واضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییواضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییمقاله .. استاد مرتضی مطهری
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 43
استاد مرتضی مطهری
در 13 بهمن ماه سال 1298 هجری شمسی در شهر فریمان از توابع مشهد در خانواده‌ای از اهل علم و تقوا کودکی دیده به جهان گشود؛ خانه‌ای که انوار علم و ایمان، تقوا و پاکی، راستی و درستی در آن پرتوافکنده بود و نام شایسته‌ی «مطهری» بهترین معرف این بیت پاک و مطهر بود. آری این بزرگ‌ترین نعمتی بود که از جانب پروردگار به شیخ محمدحسین مطهری (مردی که عمری را در طریق حق پیموده و تقوا و پاکی و اخلاص در وجودش تجسم عینی یافته بود) داده شد، چرا که شایسته نبود نور علم و تقوا در این خانواده به خاموشی گراید بلکه باید فرزندی در این خانواده متولد گردد که مشعل فروزان اسلام را در دست گیرد و به اقصی نقاط این جامعه‌ی اسلامی نور بیفشاند و با کردار و گفتار خویش بشارت از غلبه‌ی حق بر باطل و ایمان بر کفر دهد. آری، تقدیر خدای تعالی چنین بود که بر این جامعه‌ی اسلامی منت نهاده کوکب هدایتی ارزانی دارد که در شب یلدای جهل و ظلمت دلیل و رهنمای حقیقت جویان و حق پرستان باشد و در تاریک‌ترین دورانی که اسلام عزیز از اطراف و جوانب مورد حمله قرار می‌گیرد با پاسداری از آن برخیزد و دین خدا را یاری دهد. سرانجام این ستاره‌ی درخشان هدایت در خانواده‌ی شیخ محمدحسین مطهری طلوع نمود.
خانوادگی‌اش حکایت از این جنبه‌های بارز شخصیت او یعنی طهارت و پاکی روحش می‌کرد ولی باید نامی که برای او انتخاب می‌شد نشان دهنده‌ی جنبه‌ی دیگری از شخصیت او باشد و لذا نام «مرتضی» بر او نهادند تا حکایت از روش پسندیده و شیوه مرضی او در زندگی بنماید، و بدین ترتیب بود که زندگی «استاد مرتضی مطهری» آغاز شد.
هر چند از حالات و خاطرات دوران کودکی‌اش هنوز اطلاعی در دست نداریم ولی فرازهای حساسی که در طول زندگی او سراغ داریم و تقوا و پاکی و صدق و صفایی که در سراسر زندگی او به چشم دیدیم و نیز نشو و نمای او در چنین خانواده‌ای پاک و مطهر همه حاکی از آن است که در آن سنین خردسالی نیز بسان دوران کودکی پیامبر اکرم از کژی و ناپاکی به دور بوده و از امدادهای غیبی و تأییدات الهی برخوردار.
پس از دوران کودکی به مکتبخانه رفته و به فراگیری قرآن و دیگر تعلیمات ابتدائی می‌پردازد.
در سنین حدود ده دوازده سالگی شور و عشق و علاقه‌ی او به اسلام و علوم دینی که در سراسر زندگی درخشان او متجلی بود در وجودش مشتعل می‌گردد و هر دم این شعله را از اعماق وجود او زبانه می‌کشد. بالاخره راز دل را آشکار و تصمیم خویش را مبنی بر تحصیل علوم دینی برملا می‌سازد؛ و این درست هنگامی است که ظلم و فشار حکومت استبدادی رضاخان روزگار را بر علما و روحانیون تنگ کرده و چهره‌ی ضد اسلامی او را آشکار نموده است. تصمیم استاد مطهری همگان را به حیرت فرو برده بود که شگفتا! در چنین هنگامی که اوضاع سخت و ناگواری را که بر علما و روحانیون می‌رود به رأی‌العین مشاهده می‌نماید چگونه این جوانک روزها و شبها را در این اندیشه به سر می‌برد. ناصحان و خیرخواهان به پند و اندرز پرداختند تا بلکه او را از این اندیشه منصرف سازند ولی غافل از آنکه دست دیگری در کار است و راه دیگری در پیش. هر حیله‌ای که می‌اندیشند سودی نمی‌بخشد و آتشی که در وجود این جوانک پاک سرشت نهفته است نه تنها خاموش نگشته بلکه افروخته‌تر می‌گردد. آخرالامر پافشاری و اصرار استاد مطهری در تصمیم خویش بر رأی آنان فائق گشته به طوری که بر تصمیم او گردن نهاده و به تحصیل او در رشته علوم دینی رضایت می‌دهند؛ و این‌چنین است که خدا دین خود را یاری می‌دهد.
