تحقیق در مورد آشنائی با پروتکل DNS

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آشنائی با پروتکل  DNSDNS از کلمات Domain Name System اقتباس و  یک پروتکل شناخته شده در عرصه شبکه های کامپیوتری خصوصا" اینترنت است . از پروتکل فوق به منظور ترجمه  اسامی کامپیوترهای میزبان و Domain به آدرس های IP استفاده می گردد. زمانی که شما آدرس www.srco.ir را در مرورگر خود تایپ می نمائید ، نام فوق به یک آدرس IP و بر اساس یک درخواست خاص ( query )  که از جانب کامپیوتر شما صادر می شود ، ترجمه می گردد .تاریخچه DNS DNS ، زمانی که اینترنت تا به این اندازه گسترش پیدا نکرده بود و صرفا" در حد و اندازه یک شبکه کوچک بود ، استفاده می گردید . در آن زمان ، اسامی کامپیوترهای میزبان به صورت دستی در فایلی با نام HOSTS درج می گردید . فایل فوق بر روی یک سرویس دهنده مرکزی قرار می گرفت . هر سایت و یا کامپیوتر که نیازمند ترجمه اسامی کامپیوترهای میزبان بود ، می بایست از فایل فوق استفاده می نمود . همزمان با گسترش اینترنت و افزایش تعداد کامپیوترهای میزبان ، حجم فایل فوق نیز افزایش و  امکان استفاده از آن با مشکل مواجه گردید ( افزایش ترافیک شبکه ). با توجه به مسائل فوق ، در سال 1984 تکنولوژی DNS معرفی گردید .

پروتکل DNS DNS  ، یک "بانک اطلاعاتی توزیع شده " است  که بر روی ماشین های متعددی مستقر می شود ( مشابه ریشه های یک درخت که از ریشه اصلی انشعاب می شوند ) . امروزه اکثر شرکت ها و موسسات دارای یک سرویس دهنده DNS کوچک در سازمان خود می باشند تا این اطمینان ایجاد گردد که کامپیوترها بدون بروز هیچگونه مشکلی ، یکدیگر را پیدا می نمایند . در صورتی که از ویندوز 2000 و اکتیو دایرکتوری استفاده می نمائید، قطعا" از DNS به منظور  ترجمه اسامی کامپیوترها به آدرس های IP ، استفاده می شود . شرکت مایکروسافت در ابتدا نسخه اختصاصی سرویس دهنده DNS  خود را با نام ( WINS ( Windows Internet Name Service  طراحی و پیاده سازی نمود . سرویس دهنده فوق مبتنی بر تکنولوژی های قدیمی بود و از پروتکل هائی استفاده می گردید که هرگز دارای کارائی مشابه DNS نبودند .  بنابراین طبیعی بود که شرکت مایکروسافت از WINS فاصله گرفته و به سمت DNS حرکت کند .  از پروتکل DNS  در مواردی که کامپیوتر شما اقدام به ارسال یک درخواست مبتنی بر DNS برای یک سرویس دهنده نام به منظور یافتن آدرس Domain  می نماید ، استفاده می شود .مثلا" در صورتی که در مرورگر خود آدرس www.srco.ir  را تایپ نمائید ،  یک درخواست مبتنی بر DNS از کامپیوتر شما و به مقصد یک سرویس دهنده DNS صادر می شود . ماموریت درخواست ارسالی ، یافتن آدرس IP وب سایت سخاروش است .

پروتکل DNS و مدل مرجع OSI پروتکل DNS معمولا" از پروتکل UDP به منظور حمل داده استفاده می نماید . پروتکل UDP نسبت به TCP دارای overhead کمتری می باشد. هر اندازه overhead یک پروتکل کمتر باشد ، سرعت آن بیشتر خواهد بود . در مواردی که حمل  داده با استفاده از پروتکل UDP با مشکل و یا بهتر بگوئیم خطاء مواجه گردد ، پروتکل DNS از پروتکل TCP به منظور حمل داده استفاده نموده تا این اطمینان ایجاد گردد که داده بدرستی و بدون بروز خطاء به مقصد خواهد رسید .

