میکروبها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

میکروبها

همه میکروبها زیان‌آور نیستند و حتی بسیاری از آنها به ما کمک می‌کنند. پس میکروبهای بیماری‌زا چه هستند و چگونه به بدن آسیب می‌رسانند؟ میکروبهای بیماری‌زا،‌ مانند همه موجودات زنده، برای رشد و تولیدمثل به غذا احتیاج دارند. اما نمی‌توانند مانند گیاهان سبز،‌ غذای مورد نیاز را خودشان بسازند. بنابراین باید غذای خود را به طور مستقیم یا غیر‌مستقیم از دیگر موجودات‌زنده به دست آورند. از این رو،‌ می‌توان فهمید که چرا بیماری تولید می‌کنند. بیشتر میکروبهای بیماری‌زا انگل‌هستند؛‌ یعنی در بدن جانداران دیگر به سرمی‌برند و از آنها غذا به دست می‌آورند. پس از آن که میکروبهای بیماری‌زا به جای مناسبی از بدن وارد شدند،‌ به سرعت رشد و تولیدمثل می‌کنند و اگر چیزی جلوی رشد و تولید مثل آنها را نگیرد، از راههای گوناگون به بدن آسیب می‌رسانند. یکی از راهها این است که مواد درون سلولهای بدن را به جای غذا مصرف می‌کنند. مانند انگل‌مالاریا که در گلبولهای‌قرمز رشد و تولیدمثل می‌کند و آنها را از بین می‌برد. ویروسها نیز وارد سلولهای گوناگون بدن می‌شوند و با استفاده از مواد درون آنها زیاد می‌شوند. ویروسها با این عمل، سلولها را از بین می‌برند. راه دیگری که میکروبهای بیماری‌زا به بدن آسیب می‌رسانند، ترشح سم یا “توکسین“ است. این سم‌ها، از طریق جریان‌خون در سراسر بدن پخش می‌شود؛ ‌مانند سم میکروب‌کزاز. اشاره شد که اغلب میکروبهای بیماری‌زا،‌ زندگی انگلی دارند و برای رشد و تولیدمثل مجبورند در بدن دیگر جانداران زندگی کنند و از آنها غذا به دست آورند،‌ پس اگر این میکروبها وارد بدن انسان نشوند و کسی را بیمار نکنند،‌ در کجا زندگی می‌کنند؟ محل اولیه‌ای که عامل بیماری‌زا در آن وجود دارد، “مخزن“ بیماری نامیده می‌شود. بعضی از بیماریها مانند سرخک،‌ آبله،‌حصبه و اوریون، ویژه انسان است؛‌ زیرا عامل بیماری‌زا خود را فقط با شرایط بدن انسان وفق داده است. بنابراین،‌ انسان تنها مخزن این بیماریها است. از این‌رو،‌ شرط ابتلا به هر یک از این بیماریها این است که فرد سالم،‌ یا با انسان آلوده تماس پیدا کند یا در معرض تماس با مواد و یا وسائلی قرار گیرد که فرد بیمار آنها را آلوده کرده است (مانند لباس،‌ ملحفه و ظرف(. این بیماریها فقط مخزن انسانی دارند؛‌ ولی مخزن بعضی از بیماریهای عفونی که انسان به آنها دچار می‌شود،‌ جانوران مهره‌دار هستند و عامل بیماری‌زا از این جانوران به انسان سرایت می‌کند. پس این بیماریها مخزن حیوانی دارند. بیماریهای‌ عفونی جانوران مهره‌دار، که در شرایط طبیعی به انسان قابل انتقال هستند،‌ "بیماری‌های‌مشترک‌انسان‌و‌حیوان" یا "زئونوز" نامیده‌می‌شوند. بیماریهای مشترک انسان و حیوان به چند صورت انتقال می‌یابند: هنگامی که قسمتهائی از بدن یک جانور آلوده برای غذا مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد؛ مانند دچار شدن به کرم‌کدو که از راه خوردن گوشت نیمه پخته‌ گاو یا خوک آلوده ایجاد می‌شود. گاهی حشره‌ای عامل بیماری‌زا را از طریق نیش زدن، از جانور مهره‌دار بیمار به انسان منتقل می‌کند. مانندکک که عامل انتقال میکروب طاعون از موش به انسان است. به این حشرات “ناقل“ بیماری می‌گویند؛ زیرا سبب انتقال بیماری می‌شوند. البته حشرات، از راه دیگری هم باعث انتقال بیماریها می‌شوند. برای مثال، مگس از حشراتی است که درون و بیرون بدنش اغلب آلوده به میکروب است و هنگامی که روی غذا یا ظروف غذاخوری بنشیند مقداری از میکروبها را به آنها منتقل می‌کند. به این نوع انتقال،‌ انتقال‌مکانیکی می‌گویند. اما همانطور که اشاره شد پشه، کک، شپش و کنه به طریق دیگر سبب انتقال بیماری می‌شوند. این حشرات،‌ بیماران را نیش می‌زنند و خون آنها را می‌مکند و عامل بیماری‌زا را وارد بدن خود می‌کنند. بعد از آن وقتی که این حشرات فرد سالمی را نیش می‌زنند تعدادی از این میکروبها را به بدن او وارد می‌کنند. کک‌ها بیماری طاعون و نوعی بیماری “تیفوس“ را منتقل می‌کنند. مگسها هم سبب انتشار بیماریهائی مانند فلج‌اطفال،‌ حصبه و مسمومیتهای‌غذائی می‌شوند. پس ناقل عامل بیماری‌زا موجود زنده‌ای است که معمولا حشره یا بندپا است. راه دیگر انتقال عامل بیماری‌زا،‌ گازگرفتن است مانند بیماری “هاری“‌که از راه گازگرفتن سگ یا گرگ‌هار در انسان به وجود می‌آید. بیماری هاری هم از بیماریهای مشترک انسان و حیوان است. هنگامی که جانوران مهره‌دار آلوده، عامل بیماری‌زا را از راه ادرار،‌ مدفوع یا شیر خود دفع می‌کنند، محیط‌زیست یا مواد‌غذائی مورد استفاده‌ انسان آلوده می‌شود. مثلا“ گاو آلوده به “تب مالت“، ‌از طریق شیر خود،‌ انسان را بیمار می‌کند. مخزن بعضی از بیماریهای عفونی، طبیعت بی‌جان و بخصوص خاک است. پس این بیماریها "مخزن غیرزنده" دارند. وقتی دوچرخه‌سواری می‌کنید،‌ ممکن است به زمین بیفتید و زانویتان زخمی شود. بعضی از میکروبهای موجود در خاک،‌ مثل میکروب بیماری کزاز،‌ از راه پوست زخمی شده، وارد بدن می‌شوند. بعضی از عوامل بیماری‌زا خود را با زندگی در خاک و محیط خارج تطبیق می‌دهند و بعضی از آنها برای مقاومت در شرایط نامناسب محیط به "اسپور" یا "هاگ" تبدیل می‌شوند. هاگ مدتها زنده می‌ماند. عامل بیماری کزاز، سیاه زخم و یک نوع مسمومیت غذائی به نام "بوتولیسم" از این طریق،‌ مدتها در خاک زنده می‌ماند

