تحقیق درباره نقش فلز آلومینیوم در صنعت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

بیان مساله

فلز آلومینیوم بادارا بودن مزایای متنوع جایگاه ویژه‌ای برای خود در صنایع پیشرفته روز ایجاد کرده است. ساختار آلیاژی مقاوم آلومینیوم اعتماد و اطمینان در استفاده از‌آن را در صنایع هواپیما سازی دوچندان نموده است. قوانین سخت کاهش آلایندگی خودروها و نیاز به مصرف پایین سوخت آنها، خودروسازان را ناگزیر به استفاده از این فلز گرانبها در محصولات خود کرده است. صنایع حمل و نقل ریلی، الکتریکی، تجهیزات مخابراتی احداث ساختان، ظروف غذا و غیره همگی به نوعی سعی در بهره‌مند شدن از مزایای فلزآلومینیوم دارند. از این رو استراتژی جهانی در ظرفیتهای تولید متناسب با نیزا بازار مصرف بوده است.

بانگرش به تحولات جهانی مانند افزایش جعیت، آلودگی فزاینده محیط زیست، ناخوشایند به نظر رسیدن وشع اقتصادی جهان و تأثیر و تاثربازهم بیشتر کشورها، آنچه در مورد اکثر صنایع مطلوب به نظر می‌رسد، پرهیزاز آلودگی محیط زیست، پایین بودن قیمت مصرف، پاسخ‌گویی به سلیقه پیچیده و قابلیت دسترسی سریع است، اهمیت این فلز با توجه به موارد فوق‌الذکر درجهان امروز بیشتر مشخص می‌شود.

سه شرکت عمده تولید کننده آلومینیوم در جهان که تقریبا یک سوم تولید جهان را در اختیار دارند به نامهای Alcoa، Alcan، Rusky می‌‌باشد.

Alcoa با تولید 3600 هزارتن در سال 7/14% از تولید را در اختیار دارد. Rusky با توجه جهان را در اختیار دارد، در حال حاضر این سه گروه تولیدی جهان براساس منابع و سودآوری میزان تولی خود را کنترل میکنند.

در حوزه خلیج‌فارس دو کشور امارات متحهده عربی و بحرین با مجموع تولید یک میلیون و 50هزارتون تقریباً 5% کل تولید جهان را به خود اختصاص داده‌اند. موفقیت گذشته شرکتهای Alba بحرین و Dubal امارات متحده عربی و طرحهای توسعه‌ای این صنعت در کشورهای مذکور، کشورهای دیگر این منطقه را تشویق به سرمایه‌گذاری در این میدان صنعتی کرده است.

امارات متحده عربی درحالی حاضر 33/2% تولید جهانی را در اختیار دارد و درحال بررسی افزایش سهم خود به میزان دوبرابر مقدار فعلی یعنی رساندن ظرفیت تولیدی به 936 هزارتن در سال می‌باشد. همینطور آلومینیوم بحرین که سهم آن از تولید جهان در حال حاضر 18/2% می‌باشد، افزایش ظرفیت خود از 500 هزارتن فعلی به 750 هزارتن در سال 2004 و یک میلیون تن در سال 2008 میلادی را دربرنامه دارد.

تمام موارد فوق اهمیت روزافزون جهانی در دستیابی و توسعه استراتژیک این فلز گرانبها را نشان می‌دهد. کشور ایران بادارا بودن معادن بوکسیتی آلومینا، منابع گازی فراوان به منظور تولید برق ارزان قیمت و نیروی کار نسبتا ارزان‌، تولید رقابتی فلز آلومینویم را داراست. اهمیت این فلز در ایجاد اشتغال مستقیم و توسعه صنایع زیردستی مرتبط برای کشوری با نیروی جوان جویای کار و تحصیل کرده امری اجتناب ناپذیر است.

مزیتهای نسبی ایران در توسعه صنعت آلومینیوم را می‌توان در عناوین زیر خلاصه نمود:

انرژی ارزان و قابل دسترس

نیروی کار ماهر، ارزان و قابل دسترسی

وجود بازار مصرف داخلی

ظرفیت خالی صنایع پایین دستی

هماهنگی با تقسیم‌کار جهانی بازار

در این صنعت در ایران تنها دو تولید کننده به نامهای ایرالکو و المهدی فعالیت می‌کنند که سهم هر کدام از‌آنها در تولید داخلی به صورت زیر است:

ایرالکو باتولید 120 هزارتن در سال (67%)

المهدی با ظرفیت اسمی 110 هزار تن و تولید فعلی حدود 55هزارتن درسال (33%)در اسل 1972 میلادی ایران با تولید 45 هزارتن، 30درصد تولید منطقه را در اختیار داشت. سهم ایران از تولید آلومینیوم منطقه در سال 1993 به 2/16 درصد کاهش یافت . (120 هزارتن از 740 هزارتن تولید منطقه)

سهم ایران در تولید منطقه در سال 2002 بازهم کمتر و به 2/13 درصد رسیده است. (160 هزارتن از 1210 هزارتن) رسیدن به موقعیت برتر در تولید آلومینیوم در خلیج‌فارس نیازمند تلاش بیشتری است.