فرآیند ارسال یک درخواست DNS و دریافت پاسخ آن ، متناسب با نوع سیستم عامل نصب شده بر روی یک کامپیوتر است .برخی از سیستم های عامل اجازه  استفاده از پروتکل TCP برای DNS را نداده و صرفا"  می بایست از پروتکل UDP  به منظور حمل داده استفاده شود . بدیهی است در چنین مواردی همواره این احتمال وجود خواهد داشت که با خطاهائی مواجه شده و عملا" امکان ترجمه نام یک کامپیوتر و یا Domain به آدرس IP وجود نداشته باشد . پروتکل DNS از پورت 53 به منظور ارائه خدمات خود استفاده می نماید . بنابراین  یک سرویس دهنده DNS به پورت 53 گوش داده و این انتظار را خواهد داشت که هر سرویس گیرنده ای که تمایل به استفاده از سرویس فوق را دارد از پورت مشابه استفاده نماید . در برخی موارد ممکن است مجبور شویم از پورت دیگری استفاده نمائیم . وضعیت فوق به سیستم عامل و سرویس دهنده DNS نصب شده بر روی یک کامپیوتر بستگی دارد.

ساختار سرویس دهندگان نام دامنه ها در اینترنت امروزه بر روی اینترنت میلیون ها سایت با اسامی Domain ثبت شده  وجود دارد . شاید این سوال برای شما تاکنون مطرح شده باشد که این اسامی چگونه سازماندهی می شوند ؟ ساختار DNS بگونه ای طراحی شده است که یک سرویس دهنده DNS ضرورتی به آگاهی از تمامی اسامی Domain ریجستر شده نداشته و صرفا" میزان آگاهی وی به یک سطح بالاتر و یک سطح پائین تر  از خود محدود می گردد . شکل زیر بخش های متفاوت ساختار سلسله مراتبی DNS را نشان می دهد :

internic ، مسئولیت کنترل دامنه های ریشه را برعهده داشته که شامل تمامی Domain های سطح بالا می باشد ( در شکل فوق به رنگ  آبی نشان داده شده است) . در بخش فوق تمامی سرویس دهندگان DNS  ریشه قرار داشته و آنان دارای آگاهی لازم در خصوص دامنه های موجود  در سطح پائین تر از خود می باشند ( مثلا" microsoft.com ) . سرویس دهندگان DNS ریشه مشخص خواهند کرد که کدام سرویس دهنده DNS در ارتباط با دامنه های microsoft.com و یا Cisco.com می باشد .هر domain شامل یک Primary DNS  و یک  Secondary DNS می باشد . Primary DNS ، تمامی اطلاعات مرتبط با Domain خود را نگهداری می نماید. Secondary DNS به منزله یک backup بوده و در مواردی که Primary DNS با مشکل مواجه می شود از آن استفاده می گردد .

تحقیق در مورد آشنائی با ریجستری ویندوز 2003 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آشنائی با ریجستری ویندوز 2003