میکروبها چه هستند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

میکروبها چه هستند؟

اسم میکروبها برای اشاره به باکتری ،ویروس،قارچ،و تک یاختگان ذره بینی که می توانند بیماری ایجاد کنند به کار می رود خوب است بدانید انواع مختلف میکروب ها چیستند ، از کجا ناشی می شوند و چگونه از بیماریزایی آنها در کودکتان جلوگیری کنید. شستن دست یکی از مهمترین مواردی است که با انجام آن شما و کودکتان می توانید هر یک از این میکروبها را که منجر به عفونت و بیماری می شوند دور شوید.

انواع میکروبها

 باکتریها موجودات ریز و تک سلولی هستند که از محیط اطرافشان تغذیه می کنند در بعضی موارد، این محیط کودکتان است یا تعدادی موجود زنده دیگر.بعضی باکتریها برای بدن کودکتان مناسبند.کمک می کنند تا سیستم گوارشی منظم کار کند و باکتریهای مضر را از ورود به بدن مانع گردد. بعضی باکتریها برای تولید دارو و واکسن به کار می روند. اما باکتریها هم می توانند مشکلاتی مانند کرم خوردگی دندان،عفونت مجرای ادراری با گلو درد استرپتوکوکی ایجاد کنند.

ویروسها نمی توانند زنده بمانند،رشد کنند و تولید مثل کنند مگر اینکه کودکتان،فرد دیگر یا حیوان

ویروسها می توانند خارج از سلولهای زنده دیگربرای مدت بسیار کوتاهی زندگی کنند. برای مثال،می توانند برای مدت زمان کوتاهی روی سطوحی مانند پیشخوان یا نشیمن گاه توالت ،داخل مایعات بدن بیمار بمانند!اما سریعاً می میرند مگر اینکه میزبان زنده ای فراهم گردد. زمانی که وارد بدن کودکتان می شوند سریعاً‌منتشر می شوند و می توانند وی را بیمار کنند ویروسها مسئول چند بیماری جزیی مانند سرماخوردگی و نیز بیماریهای بسیار شدید مانند آبله یاایدز می باشند.