به سن دوازده سالگی - یعنی در سال 1311 شمسی - به حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد عزیمت نموده و تحصیل علوم دینی را آغاز می‌کند. در این دوران باز یکی دیگر از فرازهای حساس زندگی استاد مطهری که نقش بسیار تعیین کننده در حیات علمی و معنوی او و نیز نقشی مؤ‌ثر در حیات ایدئولوژی اسلامی داشته است نمایان می‌گردد. اندیشه‌های مربوط به خداشناسی سخت او را به خود مشغول می‌دارد به طوری که خواب و استراحت را از او باز می‌گیرد، روز را در این اندیشه به شام و شام را به صبح می‌رساند. روزها و شبها سپری می‌شود، هفته‌ها و ماهها و سالها می‌گذرد و استاد مطهری در این دغدغه‌های روحی به سر می‌برد، شک و حیرت وجود او را فرا می‌گیرد؛ به اصالت و اهمیت این افکار و دغدغه‌های روحی پی می‌برد که اگر این مسائل برای او حل نگردد و از این وادی حیرت به سرزمین یقین و ایمان پای ننهد در هر موضوع دیگر اندیشه کردن جز اتلاف وقت نخواهد بود؛ و لذا مقدمات عربی، فقهی، اصولی و منطقی را تنها از آن جهت می‌آموخت که بتوانند او را آماده‌ی بررسی سخن فیلسوفان بزرگ بنمایند و لذا از همان دوران، فیلسوفان و عارفان و متکلمان تنها به این دلیل که آنها را قهرمانان صحنه این اندیشه‌ها می‌دانست در نظرش بزرگ می‌نمودند؛ و لذا مرحوم آقا میرزامهدی شهیدی رضوی، مدرس فلسفه‌ی الهی حوزه‌ی مشهد در میان آن همه علما و مدرسین حوزه، تنها کسی است که استاد مطهری را شیفته‌ی خود کرده و دل از دست او ربوده است؛ و شاید جاذبه‌ی معنوی و آرزوی حاضر شدن در درس او بزرگ‌ترین مشوق و محرک استاد مطهری در طی هر چه سریع‌ترِ علوم مقدماتی بوده است.
بالاخره استاد مطهری پس از حدود چهار سال تحصیل در حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد، در حدود سال 1316 شمسی عازم حوزه‌ی علمیه‌ی قم می‌گردد و این، باز فرازی دیگر از زندگی پر فراز و نشیب اوست که در تکوین شخصیت علمی و روحی او نقشی بسیار مؤ‌ثر ایفا نموده است. در طی پانزده سال اقامت در حوزه‌ی علمیه‌ی قم و کسب فیض از محضر اساتید بزرگ، بر اندوخته‌ی علمی و معنوی خود افزوده و تحصیلات خود را در علوم و فنون مختلفه‌ی اسلامی ارتقأ می‌بخشد. یکی از فرازهای حساس این دوران که در شخصیت روحی استاد مطهری تأثیر به سزایی بخشیده است آشنایی با مرحوم حاج میرزاعلی آقا شیرازی قُدٍّسَ سرُّه بوده است که در سال 1320 در اصفهان رخ می‌دهد.
َ مطهری در تهران
-2-15 استاد مطهری در سال 1331 به تهران مهاجرت نموده، فصل پر فراز و نشیب دیگری از زندگی خود را آغاز می‌نماید. فعالیت علمی استاد مطهری از همین سال آغاز می‌گردد. مقدمه و پاورقی بر جلد اول اصول فلسفه را در سال 1332 با پایان رسانده و شرح جلد دوم آن را نیز در سال بعد به انجام می‌رساند. با اینکه بیش از سی و هفت سال از تألیف این کتاب می‌گذرد، گردش ایام از طراوت بیان و استحکام منطقی آن چیزی نکاسته است. استاد مطهری از سال 1332 به بعد مبارزات سیاسی خود را شروع نموده و تا آخرین روزهای حیاتش آن را ادامه می‌دهد، گرچه در طول تحصیل در حوزه‌ی علمیه‌ی قم نیز با «فداییان اسلام» مرتبط بوده است. از سال 1334 فعالیت علمی خود را در دانشکده‌ی الهیات و معارف اسلامی شروع نموده و کار تعلیم و تدریس را در آنجا به مدت بیست سال ادامه می‌دهد. ضمناً حوزه‌ی درسی ایشان در مدرسه مروی در زمینه‌ی تدریس علوم مختلف اسلامی، خصوصاً فلسفه‌ی اسلامی، از همان سالهای اول مهاجرت به تهران تشکیل گردیده و تا سه سال قبل از شهادت ایشان ادامه داشته است.
