تحقیق در مورد لاستیک البرز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

« لاستیک البرز »

فرارو- چهار دانگه – کیلومتر 10 جاده ساوه – سه راهی بوتان، تابلو کارخانه لاستیک سازی البرز با تمام بزرگی اش اولین چیزی نیست که نظرت را جلب می کند؛ اولین چیزی که از حفره چشم ها تا عمق مغز و قلبت رسوخ می کند چهره های غمزده کارگرانی است که خاموش و پاکشان از در بزرگ کارخانه وارد می شوند انگار در حال دیدن صحنهء تراژیک یکی از فیلم های دوران سینمای صامت و سیاه و سفید هستی یا آن همه مرد بخشی از کابوسی هستند که دلت می خواهد هرچه زودتر با تابش اولین اشعه های خورشید برای همیشه فراموشش کنی. اما ساعت 7 صبح است چند ساعتی از بالا آمدن خورشید می گذرد و تو چه بخواهی چه نخواهی، فراموش کنی یا نکنی این صحنه سر سه راهی بوتان هر روز تکرارشو د.لاستیک البرز اولین تولید کننده لاستیک در ایران است نه تنها در زمینه تولید انواع تایر از جمله تایر لیفتراک و تولید تایرهای کشاورزی، بلکه در تولید قالب تایر، ساخت ماشینهای تایرسازی و نیز انتقال فناوری ساخت تایرهای سواری ،کشاورزی و آموزش به دیگر کارخانههای تایرسازی ایرانی پیشتاز بوده است. این کارخانه در سال 1341 و با ظرفیت 8000 تن در سال برای تولید انواع تایرهای سواری، وانتی، باری و صنعتی با نام "بی.اف.گودریچ ایران" و با مشارکت آمریکاییها در تهران آغاز به کار نمود. در سال 54 پس از فروش سهام شرکت، به کیان تایر تغییر نام یافت. در سال 1358 شرکت کیان تایر تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفت. در سال 1373، حدود 8/62 درصد از سهام شرکت به بخش خصوصی واگذار شد و در سال 1379 این میزان سهام به شرکت سرمایهگذاری تامین اجتماعی منتقل شد و متعاقب آن نام شرکت به شرکت تولیدی لاستیک البرز تغییر یافت. ظرفیت تولید تایر در جهان حدود 5/1 میلیارد حلقه و تقاضای جهانی برای این کالا نیز حدود 2/1 میلیارد حلقه با ارزش معاملاتی 70 تا 80 میلیارد دلار در سال است. هم اکنون بیش از 80 درصد سهم تجارت جهانی تایر در اختیار 10 شرکت بزرگ تولید کننده است که اغلب در زمینه تولید تایرهای رادیال فعالیت دارند، براساس آمارهای اعلام شده، در منطقه خاورمیانه نیز حدود 22 کارخانه تایرسازی وجود دارد که از این تعداد، 9 کارخانه با ظرفیت اشتغال حدود 14 هزار نفر در ایران واقع شده است. به گفته وزیر صنایع و معادن «این صنعت زمینه اشتغال زایی 70 هزار نفر را نیز به صورت غیرمستقیم در پی داشته است». حال سوال مهم این است چرا صنعتی که می تواند درآمد زا باشد و اشتغال تعداد زیادی را در ایران تامین کند، باید به این سرنوشت دچار شود؟ و اما آن چه بر سر شرکت لاستیک البرز و کارگران آن آمده است: سه یا چهار سال پیش نیز این شرکت لاستیک سازی البرز به فردی به نام داور شرفی واگذار شد این در حالی است که در سال 76 کیان تایردر میان فهرست 100 شرکت رتبه اول ایران با 178 میلیارد ریال فروش در مرتبه 68 قرار داشت. اما در سال 83 این شرکت در بازار بورس در لیست سیاه شرکت ها قرار گرفت از جمله لاستیک البرز و دنا. دلیل این امر این گونه عنوان شده که در دوسال گذشته در شرایط ضرردهی باقی ماندهاند در حالی که سهامشان در یک سال گذشته 25% افزایش قیمت داشته است. این گزارش رشد قیمت سهام این گروه را غیرمنطقی اعلام کرده است. در اسفند 85 نیز همچنان سهام لاستیک البرز (10%) و دنا(15%) به عنوان سهام شناور برای فروش در بازار بورس اعلام شد. و در خرداد 87 لاستیک البرز در لیست شرکتهایی آمده است که به دلیل ضرردهی