فسیل شناسی بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

فسیل شناسی بازوپایان

چکیده

در این مقاله Persianospirifer به عنوان یک جنس جدید از بازوپایان خانواده Spinocyrtiidae از سازند خوش ییلاق (شمال شرق شاهرود- ایران)، و از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل قاعده این سازند، با سن دونین میانی تا بالائی (ژیوسین بالائی- فرازنین زیرین)، معرفی میشود. این جنس قبلا توسط D.Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia ، در سال 1975 توسط م. احمد زاده هروی به جنس ‏Tenuicostella و مجددا توسط D. Brice و همکاران در سال 1978 مطالعه و به جنس Orthospirifer نسبت داده شد. این جنس بوسیله خصوصیاتی چون وجود تزئینات میکروسکوپی ظریف بصورت شبکه توری شکل گسترده بر روی تمامی سطح صدف که حاصل وجود capillaeها وخطوط رشد بسیار ظریف میکروسکوپی، وجود شیاری میانی و مشخص بر روی فولد و نیز برجستگی میانی و مشخص بر روی سینوس، اینتر ارای کم وسعت و باریک، تجمع لایه های رشدی در جلوی صدف بصورت ساختی فلس مانند، عدم وجود سپتوم میانی، کاردینال پروسس (cardinal process) با 17 تا 21 تیغه مشخص میشود.

مقدمه - در مناطق البرز شرقی سازند خوش ییلاق با ضخامتی قابل توجه و تقریبا بی نظیر و با غنای فسیلی منحصر بفرد گسترش وسیعی داشته و همواره مورد توجه زمین شناسان در شاخه های مختلف بخصوص دیرینه شناسان بوده است. در لایه هایی از سازند خوش ییلاق در قاعده این سازند و بعد از لایه های کربناته بدون ماکرو فسیل ابتدای این سازند ضخامتی از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل وجود دارد که از لحاظ تنوع فسیلی بسیار قابل توجه میباشد. در این لایه ها بازوپایان از تنوع و گسترش چشمگیری نسبت به سایر گروههای فسیلی برخوردارند و در این میان خانواده Spinocyrtiidae از رو خانواده Spiriferacea دارای تنوع و گسترش بیشتری میباشند . افراد این خانواده در سازند خوش ییلاق قبلا توسط D. Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia (Fredericks, 1916) نسبت داده شده اند. همین نمونه ها در سال 1975 و توسط م. احمدزاده هروی مطالعه شد و به جنس Tenuicostella ( Mittmeyer , 1967) نسبت داده شدند. مجددا در سال 1978 ، D. Brice و همکاران نمونه های فوق را مورد مطالعه قرارداده واین نمونه ها را به جنس Orthospirifer (Pitrat, 1975) نسبت دادند. با توجه به نظرات متفاوتی که در مورد بازوپایان این خانواده وجود داشت این بازوپایان مجددا مورد مطالعه تفصیلی تر قرار گرفت و بعلت وجود تفاوتهای بارز این بازوپا با بازوپایانی که در بالا نام برده شدند، برای این نمونه ها نام Persianospirifer ( Persia به معنی ایران ) بعنوان یک جنس جدید برای خانواده Spinocyrtiidae پیشنهاد میشود. این بازوپا دارای مشخصات منحصر بفردی میباشد که باعث جدایش این جنس از دیگر جنسهای این خانواده میشود.

شناسائی جنس

صدف بزرگ، بسیار عریض megathyrid ، کاملا محدب الطرفین و ‌‌multiplicate، فولد و سینوس bald ،بطوریکه فولد دارای یک شیار میانی ممتد و کاملا مشخص در تمامی طول خود و سینوس نیز دارای یک چین میانی ممتد در تمامی طول خود میباشند. صفحه ی دلتیریال ( delthyrial plate ) بخوبی گسترش داشته و در بعضی نمونه ها صفحا ت stegidial نیز وجود دارد. اینتر ارا محدود و باریک میباشد. تجمع لایه های رشدی متعدد در کومیسور جلویی صدف نیز قابل توجه است. تزئینات میکروسکوپی ( micro-ornaments ) در این بازوپا بصورت گسترده بر روی تمامی صدف وجود داشته و شامل capillae های بسیار ظریف شعاعی و خطوط رشد بسیار ظریف تر عرضی میباشد که بر اثر وجود این دو با هم بر روی صدف تزئینات میکروسکوپی بصورت یک شبکه گسترده تور مانند بر روی تمامی سطح صدف دیده میشود. تزئینات میکروسکوپی در بازوپایان این جنس فاقد node،granule و خار ( spine ) میباشد. این بازوپا فاقد سپتوم میانی است آما دارای یک myophragme میباشد. دارای صفحات دندانی قوی، دندانهای قوی و کاسه های عمیق، کاردینال پروسس ( Cardinal Process ) با 17 تا 21 عدد تیغه میباشد. صفحات stegidial در تعدادی از نمونه ها قابل مشاهده است.

