پاورپوینت درباره پاورپوینت درس14 مطالعات اجتماعی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 11 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

درس14

میراث فرهنگی ایران در عصر سلجوقی

در درس گذشته پی بردید که از میان سه سلسله تر ک تبار که بر ایران حکومت کردند، سلجوقیان هم به سبب تأثیری که در تحولات ایران و سایر سرزمی نهای اسلامی و هم به سبب وسعت قلمروشان، اهمیت بیشتری داشتند.

سلجوقیان تشکیلات اداری و حکومتی خود را براساس تشکیلاتی که از سامانیان و غزنویان به جای مانده بود،پایه گذاری کردند. البته تشکیلات آن دوره ها نیز برگرفته از نظام اداری و حکومتی ایران باستان بود و در هر دوره تغییراتی نیزدر آن پدیدمی آمد.

تشکیلات حکومت

در رأس حکومت سلجوقی، سلطان قرار داشت.

در آن دوره، خلیفه عباسی بیشتر ریاست معنوی و دینی داشت و

قدرت سیاسی و نظامی در اختیار سلاطین بود.

سلاطین سعی میکردند برای مشروعیت بخشیدن به

حکومت خود و جلب نظر مردم، خود را مطیع و پشتیبان

دستگاه خلافت نشان دهند. اگرچه شاهان در امور مختلف

با وزرا مشورت میکردند اما رأی و نظر آنها مافوق همه بود.

در این دوره نیز سلاطین با ظلم و خودکامگی

حکومت می کردند و منتقدان و مخالفان خود را به سختی

مجازات می کردند. سلاطین زندگی پرتجملی داشتند و

صاحب املاک و ثروت زیادی بودند.

وزیران: از مهم ترین مقا مهایی که در عهد سلجوقیان

وجود داشت، مقام وزارت بود. حکومت سلجوقی قدرت و

عظمت خود را با سیاست و کفایت وزیران ایرانی به دست

آورده بود.

سلجوقیان، مردمانی گله دار و بیابان گرد بودند که با

زور شمشیر، امور سیاسی و نظامی را در اختیار گرفتند، آنها

از شهرنشینی و کشورداری بی خبر بودند و برای اداره قلمروِ

پهناور خود ناگزیر شدند از وزیران ایرانی استفاده کنند.«عمیدالملک کُندری»وزیر سلطان طغرل نقشی مؤثردر موفقیت های این سلطان داشت.

سردیس شاهزاده سلجوقی

سلاطین

«خواجه نظام الملک » وزیر آلب ارسلان و ملکشاه نیز چنان قدرت و نفوذی داشت که کمتر کاری بدون صلاحدید ومشورت او انجام می گرفت.این وزیران، نقش مهمی در اداره. حکومت سلجوقی داشتند و درنتیجه. تدبیر و مدیریت آنها، اوضاع اقتصادی و فرهنگی بهتر شد و کشاورزی، بازرگانی، صنعت، هنر و معماری رشد زیادی کرد. یکی از وظایف مهم وزیران، تنظیم رابطه. سلطان با خلیفه و دیگر فرمانروایان بود.