تحقیق درباره؛ نقش آینه کاری در معماری 5ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

نقش آینه کاری در معماری

آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند.

آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند . آینه کار با ایجاد اشکال و طرحهای تزیینی منظم و بیشتر هندسی از قطعات کوچک و بزرگ آینه در سطوح داخلی بنا فضائی درخشان و پرتلالو پدید می آورد که حاصل آن بازتاب پی در پی نور در قطعات بی شمار آینه و ایجاد فضائی پر نور ، دل انگیز و رؤیایی است .

● پیدایش آینه کاری

مدارک تاریخی نشان می دهد که تزیین بنا با آینه برای نخستین بار در شهر قزوین پایتخت شاه تهماسب اول و در دیوان خانه ای که او به سال ۹۵۱ ق آغاز و به سال ۹۶۵ ق به پایان رساند آغاز شده است . خواجه زین العابدین علی عبدی بیگ نویدی شیرازی در کتاب (( دوحه الازهار )) که پیش از سال ۹۵۵ ق . سروده شده در وصف دیوان خانهٔ قـزوین و ایـوان آینه کاری شـده آن ابیات زیر را می سراید :

زهـی فـرخ بتـای عـالـم آرای

که در عالم ندیدی کس چنان جای

به هـر یکجـا نبـش ایوان دیگر

جهـان آرا نـگـارستـان دیـگر

بهـر ایـوان کـه آیـد در مقابل

شـود آینیـهٔ بـخشـش مـقابـل

پس از انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان به سال ۱۰۰۷ ق آینه کاری در کاخهای تازه ساز این شهر و کاخ اشرف (بهشهر) گسترش یافت . در تزیین بسیاری از کاخهای سلطنتی اصفهان که به نوشتهٔ شاردن شمار آنها از ۱۳۷ فزونتر بود از آینه کاری استفاده شد . از میان آنها کاخ معروف به (آینه خانه) که به سبب کاربرد بسیار آینه در آن بدین نام شهرت داشت از همه زیباتر بود . (آینه خانه) چون چهلستون ایوانی با ۱۸ ستون آینه کاری شده داشت و تالار و سقف ایوان و دیوارهای آن را با آینه های یک پارچه به درازای ۵/۱ تا ۲ متر و پهنای یک متر آراسته بودند.

بازتاب تصویر زاینده رود و بیشه های ساحل شمالی آن در آینه های این بنا منظره ای دلپذیر به وجود مـی آورد . میـرزا مظفـر که به سال ۱۰۷۶ ق . در ردهٔ منشیان دربـار شاه عباس دوم صفوی بوده اشعـاری در وصـف (آینه خانه) سـروده و آن را (عشرت سرای) شاه صفـی می خـواند . از سروده های او روشن است که این کاخ و کاخ (هفت دست) در دورهٔ شاه صفی آغاز و در دورهٔ شاه عباس دوم پایان یافته است . بخشی از آنچه او دربارهٔ (آینه خانه) سروده چنین است :

فـانـوس و شمـع قـدی و پـا تـا سـر آینـه

رویت صباح عهد عید ، ترا پیکر آینه

نقـاش صنـع لـم یـزل از سـایـهٔ تـو بسـت

بر پرده های دیدهٔ هفت اختر آینـه

این جلوه گاه کیست که در هر طرف در او

صـورت نمـای گشتـه زیکدیگر آینـه

عشـرت سـرای شاه صفـی دان کـز او بـود

روشـن چـراغ اختـر چشـم هـر آینه

خـوانـد خـط جبیـن مـلائـک بــه نـه فلـک

افتـد اگـر ز روی تو عکس در آینـه

در کاخ چهلستون نیز که بین سالهای ۱۰۵۲ ق تا ۱۰۷۸ ق در دورهٔ پادشاهی شاه عباس دوم بنا شده از آینه با گستردگی استفاده کرده اند . در این کاخ آینه های قدی یا بدن نما و قطعات کوچک آینه و شیشه های رنگین برای آراستن سقف و بدنه ایوان و تالار به کاررفته و بدنهٔ ۱۸ ستون ایوان نیز با شیشه های رنگین و آینه تزیین شده بود.

جملی کارری (Gemlli Careri) جهانگرد ایتالیائی که سفرنامهٔ خود را به سال ۱۱۰۵ ق به روزگار شاه سلیمان صفوی نوشته در شرح بازدید خود از کاخ میرزا طاهر حاکم آذربایجان می نویسد : در یکی از حیاطهای داخلی کاخ اتاق آینه کاری زیبائی وجود دارد که نه تنها دیواره حتی روی بخاری آن نیز با قطعات درخشان آینه تزیین شده و در زیر تابش آفتـاب صحنـه ای خیـره کننده ایجاد می کند . پیداست که این جهانگرد برای نخستین بار با چنین آرایه ای در معماری روبرو و از دیدن آن شگفت زده شده است .