تا پایان شهریور ماه احتمال حذف از بازار بورس را دارند. در تمام این سالهای دست به دست شدن و ریخت و پاش و... کارگران در سخت ترین شرایط کار کردهاند. بیشتر دستگاههای آن متعلق به همان دوران اولیه راهاندازی شرکت میباشد. در سالنهای این شرکت بوی پختگی لاستیک و گرمای زیاد غیرقابل تحمل بود و تنفس در آن بسیارمشکل. تهویه و نور مناسبی نیز وجود نداشت که حاکی ازعدم رعایت استانداردهای بهداشتی بود. شدت کار و سنگینی کار به حدی بالا بود که کارگران برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی کمر و ستون فقرات خود از کمربند وزنه برداری استفاده میکردند. قدمت دستگاه های لاستیک زنی احتمال حوادث را به شدت بالا می برد. حدود 1200 کارگر در سه شیفت مختلف و متوالی دراین شرکت مشغول بهکارند. بسیاری از کارگران قدیمی و با سابقه 25 سال مشمول تعدیل نیرو شدهاند. از آن پس بیشتر کارگران قراردادی و جوان بدون امنیت شغلی و به شکل روزمزدی و قراردادی سه ماه کار میکردند. از بهمن سال 86 اعتراضات و اعتصاب کارگران این واحد آغاز شد. این کارگران در هفته اول بهمن دست از کار کشیده و در محل کارخانه متحصن شدند. کارگران دلیل این اعتصاب شبانه روزی را پرداخت نشدن ۴ماه حقوق و مزایا و نامشخص بودن آینده شغلی خود اعلام کرده بودند. تعداد ۲۰ نفر از کارگران با پوششی شبیه به کفن در بالای اتاقک نگهبانی کارخانه مستقر شده بودند و در دست خود پلاکاردهایی داشتند که بر روی آنها شعارهایی با مضامین صنفی به چشم می خورد. از جمله این شعارها «حکومت عدل علی/این همه بی عدالتی» و «مسئول بی لیاقت این آخرین پیام است». درحالی که عوامل انتظامی و امنیتی بیرون و در اطراف کارخانه مستقر بودند، اعتصابکنندگان در داخل کارخانه با روشن کردن آتش، شعارهای اعتراضی سر میدادند که مضامین آن را اعتراض کارگران نسبت به کم توجهی و بی لیاقتی مسوولان مربوطه تشکیل میدهد. دبیر خانه کارگر اسلام شهر، مشکل کارخانه کیانتایر را خصوصیسازی آن ذکر می کند و می گوید: «متاسفانه در واگذاری واحدها به بخش خصوصی، شرایط به گونهای شده است که مالکان جدید بیشتر به فکر سود، صلاح و منفعت شخصی خود هستند و از آنجا که میتوانند واحد را به سرمایه تبدیل کنند، بنابراین سعی دارند با پرداخت نکردن حقوق و انعقاد قرارداد موقت با کارگران، فشار بر آنها را افزایش دهند و بعد به نوعی، واحد را به سرمایه تبدیل کنند.» وی افزود: اگر در آینده، این شرکت اعلام ورشکستگی کند، مالکان آن میتوانند سرمایه هنگفتی به دست آورند و انگار هدف نهایی نیز همین است که با این کار، تعداد زیادی از کارگران هم بیکار شوند ...در این شرایط دیگر توجهی به این موضوع نمی شود که کارگران کار خود را از دست می دهند و نمیتوانند پاسخگوی نیازهای خانواده شان باشند. به همین دلیل، کارگران می دانند که اگر مقاومت نکنند و کارخانه را حفظ نکنند، به سیل بیکاران خواهند پیوست. در بهمن ماه سال گذشته بنا به توافق انجام شده بین کارگران و کارفرما، کارگران اعتصابی به سر کار خود برگشته و تولید را از سر گرفتند. اما کارفرما به هیچکدام از وعده های خود عمل نکرده است اعتراض بعدی کارگران کیان تایر با مقابله پلیس ضد شورش روبرو شد. ۲۴ فروردین امسال کارگران لاستیک البرز، پس از اعتصابهای زیاد در زمستان سال گذشته به علت به تعویق افتادن ۶ ماه حقوق و عیدی با آتش زدن ضایعات و با دادن شعار اعتراض خود را به این همه بیعدالتی نشان دادند. جاده اسلامشهر-تهران به مدت ۸ ساعت کاملا بسته شد...