تحقیق در مورد ارزشیابی تحصیلی 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چکیده

ارزشیابی وسیله ای برای تحقیق اهداف آموزشی به شمار می آید و یکی از فنونی است که آشنایی با آن برای معلمان ضروری است .در این پژوهش « چگونگی تاثیر ارزشیابی در بهبود یاد دهی یادگیری و اصلاح برنامه ها وروش ها » مورد بررسی قرار گرفته است و با استفاده از شیوه ها و تبیین مسائل ارزشیابی این نتیجه به دست آمده ا ست که ارزشیابی ، معلم و دانش آموز را در دستیابی مطمئن به هدفهای تربیتی و آموزشی کمک می کند و با نشان دادن نقاط قوت وضعف فرایندهای تدریس و یادگیری موجبات اصلاح و بهبود به موقع آنها را فراهم می سازد .بنابر این برای نیل به این هدف باید مسائلی همجون افزایش کیفیت ارزشیابی ، ایجاد تنوع در شیوه های ارزشیابی ، تاکید بر نحوه استفاده از نتایج امتحان و .... مورد توجه واقع شود .

کلید واژه ها :

آزمون – ارزشیابی – اندازه گیری – سنجش – یادگیری

مقدمه

یکی از اهداف اساسی آموزشی و پرورش ، آشنا کردن دانش آموزان با مسائل مختلف زندگی اجتماعی در کشور و یادگیری مواجهه منطقی با آن مسائل است .

این نگرش و مواجهه منطقی باعث بهبود کیفی زندگی افراد جامعه می شود . بنابر این یکی از فنون مورد مطالعه معلمان فن ارزشیابی از آموخته های دانش آموزان است اگر ارزشیابی در درس به کار رود معلمان را قادر می سازد که یادگیری های دانش آموزان را به نحو چشمگیری بهبود بخشد .ارزشیابی صحیح و آگاهی از نتایج آن باعث می شود دانش آموزان بیاموزند که چگونه یا د بگیرند و معلمان می آموزند که چگونه و با چه روشی یاد بدهند اگر مربی از همان آغاز به انتقال یک طرفه دانش و معلومات رو کند و دانش آموز هیچ تفکری در مورد معلومات نداشته باشد و آنها را بیان نکند . امر یادگیر ی به نحو مطلوب انجام نخواهد گرفت .هدف از ارزشیابی تشخیص وضعیت دانش آموز در امر یادگیری – رشد ، پیشرفت و بهبود است . پس ارزشیابی و تدریس نباید هیچ گاه جدا از یکدیگر باشند .

بیان مسأله

نقش تعلیم و تربیت جدید آن است که استعدادها و توانایی های دانش آموزان را شکوفا نموده و برای شرکت در فعالیت های جامعه آماده سازد . نیل به اهداف مستلزم تغییر مطلوب در رفتار دانش آموزان است . آموزش وپرورش در رسیدن به اهداف خود داری مشکلات فراوانی است . یکی از معضلات نظام آموزشی کشور در زمینه امتحان است . علل زیادی باعث می شود که دانش آموزان به هدفهای آموزشی خود نرسند که از آن میان می توان به مواردی مثل : «عدم آمادگی یاد گیرندگان برای یادگیری هدفهای آموزشی ، عدم انگیزه لازم برای یادگیری ، عدم تلاش لازم برای یادگیری ، عدم برخورداری روش آموزش از کیفیت مطلوب و ... اشاره کرد .» ( متین 1383 ص 3) اما سئوال اینجاست که میزان وسهم امتحانات در پیشرفت نظام تعلیم و تربیت چیست ؟