با توجه به اهمیت این صنعت واین فلز در جهان در این پایان نامه طرح آلومینیوم المهدی به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. مجتمع آلومینیوم المهدی در سال

تحقیق درمورد.. فلز کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

فلز کاری

بر اساس اسناد و مدارک و نمونه های قریمی به جای مانده از محصولات فلزی روزگاران پیشین فلزکاری در ایران از سابقه طولانی برخوردار است وبرخی از صاحبنظران این سابقه را تا حدود ٥ هزار سال ق . م می دانند . ذیلاً به توضیح انواع مهم محصولات فلزی ایران می پردازیم.

١- مینا کاری

اگر چه از هنر میناکاری ایران قبل از قرن دهم هجری قمری (دوره صفویه ) نمونه های قابل ملاحظه ای از لحاظ تعداد بر جای نمانده است اما آنچه که از بررسی معدود آثار باقی مانده و نظرات محققین مستفاد می شود آن است که سابقه ی میناکاری در ایران به هزاره دوم قبل از میلاد می رسد و این هنر از ایران آغاز و به سایر نقاط جهان راه یافته است.

« پروفسور آرثراپهام پوپ » در کتاب « سیری در هنر ایران » درباره میناکاری چنین اظهار عقیده کرده است : « مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگهای پخته و درخشان که سابقه آن به ١٥٠٠سال پیش از میلاد می رسد و ظهور آن بر روی فلز درطول سده ششم تا چهارم پیش از میلاد مشاهده می شود .»

هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه های قدیمی آن را از عهد صفویه « شاردن » جهانگرد فرانسوی متذکر شده است که قطعه مینایی از کارهای اصفهان بوده ، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز وزرد وقرمز .

«دکتر عیسی بهنام » در کتاب « صنایع دستی ایران » ذکر کرده است :

«قدیمی ترین نمونه هایی که از هنر مینا کاری در موزه های دنیا وجود دارد به دست ایرانیان ساخته شده و از لحاظ فنی میناهایی که به نام « بیزانسی » مشهورند از میناهای ایرانی اقتباس شده است.

اصول هنر میناکاری که آن را « مینیاتور بر روی آتش » نیز نام نهاه اند و شامل فعل و انفعالات پیچیده است ، بر پایه تزئین فلزات به ویژه فلزهای قیمتی نظیر طلا و نقره وهمچنین فلز مس با رنگهای مینایی قرار دارد. این رنگهای مینایی عبارت است از اکسیدهای فلزی که بامواد شیشه ای مخلوط می شود و پس از قرار دادن بر روی فلز در کوره پخته می شود.

میناکاری را ضمنا می توان یک « هنر آزمایشگاهی » نیز دانست زیرا برای دسترسی به این پدیده ی هنری ضرورت دارد تا فعل و انفعالات شیمیایی خاص با دقت تمام و با مهار آتش و حرارت صورت پذیرد و در این جاست که نقش هنرمند میناکار که می بایست در تمامی مراحل تولید این محصول حضوری موثر و دقت وتوجهی خاص داشته باشد مشخص می شود.

میناکاری می تواند به شیوه های گوناگون انجام پذیرد ولی دو روش آن متداولتر از دیگر روشها بوده که عبارتند از :

الف- مینای خانه بندی

ب – مینای نقاشی

الف- مینای خانه بندی :

در مینای خانه بندی نقش اصلی را به وسیله سیمهای نازک فلزی روی ورقه سطح فلز پدید می آورند و پس از آن که این سیم ها با رنگ مینایی و یا به وسیله لحیم کاری ثابت شد بخشهای باقی مانده را با رنگهای گوناگون مینایی پر می کنند و هنگامی این این عمل به اتمام رسید مینا را درکوره مخصوص می پزند. برای احتراز از سیاه شدن سیمها فلزی لازم است که پیش از حرارت دادن مینا روی آن را با یک مینای بی رنگ شیشه ای بپوشانند و سپس آن را بپزند.

اگر چه اکثر میناهای باستانی به این شیوه ساخته شده ولی امروزه نوع دیگر میناکاری یعنی مینای نقاشی متداول است. گفتنی است که این روش در حال حاضر در کشورهای چین و هند بسیار متداول است.

ب – مینای نقاشی :

در این روش ، زمینه ی ورقه مس را از مینای سفید غلیظ می پوشانند و پس از آنکه آن را در کوره پختند روی ِآن را با رنگهای مینایی نقاشی می کنند .نقاشی کردن با رنگهای مینایی به دو شیوه انجام می گیرد :

طریقه ی اول آن است که رنگها را که به صورت گرد بسیار نرمی است با آب و کمی گلیسیرین مخلوط میکنند آن را روی صفحه شیشه ای یاعقیق به وسیله کاردکهای مخصوص حل می کنند آنگاه مانند نقاشی معمولی آب و رنگ، نقش دلخواه را با این رنگ تصویر می کنند.

