پلاستیک ها 21ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

مقدمه

پلاستیک ها گروهی از مواد غذایی هستند که به گروه بزرگتری موسوم به بسپارها تعلق دارند. بسپار مولکول غول آسایی است که از هزاران مولکول کوچکتر تشکیل شده است، این مولکول های کوچک این خاصیت منحصر به فرد را دارند که می توانند با هم ترکیب شده مولکول های بزرگ به وجود آورند. مولکول های دارای این خاصیت تکپار و فرآیند ترکیب آنها برای ایجاد مولکول های غول آسا بسپارش نام دارد. این لغت از دو بخش «پار» به معنی تکه، و «بس» به معنی بسیار گرفته شده است. بنابراین، تکپار به معنی یک تکه و بسپار به معنی تعداد بسیاری تکه می باشد. بعضی بسپارها از دهها هزار تکپار تشکیل شده اند، این تعداد به نوع بسپار و آنچه تولید کننده می خواهد بستگی دارد. قبل از بررسی پلاستیک ها باید این مولکول های بزرگ موسوم به بسپار را بررسی کنیم.

بسپارها در واقع دو دسته اند، بسپارهای طبیعی و بسپارهای مصنوعی. اگر تمام توان کارخانه های سازنده بسپارهای دنیا «که کم نیستند و مقادیر زیادی بسپار تولید می کنند» را روی هم بگذاریم تولیدشان در مقابل بسپارهایی که مادر طبیعت می سازد ناچیز است. این بسپارهای طبیعی عبارتند از سلولز «بخش اصلی چوب، گیاهان و پنبه که تقریباً سلولز شکل خالص است» چرم، پشم، ابریشم و پوست. سلولز چوب تقریباً ماده اصلی کاغذ و محصولات کاغذی مثل مقواست. می بیند که بسپارها و فرآورده های آنها چقدر در ساختن بناها، لباس و دیگر مایحتاج جامعه به کار می روند.

انواع بسپارهای مصنوعی

بسپارهای مصنوعی را نیز می توان به دو بخش تقسیم کرد: لاستیک ها و پلاستیک ها. گرچه خیلی ها ادعا می کنند که لاستیک در واقع یک پلاستیک گرماسخت (Thermoset) است که بعداً تعریف خواهد شد، ولی جامعه قبول دارد که لاستیک و پلاستیک دو مادة متفاوت هستند. البته می دانید که پلاستیک هایی هستند که خاصیت کشسانی دارند «یعنی می توان بخشی از آنها را کشید و رها کرد تا به اندازه اول برگرداند و به لاستیک شباهت دارند.

بسپارش

فرآیند بسپارش فرآیند بسیار ویژه ای است که در آن تنها چند ترکیب موسوم به تکپار شرکت دارند. این فرآیند شیمیایی ویژه، این تکپارها را به هم پیوند داده مولکول جدیدی به وجود می آورد که در آن تکپار تکرار شده است. بیایید با بررسی متداول ترین تکپار، اتیلن، چگونگی واکنش آن را بررسی کنیم. فرمول مولکولی اتیلن C2H4 است و فرمول ساختمانی زیر را دارد.

آنچه اتیلن و دیگر تکپارها را از بقیه ترکیب ها متمایز می کند این است که تحت شرایط خاصی از دما، فشار و افزودن مواد شیمیایی خاصی برای شروع و کنترل آهنگ فرآیند برای آنها اتفاق خاصی رخ می دهد. با بسپارش این تکپار پیوند دوگانة مشخصه آلکن دستخوش تغییر بزرگی می شود. به جای این که هر دو پیوند بشکند، چیزی که در احتراق رخ می دهد، «تکپارها در شرایط معمولی می سوزند» تنها یک پیوند شکسته و دو الکترون پیوند شکسته شده به لایه آخر اتم های کربن رفته، هر اتم کربن یک الکترون زوج نشده پیدا می کند. برای تمام مولکول های شرکت کننده در واکنش همین اتفاق رخ می افتد. می دانیم که مولکولی با الکترون های زوج نشده بسیار ناپایدار است، بنابراین می توان این مولکول ها را رایکال های آزاد به حساب آورد. چون تمام این مولکول ها آمادة واکنش اند و تنها چیزی که می توانند با آن واکنش کنند رادیکال های آزاد مشابه خودشان است، با مولکول های مشابه ترکیب می شوند. در فرآیند بسپارش این واکنش به دقت کنترل می شود، به نحوی که تمام تکپارها با هم به رادیکال آزاد تبدیل نشوند بلکه این عمل با آهنگ کنترل شده ای انجام شود. اگر این فرآیند کنترل نشده انجام شود، حاصل، انفجار مخربی موسوم به «فرار بسپارش» خواهد بود.