قارچ ها موجوداتی چند سلولی و گیاه مانند هستند که معمولاً‌در بدن فرد سالم خطرناک نیستند. از گیاهان،غذاها و حیوانات موجود در محیط های گرم و مرطوب تغذیه می کنند دو عفونت قارچی معمولی شامل پای ورزشکار و عفونتهای مخمری می گردد.افرادی که سیستم ایمنی شان تضعیف شده است( به علت بیماری HIV یا سرطان) ممکن است عفونتهای قارچی شدیدتری را بگیرند.تک یاختگان موجودات تک سلولی مانند باکتریها هستند.رطوبت دوستند لذا عفونتهای روده ای و دیگر بیماریهایی که سبب می شوند اغلب از طریق آب آلوده منتشرمی گردند.

زمانی که موجوداتی مانند باکتریها،ویروسها،قارچها و تک یاختگان به بدن کودکتان هجوم می آورند آماده می شوند تا مدتی را در آنجا بمانند .این میکروبها تمام انرژی شان را از میزبان دریافت می کنند. ممکن است سلولهای سالم را صدمه زده یا تخریب کنند. وقتی از مواد مغذی و انرژی تان استفاده می کنند اکثراً مواد زائدی به نام سم تولید می کنند.

بعضی سم ها باعث علائم آزار دهنده سرما خوردگی یا عفونتهای آنفولانزا مانند تو دماغی حرف زدن،عطسه،سرفه و اسهال می شوند. اما سایر سم ها می توانند تب بالا،سرعت بالای تپش قلب و حتی بیماری تهدید کننده زندگی گردند.اگر حال کودکتان خوب نباشد پزشک ممکن است آزمایشات خون،کشت گلو یا نمونه ادرار را انجام دهد تا تشخیص دهد کدام میکروبها باعث بیماری کودکتان می شوند.

   چگونه می توانیم از کودکمان در برابر میکروبها محافظت کنیم؟

به خاطر اینکه اکثر میکروبها از طریق هوا به دنبال عطسه یا سرفه یا مایعات بدن مانند، عرق ،بزاق دهان،منی مایعات واژن یا خون شیوع می یابند بهترین کار این است که کودکتان را از تماس با چنین موادی تا حد امکان دور نگهدارید.

شستن دست .شستن دست و آموزش دادن اهمیت آن به کودکتان مطمئناً بهترین راه پیشگیری از بیمار شدن کودکتان می باشد. این کار مخصوصاً‌ پس از سرفه یا فین کردن ،دستشویی رفتن، تماس با حیوان خانگی ،پس از باغبانی و پیش از ملاقات فامیل یا دوست بیمار اهمیت دارد.شیوه درستی برای شستن دست وجود دارد.از آب گرم و صابون فراوان استفاده کنید سپس برای حداقل 10 ثانیه (بدون آب) دستانتان را شدیداً به هم بمالید.ممکن است بخواهید آواز کوتاهی را در طول مدت این کار امتحان کنید «تولدت مبارک»بخوانید تا مطمئن گردید وقت کافی را صرف شستشو نموده اید. دستانتان را آب بکشید و آنها را کاملاً‌ با حوله ی تمیز خشک کنید وقتی شما و کودکتان درآشپزخانه کار می کنید دستانتان را قبل از خوردن یا آماده کردن غذا بشویید. و مطمئن گردید که کودکتان هم چنین کاری را انجام می دهد. با اطمینان از شیوه های درست نگهداری غذا استفاده می کنید مانند بکار گیری تخته های برش منفرد،وسایل آشپزخانه و حوله برای آماده کردن گوشت و ماکیان نپخته و از آب گرم و صابون برای تمیز کردن وسایل آشپزخانه و پیشخوان استفاده نمایید .

نظافت .خوب است هر چند بار اشیایی دستی اطراف منزل را مانند اسباب بازی ، دستگیره های در،کلید های برق،لوله کشی ظرفشویی و دستگیره سیفون داخل دستشویی را نظافت نمایید.

آب و صابون به حد کافی برای نظافت کافی است اگر بخواهید از چیز قوی تری استفاده کنید ممکن است از صابون ضد باکتری استفاده کنید شایدتمامی میکروبهایی را که می توانند باعث بیماری شوند از بین نبرند اما می توانند از مقدار باکتریهای روی شی بکاهند می توانید از رنگبر یا حلال رقیقی که حاوی رنگبر است استفاده کنید اما شاید بخواهید از آب و صابون پس از آن استفاده کنید طوریکه بوی شدید آن بینی کودکتان را تحریک نکند.

