لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
آشنایی با آیین تائوئیسم
مکتب تائو / دائو (Taoism)به لائوتسه (tse_lao) حکیم (متوفاى 517 ق .م ) منسوب است . در اینکه آیا وى وجود خارجى داشته است یا صرفا یک شخص افسانه اى است ،
میان دانشمندان اختلاف وجود دارد. به گونه اى که از سنت به دست مى آید وى در سال 604 ق .م . در چین به دنیا آمد و مدتى در دربار پادشاه سمت بایگان داشت . وى پس از چندى شغل خود را رها کرد و براى پرداختن به صفاى روح از همه امور حتى کسب علم دست کشید و در خانه خود ماند. مردم درباره او کنجکاو شدند و براى آگاهى از انیشه هاى وى به دیدار او شتافتند. گفته مى شود کنفوسیوس نیز به دیدار وى رفت . وى از مراجعات مردم خسته شد و بدین جهت از سرزمین خود مهاجرت کرد. یکى از دروازه بانان شهر او را در حال عزیمت دید و از خواهش کرد که به وى چیزى بیاموزد. لائوتسه در کنارى ایستاد و رساله اى را به او املا کرد که تاکنون باقى است و نام آن تائوته چینگ یعنى رساله تائو و خاصیت آن ، است . این رساله شامل سخنان کوتاهى است که معناى بعضس از آنها روشن نیست . رساله را به دروازه بان داد و از آنجا عبور کرد و دیگر خبرى از او باز نیامد. برخى گفته اند وى در سال 517 ق .م . درگذشت .کسانى که لائوتسه را شخصى افسانه اى مى دانند، مى گویند فلسفه منسوب به وى از زمان کنفوسیوس قدیمتر است و رساله یاد شده نیز قبلا وجود داشته است .
1- لائوتسه و فلسفه تائوته چینگ
رساله منسوب به لائوتسه محصول اندیشه یک تن نیست ، بلکه در طول قرون حک و اصلاحاتى در آن صورت گرفته است ، اما بیشتر محتویات آن از قرن چهارم قبل از میلاد است .از دیدگاه فیلسوفان قدیم چین هر گونه فعل و انفعالات جهان تحت تاءثیر نظامى است که تائو نامیده مى شود. تائو در زبان چینى به معناى راه است و در اصل به بستر رودخانه اطلاق مى شده است . مى شده است . پیروان این فلسفه براى تحولات جهان قانونى ثابت مانند بستر رودخانه قائل بودند و مى گفتند تائو آغاز و انجامى ندارد و پس از پدید آمدن جهان مادى ، تائو نیز براى ایجاد تناسب ، در آن جریان یافته است . از این رو، واژه تائو به کاسموس (cosmos) یونانى که به معناى تناسب است ، نزدیک مى شود. یونانیان جهان را کاسموس مى نامیدند.در رساله تائوته چینگ آمده است که هر گاه اشیاء در بستر طبیعى خود سیر کنند با کمال تناسب حرکت خواهند کرد؛ زیرا این حرکت با تائو هماهنگ است ، ولى هر گاه چیزى از بستر طبیعى منحرف شود تناسب خود را از دست مى دهد. هدف نهایى انسان باید آن باشد که خود را با تائو هماهنگ کند.
2- چگونه تسه و مقالات او
چوانگ تسه پس از لائوتسه ، معروفترین فیلسوف تائوئیسم است و گفته مى شود وى در قرن چهارم قبل از میلاد تعالیم استاد فرضى خود، لائوتسه را نشر داده است . به این حکیم سى و سه مقاله نسبت داده اند که بسیارى از آنها قطعا از اوست . وى تحولات جهان را به شکل دورانى ترسیم مى کرد و معتقد بود که اضداد بر یکدیگر تاءثیر مى گذارند و از میان مى روند. او معتقد به نیست خیر و شر بود و براى بیان اندیشه هاى خود از تمثیلهاى بسیارى استفاده مى کرد.
3- دین رسمى
براى نخستین بار در سال 165 م . یکى از پادشاهان چین معبدى به نام لائوتسه بنا کرد و هدایاى تقدیم داشت ، ولى تائوئیسم پیشرفت چندانى نکرد تا آنکه در قرن هفتم میلادى این آیین در چین رسمیت یافت . در آن زمان آیین بودا و مکتب کنفوسیوس در چین پیشرفت کرده بودند. افرادى به این عنوان که آیین بودا از کشور هندوستان به چین سرایت کرده و یک آیین بومى نیست ، به ترویج تائوئیسم پرداختند. آنان آداب و رسومى را بنا نهادند و براى چیزهاى مختلف خدایانى را مطرح کردند. با این حال ، این آیین در چین پیروان اندکى داشت و کم کم از صحنه بیرون شد. با آنکه دولت کمونیستى چین با افکار مذهبى شدیدا مبارزه مى کند، هنوز هم افرادى به جنبه هاى جادویى این آیین علاقه دارند.