دوران اقامت استاد مطهری در تهران از پربارترین دوره‌های حیات ایشان است و در این دوره است که تمامی خدمات ارزنده‌ی ایشان از تحقیق و تدریس و تألیف گرفته تا خطابه و وعظ و تبلیغ و کوشش در حل مشکلات و نابسامانیهای اجتماعی صورت می‌گیرد.
موضوعی را طی چند بخش ارائه می‌دهیم.
َ استاد مطهری و فرهنگ اسلامی
-3-15 از مشخصات بارز و مزایای ارزنده‌ی استاد مطهری و احاطه‌ی وسیع او بر فرهنگ اسلامی و جمیع فنون مختلف آن از قبیل فقه و ادبیات و اصول و تفسیر و حدیث و فلسفه و اخلاق و عرفان و سیر و سلوک و تاریخ بود.100
در اینجا لازم است که چگونگی نگرش استاد مطهری به فرهنگ و معارف اسلامی را روشن سازیم:
استاد مطهری که با فرهنگ اسلامی و فنون مختلف آن، آشنایی کامل داشت و خصوصاً به انگیزه‌ی پیدایش و سیر تاریخی آنها واقف و نیز با قرآن و نهج‌البلاغه و دیگر متون اصیل اسلامی مأنوس بود، با دیدی واقع بینانه به فرهنگ اسلامی نظر می‌انداخت و این معارف را از آن لحاظ که از اسلام و قرآن نشأت گرفته‌اند و فرزندان عزیز اسلام با عشق و اخلاص وافر برای شناخت اسلام آن را بنا به مقتضیات زمان و مسائل مستحدثه در هر عصر گسترش داده‌اند، مورد توجه قرار می‌دهد. اصولاً آیاتی از قرآن که راجع به احکام اسلام و درباره‌ی عبادات و معاملات و حدود و دیات و...است انگیزه‌ی تکوین رشته‌ای از فرهنگ اسلامی به نام «فقه» را فراهم می‌کند، و آیاتی که راجع به اصول عقاید و معارف مبداً و معاد است زمینه‌ی پیدایش کلام و فلسفه‌ی اسلامی را به وجود می‌آورد، و نیز تعلیمات اخلاقی اسلامی، علمای علم اخلاق را به خود مشغول می‌دارد و قِس علی هذا.
البته استاد مطهری مسائل را به دور از تعصب می‌نگریست، منکر این واقعیت نبود که برخی اندیشه‌های بیگانه در طول هزار و چهارصد سال از طریق دشمنان و به قصد خیانت یا از طریق دوستان و به قصد خدمت در فرهنگ اسلامی نفوذ کرده‌اند؛ و حتی
پاورپوینت در مورد بیوگرافی استاد شهریار
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 13 اسلاید
قسمتی از متن .ppt :
بسم الله الرحمن الرحیم
بیوگرافی استاد شهریار
فهرست
محمد حسین شهریار.........................................1
حکایت گلستان..............................................3
برگزیده اشعار سعدی.......................................4
مخزن الاسرار...............................................5
خوشرویی در قرآن.........................................6
کتاب شازده کوچولو........................................8
محمدحسین شهریار
برای دیگر معانی به شهریار (ابهام‌زدایی) رجوع نمائید.
محمدحسین شهریار
زمینه فعالیت شاعر و ادیب
تولد ۱۲۸۵
تبریز، ایران
مرگ ۱۳۶۷
تهران
سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۲۸۵ - ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (قبل از آن بهجت) شاعر ایرانی بود که شعرهایی به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی دارد. از شعرهای معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» به فارسی و «حیدر بابایه سلام» (به معنی سلام بر حیدر بابا) به ترکی آذربایجانی اشاره کرد. روز وفات این شاعر در ایران روز ملی شعر نام‌گذاری شده‌است.
زندگی
شهریار به سال ۱۲۸۵ درتبریز متولد شد.دوران طفولیت خود را در روستای مادری قایش قورشاق و روستای پدری خشکناب در بخش قره‌چمن آذربایجان ایران سپری نمود . پدرش حاج میر آقا خشکنابی نام داشت که در تبریز وکیل بود. پس از پایان سیکل اول متوسطه در تبریز در سال ۱۳۰۰ برای ادامهٔ تحصیل از تبریز به تهران رفت و در مدرسهٔ دارالفنون (تا ۱۳۰۳) و پس از آن در رشتهٔ پزشکی ادامهٔ تحصیل داد. حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکتری «به علل عشقی و ناراحتی خیال و پیش‌آمدهای دیگر» ترک تحصیل کرد (زاهدی ۱۳۳۷، ص ۵۹). پس از سفری چهارساله به خراسان برای کار در ادارهٔ ثبت اسناد مشهد و نیشابور، شهریار به تهران بازگشت و به سال ۱۳۱۵ در بانک کشاورزی استخدام و پس از مدتی به تبریز منتقل شد. بعدها دانشگاه تبریز وی را یکی از پاسداران شعر و ادب میهن خواند و عنوان استاد افتخاری دانشکده ادبیات تبریز را نیز به وی اعطا نمود شهریار پس از انقلاب ۱۳۵۷، شعرهایی در مدح نظام جمهوری اسلامی و مسئولین آن، از جمله روح الله خمینی و سید علی خامنه‌ای و نیز اکبر هاشمی رفسنجانی (انتشار پس از مرگ شهریار)سرود.
1
تحقیق در مورد استاد شهریار شاعر افسانه‌ای (با فرمت ورد)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
استاد شهریار شاعر افسانه‌ای
شرح مختصر احوال و زندگانی شاعران او
سید محمد حسین بهجت تبریزی فرزند حاج میر آقا خشکنابی مقارن انقلاب مشروطیت و بین سالهای 1283-1285 شمسی در روستای خشکناب نزدیک بخش قده چمن متولد گردید پدرش که در آغاز طلبه بود بعد مجتهد و سپس از وکلای برجسته و اول آذربایجان مددی بود فاضل خوشنویس، کریم الطبح و با ایمان در سال 1313 شمسی مرحوم و در قم مدفون شد.
محمد حسین تحصیل را در مکتب خانه قریه زادگاهش با گلستان سعدی، نصاب، قرآن و حافظ آغاز کرد و نخستین مربی او ابتدا والد ماجدش و بعد مرحوم امیر خیری بود. تحصیلات ابتدائی در مدرسه‌های متحده و فیوضات و متوسطه را در تبریز و دارالفنون تهران بپایان رساند.
در سال 1303 شمسی وارد مدرسه (طب دانشکده پزشکی امروز) شد. تا آخرین سال پزشکی را با هر مشتقی که داشت پسری و در بیمارستان مراتب انترنی را می گذراند که سبب پیشامدهای عاطفی و عشقی، از ادامه تحصیل منصرف شد و کمی قبل از اخذ مدرک دکتری پزشکی را رها کرد و به خدمات دولتی پرداخت. بقول خود شهریار، این شکست و ناکامی عشق موهبت الهی بود که از عشق مجازی به عشق حقیقی و معنوی رسید.
در اوایل جوانی و آغاز شاعری «بهجت» و پس از سال 1300 که به تهران رفت شیوا تخلص می‌کرد ولی به انگیزة ارادت قلبی و ایمانی که از همان کودکی و نوجوانی به خواجه شیراز داشت. برای یافتن تخلص بهتری وضو گرفت نیت کرد و دو بار از دیوان حافظ تفال زد که هر دو بار کلمه «شهریار» آمد و چه تناسبی داشت با غریبی او و نیت تقاضای تخلص از خواجه:
غم غریبی و محنت و بر نمی تابم
روم به شهر خود و شهریار خود باشم
دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق حافظ
که چرخ این سکه دولت به نام شهریاران زد
هر چند خود نیتی درویشان کرده بود و تخلصی «خاکسارانه» می خواست ولی به احترام حافظ تخلص «شهریار» را پذیرفت.
شهریار شاعری مومن و مسلمان بود. عمق اعتقادات قلبی او از خلال بسیاری از اشعارش بخوبی پیداست.
از دیگر خصوصیات بارز او رقت و حساسیت فوق العاده فروتنی و درویشی همیشگی مهمان دوستی و مهمان نوازی دائمی اخلاص و صمیمیت ویژه با دوستان واقعی، محلاح مفرط به تمامی هنرها بخصوص شعر، موسیقی و خوشنویسی بود او خط نسخ و نستعلیق بویژه خط تحریر را خوب می نوشت. در جوانی سه تار می زد و آنطور نیکو می نواخت که اشک استاد ابوالحسن صبارا جاری می‌کرد و برای ساز خود می سرود:
نالد به حال زار من امشب سه تار من
این مایه تسلی شبهای تار من
پس از مدتی سه تار را برای همیشه کنار گذاشت.
از آثار او می‌توان به حیدر بابا – هذیان دل – مومیائی – افسانه شب و ای وای مادرم اشاره کرد.
عاقبت پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه پر بار و با افتخار روح این شاعر بزرگ در 27 شهریور ماه 1367 به ملکوت علی پیوست و جسمش در مقبره الشعرای تبریز که مدفن بسیاری از شعرا و هنرمندان آن دیار ارجمند است بخاک سپرده شد. یادش گرامی باد.
مناجات
علی ای همه‌ای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختن من بخدا قسم خدا را
بخدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سرچشمة بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو بدوست عهد نبرد ز میان پاکبازان
چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را
نه خدا توامش خواند نه بشر توانش گفت
متحیر چه نامم شده ملک لافتی را
بدو چشم خون خشانم هله‌ای نسیم رحمت
که زکوی او غباری بمن آر توتیا را
بامید آنکه شاید برسد بخاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چه تویی قفاگردان بدعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم خو پای هر دم زنوای شوق اودم
که لسان غیب خوشتر بنواز این نوا را
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنواز و آشنا را
زنوای مرغ یافق بشنو که در دل شب
غم دل بدوست گفتن چه خوشست شهریارا
تحقیق در مورد استاد شهریار شاعر افسانه‌ای
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن .doc :
استاد شهریار شاعر افسانه‌ای
شرح مختصر احوال و زندگانی شاعران او
سید محمد حسین بهجت تبریزی فرزند حاج میر آقا خشکنابی مقارن انقلاب مشروطیت و بین سالهای 1283-1285 شمسی در روستای خشکناب نزدیک بخش قده چمن متولد گردید پدرش که در آغاز طلبه بود بعد مجتهد و سپس از وکلای برجسته و اول آذربایجان مددی بود فاضل خوشنویس، کریم الطبح و با ایمان در سال 1313 شمسی مرحوم و در قم مدفون شد.
محمد حسین تحصیل را در مکتب خانه قریه زادگاهش با گلستان سعدی، نصاب، قرآن و حافظ آغاز کرد و نخستین مربی او ابتدا والد ماجدش و بعد مرحوم امیر خیری بود. تحصیلات ابتدائی در مدرسه‌های متحده و فیوضات و متوسطه را در تبریز و دارالفنون تهران بپایان رساند.
در سال 1303 شمسی وارد مدرسه (طب دانشکده پزشکی امروز) شد. تا آخرین سال پزشکی را با هر مشتقی که داشت پسری و در بیمارستان مراتب انترنی را می گذراند که سبب پیشامدهای عاطفی و عشقی، از ادامه تحصیل منصرف شد و کمی قبل از اخذ مدرک دکتری پزشکی را رها کرد و به خدمات دولتی پرداخت. بقول خود شهریار، این شکست و ناکامی عشق موهبت الهی بود که از عشق مجازی به عشق حقیقی و معنوی رسید.
در اوایل جوانی و آغاز شاعری «بهجت» و پس از سال 1300 که به تهران رفت شیوا تخلص می‌کرد ولی به انگیزة ارادت قلبی و ایمانی که از همان کودکی و نوجوانی به خواجه شیراز داشت. برای یافتن تخلص بهتری وضو گرفت نیت کرد و دو بار از دیوان حافظ تفال زد که هر دو بار کلمه «شهریار» آمد و چه تناسبی داشت با غریبی او و نیت تقاضای تخلص از خواجه:
غم غریبی و محنت و بر نمی تابم
روم به شهر خود و شهریار خود باشم
دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق حافظ
که چرخ این سکه دولت به نام شهریاران زد
هر چند خود نیتی درویشان کرده بود و تخلصی «خاکسارانه» می خواست ولی به احترام حافظ تخلص «شهریار» را پذیرفت.
شهریار شاعری مومن و مسلمان بود. عمق اعتقادات قلبی او از خلال بسیاری از اشعارش بخوبی پیداست.
از دیگر خصوصیات بارز او رقت و حساسیت فوق العاده فروتنی و درویشی همیشگی مهمان دوستی و مهمان نوازی دائمی اخلاص و صمیمیت ویژه با دوستان واقعی، محلاح مفرط به تمامی هنرها بخصوص شعر، موسیقی و خوشنویسی بود او خط نسخ و نستعلیق بویژه خط تحریر را خوب می نوشت. در جوانی سه تار می زد و آنطور نیکو می نواخت که اشک استاد ابوالحسن صبارا جاری می‌کرد و برای ساز خود می سرود:
نالد به حال زار من امشب سه تار من
این مایه تسلی شبهای تار من
پس از مدتی سه تار را برای همیشه کنار گذاشت.
از آثار او می‌توان به حیدر بابا – هذیان دل – مومیائی – افسانه شب و ای وای مادرم اشاره کرد.
عاقبت پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانه پر بار و با افتخار روح این شاعر بزرگ در 27 شهریور ماه 1367 به ملکوت علی پیوست و جسمش در مقبره الشعرای تبریز که مدفن بسیاری از شعرا و هنرمندان آن دیار ارجمند است بخاک سپرده شد. یادش گرامی باد.
مناجات
علی ای همه‌ای رحمت تو چه آیتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختن من بخدا قسم خدا را
بخدا که در دو عالم اثر از فنا نماند
چو علی گرفته باشد سرچشمة بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید به پسر که قاتل من
چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا
بجز از علی آرد پسری ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهدای کربلا را
چو بدوست عهد نبرد ز میان پاکبازان
چو علی که می‌تواند که بسر برد وفا را
نه خدا توامش خواند نه بشر توانش گفت
متحیر چه نامم شده ملک لافتی را
بدو چشم خون خشانم هله‌ای نسیم رحمت
که زکوی او غباری بمن آر توتیا را
بامید آنکه شاید برسد بخاک پایت
چه پیامها سپردم همه سوز دل صبا را
چه تویی قفاگردان بدعای مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را
چه زنم خو پای هر دم زنوای شوق اودم
که لسان غیب خوشتر بنواز این نوا را
همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنواز و آشنا را
زنوای مرغ یافق بشنو که در دل شب
غم دل بدوست گفتن چه خوشست شهریارا
تحقیق درباره... استاد مرتضی مطهری
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 43
استاد مرتضی مطهری
در 13 بهمن ماه سال 1298 هجری شمسی در شهر فریمان از توابع مشهد در خانواده‌ای از اهل علم و تقوا کودکی دیده به جهان گشود؛ خانه‌ای که انوار علم و ایمان، تقوا و پاکی، راستی و درستی در آن پرتوافکنده بود و نام شایسته‌ی «مطهری» بهترین معرف این بیت پاک و مطهر بود. آری این بزرگ‌ترین نعمتی بود که از جانب پروردگار به شیخ محمدحسین مطهری (مردی که عمری را در طریق حق پیموده و تقوا و پاکی و اخلاص در وجودش تجسم عینی یافته بود) داده شد، چرا که شایسته نبود نور علم و تقوا در این خانواده به خاموشی گراید بلکه باید فرزندی در این خانواده متولد گردد که مشعل فروزان اسلام را در دست گیرد و به اقصی نقاط این جامعه‌ی اسلامی نور بیفشاند و با کردار و گفتار خویش بشارت از غلبه‌ی حق بر باطل و ایمان بر کفر دهد. آری، تقدیر خدای تعالی چنین بود که بر این جامعه‌ی اسلامی منت نهاده کوکب هدایتی ارزانی دارد که در شب یلدای جهل و ظلمت دلیل و رهنمای حقیقت جویان و حق پرستان باشد و در تاریک‌ترین دورانی که اسلام عزیز از اطراف و جوانب مورد حمله قرار می‌گیرد با پاسداری از آن برخیزد و دین خدا را یاری دهد. سرانجام این ستاره‌ی درخشان هدایت در خانواده‌ی شیخ محمدحسین مطهری طلوع نمود.
خانوادگی‌اش حکایت از این جنبه‌های بارز شخصیت او یعنی طهارت و پاکی روحش می‌کرد ولی باید نامی که برای او انتخاب می‌شد نشان دهنده‌ی جنبه‌ی دیگری از شخصیت او باشد و لذا نام «مرتضی» بر او نهادند تا حکایت از روش پسندیده و شیوه مرضی او در زندگی بنماید، و بدین ترتیب بود که زندگی «استاد مرتضی مطهری» آغاز شد.
هر چند از حالات و خاطرات دوران کودکی‌اش هنوز اطلاعی در دست نداریم ولی فرازهای حساسی که در طول زندگی او سراغ داریم و تقوا و پاکی و صدق و صفایی که در سراسر زندگی او به چشم دیدیم و نیز نشو و نمای او در چنین خانواده‌ای پاک و مطهر همه حاکی از آن است که در آن سنین خردسالی نیز بسان دوران کودکی پیامبر اکرم از کژی و ناپاکی به دور بوده و از امدادهای غیبی و تأییدات الهی برخوردار.