عموماً استفاده از هر عامل تمیز کننده ای که در فروشگاه فروخته شود بی خطر است اما از استفاده از عوامل تمیز کننده چند گانه یا اسپری ها  شیمیایی بر روی یک شیءخودداری نمایید چون ترکیب مواد شیمیایی ممکن است پوست یا چشمانتان را تحریک کند. واکسن،روش دیگر مبارزه با عفونت ناشی از میکروبها عبارت است از مطمئن شدن از اینکه شما و کودکتان واکسیناسیون درستی داشته باشید خصوصاً‌ اگر به کشورهای خارج از آمریکا مسافرت می کنید سایر واکسیناسیون های سالانه مانند واکسن آنفلونزا ممکن است در صورتیکه سیستم ایمنی شما یا کودکتان تضعیف شده باشد یا به سایر مشکلات مزمن مبتلا شده باشید فکر بسیار خوبی باشد.

میکروبها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

میکروبها

همه میکروبها زیان‌آور نیستند و حتی بسیاری از آنها به ما کمک می‌کنند. پس میکروبهای بیماری‌زا چه هستند و چگونه به بدن آسیب می‌رسانند؟ میکروبهای بیماری‌زا،‌ مانند همه موجودات زنده، برای رشد و تولیدمثل به غذا احتیاج دارند. اما نمی‌توانند مانند گیاهان سبز،‌ غذای مورد نیاز را خودشان بسازند. بنابراین باید غذای خود را به طور مستقیم یا غیر‌مستقیم از دیگر موجودات‌زنده به دست آورند. از این رو،‌ می‌توان فهمید که چرا بیماری تولید می‌کنند. بیشتر میکروبهای بیماری‌زا انگل‌هستند؛‌ یعنی در بدن جانداران دیگر به سرمی‌برند و از آنها غذا به دست می‌آورند. پس از آن که میکروبهای بیماری‌زا به جای مناسبی از بدن وارد شدند،‌ به سرعت رشد و تولیدمثل می‌کنند و اگر چیزی جلوی رشد و تولید مثل آنها را نگیرد، از راههای گوناگون به بدن آسیب می‌رسانند. یکی از راهها این است که مواد درون سلولهای بدن را به جای غذا مصرف می‌کنند. مانند انگل‌مالاریا که در گلبولهای‌قرمز رشد و تولیدمثل می‌کند و آنها را از بین می‌برد. ویروسها نیز وارد سلولهای گوناگون بدن می‌شوند و با استفاده از مواد درون آنها زیاد می‌شوند. ویروسها با این عمل، سلولها را از بین می‌برند. راه دیگری که میکروبهای بیماری‌زا به بدن آسیب می‌رسانند، ترشح سم یا “توکسین“ است. این سم‌ها، از طریق جریان‌خون در سراسر بدن پخش می‌شود؛ ‌مانند سم میکروب‌کزاز. اشاره شد که اغلب میکروبهای بیماری‌زا،‌ زندگی انگلی دارند و برای رشد و تولیدمثل مجبورند در بدن دیگر جانداران زندگی کنند و از آنها غذا به دست آورند،‌ پس اگر این میکروبها وارد بدن انسان نشوند و کسی را بیمار نکنند،‌ در کجا زندگی می‌کنند؟ محل اولیه‌ای که عامل بیماری‌زا در آن وجود دارد، “مخزن“ بیماری نامیده می‌شود. بعضی از بیماریها مانند سرخک،‌ آبله،‌حصبه و اوریون، ویژه انسان است؛‌ زیرا عامل بیماری‌زا خود را فقط با شرایط بدن انسان وفق داده است. بنابراین،‌ انسان تنها مخزن این بیماریها است. از این‌رو،‌ شرط ابتلا به هر یک از این بیماریها این است که فرد سالم،‌ یا با انسان آلوده تماس پیدا کند یا در معرض تماس با مواد و یا وسائلی قرار گیرد که فرد بیمار آنها را آلوده کرده است (مانند لباس،‌ ملحفه و ظرف(. این بیماریها فقط مخزن انسانی دارند؛‌ ولی مخزن بعضی از بیماریهای عفونی که انسان به آنها دچار می‌شود،‌ جانوران مهره‌دار هستند و عامل بیماری‌زا از این جانوران به انسان سرایت می‌کند. پس این بیماریها مخزن حیوانی دارند. بیماریهای‌ عفونی جانوران مهره‌دار، که در شرایط طبیعی به انسان قابل انتقال هستند،‌ "بیماری‌های‌مشترک‌انسان‌و‌حیوان" یا "زئونوز" نامیده‌می‌شوند. بیماریهای مشترک انسان و حیوان به چند صورت انتقال می‌یابند: هنگامی که قسمتهائی از بدن یک جانور آلوده برای غذا مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد؛ مانند دچار شدن به کرم‌کدو که از راه خوردن گوشت نیمه پخته‌ گاو یا خوک آلوده ایجاد می‌شود. گاهی حشره‌ای عامل بیماری‌زا را از طریق نیش زدن، از جانور مهره‌دار بیمار به انسان منتقل می‌کند. مانندکک که عامل انتقال میکروب طاعون از موش به انسان است. به این حشرات “ناقل“ بیماری می‌گویند؛ زیرا سبب انتقال بیماری می‌شوند. البته حشرات، از راه دیگری هم باعث انتقال بیماریها می‌شوند. برای مثال، مگس از حشراتی است که درون و بیرون بدنش اغلب آلوده به میکروب است و هنگامی که روی غذا یا ظروف غذاخوری بنشیند مقداری از میکروبها را به آنها منتقل می‌کند. به این نوع انتقال،‌ انتقال‌مکانیکی می‌گویند. اما همانطور که اشاره شد پشه، کک، شپش و کنه به طریق دیگر سبب انتقال بیماری می‌شوند. این حشرات،‌ بیماران را نیش می‌زنند و خون آنها را می‌مکند و عامل بیماری‌زا را وارد بدن خود می‌کنند. بعد از آن وقتی که این حشرات فرد سالمی را نیش می‌زنند تعدادی از این میکروبها را به بدن او وارد می‌کنند. کک‌ها بیماری طاعون و نوعی بیماری “تیفوس“ را منتقل می‌کنند. مگسها هم سبب انتشار بیماریهائی مانند فلج‌اطفال،‌ حصبه و مسمومیتهای‌غذائی می‌شوند. پس ناقل عامل بیماری‌زا موجود زنده‌ای است که معمولا حشره یا بندپا است. راه دیگر انتقال عامل بیماری‌زا،‌ گازگرفتن است مانند بیماری “هاری“‌که از راه گازگرفتن سگ یا گرگ‌هار در انسان به وجود می‌آید. بیماری هاری هم از بیماریهای مشترک انسان و حیوان است. هنگامی که جانوران مهره‌دار آلوده، عامل بیماری‌زا را از راه ادرار،‌ مدفوع یا شیر خود دفع می‌کنند، محیط‌زیست یا مواد‌غذائی مورد استفاده‌ انسان آلوده می‌شود. مثلا“ گاو آلوده به “تب مالت“، ‌از طریق شیر خود،‌ انسان را بیمار می‌کند. مخزن بعضی از بیماریهای عفونی، طبیعت بی‌جان و بخصوص خاک است. پس این بیماریها "مخزن غیرزنده" دارند. وقتی دوچرخه‌سواری می‌کنید،‌ ممکن است به زمین بیفتید و زانویتان زخمی شود. بعضی از میکروبهای موجود در خاک،‌ مثل میکروب بیماری کزاز،‌ از راه پوست زخمی شده، وارد بدن می‌شوند. بعضی از عوامل بیماری‌زا خود را با زندگی در خاک و محیط خارج تطبیق می‌دهند و بعضی از آنها برای مقاومت در شرایط نامناسب محیط به "اسپور" یا "هاگ" تبدیل می‌شوند. هاگ مدتها زنده می‌ماند. عامل بیماری کزاز، سیاه زخم و یک نوع مسمومیت غذائی به نام "بوتولیسم" از این طریق،‌ مدتها در خاک زنده می‌ماند

میکروبها چه هستند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

میکروبها چه هستند؟

اسم میکروبها برای اشاره به باکتری ،ویروس،قارچ،و تک یاختگان ذره بینی که می توانند بیماری ایجاد کنند به کار می رود خوب است بدانید انواع مختلف میکروب ها چیستند ، از کجا ناشی می شوند و چگونه از بیماریزایی آنها در کودکتان جلوگیری کنید. شستن دست یکی از مهمترین مواردی است که با انجام آن شما و کودکتان می توانید هر یک از این میکروبها را که منجر به عفونت و بیماری می شوند دور شوید.

انواع میکروبها

 باکتریها موجودات ریز و تک سلولی هستند که از محیط اطرافشان تغذیه می کنند در بعضی موارد، این محیط کودکتان است یا تعدادی موجود زنده دیگر.بعضی باکتریها برای بدن کودکتان مناسبند.کمک می کنند تا سیستم گوارشی منظم کار کند و باکتریهای مضر را از ورود به بدن مانع گردد. بعضی باکتریها برای تولید دارو و واکسن به کار می روند. اما باکتریها هم می توانند مشکلاتی مانند کرم خوردگی دندان،عفونت مجرای ادراری با گلو درد استرپتوکوکی ایجاد کنند.