کتاب «عرفان و مکتب تائوئیسم» سى و شش فصل دارد و بالغ بر 500 صفحه است. مؤلف این کتاب توشى هى کو ایزوتسو یکى از محققان بزرگ و معروف ژاپنى است که براى نخستین بار قرآن کریم را به زبان ژاپنى ترجمه کرد. ایزوتسو این کتاب را ابتدا زمانى نگاشت که در مؤسسه مطالعات اسلامى دانشگاه مک گیل، مونترآل کانادا به تدریس فلسفه اسلامى مشغول بود. متن آن گرچه داراى مضامین فلسفى عرفانى است اما تقریبا ساده و قابل فهم است. این کتاب در سال 67 ـ 1966 در ژاپن نیز به چاپ رسید.
کتاب در دو بخش جداگانه تدوین شده است، در بخش اول، مولف ابتدا به طرح و تحلیل مهمترین دیدگاههاى فکرى ابن عربى و لائوتسه مىپردازد که هر کدام تحقیقى جداگانه و مستقل به شمار مىآیند سپس نظام فکرى عرفانى و ما بعد الطبیعى ابن عربى را با عرفان و اندیشه تائوئیزم مقایسه مىکند و چنین نتیجه مىگیرد که هر چند این دو از نظر تاریخى با یکدیگر ارتباطى ندارند اما داراى ویژگیها و صفاتى مشترکند که در تبادل افکار ملتها در طول تاریخ، سودمند بوده است. او در فهم و تفسیر آراء ابن عربى عمدتا از شرح عبدالرزاق کاشانى (متوفى 1330 میلادى) بر فصوص الحکم و در بعضى موارد از شرح قیصرى و جامى استفاده کرده است. ایزوتسو همه آثار ابن عربى را مورد بررسى قرار نداده است بلکه تکیهاش بر یکى از مهمترین آثار ابن عربى یعنى فصوص الحکم است. مؤلف مىگوید: نمىتوان انکار کرد که ما بعد الطبیعه موجود در اندیشههاى ژرف و عمیق «تائوئیسم» با تصور ابن عربى درباره «وجود» شباهت زیادى دارد، البته، لائوتسه و چوانگ تسه نیز اوجى از سنت معنوى عرفانى را بیان مىکند که از نظر تاریخى کاملا با عرفان اسلامى متفاوت است.
فصل اول: مؤلف در این فصل مىگوید از نظر ابن عربى جهان پیرامون ما که آن را بر طبق عادت «واقعى» مىپنداریم چیزى جز خواب و رؤیا نیست و واقعیتى که پیرامون ماست واقعیت به معناى دقیق کلمه نیست. به عبارت دیگر چنین وجودى، وجود حقیقى نیست. شناخت وجود در حقیقت ما بعد الطبیعى خود از شناخت اشیاى محسوس در همان واقعیت محسوس آنها براى شخصى که در عالم رؤیاست و آنها را در همان عالم مىبیند، کمتر نیست. مؤلف سپس به ذکر این حدیث نبوى مىپردازد، الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا (مردم خوابند آن گاه که مىمیرند بیدار مىشوند). . اما هنگامى که مىگوید اشیاى خارجى واقعیت ندارند به این معنا نیست که آنها پوچ و هیچند بلکه به این معناست که وجود حقیقى ندارند. سپس به تفسیر حضرات خمسه مىپردازند که هر کدام بجز حضرت غیب الغیوب که منبع همه تجلیات است، نمایانگر ظهور یا نحوهاى از وجود حقه مطلقه در حضور فى نفسه اویند. این حضرات عبارتند از:
1 ـ حضرت ذات، عالم غیب مطلق یا غیب الغیوب 2 ـ حضرت اسماء و صفات، ظهور الوهیت 3 ـ حضرت افعال، ظهور ربوبیت 4 ـ حضرت امثال و خیالات 5 ـ حضرت محسوسات و مشاهدات.