طریقه ی دوم به این صورت است که به جای آمیختن رنگهای مینایی با آب و گلیسیرین آن را با عصاره جوهر کاج یا جوهر « اسطوخودوس » می آمیزند به شیوه ی نقاشی رنگ وروغن عمل می کنند. در هر دو طریقه و بخصوص در طریقه ی اخیر الذکر لازم است که صفحه ی مینایی را پیش از قرار دادن در کوره ی مینا به ملایمت روی چراغ الکلی حرارت دهند تا جوهر های محتوی آن سوخته و زایل شود. مسلم است که این کار به دقت زیادی نیاز دارد زیرا اگر حرارت بیشتر از اندازه لازم شود جوهرهای محتوی رنگ مینا یکباره جوش می کنند و صفحه مینایی حالتی آبله گون پیدامی کند. پس از طی این مراحل معمولاً روی شیء میناکاری شده را به وسیله مینای بسیار شفاف و ظریفی لعاب می دهند مجدداً انرا در کوره می پزند.

به طور کلی مراحل تولید یک محصول مینا را به شرح زیر می توان خلاصه کرد :

١ - تهیه زیر ساخت ( که به طور معمول از مس است )

٢ - لعابکاری اول با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله می بایست حدود ٧٥٠درجه سانتیگراد باشد.

٣ - لعابکاری دوم با رنگهای مینایی – در این مرحله نیز درجه حرارت حدود

درجه سانتیگراد خواهد بود.

٤ - لعابکاری سوم با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله نیز همانند مراحل قبلی حدود ٧٥٠ درجه سانتیگراد است.

٥ - زیر رنگ و پیاده کردن طرح.

٦ - رنگ آمیزی

٧ - قلم گیری و پرداز – درجه حرارت در این مرحله٥٠٠ درجه سانتیگراد است

٨ - طلا کاری –درجه حرارت در این مرحله حدود 200 درجه سانتیگراد است.

میناکاری در طول دوران پر پیشینه اش فراز وفرودهای متعددی داشته است ولی در حال حاضر در اصفهان و تهران اقدام به ساخت ظروف و اشیاء مینایی می شود.

امروزه برای زیر ساخت محصول فقط از مس استفاده می شود و در اصفهان ( مهم ترین مرکز مینا کاری ایران )میناهای فوق العاده زیبایی ( البته به شیوه ی نقاشی ) تولید و عرضه می شود. در حال حاضر زیر ساخت مینا در کارگاههای مسگری تهیه می شود ومیناکاران بدنه های آماده را دریافت و بر روی آن میناکاری می کنند مس مورد مصرف برای ساخت اسکلت مینا می بایست خالص و ناب و از انواع کاملاً مرغوب باشد زیرا اگر مس خالص نباشد و حتی به میزان خیلی ناچیز در آن سرب یا برنج موجود باشد ، در موقع لعاب کاری اثرات نامطلوبی به جای می گذارد که نهایتاً از کیفیت میناکاری می کاهد.

مواد اولیه ی مصرفی در میناکاری را مس ( برای زیر ساخت مینا ) رنگ و انواع لعاب های مینایی و آب طلا تشکیل می دهد و ابزار کار نیز شامل کوره ، گیره ، انبر دست ، موتو ر مولد باد، دستگاه پرس ، سندان و قلم مو است.

احیاء و رونق مجدد میناکاری در شهر اصفهان از حدود ٦٥ سال قبل آغاز شده است و در این راه استادان و هنرمندانی چون استاد شکرالله صنیع زاده و بعدها استادانی همچون رائض ، فقیهی و غفاریان و فیض الهی تلاش های بسیار داشته اند.

در حال حاضر بیشتراشیایی که میناکاران به بازار عرضه می کنند شامل گوشواره ، سینه ریز ، گلوبند ، انگشتری ، گلدان ، کاسه و بشقاب ، سرویس چایخوری ، قندیل ،لاله ، شمعدان ، قدح ، جعبه های خاتم کاری و میناکاری ، سرویس شربت خوری ، قاب عکس با اندازه های مختلف .، زیر سیگاری، پیپ ، آلبوم عکس ، گلابپاش ، تابلوهای بزرگ و کوچک میناکاری که با هنرهای دیگر مانند طلا کاری ، خاتم کاری و نگارگری ترکیب می شود و... است. افزون بر آن بر روی درها و چهل چراغهای اماکن متبرکه نیز میناکاری می شود.

٢- ملیله کاری

به روایت اکثر محققان ، قدیمی ترین آثار ملیله ایران تعلق به سالهای ٣٣٠ تا ٥٥٠ ق . م دارد.چرا که طی سالهای یاد شده به سبب رواج استفاده از ظرف گران قیمت از سوی طبقات ثروتمند ، صنعتگران فلزکار ، به ویژه زرگران و نقره کاران تمامی توجه خود را به زیباتر ساختن ظروف معطوف داشتند و کوشیدند تا به فرآورده های مصرفی حالتی زینتی نیز بدهند و با آن که بر اثر تاراج اسکندر و سپاهیان او ، از ظروف و اشیاء فلزی گران قیمت آن دوره که غنایمی کم وزن و پربها بودند اثرچندانی باقی نمانده است ولی آنچه طی یکی دو قرن اخیر در اثرکاوش های باستان شناسی به طور تصادفی از دل خاک بیرون آمده ، نظیر گنجینه جیحون همدان و گنجینه شوش نشانه وجود ملیله کاری و حتی مؤید مهارت و استادی صنعتگران ملیله کار در ایران قبل از میلاد است.

طی سالهای٢٢٤ تا ٣٣٠ق . م ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج قابل ملاحظه ای داشته و آثار به دست آمده در « دورااورپوس » گواه آن است که تولید فرآورده هایی از مفتول نقره طی سنوات یاد شده در ایران رایج بوده است.

