معرفی استاندارد ISO

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

معرفی استاندارد ISO/IEC 12207

1- معرفی ISO/IEC مؤسسه استاندارد جهانی (ISO: International Standards Organization) در سال 1947 تشکیل شد. استانداردهای این مؤسسه برای هر کشوری می‌‌تواند به علت جهت‌‌گیریهای خاص آن کشور تعبیر شود. 87 کشور جهان عضو ISO هستند و تاکنون بالغ بر 8000 استاندارد در این مؤسسه تدوین شده است. ISO با (IEC : International Electrotechnical Commission) (که یک سازمان تدوین‌‌کننده استاندارد برای صنعت الکترونیک و ارتباطات می‌‌باشد) ارتباطات سازمانی دارد. در سال 1987 ISO و IEC یک کمیته فنی الحاقی (JTC-1: joint Technical Cammittee-1) در زمینه تکنولوژی اطلاعات (IT) تشکیل دادند. منظور از این الحاق حذف دوباره‌‌کاریها در دو سازمان بوده است. در حال حاضر 29 کشور عضو این کمیته می‌‌باشند. در سال 1987، ISO از گروههایی که در زمینه تدوین استانداردهای بین‌‌المللی نرم‌‌افزار فعال بودند درخواست نمود با این سازمان همکاری نمایند. در سال 1989 پروژه تدوین یک استاندارد بین‌‌المللی برای چرخه حیات نرم‌‌افزار آغاز شد. در طول یک دورة 6 ساله با برگزاری گردهمایی 2 بار در یک سال و با صرف 17 هزار نفر ساعت، استاندارد چرخه حیات نرم‌‌افزار در 60 صفحه تدوین شد. 17 کشور (شامل استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ژاپن، هلند، اسپانیا، انگلستان و آمریکا) در تدوین این استاندارد نقش اساسی داشته است.زیر کمیته فرعی که در این سازمان در مورد مهندسی نرم‌‌افزار تشکیل شده است SC-7 نام دارد . این زیر کمیته، روش‌‌های مدیریتی، روشهای پشتیبانی از استانداردها و ابزارهای لازم جهت تولید و آزمایش نرم‌‌افزارها را توسعه می‌‌دهد. این کمیته دارای گروههای کاری متعددی می‌‌باشد که در حوزه‌‌های زیر فعالیت می‌‌کنند. 1- مستند‌‌سازی سیستم‌‌های نرم‌‌افزار2- محیط‌‌های ابزاری3- ارزیابی و اندازه‌‌گیری4- مدیریت چرخه حیات5- پروسه‌‌های پشتیبانی6- سطوح مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار7- ارزیابی پروسه‌‌های نرم‌‌افزار8- تبادل داده بین‌‌ابزارهای CASE2- معرفی کلی استاندارد ISO/IEC 12207استاندارد ISO/IEC 12207 یک استاندارد بین‌‌المللی برای مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشد که در آن فعالیتها و وظایف مرتبط با چرخه حیات نرم‌‌افزار از ابتدا تا انتها مشخص شده است. در این استاندارد پروسه‌‌های مهندسی نرم‌‌افزار بدینصورت تعریف می‌‌شوند : "مجموعه‌‌ای از فعالیتها (Activities) که هر کدام مجموعه‌‌ای از وظایف (Tasks) را شامل می‌‌شوند و هر کدام از این وظایف به صورت اعمالی تعریف می‌‌شود که یک سری ورودی را به یک سری خروجی تبدیل کند."منظور از این استاندارد این است که پروسه‌‌هایی را ایجاد کند که بتوانند در چرخه حیات نرم‌‌افزار برای جمع‌‌آوری، تهیه، توسعه، نگهداری و انجام عملیات بر روی تولیدات یا سرویسهای نرم‌‌افزاری عمل کنند. حوزه (Scope) استاندارد محدود به چرخه حیات نرم‌‌افزار از یک سیستم شده است و کل چرخه حیات سیستم را نمی‌‌پوشاند. این استاندارد، پروسه‌‌های چرخه حیات نرم‌‌افزار را توصیف می‌‌کند اما هیچ مدل خاصی را برای چرخه حیات نرم‌‌افزار توصیه نمی‌‌کند. همچنین هیچ معیاری برای ارزیابی و اندازه‌‌گیری کارآیی پیاده‌‌سازی پروسه‌‌ها و وظایف پیشنهاد نمی‌‌کند. این استاندارد مستقل از فن‌‌آوری‌‌های روز مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشدو به عبارت دیگر پروسه‌‌های چرخه حیات در این استاندارد حول پرسش "چه چیزی باید انجام شود؟" می‌‌باشند نه "چگونه باید انجام شود؟"اصول مهندسی نرم‌‌افزار و مهندسی سیستم تحت این استاندارد قرار می‌‌گیرند. عناصر فعالیتهای پایه‌‌ای مهندسی سیستم (همانند تحلیل، طراحی، توسعه، مجتمع‌‌سازی، ارزیابی و آزمایش) قالبهایی را برای مهندسی نرم‌‌افزار به وجود می‌‌آورند. به علاوه، این عناصر پایه‌‌ای از فعالیتها، بخشهایی از مهندسی نرم‌‌افزار همانند کدینگ، طراحی ساختیافته، ... را نیز مشخص می‌‌نمایند. کلید درک استاندارد، این نکته است که نرم‌‌افزار به عنوان جزئی از یک سیستم جامع می‌‌باشد و بایستی هدفی را در این سیستم برآورده سازد. استاندارد روی نرم‌‌افزار متمرکز شده است اما می‌‌داند که نرم‌‌افزار بایستی در یک سیستم بزرگتر گنجانده شود که شامل سخت‌‌افزار، ارتباطات و افراد می‌‌باشد.3- ساختار استاندارد ISO/IEC 12207 این استاندارد بر اساس طبقه‌‌بندی پروسه‌‌ها، سازماندهی شده است. پروسه‌‌های استاندارد به سه طبقه اصلی Primary ، Supporting ، و Organization تقسیم‌‌بندی شده‌‌اند که در ادامه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1- Primary Process این پروسه‌‌ها در طول حیات یک پروژه نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند. در این قسمت پنج پروسه تعریف شده‌‌اند که عبارتند از :• تقاضا (Acquisition)• عرضه (Supply)• ساخت (Development)• اجرا (Operation)• نگهداری (Maintenance)این پنج پروسه چرخه حیات، نرم‌‌افزار را از تعریف اولیه سیستم تا بازنشستگی سیستم پوشش می‌‌دهد. پروسه تقاضا (Acquisition) ، فعالیتهایی را که برای دستیابی به تولیدات نرم‌‌افزاری یا سرویسهای نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند، تعریف می‌‌کند. پروسه عرضه (Supply)، فعالیتهای مربوط به عرضه کننده خدمات و محصولات نرم‌‌افزاری را تعریف می‌‌نماید. پروسه ساخت (Development) ، فعالیتهای مؤسساتی را مشخص می‌‌نماید که سرویسهای نرم‌‌افزاری می‌‌دهند یا نرم‌‌افزار تولید می‌‌کنند. پروسه اجرا (Operation) نیز فعالیتهایی که برای اجرای نرم‌‌افزار لازم است معرفی می‌‌کند و پروسه نگهداری (Maintenance) ، فعالیتهای لازم برای نگهداری و تغییرات احتمالی در نرم‌‌افزار را بیان می‌‌کند. در این پنج پروسه کلاً سی و پنج فعالیت‌‌و یکصد و سی و شش وظیفه تعریف شده است. با توجه به اهمیت پروسه‌‌های ساخت، اجرا و نگهداری نرم‌‌افزار، در ادامه این بخش، این سه پروسه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1-1- پروسه ساخت (Development)این پروسه، فعالیت و وظایف سازند‌‌گان سیستم نرم‌‌افزاری را مشخص می‌‌نماید. این پروسه شامل فعالیتهایی برای تحلیل نیازها، طراحی، برنامه‌‌نویسی، مجتمع‌‌سازی، آزمایش سیستم، نصب و تحویل محصول نرم‌‌افزاری می‌‌باشد. البته ممکن است فعالیتهایی نیز در ارتباط با سیستم (جدا از نرم‌‌افزار) در قرارداد ذکر شود.این پروسه خود بایستی از چند پروسه دیگر پیروی کند. به عنوان مثال، سازنده نرم‌‌افزار بایستی پروسه‌‌ها را در سطح پروژه مدیریت نماید که این تصمیمات مدیریتی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی (Management Process) اتخاذ گردد. مناسب‌‌سازی پروسه‌‌ها برای هر پروژه بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مناسب‌‌سازی (Tailoring Process) باشد و نهایتاً مدیریت پروژه در سطح سازمانی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های بهبود (Improvement Process) باشد. فهرست فعالیتهای این پروسه به شرح زیر می‌‌باشد. 1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- تحلیل نیازهای سیستم (System Requirements Analysis)3- طراحی معماری سیستم (System Architectural Design)4- تحلیل نیازهای نرم‌‌افزار (Software Requirements Analysis)5- طراحی معماری نرم‌‌افزار (Software Architectural Design) 6- طراحی تفصیلی نرم‌‌افزار (Software Detailed Design)7- برنامه‌‌نویسی و آزمایش نرم‌‌افزار (Software Coding and Testing)8- مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار (Software Integration)9- آزمایش کیفیت نرم‌‌افزار (Software Qualification Testing)10- مجتمع‌‌سازی سیستم (System Integration)11- آزمایش کیفیت سیستم (System Qualification Testing)12- نصب و راه‌‌اندازی نرم‌‌افزار (Software Installation)13- پشتیبانی نرم‌‌افزار (Software Acceptance Support)3-1-2- پروسه اجراء Operation))پروسه اجراء شامل فعالیتها ووظایف اپراتورمیباشد . این پروسه عملیات اجرایی محصول نرم افزاری وهمچنین عملیات پشتیبانی از کاربر را پوشش میدهد. با توجه به اینکه عملیات محصول نرم افزاری به‌‌صورت یکپارچه با عملیات موجود در سیستم انجام میگیرد لذا در این پروسه ارجاعاتی به سیستم وجود خواهد داشت.اپراتور، مدیریت اجرایی پروژه را در سطح پروژه با پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی انجام میدهد. مناسب سازی این عملیات برای یک پروژه خاص نیز از پروسه‌‌های مناسب سازی Tailoring)) پیروی می‌‌کند. برای مدیریت این پروسه در سطح سازمانی نیز بایستی از پروسه‌‌های بهبود وضعیت Improvement)) پیروی شود.فعالیتهای موجود در این پروسه شامل موارد زیر می‌‌باشد :1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- آزمایشات اجرایی (Operational Testing )3- عملیات سیستم  (System Operation)4- پشتیبانی از کاربر  (User support)

مبانی استاندارد و استانداردسازی در آموزش و پرورش 40 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 40

مبانی استاندارد و استانداردسازی در آموزش و پرورش مقدمه بررسی تاریخی کشورهای پیشرفته و یا در حال پیشرفت در شکوفایی اقتصادی و تحول نظام آموزشی آنان نشان دهنده توجه جدی مدیران و برنامه ریزان این کشورها به استاندارد و استانداردسازی در آموزش و ترویج آن در بین جامعه است، به طوری که هم اکنون در بسیاری از کشورها مقوله استاندارد در سالهای آخر مقطع تحصیلی دبیرستان و مقاطع مختلف دانشگاهی تدریس شده ضمن آنکه در این کشورها این امر به یک پدیده فرهنگی و اجتماعی حایز اهمیت تبدیل گردیده است . اگر چه به کار بردن لفظ استاندارد و استاندارد سازی بیشتر در حیطه ی صنعت و تولید به کار گرفته شده است اما باید توجه داشت که همه جا و همه چیز می تواند مورد توجه فرایند استاندارد سازی قرار گیرد . بطوری که طیف وسیعی از شئونات زندگی انسان که یکی از آنها مسئله تعلیم و تربیت است را می توان در این قالب جای داد . امروزه هیچ سازمان یا موسسه ای را نمی توان یافت که از جهت های گوناگون با امر استاندارد سرو کار نداشته باشد. در این میان استاندارد کردن نظام آموزشی ، به دلیل اینکه از ویژگیهای خاصی برخوردار است اهمیت بیشتری را به خود اختصاص داده است . نظام آموزش و پرورش یک کشور حیاتی ترین و زیر بنایی ترین بخش برای اقتصاد آن کشور محسوب می شود و در عین حال نهادی است که همه مردم به نوعی با آن مرتبط می باشند، ‌بنابراین مردمی ترین نهاد نیز به شمار می‏آید . در کشور ما قریب به هفده میلیون و یکصد هزار دانش آموز و بیش از نهصد هزار نفر معلم و کارمند در بیش از 138 هزار آموزشگاه به صورت مستقیم فعالیت دارند . با وجود این گستردگی و برای جلوگیری از بی راهه روی ها ، نیاز به وجود چهارچوبهای مشخص ـ برای انجام فعالیتهای گوناگون در این نظام ـ به نام استاندارد و استاندارد سازی بیش از هرچیز احساس می شود .به طور کلی 3 عامل عمده را می توان در توجه به استاندارد و استانداردسازی در آموزش و پرورش ذکر کرد : 1- افزایش فاصله علمی بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه ، در نتیجه توجهی که کشورهای توسعه یافته به امر استاندارد سازی در نظام آموزشی نموده اند . 2- ظهور آگاهی هرچه بیشتر در بین جامعه نسبت به فواید بهره گیری از استانداردها در زمینه های مختلف . 3-ضرورت جلوگیری از بی راهه رویها و تکیه بر چارچوبهائی مدون که از درجه اعتماد بالایی برخوردار باشند . استاندارد مفهوم ثابتی نیست و همراه با دگرگونی ها و پیشرفت هایی که در اثر تحقیقات علمی بوجود می آید، معیارهای آننیز دچار تغییرمی شود. استاندارد تبلور آگاهی و آزمایش گذشته است که مبنایی برای پیشرفت های آتی محسوب می شود. بکارگیری استانداردها در سازمان، فواید زیادی را به همراه دارد. بهره گیری از آنها می تواند موجب ساده سازی امور، امکان تعویض پذیری آنها، افزایش ایمنی فعالیتها و صرفه جویی در منابع مادی و اقتصادی و انسانی را به همراه داشته باشد. در این میان استانداردهای آموزشی را می توان به عنوان سیستم و سامانه ای در نظر گرفت که کار کنترل کیفی فعالیتهاو خدمات ارائه شده از سوی این نظام را بر عهده دارند. بکارگیری استانداردها در آموزش وپرورش، نیازمند رعایت پیش نیازهائی است که توجه به آنها می تواند موجب ترویج و تحقق و همچنین پایداری استانداردها به گونه ای بهتر شود. از جمله این پیش نیازها، تعریف دقیق اهداف نظام آموزشی و نیازهای آن، شناسایی دقیق خواسته های جامعه از این نظام و راههای دستیابی به آنها و همچنین افزایش توان انطباق پذیری نظام آموزشی با توجه به تغییرات پیرامونی از جمله تحولات جهانی است.

تاریخچه استاندارد بحث بهره گیری از استاندارد دارای سابقه طولانی است ، این پدیده از دیر زمان در زندگی بشر وجود داشته است استاندارد نیز مانند بسیاری از پدیده های طبیعی در نتیجه گذر از دوره های زمانی و در نتیجه شناخت و برداشتی که انسان از محیط پیرامون خود به صورت ناخودآگاه کسب کرده ، بوجود آمده است . برای مثال تاریخ پیدایش سیستم شمارش ده دهی که هم اکنون نیز مورد استفاده قرار می گیرد به گذشته بسیار دور باز می گردد و در واقع الگویی است از تعداد انگشتان دو دست انسان و به همین صورت استاندارد کردن تقویم و تعداد روزهای ماه در سال رومی که توسط ژولیس سزار در 46 سال قبل از میلاد مسیح انجام شده است . 1 در کشور ما نیز علی رغم تشکیلات رسمی و مدون که در سال 1304 با تصویب قانون اوزان و مقیاس ها شکل گرفت ، پیشینه استاندارد از قدمت بسیار زیادی برخوردار است و با استناد با اسناد تاریخی ، فرهنگی و هنری به جا مانده ، به هزاره های قبل از میلاد بر می گردد . از جمله این مقیاس ها « کوبیت » بود که تقریباً برابر طول دست انسان بود و فاصله از سر انگشتان تا مفصل ساعد را شامل می شد و همچنین می توان به واحد وجب اشاره کرد که طولی برابر تقریباً نیم کوبیت داشت . 2 سیر تکاملی زندگی انسان به مرور زمان موجب شد که نیاز به وجود ملاکها و شاخص هائی برای اندازه گیری و ارزیابی امور و پدیده ها بیش از بیش احساس شود که در این مسیر رویدادهای تاریخی نیز بی تأثیر نبوده اند . پس از جنگ دوم جهانی در سال 1946 ، بیست و پنج کشور جهان طی ملاقاتی در لندن نسبت به تأسیس یک سازمان بین المللی برای استانداردها اقدام نمودند تا از طریق آن به دنبال راههای ارتقاء کیفیت در کارها باشند . پس از آن در سال 1947 سازمان بین المللی استاندارد (ISO)3 رسماً تأسیس شد که در حال حاضر بیش از 90 کشور جهان از جمله ایران عضو این سازمان می باشند . از همان ابتدای کار، این سازمان با تشکیل کمیته های فنی به تدوین استانداردهای گوناگون در زمینه های مختلف پرداخت و در ادامه کار در سال 1979 کمیته فنی 196 (TC196) سازمان بین المللی استاندارد به نام « کمیته تضمین کیفیت و مدیریت کیفیت » تشکیل شد که هدف آن تدوین استانداردهایی برای تضمین کیفیت می بود پس از آن این سازمان در سال 1986 اولین استانداردهای مربوط به سیستمهای کیفی با عنوان واژه شناسی کیفیت و تعاریف مفاهیم سخت به شماره ISO 8402 را تهیه و تدوین نمود. به دنبال آن در سال 1987 مجموعه استانداردهای سیستم کیفیت تحت شماره 9000 تا 9004 از سوی سازمان بین المللی استاندارد منتشر شد . که ویرایشهای جدید از آنها در سال 2000 جهت بهره برداری دقیق تر مورد معرفی قرار گرفته اند.ِ4 مفهوم استاندارد5 استاندارد سطحی از کیفیت است که از سوی عموم قابل قبول دانسته شده است.6 استاندارد نظامی است مبتنی بر نتایج علوم و فنون و تجارب بشری ، استاندارد یعنی قانون ، قاعده ، اصل ، ضابطه و به طور کلی هر امری که طبق اصول منظم و مرتبی انجام گیرد . استاندارد تبلور آگاهی و آزمایش گذشته است . 7 همچنین عباس بازرگان در کتاب ارزشیابی آموزشی خود، در تعریف استاندارد آورده است : استاندارد (معیار) سطح مطلوب نشانگرهایی است که «کیفیت ملاک» را مشخص می کند. تعیین استانداردها، همانند ملاکها امری قضاوتی است.8 در این زمینه سازمان بین المللی استاندارد (iso) در بیان تعریف استاندارد چنین آورده است که : استاندارد، مدرکی است در برگیرنده قواعد راهنمایی ها یا ویژگیهایی برای فعالیت یا نتایج آنها به منظور استفاده عمومی و مکرر که از طریق هم رایی فراهم و به وسیله سازمان شناخته شده ای تصویب شده باشد و هدف از آن دست یابی به میزان مطلوبی از نظم و (بهبود کیفیت) در یک زمینه خاص است.9

معرفی استاندارد ISO

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

معرفی استاندارد ISO/IEC 12207

1- معرفی ISO/IEC مؤسسه استاندارد جهانی (ISO: International Standards Organization) در سال 1947 تشکیل شد. استانداردهای این مؤسسه برای هر کشوری می‌‌تواند به علت جهت‌‌گیریهای خاص آن کشور تعبیر شود. 87 کشور جهان عضو ISO هستند و تاکنون بالغ بر 8000 استاندارد در این مؤسسه تدوین شده است. ISO با (IEC : International Electrotechnical Commission) (که یک سازمان تدوین‌‌کننده استاندارد برای صنعت الکترونیک و ارتباطات می‌‌باشد) ارتباطات سازمانی دارد. در سال 1987 ISO و IEC یک کمیته فنی الحاقی (JTC-1: joint Technical Cammittee-1) در زمینه تکنولوژی اطلاعات (IT) تشکیل دادند. منظور از این الحاق حذف دوباره‌‌کاریها در دو سازمان بوده است. در حال حاضر 29 کشور عضو این کمیته می‌‌باشند. در سال 1987، ISO از گروههایی که در زمینه تدوین استانداردهای بین‌‌المللی نرم‌‌افزار فعال بودند درخواست نمود با این سازمان همکاری نمایند. در سال 1989 پروژه تدوین یک استاندارد بین‌‌المللی برای چرخه حیات نرم‌‌افزار آغاز شد. در طول یک دورة 6 ساله با برگزاری گردهمایی 2 بار در یک سال و با صرف 17 هزار نفر ساعت، استاندارد چرخه حیات نرم‌‌افزار در 60 صفحه تدوین شد. 17 کشور (شامل استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ژاپن، هلند، اسپانیا، انگلستان و آمریکا) در تدوین این استاندارد نقش اساسی داشته است.زیر کمیته فرعی که در این سازمان در مورد مهندسی نرم‌‌افزار تشکیل شده است SC-7 نام دارد . این زیر کمیته، روش‌‌های مدیریتی، روشهای پشتیبانی از استانداردها و ابزارهای لازم جهت تولید و آزمایش نرم‌‌افزارها را توسعه می‌‌دهد. این کمیته دارای گروههای کاری متعددی می‌‌باشد که در حوزه‌‌های زیر فعالیت می‌‌کنند. 1- مستند‌‌سازی سیستم‌‌های نرم‌‌افزار2- محیط‌‌های ابزاری3- ارزیابی و اندازه‌‌گیری4- مدیریت چرخه حیات5- پروسه‌‌های پشتیبانی6- سطوح مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار7- ارزیابی پروسه‌‌های نرم‌‌افزار8- تبادل داده بین‌‌ابزارهای CASE2- معرفی کلی استاندارد ISO/IEC 12207استاندارد ISO/IEC 12207 یک استاندارد بین‌‌المللی برای مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشد که در آن فعالیتها و وظایف مرتبط با چرخه حیات نرم‌‌افزار از ابتدا تا انتها مشخص شده است. در این استاندارد پروسه‌‌های مهندسی نرم‌‌افزار بدینصورت تعریف می‌‌شوند : "مجموعه‌‌ای از فعالیتها (Activities) که هر کدام مجموعه‌‌ای از وظایف (Tasks) را شامل می‌‌شوند و هر کدام از این وظایف به صورت اعمالی تعریف می‌‌شود که یک سری ورودی را به یک سری خروجی تبدیل کند."منظور از این استاندارد این است که پروسه‌‌هایی را ایجاد کند که بتوانند در چرخه حیات نرم‌‌افزار برای جمع‌‌آوری، تهیه، توسعه، نگهداری و انجام عملیات بر روی تولیدات یا سرویسهای نرم‌‌افزاری عمل کنند. حوزه (Scope) استاندارد محدود به چرخه حیات نرم‌‌افزار از یک سیستم شده است و کل چرخه حیات سیستم را نمی‌‌پوشاند. این استاندارد، پروسه‌‌های چرخه حیات نرم‌‌افزار را توصیف می‌‌کند اما هیچ مدل خاصی را برای چرخه حیات نرم‌‌افزار توصیه نمی‌‌کند. همچنین هیچ معیاری برای ارزیابی و اندازه‌‌گیری کارآیی پیاده‌‌سازی پروسه‌‌ها و وظایف پیشنهاد نمی‌‌کند. این استاندارد مستقل از فن‌‌آوری‌‌های روز مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشدو به عبارت دیگر پروسه‌‌های چرخه حیات در این استاندارد حول پرسش "چه چیزی باید انجام شود؟" می‌‌باشند نه "چگونه باید انجام شود؟"اصول مهندسی نرم‌‌افزار و مهندسی سیستم تحت این استاندارد قرار می‌‌گیرند. عناصر فعالیتهای پایه‌‌ای مهندسی سیستم (همانند تحلیل، طراحی، توسعه، مجتمع‌‌سازی، ارزیابی و آزمایش) قالبهایی را برای مهندسی نرم‌‌افزار به وجود می‌‌آورند. به علاوه، این عناصر پایه‌‌ای از فعالیتها، بخشهایی از مهندسی نرم‌‌افزار همانند کدینگ، طراحی ساختیافته، ... را نیز مشخص می‌‌نمایند. کلید درک استاندارد، این نکته است که نرم‌‌افزار به عنوان جزئی از یک سیستم جامع می‌‌باشد و بایستی هدفی را در این سیستم برآورده سازد. استاندارد روی نرم‌‌افزار متمرکز شده است اما می‌‌داند که نرم‌‌افزار بایستی در یک سیستم بزرگتر گنجانده شود که شامل سخت‌‌افزار، ارتباطات و افراد می‌‌باشد.3- ساختار استاندارد ISO/IEC 12207 این استاندارد بر اساس طبقه‌‌بندی پروسه‌‌ها، سازماندهی شده است. پروسه‌‌های استاندارد به سه طبقه اصلی Primary ، Supporting ، و Organization تقسیم‌‌بندی شده‌‌اند که در ادامه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1- Primary Process این پروسه‌‌ها در طول حیات یک پروژه نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند. در این قسمت پنج پروسه تعریف شده‌‌اند که عبارتند از :• تقاضا (Acquisition)• عرضه (Supply)• ساخت (Development)• اجرا (Operation)• نگهداری (Maintenance)این پنج پروسه چرخه حیات، نرم‌‌افزار را از تعریف اولیه سیستم تا بازنشستگی سیستم پوشش می‌‌دهد. پروسه تقاضا (Acquisition) ، فعالیتهایی را که برای دستیابی به تولیدات نرم‌‌افزاری یا سرویسهای نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند، تعریف می‌‌کند. پروسه عرضه (Supply)، فعالیتهای مربوط به عرضه کننده خدمات و محصولات نرم‌‌افزاری را تعریف می‌‌نماید. پروسه ساخت (Development) ، فعالیتهای مؤسساتی را مشخص می‌‌نماید که سرویسهای نرم‌‌افزاری می‌‌دهند یا نرم‌‌افزار تولید می‌‌کنند. پروسه اجرا (Operation) نیز فعالیتهایی که برای اجرای نرم‌‌افزار لازم است معرفی می‌‌کند و پروسه نگهداری (Maintenance) ، فعالیتهای لازم برای نگهداری و تغییرات احتمالی در نرم‌‌افزار را بیان می‌‌کند. در این پنج پروسه کلاً سی و پنج فعالیت‌‌و یکصد و سی و شش وظیفه تعریف شده است. با توجه به اهمیت پروسه‌‌های ساخت، اجرا و نگهداری نرم‌‌افزار، در ادامه این بخش، این سه پروسه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1-1- پروسه ساخت (Development)این پروسه، فعالیت و وظایف سازند‌‌گان سیستم نرم‌‌افزاری را مشخص می‌‌نماید. این پروسه شامل فعالیتهایی برای تحلیل نیازها، طراحی، برنامه‌‌نویسی، مجتمع‌‌سازی، آزمایش سیستم، نصب و تحویل محصول نرم‌‌افزاری می‌‌باشد. البته ممکن است فعالیتهایی نیز در ارتباط با سیستم (جدا از نرم‌‌افزار) در قرارداد ذکر شود.این پروسه خود بایستی از چند پروسه دیگر پیروی کند. به عنوان مثال، سازنده نرم‌‌افزار بایستی پروسه‌‌ها را در سطح پروژه مدیریت نماید که این تصمیمات مدیریتی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی (Management Process) اتخاذ گردد. مناسب‌‌سازی پروسه‌‌ها برای هر پروژه بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مناسب‌‌سازی (Tailoring Process) باشد و نهایتاً مدیریت پروژه در سطح سازمانی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های بهبود (Improvement Process) باشد. فهرست فعالیتهای این پروسه به شرح زیر می‌‌باشد. 1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- تحلیل نیازهای سیستم (System Requirements Analysis)3- طراحی معماری سیستم (System Architectural Design)4- تحلیل نیازهای نرم‌‌افزار (Software Requirements Analysis)5- طراحی معماری نرم‌‌افزار (Software Architectural Design) 6- طراحی تفصیلی نرم‌‌افزار (Software Detailed Design)7- برنامه‌‌نویسی و آزمایش نرم‌‌افزار (Software Coding and Testing)8- مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار (Software Integration)9- آزمایش کیفیت نرم‌‌افزار (Software Qualification Testing)10- مجتمع‌‌سازی سیستم (System Integration)11- آزمایش کیفیت سیستم (System Qualification Testing)12- نصب و راه‌‌اندازی نرم‌‌افزار (Software Installation)13- پشتیبانی نرم‌‌افزار (Software Acceptance Support)3-1-2- پروسه اجراء Operation))پروسه اجراء شامل فعالیتها ووظایف اپراتورمیباشد . این پروسه عملیات اجرایی محصول نرم افزاری وهمچنین عملیات پشتیبانی از کاربر را پوشش میدهد. با توجه به اینکه عملیات محصول نرم افزاری به‌‌صورت یکپارچه با عملیات موجود در سیستم انجام میگیرد لذا در این پروسه ارجاعاتی به سیستم وجود خواهد داشت.اپراتور، مدیریت اجرایی پروژه را در سطح پروژه با پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی انجام میدهد. مناسب سازی این عملیات برای یک پروژه خاص نیز از پروسه‌‌های مناسب سازی Tailoring)) پیروی می‌‌کند. برای مدیریت این پروسه در سطح سازمانی نیز بایستی از پروسه‌‌های بهبود وضعیت Improvement)) پیروی شود.فعالیتهای موجود در این پروسه شامل موارد زیر می‌‌باشد :1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- آزمایشات اجرایی (Operational Testing )3- عملیات سیستم  (System Operation)4- پشتیبانی از کاربر  (User support)