فصل دوم: مباحث عمده این فصل آن است که وجود حقیقى را حتى نمىتوان خدا نامید، وجود مطلق در مطلق بودن و غیب وجود خود تجلى ندارد و نمىتوان آن را شناخت، آن مرتبه ذات یا غیب الغیوب است، اما از نظر فلسفى تنها چیزى که مىتوان به آن نسبت داد، «بودن» است . این مرتبه را که مرتبه الوهیت، یا مقام جمع و غیب مضاف نیز مىخوانند، ذات در آن با جمیع اسماء و صفات ملاحظه مىشود. مؤلف نظرات ابن عربى و عبدالرزاق کاشانى را درباره سؤال فرعون از موسى در مورد ماهیت خداوند بتفصیل بیان مىکند و با ذکر آیه قرآنى قال فرعون و ما رب العالمین، قال رب السماوات و الارض و ما بینهما ان کنتم موقنین (فرعون گفت: پروردگار جهانیان چیست؟ گفت: اگر به یقین مىپذیرید، اوست که آسمانها و زمین و هر چه میان آنهاست بیافریده (1) به بررسى کلمه «ما» (چیست) مىپردازد و مىگوید: فرعون در سؤال از موسى با کلمه «ما» بر آن شد که موسى را بیازماید اما موسى داناتر از آن بود که به فرعون پاسخى ماهوى دهد، زیرا مىدانست که نمىتوان خداوند را به حد تعریف کرد.
فصل سوم: این فصل درباره خودشناسى انسان است. وجود مطلق را آن گاه مىتوان شناخت که به مرتبه ربوبیت نزول کند. اما ابن عربى در پاسخ به این سؤال که وجود مطلق و غیر قابل ادراک چگونه و کجا به عنوان خداوند تجلى مىیابد، با نقل این روایت که من عرف نفسه فقد عرف ربه، مىگوید که تنها راه صحیح شناخت وجود مطلق براى ما این است که ابتدا خود را بشناسیم، انسان با شناخت نفس خود از دو راه مىتواند به خداوند معرفت حاصل کند. اول معرفة به من حیث انت، دوم معرفة به من حیث هو لا من حیث انت. مع ذلک شناخت وجود مطلق در ذات لا یتناهى و غیب مکنونش محال است.
فصل چهار: در این فصل مؤلف به تعریف و بیان معانى «تنزیه» و «تشبیه» در علم کلام قدیم مىپردازد و مىگوید تنزیه و تشبیه در کلام سنتى مقابل همند و با یکدیگر جمع نمىشوند . اما اختلاف دیدگاه ابن عربى از این دو اصطلاح آنجا است که مىگوید تنزیه در وجود مطلق به «اطلاق» و تشبیه به «تقید» وجود اشاره مىکند لا به این معنا تنزیه و تشبیه قابل جمع و مکمل یکدیگرند و تصور خداوند باید همراه با تنزیه و تشبیه باشد. ابن عربى نوح را مظهر صفت تنزیه و معتزله را که منکر صفات خداوند بودند مظهر «تشبیه» مىداند. (2) سپس به نقل و تفسیر بعضى از آیات مربوط به تنزیه و تشبیه مىپردازد. از نظر او اندیشه درستى که تنزیه و تشبیه را یکى مىسازد این است که ما واحد را در کثیر و کثیر را در واحد یا کثیر را همچون واحد و واحد را بسان کثیر مشاهده کنیم. ابن عربى فهم این نوع تقابل همزمان را «حیرت» مىخواند، زیرا محسوسات عالم مادى براى انسان در حکم قطعى به این که هستى واحد است یا کثیر، مانع ایجاد مىکنند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 37 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :
آیین نامه حفاظت ساختمان
پائیز 88
آییننامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاهها
ماده 1: کلیه کارگاههای موجود و کارگاههایی که در آتیه تاسیس میشوند باید مقررات عمومی مربوط به حفاظت و بهداشت کار را که در این آییننامه مقرر میشود طبق ماده 48 قانون کار رعایت نمایند.
فصل اول - ساختمان
ماده 2: ساختمان کارگاهها و کارخانهها باید با وضع آب و هوای محل متناسب باشد.
ماده 3: برای هر کارگر در کارگاه حداقل باید 12 متر مکعب فضا منظور گردد و فضای اشغال شده بهوسیله ماشین آلات یا ابزار و اثاثیه مربوط بهکار همچنین فضای بالاتر از ارتفاع سه متر جزء فضای مزبور محسوب نمیشود.
ماده 4: سقف و بدنه و کف عمارات کارگاه باید با مصالحی ساخته و اندود شود که از نفوذ رطوبت بهداخل کارگاه جلوگیرینماید و حتیالامکان مانع نفوذگرما و یا سرمای خارج گردد.
ماده 5:کف عمارات کارگاه باید هموار و بدون حفره بوده و به نحوی مناسب مفروش شود که قابل شستشو باشد و تولید گرد و غبار نکند و موجب لغزیدن کارگران نگردد.
در مواردی که نوع کار اقتضای ریخته شدن آب را به کف کارگاه داشته باشد باید کف کارگاه دارای شیب متناسب و مجرای مخصوص برای خروج آب و جلوگیری از جمع شدن آب در کف کارگاه باشد.