ارزشیابی یادگیریهای دانش آموزان ، یکی از اساسی ترین و در عین حال پیچیده ترین ارکان نظام آموزشی است و امتحان عامل مهمی در جهت شناخت دانش آموزان ، تعیین میزان اهداف ، کشف نارسایی ها و مشکلات دانش آموزان و پیشرفت و بهبود روش های تدریس محسوب می شود که معلمان در آن نقش مهمی دارند.بنابر این معلمان باید از این گونه ارزشیابی حداکثر استفاده را بنمایند و برای تجدید نظر در روش کار خود از نتایج آن سود ببرند . چرا که آگاهی معلم از استفاده از ارزشیابی گامی موثر در کیفیت مطلوب فرآیند یادگیری است و تاثیری مثبت در تغییر روش های نا مطلوب تدریس دارد . معلم با آگاهی از نتایج روش تدریس و یاددهی می تواند روش های صحیح را بشناسد و در تایید و تداوم آنها بکوشد و از شیوه های نامطلوب خود مطلع شده و آن را متحول کند . استعدادها را می شناسد و به تفاوتهای فردی اهمیت می دهد که نتیجه همه این اموربهبود کیفیت آموزشی و تعلیم و تربیت خواهد بود .

این پژوهش قصد دارد به این پرسش ها پاسخ دهد .

1 - استفاده از ارزشیابی چه تاثیری در بهبود فرآیند یاددهی و آموزش دانش آموزان دارد ؟

تحقیق در مورد ارزشیابی تحصیلی 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه :

ارزشیابی بر زندگی دانش آموزان تأثیر بسیار زیادی می گذارد و به نوعی آینده ی آن ها را رقم می زند، تأکید صرف بر توانایی های تحصیلی کافی نیست، بلکه سایر توانمندی های دانش آموزان نیز جزء اهداف ارزشیابی است.

ارزشیابی کارآمد باید اهداف زیر را دنبال کند :

1- ارزشیابی باید به شناخت بیش تر دانش آموز کمک کند و استعدادهای خاص او را کشف کند.

2- با توجه به این که دانش آموزان با ترکیب های خاصی از توانایی ها و استعدادها و میزان های متفاوت یادگیری و تجارب متفاوت به مدارس می آیند، هدف ارزشیابی تشخیص استعدادهای بالقوه و بالفعل است.

3- ارزشیابی باید نقاط قوت و نیازهای دانش آموزان را تشخیص دهد و آن ها را به تأمل و تفکر نقادانه ترغیب کند و فراهم ساختن اطلاعات اضافی را برای آن دسته از دانش آموزان با ظرفیت های خلاق و سرآمد را مدنظر قرار دهد.

4- ارزشیابی باید مستمر، انعطاف پذیر و چند وجهی باشد، تا هر دانش آموز بتواند به ظرفیت های خود در انواع محیط های یادگیری، دست یابد و رفتارهای خلاق خود را بسط و گسترش دهد.

5- ارزشیابی باید چگونگی مشارکت فعال دانش آموز را در فرایند یادگیری مورد توجه قرار دهد و بسط و گسترش آموزش و یادگیری بیانجامد و درواقع به آموزش و یادگیری تمامیت بخشد.

6- هدف ارزشیابی جمع آوری مستمر اطلاعات مربوط به فرایندهای یادگیری است و در این جهت باید مهارت های تجسمی، مهارت های تصویرپردازی ذهنی خلاق، مهارت های اجتماعی و گروهی، مهارت های مربوط به روابط انسانی، کنجکاوی، اکتشاف و جست و جوگری، طرح پرسش های غیرمتفاوت، ارایه ی پاسخ های غیرمتعارف و اشتیاق دانش آموزان به جست و جوی راه حل های جدید و متناسب، در کلاس درس و موقیعت های زندگی روزمره، مدنظر قرار گیرد.

فراموش نکنیم هدف اصلی ارزشیابی تسهیل یادگیری دانش آموز و بهبود بخشیدن به آموزش و محیط یادگیری است. معلمان محترم درباره ی پیشرفت دانش آموز مبتنی بر اطلاعات حاصل از انواع راهبردهای سنجش و اندازه گیری قضاوت می کنند، این اطلاعات به معلمان کمک می کند تا فعالیت ها و تجارب یادگیری را طرح ریزی کنند و یا آن را تغییر دهند. این کار به نوبه ی خود به یادگیری کارآمدتر و موثرتر دانش آموزان کمک می کند.

ارزشیابی نیز به منظور ارایه ی گزارش پیشرفت به دانش آموزان و والدین آن ها به کار می رود و در تصمیم گیری های تحصیلی و ارتقای دانش آموزان نیز کمک می کند.