« پروفسور آرثر اپهام پوپ » در کتاب شاهکارهای هنر ایران ضمن اشاره به زرگری و نقره کاری در سالهای بعد از ظهور اسلام ، به مقداری ملیله که از منطقه « ری » به دست آمده و به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد ، اشاره کرده است.

متأسفانه از آن جاکه بیشتر اشیاء ملیله ایرانی، اعم از طلا نقره به دلیل استفاده مجدد از فلزش ذوب شده ، نمونه زیادی هم اینک در دسترس نیست و تنها از دوره قاجاریه مقداری سرقلیان، گیره استکان ، سینی در اندازههای مختلف ، گوشواره ، سینه ریز و... باقی مانده که بخشی از آنها در موزه های داخلی و خارجی وقسمتی دیگر در مجموعه های خصوصی یا نز د خانواده ها نگهداری می شود.

در سالهای نزدیک به جنگ جهانی دوم نیز گروهی از هنرمندان ملیله کار از زنجان و اصفهان به تهران آمدند و به ساخت زیور آلاتی از طلا و با بهره گیری از اسلوب فنی ملیله کاری پرداختند که حاصل کارشان، مخصوصاً گوی های کوچک زینتی که تولید می کردند یکی از برجسته ترین فرآورده های بازار زرگران بود.

تحقیق درباره... فلز کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

فلز کاری

بر اساس اسناد و مدارک و نمونه های قریمی به جای مانده از محصولات فلزی روزگاران پیشین فلزکاری در ایران از سابقه طولانی برخوردار است وبرخی از صاحبنظران این سابقه را تا حدود ٥ هزار سال ق . م می دانند . ذیلاً به توضیح انواع مهم محصولات فلزی ایران می پردازیم.

١- مینا کاری

اگر چه از هنر میناکاری ایران قبل از قرن دهم هجری قمری (دوره صفویه ) نمونه های قابل ملاحظه ای از لحاظ تعداد بر جای نمانده است اما آنچه که از بررسی معدود آثار باقی مانده و نظرات محققین مستفاد می شود آن است که سابقه ی میناکاری در ایران به هزاره دوم قبل از میلاد می رسد و این هنر از ایران آغاز و به سایر نقاط جهان راه یافته است.

« پروفسور آرثراپهام پوپ » در کتاب « سیری در هنر ایران » درباره میناکاری چنین اظهار عقیده کرده است : « مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگهای پخته و درخشان که سابقه آن به ١٥٠٠سال پیش از میلاد می رسد و ظهور آن بر روی فلز درطول سده ششم تا چهارم پیش از میلاد مشاهده می شود .»

هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه های قدیمی آن را از عهد صفویه « شاردن » جهانگرد فرانسوی متذکر شده است که قطعه مینایی از کارهای اصفهان بوده ، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز وزرد وقرمز .

«دکتر عیسی بهنام » در کتاب « صنایع دستی ایران » ذکر کرده است :

«قدیمی ترین نمونه هایی که از هنر مینا کاری در موزه های دنیا وجود دارد به دست ایرانیان ساخته شده و از لحاظ فنی میناهایی که به نام « بیزانسی » مشهورند از میناهای ایرانی اقتباس شده است.

اصول هنر میناکاری که آن را « مینیاتور بر روی آتش » نیز نام نهاه اند و شامل فعل و انفعالات پیچیده است ، بر پایه تزئین فلزات به ویژه فلزهای قیمتی نظیر طلا و نقره وهمچنین فلز مس با رنگهای مینایی قرار دارد. این رنگهای مینایی عبارت است از اکسیدهای فلزی که بامواد شیشه ای مخلوط می شود و پس از قرار دادن بر روی فلز در کوره پخته می شود.

میناکاری را ضمنا می توان یک « هنر آزمایشگاهی » نیز دانست زیرا برای دسترسی به این پدیده ی هنری ضرورت دارد تا فعل و انفعالات شیمیایی خاص با دقت تمام و با مهار آتش و حرارت صورت پذیرد و در این جاست که نقش هنرمند میناکار که می بایست در تمامی مراحل تولید این محصول حضوری موثر و دقت وتوجهی خاص داشته باشد مشخص می شود.

میناکاری می تواند به شیوه های گوناگون انجام پذیرد ولی دو روش آن متداولتر از دیگر روشها بوده که عبارتند از :

الف- مینای خانه بندی

ب – مینای نقاشی

الف- مینای خانه بندی :

در مینای خانه بندی نقش اصلی را به وسیله سیمهای نازک فلزی روی ورقه سطح فلز پدید می آورند و پس از آن که این سیم ها با رنگ مینایی و یا به وسیله لحیم کاری ثابت شد بخشهای باقی مانده را با رنگهای گوناگون مینایی پر می کنند و هنگامی این این عمل به اتمام رسید مینا را درکوره مخصوص می پزند. برای احتراز از سیاه شدن سیمها فلزی لازم است که پیش از حرارت دادن مینا روی آن را با یک مینای بی رنگ شیشه ای بپوشانند و سپس آن را بپزند.

اگر چه اکثر میناهای باستانی به این شیوه ساخته شده ولی امروزه نوع دیگر میناکاری یعنی مینای نقاشی متداول است. گفتنی است که این روش در حال حاضر در کشورهای چین و هند بسیار متداول است.

