مقاله درمورد- آسیب‏شناسى فرهنگى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

به نام خدا

آسیب‏شناسى فرهنگى

یادآورى

اصطلاح آسیب‏شناسى (1) در همه رشته‏هاى علوم، اعم از کاربردى (2) و انتزاعى، (3) پایه (4) و غیر پایه، تجربى (5) و طبیعى، (6) انسانى (7) و غیر انسانى، و به ویژه در روان‏شناسى و تعلیم و تربیت کاربرد خاص خود را دارد. آسیب‏شناسى در زمینه مسائل روان‏شناختى، تربیتى و یا فرهنگى اصولا به مطالعه و بررسى دقیق عوامل زمینه‏ساز، پدیدآورنده، و یا ثبات‏بخش بالینى، روانى، روان - تنى، فیزیولوژیکى، بیولوژیکى، تربیتى و فرهنگى آفات و آسیب‏هاى موجود در آن زمینه‏ها مى‏پردازد. چنین مطالعاتى با هدف تکمیل و تامین فرایندهاى سه‏گانه شناسائى، تشخیص، پیشگیرى و یا درمان صورت مى‏پذیرد، و برآیند آن پیشنهاد راه‏حل‏هاى مناسب براى دفع و یا رفع آفات و آسیب‏ها مى‏باشد. موارد زیر تا اندازه‏اى مى‏تواند ذهن ما را در درک بهتر و برداشت مناسب‏تر از آسیب‏شناسى شفاف‏تر سازد.

در آسیب‏شناسى ریاضى، به عنوان مثال، یک کارشناس و یا متخصص مسائل ریاضى عوامل آسیب‏رسان و آفت‏زائى را که موجب افت دانش‏آموزان در یادگیرى مسائل ریاضى مى‏شوند مورد مطالعه قرار مى‏دهد، و به بررسى میزان آسیب‏رسانى عوامل مزبور و یا آسیب‏پذیرى دانش‏آموزان و دانشجویان مى‏پردازد، و رهیافت‏هاى عملى مناسبى را جهت قویت‏یادگیرى و یا اصلاح و ترمیم شیوه‏هاى تبیین مسائل ریاضى ارائه و پیشنهاد مى‏دهد. در مثال دیگر، یک کارشناس امور کشاورزى، در آسیب‏شناسى کشاورزى، پیرامون آفات و بیمارى‏هایى که موجب آسیب آب و خاک و محصولات کشاورزى مى‏گردد و میزان اثر گذارى آن بیمارى‏ها مطالعه و تحقیق مى‏کند، و در صدد کشف و تدارک داروها و سموم مؤثر و کارآمد براى دفع آسیب‏ها و آفات برمى‏آید. نمونه سوم، آسیب‏شناسى بیولوژیک است که به تحقیق و بررسى پیرامون آسیب‏هاى زیست‏شناختى عوامل میکروب‏زا و آفت‏ساز اختصاص دارد، و در آن شیوه‏هاى گوناگون مبارزه با آفات و آسیب‏هاى بهداشت زیستى مورد بررسى قرار مى‏گیرد.

کاربرد اصطلاح آسیب‏شناسى در علوم انسانى از جمله در تعلیم و تربیت و روان‏شناسى از اهمیت و موقعیت ویژه‏اى برخوردار است. در تعلیم و تربیت، آسیب‏شناسى خانواده، به عنوان نمونه، مسؤولیت‏شناخت‏بیمارى‏هاى خانواده (8) را بر عهده دارد. (9) و یا مثلا: در آسیب‏شناسى زبان (10) بررسى‏علل و عوامل اختلال در زبان‏آموزى و شیوه‏هاى درمان آن مورد توجه آسیب‏شناسى مى‏باشد. (11) در روان‏شناسى، آسیب‏شناسى روانى (12) در رشد، بیانگر وجود نابهنجارى در رفتار کودک، نوجوان، و جوان است. بررسى و بیان مشکلات و اختلالات دوران نوزادى، خردسالى و کودکى، همچنین مطالعه عوامل زمینه‏ساز و سبب‏ساز این اختلالات و میزان شیوع و آثار روانى و یا احیانا روان - تنى آن‏ها، از جمله مباحث و مسائل مورد توجه آسیب‏شناسى روانى در رشد مى‏باشد. (13) نظر به این‏که هر کدام و یا هر گروه از اختلالات روان‏شناختى مزبور علائم و یا تصاویر بالینى مخصوص به خود را دارد، آسیب‏شناس در تشخیص اختلالات روانى کمتر دچار مشکل مى‏شود. اکنون با توجه به برداشت‏ها و مفاهیم فوق، بحث از آسیب‏شناسى فرهنگى را آغاز مى‏کنیم و کلید واژه‏ها، اهمیت موضوع، پیشینه بحث، شیوه‏ها، و مدل‏هاى قابل استفاده در این زمنیه را به تصویر مى‏کشیم.

آسیب‏شناسى فرهنگى

آسیب‏شناسى فرهنگى طبعا به بررسى آفات و آسیب‏هایى مى‏پردازد که رنگ و لعاب فرهنگى دارند، و عناصر شکل دهنده و سازنده عادات، رفتارها و کنش‏هاى رایج افراد یک جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده‏اند. آسیب‏هایى این چنین، صرف نظر از میزان تخریب و خسارتى که بر مسائل روبنایى فرهنگ یک ملت‏یا جامعه وارد مى‏سازند، آن‏چنان در متن فرهنگ اصیل آن ملت‏یا جامعه رسوخ مى‏کنند که از درون هسته مقاومت افراد را در برابر مفاسد و آسیب‏هاى فرهنگى تضعیف و آسیب‏پذیر مى‏گردانند. این قبیل کنش‏ها رفته رفته نهادینه شده، حکم آداب و سنن حاکم بر جامعه را پیدا مى‏کند، و در نتیجه، به استحاله فرهنگى و سرانجام به شکل‏گیرى فرهنگى از نوع جدید مى‏انجامد که با فرهنگ اولیه و اصیل تفاوت بارز دارد.