ویروسها نمی توانند زنده بمانند،رشد کنند و تولید مثل کنند مگر اینکه کودکتان،فرد دیگر یا حیوان

ویروسها می توانند خارج از سلولهای زنده دیگربرای مدت بسیار کوتاهی زندگی کنند. برای مثال،می توانند برای مدت زمان کوتاهی روی سطوحی مانند پیشخوان یا نشیمن گاه توالت ،داخل مایعات بدن بیمار بمانند!اما سریعاً می میرند مگر اینکه میزبان زنده ای فراهم گردد. زمانی که وارد بدن کودکتان می شوند سریعاً‌منتشر می شوند و می توانند وی را بیمار کنند ویروسها مسئول چند بیماری جزیی مانند سرماخوردگی و نیز بیماریهای بسیار شدید مانند آبله یاایدز می باشند.

قارچ ها موجوداتی چند سلولی و گیاه مانند هستند که معمولاً‌در بدن فرد سالم خطرناک نیستند. از گیاهان،غذاها و حیوانات موجود در محیط های گرم و مرطوب تغذیه می کنند دو عفونت قارچی معمولی شامل پای ورزشکار و عفونتهای مخمری می گردد.افرادی که سیستم ایمنی شان تضعیف شده است( به علت بیماری HIV یا سرطان) ممکن است عفونتهای قارچی شدیدتری را بگیرند.تک یاختگان موجودات تک سلولی مانند باکتریها هستند.رطوبت دوستند لذا عفونتهای روده ای و دیگر بیماریهایی که سبب می شوند اغلب از طریق آب آلوده منتشرمی گردند.

زمانی که موجوداتی مانند باکتریها،ویروسها،قارچها و تک یاختگان به بدن کودکتان هجوم می آورند آماده می شوند تا مدتی را در آنجا بمانند .این میکروبها تمام انرژی شان را از میزبان دریافت می کنند. ممکن است سلولهای سالم را صدمه زده یا تخریب کنند. وقتی از مواد مغذی و انرژی تان استفاده می کنند اکثراً مواد زائدی به نام سم تولید می کنند.

بعضی سم ها باعث علائم آزار دهنده سرما خوردگی یا عفونتهای آنفولانزا مانند تو دماغی حرف زدن،عطسه،سرفه و اسهال می شوند. اما سایر سم ها می توانند تب بالا،سرعت بالای تپش قلب و حتی بیماری تهدید کننده زندگی گردند.اگر حال کودکتان خوب نباشد پزشک ممکن است آزمایشات خون،کشت گلو یا نمونه ادرار را انجام دهد تا تشخیص دهد کدام میکروبها باعث بیماری کودکتان می شوند.

   چگونه می توانیم از کودکمان در برابر میکروبها محافظت کنیم؟

به خاطر اینکه اکثر میکروبها از طریق هوا به دنبال عطسه یا سرفه یا مایعات بدن مانند، عرق ،بزاق دهان،منی مایعات واژن یا خون شیوع می یابند بهترین کار این است که کودکتان را از تماس با چنین موادی تا حد امکان دور نگهدارید.

شستن دست .شستن دست و آموزش دادن اهمیت آن به کودکتان مطمئناً بهترین راه پیشگیری از بیمار شدن کودکتان می باشد. این کار مخصوصاً‌ پس از سرفه یا فین کردن ،دستشویی رفتن، تماس با حیوان خانگی ،پس از باغبانی و پیش از ملاقات فامیل یا دوست بیمار اهمیت دارد.شیوه درستی برای شستن دست وجود دارد.از آب گرم و صابون فراوان استفاده کنید سپس برای حداقل 10 ثانیه (بدون آب) دستانتان را شدیداً به هم بمالید.ممکن است بخواهید آواز کوتاهی را در طول مدت این کار امتحان کنید «تولدت مبارک»بخوانید تا مطمئن گردید وقت کافی را صرف شستشو نموده اید. دستانتان را آب بکشید و آنها را کاملاً‌ با حوله ی تمیز خشک کنید وقتی شما و کودکتان درآشپزخانه کار می کنید دستانتان را قبل از خوردن یا آماده کردن غذا بشویید. و مطمئن گردید که کودکتان هم چنین کاری را انجام می دهد. با اطمینان از شیوه های درست نگهداری غذا استفاده می کنید مانند بکار گیری تخته های برش منفرد،وسایل آشپزخانه و حوله برای آماده کردن گوشت و ماکیان نپخته و از آب گرم و صابون برای تمیز کردن وسایل آشپزخانه و پیشخوان استفاده نمایید .