ب – مینای نقاشی :

در این روش ، زمینه ی ورقه مس را از مینای سفید غلیظ می پوشانند و پس از آنکه آن را در کوره پختند روی ِآن را با رنگهای مینایی نقاشی می کنند .نقاشی کردن با رنگهای مینایی به دو شیوه انجام می گیرد :

طریقه ی اول آن است که رنگها را که به صورت گرد بسیار نرمی است با آب و کمی گلیسیرین مخلوط میکنند آن را روی صفحه شیشه ای یاعقیق به وسیله کاردکهای مخصوص حل می کنند آنگاه مانند نقاشی معمولی آب و رنگ، نقش دلخواه را با این رنگ تصویر می کنند.

طریقه ی دوم به این صورت است که به جای آمیختن رنگهای مینایی با آب و گلیسیرین آن را با عصاره جوهر کاج یا جوهر « اسطوخودوس » می آمیزند به شیوه ی نقاشی رنگ وروغن عمل می کنند. در هر دو طریقه و بخصوص در طریقه ی اخیر الذکر لازم است که صفحه ی مینایی را پیش از قرار دادن در کوره ی مینا به ملایمت روی چراغ الکلی حرارت دهند تا جوهر های محتوی آن سوخته و زایل شود. مسلم است که این کار به دقت زیادی نیاز دارد زیرا اگر حرارت بیشتر از اندازه لازم شود جوهرهای محتوی رنگ مینا یکباره جوش می کنند و صفحه مینایی حالتی آبله گون پیدامی کند. پس از طی این مراحل معمولاً روی شیء میناکاری شده را به وسیله مینای بسیار شفاف و ظریفی لعاب می دهند مجدداً انرا در کوره می پزند.

به طور کلی مراحل تولید یک محصول مینا را به شرح زیر می توان خلاصه کرد :

١ - تهیه زیر ساخت ( که به طور معمول از مس است )

٢ - لعابکاری اول با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله می بایست حدود ٧٥٠درجه سانتیگراد باشد.

٣ - لعابکاری دوم با رنگهای مینایی – در این مرحله نیز درجه حرارت حدود

درجه سانتیگراد خواهد بود.

٤ - لعابکاری سوم با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله نیز همانند مراحل قبلی حدود ٧٥٠ درجه سانتیگراد است.

٥ - زیر رنگ و پیاده کردن طرح.

٦ - رنگ آمیزی

٧ - قلم گیری و پرداز – درجه حرارت در این مرحله٥٠٠ درجه سانتیگراد است

٨ - طلا کاری –درجه حرارت در این مرحله حدود 200 درجه سانتیگراد است.

میناکاری در طول دوران پر پیشینه اش فراز وفرودهای متعددی داشته است ولی در حال حاضر در اصفهان و تهران اقدام به ساخت ظروف و اشیاء مینایی می شود.

امروزه برای زیر ساخت محصول فقط از مس استفاده می شود و در اصفهان ( مهم ترین مرکز مینا کاری ایران )میناهای فوق العاده زیبایی ( البته به شیوه ی نقاشی ) تولید و عرضه می شود. در حال حاضر زیر ساخت مینا در کارگاههای مسگری تهیه می شود ومیناکاران بدنه های آماده را دریافت و بر روی آن میناکاری می کنند مس مورد مصرف برای ساخت اسکلت مینا می بایست خالص و ناب و از انواع کاملاً مرغوب باشد زیرا اگر مس خالص نباشد و حتی به میزان خیلی ناچیز در آن سرب یا برنج موجود باشد ، در موقع لعاب کاری اثرات نامطلوبی به جای می گذارد که نهایتاً از کیفیت میناکاری می کاهد.

مواد اولیه ی مصرفی در میناکاری را مس ( برای زیر ساخت مینا ) رنگ و انواع لعاب های مینایی و آب طلا تشکیل می دهد و ابزار کار نیز شامل کوره ، گیره ، انبر دست ، موتو ر مولد باد، دستگاه پرس ، سندان و قلم مو است.

احیاء و رونق مجدد میناکاری در شهر اصفهان از حدود ٦٥ سال قبل آغاز شده است و در این راه استادان و هنرمندانی چون استاد شکرالله صنیع زاده و بعدها استادانی همچون رائض ، فقیهی و غفاریان و فیض الهی تلاش های بسیار داشته اند.

در حال حاضر بیشتراشیایی که میناکاران به بازار عرضه می کنند شامل گوشواره ، سینه ریز ، گلوبند ، انگشتری ، گلدان ، کاسه و بشقاب ، سرویس چایخوری ، قندیل ،لاله ، شمعدان ، قدح ، جعبه های خاتم کاری و میناکاری ، سرویس شربت خوری ، قاب عکس با اندازه های مختلف .، زیر سیگاری، پیپ ، آلبوم عکس ، گلابپاش ، تابلوهای بزرگ و کوچک میناکاری که با هنرهای دیگر مانند طلا کاری ، خاتم کاری و نگارگری ترکیب می شود و... است. افزون بر آن بر روی درها و چهل چراغهای اماکن متبرکه نیز میناکاری می شود.