ارزشیابی یادگیری در گذشته و حال بر محتوا و حفظ کردن معطوف بوده است و پیشرفت دانش آموز با استفاده از راهبردهای سنتی چون آزمون های مداد – کاغذی – سنجیده شده و می شود.

با توجه به رویکردهای نوین محتوای برنامه ی درسی و سمت گیری به سوی تفکر خلاق، مهارت های حل مسئله، تفکر نقادانه، یادگیری ارزش های فرهنگی و اجتماعی و ... راهبرهای غیرسنتی مورد نیاز است.

مراحل و فرایند ارزشیابی :

در ارزشیابی به عنوان یک فرایند، چهار مرحله ی مشخص وجود دارد :

1- آماده سازی 2- سنجش و اندازه گیری

3- قضاوت 4- بازخورد و اصلاح

1- در مرحله ی آماده سازی

تصمیم گرفته می شود و مشخص می شود که چه چیزی باید ارزشیابی شود. به عنوان مثال در حیطه ی مهارتی (حرکتی) سطوحی که باید ارزشیابی شوند کدامند؟

(آمادگی برای تقلید، اجرای مستقل، هماهنگی، دقت، استادی (عادی شدن حرکت) و یا در حیطه ی شناختی کدام یک از سطوح و یا تمامی سطوح و با چه ضریبی از اهمیت باید ارزشیابی شوند؟

(حافظه، درک و فهم، کار بستن، تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزشیابی، قضاوت آگاهانه)

و هم چنین در حیطه ی نگرشی (عاطفی) کدام سطح و سطوح با چه ضریب اهمیتی؟

(توجه، واکنش، ارزش گذاری، سازماندهی ارزش ها، درونی شدن ارزش ها) و بالاخره مناسب ترین روش سنجش و اندازه گیری که بر اساس آن اطلاعات مربوط به پیشرفت دانش آموز گردآوری می شود، تعیین می شود.

2- سنجش و اندازه گیری

در این مرحله ابزار اندازه گیری، انتخاب و سازماندهی می شود و به اجرا درمی آید و اطلاعات مربوط به پیشرفت، یادگیری دانش آموز جمع آوری می شود. آن چه که در این مرحله مهم است اقدام متناسب با مرحله ی قبل، یعنی تصمیم گیری در مورد این که کجا، چه وقت و چگونه سنجش و اندازه گیری به اجرا درخواهد آمد. مشاهده ی رفتار و چک لیست، مصاحبه، آزمون کتبی یا عملی ابزارهای مناسبی برای اندازه گیری هستند.

3- مرحله ی ارزشیابی (قضاوت)

در این مرحله اطلاعات حاصل از سنجش و اندازه گیری تفسیر می شود و درباره ی پیشرفت قضاوت می شود. در این مرحله بر نظام ارزشیابی عملکرد مدار به جای ارزشیابی های هنجار مدار و ملاک مدار تأکید خواهد شد و عملکرد فعلی دانش آموز با عملکرد قبلی وی مقایسه شده و درباره ی پیشرفت قضاوت خواهد شد. بنابراین مقایسه ی فرد با دیگری و گروه ها با یکدیگر مناسب نیستند.

تحقیق در مورد ارزشیابی عملکرد افراد 19ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ارزشیابی عملکرد افراد

چکیده :

این مقاله روش انجام ارزیابی عملکرد کارکنان را شرح می‌دهد. معیارهای ارزیابی عملکرد، ارتباط بین ارزیابی عملکرد با ارزشیابی مشاغل و حقوق و مزایا، فنون مختلف ارزیابی عملکرد، اهداف، مکان و زمان ارزیابی عملکرد، خصوصیات شخصیتی ارزیاب و سایر نکات و جزئیات انجام ارزیابی عملکرد از جمله مباحث این مقاله هستند.