چهار شنبه ۲۴ آبان ۱۳۸۵

هر نرم افزار برای ذخیره اطلاعات مورد نیاز خود از ساختارهای داده ئی مختلفی استفاده می نماید . ساختارهای داده ، دارای نقشی اساسی در یک نرم افزار می باشند و در صورت بروز اشکال ، ادامه حیات نرم افزار با مشکل اساسی مواجه می گردد . اختلال ایجاد شده به نوع و جایگاه ساختمان داده بستگی داشته و در برخی موارد ممکن است نرم افزار قادر به ادامه حیات عادی خود نباشد .  سیستم های عامل به عنوان مهمترین نرم افزار سیستم نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با توجه به جایگاه برجسته آنان در مدیریت منابع سخت افزاری و نرم افزاری ، اهمیت و حساسیت ساختارهای داده ئی آنان مضاعف می گردد، چراکه با بروز اشکال در هر یک از ساختمان داده های مورد نیاز یک سیستم عامل، درمدیریت  آن اختلال ایجاد می گردد و دامنه آن گریبانگیر سایر نرم افزارها می گردد. توجه داشته باشیم که سیستم عامل محیط عملیاتی لازم برای اجرای سایر برنامه های کامپیوتری را فراهم می نماید . بدیهی است با بروز اشکال ، امکان ایجاد و مدیریت محیط اجرائی مورد نیاز سایر برنامه ها وجود نخواهد داشت . در برخی موارد و با توجه به جایگاه یک ساختمان داده  ، می بایست مجددا" سیستم عامل بر روی ماشین نصب گردد . هر سیستم عامل  به منظور مدیریت اطلاعات مورد نیاز خود از ساختمان داده های مختلفی  استفاده می نماید که هر یک دارای وظایف و جایگاه مختص به خود می باشند .سیستم عامل ویندوز نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بدون شک ریجستری (Registry ) ، یکی از مهمترین و حساس ترین  ساختمان داده های موجود در ویندوز است  که با توجه به جایگاه برجسته آن لازم است که با آن بیشتر  آشنا شویم .

ریجستری و ماهیت آن  ریجستری که همزمان با عرضه ویندوز 95 ارائه گردید ، محلی‌ به منظور ذخیره داده های منحصربفرد در ارتباط با پیکربندی ماشین و کاربر است . به عبارت دیگر ، ‌ریجستری یک بانک اطلاعاتی بزرگ است که تمامی اطلاعات پیکربندی در ارتباط با کاربر ، برنامه ها  و سخت افزار را در خود نگهداری می نماید. دامنه اطلاعات ذخیره شده در بانک اطلاعاتی فوق بسیار گسترده بوده و مواردی همچمون رنگ زمینه ، رویه ، Screen saver  تا رمزهای عبور محلی را شامل می شود.  ریجستری با هدف جایگزین شدن با فایل های ini. طراحی گردید .در فایل های ini. ، اطلاعات پیکربندی در فایل های متن ذخیره می گردید که امکان ویرایش آنان به سادگی وجود داشت . فایل های فوق علیرغم مزایائی همچون کم حجم بودن و ویرایش آسان ، دارای محدودیت هائی نظیر ظرفیت کم و عدم حمایت از چندین کاربر می باشند. ریجستری با این هدف طراحی گردید تا بتواند  علاوه بر غلبه محدودیت های اشاره شده ، امکان بازیافت تنظمیات پس از بروز مشکل در سیستم را نیز فراهم نماید .

تحقیق در مورد آشنائی اولیه با IPv6

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آشنائی اولیه با IPv6 اینترنت از بدو پیدایش تاکنون ، منشاء تحولات عظیمی در حیات بشریت بوده است و ضریب استفاده از آن در اکثر کشورهای جهان همچنان سیر صعودی را طی می نماید. به جرات می توان گفت که طراحان اولیه اینترنت هرگز تصور اینچنین رشدی را نمی کردند . بدیهی است که طراحی انجام شده در برخی موارد پس از گذشت ده ها سال با چالش های جدی مواجه شود و انتظاری جزء این هم وجود ندارد . به عنوان نمونه ، پروتکل IP که یکی از پروتکل های اساسی در اینترنت است ، بگونه ای طراحی نشده است که بتواند از تعداد بیشماری دستگاه و کاربر متصل به اینترنت حمایت نماید . علاوه بر این ، هم اینک درخواست های متعددی مبنی بر استفاده از مواردی نظیر  ویدئو ، صوت و دستگاه های بی سیم ( نظیر موبایل ) توسط برنامه ها وجود دارد که قطعا" در آینده شتاب بیشتری خواهد گرفت .  در اوایل سال 1990 ، IETF ( برگرفته از Internet Engineering Task Force   ) که مسئولیت استانداردسازی اینترنت را برعهده دارد اعلام نمود که پروتکل IP ( با نام Ipv4 ) دارای محدودیت هائی در زمینه آدرس دهی است و از همان زمان بر طراحی نسخه ای جدید از پروتکل فوق تاکید و در نهایت در سال 1995 نسخه اولیه IPv6.0 آماده گردید .

پروتکل و جایگاه آن در شبکه های کامپیوتری کامپیوترها و سایر دستگاه های شبکه ای به منظور ارتباط با یکدیگر از پروتکل استفاده می نمایند . تاکنون پروتکل های متعددی در عرصه شبکه های کامپیوتری طراحی و پیاده سازی شده است . TCP/IP که مشتمل بر خانواده ای از پروتکل های شبکه ای است ، نمونه ای در این زمینه است که از آن در اینترنت استفاده می گردد. اینترنت متشکل از شبکه های جداگانه متعددی است که توسط روتر به یکدیگر متصل شده اند .هر پروتکل موجود در خانواده TCP/IP با یک هدف خاص طراحی و دارای وظایف از قبل تعریف شده و کاملا" مشخصی است .  پروتکل IP ( برگرفته از Internet Protocol  ) یکی از اعضاء خانواده پروتکل TCP/IP است که در لایه شبکه فعالیت می نماید . از پروتکل فوق به منظور انتقال دیتاگرام (datagram) بین کامپیوترها استفاده می گردد . دیتاگرام از یک هدر و فیلد داده تشکیل می گردد . هر هدر دیتاگرام شامل آدرس مقصد است ( اطلاعات مورد نیاز برای توزیع دیتاگرام به مقصد مورد نظر ) . بدین ترتیب ، امکان ارسال هر دیتاگرام به صورت جداگانه وجود خواهد داشت . دیتاگرام هائی که دارای یک session می باشند می توانند از مسیرهای مختلفی ارسال گردند . بدیهی است در چنین مواردی همواره این احتمال وجود خواهد داشت که دیتاگرام ها با همان اولویتی که ارسال شده اند به مقصد مورد نظر نرسند و با توجه به شرایط موجود ، اولویت دریافت آنها در مقصد متفاوت از اولویت ارسال در مبداء باشد . هر اینترفیس شبکه در شبکه های داخلی بزرگ دارای یک و یا چندین آدرس IP منحصربفرد است . یک اینترفیس شبکه می تواند دارای یک و یا چندین آدرس IP باشد ولی یک آدرس IP نمی تواند به چندین اینترفیس شبکه نسبت داده شود . استفاده از IPv6 در سالیان گذشته روند کندی را داشته است ولی اخیرا" این وضعیت با توجه به ضرورت های موجود تغییر و شتاب بیشتری پیدا نموده است ( خصوصا" در اروپا و آسیا ) . بر اساس گزارش منتشر شده توسط NRO ( برگرفته از Number Resource Organization   ) فضای آدرس دهی IPv4  قابل دسترس از طریق RIRs ( برگرفته از Regional Internet Registries ) ، تا دو سال دیگر به اتمام می رسد . علاوه بر این ، تعداد زیادی از کشورهای در حال توسعه نمی توانند آدرس های IP مورد نیاز خود را به منظور حمایت از کاربران خود درخواست نمایند . در برخی از کشورها نظیر امریکا اعلام شده است که تا سال 2008 تمامی شبکه های عملیاتی می بایست از IPv6 استفاده نمایند . با توجه به این که اکثر نرم افزارها و تجهیزات مورد نیاز در شبکه می بایست از IPv6  حمایت نمایند و شرکت های تولید کننده سیستم عامل نیز در سیستم عامل خود بتوانند از آن بطور کامل حمایت نماید ، این انتظار وجود دارد که تا دو سال دیگر زمینه استفاده کامل از IPv6 فراهم گردد .

IPv4 و محدودیت های آن قبل از بررسی پروتکل IPv6 ، اجازه دهید در ابتدا به برخی از ویژگی های پروتکل IPv4 که هم اینک استفاده می گردد ، اشاره ای داشته باشیم .

پروتکل IP از جمله پروتکل های حیاتی در اینترنت است که هم اینک از  نسخه شماره چهار که به آن IPv4  گفته می شود، استفاده می گردد .  

با این که پروتکل IPv4 دارای عملکردی فوق العاده است ولی دارای محدودیت های مختص به خود  است .  

پروتکل IPv4 در سال 1970 ابداع شده است و در آن زمان هیچکس فکر نمی کرد که زمانی فرا خواهد رسید که برای انجام بسیاری از کارها استفاده از پروتکل فوق به یک ضرورت تبدیل گردد . حمایت از یک شبکه سراسری با میلیون ها کامپیوتر ، انتقال داده ، صوت و تصویر نمونه هائی از کاربرد IP در شبکه های مدرن امروزی است .  

در IPv4 امنیت تعبیه نشده است و به همین دلیل است که پروتکل هائی دیگر نظیر IPSec با رویکرد امنیتی پیاده سازی شده است .  

مهمترین چالش IPv4 ، محدودیت فضای آدرس دهی آن است . پس از گذشت چندین سال از عمومیت اینترنت ، عدم وجود تعداد آدرس های IP به یکی از نگرانی های اصلی در اینترنت تبدیل گردید .  

 NAT ( برگرفته از Network Address Translation ) به منظور غلبه بر محدودیت تعداد آدرس های IP ابداع گردید. فناوری فوق این امکان را فراهم می نماید که کامپیوترهای موجود در یک شبکه اختصاصی ( داخلی ) از آدرس های خصوصی به منظور ارتباط با یکدیگر استفاده نمایند ولی از یک آدرس IP عمومی به اشتراک گذاشته شده برای تمامی ارتباطات اینترنت استفاده نمایند .  

پروتکل IPv4 از 3/ 4 میلیارد آدرس IP حمایت می نماید.ظاهرا" عدد قابل توجهی است ولی فراموش نکنید که هم اینک 5 /6 میلیارد انسان در کره زمین زندگی می کنند و برخی از آنان

تحقیق؛ آشنائی با ورزش صخره‌نوردی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

آشنائی با ورزش صخره‌نوردی

آنچه به‌عنوان یک شکل سنتی صخره‌نوردی آغاز شده است امروزه به سمت یک فعالیت رقابتی و تفریحی رایج رشد پیدا کرده است. صخره‌نوردی یکی از ورزش‌هائی است که اخیراً در سرتاسر آمریکا توسعه‌یافته است.

تخمین زده شده است که بیش از ۳۰۰،۰۰۰هزار نفر از مردم آمریکا بر روی دیواره‌های سنگی صخره‌نوردی می‌کنند. بنابراین با افزایش چنین مشارکت مردمی صدمات ناشی از آن هم افزایش پیدا می‌کنند، در نتیجه یک حرکتی آغاز شده که بیشتر یک نوآموز در آغاز کار با آن روبه‌رو است و کارشناسان صخره‌نوری امیدوارند که بتوانند از این صدمات به‌نحوی پیشگیری کنند.

● توصیه‌هائی به صخره‌نوردان

صخره‌نوردی یک ورزش شدید و طاقت‌فرسا است. شما باید دارای قدرت بالائی به‌ویژه در پشت (کمر) و شانه‌ها و بازوها و ران‌ها باشید. البته برخی از صخره‌نوردان ممکن است متوجه نشوند که برای آغاز به‌کار آمادگی ذهنی دقیقاً مهم می‌باشد. برای مثال باید از کل بدنتان آگاهی داشته باشید، مانند اینکه کجا دست‌ها و پاهایتان را بگذارید قبل از اینکه حرکت بعدی را انجام دهید. هم‌چنین شما باید بتوانید بر تنش‌های تکراری در زمانی که سعی در حفظ تعادل دارید متمرکز شوید تا در یک وضعیت درست برای حرکت بعدی قرار گیرید.

● انواع صدماتی که صخره‌نوردان متحمل آن می‌شوند

نگرانی عمده و تازه در صخره‌نوردی خطر آسیب‌ها به‌ویژه در انگشتان و دست‌ها است، توانتر و شدت صدمات در صخره‌نوردان بستگی به برخی از متغیرها دارد از جمله: تجربه و شرایط صخره‌نورد، نوع صخره‌نوری، ارزیابی پیشگیرانه و درمان بعد از ایجاد صدمات. در ادامه به صدمات عمده‌ای که در صخره‌نوردی شایع هستند می‌پردازیم.