خطر کم رنگ شدن ارزش‏هاى والاى فرهنگى و یا حتى خطر نابودى فرهنگ اصیل و بنیادین جوامع اسلامى ممکن است از درون و بطن جامعه متوجه ساختار فرهنگى جامعه شود، همان‏گونه که مى‏تواند از پذیرش و یا آمادگى براى پذیرش ارزش‏هاى وارداتى فرهنگ بیگانه ناشى گردد. به هر حال، بحث از عوامل و عناصر آسیب‏رسان فرهنگى و یا بحث از ساختار آسیب‏پذیر فرهنگ به قالب و زمینه آسیب‏شناسى فرهنگى مربوط مى‏شود، همان طور که بحث از شیوه‏ها و عوامل مؤثر تهاجم فرهنگى و یا بحث از ریشه‏ها و عوامل زمینه‏ساز رسوخ فرهنگ وارداتى، در آسیب‏شناسى فرهنگى جاى مى‏گیرد.

اصطلاح آسیب‏شناسى

از فرهنگ واژگان انگلیسى، مفاهیم زیر را مى‏توان براى اصطلاح آسیب‏شناسى استخراج نمود:

1- آسیب‏شناسى، موقعیتى نابهنجار و یا حالتى زیست‏شناختى را گویند که در آن یک ارگانیزم از عملکرد صحیح و مناسب منع شده است. کاربرد این مفهوم در روان‏شناسى بالینى و روان درمانى توسعه‏یافته است‏به گونه‏اى که شامل اختلالاتى مى‏گردد که براى آن‏ها عناصر و عوامل زیست‏شناختى مشخص مى‏توان یافت. اصطلاح آسیب‏شناسى روانى بر همین منوال است.

2- آسیب‏شناسى، مطالعه علمى شرائط فوق (بند 1) را گویند.

3- آسیب‏شناسى، بسته به زمینه خاص علمى و یا پزشکى مفهوم خاص خود را دارد. (15) شاید نتوان براى آسیب‏شناسى، بدون توجه به زمینه خاص علمى، تجربى، پزشکى و یا فرهنگى آن، تفسیرى ارائه کرد. در این صورت، بهترین شیوه توصیف و تبیین آسیب‏شناسى، تفسیر آن، بر اساس زمینه خاصى است که آسیب‏شناسى در آن به کار مى‏رود. و این شیوه، روشن‏ترین وجه ممکن تعریف مى‏باشد، زیرا هر زمینه‏اى از علم، بهداشت و درمان، تجربه و فرهنگ داراى عناصر ماهوى خاص خود است که آن را از سایر زمینه‏ها متمایز مى‏کند.

امروزه، اصطلاح آسیب‏شناسى به عنوان معادل دقیق واژه انگلیسى خود یعنى (Pathology) به کار مى‏رود. از این‏روى، تامل در این واژه و مشتقات آن خالى از فایده نیست. "Patho" ، به مفهوم بیمارى و آسیب است، " Pathology" یعنى آسیب‏شناسى، و "Pathological" به معناى وابسته به آسیب‏شناسى، یا آسیب‏شناختى و اصطلاح پاتولوژیست، (17) به آن دسته از متخصصین پزشکى گفته مى‏شود که با نابهنجارى‏هاى ارگانیک سر و کار دارند. سایر متخصصین از دیگر رشته‏ها، از اصطلاح پاتولوژیکال (18) استفاده مى‏کنند. (19) بر اساس تعریف فرهنگ پیشرفته آکسفورد (Pathology) ، مطالعه علمى آسیب‏ها و بیمارى‏ها واختلالات است، اما اصطلاح ( Pathological) بیانگر آن دسته از نابهنجارى‏ها و بیمارى‏هایى است که دراثر امراض جسمانى یا روانى پدیدار گردیده است. (20)

فرهنگ چیست؟

کلمه فرهنگ هر چند تا حدودى مفهوم روشنى را در اذهان تداعى مى‏کند، اما، ریشه‏یابى لغوى این واژه و تفسیر آن مى‏تواند نقش ویژه‏اى را در تبیین عناصر، مبانى، زمینه‏ها و محتویات یک فرهنگ ایفا کند. در تعریف مفهوم فرهنگ، سلسله مفاهیم ذیل را مى‏توان برشمرد:

1- ادب و تربیت;

2- دانش و معرفت;

3- مجموعه آداب و رسوم;

تحقیق درباره آسیب‏شناسى فرهنگى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

به نام خدا

آسیب‏شناسى فرهنگى

یادآورى

اصطلاح آسیب‏شناسى (1) در همه رشته‏هاى علوم، اعم از کاربردى (2) و انتزاعى، (3) پایه (4) و غیر پایه، تجربى (5) و طبیعى، (6) انسانى (7) و غیر انسانى، و به ویژه در روان‏شناسى و تعلیم و تربیت کاربرد خاص خود را دارد. آسیب‏شناسى در زمینه مسائل روان‏شناختى، تربیتى و یا فرهنگى اصولا به مطالعه و بررسى دقیق عوامل زمینه‏ساز، پدیدآورنده، و یا ثبات‏بخش بالینى، روانى، روان - تنى، فیزیولوژیکى، بیولوژیکى، تربیتى و فرهنگى آفات و آسیب‏هاى موجود در آن زمینه‏ها مى‏پردازد. چنین مطالعاتى با هدف تکمیل و تامین فرایندهاى سه‏گانه شناسائى، تشخیص، پیشگیرى و یا درمان صورت مى‏پذیرد، و برآیند آن پیشنهاد راه‏حل‏هاى مناسب براى دفع و یا رفع آفات و آسیب‏ها مى‏باشد. موارد زیر تا اندازه‏اى مى‏تواند ذهن ما را در درک بهتر و برداشت مناسب‏تر از آسیب‏شناسى شفاف‏تر سازد.