- مقدمه

همه افراد حق دارند و علاقمند هستند که از نتایج عملکرد روزانه خود آگاه باشند. این مسأله در مورد افراد وجه دیگری هم پیدا می‌کند و آن اینست که افراد علاقه دارند از نظرات سازمان در مورد خود مطلع گردند و از سوی دیگر سازمان نیز محق است نظرات خود را در مورد منابع انسانی سازمان که از اصلی‌ترین سرمایه‌های سازمان بشمار می‌روند ابراز داشته و به اطلاع ایشان برساند. از طرف دیگر از کارکنانی که از انتظارات سازمان در مورد خویش بی‌اطلاع هستند چگونه می‌توان انتظار داشت که در جهت رفع و جبران کاستی‌های گذشته اقدام نمایند؟ در همین راستا باید متذکر شد که در اغلب موارد کارکنان، سازمان یا دست‌کم مدیر مستقیم خود را مسئول و مسبب افت یا ضعف عملکرد خود می‌دانند. دلایل اصلی نیاز سازمان‌ها به انجام ارزیابی عملکرد افراد عبارتند از:

تشویق عملکردهای مطلوب و نهی از عملکردهای نامطلوب کارکنان

پاسخ به این نیاز افراد که «حق دارند از نظرات کارفرما در مورد عملکرد خود مطلع باشند».

شناسایی افرادی که قابلیت ارتقاء دارند و یا مستحق افزایش دستمزد و مزایای جانبی هستند.

نیاز سنجی آموزشی کارکنانی که جهت ارتقاء یا جبران کاستی‌ها نیاز به آموزش دارند.

امکان بازنگری مشاغل و پست‌های سازمانی.

2- دلایل مخالفت اغلب سازمان‌ها با ارزیابی عملکرد

اغلب سازمان‌ها با انجام ارزیابی عملکرد افراد مخالف هستند و عمده نگرانی سازمان‌ها نیز اینست که مبادا افراد در اثر اطلاع از قضاوت کارفرما نسبت به عملکرد خود، رنجیده خاطر شده و این مسأله منجر به کاهش بازدهی، سرخوردگی و نهایتاً افت بازدهی سازمان گردد. لیکن چنانچه ارزیابی عملکرد بجای آنکه بر مبنای احساسات آنی ارزیاب باشد، بر مبنای حقایق انجام گردد، و از سوی دیگر افراد نیز با دید مثبت و واقع نگر به آن نگاه کنند و سعی در جبران کاستی‌ها ی گذشته در جهت افزایش عملکرد خود نمایند، این نگرانی بیجا و بی‌مورد است.

افراد چنانچه از هدف اصلی کارفرما از ارزیابی عملکرد خود، در جهت تغییر روش‌های غیر استاندارد به روش‌های مطلوب (که موجب افزایش بازدهی افراد نیز می‌گردد) آگاه گردند قاعدتاً نه تنها در مقابل ارزیابی و نتیجه آن جبهه‌گیری نخواهند کرد، بلکه علی‌الاصول افراد علاقه دارند که از جایگاه واقعی خود در سازمان مطلع شوند (حتی اگر بر خلاف نظرایشان باشد). البته این اظهارات بدین معنی نیست که قطعاً جلسه ارزیابی، بدون تنش برگزار خواهد شد و افراد با انتقاد صرف از عملکرد خود براحتی و سادگی برخورد می‌نمایند، اما استفاده از روشهای علمی ارزیابی اولاً موجب کاهش تنش جلسات شده و ثانیاً باعث ایجاد نیرویی در افراد در جهت تغییر و بهبود روشهای غیر استاندارد گذشته خواهد شد. قاعدتاً افراد در ابتدا، در مواجهه با این موضوع تصور خواهند کرد که این روش نیز یکی از ابزار‌های کنترلی سازمان است و در مقابل آن جبهه‌گیری خواهند کرد.

3- میانگین زمانی ارزیابی عملکرد

میانگین زمانی ارزیابی عملکرد کارکنان، بطور متوسط یک یا حداکثر دو بار در سال توصیه می‌گردد. اگر فاصله زمانی بین دو ارزیابی زیاد باشد ممکن است خیلی از مواردی که می‌توانند در ارزیابی موثر واقع شوند فراموش گردند و از طرف دیگر چنانچه فاصله زمانی بین ارزیابی‌ها بیش از حد بهم نزدیک باشند ممکن است بیش از حد دچار روزمرگی گردد. بهترین حالت زمانی جهت ارزیابی عملکرد افراد اینست که ارزیابی‌های غیر رسمی بصورت متوالی در سطح سازمان انجام شده و نتایج آن ثبت گردد تا از ذهن خارج نشود و از طرف دیگر در ارزیابی نهایی و رسمی بتوان با جمع‌بندی نتایج ارزیابی‌های غیر رسمی قبلی به نتیجه مطلوب نائل شد.