▪ مشکلات حفرهٔ کوبیتال:

در زمانی‌که فشار بر روی محل عضلات بازوئی قدامی و دو سر بازوئی هنگامی‌که وزنه را به طرف بدن می‌کشیم رخ می‌دهد و می‌تواند منجر به تورم و استرین محل برخورد عضله و تاندون گردد.

▪ اپی‌کنوندیلیتیس جانبی:

که شامل تورم بیرونی‌ترین تاندون‌هائی است که عضلات ساعد را به آرنج متصل می‌کنند. این عضلات اجازه می‌دهند که بازو باز شود. (در خط مستقیم).

▪ استرین لیگامنت دوطرفی انگشت:

که شامل استرین لیگامنت‌هائی است (بافتی که مرتبط با استخوان‌هاست) و مفاصل انگشت را حمایت می‌کنند. این شرایط معمولاً سبب نیاز به حفظ حمایت درصد بالائی از وزن بدن به‌وسیله یک انگشت می‌باشد.

▪ بین انگشتان (IP):

ورم مفصلی شامل تورم مفصل انگشت و ساختار مایع در کپسول مفصل می‌باشد، که می‌تواند منجر به آرتریت شود.

▪ انگشت صخره‌نوردان:

صدمه‌ای است که منجر به کشش تاندون بازکننده، که به‌وسیله تاندون‌هائی که در مفاصل انگشتان از روی همدیگر عبور می‌کنند حمایت و احاطه می‌شوند و علت آن این است که شما سعی می‌کنید وزن بدنتان را با یکی یا دو تا از انگشتان تحمل کنید.

▪ کارپال تونل سندروم:

شرایطی است که در حدود ۲۵% صخره‌نوردان که فشار بر روی عصب مدیان دست آنها می‌آید ایجاد می‌شود و سبب درد و بی‌حسی عضو می‌گردد.

آسیب‌هائی که به‌شکل سقوط کردن و یا در معرض ارتفاع بالا قرار گرفتن رخ می‌دهد، می‌توانند بر قوهٔ تشخیص و هماهنگی چشم و دست کوهنورد تأثیر بگذارند و یا به‌شکل عدم توجه و دقت شما و دیگر افرادی که با شما صخره‌نوری می‌کنند مؤثر باشد. شکستگی‌ها (شکستگی‌های استخوان‌ها) مچ پا و درشت نی (استخوان ساق پا) که به‌صورت شایع در صخره‌نوردان و افرادی که سقوط کرده‌اند دیده می‌شوند. در برخی موارد سقوط می‌تواند آسیب‌های شدید به‌سر، گردن و کمر باشد که در نتیجه سبب اختلال جسمانی و یا مرگ می‌شود.

● آیا این صدمات قابل پیشگیری هستند؟

در هر ورزشی، استفاده بیش از حد از یک قسمت بدن می‌تواند منجر به آسیب شد. اقداماتی برای پیشگیری برداشته شده، مانند استفاده از فنون کوهنوردی که نباید در یک زمان فشار بیش از حد بر روی یک دست و یا انگشت باشد که می‌تواند در نقش بزرگ‌ترین بخش پیشگیری از صدمات باشد. برخی از صخره‌نوردان داخلی (سالنی) برای تسهیل در کارشان از دستگیره‌های بزرگ استفاده می‌نمایند و این اجازه را به آنها می‌دهند که مواضع را درست و محکم بگیرند. زمانی‌که فشار بر روی انگشتان می‌آید کوهنوردان باید بین بالا رفتن از کوه، استراحت و ریکاوری فاصله بیندازند.

