مقاله درباره مهندسی برق

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

مهندسی برق – مخابرات

بررسی وضعیت شبکة دیتا در کشور 

در جهان امروز فناوری اطلاعات و ارتباطات چنان روند رو به رشدی پیدا کرده که تمام مسایل فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را تحت تاثیر خود قرار داده است. با توجه به اینکه این فناوری یک فناوری بنیادی است، توجه به زیرساخت فیزیکی آن (شبکه دیتا) می‌تواند بسیاری از مسایل مرتبط با این حوزه را مرتفع سازد. در تحلیل زیر ضمن ارایه آمارهایی در ارتباط با وضعیت شبکه ملی دیتا، به معرفی و شناسایی ساختار این شبکه و بررسی پتانسیلهای موجود در ساختار شبکه ملی دیتا و ضعف‌‌های آن پرداخته شده است:

ساختار شبکة ملی دیتا

هر شبکة ملی دیتا در عمل از دو شبکه " IP  " و "شبکة زیرساخت و دسترسی" تشکیل شده است که در دو لایة متفاوت عمل می‌نمایند. شبکه " IP  " آن قسمتی از زیرساخت است که پروتکل اینترنت ( IP  ) را پشتیبانی می‌کند و شبکة "زیرساخت و دسترسی" یکسری خطوط بدون پروتکل است که وظیفه آن ارتباط گره‌های مختلف شبکه و رساندن ترافیک اینترنتی به نقاط انتهایی است.

در کشور ما شبکه دیتای عمومی، تاکنون به بیش از  210  شهر گسترده شده و دارای550  مرکز با ظرفیت  15هزار پورت سرعت بالا است. تا‌کنون حدود  30  هزار کیلومتر فیبرنوری در کشور کشیده شده که از طریق این شبکه فیبر نوری، قرار است تمام شهرهای کشور به شبکه دیتا متصل گردند. از این میزان فیبر نوری، تاکنون تنها بر روی بیش از  12  هزار کیلومتر آن تجهیزات نصب شده است.

همچنین، به منظور برقراری ارتباط با شبکه دیتای جهانی، ارتباط شبکة فیبرنوری کشور از دو مسیر با ظرفیت  2× 155  مگابیت ‌بر ثانیه از طریق جاسک- فجیره و یک ارتباط ماهواره‌ای با ظرفیت  104  مگابیت ‌بر ثانیه از طریق ماهواره برقرار شده است که در کل شبکه ملی دیتای ایران را با ظرفیتی معادل  414  مگابیت ‌بر ثانیه به شبکه دیتای جهانی(شبکه اینترنت) متصل می‌کند. همچنین از آنجا که یکی از اهداف برنامه چهارم توسعه، تبدیل ایران به HUB  (مرکز مبادلات اینترنتی) منطقهای است، شرکت دیتا جهت برقراری ارتباط فیبرنوری، در حال مذاکره با چندین کشور مانند افغانستان، پاکستان و ترکمنستان است.

اهمیت ایجاد مسیرهای بین‌المللی چندگانه

ایجاد مسیرهای چندگانه به منظور جلوگیری از قطع ارتباط خطوط دیتای کشور با دیتا بسیار ضروری است؛ به عنوان مثال، به دلیل بروز زلزلهای که در سال  1381  در الجزایر به وقوع پیوست، به مدت دو ماه شبکه فیبرنوری کشور ما قطع بود و ارتباط تمامی شرکتهایی که از طریق زیرساخت مخابرات به شبکه جهانی اینترنت متصل بودند، قطع شد.

همچنین لازم است که ارتباط بینالملل از چندین ارایهکنندة گوناگون دنیا تامین شود که در صورت بروز مشکل با یکی از ارایهکنندهها، ارتباط به طور کامل قطع نگردد.

ظرفیت‌ارتباطات داخل و بین شهری

حداکثر ظرفیت لینکهای داخل شهری تهران، 155  مگابیت ‌بر ثانیه است که طبق برنامة سوم توسعه، قرار بوده به  80  گیگابیت بر ثانیه، یعنی به بیش از  500  برابر برسد، اما این مسئله هنوز تحقق نیافته است. در شهرهای اصفهان، شیراز، تبریز و مشهد، ظرفیت لینکهای شهری حداکثر  155  مگابیت ‌بر ثانیه است که تا پایان برنامه سوم قرار بوده این ظرفیت به  40  گیگابیت بر ثانیه افزایش یابد، که این افزایش ظرفیت نیز هنوز صورت نگرفته است. همچنین در انتهای برنامه سوم، قرار بوده ظرفیت لینکهای میان‌شهری، به  2.5  گیگابیت ‌بر ثانیه برسد که در حال حاضر این ارتباطات در حد ( STM - 1155  مگابیت ‌بر ثانیه) است.