در آسیب‏شناسى ریاضى، به عنوان مثال، یک کارشناس و یا متخصص مسائل ریاضى عوامل آسیب‏رسان و آفت‏زائى را که موجب افت دانش‏آموزان در یادگیرى مسائل ریاضى مى‏شوند مورد مطالعه قرار مى‏دهد، و به بررسى میزان آسیب‏رسانى عوامل مزبور و یا آسیب‏پذیرى دانش‏آموزان و دانشجویان مى‏پردازد، و رهیافت‏هاى عملى مناسبى را جهت قویت‏یادگیرى و یا اصلاح و ترمیم شیوه‏هاى تبیین مسائل ریاضى ارائه و پیشنهاد مى‏دهد. در مثال دیگر، یک کارشناس امور کشاورزى، در آسیب‏شناسى کشاورزى، پیرامون آفات و بیمارى‏هایى که موجب آسیب آب و خاک و محصولات کشاورزى مى‏گردد و میزان اثر گذارى آن بیمارى‏ها مطالعه و تحقیق مى‏کند، و در صدد کشف و تدارک داروها و سموم مؤثر و کارآمد براى دفع آسیب‏ها و آفات برمى‏آید. نمونه سوم، آسیب‏شناسى بیولوژیک است که به تحقیق و بررسى پیرامون آسیب‏هاى زیست‏شناختى عوامل میکروب‏زا و آفت‏ساز اختصاص دارد، و در آن شیوه‏هاى گوناگون مبارزه با آفات و آسیب‏هاى بهداشت زیستى مورد بررسى قرار مى‏گیرد.

کاربرد اصطلاح آسیب‏شناسى در علوم انسانى از جمله در تعلیم و تربیت و روان‏شناسى از اهمیت و موقعیت ویژه‏اى برخوردار است. در تعلیم و تربیت، آسیب‏شناسى خانواده، به عنوان نمونه، مسؤولیت‏شناخت‏بیمارى‏هاى خانواده (8) را بر عهده دارد. (9) و یا مثلا: در آسیب‏شناسى زبان (10) بررسى‏علل و عوامل اختلال در زبان‏آموزى و شیوه‏هاى درمان آن مورد توجه آسیب‏شناسى مى‏باشد. (11) در روان‏شناسى، آسیب‏شناسى روانى (12) در رشد، بیانگر وجود نابهنجارى در رفتار کودک، نوجوان، و جوان است. بررسى و بیان مشکلات و اختلالات دوران نوزادى، خردسالى و کودکى، همچنین مطالعه عوامل زمینه‏ساز و سبب‏ساز این اختلالات و میزان شیوع و آثار روانى و یا احیانا روان - تنى آن‏ها، از جمله مباحث و مسائل مورد توجه آسیب‏شناسى روانى در رشد مى‏باشد. (13) نظر به این‏که هر کدام و یا هر گروه از اختلالات روان‏شناختى مزبور علائم و یا تصاویر بالینى مخصوص به خود را دارد، آسیب‏شناس در تشخیص اختلالات روانى کمتر دچار مشکل مى‏شود. اکنون با توجه به برداشت‏ها و مفاهیم فوق، بحث از آسیب‏شناسى فرهنگى را آغاز مى‏کنیم و کلید واژه‏ها، اهمیت موضوع، پیشینه بحث، شیوه‏ها، و مدل‏هاى قابل استفاده در این زمنیه را به تصویر مى‏کشیم.

آسیب‏شناسى فرهنگى

آسیب‏شناسى فرهنگى طبعا به بررسى آفات و آسیب‏هایى مى‏پردازد که رنگ و لعاب فرهنگى دارند، و عناصر شکل دهنده و سازنده عادات، رفتارها و کنش‏هاى رایج افراد یک جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده‏اند. آسیب‏هایى این چنین، صرف نظر از میزان تخریب و خسارتى که بر مسائل روبنایى فرهنگ یک ملت‏یا جامعه وارد مى‏سازند، آن‏چنان در متن فرهنگ اصیل آن ملت‏یا جامعه رسوخ مى‏کنند که از درون هسته مقاومت افراد را در برابر مفاسد و آسیب‏هاى فرهنگى تضعیف و آسیب‏پذیر مى‏گردانند. این قبیل کنش‏ها رفته رفته نهادینه شده، حکم آداب و سنن حاکم بر جامعه را پیدا مى‏کند، و در نتیجه، به استحاله فرهنگى و سرانجام به شکل‏گیرى فرهنگى از نوع جدید مى‏انجامد که با فرهنگ اولیه و اصیل تفاوت بارز دارد.