٢- ملیله کاری

به روایت اکثر محققان ، قدیمی ترین آثار ملیله ایران تعلق به سالهای ٣٣٠ تا ٥٥٠ ق . م دارد.چرا که طی سالهای یاد شده به سبب رواج استفاده از ظرف گران قیمت از سوی طبقات ثروتمند ، صنعتگران فلزکار ، به ویژه زرگران و نقره کاران تمامی توجه خود را به زیباتر ساختن ظروف معطوف داشتند و کوشیدند تا به فرآورده های مصرفی حالتی زینتی نیز بدهند و با آن که بر اثر تاراج اسکندر و سپاهیان او ، از ظروف و اشیاء فلزی گران قیمت آن دوره که غنایمی کم وزن و پربها بودند اثرچندانی باقی نمانده است ولی آنچه طی یکی دو قرن اخیر در اثرکاوش های باستان شناسی به طور تصادفی از دل خاک بیرون آمده ، نظیر گنجینه جیحون همدان و گنجینه شوش نشانه وجود ملیله کاری و حتی مؤید مهارت و استادی صنعتگران ملیله کار در ایران قبل از میلاد است.

طی سالهای٢٢٤ تا ٣٣٠ق . م ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج قابل ملاحظه ای داشته و آثار به دست آمده در « دورااورپوس » گواه آن است که تولید فرآورده هایی از مفتول نقره طی سنوات یاد شده در ایران رایج بوده است.

« پروفسور آرثر اپهام پوپ » در کتاب شاهکارهای هنر ایران ضمن اشاره به زرگری و نقره کاری در سالهای بعد از ظهور اسلام ، به مقداری ملیله که از منطقه « ری » به دست آمده و به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد ، اشاره کرده است.

متأسفانه از آن جاکه بیشتر اشیاء ملیله ایرانی، اعم از طلا نقره به دلیل استفاده مجدد از فلزش ذوب شده ، نمونه زیادی هم اینک در دسترس نیست و تنها از دوره قاجاریه مقداری سرقلیان، گیره استکان ، سینی در اندازههای مختلف ، گوشواره ، سینه ریز و... باقی مانده که بخشی از آنها در موزه های داخلی و خارجی وقسمتی دیگر در مجموعه های خصوصی یا نز د خانواده ها نگهداری می شود.

در سالهای نزدیک به جنگ جهانی دوم نیز گروهی از هنرمندان ملیله کار از زنجان و اصفهان به تهران آمدند و به ساخت زیور آلاتی از طلا و با بهره گیری از اسلوب فنی ملیله کاری پرداختند که حاصل کارشان، مخصوصاً گوی های کوچک زینتی که تولید می کردند یکی از برجسته ترین فرآورده های بازار زرگران بود.

دانلود گزارشکار کار آموزی، ساختمان اسکلت فلز با سقف کمپوزیت ..

گزارشکار کار آموزی

مشخصات عموم مکان کار آموزی

آدرس محل: کار آموزی: مشهد – بلوار سجاد- نبش خیابان گلریز

نوع سازه: ساختمان اسکلت فلز با سقف کمپوزیت

کاربری ساختمان: آپارتمان تجاری (ساختمان پزشکان)

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات:32

مراحل ساخت سازه:

1-خاکبرداری: بدلیل حجم زیاد خاکبرداری از ماشین آلات سنگین برای خاکبرداری در مراحل ساخت ساختمان استفاده می‌شود. خاکبرداری این ساختمان در عمق و طول و عرض انجام شده است که حجم کل خاکبرداری این ساختمان در متر مکعب می‌رسد.

2-اجرای پی: پی این ساختمان از نوع پی گسترده می‌باشد ساخت این نوع پی بدلیل بارهای بسیار سنگین واره از ساختمان به پی است در یک سازه وقتی بارهای وارده به آن بسیار زیاد می‌شود از پی گسترده استفاده می‌شود و چون خاک زمین محل ساخت سازه خاک نرم می‌باشد ضرورت استفاده از پی گسترده را بیشتر می‌کند. برای اجرای پی اول آرماتور بندی آن انجام می‌شود. پس از آرماتور بندی قالب بندی فلزی انجام می‌شود. سطح پی دارای یک تغییر ارتفاع 1 متری در قسمت چپ ساختمان می‌باشد. که فضای این قسمت برای قرار گرفتن سیستم یکیج مرکزی طراحی شده است.

2-1 بتن ریزی پی: با اینکه بتن ریزی در تراز پایین تر از سطح افق انجام می‌شود بدلیل حجم بسیار زیاد بتن ریزی از پمپ بتن برای بتن ریزی پی استفاده می‌شود.

3-اجرای بیس پلیت‌ها: در هنگام آرماتور بندی پی درون آمارتورهای پی بلت های در محل‌های ستون‌ها روی آرماتور‌های پی اجرا می‌شود سپس در روی این پلیت‌ها صفحات فلزی سوراخ دار (بیس پلیت) قرار داده می‌شود. سیس پلیتها در سر جای خود سفت می‌کنند و زیر آنها را با گروت پر می‌کنند.

4-اجرای ستونها: پس از اجرای سیس پلیتها ستونها روی آنه قرار داده می‌شود. بدین صورت که اول بوسیله گرنیا و دوربین محل دقیق ستون را روی سیس پلیت علامت گذاری می‌کنند. سپس بوسیله جرثقیل ستون را بلند کرده و در محل آن قرار می‌دهند. و پس از آن ستون را از چهار طرف شاغول می‌کنند.