ماده 6:در محلهایی که مواد شیمیایی و سمی بکار میبرند باید بدنه دیوار کارگاه تا یک متر و شصت سانتیمتر ارتفاع از کف زمین قابل شستشو باشد.
ماده 7:در صورتی که در ساختمان کارگاه دهانهها یا سوراخهایی موجود باشد که احتمال سقوط اشخاص برود باید بهوسیله نصب پوششهای فلزی محکم و نردههایی که حداقل ارتفاع آن 60 سانتیمتر باشد موجبات جلوگیری از سقوط اشخاص و رفع خطر بعمل آید.
ماده 8:عرض پلکان عمومی کارگاه باید حداقل 120 سانتیمتر و پاگردهای آن متناسب با عرض مزبور باشد. در مورد پلکانهایی که بیش از چهار پله دارد در طرف باز پلکان باید نرده محکم نصب شود و در مسیر پلکان نباید هیچگونه مانعی وجود داشته باشد.
ماده 9:عمارات کارگاه باید به تناسب وسعت محل کار به اندازه کافی در و پنجره برای ورود نور و هوا داشته باشد.
ماده 10:کارگاههایی که وسایل کار و نوع محصول آن طوری است که بیشتر در معرض حریق واقع میشود حتی الامکان باید با مصالح نسوز ساخته شوند.
فصل دوم - روشنایی
ماده 11:در هر کارگاه بایستی روشنایی کافی (طبیعی یا مصنوعی) متناسب با نوع کار و محل تامین شود. در صورتی که برای روشنایی از نور مصنوعی قوی استفاده شود باید برای ممانعت از ناراحتیچشم حبابهای مخصوصی نصب گردد.
ماده 12:کلیه پنجرههای بدنه و سقف که جهت روشنایی اطاقها تعبیه شده و کلیه چراغها و حبابها باید نظیف نگاه داشته شود.
فصل سوم - تهویه و حرارت
ماده 13:محل کار در هر کارگاه باید بطوری تهویه شود که کارگران همیشه هوای سالم تنفس نمایند. در مورد محلهای کار پوشیده مقدار حداقل هوای لازم برای هر کارگر بر حسب نوع کار در هر ساعت 30 الی 50 متر مکعب میباشد.
ماده 14:در کارگاههایی که دود و یا گاز و یا گرد و غبار و یا بخارهای مضر ایجاد میشود باید مواد مزبور با وسایل فنی موثر طوری از محل تولید به خارج کارگاه هدایت شود که مزاحمت و خطری برای کارگران ایجاد ننماید.
ماده 15:درکارگاههایی که تهویه طبیعی کافی نباشد باید از وسایل تهویه مصنوعی استفاده شود.
ماده 16:هر کارگاه باید دارای وسائلی باشد که در زمستان و تابستان درجه حرارت داخلی آن به وضع قابل تحملی نگاهداری شود.
فصل چهارم - جلوگیری از آتش سوزی و مبارزه با حریق
ماده 17: در هر سالن کار به تناسب تعداد کارگران باید درهای یک طرفهای که به خارج باز شوند بنام درهای نجات وجود داشته باشد و درهای مزبور به راهروها و یا معابر خروجی ساختمان منتهی شوند.
ماده 18: درهای خروجی نجات هیچوقت نباید قفل باشد و باید بهوسیله علایم و یا چراغهای مخصوصی از داخل مشخص باشد.
ماده 19: کلیه پلکانها و پاگردها در ساختمانهای بلندتر از دو طبقه (طبقه اول 5 متر و سایر طبقات هر کدام 4 متر محاسبه میشود) باید با مصالح ساختمانی نسوز ساخته شوند.
ماده 20: درهایی که به طرف پلکان باز میشود باید لااقل فاصلهای به اندازه عرض در تا نخستین پله برای توقف داشته باشد.
ماده 21: در کارگاههایی که بیشتر احتمال بروز حریق میرود باید وسایل مخصوص اعلام خطر (آژیر) بکار رود بهطوریکه در تمام محوطه کار اعلام خطر شنیده شود.
ماده 22: کارفرما موظف است مواد محترقه مورد نیاز کارخانه را در تانکها و مخازنی که مقاوم در مقابل آتش باشند نگهداری نماید و این مخازن و تانکها باید از محل کار مجزا و فاصله کافی داشته باشند.
ماده 23: در نقاطی که مواد منفجره و یا مواد سریع الاحتراق یا سریع الاشتعال وجود دارد استعمال دخانیات و روشن کردن و حمل کبریت - فندک و امثال آنها باید ممنوع گردد.
ماده 24: در موارد زیر تعبیه و نصب برقگیر الزامی است:
الف- ساختمانهایی که در آن مواد قابل احتراق و یا انفجار تولید و یا ذخیره و انبار میشود.