در اینصورت در زمان انجام ارزیابی رسمی می‌توان جمع‌بندی جامع و کاملی از عملکرد افراد را در طی دوره گذشته داشت و تقریباً هیچ نکته‌ای در طی جلسه ارزیابی ناگفته باقی نخواهد ماند.از سوی دیگر چنانچه در بین دوره‌های ارزیابی شش‌ماهه هرگونه قصور یا خطایی از هر یک از افراد تازه استخدام (که با رویه ارزیابی عملکرد در سازمان آشنایی ندارند) مشاهده گردد باید بلافاصله پس از تعیین علت قصور یا خطا، جلسه ارزیابی را زودتر از موعد سازمانی انجام داد و وی را ارشاد نمود با این تفاوت که در مورد افراد تازه استخدام باید مقدار بیشتری جدیت بخرج داد تا از زمان آغاز بکار از عملکرد نامطلوب ایشان جلوگیری کرد.

تحقیق در مورد ارزشیابی در آموزش و پرورش

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه باید این مطلب مهم را در نظر داشت که جوامع پیشرفته بشری با عنایت به توسعه آموزش و پرورش خود توانسته اند پله های ترقی و توسعه همه جانبه را به پیمایند.در توسعه آموزش و پرورش ملاکها و فاکتورهای متعددی نقش دارند .مهمترین آن نظام ارزشیابی در آموزش می باشد .آموزش را می توان به عنوان فرایند کنش متقابل معلم و دانش آموز تعریف کرد که به موجب آن تجارب مناسب یادگیری برای رسیدن دانش آموزان به هدف های آموزش و پرورش فراهم می شود . در آموزش و پرورش سنتی ارزشیلبی به عنوان آخرین حاقه های فرایند یاددهی ،یادگیری تلقی می شود که در پایان دوره آموزشی برای جدا کردن دانش آموزان با توانایی یادگیری متفاوت به کار می رفت . امروزه ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر فرایند یاددهی - یادگیری می داند که همراه با آموزش و در ارتباط تنگا نتگ با آن ، به گونه ای مستمر انجام می گیرد و به جای تاکید بر طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آنان با یکدیگر ، هدایت یادگیری آنان را مرکز توجه خود قرار می دهد. به منظورنظام بخشی به فعالیت های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با توجه به رویکردها ونگرش های نوین درتعلیم وتربیت.اصول زیرتحت عنوان (اصول حاکم برارزشیابی پیشرفت تحصیلی ) تعیین شده است. 1- جدایی ناپذیری ارزشیابی ازفرایند یاددهی-یادگیری: ارزشیابی دانش آموزان باید به عنوان بخش جدایی ناپذ یر فرآیند یاددهی-یادگیری ونه به عنوان نقطه پایانی آن تلقی شود. 2- استفاده ازنتایج ارزشیابی دربهبود فرآیند یاددهی-یادگیری واصلاح برنامه ها وروشها. هدف غایی ارزشیابی ، اصلاح وبهبود فرآیند یاد دهی-یادگیری است ونتایج ارزشیابی ها بایددراصلاح برنامه ها وروشها مورداستفاده قراگیرد. 