و آن را در سر جای خود جوشکاری کرده و پس از آنکه به طور کامل جوشکاری آن تمام شد چنگک جرثقیل را از آن جدا می‌کنند.

برای جدا کردن چنگک جرثقیل روی ستون میلگردهایی با فاصله 40 تا 60 سانتی متر جوش می‌دهند این میلگردها نقش نردبان را برای کارگر ایفا می‌کند و کارگر با بالا رفتن از ستون بوسیله این نردبان قلاب چنگک را از ستون جدا می‌کند. با نصب پلها (تیرهای سقفها) ستونها محکم می‌شود اگر در نصب ستونها یکی از آنها دچار کمایش شده یا انحراف کمی داشته باشد، آن را بوسیله, آچار تیفور در سر جای اصلی خود بازی می‌گردانند. به این صورت که پلهای آن را به آن وصل نمی کنند. ولی ستونهای اطراف آن را به هم محکم می‌کنند. و در صورت نیاز پلهای فرعی و موقتی نصب می‌کنند تا ستون دارای انحراف را سر جای خود باز گردانند. بابستن آن در جهت خلاف انحراف به یک ستون محکم و کشیدن آن در ههان جهت با آچار تیفور و زنجیر ستون را به صورت کاملا شاغولی در می آورند.

5-اجرای تیرها:تیرها دارای دو نوع تیرهای فرعی و تیرهای اصلی است پس از اجرای هر ستون برای محکم کردن آن در سر جای خود باید بلافاصله تیرهای متصل به آن وصل شود.

6-اجرای سقف: پس از کامل شدن اسکلت یک طبقه نوبت به اجرای سقف می‌رسد. برای اجرای یک سقف بتنی مسلح نیاز به قالب بندی و آرماتور بندی است قالب بندی آن به این صورت است که درون بالهای تیرهای سقف‌ها را چهار تراشها چوبی قرار داده و زیر آنها را با گوه‌های چوبی محکم می‌کنند و همچنین آن را به ارتفاع دلخواه می‌رسانند.

سپس روی چهار تراشها را ورقهای نازک فلزی گذاشته و کار قالب بندی سقف به اتمام می‌رسد. سپس مشها (شبکه ها) آرماتور را روی این قالبها می‌بندند و آرماتوربندی سقفها را انجام می‌دهند سپس برای رعایت کاور بتن سقف زیر آرماتور‌ها اسپیسر (spacer) قرار می‌دهند.

پس از اینکه سقف آماده بتن ریزی شد زیر قالبها را با فشار هوا تمیز می‌کنند تا از گرد و غبار و ذرات خاکی که حاصل جابجایی کارگران روی ارماتور‌ها و جابجایی مصالح روی آرماتورهاست پاک شود سپس یک قطعه چوبی عمودی برای قسمت انتهایی سقف می‌گذارند.

7- اجرای دیوارهای برشی: در این ساختمان به جای استفاده از بادبند از دیوار برشی استفاده می‌شود دیوار برشی برای مقاومت در برابر بارها جانبی وارد به ساختمان و بارهای ناشی از زلزله در ساختمان استفاده می‌شود این دیوارها از جنس بتن مسلح می‌باشند و در مقاومت سازه تاثیر بسزایی دارند اجرای دیوار برشی شامل 2 مرحله آرماتوربندی ، قالب بندی و بتن ریزی است.

بتن ریزی دیوارها توسط پمپ انجام می‌شود و قالب بندی آن از نوع قالب فلزی است. بتن مورد استفاده در کارگاه بتن آماده می‌باشد، به این معنی که بتن تازه توسط میکسر معمولا از دو شرکت بتن آمود و بتن ماشین تهیه شده و به کارگاه آورده می‌شود چون در کارگاه تجهیزات ساخت بتن به مقدار زیاد وجود ندارد.

گزارشکار کار آموزی، ساختمان اسکلت فلز با سقف کمپوزیت

گزارشکار کار آموزی

مشخصات عموم مکان کار آموزی

آدرس محل: کار آموزی: مشهد – بلوار سجاد- نبش خیابان گلریز

نوع سازه: ساختمان اسکلت فلز با سقف کمپوزیت

کاربری ساختمان: آپارتمان تجاری (ساختمان پزشکان)

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات:32

مراحل ساخت سازه:

1-خاکبرداری: بدلیل حجم زیاد خاکبرداری از ماشین آلات سنگین برای خاکبرداری در مراحل ساخت ساختمان استفاده می‌شود. خاکبرداری این ساختمان در عمق و طول و عرض انجام شده است که حجم کل خاکبرداری این ساختمان در متر مکعب می‌رسد.

2-اجرای پی: پی این ساختمان از نوع پی گسترده می‌باشد ساخت این نوع پی بدلیل بارهای بسیار سنگین واره از ساختمان به پی است در یک سازه وقتی بارهای وارده به آن بسیار زیاد می‌شود از پی گسترده استفاده می‌شود و چون خاک زمین محل ساخت سازه خاک نرم می‌باشد ضرورت استفاده از پی گسترده را بیشتر می‌کند. برای اجرای پی اول آرماتور بندی آن انجام می‌شود. پس از آرماتور بندی قالب بندی فلزی انجام می‌شود. سطح پی دارای یک تغییر ارتفاع 1 متری در قسمت چپ ساختمان می‌باشد. که فضای این قسمت برای قرار گرفتن سیستم یکیج مرکزی طراحی شده است.