ویژگیهای سطح خارجی کفه ها

فه پدیکل: در نیمرخ کناری کاملا محدب و بیشترین تحدب در قسمت امبویی کفه مشاهده میشود. نوک کفه پدیکل کاملاً مشخص و خمیده است. آمبو کاملا خمیده اما از خط لولا تجاوز نمیکند. اینترارا مقعر و از نوع anacline میباشد که دارای خطوط عرضی مشخص و خطوط عمودی بسیار ظریف در نزدیکی لولا یا فرسوده شده است. دلتیریوم باز، بزرگ و نسبتا پهن و دارای صفحه ی delthyrial میباشد. در تعدادی از نمونه ها صفحات stegidial نیز قابل مشاهده است. سینوس ( sulcus ) از آمبو شروع میشود، مقعر و گرد است و به سمت جلوی صدف بر وسعت آن افزوده میگردد. عمق سینوس متوسط و انتهای آن اغلب مسطح است و زبانه کوتاه ذوزنقه ایی شکلی را بوجود میآورد. سینوس دارای یک چین میانی ممتد مشخص و کم ارتفاع در تمامی طول خود میباشد که از نوک شروع و تا کومیسور جلویی امتداد میابد. از کناره های صدف تا سینوس ( در lateral slopes ) صدف multiplicate بوده و دارای 18 تا 20 چین (plicate ) ساده و قوی میباشد. چین ها دارای قله های گرداند. فواصل بین چین ها باریک و v شکل، تقریبا باز و دارای انتهای گرد شده اند. در نزدیکی کومیسور جلویی در اثر تجمع لایه های رشدی حالتی فلس مانند دیده میشود.

کفه براکیال: در نیمرخ جانبی دارای تحدب بسیار کمتر از کفه پدیکل میباشد. محیط آن نیم دایره ای است. آمبو خیلی کم خمیده و دارای نوک مشخص میباشد. دارای اینترارای بسیار باریک و محدود و از نوع orthocline میبا شد. Notothyrium باز، بسیار پهن، اما کوتاه میباشد. فولد از نوک شروع و به سمت جلوی صدف وسیع میشود. در تمامی طول فولد شیاری از نوک تا کومیسور جلویی امتداد میابد که در نزدیک کومیسور جلویی تقریبا رو به ناپدید شدن میگذارد. ارتفاع فولد متوسط و روی آن مسطح است. در lateral slopesدارای 18تا 20 عدد چین ساده و قوی میباشد که همانند کفه پدیکل اند.

فسیل شناسی بازوپایان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

فسیل شناسی بازوپایان

چکیده

در این مقاله Persianospirifer به عنوان یک جنس جدید از بازوپایان خانواده Spinocyrtiidae از سازند خوش ییلاق (شمال شرق شاهرود- ایران)، و از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل قاعده این سازند، با سن دونین میانی تا بالائی (ژیوسین بالائی- فرازنین زیرین)، معرفی میشود. این جنس قبلا توسط D.Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia ، در سال 1975 توسط م. احمد زاده هروی به جنس ‏Tenuicostella و مجددا توسط D. Brice و همکاران در سال 1978 مطالعه و به جنس Orthospirifer نسبت داده شد. این جنس بوسیله خصوصیاتی چون وجود تزئینات میکروسکوپی ظریف بصورت شبکه توری شکل گسترده بر روی تمامی سطح صدف که حاصل وجود capillaeها وخطوط رشد بسیار ظریف میکروسکوپی، وجود شیاری میانی و مشخص بر روی فولد و نیز برجستگی میانی و مشخص بر روی سینوس، اینتر ارای کم وسعت و باریک، تجمع لایه های رشدی در جلوی صدف بصورت ساختی فلس مانند، عدم وجود سپتوم میانی، کاردینال پروسس (cardinal process) با 17 تا 21 تیغه مشخص میشود.