در فرآیند کنترل شده، بسپارش با آهنگ تعیین شده توسط مهندس شیمی پیش می رود، تا بسپاری با خواص مطلوب به دست آید.

با شکست پیوند دوگانه، دو الکترون زوج نشده در دو طرف اتم های کربن قرار می گیرد و شکل ساختمانی زیر به وجود می آید.

برای این که در حمل و نقل تکپارها انفجار فرار بسپارش رخ ندهد، با تکپارها ماده ای موسوم به بازدارنده مخلوط می شود که از شروع بسپارش جلوگیری می کند. اگر بازدارنده به تکپار افزوده نشود یا پس از افزودن در طی یک وضعیت اضطراری تبخیر شود، احتمال بسپارش آنی تمام تکپارهای موجود در تانک وجود دارد و وضعیت بسیار خطرناکی پیش می آید. تکپارها با هم واکنش انجام داده انرژی حرارتی آزاد می کنند، این حرارت سرعت واکنش را زیاد می کند و واکنش به سرعت از کنترل خارج شده انفجاری شبیه BLEVE پیش می آید. بسیاری از تکپارها گازهایی هستند که به سادگی مایع می شوند، بنابراین به هر حال در معرض BLEVE هستند. به هر حال انفجار حاصل، هر اسمی که برایش بگذارید، تمام افراد واقع در منطقه خطر را می کشد و خطرات مالی فراوانی به بار می آورد.

دسته بندی پلاستیک ها

پلاستیک ها به دو گروه بزرگ تقسیم می شوند: ترموپلاستیک ها یا پلاستیک های گرمانرم و ترموست ها یا پلاستیک های گرماسخت. ترموپلاستیک ها طبق تعریف پلاستیک هایی هستند که با اعمال حرارت و فشار ساخته می شوند و پس از ساخته شدن می توان با استفاده از حرارت و فشار آنها را تغییر داد. یعنی اگر سازنده ای که با اعمال حرارت و فشار پودر، یا رزین های پلاستیک را به شکل خاصی درآورده (به کمک دستگاه هایی به نام اکسترودر یا ریخته گری تزریقی یا دستگاه های دیگر) اگر از ساخته خود راضی نباشد می توان آن را آسیاب کرده و با اعمال فرآیندی مشابه آن را به شکلی جدید درآورد. بسته به نوع ترموپلاستیک می توان این کار را دو یا سه یا چند بار تکرار کرد.

ولی ترموست را فقط یک بار می توان با اعمال حرارت و فشار شکل داد. اگر به این محصول دوباره حرارت اعمال شود تجزیه می شود و حتی ممکن است بسوزد. ترموپلاستیک یا ترموست بودن یک پلاستیک به خواص شیمیایی تکپار و فرآیند بسپارش هستند که هر دو نوع را دارند مثل پلی استر که هم پلی استر ترموپلاستیک وجود دارد و هم پلی استر ترموست. پلی اتیلن ها، پلی پروپیلن ها، پلی استایرن ها، پلی وینیل کلریدها، پلی اورتان ها، پلی استرها، اکریلیک ها، پلی آمیدها، سلولزی ها و فلوئور و پلی مرها از ترموپلاستیک ها هستند «پلی اورتان ترموست هم وجود دارد.» آلکیدها، فنولیک ها، اپوکسی ها، و پلاستیک های اوره- فرمالدئید از پلاستیک های ترموست هستند.

ترموپلاستیک ها

فعلاً ترموپلاستیک ها بزرگترین گروه پلاستیک ها هستند. تمام پلاستیک های متداول که با نامشان آشنایید و پلاستیک های مهندسی همه از این دسته اند. پلاستیک های مهندسی آنهایی هستند که برای کاری غیر از بسته بندی یا تزئینی تهیه شده اند و می توانند فشار را تحمل کنند، بعضی از این پلاستیک ها در ساختن چرخ، چرخ دنده و دیگر بخش های کاری دستگاه ها به کار می روند.