خطر کم رنگ شدن ارزش‏هاى والاى فرهنگى و یا حتى خطر نابودى فرهنگ اصیل و بنیادین جوامع اسلامى ممکن است از درون و بطن جامعه متوجه ساختار فرهنگى جامعه شود، همان‏گونه که مى‏تواند از پذیرش و یا آمادگى براى پذیرش ارزش‏هاى وارداتى فرهنگ بیگانه ناشى گردد. به هر حال، بحث از عوامل و عناصر آسیب‏رسان فرهنگى و یا بحث از ساختار آسیب‏پذیر فرهنگ به قالب و زمینه آسیب‏شناسى فرهنگى مربوط مى‏شود، همان طور که بحث از شیوه‏ها و عوامل مؤثر تهاجم فرهنگى و یا بحث از ریشه‏ها و عوامل زمینه‏ساز رسوخ فرهنگ وارداتى، در آسیب‏شناسى فرهنگى جاى مى‏گیرد.

اصطلاح آسیب‏شناسى

از فرهنگ واژگان انگلیسى، مفاهیم زیر را مى‏توان براى اصطلاح آسیب‏شناسى استخراج نمود:

1- آسیب‏شناسى، موقعیتى نابهنجار و یا حالتى زیست‏شناختى را گویند که در آن یک ارگانیزم از عملکرد صحیح و مناسب منع شده است. کاربرد این مفهوم در روان‏شناسى بالینى و روان درمانى توسعه‏یافته است‏به گونه‏اى که شامل اختلالاتى مى‏گردد که براى آن‏ها عناصر و عوامل زیست‏شناختى مشخص مى‏توان یافت. اصطلاح آسیب‏شناسى روانى بر همین منوال است.

2- آسیب‏شناسى، مطالعه علمى شرائط فوق (بند 1) را گویند.

3- آسیب‏شناسى، بسته به زمینه خاص علمى و یا پزشکى مفهوم خاص خود را دارد. (15) شاید نتوان براى آسیب‏شناسى، بدون توجه به زمینه خاص علمى، تجربى، پزشکى و یا فرهنگى آن، تفسیرى ارائه کرد. در این صورت، بهترین شیوه توصیف و تبیین آسیب‏شناسى، تفسیر آن، بر اساس زمینه خاصى است که آسیب‏شناسى در آن به کار مى‏رود. و این شیوه، روشن‏ترین وجه ممکن تعریف مى‏باشد، زیرا هر زمینه‏اى از علم، بهداشت و درمان، تجربه و فرهنگ داراى عناصر ماهوى خاص خود است که آن را از سایر زمینه‏ها متمایز مى‏کند.

امروزه، اصطلاح آسیب‏شناسى به عنوان معادل دقیق واژه انگلیسى خود یعنى (Pathology) به کار مى‏رود. از این‏روى، تامل در این واژه و مشتقات آن خالى از فایده نیست. "Patho" ، به مفهوم بیمارى و آسیب است، " Pathology" یعنى آسیب‏شناسى، و "Pathological" به معناى وابسته به آسیب‏شناسى، یا آسیب‏شناختى و اصطلاح پاتولوژیست، (17) به آن دسته از متخصصین پزشکى گفته مى‏شود که با نابهنجارى‏هاى ارگانیک سر و کار دارند. سایر متخصصین از دیگر رشته‏ها، از اصطلاح پاتولوژیکال (18) استفاده مى‏کنند. (19) بر اساس تعریف فرهنگ پیشرفته آکسفورد (Pathology) ، مطالعه علمى آسیب‏ها و بیمارى‏ها واختلالات است، اما اصطلاح ( Pathological) بیانگر آن دسته از نابهنجارى‏ها و بیمارى‏هایى است که دراثر امراض جسمانى یا روانى پدیدار گردیده است. (20)

فرهنگ چیست؟

کلمه فرهنگ هر چند تا حدودى مفهوم روشنى را در اذهان تداعى مى‏کند، اما، ریشه‏یابى لغوى این واژه و تفسیر آن مى‏تواند نقش ویژه‏اى را در تبیین عناصر، مبانى، زمینه‏ها و محتویات یک فرهنگ ایفا کند. در تعریف مفهوم فرهنگ، سلسله مفاهیم ذیل را مى‏توان برشمرد:

1- ادب و تربیت;

2- دانش و معرفت;

3- مجموعه آداب و رسوم;

دانلود تحقیق آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان

در آیین مقدس اسلام، برنامه تربیت نسل جوان، براساس احیای تمام تمایلات فطری، و هدایت همه خواهش های طبیعی استوار است.به عقیده روان شناسان، دوران جوانی و بلوغ، دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است.

شناختن تمایلات طبیعی و تمنیات فطری جوانان و ارضای صحیح و معتدل هر یک از آن تمایلات، اساسی ترین پایه تربیت نسل جوان است.

مربی لایق کسی است که ابتدا، ساختمان طبیعی جوانان را مورد مطالعه دقیق قرار دهد و با بررسی کامل و همه جانبه، تمام خواهش های درون آنان را بشناسد و سپس هرکدام را در جای خود و با اندازه گیری صحیح و عاقلانه ارضاء نماید. چنین تربیتی هم آهنگ با نظام حکیمانه خلقت و بر وفق قانون آفرینش است. چنین تربیتی بهترین و پایدارترین تربیت ها است و می تواند جوانان را به شایستگی بسازد و موجبات خوش بختی و سعادت آنان را فراهم سازد.(۱)

در آیین مقدس اسلام، برنامه تربیت نسل جوان، براساس احیای تمام تمایلات فطری، و هدایت همه خواهش های طبیعی استوار است.به عقیده روان شناسان، دوران جوانی و بلوغ، دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است.

