لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 70
کرم خور
دگی دندان
یکی از عوارض و مشکلات بشر امروز کرم خوردگی دندان است که روز به روز زیادتر شده دندان را فاسد و پوسیده نموده تولید درد شدید مینماید که گاهی با ورم لثه و آبسة دردناک توأم است.
دندان عضو حساسی است که در اثر عدم توجه و مراعات نکردن اصول بهداشت ممکن است ایجاد ناراحتی و درد شدید کرده باعث زشتی صورت و ضعف بینایی و عوارض ریوی و قلبی و ضعف شدید اعصاب شود کبد و کلیهها را خراب کرده و در دستگاه گوارش تولید اختلال نماید و گاهی ممکن است تولید سردرد شدید و عوارض رماتیسمی کند بطوری که پزشکان را در تشخیص علت بیماری دچار اشتباه و سردرگمی نماید. یکی از علل پوسیدگی و کرم خوردگی دندان ماندن ذرات غذا مخصوصاَ غذاهای شیرین و گوشتی در لابهلای دندان است و این ذرات در اثر ماندن و گندیدن تولید عفونت مینماید و این عفونت باعث فساد لثه و دندانها میشود. علت دیگر پوسیدگی و کرم خوردگی دندانها سستی و از بین رفتن مینای آنهاست که از فلز فلوئور ترکیب شده است فلوئور در معادن به مقدار زیاد و در آب به مقدار کمی وجود دارد در قدیم املاح آن در بعضی از آب قناتها از جمله قنات دانشگاه تهران و قنات مقصود بیک در تجریش زیاد بود ولی با لولهکشی آب تهران مقدار آن بسیار کم شده که این امر موجب شده تا روزبهروز پوسیدگی دندان در این شهر زیاد شود در بعضی از کشورها برای پیشگیری از کرمخوردگی دندان مقدار کمی از املاح این شبه فلز را به آب آشامیدنی اضافه مینمایند خوشبختانه در آب آشامیدنی بعضی از شهرها و دهات ایران از این املاح به مقدار کافی وجود دارد که از آن جمله میتوان شهر اردبیل و دهات شاهسون نشین را نام برد.
مینای دندان از شبه فلز فلوئور تشکیل شده و کمی و زیادی این شبه فلز است که دوام آن را کم و زیاد مینماید زیادی شبه فلز فلوئور دندان را زرد و طلایی مینماید و اگر شنیده باشید بعضی از حیوانات دارای دندان طلایی هستند و یا دندان جلوی شخصی طلایی رنگ است اثر این شبه فلز است بنابراین استحکام آن با رنگ دندان اثر معکوس دارد یعنی دندانهای سفید کم دوامتر از دندانهای زرد است.
اثر چای و دخانیات در دندان
چای مخصوصاَ چای جوشیده دارای کمی فلوئور میباشد و کسانی که چای پررنگ و غلیظ میخورند دارای دندانهای زرد بوده و کمتر به پوسیدگی دندان مبتلا میشوند و برعکس معتادان به کشیدن دخانیات دندانهایشان در اثر نیکوتین توتون زرد میشود دارای لثههای خراب و مریض بوده و زودتر از اشخاص غیر معتاد به درد دندان مبتلا شده و آنرا از دست خواهند داد. مبتلایان به ضعف کلیه که املاح بدن خود را کمتر از دست میدهند فلوئور بدن خود را کمتر خارج کرده و دندانهایشان دیرتر کرم میخورد روی همین اصل دارو سازان و دندانپزشکان افزودن این شبه فلز را به آب و یا نمک توصیه مینمایند. کارخانجات سازندة خمیر دندان نیز از این اصل استفاده
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن .doc :
ژن