برای شناخت ترموپلاستیک ها باید از خواص شیمیایی آنها اطلاع داشته باشید. البته لازم نیست که یک شیمیدان بسپارها یا مهندس پلاستیک شوید، ولی دانستن این که بسپارها از چه ساخته شده اند کمک بزرگی است. ماده اولیه

پلاستیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

پلاستیک

خطر استفاده از پلاستیک هاى غیراستاندارد در ماکروویو براى گرم کردن و پختن غذااصولا ظروفى که براى پختن یا گرم کردن غذا در ماکروویو به کار مى روند باید استاندارد و مشخص باشند. اینگونه ظروف و پلاستیک هایى که غذا در آن پیچیده مى شوند از موادى درست شده اند که در موقع پختن و گرم کردن غذا موجب تغییرات اجزاى مواد خوراکى نمى شوند و یا خود تجزیه نمى شوند و باعث سمى شدن مواد غذایى نمى گردند. اگر به این نکته توجه نشود و غذا در ظروف یا پلاستیک هاى معمولى و در ماکروویو گرم یا پخته شود، به تدریج در اثر درجه حرارت ذوب شده و با غذا ترکیب مى شوند و خطرات بزرگى را منجر مى شوند. اینگونه پلاستیک ها حاوى مقدار زیادى مواد سرطان زا هستند و به هیچ عنوان نباید در تهیه و نگهدارى غذا از آنها استفاده شود.

از قرار دادن مواد غذایی در ظروف پلاستیکی ساخته شده برای ماکروویو اجتناب کنید. پلی اتیلن ترفتالات(PET) که یک ماده پلی اتیلنی برای ساخت ظروف مخصوص ماکروویو است، در اثر حرارت؛ از حالت ترکیبی جدا شده و وارد مواد غذایی می شود. ترکیبات چسبنده ایجاد شده توسط این ماده شیمیایی به هیچ وجه از مواد غذایی جدا نمی شوند.

* در سال ۱۹۸۸، طبق مطالعات انجام شده، ثابت شد که ترکیبات سرطانزا، از داخل ظروف پلاستیکی مخصوص ماکروویو، در اثر حرارت، به مواد غذایی انتقال می یابند. پس بهتر است از این ظرف استفاده نشود.

چنانچه خانواده ها از این ظروف استفاده مى کنند باید به نکات زیر توجه نمایند:۱ـ از ظروفى که براى ماکروویو مجاز هستند استفاده کنید اگر از این نظر اطمینان ندارید به هیچ عنوان از آن استفاده نکنید.

۲ـ بهترین ظروف براى استفاده از ماکروویو عبارتند از ظروف شیشه اى، سفالى و سرامیک.

• دکتر پرویز قدیریان

استاد دانشگاه مونتریال کانادا

بازیافت پلاستیک 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بازیافت پلاستیک

بازیافت پلاستیک به نظر می رسد که آمریکائی ها عشق همراه با نفرتی نسبت به پلاستیک داشتند . ما پلاستیک مصنوعی را از تولیدات طبیعی و گیاهی پست تر می دانیم برای مثال ما همیشه خواهان چرم واقعی هستیم تا پلاستیک مصنوعی . هنوز هم تولیدات پلاستیکی بیشتر از گذشته مصرف می شوند .

زیافت پلاستیک به نظر می رسد که آمریکائی ها عشق همراه با نفرتی نسبت به پلاستیک داشتند . ما پلاستیک مصنوعی را از تولیدات طبیعی و گیاهی پست تر می دانیم برای مثال ما همیشه خواهان چرم واقعی هستیم تا پلاستیک مصنوعی . هنوز هم تولیدات پلاستیکی بیشتر از گذشته مصرف می شوند . ما غذا ها را با پوشش پلاستیکی می پوشانیم و قهوه را در فنجان پلاستیکی می نوشیم . لباسهایی می پوشیم که در آن الیاف نایلونی ، پلاستیکی و رسونی بکار رفته است و حتی اشیاء پلاستیکی را با کارتهای پلاستیکی می خریم ! ما هزاران پلاستیک در ساعتهای هر روز مصرف می کنیم . ●پلاستیک چیست ؟ پلاستیک یک تولید بی ثبات است و می تواند انعطاف پذیر یا سخت باشد ، شفاف و یا کدر باشد این می تواند شبیه انواع طبیعی ، چوب ، یا ابریشم باشد . پلاستیک در ساختن اسباب بازی و دریچه های قلب استفاده می شود . اگرچه بیش از ۱۰۰۰۰ نوع پلاستیک مختلف وجود دارد . ماده اصلی سازنده پلاستیک نفت و یا گاز طبیعی است . این سوختهای فسیلی گاهی اوقات با دیگر عناصر ترکیب می شوند مثل اکسیژن یا کلر و انواع مختلف پلاستیک را می سازند . پلاستیک واقاص در صرفه جویی انرژی کار آمد است . انرژی کمتری برای ساخت بطری پلاستیکی سس کوجه فرنگی نسبت به بطری شیشه ای لازم است و انرژی کمتری برای حمل بطری های پلاستیکی نسبت به بطری های شیشه ای لازم است . ●رمز گشایی پلاستیک: ۱- ‍‍PETE Polyethlene Terephthalate بطری های آشامیدنی دو لیتری ، بطری های دهان شویه ، منگنه ها ۲- HDPE High Density Play ethylene کوزه های شیر ، شرفهای زباله ، بطری های مواد پاک کننده ۳- V Vinyl (Sometimes seen as PVC.for polyviny)Chloride بطری های روغن خوراکی ، ظروف بسته بندی گوشت ۴- LDPE Low Density Polythylene ظرفهای بقالی ، ظرفهای تولیدی ، ظروف غذا و ظروف نان ۵- PP Polypropylene ظروف ماست ، بطری شامپو ، نی نوشابه ، ظروف مارگارین ، پوشک بچه ۶- PS Polystyrene فنجان نوشیدنی ها گرم ، بسته های خانگی ، کارتن تخم مرغ ، سینی گوشت ۷- OTHER هر نوع دیگر از پلاستیک یا ظروف بسته بندی که بیشتر از یک نوع پلاستیک در آن بکار رفته است . دفن پلاستیک نگاهی دیگر به بازیافت پلاستیک در آمریکا امروزه بازیافت آمریکا فقط درصد کمی پلاستیک فروخته شده در این کشور است. ●چرا بازیافت بیشتر نیست؟ جواب ساده نیست. برخی کارشناسان در امر پلاستیک و مدیران مواد زاید جامد میخواهند بدانند که آیا تمام مواد پلاستیکی باید بازیافت شوند. بازیافت پلاستیک تولید پلاستیک مقدار بازیافت مقدار تولید در سالهای اخیر چندین کمپانی بازیافت تعطیل شد. آنها ادعا کردند که نمی توانند تولیداتشان را به قیمت مناسب بفروشند و در بازار باقی بمانند امروزه با توجه به قیمت پایین محصولات نفتی ، قیمت بازیافت گران تمام می شود و به صرفه نیست . قیمت تولید پلاستیک ۴۰ درصد پایین تر از بازیافت آن تمام می شود .به دلیل گران بودن بازیافت پلاستیک مردم مشتاق خرید آن نیستند. مطالعاتی که به وسیله procter & Gamble و دیگران نشان می دهد که زمانی که اکثر مردم بازیافت را پذیرفتند آنها پول بیشتری را برای خریدن این بطری ها بازیافتی پرداختند. آیا زباله پلاستیکی انباشته شده در زمین به وسیله فنجانهای پلاستیکی و ظروف غذای آماده است؟ نه، حقیقت ندارد. این یک تصور نادرست است. در آمریکا ۱۱درصد وزنی زباله ها جامد شهری را تشکیل می دهد. در مقایسه با کاغذ که ۳۶ درصد زباله ها را می سازد.بازیافت کنندگان می گویند بازیافت پلاستیک تا زمانی که مفید خواهد بود که ما این چرخه را به وسیله ایجاد نیاز برای بازیافت پلاستیک ببندیم. بطری های نوشیدنی نرم یک ذخیره خوب برای بازیافت پلاستیک است. موادی که از (PETE) polyethylene terephtatate ساخته شده می تواند ذوب شود و در صنایع فرش بکار گرفته شوند، ساخت لباس ، الیاف لباس اسکی و یا ذوب کرده آن در ساخت مجدد بطری استفاده می شود، هنگامی که بطری های نرم به بطری های نرم دیگر بازیافت می شوند چرخه بسته می شود. البته پلاستیک معمولاً سبک است . هنگامی که پلاستیک در زباله دان خرید و فروش می شود. آنها معمولاً ۲۵درصد از فضا را اشغال می کند . گذاشتن زباله در گورستان زباله همیشه روش خوبی نیست. ▪ دو روش متناوب وجود دارد : بازیافت و سوزاندن این روشها مقداری از حجم پلاستیک را پوشش می دهد. بازیافت موادی را پوشش می دهد که برای ساخت پلاستیک جدید از آنها می توان استفاده کرد. سوزاندن انرژی شیمیایی تولید می کند که برای تولید بخار و الکتریسیته استفاده می گردد. برای پلاستیکهایی که در گورستان زباله است این کار را انجام می دهند. همیشه مقداری از حجم پلاستیکهای موجود در گورستان زباله فروخته می شود. بازیافت پلاستیک بازیافت پلاستیک آسان است. ابتدا باید بدانید که چه نوع پلاستیکی قابل بازیافت است و فقط آن نوع پلاستیک را جمع آوری کنید. آزمایش مقاومت پلاستیکهای لغزشی که بازیافت کننده نمی تواند آنها را در سطل بازیافت بگذارد. پلاستیکها فرمولهای مختلفی دارند و باید قبل از بازیافت برای تولید محصولات جدید منظم شوند. پلاستیک های مخلوط می توانند بازیافت شوند اما به ارزشمندی پلاستیکهای مرتب