● یادآوری

برخی از واژه‌های تکنیکی و تاکتیکی مرتبط با صخره‌نوردی که ضروری است قبل از تلاش کردن به‌طور یکنواخت استفاده شوند که اینها بالا رفتن را آسان‌تر می‌کنند و کوهنوردان مبتدی در ابتدای کارشان باید با این اصول کوه‌پیمائی آشنا شوند، مانند گرداله (سنگ آب سوده) بالا رفتن افقی فقط در چندپائی زمین و کار کردن با شیوه‌هائی برای پیشبرد بیشتر کوهنوردی، مانند چند قله‌ای که منجر به بالا رفتن (بالا رفتن از سنگ‌هائی که در مقابل ما قرار دارد تا رسیدن به صدپائی در ارتفاع). یک روش عمده و خوب این است که تمرینات کلی در کوهنوردی محلی و داخلی سبب تسهیل در بالا رفتن می‌شود و شما متوجه می‌شوید که فائق آمدن بر موانع دیواره‌ها برای سطوح مختلف به مهارت نیاز دارد و با دستگیره‌هائی که نزدیک و دور از هم بر روی دیواره‌ها بسته می‌شوند برای یک فرد مبتدی مشکلات دیواره‌ها را بیشتر می‌کند در نتیجه کوهنوردان اذیت می‌شوند و با یک تنش بزرگ مواجه می‌شوند.

● مزایای کوهنوردی

کوهنوردی به‌عنوان یک تمرین بدنی فوق‌العاده و کلی که شامل بیشتر گروه‌های عضلانی عمده می‌شود، می‌تواند به‌وسیله بیشتر گروه‌های سنی انجام بگیرد، کوهنوردی می‌تواند در کسب اعتماد به نفس و تبدیل مسائل و راه‌حل مهارت‌ها

تحقیق. آشنائی با کارت شبکه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

آشنائی با کارت شبکه

کارت شبکه ، یکی از مهمترین عناصر سخت افزاری در زمان پیاده سازی یک شبکه کامپیوتری است . هر کامپیوتر موجود در شبکه ( سرویس گیرندگان و سرویس دهندگان ) ، نیازمند استفاده از یک کارت شبکه است . کارت شبکه ، ارتباط بین کامپیوتر  و  محیط انتقال ( نظیر کابل ها ی مسی و یا فیبر نوری ) را فراهم می نماید .اکثر مادربردهای جدیدی که از آنان در کامپیوترهای شخصی استفاده می گردد ، دارای یک اینترفیس شبکه ای onboard می باشند . کامپیوترهای قدیمی و یا کامپیوترهای جدیدی که دارای اینترفیس شبکه ای onboard نمی باشند ، در زمان اتصال به شبکه ، می بایست بر روی آنان یک کارت شبکه نصب گردد.شکل زیر یک نمونه کارت شبکه را که دارای یک پورت RJ-45 است را نشان می دهد .

وظایف کارت شبکه

برقراری ارتباط لازم بین کامپیوتر و محیط انتقال

تبدیل داده : داده ها بر روی گذرگاه ( bus ) کامپیوتر به صورت موازی حرکت می نمایند . نحوه حرکت داده ها بر روی محیط  انتقال شبکه به صورت سریال است . ترانسیور کارت شبکه ( یک ارسال کننده و یا دریافت کننده ) ، داده ها را از حالت موازی به سریال و بالعکس تبدیل می نماید .

ارائه یک آدرس منحصربفرد سخت افزاری : آدرس سخت افزاری (MAC ) درون تراشه ROM موجود بر روی کارت شبکه نوشته می گردد . آدرس MAC در واقع یک زیر لایه از لایه  Data Link مدل مرجع OSI می باشد . آدرس سخت افراری موجود بر روی کارت شبکه ، یک آدرس منحصربفرد را برای هر یک از کامپیوترهای  موجود در شبکه ، مشخص می نماید . پروتکل هائی نظیر TCP/IP از یک سیستم آدرس دهی منطقی ( آدرس IP ) ، استفاده می نمایند . در چنین مواردی قبل از دریافت داده توسط کامپیوتر ، می بایست آدرس منطقی به آدرس سخت افزاری ترجمه گردد .