ب- تانکها و مخازنی که بنزینونفتوروغن و یا موادقابلاشتعالدیگر درآنها نگهداری میشود.
ج - کورههای مرتفع و دوکشهای بلند.
فصل پنجم - ماشین آلات، پوشش و حفاظ ماشین آلات
ماده 25: کلیه قسمتهای انتقال دهنده نیرو (ترانسمیسیون) از قبیل تسمه، فلکه، زنجیر و چرخ دنده و امثال آن و همچنین قسمتهایی از ماشینها که امکان ایجاد سانحه برای کارگر داشته باشد باید دارای پوشش و یا حفاظ با استقامت کافی باشد.
ماده 26: قبل از شروع به تعمیر و نظافت و روغنکاری ماشینها باید بطور اطمینان بخشی آنها را متوقف ساخت.
تبصره - هنگام راه انداختن ماشینها به منظور آزمایش یا پس ازتعمیر لازمست اینکار با ابزار مطمئن بهوسیله متخصصینفنی تحتنظر مدیر فنی و یا نماینده فنی ذیصلاحیت او انجام گیرد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 37 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :
آیین نامه حفاظت ساختمان
پائیز 88
آییننامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاهها
ماده 1: کلیه کارگاههای موجود و کارگاههایی که در آتیه تاسیس میشوند باید مقررات عمومی مربوط به حفاظت و بهداشت کار را که در این آییننامه مقرر میشود طبق ماده 48 قانون کار رعایت نمایند.
فصل اول - ساختمان
ماده 2: ساختمان کارگاهها و کارخانهها باید با وضع آب و هوای محل متناسب باشد.
ماده 3: برای هر کارگر در کارگاه حداقل باید 12 متر مکعب فضا منظور گردد و فضای اشغال شده بهوسیله ماشین آلات یا ابزار و اثاثیه مربوط بهکار همچنین فضای بالاتر از ارتفاع سه متر جزء فضای مزبور محسوب نمیشود.
ماده 4: سقف و بدنه و کف عمارات کارگاه باید با مصالحی ساخته و اندود شود که از نفوذ رطوبت بهداخل کارگاه جلوگیرینماید و حتیالامکان مانع نفوذگرما و یا سرمای خارج گردد.
ماده 5:کف عمارات کارگاه باید هموار و بدون حفره بوده و به نحوی مناسب مفروش شود که قابل شستشو باشد و تولید گرد و غبار نکند و موجب لغزیدن کارگران نگردد.
در مواردی که نوع کار اقتضای ریخته شدن آب را به کف کارگاه داشته باشد باید کف کارگاه دارای شیب متناسب و مجرای مخصوص برای خروج آب و جلوگیری از جمع شدن آب در کف کارگاه باشد.
ماده 6:در محلهایی که مواد شیمیایی و سمی بکار میبرند باید بدنه دیوار کارگاه تا یک متر و شصت سانتیمتر ارتفاع از کف زمین قابل شستشو باشد.
ماده 7:در صورتی که در ساختمان کارگاه دهانهها یا سوراخهایی موجود باشد که احتمال سقوط اشخاص برود باید بهوسیله نصب پوششهای فلزی محکم و نردههایی که حداقل ارتفاع آن 60 سانتیمتر باشد موجبات جلوگیری از سقوط اشخاص و رفع خطر بعمل آید.
ماده 8:عرض پلکان عمومی کارگاه باید حداقل 120 سانتیمتر و پاگردهای آن متناسب با عرض مزبور باشد. در مورد پلکانهایی که بیش از چهار پله دارد در طرف باز پلکان باید نرده محکم نصب شود و در مسیر پلکان نباید هیچگونه مانعی وجود داشته باشد.
ماده 9:عمارات کارگاه باید به تناسب وسعت محل کار به اندازه کافی در و پنجره برای ورود نور و هوا داشته باشد.
ماده 10:کارگاههایی که وسایل کار و نوع محصول آن طوری است که بیشتر در معرض حریق واقع میشود حتی الامکان باید با مصالح نسوز ساخته شوند.
فصل دوم - روشنایی
ماده 11:در هر کارگاه بایستی روشنایی کافی (طبیعی یا مصنوعی) متناسب با نوع کار و محل تامین شود. در صورتی که برای روشنایی از نور مصنوعی قوی استفاده شود باید برای ممانعت از ناراحتیچشم حبابهای مخصوصی نصب گردد.
ماده 12:کلیه پنجرههای بدنه و سقف که جهت روشنایی اطاقها تعبیه شده و کلیه چراغها و حبابها باید نظیف نگاه داشته شود.
