر باشد، طول سیم بیشتر است. بیشترین قطر سیمهای معمولی برابر یک است. سیمها از فلزات مختلفی ساخته شده اند ، که به عنوان مثال می توان از سیم مسی ، آلومینیومی و حتی فولادی نام برد . هریک از این فلزات دارای مقاومت مختلفی می باشند. هرقدر که مقاومت سیم کمتر باشد ، هدایت الکتریکی آن بهتر خواهد بود.

سیم مسی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا مقاومت آن کمتر از سایر فلزات است. معمولاًٌ سیمهای درون دیوار ، لامپها و سایر جاها از جنس مسی است.

یک قطعه فلز می تواند به صورت یک بخاری عمل کند. زمانیکه جریان الکتریکی برقرار می شود ، مقاومت باعث اصطکاک و اصطکاک باعث گرما می شود. هرقدر که مقاومت بیشتر باشد ، گرمای ایجاد شده بیشتر خواهد بود. بنابراین یک سیم پیچ، مثل مو خشک کن (سشوار)، دارای مقاومت بالایی بوده و درنتیجه حرارت زیادی تولید می کند.

اما برخی از مواد دارای هدایت الکتریکی بسیار ضعیفی هستند. به این دسته از مواد عایق می گویند. لاستیک عایق خوبی است و به همین دلیل از آن به عنوان روکش سیمهای برق استفاده می شود. شیشه نیز عایق خوبی است. اگر به خطوط انتقال برق توجه کنید، مشاهده خواهید نمود که انتهای آن به یک شئ برآمده وصل شده است. اینها عایقهایی از جنس شیشه هستند. این عایق ها از تماس فلز درون سیمها با فلز برجها جلوگیری می کنند.

الکتریسیته ساکن

الکتریسیتة ساکن نوع دیگر از انرژی الکتریکی است. برخلاف الکتریسیتة جاری که حرکت می کند، الکتریسیتة ساکن در یک محل باقی می ماند.

آزمایش زیر را انجام دهید:

تحقیق در مورد الکتریسیته ساکن 7 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

انرژی پتانسیل الکتریکی

با صرف انرژی و انجام کار، می‌توان جسمی به جرم m را از سطح زمین تا ارتفاع h بالا برد.

انرژی‌ای که صرف بالا بردن جسم ( با سرعت ثابت ) شده است، به صورت انرژی پتانسیل گرانشی ( u = mgh ) در آن ذخیره می‌شود.

انرژی پتانسیل کشسانی نیز در شناخت انرژی پتانسیل الکتریکی ما را یاری می‌کند، وقتی فنری را به آرامش فشرده می‌کنیم یا می‌کشیم، کار انجام شده به صورت انرژی پتانسیل کشسانی در فنر ذخیره می شود. در این جا می‌خواهیم با انرژی پتانسیل الکتریکی بیشتر آشنا شویم.

دو ذره ی باردار بر یکدیگر نیرو وارد می‌کنند و وقتی دو ذره ی باردار را که بار هم نام دارند با سرعت ثابت به یکدیگر نزدیک می‌کنیم برای غلبه بر نیروی رانشی آن ها باید کار را انجام دهیم و یا اگر بخواهیم دو ذره‌ی باردار را که بار غیر هم نام دارند با سرعت ثابت از هم دور کنیم، باز هم باید کار را انجام دهیم.

کار انجام شده به صورت انرژی پتانسیل الکتریکی دربارهای الکتریکی ذخیره می‌شود.

در این جا، کاری که ما انجام می‌دهیم مثبت است و انرژی مصرفی ما به صورت انرژی پتانسیل الکتریکی در بار الکتریکی q ذخیره می شود. هر چه اندازه ی جابجایی بیشتر باشد کار و انرژی مصرفی ما بیشتر می شود و درنتیجه افزایش انرژی پتانسیل الکتریکی بار q بیشتر می‌شود درست مانند وفتی که یک جسم را روی زمین، از یک نقطه به نقطه ی بالاتری می‌بریم و انرژی پتانسیل گرانشی آن افزایش می‌یابد. اگر بار الکتریکی q را در نقطه‌ای رها کنیم، در جهت خط‌های میدان به حرکت در می‌اید و انرژی پتانسیل الکتریکی آن به انرژی جنبشی تبدیل می‌شود. مانند : وقتی که یک جسم را از نقطه‌ی بالای زمین رها می‌کنیم و جسم به پایین حرکت می‌کند.

در این حالت انرژی پتنانسیل گرانشی آن کاهش می یابد و به انرژی جنبشی تبدیل می‌شود. بنابراین تغییر انرژی پتانسیل الکتریکی یک بار الکتریکی وقتی آن را در یک میدان الکتریکی جابه‌جا می‌کنیم، برابر انرژی‌ای است که برای جابجایی آن بار الکتریکی مصرف می شود.

( u = w )

اگر کاری که ما برای جابجایی بار الکتریکی ( با سرعت ثابت ) انجام می‌دهیم مثبت باشد (0w > ) انرژی پتانسیل بار افزایش می‌یابد یعنی 0 > u و u > u می‌شود.

در صورتی که کار انجام شده توسط ما منفی می شود. (0w > ) انرژی پتانسیل بار الکتریکی کاهش می‌یابد. یعنی : 0 < u و u < u است.

اختلاف پتانسیل الکتریکی

بار الکتریکی در میدان الکتریکی دارای انرژی پتانسیل الکتریکی است. در یک نقطه ی میدان، اندازه ی انرژی پتانسیل الکتریکی بار یواقع در آن نقطه، به اندازه ی بار الکتریکی بستگی دارد.

هر چه اندازه‌ی بار الکتریکی بیشتر باشد، انرژی پتانسیل الکتریکی ان نیز بیشتر می‌شود.

در مبحث الکتریسیته معمولا به غیر از انرژی پتانسیل مفهوم دیگری نیز تعریف می‌شود که کاربرد علمی آن بیشتر است و به آن پتانسیل الکتریکی می‌گویند. اختلاف پتانسیل الکتریکی بین دو نقطه‌ی واقع در میدان الکتریکی، عامل شارش بار الکتریکی بین آن دو نقطه است.

اگر دو ظرف آب به یکدیگر مربوط شوند آب از ظرفی که انرژی پتانسیل گرانشی یکای جرم آن بیشتر است، به ظرف دیگر شارش می‌کند، در الکتریسیته نیز عامل شارش بار الکتریکی به کمک اختلاف پتانسیل الکتریکی یکای بار در دو نقطه به صورت زیر تعریف می‌شود :

اختلاف پتانسیل الکتریکی دو نقطه، برابر تغییر انرژی پتانسیل الکتریکی یکای بار الکتریکی مثبت است، وقتی یکای بار الکتریکی بار از نقطه‌ی اول تا نقطه دوم جابجا می شود.

بنابراین اگر انرژی پتانسیل الکتریکی بار مثبت q در یک نقطه‌ی میدان برابر u باشد، اختلاف پتانسیل الکتریکی بین این دو نقطه، که با نماد v نشان داده می‌شود. اگر بار الکتریکی مثبت در جهت میدان الکتریکی حرکت کند، انرژی پتانسیل الکتریکی آن کاهش می‌یابد. تغییر پتانسیل الکتریکی به تغییر انرژی پتانسیل الکتریکی بستگی دارد. بنابراین نتیجه می‌گیریم که هرگاه بار الکتریکی مثبت در جهت میدان الکتریکی جابجا شود، از پتانسیل الکتریکی بیشتر به پتانسیل الکتریکی کمتر رفته است.

ذخیره ی بار الکتریکی در خازن