نظافت .خوب است هر چند بار اشیایی دستی اطراف منزل را مانند اسباب بازی ، دستگیره های در،کلید های برق،لوله کشی ظرفشویی و دستگیره سیفون داخل دستشویی را نظافت نمایید.

آب و صابون به حد کافی برای نظافت کافی است اگر بخواهید از چیز قوی تری استفاده کنید ممکن است از صابون ضد باکتری استفاده کنید شایدتمامی میکروبهایی را که می توانند باعث بیماری شوند از بین نبرند اما می توانند از مقدار باکتریهای روی شی بکاهند می توانید از رنگبر یا حلال رقیقی که حاوی رنگبر است استفاده کنید اما شاید بخواهید از آب و صابون پس از آن استفاده کنید طوریکه بوی شدید آن بینی کودکتان را تحریک نکند.

عموماً استفاده از هر عامل تمیز کننده ای که در فروشگاه فروخته شود بی خطر است اما از استفاده از عوامل تمیز کننده چند گانه یا اسپری ها  شیمیایی بر روی یک شیءخودداری نمایید چون ترکیب مواد شیمیایی ممکن است پوست یا چشمانتان را تحریک کند. واکسن،روش دیگر مبارزه با عفونت ناشی از میکروبها عبارت است از مطمئن شدن از اینکه شما و کودکتان واکسیناسیون درستی داشته باشید خصوصاً‌ اگر به کشورهای خارج از آمریکا مسافرت می کنید سایر واکسیناسیون های سالانه مانند واکسن آنفلونزا ممکن است در صورتیکه سیستم ایمنی شما یا کودکتان تضعیف شده باشد یا به سایر مشکلات مزمن مبتلا شده باشید فکر بسیار خوبی باشد.