فصل سوم - تهویه و حرارت
ماده 13:محل کار در هر کارگاه باید بطوری تهویه شود که کارگران همیشه هوای سالم تنفس نمایند. در مورد محلهای کار پوشیده مقدار حداقل هوای لازم برای هر کارگر بر حسب نوع کار در هر ساعت 30 الی 50 متر مکعب میباشد.
ماده 14:در کارگاههایی که دود و یا گاز و یا گرد و غبار و یا بخارهای مضر ایجاد میشود باید مواد مزبور با وسایل فنی موثر طوری از محل تولید به خارج کارگاه هدایت شود که مزاحمت و خطری برای کارگران ایجاد ننماید.
ماده 15:درکارگاههایی که تهویه طبیعی کافی نباشد باید از وسایل تهویه مصنوعی استفاده شود.
ماده 16:هر کارگاه باید دارای وسائلی باشد که در زمستان و تابستان درجه حرارت داخلی آن به وضع قابل تحملی نگاهداری شود.
فصل چهارم - جلوگیری از آتش سوزی و مبارزه با حریق
ماده 17: در هر سالن کار به تناسب تعداد کارگران باید درهای یک طرفهای که به خارج باز شوند بنام درهای نجات وجود داشته باشد و درهای مزبور به راهروها و یا معابر خروجی ساختمان منتهی شوند.
ماده 18: درهای خروجی نجات هیچوقت نباید قفل باشد و باید بهوسیله علایم و یا چراغهای مخصوصی از داخل مشخص باشد.
ماده 19: کلیه پلکانها و پاگردها در ساختمانهای بلندتر از دو طبقه (طبقه اول 5 متر و سایر طبقات هر کدام 4 متر محاسبه میشود) باید با مصالح ساختمانی نسوز ساخته شوند.
ماده 20: درهایی که به طرف پلکان باز میشود باید لااقل فاصلهای به اندازه عرض در تا نخستین پله برای توقف داشته باشد.
ماده 21: در کارگاههایی که بیشتر احتمال بروز حریق میرود باید وسایل مخصوص اعلام خطر (آژیر) بکار رود بهطوریکه در تمام محوطه کار اعلام خطر شنیده شود.
ماده 22: کارفرما موظف است مواد محترقه مورد نیاز کارخانه را در تانکها و مخازنی که مقاوم در مقابل آتش باشند نگهداری نماید و این مخازن و تانکها باید از محل کار مجزا و فاصله کافی داشته باشند.
ماده 23: در نقاطی که مواد منفجره و یا مواد سریع الاحتراق یا سریع الاشتعال وجود دارد استعمال دخانیات و روشن کردن و حمل کبریت - فندک و امثال آنها باید ممنوع گردد.
ماده 24: در موارد زیر تعبیه و نصب برقگیر الزامی است:
الف- ساختمانهایی که در آن مواد قابل احتراق و یا انفجار تولید و یا ذخیره و انبار میشود.
ب- تانکها و مخازنی که بنزینونفتوروغن و یا موادقابلاشتعالدیگر درآنها نگهداری میشود.
ج - کورههای مرتفع و دوکشهای بلند.
فصل پنجم - ماشین آلات، پوشش و حفاظ ماشین آلات
ماده 25: کلیه قسمتهای انتقال دهنده نیرو (ترانسمیسیون) از قبیل تسمه، فلکه، زنجیر و چرخ دنده و امثال آن و همچنین قسمتهایی از ماشینها که امکان ایجاد سانحه برای کارگر داشته باشد باید دارای پوشش و یا حفاظ با استقامت کافی باشد.
ماده 26: قبل از شروع به تعمیر و نظافت و روغنکاری ماشینها باید بطور اطمینان بخشی آنها را متوقف ساخت.
تبصره - هنگام راه انداختن ماشینها به منظور آزمایش یا پس ازتعمیر لازمست اینکار با ابزار مطمئن بهوسیله متخصصینفنی تحتنظر مدیر فنی و یا نماینده فنی ذیصلاحیت او انجام گیرد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
فهرست مطالب
آئین کار پیشگیری و مقابله با نشت گاز آمونیاک در سردخانه ها
هدف
دامنه کاربرد
تعاریف
اثرات نشت گاز بر پایه میزان غلظت گاز آمونیاک
5- نشت گاز آمونیاک
اثرات زیست محیطی ناشی از نشت آمونیاک
اصول پیشگیری از نشت گاز آمونیاک
روش مقابله با نشت آمونیاک
آئین کار پیشگیری و مقابله با نشت گاز آمونیاک در سردخانه ها
1- هدف
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین آئین کار پیشگیری و مقابله با نشت گاز آمونیاک در سردخانه های ثابت می باشد.