بازیافت پلاستیک از نمکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

بازیافت پلاستیک از نمکی‌ها تا کارگاه‌ها

بازیافت ضایعات پلاستیکی در شهرهای ایران غیراصولی و بدون هیچ گونه کنترل و برنامه‌ریزی منطقی صورت می‌گیرد. حجم بسیاری از مواد پلاستیکی را دوره‌گردها از گوشه و کنار شهرها و حتی از درون نهرهای فاضلاب جمع‌آوری و روانه هزاران کارگاه کوچک غیربهداشتی می‌کنند.

پایگاه اطلاع‌رسانی شهرسازی و معماری: حیات، رشد و توسعه صنایع در گرو وجود صرفه اقتصادی طرح‌های صنعتی است. صنعت بازیافت نیز از این قاعده مستثنی نیست و به نظر می‌رسد باید به موازات بررسی زیست محیطی و بهداشتی، به عوامل اقتصادی بازیافت محصولات توجه شود. چرخه بازیافت مواد چرخه‌ای بسیار طولانی و هزینه‌بر است و دراین میان بازیافت پلاستیک با توجه به زیاد بودن هزینه بهره‌برداری و سایر هزینه‌های سالیانه نسبت به سود حاصل از فروش محصول بازیافتی به نام «گرانول» توجیه اقتصادی مناسبی ندارد . پلاستیک ماده شیمیایی است که از نفت خام تهیه و مواد مختلفی به آن اضافه می‌شود. PVC یکی از انواع پلاستیک‌هاست که حاوی عنصر کلر است و از نظر زیست محیطی خطرات بسیاری را در بر دارد. هنگام تولید و تهیه پلاستیک مواد سرطان‌زا وارد محیط می‌شوند در صورت آتش گرفتن این ماده ، مواد خطرناکی از آن متصاعد شده و محیط را می آلایند .دست اندرکاران صنعت بازیافت معتقدند بازیافت پلاستیک با توجه به هزینه بالای آن و سایر هزینه‌های وابسته توجیه اقتصادی مناسبی ندارد. اما در عین حال با توجه افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش میزان تولید زباله‌های پلاستیکی بازیابی این بخش از پسماند ها نیز ضرورتی انکار نا پذیر است.از سوی دیگر بازیافت زباله های پلاستیکی در صورتی که در یک فرایند نظام یافته قرار گیرد و کنترل شود می تواند در اشتغالزایی و تامین حفظ سلامت و بهداشت محیط زیست تاثیر گذار باشد. دکتر «منیره مجلسی‌نصر»، عضو هیات علمی و مدیر گروه بهداشت محیط دانشگاه شهید بهشتی یکی از مشکلات مهم توسعه شهری و صنعتی را مساله دفع مواد زائد جامد می‌داند و معتقد است بسیاری از کشورها در زمینه‌ مدیریت این مواد با مشکل مواجه و نیازمند راه‌حل‌های جامع و کاربردی هستند. به گفته این کارشناس بر پایه «دستور کار 21 » کنفرانس «ریو» در سال 1992، اگر اقدامات لازم در زمینه مواد زائد صورت نگیرد با توجه به تغییر جمعیت از 3/5 میلیارد نفر در سال 1992 به 5/8 میلیارد نفر در سال 2025 میلادی، میزان مواد زائد تولیدی از نظر حجمی به 4 تا 5 برابر می‌رسد. این امر در ایران نیز با افزایش روزافزون جمعیت و گسترش مداوم شهرها از یک سو و توسعه فعالیت‌های صنعتی، تجاری و خدماتی از سوی دیگر منجر به تولید مقادیر زیادی مواد زائد جامد شهری شده که در بیشتر مواقع با توجه به کمبود امکانات و بودجه، مشکلات بسیاری را در پی داشته است. دکتر «هایده شیرازی»، مدیر عامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد کرمانشاه از دیگر کارشناسانی است که معتقد است جمع‌آوری پسماندها در بسیاری از شهرهای ایران، حتی در شهرهای بزرگ، به دلیل فقدان برنامه‌ریزی مناسب با افزایش پسماندهای ناشی از تجمع جمعیت (افزایش مهاجرت و جمعیت) و تغییر الگوهای مصرف (استفاده از مواد یک بارمصرف پلاستیکی) به معضل بزرگی تبدیل شده است. امروزه مدیریت پسماند دیگر فقط منحصر بر جمع‌آوری پسماندها نیست، بلکه جمع‌آوری پسماندها یکی از حلقه‌‌های مهم مدیریت آن یعنی آموزش، تفکیک، جمع‌آوری، بازیافت و پردازش است .وی می‌افزاید: «اگر امکانات تفکیک پسماندها در مبدا (استقرار مخازن) فراهم شود، ولی امکانات مناسب جمع‌آوری پسماند فراهم نشود، اجرای برنامه آموزشی برای تفکیک پسمانده ها موفق نخواهد بود و علاوه بر آلودگی‌های زیست‌محیطی، هزینه‌های پردازش پسماندها _ به عنوان جایگزین دفن _ بیشتر خواهد شد.» روش‌ها و صنایع بازیافت پلاستیک در ایرانمواد زاید پلاستیکی در سه مرحله تولید و وارد چرخه زباله می‌شوند؛ در جریان تولید مواد خام، ساخت کالا و مصرف. دکتر «نعمت‌الله جعفرزاده» دکتر در مهندسی بهداشت محیط معتقد است: «در شروع این فرایند، یعنی مرحله بهره‌برداری از مواد اولیه، موادی تولید می‌شود که کیفیت چندان بالایی ندارند و به آنها مواد دورریز می‌گویند. بعد از این مرحله، مقداری از مواد خام در مراحل تولید کالاهای پلاستیکی به مواد زاید تبدیل می‌شوند. مثلا در کارگاه‌هایی که با استفاده از دستگاه‌های تزریق پلاستیک انواع مختلف پلاستیک‌های بادی و تزریقی تولید می‌شود، درصدی از محصول کیفیت مطلوبی ندارد که باید از چرخه تولید کنار گذاشته شود. در مرحله دوم ساخت و هنگام تبدیل محصول به ابعاد استاندارد، مقداری مواد دورریز تولید و در مرحله مصرف نیز مقداری ضایعات پلاستیکی مثل بطری‌های پلاستیکی و جز اینها تولید می‌شود. بنابراین بسته به نوع صنعت و مصرف، انواع مختلف مواد پلاستیکی در زباله‌ها یافت می‌شوند.» ترکیبات عمده مواد پلاستیکی در زباله‌های شهری شامل مواد پلاستیکی مثل پی‌وی‌سی، پلی‌اتیلن، پلی‌آیمدها و پلی‌استایرن است. این مواد به دلیل کاربرد زیاد در صنایع بسته‌بندی، ظروف یک‌بار مصرف و لوازم خانگی به مقدار زیادی در زباله‌های شهری یافت می‌شوند. بنابراین صنایع بازیافتی باید حول محور این مواد شکل گیرند.» با وجود گذشت حدود 35 سال از عمر صنعت پتروشیمی در ایران، بازیافت پلاستیک به دلیل وجود منابع سرشار نفت و ارزانی مواد اولیه پلاستیک تا قبل از انقلاب اسلامی مورد توجه صنایع قرار نگرفت. بعد از انقلاب و به خصوص در زمان جنگ تحمیلی، محاصره اقتصادی و کاهش درآمدهای نفتی و در نتیجه افزایش قیمت مواد پلاستیکی تعدادی از کارخانه‌ها به فکر استفاده از ضایعات پلاستیکی و استفاده مجدد از مواد پلاستیکی افتادند. بدین طریق آهسته آهسته صنعت بازیافت پلاستیک رونق گرفت. در حال حاضر بسیاری از کارخانه‌های کشور با استفاده مجدد از مواد پلاستیکی به عنوان جبران‌کننده در خرید مواد خام اولیه صرفه‌جویی می‌کنند. مراحل بازیافت ضایعات پلاستیکیپس از جمع‌آوری پلاستیک‌های ضایعاتی، که بیشتر توسط افراد دوره‌گرد، به اصطلاح عامیانه آن، «نمکی‌ها»، انجام می‌شود، اشخاصی به نام «آسیابی خرها» آنها را خریداری می‌کنند. در مرحله بعد، تعدادی از کارگران که مسئول تفکیک پلاستیک‌ها بر مبنای رنگ و جنس آنهایند جداسازی پلاستیک‌ها را آغاز می‌کنند. این کارگران به طور معمول پلاستیک‌ها را از نظر جنس به دو نوع بادی و تزریقی و نیز از نظر رنگ‌بندی به انواع بی‌رنگ، سفید، قرمز، آبی و مشکی تقسیم می‌کنند. جعفرزاده معتقد است: «در ساختمان پلاستیک‌های بادی مانند پلی‌اتیلن، پلی وینیل کلرایلد بسیار فشرده وجود دارد و به همین دلیل اینها انواع خشک و شکننده‌اند در حالی که پلاستیک‌های

بازیافت پلاستیک از نمکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

بازیافت پلاستیک از نمکی‌ها تا کارگاه‌ها

بازیافت ضایعات پلاستیکی در شهرهای ایران غیراصولی و بدون هیچ گونه کنترل و برنامه‌ریزی منطقی صورت می‌گیرد. حجم بسیاری از مواد پلاستیکی را دوره‌گردها از گوشه و کنار شهرها و حتی از درون نهرهای فاضلاب جمع‌آوری و روانه هزاران کارگاه کوچک غیربهداشتی می‌کنند.

پایگاه اطلاع‌رسانی شهرسازی و معماری: حیات، رشد و توسعه صنایع در گرو وجود صرفه اقتصادی طرح‌های صنعتی است. صنعت بازیافت نیز از این قاعده مستثنی نیست و به نظر می‌رسد باید به موازات بررسی زیست محیطی و بهداشتی، به عوامل اقتصادی بازیافت محصولات توجه شود. چرخه بازیافت مواد چرخه‌ای بسیار طولانی و هزینه‌بر است و دراین میان بازیافت پلاستیک با توجه به زیاد بودن هزینه بهره‌برداری و سایر هزینه‌های سالیانه نسبت به سود حاصل از فروش محصول بازیافتی به نام «گرانول» توجیه اقتصادی مناسبی ندارد . پلاستیک ماده شیمیایی است که از نفت خام تهیه و مواد مختلفی به آن اضافه می‌شود. PVC یکی از انواع پلاستیک‌هاست که حاوی عنصر کلر است و از نظر زیست محیطی خطرات بسیاری را در بر دارد. هنگام تولید و تهیه پلاستیک مواد سرطان‌زا وارد محیط می‌شوند در صورت آتش گرفتن این ماده ، مواد خطرناکی از آن متصاعد شده و محیط را می آلایند .دست اندرکاران صنعت بازیافت معتقدند بازیافت پلاستیک با توجه به هزینه بالای آن و سایر هزینه‌های وابسته توجیه اقتصادی مناسبی ندارد. اما در عین حال با توجه افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش میزان تولید زباله‌های پلاستیکی بازیابی این بخش از پسماند ها نیز ضرورتی انکار نا پذیر است.از سوی دیگر بازیافت زباله های پلاستیکی در صورتی که در یک فرایند نظام یافته قرار گیرد و کنترل شود می تواند در اشتغالزایی و تامین حفظ سلامت و بهداشت محیط زیست تاثیر گذار باشد. دکتر «منیره مجلسی‌نصر»، عضو هیات علمی و مدیر گروه بهداشت محیط دانشگاه شهید بهشتی یکی از مشکلات مهم توسعه شهری و صنعتی را مساله دفع مواد زائد جامد می‌داند و معتقد است بسیاری از کشورها در زمینه‌ مدیریت این مواد با مشکل مواجه و نیازمند راه‌حل‌های جامع و کاربردی هستند. به گفته این کارشناس بر پایه «دستور کار 21 » کنفرانس «ریو» در سال 1992، اگر اقدامات لازم در زمینه مواد زائد صورت نگیرد با توجه به تغییر جمعیت از 3/5 میلیارد نفر در سال 1992 به 5/8 میلیارد نفر در سال 2025 میلادی، میزان مواد زائد تولیدی از نظر حجمی به 4 تا 5 برابر می‌رسد. این امر در ایران نیز با افزایش روزافزون جمعیت و گسترش مداوم شهرها از یک سو و توسعه فعالیت‌های صنعتی، تجاری و خدماتی از سوی دیگر منجر به تولید مقادیر زیادی مواد زائد جامد شهری شده که در بیشتر مواقع با توجه به کمبود امکانات و بودجه، مشکلات بسیاری را در پی داشته است. دکتر «هایده شیرازی»، مدیر عامل سازمان بازیافت و تبدیل مواد کرمانشاه از دیگر کارشناسانی است که معتقد است جمع‌آوری پسماندها در بسیاری از شهرهای ایران، حتی در شهرهای بزرگ، به دلیل فقدان برنامه‌ریزی مناسب با افزایش پسماندهای ناشی از تجمع جمعیت (افزایش مهاجرت و جمعیت) و تغییر الگوهای مصرف (استفاده از مواد یک بارمصرف پلاستیکی) به معضل بزرگی تبدیل شده است. امروزه مدیریت پسماند دیگر فقط منحصر بر جمع‌آوری پسماندها نیست، بلکه جمع‌آوری پسماندها یکی از حلقه‌‌های مهم مدیریت آن یعنی آموزش، تفکیک، جمع‌آوری، بازیافت و پردازش است .