جوانان از هر ملت و نژادی، به طور فطری، خواهان معرفت الهی و سجایای اخلاقی اند. این خواهش عمیق طبیعی باعث شده است که دانشمندان روان شناس، دوران بلوغ و جوانی را سنین ماورای طبیعی بنامند و در مباحث «روان شناسی جوان» مستقلا درباره آن گفت وگو کنند. حتی کودکانی که در خانواده های دور از مذهب و ایمان پرورش یافته اند، در دوران بلوغ علاقه بیش تری از خود نسبت به مسائل مذهبی نشان می دهند؛ اما متأسفانه از آن جا که بشر به مصداق کلام گهربار امیرمؤمنان علی (علیه السلام): لا تری الجاهل الا مفرطاً أو مفرطاً، همیشه در برداشت ها و استنباط ها و در نتیجه در عمل کردها گرفتار افراط ها و تفریط ها یا تندوری ها و کندروی ها است، در این وادی نیز بسیاری به خطا رفته اند.

دسته ای جوانان را یکسره قشری جاهل، ناشی، نافهم، بی تجربه و اصولا غیرقابل اعتماد می دانند، این عده جوانان را برای هیچ امری از امور فردی و اجتماعی لایق و طرف مشاوره و... نمی دانند. به اعتقاد آن ها، جوان باید هم چون موجودی صم و بکم و چشم و گوش بسته به بزرگ ترها توجه کرده و مقلد بی چون و چرای آن ها باشد، و از طرف دیگر، گروهی نیز آن قدر دم از جوان و جوانی می زنند و آن قدر تعابیر عجیب و غریبی درباره آنان به کار می برند که گاه امر بر خود جوانان نیز مشوه و مشکوک می شود.

این جاست که جوان در وادی حیرانی و سرگردانی، دچار اوهام، تخیلات و در نهایت بی هویتی و سرخوردگی و دل زدگی نسبت به تمام امور حتی خود می شود و همیشه از خود می پرسد که آیا به واقع من کیستم؟ در کجای دایره هستی واقع شده ام؟ چه ارزشی دارم؟ چه آینده ای در انتظار من است؟ آیا کسی هست که مرا درک کند؟

اگر موفق نشوم چه؟ اگر شکست بخورم چه خواهد شد؟ فریاد جوان مسلمان در این هیاهوی قرن این است که: هان! ای رهبران! ای متولیان امر دین! ای دل سوختگان، ای بزرگان و اساتید حوزه و دانشگاه! ای کسانی که داغ دین بر سینه دارید! مرا دریابید! مرا، دینم را، اندیشه ام را، تفکراتم را، گذشته ام را، آینده ام را، فرهنگم راه، ارزش هایم را، میراث پربهای اسلامی و ملی ام را و بالاخره من و تمام تعلقات پرارزشم را دریابید.

مگر نمی بینید که چگونه عده ای تمام آن را به حراج ابتذال فرهنگی گذاشته و حاضرند آن را به ثمن بخس معامله کنند؟ مگر نمی بینید که چگونه دشمن برای همه این ارزش ها، دندان طمع تیز کرده است؟

مگر نه این است که ما جوانان مسلمان ایرانی، افتخارآفرینان روزهای پرشکوه انقلاب ۵۷ و هشت سال دفاع مقدس در دهه ۶۰ بوده ایم؟ کام تشنه جوان، منتظر سیراب شدن توسط یک جواب قانع کننده مطابق با فطریات و طبیعیات اوست. پاسخی از سر صدق و صفا.

جوان در این وادی، همیشه به سراغ کسی می گردد که خارج از هیاهوی شعاری و بدون آن که بخواهد از او کالایی بسازد و برای مواقعی خاص استفاده ببرد، بدون آن که در پس پرده شعار حمایت از جوان و جوانان بر موج این شعارها سوار و به اهداف شوم خود برسد، به واقع، او و تمایلات فطری او و دردهای نهفته در درون او و سؤالات پاسخ نگفته او و هزاران خواسته به حق و مشروع او را درک کند و او را بیابد تا مرهمی هرچند مختصر بر دردهای کهنه اش بگذارد. و چه خوش گفت آن پیر جوان دل و آن ره رو راه علی و آن امید دل تمام جوانان مسلمان ایران زمین که: بی توجهی به دغدغه های واقعی جوانان و استفاده از آنان به عنوان کالایی که تنها در مواقع خاص نظیر انتخابات مورد استفاده دارد، امری کاملا غلط و بی انصافی به جوانان است.(۲)

او جوانان ایرانی مسلمان را، رادمردانی می داند که توانستند در دهه ۵۰، سرنوشت یک ملت را تغییر داده و در آن هیاهوی فساد و فحشای حاکم بر جامعه آن روز ایران، معجزه انقلاب اسلامی را بیافرینند، و در دهه شصت، دشمن تا دندان مسلح و متکی به قدرت های بزرگ را با شجاعت و فداکاری به زانو درآورد و اکنون نیز نسل جوان ایران می تواند در دهه ۸۰ و ۹۰ کارهای بسیار بزرگی انجام دهد و خود را به عنوان الگوی جوانان جهان و افکار عمومی ملت ها معرفی نماید.

تحقیق. آسیب‏شناسى فرهنگى

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

به نام خدا

آسیب‏شناسى فرهنگى

یادآورى

اصطلاح آسیب‏شناسى (1) در همه رشته‏هاى علوم، اعم از کاربردى (2) و انتزاعى، (3) پایه (4) و غیر پایه، تجربى (5) و طبیعى، (6) انسانى (7) و غیر انسانى، و به ویژه در روان‏شناسى و تعلیم و تربیت کاربرد خاص خود را دارد. آسیب‏شناسى در زمینه مسائل روان‏شناختى، تربیتى و یا فرهنگى اصولا به مطالعه و بررسى دقیق عوامل زمینه‏ساز، پدیدآورنده، و یا ثبات‏بخش بالینى، روانى، روان - تنى، فیزیولوژیکى، بیولوژیکى، تربیتى و فرهنگى آفات و آسیب‏هاى موجود در آن زمینه‏ها مى‏پردازد. چنین مطالعاتى با هدف تکمیل و تامین فرایندهاى سه‏گانه شناسائى، تشخیص، پیشگیرى و یا درمان صورت مى‏پذیرد، و برآیند آن پیشنهاد راه‏حل‏هاى مناسب براى دفع و یا رفع آفات و آسیب‏ها مى‏باشد. موارد زیر تا اندازه‏اى مى‏تواند ذهن ما را در درک بهتر و برداشت مناسب‏تر از آسیب‏شناسى شفاف‏تر سازد.

در آسیب‏شناسى ریاضى، به عنوان مثال، یک کارشناس و یا متخصص مسائل ریاضى عوامل آسیب‏رسان و آفت‏زائى را که موجب افت دانش‏آموزان در یادگیرى مسائل ریاضى مى‏شوند مورد مطالعه قرار مى‏دهد، و به بررسى میزان آسیب‏رسانى عوامل مزبور و یا آسیب‏پذیرى دانش‏آموزان و دانشجویان مى‏پردازد، و رهیافت‏هاى عملى مناسبى را جهت قویت‏یادگیرى و یا اصلاح و ترمیم شیوه‏هاى تبیین مسائل ریاضى ارائه و پیشنهاد مى‏دهد. در مثال دیگر، یک کارشناس امور کشاورزى، در آسیب‏شناسى کشاورزى، پیرامون آفات و بیمارى‏هایى که موجب آسیب آب و خاک و محصولات کشاورزى مى‏گردد و میزان اثر گذارى آن بیمارى‏ها مطالعه و تحقیق مى‏کند، و در صدد کشف و تدارک داروها و سموم مؤثر و کارآمد براى دفع آسیب‏ها و آفات برمى‏آید. نمونه سوم، آسیب‏شناسى بیولوژیک است که به تحقیق و بررسى پیرامون آسیب‏هاى زیست‏شناختى عوامل میکروب‏زا و آفت‏ساز اختصاص دارد، و در آن شیوه‏هاى گوناگون مبارزه با آفات و آسیب‏هاى بهداشت زیستى مورد بررسى قرار مى‏گیرد.

کاربرد اصطلاح آسیب‏شناسى در علوم انسانى از جمله در تعلیم و تربیت و روان‏شناسى از اهمیت و موقعیت ویژه‏اى برخوردار است. در تعلیم و تربیت، آسیب‏شناسى خانواده، به عنوان نمونه، مسؤولیت‏شناخت‏بیمارى‏هاى خانواده (8) را بر عهده دارد. (9) و یا مثلا: در آسیب‏شناسى زبان (10) بررسى‏علل و عوامل اختلال در زبان‏آموزى و شیوه‏هاى درمان آن مورد توجه آسیب‏شناسى مى‏باشد. (11) در روان‏شناسى، آسیب‏شناسى روانى (12) در رشد، بیانگر وجود نابهنجارى در رفتار کودک، نوجوان، و جوان است. بررسى و بیان مشکلات و اختلالات دوران نوزادى، خردسالى و کودکى، همچنین مطالعه عوامل زمینه‏ساز و سبب‏ساز این اختلالات و میزان شیوع و آثار روانى و یا احیانا روان - تنى آن‏ها، از جمله مباحث و مسائل مورد توجه آسیب‏شناسى روانى در رشد مى‏باشد. (13) نظر به این‏که هر کدام و یا هر گروه از اختلالات روان‏شناختى مزبور علائم و یا تصاویر بالینى مخصوص به خود را دارد، آسیب‏شناس در تشخیص اختلالات روانى کمتر دچار مشکل مى‏شود. اکنون با توجه به برداشت‏ها و مفاهیم فوق، بحث از آسیب‏شناسى فرهنگى را آغاز مى‏کنیم و کلید واژه‏ها، اهمیت موضوع، پیشینه بحث، شیوه‏ها، و مدل‏هاى قابل استفاده در این زمنیه را به تصویر مى‏کشیم.

آسیب‏شناسى فرهنگى

آسیب‏شناسى فرهنگى طبعا به بررسى آفات و آسیب‏هایى مى‏پردازد که رنگ و لعاب فرهنگى دارند، و عناصر شکل دهنده و سازنده عادات، رفتارها و کنش‏هاى رایج افراد یک جامعه را تحت تاثیر خود قرار داده‏اند. آسیب‏هایى این چنین، صرف نظر از میزان تخریب و خسارتى که بر مسائل روبنایى فرهنگ یک ملت‏یا جامعه وارد مى‏سازند، آن‏چنان در متن فرهنگ اصیل آن ملت‏یا جامعه رسوخ مى‏کنند که از درون هسته مقاومت افراد را در برابر مفاسد و آسیب‏هاى فرهنگى تضعیف و آسیب‏پذیر مى‏گردانند. این قبیل کنش‏ها رفته رفته نهادینه شده، حکم آداب و سنن حاکم بر جامعه را پیدا مى‏کند، و در نتیجه، به استحاله فرهنگى و سرانجام به شکل‏گیرى فرهنگى از نوع جدید مى‏انجامد که با فرهنگ اولیه و اصیل تفاوت بارز دارد.

خطر کم رنگ شدن ارزش‏هاى والاى فرهنگى و یا حتى خطر نابودى فرهنگ اصیل و بنیادین جوامع اسلامى ممکن است از درون و بطن جامعه متوجه ساختار فرهنگى جامعه شود، همان‏گونه که مى‏تواند از پذیرش و یا آمادگى براى پذیرش ارزش‏هاى وارداتى فرهنگ بیگانه ناشى گردد. به هر حال، بحث از عوامل و عناصر آسیب‏رسان فرهنگى و یا بحث از ساختار آسیب‏پذیر فرهنگ به قالب و زمینه آسیب‏شناسى فرهنگى مربوط مى‏شود، همان طور که بحث از شیوه‏ها و عوامل مؤثر تهاجم فرهنگى و یا بحث از ریشه‏ها و عوامل زمینه‏ساز رسوخ فرهنگ وارداتى، در آسیب‏شناسى فرهنگى جاى مى‏گیرد.

اصطلاح آسیب‏شناسى

از فرهنگ واژگان انگلیسى، مفاهیم زیر را مى‏توان براى اصطلاح آسیب‏شناسى استخراج نمود:

1- آسیب‏شناسى، موقعیتى نابهنجار و یا حالتى زیست‏شناختى را گویند که در آن یک ارگانیزم از عملکرد صحیح و مناسب منع شده است. کاربرد این مفهوم در روان‏شناسى بالینى و روان درمانى توسعه‏یافته است‏به گونه‏اى که شامل اختلالاتى مى‏گردد که براى آن‏ها عناصر و عوامل زیست‏شناختى مشخص مى‏توان یافت. اصطلاح آسیب‏شناسى روانى بر همین منوال است.

2- آسیب‏شناسى، مطالعه علمى شرائط فوق (بند 1) را گویند.

3- آسیب‏شناسى، بسته به زمینه خاص علمى و یا پزشکى مفهوم خاص خود را دارد. (15) شاید نتوان براى آسیب‏شناسى، بدون توجه به زمینه خاص علمى، تجربى، پزشکى و یا فرهنگى آن، تفسیرى ارائه کرد. در این صورت، بهترین شیوه توصیف و تبیین آسیب‏شناسى، تفسیر آن، بر اساس زمینه خاصى است که آسیب‏شناسى در آن به کار مى‏رود. و این شیوه، روشن‏ترین وجه ممکن تعریف مى‏باشد، زیرا هر زمینه‏اى از علم، بهداشت و درمان، تجربه و فرهنگ داراى عناصر ماهوى خاص خود است که آن را از سایر زمینه‏ها متمایز مى‏کند.

امروزه، اصطلاح آسیب‏شناسى به عنوان معادل دقیق واژه انگلیسى خود یعنى (Pathology) به کار مى‏رود. از این‏روى، تامل در این واژه و مشتقات آن خالى از فایده نیست. "Patho" ، به مفهوم بیمارى و آسیب است، " Pathology" یعنى آسیب‏شناسى، و "Pathological" به معناى وابسته به آسیب‏شناسى، یا آسیب‏شناختى و اصطلاح پاتولوژیست، (17) به آن دسته از متخصصین پزشکى گفته مى‏شود که با نابهنجارى‏هاى ارگانیک سر و کار دارند. سایر متخصصین از دیگر رشته‏ها، از اصطلاح پاتولوژیکال (18) استفاده مى‏کنند. (19) بر اساس تعریف فرهنگ پیشرفته آکسفورد (Pathology) ، مطالعه علمى آسیب‏ها و بیمارى‏ها واختلالات است، اما اصطلاح ( Pathological) بیانگر آن دسته از نابهنجارى‏ها و بیمارى‏هایى است که دراثر امراض جسمانى یا روانى پدیدار گردیده است. (20)

فرهنگ چیست؟

کلمه فرهنگ هر چند تا حدودى مفهوم روشنى را در اذهان تداعى مى‏کند، اما، ریشه‏یابى لغوى این واژه و تفسیر آن مى‏تواند نقش ویژه‏اى را در تبیین عناصر، مبانى، زمینه‏ها و محتویات یک فرهنگ ایفا کند. در تعریف مفهوم فرهنگ، سلسله مفاهیم ذیل را مى‏توان برشمرد:

1- ادب و تربیت;

2- دانش و معرفت;

3- مجموعه آداب و رسوم;

مقاله. آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان

در آیین مقدس اسلام، برنامه تربیت نسل جوان، براساس احیای تمام تمایلات فطری، و هدایت همه خواهش های طبیعی استوار است.به عقیده روان شناسان، دوران جوانی و بلوغ، دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است.

شناختن تمایلات طبیعی و تمنیات فطری جوانان و ارضای صحیح و معتدل هر یک از آن تمایلات، اساسی ترین پایه تربیت نسل جوان است.

مربی لایق کسی است که ابتدا، ساختمان طبیعی جوانان را مورد مطالعه دقیق قرار دهد و با بررسی کامل و همه جانبه، تمام خواهش های درون آنان را بشناسد و سپس هرکدام را در جای خود و با اندازه گیری صحیح و عاقلانه ارضاء نماید. چنین تربیتی هم آهنگ با نظام حکیمانه خلقت و بر وفق قانون آفرینش است. چنین تربیتی بهترین و پایدارترین تربیت ها است و می تواند جوانان را به شایستگی بسازد و موجبات خوش بختی و سعادت آنان را فراهم سازد.(۱)

در آیین مقدس اسلام، برنامه تربیت نسل جوان، براساس احیای تمام تمایلات فطری، و هدایت همه خواهش های طبیعی استوار است.به عقیده روان شناسان، دوران جوانی و بلوغ، دوره بروز احساسات مذهبی و شکفته شدن تمایلات ایمانی و اخلاقی است.

جوانان از هر ملت و نژادی، به طور فطری، خواهان معرفت الهی و سجایای اخلاقی اند. این خواهش عمیق طبیعی باعث شده است که دانشمندان روان شناس، دوران بلوغ و جوانی را سنین ماورای طبیعی بنامند و در مباحث «روان شناسی جوان» مستقلا درباره آن گفت وگو کنند. حتی کودکانی که در خانواده های دور از مذهب و ایمان پرورش یافته اند، در دوران بلوغ علاقه بیش تری از خود نسبت به مسائل مذهبی نشان می دهند؛ اما متأسفانه از آن جا که بشر به مصداق کلام گهربار امیرمؤمنان علی (علیه السلام): لا تری الجاهل الا مفرطاً أو مفرطاً، همیشه در برداشت ها و استنباط ها و در نتیجه در عمل کردها گرفتار افراط ها و تفریط ها یا تندوری ها و کندروی ها است، در این وادی نیز بسیاری به خطا رفته اند.

دسته ای جوانان را یکسره قشری جاهل، ناشی، نافهم، بی تجربه و اصولا غیرقابل اعتماد می دانند، این عده جوانان را برای هیچ امری از امور فردی و اجتماعی لایق و طرف مشاوره و... نمی دانند. به اعتقاد آن ها، جوان باید هم چون موجودی صم و بکم و چشم و گوش بسته به بزرگ ترها توجه کرده و مقلد بی چون و چرای آن ها باشد، و از طرف دیگر، گروهی نیز آن قدر دم از جوان و جوانی می زنند و آن قدر تعابیر عجیب و غریبی درباره آنان به کار می برند که گاه امر بر خود جوانان نیز مشوه و مشکوک می شود.

این جاست که جوان در وادی حیرانی و سرگردانی، دچار اوهام، تخیلات و در نهایت بی هویتی و سرخوردگی و دل زدگی نسبت به تمام امور حتی خود می شود و همیشه از خود می پرسد که آیا به واقع من کیستم؟ در کجای دایره هستی واقع شده ام؟ چه ارزشی دارم؟ چه آینده ای در انتظار من است؟ آیا کسی هست که مرا درک کند؟

اگر موفق نشوم چه؟ اگر شکست بخورم چه خواهد شد؟ فریاد جوان مسلمان در این هیاهوی قرن این است که: هان! ای رهبران! ای متولیان امر دین! ای دل سوختگان، ای بزرگان و اساتید حوزه و دانشگاه! ای کسانی که داغ دین بر سینه دارید! مرا دریابید! مرا، دینم را، اندیشه ام را، تفکراتم را، گذشته ام را، آینده ام را، فرهنگم راه، ارزش هایم را، میراث پربهای اسلامی و ملی ام را و بالاخره من و تمام تعلقات پرارزشم را دریابید.

مگر نمی بینید که چگونه عده ای تمام آن را به حراج ابتذال فرهنگی گذاشته و حاضرند آن را به ثمن بخس معامله کنند؟ مگر نمی بینید که چگونه دشمن برای همه این ارزش ها، دندان طمع تیز کرده است؟

مگر نه این است که ما جوانان مسلمان ایرانی، افتخارآفرینان روزهای پرشکوه انقلاب ۵۷ و هشت سال دفاع مقدس در دهه ۶۰ بوده ایم؟ کام تشنه جوان، منتظر سیراب شدن توسط یک جواب قانع کننده مطابق با فطریات و طبیعیات اوست. پاسخی از سر صدق و صفا.

جوان در این وادی، همیشه به سراغ کسی می گردد که خارج از هیاهوی شعاری و بدون آن که بخواهد از او کالایی بسازد و برای مواقعی خاص استفاده ببرد، بدون آن که در پس پرده شعار حمایت از جوان و جوانان بر موج این شعارها سوار و به اهداف شوم خود برسد، به واقع، او و تمایلات فطری او و دردهای نهفته در درون او و سؤالات پاسخ نگفته او و هزاران خواسته به حق و مشروع او را درک کند و او را بیابد تا مرهمی هرچند مختصر بر دردهای کهنه اش بگذارد. و چه خوش گفت آن پیر جوان دل و آن ره رو راه علی و آن امید دل تمام جوانان مسلمان ایران زمین که: بی توجهی به دغدغه های واقعی جوانان و استفاده از آنان به عنوان کالایی که تنها در مواقع خاص نظیر انتخابات مورد استفاده دارد، امری کاملا غلط و بی انصافی به جوانان است.(۲)

او جوانان ایرانی مسلمان را، رادمردانی می داند که توانستند در دهه ۵۰، سرنوشت یک ملت را تغییر داده و در آن هیاهوی فساد و فحشای حاکم بر جامعه آن روز ایران، معجزه انقلاب اسلامی را بیافرینند، و در دهه شصت، دشمن تا دندان مسلح و متکی به قدرت های بزرگ را با شجاعت و فداکاری به زانو درآورد و اکنون نیز نسل جوان ایران می تواند در دهه ۸۰ و ۹۰ کارهای بسیار بزرگی انجام دهد و خود را به عنوان الگوی جوانان جهان و افکار عمومی ملت ها معرفی نماید.