معرفی استاندارد ISO

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

معرفی استاندارد ISO/IEC 12207

1- معرفی ISO/IEC مؤسسه استاندارد جهانی (ISO: International Standards Organization) در سال 1947 تشکیل شد. استانداردهای این مؤسسه برای هر کشوری می‌‌تواند به علت جهت‌‌گیریهای خاص آن کشور تعبیر شود. 87 کشور جهان عضو ISO هستند و تاکنون بالغ بر 8000 استاندارد در این مؤسسه تدوین شده است. ISO با (IEC : International Electrotechnical Commission) (که یک سازمان تدوین‌‌کننده استاندارد برای صنعت الکترونیک و ارتباطات می‌‌باشد) ارتباطات سازمانی دارد. در سال 1987 ISO و IEC یک کمیته فنی الحاقی (JTC-1: joint Technical Cammittee-1) در زمینه تکنولوژی اطلاعات (IT) تشکیل دادند. منظور از این الحاق حذف دوباره‌‌کاریها در دو سازمان بوده است. در حال حاضر 29 کشور عضو این کمیته می‌‌باشند. در سال 1987، ISO از گروههایی که در زمینه تدوین استانداردهای بین‌‌المللی نرم‌‌افزار فعال بودند درخواست نمود با این سازمان همکاری نمایند. در سال 1989 پروژه تدوین یک استاندارد بین‌‌المللی برای چرخه حیات نرم‌‌افزار آغاز شد. در طول یک دورة 6 ساله با برگزاری گردهمایی 2 بار در یک سال و با صرف 17 هزار نفر ساعت، استاندارد چرخه حیات نرم‌‌افزار در 60 صفحه تدوین شد. 17 کشور (شامل استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، ژاپن، هلند، اسپانیا، انگلستان و آمریکا) در تدوین این استاندارد نقش اساسی داشته است.زیر کمیته فرعی که در این سازمان در مورد مهندسی نرم‌‌افزار تشکیل شده است SC-7 نام دارد . این زیر کمیته، روش‌‌های مدیریتی، روشهای پشتیبانی از استانداردها و ابزارهای لازم جهت تولید و آزمایش نرم‌‌افزارها را توسعه می‌‌دهد. این کمیته دارای گروههای کاری متعددی می‌‌باشد که در حوزه‌‌های زیر فعالیت می‌‌کنند. 1- مستند‌‌سازی سیستم‌‌های نرم‌‌افزار2- محیط‌‌های ابزاری3- ارزیابی و اندازه‌‌گیری4- مدیریت چرخه حیات5- پروسه‌‌های پشتیبانی6- سطوح مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار7- ارزیابی پروسه‌‌های نرم‌‌افزار8- تبادل داده بین‌‌ابزارهای CASE2- معرفی کلی استاندارد ISO/IEC 12207استاندارد ISO/IEC 12207 یک استاندارد بین‌‌المللی برای مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشد که در آن فعالیتها و وظایف مرتبط با چرخه حیات نرم‌‌افزار از ابتدا تا انتها مشخص شده است. در این استاندارد پروسه‌‌های مهندسی نرم‌‌افزار بدینصورت تعریف می‌‌شوند : "مجموعه‌‌ای از فعالیتها (Activities) که هر کدام مجموعه‌‌ای از وظایف (Tasks) را شامل می‌‌شوند و هر کدام از این وظایف به صورت اعمالی تعریف می‌‌شود که یک سری ورودی را به یک سری خروجی تبدیل کند."منظور از این استاندارد این است که پروسه‌‌هایی را ایجاد کند که بتوانند در چرخه حیات نرم‌‌افزار برای جمع‌‌آوری، تهیه، توسعه، نگهداری و انجام عملیات بر روی تولیدات یا سرویسهای نرم‌‌افزاری عمل کنند. حوزه (Scope) استاندارد محدود به چرخه حیات نرم‌‌افزار از یک سیستم شده است و کل چرخه حیات سیستم را نمی‌‌پوشاند. این استاندارد، پروسه‌‌های چرخه حیات نرم‌‌افزار را توصیف می‌‌کند اما هیچ مدل خاصی را برای چرخه حیات نرم‌‌افزار توصیه نمی‌‌کند. همچنین هیچ معیاری برای ارزیابی و اندازه‌‌گیری کارآیی پیاده‌‌سازی پروسه‌‌ها و وظایف پیشنهاد نمی‌‌کند. این استاندارد مستقل از فن‌‌آوری‌‌های روز مهندسی نرم‌‌افزار می‌‌باشدو به عبارت دیگر پروسه‌‌های چرخه حیات در این استاندارد حول پرسش "چه چیزی باید انجام شود؟" می‌‌باشند نه "چگونه باید انجام شود؟"اصول مهندسی نرم‌‌افزار و مهندسی سیستم تحت این استاندارد قرار می‌‌گیرند. عناصر فعالیتهای پایه‌‌ای مهندسی سیستم (همانند تحلیل، طراحی، توسعه، مجتمع‌‌سازی، ارزیابی و آزمایش) قالبهایی را برای مهندسی نرم‌‌افزار به وجود می‌‌آورند. به علاوه، این عناصر پایه‌‌ای از فعالیتها، بخشهایی از مهندسی نرم‌‌افزار همانند کدینگ، طراحی ساختیافته، ... را نیز مشخص می‌‌نمایند. کلید درک استاندارد، این نکته است که نرم‌‌افزار به عنوان جزئی از یک سیستم جامع می‌‌باشد و بایستی هدفی را در این سیستم برآورده سازد. استاندارد روی نرم‌‌افزار متمرکز شده است اما می‌‌داند که نرم‌‌افزار بایستی در یک سیستم بزرگتر گنجانده شود که شامل سخت‌‌افزار، ارتباطات و افراد می‌‌باشد.3- ساختار استاندارد ISO/IEC 12207 این استاندارد بر اساس طبقه‌‌بندی پروسه‌‌ها، سازماندهی شده است. پروسه‌‌های استاندارد به سه طبقه اصلی Primary ، Supporting ، و Organization تقسیم‌‌بندی شده‌‌اند که در ادامه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1- Primary Process این پروسه‌‌ها در طول حیات یک پروژه نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند. در این قسمت پنج پروسه تعریف شده‌‌اند که عبارتند از :• تقاضا (Acquisition)• عرضه (Supply)• ساخت (Development)• اجرا (Operation)• نگهداری (Maintenance)این پنج پروسه چرخه حیات، نرم‌‌افزار را از تعریف اولیه سیستم تا بازنشستگی سیستم پوشش می‌‌دهد. پروسه تقاضا (Acquisition) ، فعالیتهایی را که برای دستیابی به تولیدات نرم‌‌افزاری یا سرویسهای نرم‌‌افزاری انجام می‌‌شوند، تعریف می‌‌کند. پروسه عرضه (Supply)، فعالیتهای مربوط به عرضه کننده خدمات و محصولات نرم‌‌افزاری را تعریف می‌‌نماید. پروسه ساخت (Development) ، فعالیتهای مؤسساتی را مشخص می‌‌نماید که سرویسهای نرم‌‌افزاری می‌‌دهند یا نرم‌‌افزار تولید می‌‌کنند. پروسه اجرا (Operation) نیز فعالیتهایی که برای اجرای نرم‌‌افزار لازم است معرفی می‌‌کند و پروسه نگهداری (Maintenance) ، فعالیتهای لازم برای نگهداری و تغییرات احتمالی در نرم‌‌افزار را بیان می‌‌کند. در این پنج پروسه کلاً سی و پنج فعالیت‌‌و یکصد و سی و شش وظیفه تعریف شده است. با توجه به اهمیت پروسه‌‌های ساخت، اجرا و نگهداری نرم‌‌افزار، در ادامه این بخش، این سه پروسه بطور مختصر شرح داده می‌‌شود.3-1-1- پروسه ساخت (Development)این پروسه، فعالیت و وظایف سازند‌‌گان سیستم نرم‌‌افزاری را مشخص می‌‌نماید. این پروسه شامل فعالیتهایی برای تحلیل نیازها، طراحی، برنامه‌‌نویسی، مجتمع‌‌سازی، آزمایش سیستم، نصب و تحویل محصول نرم‌‌افزاری می‌‌باشد. البته ممکن است فعالیتهایی نیز در ارتباط با سیستم (جدا از نرم‌‌افزار) در قرارداد ذکر شود.این پروسه خود بایستی از چند پروسه دیگر پیروی کند. به عنوان مثال، سازنده نرم‌‌افزار بایستی پروسه‌‌ها را در سطح پروژه مدیریت نماید که این تصمیمات مدیریتی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی (Management Process) اتخاذ گردد. مناسب‌‌سازی پروسه‌‌ها برای هر پروژه بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های مناسب‌‌سازی (Tailoring Process) باشد و نهایتاً مدیریت پروژه در سطح سازمانی بایستی بر اساس پیروی از پروسه‌‌های بهبود (Improvement Process) باشد. فهرست فعالیتهای این پروسه به شرح زیر می‌‌باشد. 1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- تحلیل نیازهای سیستم (System Requirements Analysis)3- طراحی معماری سیستم (System Architectural Design)4- تحلیل نیازهای نرم‌‌افزار (Software Requirements Analysis)5- طراحی معماری نرم‌‌افزار (Software Architectural Design) 6- طراحی تفصیلی نرم‌‌افزار (Software Detailed Design)7- برنامه‌‌نویسی و آزمایش نرم‌‌افزار (Software Coding and Testing)8- مجتمع‌‌سازی نرم‌‌افزار (Software Integration)9- آزمایش کیفیت نرم‌‌افزار (Software Qualification Testing)10- مجتمع‌‌سازی سیستم (System Integration)11- آزمایش کیفیت سیستم (System Qualification Testing)12- نصب و راه‌‌اندازی نرم‌‌افزار (Software Installation)13- پشتیبانی نرم‌‌افزار (Software Acceptance Support)3-1-2- پروسه اجراء Operation))پروسه اجراء شامل فعالیتها ووظایف اپراتورمیباشد . این پروسه عملیات اجرایی محصول نرم افزاری وهمچنین عملیات پشتیبانی از کاربر را پوشش میدهد. با توجه به اینکه عملیات محصول نرم افزاری به‌‌صورت یکپارچه با عملیات موجود در سیستم انجام میگیرد لذا در این پروسه ارجاعاتی به سیستم وجود خواهد داشت.اپراتور، مدیریت اجرایی پروژه را در سطح پروژه با پیروی از پروسه‌‌های مدیریتی انجام میدهد. مناسب سازی این عملیات برای یک پروژه خاص نیز از پروسه‌‌های مناسب سازی Tailoring)) پیروی می‌‌کند. برای مدیریت این پروسه در سطح سازمانی نیز بایستی از پروسه‌‌های بهبود وضعیت Improvement)) پیروی شود.فعالیتهای موجود در این پروسه شامل موارد زیر می‌‌باشد :1- پیاده‌‌سازی پروسه (Process Implementation)2- آزمایشات اجرایی (Operational Testing )3- عملیات سیستم  (System Operation)4- پشتیبانی از کاربر  (User support)

تحقیق- استاندارد میوه ها و سبزیها از برداشت تا نگهداری 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

استاندارد میوه ها و سبزیها - زردآلو- آئین کار نگهداری درسردخانه (ازمرحله برداشت تانگهداری)

پیش گفتار.......................................................................................

