کاربرد منطق فازی در ارتقای امنیت مسیریابی در شبکه های موردی سیار

درود بر شما ممنون از اینکه فروشگاه خودتون رو انتخاب کردید. مقاله پیش رو مربوط به مقاله کاربرد منطق فازی در ارتقای امنیت مسیریابی در شبکه های موردی سیارمی باشد. این مقاله دارای 8 صفحه و به صورت word و pdfمی باشد. فهرست مطالبچکیده1.مقدمه2.معرفی پروتکل مسیر یابی3.معرفی روش مسیریابی سطح امنیت براساس منطق فازی تطبیقی4.تشریح نحوه عملکرد پروتکل FLSL5.شبیه سازی و مقاسیه عملکرد پروتکل های FLSL و AODV6.نتایج7.منابع و مراجعبخشی از مقاله:چکیدهسیستم های فازی امروزه در طیف وسیعی از علوم و فنون کاربرد پیدا کرده اند.یکی از کاربردهای اساسی این سیستم ها کمک به ارتقاء سیستم های تشخیص در شبکه های اطلاعاتی و ارتباطی است که از جمله آن ها می توان به شبکه های موردی سیار اشاره نمود. به دلیل ماهیت توپولوژی پویای این شبکه ها بحث هایی نظیر امنیت پروتکل مسیریابی اهمیت ویژه ای دارد. اغلب پروتکل های مسیریابی ایمن که تاکنون طراحی شده و به اجرا گذاشته شده است بر مبنای الگوریتم پنهان نگاری و احراز هویت قرار گرفته و سطح امنیت در گره های متحرک سرویس دهنده های سیار به طور کامل مدنظر قرار نگرفته است . مقاله حاضر به معرفی سبک جدیدی از پروتکل مسیریابی می پردازد که برمبنای سطح امنیت گره ها و با استفاده از منطق فازی طراحی شده است. در این پروتکل که تحت عنوان مسیریابی سطح امنیتی براساس منطق فازی (FLSL) شناخته می شود، با استفاده از منطق فازی تلاش می شود فرایند مسیریابی از طریق مسیرهایی با بالاترین سطح امنیت ممکن انجام شود. مطالعه شبیه سازی انجام شده در مقایسه این پروتکل با پروتکل AODV  در یک کار تحقیقی جداگانه نیز حاکی از برتری امنیتی روش FLSL است.به عبارت دیگر این مطالعه نشان می دهد که چگونه به کارگیری منطق فازی می تواند سبب ارتقای سطح امنیتی و عملکردی پروتکل مسیریابی در شبکه های موردی سیار گردد.کلمات کلیدی: شبکه های موردی سیار، منطق فازی، سطح امنیت ، پروتکل FLSL