انتخاب کارت شبکه برای انتخاب یک کارت شبکه ، می بایست پارامترهای متعددی را بررسی نمود :

سازگاری با معماری استفاده شده در شبکه : کارت های شبکه دارای مدل های متفاوتی با توجه به معماری استفاده شده در شبکه ( اترنت ، Token ring )می باشند . اترنت ، متداولترین معماری شبکه در حال حاضر است که در شبکه هائی با ابعاد بزرگ و کوچک ، استفاده می گردد .

سازگاری با throughput شبکه : در صورتی که یک شبکه اترنت سریع (سرعت 100Mbps ) پیاده سازی شده است ، انتخاب یک کارت اترنت با سرعت 10Mbps تصمیم مناسبی در این رابطه نخواهد بود . اکثر کارت های شبکه جدید قادر به سوئیچینگ اتوماتیک بین سرعت های 10 و 100Mbps می باشند ( اترنت معمولی و اترنت سریع )

سازگاری با نوع اسلات های خالی مادربرد : کارت های شبکه دارای مدل های متفاوتی با توجه به نوع اسلات مادربرد می باشند. کارت های شبکه PCI درون یک اسلات خالی PCI  و کارت هائی از نوع ISA در اسلات های ISA نصب می گردند . کارت شبکه می بایست متناسب با یکی از اسلات های خالی موجود بر روی مادربرد، انتخاب گردد. اسلات آزاد به نوع مادربرد  بستگی داشته و در این رابطه گزینه های متعددی نظیر ISA,PCI و EISA می تواند وجود داشته باشد . شکل زیر یک نمونه مادربرد را که دارای اسلات های ISA و PCI است ، نشان می دهد :

 گذرگاه ISA که از کلمات Industry Standard Architecture  اقتباس شده است، استاندارد استفاده شده در کامپیوترهای IBM XT است . استاندارد فوق در ابتدا به صورت هشت بیتی مطرح و در سال 1984 نوع شانزده بیتی آن نیز عرضه گردید. تعداد زیادی از تجهیزات سخت افزاری نظیر مودم ، کارت صدا و کارت های شبکه بر اساس استاندارد فوق تولید و عرضه شده اند . برخی از مادربردهای جدید دارای اسلات های PCI بوده  و از کارت های ISA  حمایت نمی نمایند . ( کارت های PCI دارای سرعت بیشتری نسبت به ISA می باشند ) . PCI در سال 1993 معرفی و یک گذرگاه سی و دو بیتی است . PCI 2.1 شصت و چهار بیت را حمایـت می نماید .کارت های شبکه PCI با توجه به پتاسیل های موجود دارای استعداد لازم به منظور ارائه سرعت و کارآئی بیشتری نسبت به کارت های ISA می باشند :

بافرینگ : حافظه تراشه ها ( RAM )  بر روی کارت شبکه قرار داشته و از آن به عنوان بافر استفاده می گردد .از حافظه فوق به منظور نگهداری اطلاعاتی که در انتظار پردازش می باشند و یا اطلاعاتی که می بایست بر روی شبکه منتشر شوند ، استفاده می گردد .

 DMA و یا Direct Memory Access ، کامپیوترهائی که از DMA حمایـت می نمایند، امکان ارسال و یا دریافت داده از حافظه را مستقیما" و بدون درگیرکردن پردازنده فراهم می نمایند .

Bus Mastering . کارت های شبکه می توانند بگونه ای طراحی شوند که مستقیما" بدون استفاده از پردازنده کامپیوتر و یا واسطه ای دیگر به حافظه RAM کامپیوتر دستیابی داشته باشند . ویژگی فوق به کارت های شبکه اجازه می دهد که bus را کنترل نموده و داده ئی را به حافظه RAM کامیپوتر ارسال و یا دریافت نمایند .

نصب کارت شبکه برای نصب کارت شبکه می توان مراحل زیر را دنبال نمود :

باز نمودن کیس کامپیوتر و نصب کارت شبکه در یکی از اسلات های آزاد

بستن کیس و متصل نمودن کابل به پورت کارت شبکه

راه انداری کامپیوتر . در صورتی که یک کارت Plug&Play  تهیه شده است و از سیستم عاملی استفاده  می شود  که تکنولوژی Plug & Play را حمایت می نماید ، تنها