فایل بررسی مقاومت به جدایش پوشش های قیری ..

بررسی مقاومت به جدایش پوشش های قیری

فرمت فایل: ورد

تعداد صفحات:10

1ـ مقدمه

پوشش های پایه قیری به عنوان قدیمی ترین پوشش های محافظتی ، همواره برای محافظت سازه های فلزی از خوردگی مورد استفاده بوده اند. با وجود محدودیت هایی که فام آنها و مسائل زیست محیطی به وجود آورده است ، امروزه به عنوان یکی از پرکاربردترین پوشش های حفاظتی برای جلوگیری از خوردگی سازه های فلزی مدفون در خاک و سازه های فلزی غوطه ور مورد توجه هستند. خطوط لوله انتقال نفت و گاز یکی از عمده مصارف سیستم های حفاظتی پایه قیری جهت جلوگیری از خوردگی می باشند و با توجه به اینکه سیستم حفاظت کاتدی به عنوان یک روش مکمل جهت اطمینان از عدم خوردگی این سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد، مقاومت به جدایش کاتدی یکی از مهمترین عوامل در تعیین کارایی سیستم های مورد مصرف برای حفاظت این سازه ها است.

سازه های فلزی پوشش داده شده با سیستم های حفاظتی آلی برای حمل و کارگذاری در محل کاربری نیاز به طی مراحلی همچون حمل و نقل و تحمل تنش های ناشی از مراحل کارگذاری و تنش های وارده از خاک دارند. در کلیه این مراحل امکان ایجاد نقص در ساختار پوشش وجود دارد. به منظور اطمینان از حفاظت کامل سازه فلزی از خوردگی، حفاظت کاتدی به عنوان یک روش مکمل به همراه پوشش آلی بر روی سازه فلزی اعمال می گردد. زمانی که حفاظت کاتدی بر روی یک فلز پوشش داده شده اعمال می گردد ، می تواند به واسطه شرایط و واکنش هایی که ایجاد می کند ، منجر به جدایش پوشش از روی سطح فلز گردد. به چنین پدیده ای جدایش کاتدی گفته می شود و به طور معمول از محل نقص های موجود در پوشش شروع شده و به صورت شعاعی در اطراف محل نقص گسترش می یابد. علت اصلی این امر افزایش PH الکترولیت حاضر در فصل مشترک پوشش ـ فلز است که در اثر واکنش های زیر رخ می دهد. میزان این افزایش PH در فصل مشترک پوشش ـ فلز و در قسمت های انتهایی ناحیه جداشده بسیار بالاست و به عواملی مانند سرعت واکنش های کاتدی ، هندسه ناحیه جداشده ، سرعت نفوذ کاتیون ها و واکنش های بافر بستگی دراد.