ژندرمانی، روش اصلاح ژنهای معیوب و عامل بیماری است. این روش درمانی درحال حاضر در مرحله تحقیقاتی است و در این مرحله شیوههای مختلفی برای اصلاح ژن مورد مطالعه میباشد.مهمترین روش به این منظور قراردادن یک ژن سالم، در ژنوم بیمار است. ژن درمانی درحال حاضر در دنیا در مرحله تحقیقاتی میباشد و هنوز هیچ فرآورده مورد استفاده در ژن درمانی توسط اداره غذا و داروی آمریکا تایید نشده است. تحقیقات بالینی انجام شده نیز از موفقیت کمی برخوردار بوده است. اولین ژن درمانی در سال 1990 انجام شد که بر روی کودک 4 سالهای با بیماری نادر ژنتیکی نقص ایمنی شدید ترکیبی (SCID) انجام شد. این بیمار به دلیل دارا نبودن سیستم ایمنی طبیعی باید در محیط استریل نگهداری میشد و مرتب دوز بالای آنتی بیوتیک مصرف می کرد در بیمار مزبور گلبولهای سفید بیمار گرفته شد و سپس در آزمایشگاه رشد داده شد و ژن سالم به گلبولها وارد و دوباره به بیمار برگردانده شد. مطالعات بعدی نشان داد که سیستم ایمنی بیمار تقویت شده است و بیمار مجددا به زندگی عادی برگشت اما این روش درمانی یک درمان مادامالعمر نبود و بیمار مجبور به تکرار درمان در هر چند ماه بودهر چند این اولین آزمایش به روش ژندرمانی بسیار امیدوارکننده به نظر میرسید ولی واقعیت امر این است که به دلیل پیچیدگی بیولوژیکی بیش از حد ژندرمانی در انسان و نیز عدم شناخت کامل بسیاری از بیماریهای ژنتیکی امکان استفاده وسیع از ژندرمانی در انسان میسر نشده است. بحث دیگر بحث اخلاق پزشکی است و باید توجه داشت که ژن درمانی بر روی سلولهای سوماتیک (غیرجنسی) و سلولهای جنسی دو پدیده متفاوت است. اگر ژن درمانی بر روی سلولهای جنسی (germs cell) انجام شود، امکان انتقال آن به نسلهای بعدی نیز وجود دارد درحالیکه در ژن درمانی بر روی سلولهای غیرجنسی (Somatic cell) فقط شخص دریافتکننده ژن بهبود مییابد و ژن مورد نظر به نسلهای بعدی به ارث نخواهد رسید. بعضی افراد به هر گونه تغییر ژنتیکی در انسان معترض هستند بدون اینکه مزایای آن را در نظر بگیرند. بسیاری دیگر فقط ژن درمانی در سلولهای غیرجنسی (سوماتیک) را تایید میکنند ولی استفاده از ژندرمانی در سلولهای جنسی را نمیپذیرند. با این وجود تعدادی نیز بر این عقیدهاند که با وضع قوانین جدید میتوان از ژندرمانی در سلولهای جنسی نیز استفاده کرد. به طور کلی معیارهایی که باید برای انتخاب بیماری قابل درمان با ژندرمانی درنظر گرفت عبارتند از 1) بیماری غیرقابل علاج و کشنده باشد 2) سلولها، بافتها و یا اعضاء بیمار که توسط بیماری تحت تاثیر قرار گرفته به خوبی شناسایی شده باشند 3)ژن سالم مورد نظر که قرار است به سلول شخص بیمار وارد شود قبلا جداسازی و کلون شده باشد 4) ژن سالم قادر به ورود به تعداد زیادی سلول بافت مورد نظر باشد 5)ژن به طور مناسبی قابل بیان (express) باشد 6) روشهایی در دسترس باشد که بیخطر بودن آنها به اثبات رسیده باشد.بحثهای زیادی در تایید و یا رد ژندرمانی وجود دارد. مهمترین موردی که در تایید ژندرمانی مطرح است. امکان درمان بیماری غیرقابل علاج به روش ژندرمانی است و موارد زیر از دیگر موارد در تایید ژندرمانی هستند 1) ژن درمانی باعث درمان کامل بیماری میشود و فقط علائم را برطرف نمینماید 2) ژن درمانی در سلولهای جنسی ممکن است تنها وسیله برای درمان بعضی از بیماریهای ژنتیکی باشد 3) با جلوگیری از انتقال ژن معیوب به نسلهای بعدی، درمان نسلهای بعدی لازم نخواهد بود چرا که بیماری به آنها از والدین درمان شده با ژندرمانی به ارث نرسیده است.