پس از دوران کودکی به مکتبخانه رفته و به فراگیری قرآن و دیگر تعلیمات ابتدائی می‌پردازد.
در سنین حدود ده دوازده سالگی شور و عشق و علاقه‌ی او به اسلام و علوم دینی که در سراسر زندگی درخشان او متجلی بود در وجودش مشتعل می‌گردد و هر دم این شعله را از اعماق وجود او زبانه می‌کشد. بالاخره راز دل را آشکار و تصمیم خویش را مبنی بر تحصیل علوم دینی برملا می‌سازد؛ و این درست هنگامی است که ظلم و فشار حکومت استبدادی رضاخان روزگار را بر علما و روحانیون تنگ کرده و چهره‌ی ضد اسلامی او را آشکار نموده است. تصمیم استاد مطهری همگان را به حیرت فرو برده بود که شگفتا! در چنین هنگامی که اوضاع سخت و ناگواری را که بر علما و روحانیون می‌رود به رأی‌العین مشاهده می‌نماید چگونه این جوانک روزها و شبها را در این اندیشه به سر می‌برد. ناصحان و خیرخواهان به پند و اندرز پرداختند تا بلکه او را از این اندیشه منصرف سازند ولی غافل از آنکه دست دیگری در کار است و راه دیگری در پیش. هر حیله‌ای که می‌اندیشند سودی نمی‌بخشد و آتشی که در وجود این جوانک پاک سرشت نهفته است نه تنها خاموش نگشته بلکه افروخته‌تر می‌گردد. آخرالامر پافشاری و اصرار استاد مطهری در تصمیم خویش بر رأی آنان فائق گشته به طوری که بر تصمیم او گردن نهاده و به تحصیل او در رشته علوم دینی رضایت می‌دهند؛ و این‌چنین است که خدا دین خود را یاری می‌دهد.
به سن دوازده سالگی - یعنی در سال 1311 شمسی - به حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد عزیمت نموده و تحصیل علوم دینی را آغاز می‌کند. در این دوران باز یکی دیگر از فرازهای حساس زندگی استاد مطهری که نقش بسیار تعیین کننده در حیات علمی و معنوی او و نیز نقشی مؤ‌ثر در حیات ایدئولوژی اسلامی داشته است نمایان می‌گردد. اندیشه‌های مربوط به خداشناسی سخت او را به خود مشغول می‌دارد به طوری که خواب و استراحت را از او باز می‌گیرد، روز را در این اندیشه به شام و شام را به صبح می‌رساند. روزها و شبها سپری می‌شود، هفته‌ها و ماهها و سالها می‌گذرد و استاد مطهری در این دغدغه‌های روحی به سر می‌برد، شک و حیرت وجود او را فرا می‌گیرد؛ به اصالت و اهمیت این افکار و دغدغه‌های روحی پی می‌برد که اگر این مسائل برای او حل نگردد و از این وادی حیرت به سرزمین یقین و ایمان پای ننهد در هر موضوع دیگر اندیشه کردن جز اتلاف وقت نخواهد بود؛ و لذا مقدمات عربی، فقهی، اصولی و منطقی را تنها از آن جهت می‌آموخت که بتوانند او را آماده‌ی بررسی سخن فیلسوفان بزرگ بنمایند و لذا از همان دوران، فیلسوفان و عارفان و متکلمان تنها به این دلیل که آنها را قهرمانان صحنه این اندیشه‌ها می‌دانست در نظرش بزرگ می‌نمودند؛ و لذا مرحوم آقا میرزامهدی شهیدی رضوی، مدرس فلسفه‌ی الهی حوزه‌ی مشهد در میان آن همه علما و مدرسین حوزه، تنها کسی است که استاد مطهری را شیفته‌ی خود کرده و دل از دست او ربوده است؛ و شاید جاذبه‌ی معنوی و آرزوی حاضر شدن در درس او بزرگ‌ترین مشوق و محرک استاد مطهری در طی هر چه سریع‌ترِ علوم مقدماتی بوده است.
بالاخره استاد مطهری پس از حدود چهار سال تحصیل در حوزه‌ی علمیه‌ی مشهد، در حدود سال 1316 شمسی عازم حوزه‌ی علمیه‌ی قم می‌گردد و این، باز فرازی دیگر از زندگی پر فراز و نشیب اوست که در تکوین شخصیت علمی و روحی او نقشی بسیار مؤ‌ثر ایفا نموده است. در طی پانزده سال اقامت در حوزه‌ی علمیه‌ی قم و کسب فیض از محضر اساتید بزرگ، بر اندوخته‌ی علمی و معنوی خود افزوده و تحصیلات خود را در علوم و فنون مختلفه‌ی اسلامی ارتقأ می‌بخشد. یکی از فرازهای حساس این دوران که در شخصیت روحی استاد مطهری تأثیر به سزایی بخشیده است آشنایی با مرحوم حاج میرزاعلی آقا شیرازی قُدٍّسَ سرُّه بوده است که در سال 1320 در اصفهان رخ می‌دهد.