2-1 بتن ریزی پی: با اینکه بتن ریزی در تراز پایین تر از سطح افق انجام می‌شود بدلیل حجم بسیار زیاد بتن ریزی از پمپ بتن برای بتن ریزی پی استفاده می‌شود.

3-اجرای بیس پلیت‌ها: در هنگام آرماتور بندی پی درون آمارتورهای پی بلت های در محل‌های ستون‌ها روی آرماتور‌های پی اجرا می‌شود سپس در روی این پلیت‌ها صفحات فلزی سوراخ دار (بیس پلیت) قرار داده می‌شود. سیس پلیتها در سر جای خود سفت می‌کنند و زیر آنها را با گروت پر می‌کنند.

4-اجرای ستونها: پس از اجرای سیس پلیتها ستونها روی آنه قرار داده می‌شود. بدین صورت که اول بوسیله گرنیا و دوربین محل دقیق ستون را روی سیس پلیت علامت گذاری می‌کنند. سپس بوسیله جرثقیل ستون را بلند کرده و در محل آن قرار می‌دهند. و پس از آن ستون را از چهار طرف شاغول می‌کنند.

و آن را در سر جای خود جوشکاری کرده و پس از آنکه به طور کامل جوشکاری آن تمام شد چنگک جرثقیل را از آن جدا می‌کنند.

برای جدا کردن چنگک جرثقیل روی ستون میلگردهایی با فاصله 40 تا 60 سانتی متر جوش می‌دهند این میلگردها نقش نردبان را برای کارگر ایفا می‌کند و کارگر با بالا رفتن از ستون بوسیله این نردبان قلاب چنگک را از ستون جدا می‌کند. با نصب پلها (تیرهای سقفها) ستونها محکم می‌شود اگر در نصب ستونها یکی از آنها دچار کمایش شده یا انحراف کمی داشته باشد،  آن را بوسیله, آچار تیفور در سر جای اصلی خود بازی می‌گردانند. به این صورت که پلهای آن را به آن وصل نمی کنند. ولی ستونهای اطراف آن را به هم محکم می‌کنند. و در صورت نیاز پلهای فرعی و موقتی نصب می‌کنند تا ستون دارای انحراف را سر جای خود باز گردانند. بابستن آن در جهت خلاف انحراف به یک ستون محکم و کشیدن آن در ههان جهت با آچار تیفور و زنجیر ستون را به صورت کاملا شاغولی در می آورند.

5-اجرای تیرها:تیرها دارای دو نوع تیرهای فرعی و تیرهای اصلی است پس از اجرای هر ستون برای محکم کردن آن در سر جای خود باید بلافاصله تیرهای متصل به آن وصل شود.

6-اجرای سقف: پس از کامل شدن اسکلت یک طبقه نوبت به اجرای سقف می‌رسد. برای اجرای یک سقف بتنی مسلح نیاز به قالب بندی و آرماتور بندی است قالب بندی آن به این صورت است که درون بالهای تیرهای سقف‌ها را چهار تراشها چوبی قرار داده و زیر آنها را با گوه‌های چوبی محکم می‌کنند و همچنین آن را به ارتفاع دلخواه می‌رسانند.

سپس روی چهار تراشها را ورقهای نازک فلزی گذاشته و کار قالب بندی سقف به اتمام می‌رسد. سپس مشها (شبکه ها) آرماتور را روی این قالبها می‌بندند و آرماتوربندی سقفها را انجام می‌دهند سپس برای رعایت کاور بتن سقف زیر آرماتور‌ها  اسپیسر (spacer) قرار می‌دهند.

پس از اینکه سقف آماده بتن ریزی شد زیر قالبها را با فشار هوا تمیز می‌کنند تا از گرد و غبار و ذرات خاکی که حاصل جابجایی کارگران روی ارماتور‌ها و جابجایی مصالح روی  آرماتورهاست پاک شود سپس یک قطعه چوبی عمودی برای قسمت انتهایی سقف می‌گذارند.

7- اجرای دیوارهای برشی: در این ساختمان به جای استفاده از بادبند از دیوار برشی استفاده می‌شود دیوار برشی برای مقاومت در برابر بارها جانبی وارد به ساختمان و بارهای ناشی از زلزله در ساختمان استفاده می‌شود این دیوارها از جنس بتن مسلح می‌باشند و در مقاومت سازه تاثیر بسزایی دارند اجرای دیوار برشی شامل 2 مرحله آرماتوربندی ، قالب بندی و بتن ریزی است.

بتن ریزی دیوارها توسط پمپ انجام می‌شود و قالب بندی آن از نوع قالب فلزی است. بتن مورد استفاده در کارگاه بتن آماده می‌باشد، به این معنی که بتن تازه توسط میکسر معمولا از دو شرکت بتن آمود و بتن ماشین تهیه شده و به کارگاه آورده می‌شود چون در کارگاه تجهیزات ساخت بتن به مقدار زیاد وجود ندارد.