در این زمان نمایندگان کارگران کارخانه لاستیک البرز با بخشداری شهرستان اسلامشهر مذاکره کردند که نتیجه‌ای در برنداشت. در این جلسه کارگران عنوان کردند که سهامداران شرکت 160 تن از 200 تن کائوچویی را که به عنوان مواد اولیه برای تولیدات کارخانه از بندرعباس راهی تهران بوده است، به مبلغ 560 میلیون تومان و به بهانه‌ پرداخت حقوق ماه‌های اردیبهشت و خرداد در بازار آزاد فروخته و این در حالی است که کارگران این کارخانه همیشه از کمبود مواد اولیه ناراضی بوده‌اند. اما هیچ مبلغی به کارگران پرداخت نشده است. یکی از کارگران اعتصابی لاستیک البرز، در این زمینه با انتقاد از سکوت مسئولان در قبال خواسته های کارگران این کارخانه گفت: معلوم نیست که چرا آقایان سکوت کرده اند و ‏فکری به مشکل این کارخانه با قدمت ۵۸ سال و درد ما کارگران نمی کنند. آیا آنها حاضرند که به جای ما برای ‏چند سال، حقوق های خود را با تاخیرهای چند ماهه بگیرند و حتی از پرداخت اجاره خانه و تهیه جهیزیه دختران ‏دم بخت خود ناتوان باشند و آن وقت، شرمنده خانواده شان شوند؟...این مشکل باعث شد که یکی از همکاران ما که فقط محتاج ۳۰۰ هزار تومان بود، به خاطر ‏برآورده نشدن درخواستش توسط کارفرما در دفتر کار او سکته کرد و جان سپرد.”‏ کیان تایر یا لاستیک سازی البرز یکی از 9 شرکت لاستیک سازی در ایران است که در یک سال گذشته اعتصابات کارگری زیادی را داشته است. کارفرما در ابتدای سال اقدام به فروش مقدار قابل توجهی از ‏مواد اولیه ی لازم برای تولید لاستیک از کارخانه کرد و اکنون که انبارها از کالاهای تولید شده خالی شده و امکان تولید برای کارگران وجود ندارد. کارفرما برای زمین کارخانه مجوز ساخت شهرک مسکونی دریافت کرده وخواهان اخراج کارگران وتعطیلی کارخانه است و از هرگونه مذاکره ای با کارگران خوداری می کند. آنان هر روز در محل کار خود حاضر شده و با تجمع در محوطه کارخانه خواهان احقاق حقوق خود و بازگشای کارخانه هستند.‏ کار مدتهاست که از کار گذشته داستان از حقوق عقب افتاده و اجاره خانه عقب مانده و زن و بچهء گرسنه گذشته کارگران لاستیک البرز از اردیبهشت ماه حقوق نگرفته اند اعتراض کرده اند به وزارت کار و استاندار و رئیس جمهور نامه نوشته اند جلوی وزارت کار تحصن کرده اند هرچه ضایعات و روغن سوخته بوده در کارخانه به آتش کشیده اند حتی یک بار جاده ساوه را بسته اند. اما در عوض صاحبان کارخانه و سهامداران هیچ کاری نکرده اند فقط هر روز وعده و وعید داده اند و یک بار هم کار به درگیری ودستگیری برخی از کارگران معترض کشیده شده است. واین همان داستان تکراری خصوصی شدن واختصاصی شدن است که در چندین ساله اخیر ادامه دارد وهیچ کس هم پاسخ گو نیست. 1200نفر کارگر لاستیک البرز بی کار می شوند و در خیابانهای کشور ما ماشین ها با لاستیک های وارداتی چینی با کیفیت پایین تر از لاستیک تولید داخل و بدون استاندارد حرکت می کنند.

بدبینی یا خوش‌بینی بدیهی به نظر می‌رسد که بهتر است خوش‌بین بود تا بدبین. اما مسئله اینجاست که مشکل می‌توان تشخیص داد چه زمان بدبین هستیم. افرادی که در کشاکش تجارت هستند خود را "واقع‌گرا" توصیف می‌کنند و می‌گویند واقعیات و حقیقت امور را می‌بینند.اما حقیقت این است که آنها تنها بخشی از واقعیات را می‌بینند و اکثر اوقات شرایط را از آنچه که هست بدتر جلوه می‌دهند.خوش‌بینی تنها یک طرز تفکر یا رویکرد نیست بلکه یک تعهد است که فرد را ملزم می‌دارد نقطه قوت و روشن شرایط را ببیند و آنها را بارور سازد. این یک اصل معنوی و علمی است که وقتی انسان قوای خود را بر نقاط سازنده و مثبت متمرکز کند و با شور