2- دامنه کاربرد
این استاندارد در مورد سردخانه های ثابت که از گاز آمونیاک به عنوان شاره سرمازا استفاده می کنند، کاربرد د ارد.
3- تعاریف
در این استاندارد واژه ها و اصطلاحات با تعاریف زیر بکار برده می شود:
3-1- سردخانه های ثابت آمونیاکی - مجموعه ایست از ساختمان و تجهیزات که بتواند شرایط ویژه نگهداری مواد خوراکی و فاسد شدنی را عمدتأ از نظر دما، دمه نسبی (رطوبت نسبی ) و در صورت لزوم سایر شرایط موردنیاز را با استفاده از آمونیاک تامین نماید. (رجوع شود به استاندارد ملی 1899)
3-2- آمونیاک - ترکیبی است با فرمول شیمیایی NH3و در شرایط متعارفی بصورت گاز بی رنگ ، با بوی بسیار نافذ ، قلیائی ، سبکتر از هوا و تقریبأ 50درصد وزن هوا می باشد.
3-3- شاره سرمازا - به ماده ای که برای جذب گرما و تولید سرما در سیستم های گرماگیر (سرمازا) بکار می رود اطلاق می شود.
3-4- فشارنده یا کمپرسور - ابزاری است که به صورت مکانیکی بر فشار بخار شاره سرمازا می افزاید
3-5- واحد کمپرسور 1 - تشکیلات متراکم کننده شاره سرمازا بدون تقطیر کننده و مخزن مایه را گویند.
3-6- تقطیر کننده یا کندانسور 2 - بخشی است که در آن با تبادل حرارت ، شاره سرمازای فشرده شده ، گرما از دست داده و به مایع تبدیل می شود.
3-7- واحد تقطیر 3 - ترکیب ماشین آلات ویژه ای شامل : یک یا چند کمپرسور پرقدرت ، تقطیر کننده ، مخزن مایع (در صورت نیاز) و دیگر لوازم فرعی در سیستم سردساز می باشد.
3-8- صفحه انفجاری 4 - صفحه یا ورقه ای است که در فشار معینی (تعیین شده در آزمایش ) می ترکد.
3-9- تبخیر کننده 5 - بخشی از سیستم سردساز که در آن شاره سرماساز را که به شکل مایع وجود دارد، برای فرآیند تبرید به بخار تبدیل می کند.
3-10- واحد تبخیر کننده - ترکیب ویژه ماشین آلاتی است که در یک سیستم سردساز وجود دارد و شامل یک یا چند کمپرسور قوی ، تبخیر کننده ، مخزن مایع (در صورت نیاز) و دیگر لوازم فرعی است .
3-11- نیمه پرفشار سیستم 6 - بخشی از سیستم سردساز است که تقریبأ در فشاری معادل فشار موجود در تقطیر کننده عمل می کند.
3-12- نیمه کم فشار سیستم 7 - بخشی از سیستم سردساز است که تقریبأ در فشاری معادل فشار موجود در تبخیر کننده عمل می کند.
3-13- فشار بیشینه هنگام کار 8 - میزان فشاری است که نبایستی فشار درون سیستم ، چه در حالت فعالیت و چه در حال خاموشی از آن افزوده شود (البته بجز محدوده ای که قطعه فشارشکن در آن محدوده عمل می کند.)
3-14- کمپرسور بدون تغییر مثبت حجم 9 - نوعی کمپرسور که فشار بخار در آن بدون تغییر در حجم اتاقک فشار ازدیاد می یابد.
3-15- سوختن گرم - سوختن ناشی از حرارت تولید شده در اثر مجاورت آمونیاک و عرق سطحی پوست بدن می باشد.
3-16- سوختن سرد - سوختن در اثر انجماد سریع پوست بوده که ناشی از تبخیر سریع آمونیاک می باشد.
3-17- کمپرسور باتغییر مثبت حجم - نوعی کمپرسور که فشار بخار در آن ، با تغییر در حجم اتاقک فشار ازدیاد می یابد.
3-18- نشت گاز آمونیاک - خروج ناخواسته گاز آمونیاک از کلیه وسایل و تجهیزات بکار رفته در سردخانه های آمونیاکی را نشت گویند.
3-19- پیشگیری و مقابله - کلیه تدابیر و روشهایی که بمنظور جلوگیری از نشت شاره سرمازا و مهار آن اعمال می شود.