مواردی که در رد ژن درمانی مطرح میشوند بیشتر مبتنی بر این سوىال است که آیا میتوان بیناستفاده درست و نادرست از روشهای اصلاح ژنتیکی تمایز قائل شد و آیا امکان سوءاستفاده بالقوه از این تکنولوژی باید محققین را از تحقیق بیشتر بر روی این روش باز دارد. بعضی افراد نیز بر این نکته تاکید دارند که پیگیری بیمار در تحقیقات بالینی بلند مدت بسیار مشکل است. بیمار تحت درمان با ژندرمانی باید برای دهها سال تحت نظر باشد تا بتوان از اثرات ژندرمانی در نسلهای بعدی مطلع شد. بعضی نیز بر این عقیدهاند که اطفال به علت سن پایین قادر به تصمیمگیری درباره ژندرمانی نیستند و مزایا ومعایب آن را به درستی درک نمیکنند. به طور خلاصه مواردی که در رد ژندرمانی در سلولهای جنسی مطرح هست شامل 1) فقدان اطلاعات علمی کافی و خطرات بالینی زیاد آن و نیز ناشناخته بودن اثرات طولانی مدت این نوع درمان 2) چنین آزمایشاتی ممکن است در نهایت منجر به تشویق سایر محققین به کار بر روی تغییر ژنتیکی در افرادی که بیمار نمیباشند شود 3) به دلیل آنکه ژندرمانی در سلولهای جنسی مستلزم استفاده از جنین است و در نتیجه بر روی نوزاد متولد شده تاثیرگذار است لذا این چنین تحقیقی منجر به تولید پروژههای تحقیقاتی خواهد شد که شخص (جنین پس از تولد) بدون موافقت قبلی مورد آزمایش قرار گرفته است 4) هزینه بالای ژندرمانیبه طور خلاصه میتوان درآینده شاهد درمان تعدادی از بیماریهای ژنتیکی و یا سرطانها به روش ژن درمانی بود که قطعا انقلابی در علم پزشکی خواهد بود و راه را برای درمان بسیاری از بیماریها باز خواهد کرد.وی درباره شیوه عملکرد در ژندرمانی میگوید: ژن درمانی روشی است برای اصلاح ژنهای معیوبی که باعث ایجاد بیماری میشوند. روشهای مختلفی برای اصلاح ژن معیوب وجود دارد که مهمترین آن قراردادن یک ژن سالم در ژنوم بیمار است.در بیشتر مطالعات ژن درمانی، یک ژن سالم به جای معیوب قرار داده میشود تا ژن مولد بیماری اصلاح شود و یک مولکول حامل ژن که وکتور نامیده میشود برای انتقال ژن به سلول بیمار استفاده میشود. یکی از مهمترین وکتورهای مورد استفاده ویروسهای دستکاری ژنتیکی شده میباشند که قادر به حمل DNAانسانی هستند. ویروسها توانایی انتقال ژنهای خود به سلولهای انسانی و در نتیجه ایجاد بیماری را دارند که محققین از همین خاصیت استفاده کرده و ژنهای مورد نظر به سلولهای انسانی را به کمک ویروسها منتقل میکنند. معمولا سلولهای هدف در شخص بیمار توسط ویروسهای حامل ژن مورد نظر آلوده میشوند که در نتیجه ژن سالم توسط ویروس در سلول انسانی قرار داده میشود که این امر باعث تولید پروتئینی میشود که قبلا شخص بیمار قادر به تولید آن نبوده است و در نتیجه بیماری شخص درمان میشود علاوه بر ویروسها از سایر وکتورهای غیر ویروسی نیز استفاده میشود. لیپوزومها یکی دیگر از روشهای انتقال ژن به داخل سلولها هستند. لیپوزومها کرههایی هستند که در مرکز آنها ژن مورد نظر و در اطراف آن لایه چربی قرار دارد که در نتیجه قادر به عبور از غشاء سلولی و در نتیجه آزادکردن ژن در داخل سلول میباشند. روش دیگر
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
شغل چشم پزشکی
تعریف و شناسایی شغل:
چشم پزشکی عبارت است از علم تشخیص و درمان بیماری های چشم، و تعلیم راه های پیش گیری از امراض مسری چشم. به کسی که موارد بالا را انجام می دهد، چشم پزشک می گویند.