3- هماهنگی میان هدف ها محتوا روش های یاددهی-یادگیری و فرآیند ارزشیابی: در ارزشیابی باید تناسب و هماهنگی بین هدف ها، محتوا و روش های یاددهی-یادگیری مربوط به هردرس مورد توجه قرار گیرد. 4- توجه به آمادگی دانش آموزان: در طراحی و اجرای انواع برنامه های ارزشیابی باید به آمادگی های جسمانی ، عقلی ، عاطفی و روانی دانش آموزان توجه شود0 5- توجه به رشد همه جانبه دانش آموزان: در ارزشیابی باید به جنبه های مختلف رشد بدنی، عقلی ،عاطفی، اجتماعی، اخلاقی و حرکتی دانش آموزان توجه شود0 6- توجه همه جانبه به دانش ها، نگرش ها و مها رت ها: در ارزشیابی، متناسب با محتوای آموزش و پرورش باید به حیطه دانش ها، نگرش ها و مهارتهای دانش آموزان توجه شود0 7- توجه به ارزشیابی دانش آموز از یادگیری های خود (خود ارزشیابی): در ارزشیابی باید شرایطی فراهم شود که دانش آموز نیز بتواند از یادگیریها و عملکرد های خود و دیگر دانش آموزان ارزشیابی کند0 8- ارزشیابی از فعالیتهای گروهی: در نظام ارزشیابی ،علاوه بر ارزش یابی فردی، باید از فعالیتهای گروهی نیز ارزشیابی به عمل آید0 9- توجه به فر آیند های فکری منتهی به تولید پاسخ: در ارزشیابی باید علاوه بر پاسخ نهایی، به فرآیندی که منجر به تولید پاسخ شده است توجه کرد0 10- ( تاکید بر نو آوری و خلاقیت ): در ارزشیابی باید با تاکید بر روش حل مساله ، زمینه رشد و شکوفایی دانش آموزان را فراهم کرد. 11- تنوع روش ها و ابزار های اندازه گیری و سنجش پیشرفت تحصیلی: با توجه به اهداف ، ماهیت و نوع موارد ارزشیابی ، از انواع مختلف روش ها و ابزارهای ارزشیابی (مانند پرسش های شفاهی ،آزمون های عملی ،انواع پرسش های عینی و انشایی، روشهای مشاهده رفتار ، پوشه های مجموعه کار ، ارایه مقالات و طرح ها ، گزارش مربوط به فعالیت های تحقیقاتی ، ارزشیابی عملکردی ، ارزشیابی مستمر ، انواع دست ساخته ها ، روش خود سنجی و ...) استفاده می شود. 12- استفاده از انواع ارزشیابی: در فر آیند یاددهی- یادگیری لازم است با توجه به هدف ها ، محتوا و روش های تدریس از انواع ارزشیابی ها ( از قبیل تشخیصی، تکوینی، مجموعی، هنجار مرجع، هدف مرجع ، درونی، بیرونی ، ملی و ...) استفاده شود. 13- استقلال مدرسه ومعلم در فرآیند ارزشیابی: در فرآیند ارزشیابی باید استقلال مدرسه و معلم در چار چوب سیاست های کلی آموزش و پرورش حفظ شود. 14- اصل رعایت قواعد اخلاقی و انسانی در ارزشیابی: به موجب این اصل ، ارزشیابی باید به گونه ای سازماندهی و اجرا شود که موجب خدشه دار شدن حقوق ، تعاملات انسانی ، اعتماد به نفس و سلامت روانی دانش آموز یا معلم نگردد. 15- اصل توجه به تفاوت های فردی: در انجام ارزشیابی پیشرفت تحصیلی می بایست به تفاوت های فردی دانش آموزان توجه شود. 16- ضرورت هماهنگی در تحقق اصول ارزشیابی:

تحقیق در مورد ارزشیابی توصیفی 27 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

ارزشیابی توصیفی :

مقدمه :ارزشیابی تحصیلی یکی از عناصر مهم و اساسی برنامه های درسی و نظام های آموزش و پرورش جهان محسوب می شود . دراکثر دایرة المعارف های که به موضوع نظامهای ملی آموزش و پرورش کشور ها می پردازند عنوان ارزشیابی از عناوین برجسته ای است که مورد توجه قرار می گیرد .در کشور ما ، سالهای سال ارزشیابی تحصیلی از یک سنت خاصی پیروی کرده است از بررسی آیین نامه و دستورالعمل هایی که توسط نهاد عالی سیاست گذازی یعنی شورای عالی آموزش و پرورش ( در آغاز شورای عالی معارف و سپس شورای عالی فرهنگ ) تصویب شده است . ( از سال 1303 تاکنون ) رویکردی یکسان دیده می شود ، ارزشیابی مبنی بر امتحان ( کتبی ، شفاهی ) پرسش کلاسی که آنهم نوعی امتحان است ، با ملاک های نمره ( 20- 0 ) در این روند هشتاد ساله وجود داشته است . در این مقاله رویکرد جدیدی را به ارزشیابی تحصیلی طرح نموده که این رویکرد جدید ارزشیابی توصیفی نامیده شده است و به پیشنهاد شورای عالی آموزش و پرورش و توسط حوزه معاونت آموزش عمومی و امور تربیتی وزارت آموزش و پرورش مورد مطالعه ، بررسی و اجرای آزمایشی قرار گرفته است امید آنکه با این کار نگرش مناسبی برای تغییر روند ارزشیابی تحصیلی در دوره ی عمومی ایجاد شود . تعریف : بکارگیری مقیاس مقوله ای رتبه ای ( در حد انتظار ـ نزدیک به انتظار ـ احتیاج به تلاش بیشتر ) به جای مقیاس فاصله ای ( 20- 0 ) و بکار گیری کارنامه ای توصیفی و ابزارهایی برای سنجش و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متناسب با مقیاس مورد نظر اهداف : 1- بهبود کیفیت فرآیند یاددهی ـ یادگیری 2- فراهم نمودن زمینه مناسب برای حذف فرهنگ بیست گرایی 3- تأکید بر اهداف آموزش و پرورش ، از طریق توجه به فرآیند یادگیری به جای تأکید بر محتوی 4- فراهم نمودن زمینه مناسب برای حذف حاکمیت مطلق امتحانات پایانی در تعیین سرنوشت 5- افزایش بهداشت روانی محیط یاددهی ـ یادگیری با کاهش اعتبار نمره ضرورت ها : Cوجود پدیده کودک آزاری دراثر توجه بیش از حد به نمره بررسی ها و تجربیات نشان می دهد که تهدید و تحقیر و تنبیه کودکان به دلیل کسب نمرات پایین پدیده ای رایج در خانواده ها و حتی در کلاس ها ست . اینها مصداق واقعی کودک آزاری است ( پیوند ) و هر چه این مسأله تشدید گردد ما در آینده با دانش آموزانی سر و کار داریم که از نظر روحی خسته و فرسوده از این تهدیدات و تحقیرها هستند . آنها عمدتاً دچار مشکل عزت نفس پایین و یا مفهوم خود منفی هستند ، این ویژگی ها کافی است که فرزندان ما را در زندگی آینده ـ شغلی و خانوادگی ـ دچار ناکار آمدی نماید . Cهدف شدن امتحان : ارزشیابی عنصر مهمی از یک نظام برنامه درسی و برنامه یاددهی ـ یادگیری است . ارزشیابی به قصد تعیین میزان دسترسی به اهداف ، مشکلات و ضعف های فرآیند یادگیری بکار می رود و در واقع ارزشیابی ( در اینجا امتحان ) ابزاری است برای جمع آوری اطلاعات در خصوص کم و کیف فعالیتهای یاددهی ـ یادگیری ، نه در این که خود هدف و غایت این فعالیت باشد . آنچه در عمل در کلاسهای درس جریان دارد این واقعیت است که کودکان می خوانند و می نویسند و به اصطلاح فرا می گیرند و به اصطلاح فرا می گیرند برای امتحان نه چیز دیگری ، و معلم درس می دهد و یاد می دهد تا کودکان ربای امتحان مهیا شوند و قدرت کسب نمرات را داشته باشند ، در حقیقت در این جا مغالطه ای رخ دادهکه چرا امتحان و ارزشیابی که نقش وسیله را در نظام آموزشی دارد به عنوان هدف تلقی شده است . Cارزشیابی به امتحان کاهش یافته است :در کنار مغالطه فوق الذکر یک کاهش ناصواب در مفهوم ارزشیابی در نظام رخ داده است که در ان ارزشیابی برابر با امتحان تلقی شده است در حالی که ارزشیابی سهمی وسیع تر و گسترده تر از امتحان دارد . امتحان در واقع یکی از ابزار های جمع آوری اطلاعات است که حتی به فرض قبول صحت و درستی آن داده هایی را در اختیار معلم می گذارد تا بر اساس تناسب با ملاک ها و هنجارها در خصوص وضعیت کودک ، داوری نماید این در حالی است که امروزه ابزار های بسیار متنوعی برای جمع آوری اطلاعات بکار گرفته می شود از این رو انحصار کاملاً غیر منطقی می نماید .