مقدمه - در مناطق البرز شرقی سازند خوش ییلاق با ضخامتی قابل توجه و تقریبا بی نظیر و با غنای فسیلی منحصر بفرد گسترش وسیعی داشته و همواره مورد توجه زمین شناسان در شاخه های مختلف بخصوص دیرینه شناسان بوده است. در لایه هایی از سازند خوش ییلاق در قاعده این سازند و بعد از لایه های کربناته بدون ماکرو فسیل ابتدای این سازند ضخامتی از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل وجود دارد که از لحاظ تنوع فسیلی بسیار قابل توجه میباشد. در این لایه ها بازوپایان از تنوع و گسترش چشمگیری نسبت به سایر گروههای فسیلی برخوردارند و در این میان خانواده Spinocyrtiidae از رو خانواده Spiriferacea دارای تنوع و گسترش بیشتری میباشند . افراد این خانواده در سازند خوش ییلاق قبلا توسط D. Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia (Fredericks, 1916) نسبت داده شده اند. همین نمونه ها در سال 1975 و توسط م. احمدزاده هروی مطالعه شد و به جنس Tenuicostella ( Mittmeyer , 1967) نسبت داده شدند. مجددا در سال 1978 ، D. Brice و همکاران نمونه های فوق را مورد مطالعه قرارداده واین نمونه ها را به جنس Orthospirifer (Pitrat, 1975) نسبت دادند. با توجه به نظرات متفاوتی که در مورد بازوپایان این خانواده وجود داشت این بازوپایان مجددا مورد مطالعه تفصیلی تر قرار گرفت و بعلت وجود تفاوتهای بارز این بازوپا با بازوپایانی که در بالا نام برده شدند، برای این نمونه ها نام Persianospirifer ( Persia به معنی ایران ) بعنوان یک جنس جدید برای خانواده Spinocyrtiidae پیشنهاد میشود. این بازوپا دارای مشخصات منحصر بفردی میباشد که باعث جدایش این جنس از دیگر جنسهای این خانواده میشود.

شناسائی جنس

صدف بزرگ، بسیار عریض megathyrid ، کاملا محدب الطرفین و ‌‌multiplicate، فولد و سینوس bald ،بطوریکه فولد دارای یک شیار میانی ممتد و کاملا مشخص در تمامی طول خود و سینوس نیز دارای یک چین میانی ممتد در تمامی طول خود میباشند. صفحه ی دلتیریال ( delthyrial plate ) بخوبی گسترش داشته و در بعضی نمونه ها صفحا ت stegidial نیز وجود دارد. اینتر ارا محدود و باریک میباشد. تجمع لایه های رشدی متعدد در کومیسور جلویی صدف نیز قابل توجه است. تزئینات میکروسکوپی ( micro-ornaments ) در این بازوپا بصورت گسترده بر روی تمامی صدف وجود داشته و شامل capillae های بسیار ظریف شعاعی و خطوط رشد بسیار ظریف تر عرضی میباشد که بر اثر وجود این دو با هم بر روی صدف تزئینات میکروسکوپی بصورت یک شبکه گسترده تور مانند بر روی تمامی سطح صدف دیده میشود. تزئینات میکروسکوپی در بازوپایان این جنس فاقد node،granule و خار ( spine ) میباشد. این بازوپا فاقد سپتوم میانی است آما دارای یک myophragme میباشد. دارای صفحات دندانی قوی، دندانهای قوی و کاسه های عمیق، کاردینال پروسس ( Cardinal Process ) با 17 تا 21 عدد تیغه میباشد. صفحات stegidial در تعدادی از نمونه ها قابل مشاهده است.

ویژگیهای سطح خارجی کفه ها

فه پدیکل: در نیمرخ کناری کاملا محدب و بیشترین تحدب در قسمت امبویی کفه مشاهده میشود. نوک کفه پدیکل کاملاً مشخص و خمیده است. آمبو کاملا خمیده اما از خط لولا تجاوز نمیکند. اینترارا مقعر و از نوع anacline میباشد که دارای خطوط عرضی مشخص و خطوط عمودی بسیار ظریف در نزدیکی لولا یا فرسوده شده است. دلتیریوم باز، بزرگ و نسبتا پهن و دارای صفحه ی delthyrial میباشد. در تعدادی از نمونه ها صفحات stegidial نیز قابل مشاهده است. سینوس ( sulcus ) از آمبو شروع میشود، مقعر و گرد است و به سمت جلوی صدف بر وسعت آن افزوده میگردد. عمق سینوس متوسط و انتهای آن اغلب مسطح است و زبانه کوتاه ذوزنقه ایی شکلی را بوجود میآورد. سینوس دارای یک چین میانی ممتد مشخص و کم ارتفاع در تمامی طول خود میباشد که از نوک شروع و تا کومیسور جلویی امتداد میابد. از کناره های صدف تا سینوس ( در lateral slopes ) صدف multiplicate بوده و دارای 18 تا 20 چین (plicate ) ساده و قوی میباشد. چین ها دارای قله های گرداند. فواصل بین چین ها باریک و v شکل، تقریبا باز و دارای انتهای گرد شده اند. در نزدیکی کومیسور جلویی در اثر تجمع لایه های رشدی حالتی فلس مانند دیده میشود.