نمونه وظایف و مسئولیت های شغل:
وظیفه چشم پزشک علاوه بر تشخیص بیماری، درمان و ارائه راهنمایی برای پیش گیری از بیماری های چشمی است. یک چشم پزشک، در حد یک پزشک عمومی نیز می تواند انجام وظیفه کند.
خصوصیات جسمانی و توانایی های ذهنی لازم:
چشم پزشک از نظر توانایی جسمی و قدرت ذهنی، باید از سلامت کامل برخوردار باشد. داشتن وجدان کار و علاقه به کار، از شرایط لازم برای احراز این شغل است.
مدارک تحصیلی و دوره های آموزش ضروری:
برای احراز این شغل، دارندگان دیپلم متوسطه (ریاضی و تجربی) می توانند در کنکور سراسری شرکت کنند و پس از قبولی در این رشته مشغول تحصیل شوند.
دانشجویان این رشته، دو سال آموزش علوم پایه می بینند و سپس آموزش نظری و عملی، به صورت کارورزی در بیمارستان های مختلف را طی می کنند، و در سال آخر، پس از گذراندن دوره انترنی با عنوان پزشک عمومی فارغ التحصیل می شوند. در صورت تمایل به گرفتن تخصص، شرکت در آزمون دوره تخصصی چشم پزشکی و قبولی در آن الزامی است.
مدت دوره آموزش، محل آن و هزینه های احتمالی
مدت دوره پزشکی عمومی 6 سال، تخصص 4 سال و فوق تخصص 2 سال است. محل تحصیل کلیه دانشکده های پزشکی است و دانشجویان در مقابل سپردن تعهد
خدمت به دولت، از تحصیل رایگان و کمک هزینه استفاده می کنند.
شرایط محیط کار، محل احتمالی استخدام و وسایل کار
در صورت استخدام، با موافقت موسسه استخدام کننده، پزشک، ممکن است نیمه وقت یا تمام وقت کار کند. شرایط محیط کار با امکانات بیمارستان ها، و محیط جغرافیایی بستگی دارد. محل استخدام، کلیه مراکز درمانی است که بخش چشم پزشکی دارند.
از جمله وسایل کار عبارتند از، تابلوی معاینه چشم، دستگاه تشخیص لزوم عینک، دستگاه معاینه عدسی چشم و میکروسکوپ.
حقوق و مزایا و شرایط ارتقای شغل
حقوق و مزایا به وضع استخدام و داشتن مطب خصوصی بستگی دارد. در استخدام رسمی، فرد تابع قانون استخدام کشوری می باشد و مزایای شغل به دوری از مرکز، بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی بستگی دارد. در صورتی که پزشک مطب خصوصی داشته باشد، میزان درآمد او به مراتب بیشتر است.
ارتقای شغل نیز تابع قانون موسسه استخدام کننده است.
روابط انسانی حاکم بر محیط کار
در محیط کار یک چشم پزشک باید صمیمیت، یکرنگی و بخصوص ملایمت و نرمی و برخورد صحیح با بیمار وجود داشته باشد.
محل کسب اطلاعات بیشتر درباره شغل
چون در حال حاضر تعداد چشم پزشک ها در مقایسه با سایر پزشکان کمتر است و اکثراً در مراکز شهرستان ها هستند، نیاز جامعه در آینده به دلیل افزایش سریع جمعیت، به این شغل بیشتر احساس می شود.
آینده نگری درباره شغل
برای کسب اطلاعات بیشتر می توان به مراکز دانشگاهی یا آموزشی که در این رشته دانشجو می پذیرند یا به بیمارستان های چشم پزشکی و چشم پزشکان مراجعه کرد.
بهداشت چشم ها
چشم ها بسیار ظریف و حساس اند و نیاز به مراقبت صحیح دارند. در صورت بروز هر یک از علائم زیر فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
1- هر گونه زخم که کره چشم را بخراشد یا روی آن بریدگی ایجاد نماید.
2- لکه دردناک خاکستری که روی قرنیه همراه با سرخی در قرنیه ایجاد شود.
3- درد شدید داخل چشم.
4- تفاوت اندازه مردمک ها.
5- اگر یک یا هر دو چشم کاهش دید پیدا کند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
شغل پزشکی
هدف تربیت پزشک عمومی با خصوصیات زیر است: 1) در راه آشنایی بیشتر با مکتب و تزکیه و تعالی روح کوشا باشد. کمک به تامین بهداشت و درمان دردهای مردم را وسیلهای برای رضای خدا و تقرب به او بداند. 2) با فرهنگ اسلامی و نظام جمهوری اسلامی آشنا باشد و خود را ملزم به رعایت قوانین و مقررات حاکم به جامعه اسلامی بداند. 3) از شناخت مسائل عمده بهداشت و درمان و نظام ارائه خدمات بهداشتی و درمانی کشور به قدر کافی برخوردار و از مسئولیتها و وظایف خود در این نظام آگاه باشد. 4) قابلیت علمی و عملی کافی در تشخیص بیماریها و ارجاع بیماران به سطوح بالاتر بهداشتی و درمانی کشور و شرکت در برنامههای پیشگیری و بهداشت عمومی را دار باشد. 5) قادر به استفاده از آخرین منابع علمی و بهرهگیری از اطلاعات جدید کار خود باشد. دوره آموزش دکترای حرفهای پزشکی شامل مراحل زیر است: علوم پایه: طول این دوره 2 سال است که در پایان این دوره دانشجو در آزمونی شامل کلیه دروس این دوره شرکت میکند و در صورت موفقیت به دوره بعدی راه مییابد. هر دانشجو حداکثر دوبار میتواند در این آزمون شرکت کند. فیزیوپاتولوژی : طول این دوره 6 ماه است و طی آن دانشجو ضمن آگاهی از مبانی فیزیولوژیک ، با مکانیزم بیماریها و عوامل موثر در آنها به طریق تحلیل گرانه آشنا میشود و نشانههای بیماریها و تشخیص و درمان آنها را یاد میگیرد. کارآموزی بالینی : طول این دوره 20 ماه است و هدف شناخت آثار و علائم بیماریها از دیدگاه بالینی و آزمایشگاهی به دست آوردن تواناییهای لازم در به کاربردن اندیشه ، استدلال و نتیجهگیری سریع، به منظور برخورد منطقی و صحیح با بیمار و طراحی عملیات پیشگیری درمانی است. کارورزی بالینی: طول دوره 18 ماه است و هدف پرورش مهارتها، تقویت قدرت تصمیمگیری ، افزایش اتکاء به نفس و تکمیل پرورش اندیشه از طریق رویارویی مستقیم کارورز با مسائل بهداشتی ، درمانی و تقبل مسوولیت مستقیم امور بهداشتی، درمانی به عهده همه است. کارورزی: دانشجویان قبل از شروع مرحله کارورزی ، در کنکور کارورزی که شامل کلیاتی از دروس پایه و اصلی و عمومی فیزیولوژی علوم بالینی است و به طور سراسری برگزار میشود شرکت میکنند چون گذراندن موفقیتآمیز این آزمون برای راهیابی به دوره کارورزی ضروری است. فارغالتحصیلان ملزم به خدمت در مناطق محروم کشور هستند. تواناییهای فارغالتحصیلان
فارغالتحصیلان این رشته میتوانند بعد از پایان تحصیلات، مسوولیتهای متفاوتی را عهدهدار شوند، از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره نمود: تشخیص – درمان و پیگیری بیماران در مطبهای شخصی، درمانگاهها و بیمارستانها. مدیریت و سرپرستی مراکز ارائه خدمات بهداشتی و درمانی. مشارکت در امر تحصیلی و پژوهشی در ارتباط با بیماریهای مختلف. دوره پزشکی شامل 4 مرحله میباشد : علوم پایه ، فیزیوپاتولوژی (نشانهشناسی) ، کارآموزی و کارورزی
مرحله علوم پایه درواقع عامل ارتباطیای بین درسهای دبیرستان و پایه با درسهای تخصصی پزشکی است، بدین ترتیب که شامل آن قسمت از درسهای پایه است که به بدن انسان مربوط میشود؛ برای مثال، بیوشیمی قسمتی از علم شیمی است که در مورد شیمی بدن موجود زنده (در اینجا انسان) صحبت میکند و همینطور سایر درسهای این مرحله که در بخش درسها شرح داده میشوند.مرحله شناخت نشانه و علایم بیماری و چگونگی پیدایش علایم بیماری، در ارتباط با عامل بیماریزا و چگونگی پیدا کردن آن در معاینهها و آموزش نظری دستگاههای تشخیص ، بدون توجه به درمان است. در این دوره ، دانشجو مفهوم بیماری و علایم آن و نحوه تشخیص آن را به صورت نظری مطالعه نموده، چگونگی آن را با توجه به درسهای علوم پایه فرا میگیرد. مرحله بعدی شامل دوره کارآموزی (استاژری( است که دانشجو در این مرحله ، به بیمارستان و بالین بیماران میرود و در کنار درسهای نظری، روشهای تشخیص و درمانی را در بالین بیمار میآموزد. در این قسمت، استادان در مورد هر بیمار، توضیحات لازم را به دانشجویان ارائه میدهند و دانشجو نیز زیرنظر استاد، فرآیندهای معاینه بالینی و فنون تشخیص را به کار میبرد و شیوه درمان و تجویز دارو را نیز در هر مورد میآموزد. در این مرحله درسهای نظری نیز ارائه میشود که مکمل کار بالینی در بخش خواهد بود. مرحله بعد دوره کارورزی (انترنی) است ، دانشجو پس از فراگیری راههای تشخیص و درمان به صورت مستقل و با نظارت کلی روزانه استادان ، اقدام به بیماریابی، تشخیص و درمان نموده، مواد آموخته شده در مرحله کارآموزی (استاژری) را در عمل به کار میبرد و تجربه میاندوزد.در کل دوره پزشکی عمومی دو امتحان اصلی (حیاتی) وجود دارد که شامل امتحان جامع علوم پایه و دیگری امتحان جامع پرانترنی میباشد. قبولی در این دو امتحان، لازمه ورود به مرحله بعدی است. آینده شغلی ، بازار کار ، درآمد:
عمدهترین موقعیتهای شغلی که بیشتر پزشکان میتوانند جذب آنها شوند، عبارتنداز: مطبهای شخصی که بر حسب تمایل پزشک و نیاز منطقه در شهرها و روستاها دایر میگردد و پزشکان ویزیت مراجعان را در مطبها انجام میدهند. بیمارستانها و درمانگاههای خصوصی و دولتی که در آنها پزشکان به تشخیص و درمان بیماریهای مراجعان خود میپردازند. مراکز بهداشتی درمانی شهری یا روستایی که اغلب مدیریت و سرپرستی این مراکز به عهده پزشکان عمومی میباشد و همچنین این مراکز از پزشکان عمومی برای تشخیص، درمان و