َ مطهری در تهران
-2-15 استاد مطهری در سال 1331 به تهران مهاجرت نموده، فصل پر فراز و نشیب دیگری از زندگی خود را آغاز می‌نماید. فعالیت علمی استاد مطهری از همین سال آغاز می‌گردد. مقدمه و پاورقی بر جلد اول اصول فلسفه را در سال 1332 با پایان رسانده و شرح جلد دوم آن را نیز در سال بعد به انجام می‌رساند. با اینکه بیش از سی و هفت سال از تألیف این کتاب می‌گذرد، گردش ایام از طراوت بیان و استحکام منطقی آن چیزی نکاسته است. استاد مطهری از سال 1332 به بعد مبارزات سیاسی خود را شروع نموده و تا آخرین روزهای حیاتش آن را ادامه می‌دهد، گرچه در طول تحصیل در حوزه‌ی علمیه‌ی قم نیز با «فداییان اسلام» مرتبط بوده است. از سال 1334 فعالیت علمی خود را در دانشکده‌ی الهیات و معارف اسلامی شروع نموده و کار تعلیم و تدریس را در آنجا به مدت بیست سال ادامه می‌دهد. ضمناً حوزه‌ی درسی ایشان در مدرسه مروی در زمینه‌ی تدریس علوم مختلف اسلامی، خصوصاً فلسفه‌ی اسلامی، از همان سالهای اول مهاجرت به تهران تشکیل گردیده و تا سه سال قبل از شهادت ایشان ادامه داشته است.
دوران اقامت استاد مطهری در تهران از پربارترین دوره‌های حیات ایشان است و در این دوره است که تمامی خدمات ارزنده‌ی ایشان از تحقیق و تدریس و تألیف گرفته تا خطابه و وعظ و تبلیغ و کوشش در حل مشکلات و نابسامانیهای اجتماعی صورت می‌گیرد.
موضوعی را طی چند بخش ارائه می‌دهیم.
َ استاد مطهری و فرهنگ اسلامی
-3-15 از مشخصات بارز و مزایای ارزنده‌ی استاد مطهری و احاطه‌ی وسیع او بر فرهنگ اسلامی و جمیع فنون مختلف آن از قبیل فقه و ادبیات و اصول و تفسیر و حدیث و فلسفه و اخلاق و عرفان و سیر و سلوک و تاریخ بود.100
در اینجا لازم است که چگونگی نگرش استاد مطهری به فرهنگ و معارف اسلامی را روشن سازیم:
استاد مطهری که با فرهنگ اسلامی و فنون مختلف آن، آشنایی کامل داشت و خصوصاً به انگیزه‌ی پیدایش و سیر تاریخی آنها واقف و نیز با قرآن و نهج‌البلاغه و دیگر متون اصیل اسلامی مأنوس بود، با دیدی واقع بینانه به فرهنگ اسلامی نظر می‌انداخت و این معارف را از آن لحاظ که از اسلام و قرآن نشأت گرفته‌اند و فرزندان عزیز اسلام با عشق و اخلاص وافر برای شناخت اسلام آن را بنا به مقتضیات زمان و مسائل مستحدثه در هر عصر گسترش داده‌اند، مورد توجه قرار می‌دهد. اصولاً آیاتی از قرآن که راجع به احکام اسلام و درباره‌ی عبادات و معاملات و حدود و دیات و...است انگیزه‌ی تکوین رشته‌ای از فرهنگ اسلامی به نام «فقه» را فراهم می‌کند، و آیاتی که راجع به اصول عقاید و معارف مبداً و معاد است زمینه‌ی پیدایش کلام و فلسفه‌ی اسلامی را به وجود می‌آورد، و نیز تعلیمات اخلاقی اسلامی، علمای علم اخلاق را به خود مشغول می‌دارد و قِس علی هذا.
البته استاد مطهری مسائل را به دور از تعصب می‌نگریست، منکر این واقعیت نبود که برخی اندیشه‌های بیگانه در طول هزار و چهارصد سال از طریق دشمنان و به قصد خیانت یا از طریق دوستان و به قصد خدمت در فرهنگ اسلامی نفوذ کرده‌اند؛ و حتی