برافتادن صفویان و ناپایداری سیاسی و اقتصادی سرچشمه گرفته شده از آن برای مدتی آینه کاری را دچار رکود کرد . نخستین بنای آینه کاری شده پس از این دوره دیوانخانهٔ کریمخان زند در شیراز بود که آنهم به سال ۱۲۰۹ ق به فرمان آقا محمد خان قاجار ویران شد و ستونهای یک پارچه حجاری شده و درهای خاتم و آینه های بزرگ آن را برای توسعه و بازسازی ایوان دارالاماره تهران (ایوان تخت مرمر کنونی) به تهران حمل کردند .

تحقیق درمورد نقش آینه کاری در معماری 5ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

نقش آینه کاری در معماری

آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند.

آینه کاری را باید واپسین ابتکار هنرمندان ایرانی در این گروه هنرهای زیبا دانست که ایرانیان در معماری داخلی و تزیین درون نما به کار گرفته اند . اجراکنندگان این شاخه از هنر که به دقت، ظرافت و حوصلهٔ بسیار در کار نیازمند است از زمان پیدایش تاکنون همواره هنرمندان ایرانی بوده و هستند . آینه کار با ایجاد اشکال و طرحهای تزیینی منظم و بیشتر هندسی از قطعات کوچک و بزرگ آینه در سطوح داخلی بنا فضائی درخشان و پرتلالو پدید می آورد که حاصل آن بازتاب پی در پی نور در قطعات بی شمار آینه و ایجاد فضائی پر نور ، دل انگیز و رؤیایی است .

● پیدایش آینه کاری

مدارک تاریخی نشان می دهد که تزیین بنا با آینه برای نخستین بار در شهر قزوین پایتخت شاه تهماسب اول و در دیوان خانه ای که او به سال ۹۵۱ ق آغاز و به سال ۹۶۵ ق به پایان رساند آغاز شده است . خواجه زین العابدین علی عبدی بیگ نویدی شیرازی در کتاب (( دوحه الازهار )) که پیش از سال ۹۵۵ ق . سروده شده در وصف دیوان خانهٔ قـزوین و ایـوان آینه کاری شـده آن ابیات زیر را می سراید :

زهـی فـرخ بتـای عـالـم آرای

که در عالم ندیدی کس چنان جای

به هـر یکجـا نبـش ایوان دیگر

جهـان آرا نـگـارستـان دیـگر

بهـر ایـوان کـه آیـد در مقابل

شـود آینیـهٔ بـخشـش مـقابـل

پس از انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان به سال ۱۰۰۷ ق آینه کاری در کاخهای تازه ساز این شهر و کاخ اشرف (بهشهر) گسترش یافت . در تزیین بسیاری از کاخهای سلطنتی اصفهان که به نوشتهٔ شاردن شمار آنها از ۱۳۷ فزونتر بود از آینه کاری استفاده شد . از میان آنها کاخ معروف به (آینه خانه) که به سبب کاربرد بسیار آینه در آن بدین نام شهرت داشت از همه زیباتر بود . (آینه خانه) چون چهلستون ایوانی با ۱۸ ستون آینه کاری شده داشت و تالار و سقف ایوان و دیوارهای آن را با آینه های یک پارچه به درازای ۵/۱ تا ۲ متر و پهنای یک متر آراسته بودند.

بازتاب تصویر زاینده رود و بیشه های ساحل شمالی آن در آینه های این بنا منظره ای دلپذیر به وجود مـی آورد . میـرزا مظفـر که به سال ۱۰۷۶ ق . در ردهٔ منشیان دربـار شاه عباس دوم صفوی بوده اشعـاری در وصـف (آینه خانه) سـروده و آن را (عشرت سرای) شاه صفـی می خـواند . از سروده های او روشن است که این کاخ و کاخ (هفت دست) در دورهٔ شاه صفی آغاز و در دورهٔ شاه عباس دوم پایان یافته است . بخشی از آنچه او دربارهٔ (آینه خانه) سروده چنین است :