نکته حایز اهمیت در مورد شبکه ملی دیتا این است که در عین یکپارچه بودن، میتوان در بطن آن صدها شبکه خصوصی واقعی یا مجازی و کاملاً مستقل از هم ایجاد کرد. بدین ترتیب بانکها، سازمانها و شرکتهای گوناگون میتوانند با استفاده از تسهیلات فراهم شده در شبکة دیتا، شبکهای مختص به خود ایجاد نمایند و نیازی به ایجاد شبکه مجزا ندارند.

1) شبکه ( IP Internet Protocol)

این قسمت از زیرساخت شبکه دیتا، پروتکل IP  را پشتیبانی کرده و در عمل، به دلیل مجهز بودن به پروتکل پیشرفته MPLS  (پروتکلی که به تجهیزات شبکه که انتقال اطلاعات را به عهده دارند اجازه میدهد برای حرکت بستههای اطلاعاتی اولویت قایل شوند)، امکان ایجاد شبکههای خصوصی متکی بر(IP IP - VPN) را فراهم میآورد و این قابلیت را دارد که به دیگر شبکه‌ها که پروتکل اینترنت را پشتیبانی می‌کنند، متصل گردد (مهمترین این شبکه‌ها شبکه جهانی اینترنت است). استفاده از پروتکل IP  در شبکه‌های خصوصی ( IP - VPN  ) مزایای بسیاری دارد؛ از جمله میتوان به استفاده از نرم‌افزارهای آماده و وسیع که تحت پروتکل IP  کار می‌کنند، اشاره کرد.

ساختار شبکه IP 

شبکة ملی IP  از سه لایه هسته ( Core  )، توزیع ( Distribution  ) و دسترسی( ( ََAccess  تشکیل شده است:

لایة هسته: این لایه از  12  سوییچ پرظرفیت دیتا که در  10  شهر کشور نصب شده است، تشکیل میشود. ارتباط میان این سوییچها، عمدتاً با ظرفیتSTM-1 ( 155  مگا بیت بر ثانیه) برقرار می‌شود. در تهران، 3  سوییچ که وظیفة ایجاد ارتباط میان استان تهران و سایر نقاط کشور را بر عهده دارند، نصب شدهاند. این لایه از شبکه، علاوه بر ایجاد هستة پرظرفیت شبکه، مسیرهای مجازی‌ای میان تمام گرههای شبکه ایجاد میکند و یک شبکه VPN  به وجود می‌آورد. با توجه به ماهیت این شبکه، پهنای باند تا هنگامی در اختیار مشترک قرار می‌گیرد که اطلاعاتی جهت ارسال داشته باشد و در غیر این صورت پهنای باند به مشترک دیگر که درخواست ارسال اطلاعات را دارد واگذار می‌گردد. از این رو لایه هسته با استفاده از خطوط پرظرفیت VPN  جهت استفاده بهینه از پهنای باند و ارایه سرویس با کیفیت مناسب در شبکه عمل میکند.

لایه توزیع: این لایه از  34  گره در  28  شهر کشور تشکیل میشود و نقش لایة میانی میان هستة شبکه و دسترسی شبکه را بازی می‌کند. در هر گره شبکه (مجموعة گره‌ها تقریباً تمام شهرهای مهم و مراکز استان را شامل میشود) یک مسیریاب پرظرفیت نصب شدهاست تا بتواند ترافیک خود و ترافیک پراکنده مراکز محلی شبکه دسترسی را جمعآوری کرده و پس از جداسازی ترافیک محلی (ترافیکی که بین مراکز شبکه ملی دیتا در داخل ردوبدل می‌گردد) و ترافیک خارجی(ترافیکی که به خارج از شبکه ملی دیتا ارسال می‌گردد)، آنچه را که باید به نقاط دیگر شبکه منتقلشود از طریق هستة شبکه و مسیریابهای تعریف شده به مقصد بفرستد (وبالعکس).