پیگیری بیماریها نیز استفاده مینمایند. تواناییهای مورد نیاز و قابل توصیه : سلامت تن و روان برابر ضوابط مربوط به تشخیص کمیسیون پزشکی متعهد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای داوطلبان رشته پزشکی امری ضروری است. علاوه بر آن داوطلبان ورود به رشته پزشکی باید از دانش و علاقه بالایی در زمینه درسهای زیستشناسی و علوم پایه نیز برخوردار بوده، دقت کافی و حوصله زیاد در زمینه فراگیری جزئیایت مربوط به بیماریهای مختلف را داشته باشند. وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر : ادامه تحصیل دانشجویان رشته پزشکی بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی در دو مرحله امکانپذیر است: الف ( ادامه تحصیل در رشتههای تخصصی بالینی که داوطلب بعد از قبولی در امتحان پذیرش دستیاری سراسری کشور میتواند در رشتههای تخصصی که در حال حاضر در داخل کشور ارائه میشوند ادامه تحصیل دهد. رشتههای تخصصی بالینی در حال حاضر شامل 23 رشته میباشد که عبارتند از : جراحی عمومی ، جراحی مغز و اعصاب، جراحی استخوان و مفاصل (ارتوپدی) ، جراحی کلیه و مجاری ادراری تناسلی (ارولوژی) ، بیماریهای اعصاب، بیماریهای داخلی ، بیماریهای عفونی و گرمسیری ، بیماریهای قلب و عروق ، بیماریهای کودکان، بیهوش ، پزشکی اجتماعی، پزشکی هستهای ، آسیبشناسی (پاتولوژی) ، پوست ، پزشکی فیزیکی و توانبخشی، چشمپزشکی ، پرتودرمانی (رادیوتراپی) ، پرتوشناسی تشخیصی (رادیولوژی) ، زنان و زایمان ، روانپزشکی، گوش و حلق و بینی ، پزشکی قانونی و طب کار میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .docx :
فیزیک پزشکی
فیزیک پزشکی به یکی از دانشهای پایه اشاره دارد که مفاهیم و کاربرد مجموعه علوم فیزیک را در تشخیص و درمان پزشکی بررسی میکند
این شاخه از دانش، علوم پرتودرمانی، محافظت از پرتو، پرتوشناسی تشخیصی (و زیرشاخههای آن همانند سی تی اسکن، ام آر آی، پت اسکن، و غیره)، و پزشکی هستهای را در بر میگیرد، اما از نظر حرفه و پیشه از مهندسی پزشکی و آنکولوژی مستقل است. تحصیلکردگان و دانشآموختگان این شاخهٔ علمی در خدمات بالینی در مراکز درمانی، کنترل کیفیت و محافظت از تشعشع، پژوهش و توسعه، و فعالیتهای دانشگاهی(مثل آموزش رزیدنتهای پزشکی) به کار مشغول میباشند. تصویربرداری مولکولی که یکی از زیرشاخههای فرعی این رشتهاست، امروزه به تنهایی یک صنعت پنج میلیارد دلاری است.
از زمان پیدایش این شاخه در سالهای پایانی قرن نوزدهم، فیزیک پزشکی ریشه در پژوهش های انجام شده دو جایزه نوبل فیزیک به سالهای ۱۹۵۲ و ۱۹۰۱، و جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۴۳ داشته است و از سوی دیگر به نوبهٔ خود مسبب دو جایزه نوبل در پزشکی و فیزیولوژی در سالهای ۱۹۷۹ و ۲۰۰۳ گردیدهاست. در ایران نیز در همان بدو تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، تدریس این دانش توسط متخصصین ایرانی در کشور آغاز گشت. تربیت نیروی متخصص فیزیکدان پزشکی مستلزم تحصیلات فراتر از کارشناسی است. در ایران این رشته هنوز یک رشته نوپاست، ولی با این حال همانند سایر کشورها در حال گسترش و فعالیت است.