4- اثرات نشت گاز بر پایه میزان غلظت گاز آمونیاک
4-1- آستانه بویائی گزارش شده از 10 50ppm- 1متغیر است .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
فهرست مطالب
آیین کار نگهداری گلابی در سردخانه
مقدمه
هدف
دامنه کاربرد
تعاریف و اصطلاحات
برداشت
نگهداری
شرایط بهینه نگهداری
سایر فرایندهای نگهداری
پیوست ب
بسمه تعالی
پیشگفتار
استاندارد آئین کار نگهداری گلابی در سردخانه نخستین بار در سال 1353تهیه گردیده است، براساس پیشنهادهای رسیده و بررسی و تایید کمیسیون فنی مربوطه برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفت و در دویست و پانزدهمین کمیته ملی استاندارد کشاورزی و غذائی مورخ 76/12/13تصویب شد اینک باستناد بند 1 ماده 3قانون اصلاحی قوانین و مقررات مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه سال 1371بعنوان استاندارد رسمی ایران منتشر گردید.
برای حفظ همگامی و هماهنگی با پیشرفتهای ملی و جهانی در زمینه صنایع و علوم، استانداردهای ایران در مواقع لزوم مورد تجدید نظر بعدی مورد توجه واقع خواهد شد.
بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ایران باید همواره از آخرین چاپ و تجدید نظر آنها استفاده کرد.
در تهیه و تجدید نظر این استاندارد سعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجود و نیازهای جامعه حتی المقدور بین این استاندارد و استاندارد کشورهای صنعتی و پیشرفته هماهنگی ایجاد شود.
لذا با بررسی امکانات ومهارتهای موجود و اجرای آزمایشهای لازم این استاندارد با استفاده از منابع زیر تهیه گردیده است:
1) شرافتیان - داریوش. روش نگهداری و عوامل موثر درعمر انباری میوه گلابی(1373)
2 ISO 1134.1993 (E) PEARS – Cold Storage
آیین کار نگهداری گلابی در سردخانه
مقدمه
این آیین کار راهنمای کلی است.زیرا مکان کشت ،رقمهای گوناگون و چگونگی موقعیت محلی ممکن است شرایط دیگری را برای برداشت و نگهداری مشخص سازد.
این آیین کار را نمی توان بگونه یکسان برای همه رقمها و در همه آب و هواهای گوناگون بکار برد و باید کارشناسان درباره دگرگونیهای مورد نیاز تصمیم گیری کنند.
از این گذشته ،عاملهای باغبانی در این آیین کار بحساب نیامده و به ضایعاتی که در هنگام نگهداری به وجود می آید پرداخته نشده است.اهمیت این دو موضوع فراموش نشده ،ولی همه عاملهای مؤثر (عاملهای محیطی یا روشهای فنی کشاورزی ) بخوبی شناخته شده نیستند ،افزون بر این ریشه بسیاری ناهنجاریهای فیزیولوژیکی گلابی همانند راههای مناسب مبارزه با آنها بطور یقین مشخص نمی باشد.بنابراین به سختی می توان درباره دو نکته بالا رهنمودهایی ارائه نمود با وجود این چند راهنمایی که در پیوست (ب)داده شده به اندازه بسنده ای در حد دانش روز دارای پایه محکمی بوده و سودمند می باشد.
با توجه به همه تنگناهای احتمالی برخاسته از این حقیقت، که میوه ها زنده بوده و بسیار تغییر پذیرند، بهره گیری از راهنمائیهای نگاشته شده در این آئین کار باید بتواند از زیانهای بسیاری در سردخانه جلوگیری کرده و در بیشتر موردها نگهداری دراز مدت را میسر می سازد.
1- هدف
هدف از تدوین این آئین کار راهنمایی درباره روش نگهداری رقمهای گلابی کشور در سردخانه برای تازه خوری می باشد.
2- دامنه کاربرد
این آئین کار در باره زمان برداشت ،روش چیدن ،جورکردن ،بسته بندی ،نگهداری و عرضه گلابی کاربرد دارد.
3- تعاریف و اصطلاحات
در این آئین کار واژه ها و اصطلاحات با تعاریف زیر به کار برده می شود.
3-1- گلابی: گلابی میوه درخت PYRUS. Communis.L از خانواده گلسرخیان می باشد.
3-2- سردخانه: سردخانه جایی است که می توان دما و دمه نسبی را تحت شرایط دلخواه کنترل نمود.
3-3- رسیدن: حالتی است که میوه حداکثر رشد را کرده و مواد غذایی مطلوب و مورد نظر را بدست آورده باشد.
4برداشت
4-1- زمان برداشت: گلابی را بسته به رقم باید هنگامی برداشت کرد که از دید فیزیولوژی رسیده باشد.بدیهی است که میوه در این مرحله هنوز رنگ ،بو ، مزه کام پذیر را ندارد و رسیدن به چونی بهینه نیاز به گذشت زمان دارد.
4-2- نشانه های رسیدن گلابی:با بهره گیری از نشانه های زیر می توان به رسیده بودن میوه گلابی پی برد: