تحقیق در مورد موانع کارآفرینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

موانع کارآفرینی

در بیست و چند سال  گذشته که مدیر چند  سازمان  بزرگ بودم  همواره  یک پرسش اساسی  برایم مطرح بود که چرا یک مدیر  از مدیر دیگر کارایی بهتری  دارد؟

در دوره های  مهندسی پاسخ این پرسش را نیافتم  ولی پس  از آنکه  در رشته مدیریت  با واژه کارآفرینی (Enterprenership) آشنا  شدم ،انگیزه ای  که داشتم  باعث شد روی این موضوع کار کنم.

این پرسش ها که چرا یک فرد  از فردی دیگر موفق تر است ، یا اینکه  چرا یک شرکت  عملکرد  اقتصادی بهتری از شرکتی  دیگر دارد و یا این که  چرا  یک کشور  از کشور  دیگر پیشرفته تر  است  دریچه  جدیدی برایم  باز کرد  و متوجه شدم  که ما  در طی 40 سال  گذشته  در آشنایی ،معرفی ،فرهنگ سازی و نهادینه  کردن  موضوع کارآفرینی در سطح  جامعه ،یک غفلت  استراتژیک  داشته ایم .این مفهوم اصلا وارد  دانشگاههای ما نشده است ،در حالی که در  آمریکا  حدود 2000 دانشکده  در سطح لیسانس ، فوق  لیسانس  و دکترا دوره کارآفرینی دارند.

بحث کارآفرینی یک بحث توسعه ای است .الگو های  مختلفی برای  توسعه در دنیا وجود دارد،از جمله  توسعه های  درون زا  یا برون زا،توسعه های  مبتنی  بر مزیت های رقابتی یا مبتنی بر الگو های جمعیتی خاص ،ولی آخرین مدل توسعه در واقع  توسعه از طریق کارآفرینی است .

شما  وقتی به کشوری  مثل ژاپن نگاه می  کنید می بینید  که الگوی توسعه آن ،از مسیر شرکت های  بزرگ  بوده است .مخصوصا از دوران  روی  کار آمدن  امپراطوری  میجی  و سقوط  حاکمیت  سامورایی ها که دولت  از طریق شرکت های بزرگ توسعه را آغاز کرد و هولدینگ هایی مثل میتسوبیشی ،سومی تومو،میتسو یی ،پاناسونیک،تویوتا در این کشور شکل گرفت .در کشورهایی مثل سنگاپور یا تایوان  می  بینید که توسعه از طریق اسمی (شرکت های کوچک و متوسط)است .

شرکت های  کوچک  و متوسط در اندونزی حتی وزارت اسمی  دارند.این کشورها الگوی توسعه شان  از طریق شرکت های کوچک است.

در کره جنوبی هم توسعه ابتدا از طریق شرکت های بزرگ بود .شرکت هی بزرگی مثل سامسونگ و ال.جی محور قرار گرفتند.در کشورهای سوسیالیستی مثل شوروی ،توسعه از طریق دولت و تمرکز دولتی بوده در واقع  توسعه تا آن زمان ، ترکیبی از این سه محور بوده است .

ولی آخرین  پدیده ای  که از آن  صحبت  می کنند، ابتدا رشد و توسعه اقتصادی  از طریق Primary Economy  یعنی اقتصاد اولیه بود ولی در حال حاضر  می گویندSecondry Economy   یعنی توسعه از طریق کارآفرینی که در این روش  توسعه ،تمرکز بر روی افراد  خاصی  است  که مدل های انگیزشی و خلاقانه دارند. افرادی که به آنها قهرمانان  صنعتی و قهرمانان  توسعه  می گوئیم .افراد خاصی که می آیند و لکوموتیو ران توسعه می شوند.

کارآفرینان  چنین نقش کلیدی را در توسعه دارند.

کارآفرینی  ویژگی ای نیست  که در همه باشد.در تعریف  به فردی می گوییم  که دارای  ایده  و فکری جدید است  و از طریق  ایجاد  یک کسب و کار می  تواند  یک مغازه ،یا کار  در منزل  یا فروشگاه یا شرکت  باشد، یک محصول  یا خدمت  جدیدی به بازار  ارائه دهد.

این بحث  بسیار  مهمی  است  که بدانیم  لکوموتیوران توسعه چه کسی است؟ در بنگاههای اقتصادی ، از گذشته این بحث  وجود داشته است  که انسان ها  از زمان غار نشینی  همیشه  به دنبال  تغییر بودند.این عامل  تغییر چیست شما وقتی به اقتصاد دان  ها نگاه می کنید،مثلا  مرکانتلیستها  می گفتند کشوری  موفق است  که منابع اولیه بیشتری (مثل طلا و نقره )  داشته باشد  و فعالیتهای  تجاری،عامل و موجد ارزش  افزوده باشد.

اما در اقتصاد مکتب دیگری به نام Naturalism  یا طبیعیون  به وجود آمد که می گفتند کشوری  موفق است  که زمین  بیشتری  داشته باشد.  توماس مان  گفت : زمین یگانه سرچشمه نعمت است .

این اقتصاد دانان ، فعالیتهای کشاورزی را محور توسعه می  دانستند.بعد ها عده ای  از کلاسیک ها آمدند و گفتند کشوری که تولید  در آن محور باشد  موفق  است .در این مرحله  شومپیتر که  او را پدر کارآفرینی  می دانیم،آمد و  حرف بسیار جالبی زد .این اقتصاد  دان  مکتب اطریش در سال 1934 گفت که عامل اساسی  توسعه، نوآوری  است  همه حرف او این بود  که ایجاد  شرکت های  جدید  توسط کارآفرینان  نو آفرین ، موجب خروج شرکت های  قدیمی  از  صحنه بازار می شود .این تخریب را