امروزه ۱۸٬۰۰۰ فیزیکدان پزشکی در سرتاسر جهان مشغول به کار هستند، و در حالی که بطور سنتی فیزیک رشتهای تحت تسلط مردان بودهاست، زنان موفقی نیز توانستهاند در فیزیک پزشکی موفقیتهای چشمگیری را به نام خود ثبت کنند. بطور مثال، از میان افرادی که برای به رسمیت شناخته شدن این رشته در سازمان بین المللی کار زحمت فراوان کشیدند میتوان اعظم نیرومند-راد از دانشگاه جرجتاون را نام برد
تقسیمبندی
فیزیک پزشکی امروزه عمدتاً به دو شاخهٔ تصویربرداری پزشکی و پرتودرمانی تقسیم میگردد. با این حال فیزیک پزشکیِ نوین گسترهٔ قابل توجهی از دانش ها و فناوریهای متفاوتی را پوشش میدهد و در بر گیرندهٔ موضوعات و مباحث متعددی از رادیوبیولوژی گرفته تا دزیمتری تا پردازش سیگنال در امآرآی است. لذا دشوار بتوان مرزهای مشخصی را برای آن تعریف کرد. اما عموماً فیزیک پزشکی را به چهار دسته مختلف طبقه بندی میکنند که مشخصات هر یک از این بخشها جداگانه در متون زیر آمدهاند. رابطهٔ متقابل این شاخهها با یکدیگر را میتوان با نمودار ون زیر نمایش داد:
/
پرتوشناسی تشخیصی
فیزیک پرتوشناسی تشخیصی در این شاخه از فیزیک پزشکی، با مدالیتههایی همچون سی تی اسکن، ام آر آی (تصویر برداری تشدید مغناطیسی)، سونوگرافی، ماموگرافی، فلوروسکوپی، و رادیوگرافی معمولی میتوان سر و کار داشت.
پرتودرمانی
فیزیک پرتودرمانیدر پزشکی معضلات زیادی (بطور مثال بسیاری از سرطانها) را میتوان نام برد که توسط پرتوزایی (گاما، الکترون، پروتون، و نوترون) مداوا و یا حتی معالجه میشوند. مسئولیت عملکرد و تضمین کارکرداینگونه سیستمها بر عهدهٔ متخصص رادیو تراپی است
پزشکی هستهای
فیزیک پزشکی هستهای با مدالیتههایی نظیر اسپکت، پت اسکن، سامانه های ترکیبی همانند پت-سیتی و اسپکت-سیتی، و نیز روشهای تصویرسازی مولکولی سرو کار دارد. در حقیقت این شاخه نیز زیرمجموعهای از پرتوشناسی تشخیصی است؛
وجه تمایز با مهندسی پزشکی
مرزهای مشخصی بین مهندسی پزشکی و فیزیک پزشکی نمیتوان تعیین کرد و اغلب بین این دو (و نیز رشتههای دیگر) اشتراکات زیادی وجود دارد. اما شاید بتوان گفت که فیزیک پزشکی اساساً یک علم کاربردی در حرفه پزشکی است اهمیت آشنایی با رشته فیزیک پزشکی از آنجا مشخص میشود که امروزه به واسطهٔ پیشرفت سریع تکنولوژی و افزایش روزافزون دستگاههای تخصصی در بیمارستانها و کلینیکها، علاوه بر نیاز به مهندسان پزشکی برای ساخت و نگهداری این دستگاهها، نیاز به متخصصانی است که بتوانند از این دستگاهها به درستی استفادههای بهینه کنند؛ این توانایی بدست نمیآید جز با آموختن تخصصهای منشعب از فیزیک پزشکی.
به عبارت دیگر، در حالیکه تمرکز مهندسی پزشکی روی ساخت، بهبودسازی، و فناوری خودِ تجهیزات پزشکی و تحقیقات مربوط به آن