مقدمه .............................................................................................

1- هدف ودامنه کاربرد........................................................................

2- مراجع الزامی ...............................................................................

3- اصطلاحات وتعاریف.....................................................................

4- شرایط برداشت محصول...............................................................

5- سردکردن پس ازبرداشت..............................................................

6- ترابری.........................................................................................

7- سورت وبسته بندی میوه زردآلو...................................................

8- نگهداری درسردخانه.....................................................................

9- عملیات پس ازخاتمه نگهداری درسردخانه.....................................

10- ضدعفونی اتاقهای سردخانه ووسایل بسته بندی...........................

پیش گفتار

استاندارد میوه ها و سبزیها - زردآلو – نگهداری درسردخانه(از مرحله برداشت تا نگهداری نخستین بار در سال 1356 تهیه شد.این استاندارد براساس پیشنهادهای رسیده و بررسی وتأیید کمیسیون های مربوط برای اولین بار مورد تجدید نظر قرار گرفت ودرسیصد و هفتاد وپنجمین جلسه کمیته ملی استاندارد خوراک وفرآورده های کشاورزی مورخ 19/09/81تصویب شد.اینک این استانداردبه استنادبندیک ماده 3قانون اصلاح قوانین ومقررات مؤسسه استانداردوتحقیقات صنعتی ایران مصوب بهمن ماه 1371به عنوان استانداردملی ایران منتشرمی شود.

برای حفظ همگامی وهماهنگی باتحولات وپیشرفتهای ملی وجهانی درزمینه صنایع ،علوم وخدمات،استانداردهای ملی ایران درمواقع لزوم تجدیدنظرخواهدشدوهرگونه پیشنهادی که برای اصلاح وتکمیل این استانداردارائه شوددرتجدیدنظربعدی موردتوجه قرارخواهدگرفت.بنابراین برای مراجعه به استانداردهای ملی ایران بایدهمواره ازآخرین تجدیدنظرآنهااستفاده کرد.

درتهیه وتجدیدنظراین استانداردسعی شده است که ضمن توجه به شرایط موجودونیازهای جامعه،درحدامکان بین این استانداردواستانداردهای بین المللی واستانداردملی کشورهای صنعتی وپیشرفته هماهنگی ایجادشود.

منابع ومآخذی که برای تهیه این استانداردبه کاررفته به شرح زیراست:

1- استاندارد ملی ایران 2016 ” زردآلو – نگهداری در سردخانه”

2- ISO: 2826 – 1974 Apricots –Guide to cold storage

3- شاهدی،محمد.کدیور،مهدی.(ترجمه).اصول تبدیل ونگهداری میوه هاوسبزیها

4- شرایعی،پروین .بسته بندی محصولات تازه کشاورزی،انتشارات مرکزتحقیقات کشاورزی خراسان،1378

5- فلاحی،مسعود.شیوه های علمی وعملی بسته بندی میوه وسبزی،انتشارات بارثاوا،1378

6- مقتدر،عبدالله .زردآلوی ایران ومشتقات آن ازدیدگاه مسائل اقتصادی وصادراتی مؤسسه استانداردوتحقیقات صتعتی اداره کل استانداردآذربایجان شرقی،1368

مقدمه

زردآلوکه نام علمی آنPrunus Armanica است ازگیاهان تیره Rosaceae (تیره گلسرخیان)ازراسته

گیلاس می باشد.درختی است تک پایه که معمولا"درنیم کره شمالی می روید.

میوه آن تقریبا"گردوگوشتی وبعضی ازانواع آن تقریبا"بیضی شکل ویانوک درازبوده وبواسطه شیاری به دو قسمت مساوی تقسیم می شود . از عمق این شیارها نیز برای تعیین نوع یا واریته زردآلو استفاده می نمایند.میوه زردآلوازنظرعلمی میوه شفت (میوه آبداری است بادرون برچوبی ضخیم)که هسته دروسط آن قراردارد.این میوه رقم واقسام زیادی دارد.

بطورکلی ارقام دیررس دارای بافت محکم ومیوه های درشت تربوده که برای نگهداری مناسب هستندولی ارقام زودرس دارای بافتی لطیف بامیوه های ریزترکه قابلیت نگهداری کمی دارند.

درخت زردآلو معمولا" در مناطق تقریبا" سرد و معتدل کاشته می شود و درمقابل کم آبی شدیدوگرماوبطورکلی شرایط نامساعدمقاومت چندانی ندارد.طعم میوه آن شیرین وبسیارمطبوع وسرشارازویتامین هاوموادمعدنی کمیاب وسایرموادموردنیازبدن انسان است.دردرمان کم خونی مؤثرشناخته شده ومصرف میوه تازه کمی نفخ می آوردکه علاج نفخ حاصل ازآن خوردن هسته خودمیوه می باشد.زردآلومیوه ای است که برای مدت طولانی قابل نگهداری نمی باشد.چنانچه قبل ازرسیدن کامل ازدرخت چیده شودومیوه سالم وعاری ازآسیب دیدگی فیزیکی یامکانیکی یاآفات وامراض باشدوهمچنین عمل سردکردن روی آن انجام گیردممکن است بتوان 2تا3هفته آنرانگهداری کرد.

پ

میوه ها و سبزیها - زردآلو- آئین کار نگهداری درسردخانه (ازمرحله برداشت تانگهداری)

1 هدف ودامنه کاربرد:

هدف ازتدوین این استانداردارائه روشهایی است که بابکاربردن آنهامی توان تاحدامکان دوره نگهداری زردآلورادرسردخانه باحداقل تغییرات کیفی درمحصول افزایش داد.

2 مراجع الزامی1

مدارک الزامی زیرحاوی مقرراتی است که درمتن این استانداردبه آنهاارجاع داده شده است.