فـانـوس و شمـع قـدی و پـا تـا سـر آینـه

رویت صباح عهد عید ، ترا پیکر آینه

نقـاش صنـع لـم یـزل از سـایـهٔ تـو بسـت

بر پرده های دیدهٔ هفت اختر آینـه

این جلوه گاه کیست که در هر طرف در او

صـورت نمـای گشتـه زیکدیگر آینـه

عشـرت سـرای شاه صفـی دان کـز او بـود

روشـن چـراغ اختـر چشـم هـر آینه

خـوانـد خـط جبیـن مـلائـک بــه نـه فلـک

افتـد اگـر ز روی تو عکس در آینـه

در کاخ چهلستون نیز که بین سالهای ۱۰۵۲ ق تا ۱۰۷۸ ق در دورهٔ پادشاهی شاه عباس دوم بنا شده از آینه با گستردگی استفاده کرده اند . در این کاخ آینه های قدی یا بدن نما و قطعات کوچک آینه و شیشه های رنگین برای آراستن سقف و بدنه ایوان و تالار به کاررفته و بدنهٔ ۱۸ ستون ایوان نیز با شیشه های رنگین و آینه تزیین شده بود.

جملی کارری (Gemlli Careri) جهانگرد ایتالیائی که سفرنامهٔ خود را به سال ۱۱۰۵ ق به روزگار شاه سلیمان صفوی نوشته در شرح بازدید خود از کاخ میرزا طاهر حاکم آذربایجان می نویسد : در یکی از حیاطهای داخلی کاخ اتاق آینه کاری زیبائی وجود دارد که نه تنها دیواره حتی روی بخاری آن نیز با قطعات درخشان آینه تزیین شده و در زیر تابش آفتـاب صحنـه ای خیـره کننده ایجاد می کند . پیداست که این جهانگرد برای نخستین بار با چنین آرایه ای در معماری روبرو و از دیدن آن شگفت زده شده است .

برافتادن صفویان و ناپایداری سیاسی و اقتصادی سرچشمه گرفته شده از آن برای مدتی آینه کاری را دچار رکود کرد . نخستین بنای آینه کاری شده پس از این دوره دیوانخانهٔ کریمخان زند در شیراز بود که آنهم به سال ۱۲۰۹ ق به فرمان آقا محمد خان قاجار ویران شد و ستونهای یک پارچه حجاری شده و درهای خاتم و آینه های بزرگ آن را برای توسعه و بازسازی ایوان دارالاماره تهران (ایوان تخت مرمر کنونی) به تهران حمل کردند .

آینه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اختراع آینه

آینه چگونه اختراع شد؟ کدام مخترع اندیشه ساخت آن را در سر پرورانید؟ چه کسی برای اولین بار خود را در آینه دید؟

اینها سوالاتی است که شاید هرگز جواب واقعی و قاطع برای آنها نتوان یافت ، زیرا به دورانی از زندگی بشر بر می گردد که ثبت و ضبط وقایع امکان نداشته است ، یا اگر هم امکان داشته با گذشت زمان از میان رفته است .

احتمال می رود که انسان برای اولین بار آینه را در طبیعت کشف کرده باشد . سطح یک آبگیر آرام ، تصویر را همچون آینه منعکس می کند و در زبان فارسی واژة «آبگینه» یا «آب‌گونه» که ریشة آئینه و‌آینه است ، بخوبی دلالت بر این معنی دارد . کاوشهای باستان شناسان نشان می دهد که در مصر باستان ، در عصری که از پنج هزار سال پیش هم فراتر می رود ، آینه وجود داشته و نمونه هایی از آن در قبور فراعنه به دست آمده است . در تمدن کهن جزیرة کرت ، معروف به تمدن «مینوسی» که قدمتش از 4500 سال پیش در می گذرد ، زنان چنان اهمیتی برای آینه قائل بودند که آن را در تابوت خود قرار می دادند تا پس از مرگ هم به خیال خود از تماشای نقش خویشتن

محروم نمانند!

در آن دوران کهن هنوز شیشه اختراع نشده بود و آینه ها از مس و مفرغ به صورت ورقه های کاملاً صیقلی ساخته می شد و دسته هایی داشت که با نقوش جالب و زیبا تزئین شده بود . از حفریات باستان شناسی در یونان و ایتالیا و نقاط مختلف خاورمیانه نمونه های بسیاری از این آینه های فلزی کهن به دست آمده است که نشانگر رواج عام آینه در آن عصر است .

از آینه های فلزی تا شیشه ای

از میان اقوام کهن ، قوم «اتروسک» که زمانی در آسیای صغیر می زیستند و سپس به ایتالیا مهاجرت کردند ، در ساخت آینه های برنزی منقوش ، با دسته‌ها و قاب های نفیس و پرنقش و نگار ، چیره دستی خاصی داشتند و چنانکه از پژوهشهای باستان شناسان بر می آید ، نزد زنان این قوم آینه دارای ارزشی بیش از طلا و جواهر بود . برعکس در میان قوم «مایا» که قبل از کشف قارة آمریکا توسط کریستف کلمب تمدن کهنسالی در آمریکای مرکزی بنیان نهاده بودند ، داشتن آینه یک امتیاز خاص مردان به شمار‌می‌آمد و هر مرد «مایا» می بایست همواره و همه جا آینه ای همراه خود داشته باشد.

در قرون وسطی آینه های فولادی که صیقلی تر و شفاف تر از انواع مسی و مفرغ و برنزی آن بود رواج فراوان یافت و قرنها مورد استفاده قرار گرفت ، تا اینکه ناگهان تحولی پیش آمد و کاربرد شیشه در ساخت آینه کشف شد . زمان این تحول در اروپا قرن 12 میلادی است و اولین آینه های شیشه ای عبارت بودند از صفحه‌ای شیشه‌ای که پشت آن با ورقة نازکی از سرب اندود شده بود اما ظاهراً این تکنیک اختراع اروپائیان نیست و باید زادگاه آن را در چین و هند و یا به احتمال قوی در خاورمیانه جستجو کرد . در قرن دوازدهم علوم و صنایع در سرزمینهای پهناور اسلامی به اوج ترقی رسیده بود . از آن جمله اخترشناسی ، پزشکی ، ریاضیات ، کاغذسازی ،

تحقیق در مورد آینه 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه:

هنر:

حکایت هنر حکایت انسانها است. انسانهای در بند کشیده که تازیانه های بیداد قامتشان را استوارتر و محکم تر کرده است و در تمامی سالهای سراسر ظلم و بیداد و اسارت هنر تنها دریچه برای رساندن پیامهای مظلومانه و مقاومت های سر سختانه آنها بوده است.

هنر نه تجملی و نه اضافی است. بلکه هنر تبلوری از حس زیباشناسی و خلاقیت های انسانی است و در خدمت زندگی قرار گرفته است. هنر یعنی زیبا شناسی، خداوند عالم را به بهترین وجه و انسان را به زیباترین صورت آفریده است. انسان نیز به دنبال زیبایی است . او زیبایی های محسوس را با حواس خود و زیبایی های معنوی را با ذهن خود درک می کند . تربیت هنری شرایط گرایش کودکان به زیبایی ها و دوری از زشتی ها را فراهم می آورد.

هنر ارتباط با طبیعت است: انسان جزئی از نظام یکپارچه طبیعت است و در طبیعت زندگی می کند. او با استفاده از تمام حواس خود جهان رامشاهده می کند و رنگ و شکل و اندازه و جنس عناصر آن را می شناسد و از زیبایی های ان لذت می برد. و طبیعت را منبع الهام آفرینش های هنری می شناسد.

هنرمندان سرزمین ما از گل خام زیباترین ظروف را می ساختند و با نقوش بسیار ساده نگرانیها و رنجهای زمان خود را به نگرش مردمان امروز می رساندند. آنان با بهره گیری از عناصر خدادادی و نهفته دردل خاک آثاری گرانبها و با ارزش و دقیق بوجود آورده اند و ابداعات آنان در قرن های بعد مورد استفاده اقوام و ملل دیگر قرار گرفت.

آینه:

تعریف آینه:

صفحه ای شفاف از فلز پرداخت شده یا شیشه که به وسیله بازتاب نور است و نگاره اشیاء مقابل خود را می نماید. هزاران سال پیش از شناخت فلز و ساختن آینه فلزی آدمی از آب همچون آینه استفاده می کرد. افسانه کهن یونانی نارسیس این سخن را تأیید می کند. احتمالاً آینه یکی از نخستین ابزارهای دست ساخت ادمی است که با شناخت فلز و توانایی در پرداخت آن ساخته شده است.

انواع آینه:

1. آینه فلزی:

از کاوشهای باستان شناسی در سرزمین های متمدن جهان کهن نمونه های گوناگون از آینه های فلزی که هماه با کالبد زنان به خاک سپرده شده به دست آمده است و بر سنگ نگاره های مصری نگاره زنانی که آینه فلزی در دست دارند نقش گردیده است. بازیافته های باستانشناسی در ایران نشان می دهد مردمی که در هزاره4 ق م در سیلک کارشان می زیستند از آینه سازی آگاهی داشته اند.