کفه براکیال: در نیمرخ جانبی دارای تحدب بسیار کمتر از کفه پدیکل میباشد. محیط آن نیم دایره ای است. آمبو خیلی کم خمیده و دارای نوک مشخص میباشد. دارای اینترارای بسیار باریک و محدود و از نوع orthocline میبا شد. Notothyrium باز، بسیار پهن، اما کوتاه میباشد. فولد از نوک شروع و به سمت جلوی صدف وسیع میشود. در تمامی طول فولد شیاری از نوک تا کومیسور جلویی امتداد میابد که در نزدیک کومیسور جلویی تقریبا رو به ناپدید شدن میگذارد. ارتفاع فولد متوسط و روی آن مسطح است. در lateral slopesدارای 18تا 20 عدد چین ساده و قوی میباشد که همانند کفه پدیکل اند.

تحقیق در مورد فسیل ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 1 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

فسیل ها

1ـ فسیل ها چه هستند؟فسیل ها، رد و اثر زندگی های باستانی و قدیم هستند که در سنگها، محفوظ مانده اند. مثلاً وقتی موجود مرده در بستر دریا دفن می شود، قسمتهای نرم آن از بین می رود، اما قسمتهای سخت، باقی می ماند. بعدها گل و ماسه بستر دریا سخت می شوند و به سنگ تبدیل می گردند. سپس آب به درون سنگ نفوذ می کند، قسمتهای سخت را حل می نماید و قالب فسیل ها را به وجود می آورد. مواد معدنی این قالبها را پر می کنند و شکل قسمتهای سخت را در خود حفظ می نمایند. سایر فسیل ها یا مانند طرح کلی برگها، از سنگ شدن آنها حاصل می شوندو یا مانند برخی از حشرات در کهربا گیر کرده اند.2 ـ چکونه فسیل ها به سنگ تبدیل می شوند؟گاهی وقتی تنه درختان یا استخوانها، دفن می شوند، مواد معدنی ته نشین شده از آب، جایگزین مواد اصلی و اولیه می شود. در نتیجه، چوب یا استخوان به سنگ تبدیل می شوند.3 ـ کربنی شدن یعنی چه؟برگها معمولاً بعد از مرگ گیاه، سریعا می پوسند و از بین می روند، اما گاهی آنها به ته دریاچه می افتند و با گل پوشیده می شوند. رسوبات بالا و پایین برگ به تدریج آن را فشرده می نمایند تا در نهایت به یک سنگ رسوبی تبدیل می شوند. در طول زمان، باکتری ها شیمی برگ را تغییر می دهند تا زمانی که فقط کربن باقی می ماند و شکل برگ، در سنگ به صورت یک رد ظریف از کربن، باقی می ماند. این عملیات کربنی شدن نام دارد. 4 ـ کهربا چیست؟یک ماده سخت است که از رزین (صمغ) درختان تشکیل شده است.گاهی حشرات کوچک در این رزین گیر می افتادند. به این ترتیب بدنهاشان وقتی صمغ سفت می شد، به همان شکل باقی می ماند.5 ـ چگونه زمان مربوط به یک فسیل را مشخص می کنید؟گاهی موجودات مرده، در خاکسترهای آتشفشانی یافت می شوند. این خاکسترها حاوی مواد رادیواکتیو هستند و دانشمندان به کمک آنها قادرند سن این مواد و در نتیجه زمانی که این حیوانات می زیسته اند را پیدا کنند.6 ـ دانشمندان چه چیزهایی از فسیل ها می آموزند؟از مطالعه فسیلها دانشمندان می توانند دربارة اینکه چگونه موجودات زنده در سطح زمین تکامل پیدا کرده اند، اطلاعاتی به دست آورند. نیز برای تعیین سن سنگها به کار می روند. زیرا بعضی از موجودات فقط در دورة کوتاهی روی زمین زندگی می کردند. بنابراین اگر این فسیلها در سنگهای مناطق مختلف پیدا شوند، نشان دهندة این است که همه آنها در یک زمان تشکیل شده اند. اینگونه فسیلها، فسیلهای راهنما «index» نامیده می شوند. برخی از مهمترین فسیلها شامل گونه هایی از تریلوبیت ها، گراپتولیت ها، براکیوپودها، کرینوئیدها، آمونیت ها و بلمیت ها هستند. علم مطالعه فسیلها، دیرین شناسی «paleontology» نامیده می شود.7 ـ آیا جسم کامل یک موجود، بصورت فسیل حفظ شده است؟ ماموتهای پشمی، که بیش از 4000 هزار سال پیش در سیبری می زیستند، به زمین های باتلاقی فرو رفتند. وقتی خاک یخ زد، بدن کامل آنها در خاک یخ زده حفظ شد.8 ـ ائوهیپوس «eohippus» چیست؟نام نخستین اجداد اسبهای امروزی است که حدود 55 میلیون سال پیش می زیسته و اندازه اش به قدر یک سگ بوده است.