میکروبها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

میکروبها

همه میکروبها زیان‌آور نیستند و حتی بسیاری از آنها به ما کمک می‌کنند. پس میکروبهای بیماری‌زا چه هستند و چگونه به بدن آسیب می‌رسانند؟ میکروبهای بیماری‌زا،‌ مانند همه موجودات زنده، برای رشد و تولیدمثل به غذا احتیاج دارند. اما نمی‌توانند مانند گیاهان سبز،‌ غذای مورد نیاز را خودشان بسازند. بنابراین باید غذای خود را به طور مستقیم یا غیر‌مستقیم از دیگر موجودات‌زنده به دست آورند. از این رو،‌ می‌توان فهمید که چرا بیماری تولید می‌کنند. بیشتر میکروبهای بیماری‌زا انگل‌هستند؛‌ یعنی در بدن جانداران دیگر به سرمی‌برند و از آنها غذا به دست می‌آورند. پس از آن که میکروبهای بیماری‌زا به جای مناسبی از بدن وارد شدند،‌ به سرعت رشد و تولیدمثل می‌کنند و اگر چیزی جلوی رشد و تولید مثل آنها را نگیرد، از راههای گوناگون به بدن آسیب می‌رسانند. یکی از راهها این است که مواد درون سلولهای بدن را به جای غذا مصرف می‌کنند. مانند انگل‌مالاریا که در گلبولهای‌قرمز رشد و تولیدمثل می‌کند و آنها را از بین می‌برد. ویروسها نیز وارد سلولهای گوناگون بدن می‌شوند و با استفاده از مواد درون آنها زیاد می‌شوند. ویروسها با این عمل، سلولها را از بین می‌برند. راه دیگری که میکروبهای بیماری‌زا به بدن آسیب می‌رسانند، ترشح سم یا “توکسین“ است. این سم‌ها، از طریق جریان‌خون در سراسر بدن پخش می‌شود؛ ‌مانند سم میکروب‌کزاز. اشاره شد که اغلب میکروبهای بیماری‌زا،‌ زندگی انگلی دارند و برای رشد و تولیدمثل مجبورند در بدن دیگر جانداران زندگی کنند و از آنها غذا به دست آورند،‌ پس اگر این میکروبها وارد بدن انسان نشوند و کسی را بیمار نکنند،‌ در کجا زندگی می‌کنند؟ محل اولیه‌ای که عامل بیماری‌زا در آن وجود دارد، “مخزن“ بیماری نامیده می‌شود. بعضی از بیماریها مانند سرخک،‌ آبله،‌حصبه و اوریون، ویژه انسان است؛‌ زیرا عامل بیماری‌زا خود را فقط با شرایط بدن انسان وفق داده است. بنابراین،‌ انسان تنها مخزن این بیماریها است. از این‌رو،‌ شرط ابتلا به هر یک از این بیماریها این است که فرد سالم،‌ یا با انسان آلوده تماس پیدا کند یا در معرض تماس با مواد و یا وسائلی قرار گیرد که فرد بیمار آنها را آلوده کرده است (مانند لباس،‌ ملحفه و ظرف(. این بیماریها فقط مخزن انسانی دارند؛‌ ولی مخزن بعضی از بیماریهای عفونی که انسان به آنها دچار می‌شود،‌ جانوران مهره‌دار هستند و عامل بیماری‌زا از این جانوران به انسان سرایت می‌کند. پس این بیماریها مخزن حیوانی دارند. بیماریهای‌ عفونی جانوران مهره‌دار، که در شرایط طبیعی به انسان قابل انتقال هستند،‌ "بیماری‌های‌مشترک‌انسان‌و‌حیوان" یا "زئونوز" نامیده‌می‌شوند. بیماریهای مشترک انسان و حیوان به چند صورت انتقال می‌یابند: هنگامی که قسمتهائی از بدن یک جانور آلوده برای غذا مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد؛ مانند دچار شدن به کرم‌کدو که از راه خوردن گوشت نیمه پخته‌ گاو یا خوک آلوده ایجاد می‌شود. گاهی حشره‌ای عامل بیماری‌زا را از طریق نیش زدن، از جانور مهره‌دار بیمار به انسان منتقل می‌کند. مانندکک که عامل انتقال میکروب طاعون از موش به انسان است. به این حشرات “ناقل“ بیماری می‌گویند؛ زیرا سبب انتقال بیماری می‌شوند. البته حشرات، از راه دیگری هم باعث انتقال بیماریها می‌شوند. برای مثال، مگس از حشراتی است که درون و بیرون بدنش اغلب آلوده به میکروب است و هنگامی که روی غذا یا ظروف غذاخوری بنشیند مقداری از میکروبها را به آنها منتقل می‌کند. به این نوع انتقال،‌ انتقال‌مکانیکی می‌گویند. اما همانطور که اشاره شد پشه، کک، شپش و کنه به طریق دیگر سبب انتقال بیماری می‌شوند. این حشرات،‌ بیماران را نیش می‌زنند و خون آنها را می‌مکند و عامل بیماری‌زا را وارد بدن خود می‌کنند. بعد از آن وقتی که این حشرات فرد سالمی را نیش می‌زنند تعدادی از این میکروبها را به بدن او وارد می‌کنند. کک‌ها بیماری طاعون و نوعی بیماری “تیفوس“ را منتقل می‌کنند. مگسها هم سبب انتشار بیماریهائی مانند فلج‌اطفال،‌ حصبه و مسمومیتهای‌غذائی می‌شوند. پس ناقل عامل بیماری‌زا موجود زنده‌ای است که معمولا حشره یا بندپا است. راه دیگر انتقال عامل بیماری‌زا،‌ گازگرفتن است مانند بیماری “هاری“‌که از راه گازگرفتن سگ یا گرگ‌هار در انسان به وجود می‌آید. بیماری هاری هم از بیماریهای مشترک انسان و حیوان است. هنگامی که جانوران مهره‌دار آلوده، عامل بیماری‌زا را از راه ادرار،‌ مدفوع یا شیر خود دفع می‌کنند، محیط‌زیست یا مواد‌غذائی مورد استفاده‌ انسان آلوده می‌شود. مثلا“ گاو آلوده به “تب مالت“، ‌از طریق شیر خود،‌ انسان را بیمار می‌کند. مخزن بعضی از بیماریهای عفونی، طبیعت بی‌جان و بخصوص خاک است. پس این بیماریها "مخزن غیرزنده" دارند. وقتی دوچرخه‌سواری می‌کنید،‌ ممکن است به زمین بیفتید و زانویتان زخمی شود. بعضی از میکروبهای موجود در خاک،‌ مثل میکروب بیماری کزاز،‌ از راه پوست زخمی شده، وارد بدن می‌شوند. بعضی از عوامل بیماری‌زا خود را با زندگی در خاک و محیط خارج تطبیق می‌دهند و بعضی از آنها برای مقاومت در شرایط نامناسب محیط به "اسپور" یا "هاگ" تبدیل می‌شوند. هاگ مدتها زنده می‌ماند. عامل بیماری کزاز، سیاه زخم و یک نوع مسمومیت غذائی به نام "بوتولیسم" از این طریق،‌ مدتها در خاک زنده می‌ماند