2. آینه مسی:

این آینه ها گرد و از مس و تقریباً به شکل صفحه محدب بودند. آینه های مسی دسته داری نیز در کاوش های دشت لوت بدست آمده که تعلق به هزاره 3 ق م است. با آغاز دوره مفرغ در پایان هزاره3ق م آینه های مفرغی جایگزین آینه های مسی شد. در کاوش های شوش تپه حصار دامغان، خوروین قزوین، املش گیلان و نیز در میان برنزهای لرستان به این گونه آینه ها دست یافته ایم که همانند آینه های مسی برخی دسته دارو بعضی پایه دارند. دسته و پایه این آینه ها بیشتر پیکره زنانی است که آینه را با دو دست بر بالای سر نگه داشته اند.

3. آینه های برنزی:

به کارگیری برنز در ساخت آینه تغییر دیگری با خود به همراه داشت و آن ساخت اینه های یک رویه برنزی به وسیله قالب گیری و به روش ریخته گری بود که پشت آنها را با نقش های گوناگون برجسته می آراستند. نمونه ای از این گونه آینه ها که در سده 3 ق م ساخته شده در گرما نشاهان بدست امده است. بهره گیری از نقره ناب- آهن، پولاد و افزودن نقره به آمیزه فلزی که آینه از آن ساخته می شد پیشرفتی بسیار در آینه سازی پدیدآورد.

این گونه اینه ها پرداخته تر و شفاف تر بودند. افزودن روکشی از نقره نیک پرداخت شده بر آینه های فلزی تا سده های 2و3 ق م رواج داشت. نمونه ای از این دست آینه های برنزی متعلق به دوره سامانی در کاوش های املش به دست آمده که پس از گذشت سده ها هنوز بخشی از درخشندگی خود را داراست.

4. آینه های شیشه ای:

آینه شیشه ای در سده اول نخستین بار در شهر صیدون که در شیشه گری شهرت بسیار داشت اختراع و ساخته شد. در پایان روزگار امپراتوری روم آینه های شیشه ای جای آینه های فلزی سیم اندود را گرفت. در کاوشهای باستانشناسی هفتوان تپه سلماس آینه های شیشه ای آینه های شیشه ای کوچکی با پوششی از قیر به دست آمده که همانند آینه های امروزی است و به آغاز سده 4 م تعلق دارد و به نظر می رسد در ساخت آنها نقره یا سیماب بکار رفته باشد.

از دوره ساسانی قاب آینه سیمینی در دست است که بخش شیشه ای آن از میان رفته و نقش پشت آن نگاره یک مرغابی است که گرداگرد آن را طراحی اسلیمی پوشانده است. تا پیش از پایان سده های میانه، هر چند روش ساختن آینه ها شیشه ای، با پوششی از لایه فلزهایی چون سیم، زر، قلع، سرب با آمیزه ای از سرب، آنتیمون و قلع گداخته و گاهی ریختن سیماب بر یک صفحه نازک قلع و نهادن جام شیشه بر آن شناخته شده بود، اما هنوز آینه های فلزی به ویژه آینه های فولاد و نقره بیشتر به کار می رود.

پس از برافتادن ساسانیان فلز کاری در ایران به ویژه در سده های نخستین اسلامی، کم و بیش بر همان روش دوره پیشین بود.همانندی ساخت آینه ها در دوره اسلامی و نگاره ها و آرایه های پشت آن ها با نگاره های ظروف نقره ای ساسانی شاهد این مدعاست.

با این حال کاربرد خط کوفی در حاشیه آرایه پشت آینه که بیشتر حاوی طلب عزت، نیکی، فراوانی و تندرستی برای دارنده آن است منشأ اسلامی دارد.

آینه های گرد دسته دار و بی دسته که از یک سو پرداخته و شفاف و ازسوی دیگر آراسته به نقش و نگارهایی برجسته چون پیکره های انسان و با جانور و گل و برگ و خطوط تزئینی به ویژه خط کوفی بودند. در سده های پی در پی در دوره اسلامی ساخته می شد. بخش میانی پشت آینه های بی دسته همواره برجستگی کوچکی داشت با حلقه ای در آن که از این حلقه برای آویختن آینه به دیوار استفاده می کردند. آینه های دسته دار نیز گذشته از آرایه های پشت دارای دسته های آراسته و سوهانکاری شده و پیکره دار بودند.

آینه معمولاً در شهرهایی که مرکز فلز کاری بود ساخته می شد شهر همدان در سده های نخستین اسلامی از مهمترین این مراکز بود و آینه های ساخت ایتن شهر شهرت بسیار داشت. چیره دستی مردم فارس در