وی می‌افزاید: «اگر امکانات تفکیک پسماندها در مبدا (استقرار مخازن) فراهم شود، ولی امکانات مناسب جمع‌آوری پسماند فراهم نشود، اجرای برنامه آموزشی برای تفکیک پسمانده ها موفق نخواهد بود و علاوه بر آلودگی‌های زیست‌محیطی، هزینه‌های پردازش پسماندها _ به عنوان جایگزین دفن _ بیشتر خواهد شد.» روش‌ها و صنایع بازیافت پلاستیک در ایرانمواد زاید پلاستیکی در سه مرحله تولید و وارد چرخه زباله می‌شوند؛ در جریان تولید مواد خام، ساخت کالا و مصرف. دکتر «نعمت‌الله جعفرزاده» دکتر در مهندسی بهداشت محیط معتقد است: «در شروع این فرایند، یعنی مرحله بهره‌برداری از مواد اولیه، موادی تولید می‌شود که کیفیت چندان بالایی ندارند و به آنها مواد دورریز می‌گویند. بعد از این مرحله، مقداری از مواد خام در مراحل تولید کالاهای پلاستیکی به مواد زاید تبدیل می‌شوند. مثلا در کارگاه‌هایی که با استفاده از دستگاه‌های تزریق پلاستیک انواع مختلف پلاستیک‌های بادی و تزریقی تولید می‌شود، درصدی از محصول کیفیت مطلوبی ندارد که باید از چرخه تولید کنار گذاشته شود. در مرحله دوم ساخت و هنگام تبدیل محصول به ابعاد استاندارد، مقداری مواد دورریز تولید و در مرحله مصرف نیز مقداری ضایعات پلاستیکی مثل بطری‌های پلاستیکی و جز اینها تولید می‌شود. بنابراین بسته به نوع صنعت و مصرف، انواع مختلف مواد پلاستیکی در زباله‌ها یافت می‌شوند.» ترکیبات عمده مواد پلاستیکی در زباله‌های شهری شامل مواد پلاستیکی مثل پی‌وی‌سی، پلی‌اتیلن، پلی‌آیمدها و پلی‌استایرن است. این مواد به دلیل کاربرد زیاد در صنایع بسته‌بندی، ظروف یک‌بار مصرف و لوازم خانگی به مقدار زیادی در زباله‌های شهری یافت می‌شوند. بنابراین صنایع بازیافتی باید حول محور این مواد شکل گیرند.» با وجود گذشت حدود 35 سال از عمر صنعت پتروشیمی در ایران، بازیافت پلاستیک به دلیل وجود منابع سرشار نفت و ارزانی مواد اولیه پلاستیک تا قبل از انقلاب اسلامی مورد توجه صنایع قرار نگرفت. بعد از انقلاب و به خصوص در زمان جنگ تحمیلی، محاصره اقتصادی و کاهش درآمدهای نفتی و در نتیجه افزایش قیمت مواد پلاستیکی تعدادی از کارخانه‌ها به فکر استفاده از ضایعات پلاستیکی و استفاده مجدد از مواد پلاستیکی افتادند. بدین طریق آهسته آهسته صنعت بازیافت پلاستیک رونق گرفت. در حال حاضر بسیاری از کارخانه‌های کشور با استفاده مجدد از مواد پلاستیکی به عنوان جبران‌کننده در خرید مواد خام اولیه صرفه‌جویی می‌کنند. مراحل بازیافت ضایعات پلاستیکیپس از جمع‌آوری پلاستیک‌های ضایعاتی، که بیشتر توسط افراد دوره‌گرد، به اصطلاح عامیانه آن، «نمکی‌ها»، انجام می‌شود، اشخاصی به نام «آسیابی خرها» آنها را خریداری می‌کنند. در مرحله بعد، تعدادی از کارگران که مسئول تفکیک پلاستیک‌ها بر مبنای رنگ و جنس آنهایند جداسازی پلاستیک‌ها را آغاز می‌کنند. این کارگران به طور معمول پلاستیک‌ها را از نظر جنس به دو نوع بادی و تزریقی و نیز از نظر رنگ‌بندی به انواع بی‌رنگ، سفید، قرمز، آبی و مشکی تقسیم می‌کنند. جعفرزاده معتقد است: «در ساختمان پلاستیک‌های بادی مانند پلی‌اتیلن، پلی وینیل کلرایلد بسیار فشرده وجود دارد و به همین دلیل اینها انواع خشک و شکننده‌اند در حالی که پلاستیک‌های