تحقیق.. تاریخچه برق در ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 138

تاریخچه برق در ایران :

اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :

شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه

چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه

تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .

در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .

در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .

صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .

چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .

نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی

تحقیق. تاریخچه برق در ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 138

تاریخچه برق در ایران :

اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :

شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه

چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه

تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .

در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .

در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .

صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .

چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .

نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی

تحقیق درباره. تاریخچه برق در ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 138

تاریخچه برق در ایران :

اولین کارخانه برق ایران در سال 1279 شمسی توسط حاح محمد باقر میلانی معروف به رضایوف به دستور مضفرالدین شاه از روسیه به قیمت هشت هزار تومان خریداری و تقدیم آستان قدس رضوی گردید . قدرن این کارخانه دوازده اسب بخار و فشارش 110 ولت مستقیم که با سوخت ذغال سنگ کار می کرد و در محل بالا خیابان نزدیک بست علیا در کوچه ای که در آن زمان به همین مناسبت کوچه چراغ برق نامیده شد نصب و راه اندازی و مورد بهره برداری قرار گرفت و علاوه بر روشن کردن حرم مطهر حضرت رضا ( ع ) و عمارات مبارک آستان قدس قسمتی از بالا خیابان را نیز روشنی می داد . همان زمان چهار چوبه ای در ایوان طلایی صحن عتیق نصب بود که این شعر با خط ئرشت نستعلیق و با نور برق در آن تعبیه شده و به ویژه شبها جلوه خاصی داشت :

شهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه

چراغچی سزد او را مظفر الدن شاه

تابلوی مذکور چندین سال در همان محل نصب بود که به علت فرسودگی در اثر گذشت زمان به ناچار آن را جمع آوری کردند .

در سال 1281 موتور برق دیژری توسط حاج امیز رضوی معروف به چراغ برقی به قدرت 25 اسب بخار خریداری و در کنار مولد اولیه نصب گردید . پس از نصب مولد فوق وضعیت برق مشهد حدود 30 سال دچار رکود شد تا اینکه مادر آقاخانی محلاتی بنام بی بی شمس الدوله که زنی متدین بود و در هندوستان می زیست طی سالهای 1315 – 1314 یکدستگاه مولذ به قدرت 24 اسب با جریان مستقیم خریداری نموده که جهت آستان قدس رضوی در خیابان طبرسی نصب گردید . چند سال بعد نیابت تولیت وقت آستان قدس ، آقای اسدی نسبت به خرید دو دستگاه مولد بنز آلمانی با سه سلیندر و به قدرت110 اسب اقدام کرد که یکی در شیر و خورشید جهت تأمین برق سینما و خیابانهای اطراف ودیگری در خیابان طبرسی نصب و به بهره برداری رسید . مولدین نصب شده منحصراٌ روشنایی حرم و عمارات آستان قدس رضوی بوده و اهالی شهر مشهد فاقد برق بودند .

در آن زمان برای تأمین روشنایی منازل از چراغهایی که از ظروف سفالین ساخته و جای چند فتیله در آن تعبیه شده بود استفاده می بردند . سوخت آنها ، روغن گیاهی ( منداب) بود و برای شبهای میهمانی از چند فتیله و شبهای عادی از یک فتیله آن نور مورد نیاز را تأمین می کردند و روشنایی کوچع ها ومعابر عمومی به عهده بلدیه بود و هر شب مأموری نردبان بردوش و ظرف نفتی در دست چراغهای دیوار کوب را روشن می ساخت که معمولاٌ به علت کوچکی مخزن و کمبود نفت ، این چراغها نیم ساعت بیشتر روشن نبود و چون مردم به تدریج نیاز به نیروی برق را احساس می کردند و خواستار آن بودند عده ای در این زمینه سرمایه گذاری و اقدام به تولید و فروش برق نمودند . از جمله آقای جعفرزاده که از نامبرده ابتدا کارخانه آستانه واقع در کوچه برق را اجاره و بعد از آن یکدستگاه مولد 24 اسب 220 ولت با جریان مستقیم وارد کرد و در کوچه چهار باغ نصب نموده و به خیابان نادری و بازار برق می داد . البته برق مزبور شعله ای بود و بدون کلید قطع و وصل مستقیم کارخانه روشن و خاموش می شد و مأموری داشت که شب به شب در ازای هر لامپ یک عباسی از مصرف گنندگان وصول می کرد .

صاحب این کارخانه برای اینکه بهره بیشاری از سرماه خود ببرد اقدام به احداث کارخانه آردی نمود تا از برق روز استفاده کند همزمان مولدی دیگری در گوشه و کنار شهر نصب راه و راه اندازی گردید از جمله یکدستگاه مولد دوازده اسب که در پایین خیابان دالان حاج سید محمد خباز و برق تعدادی مغازه را تأمین می کرد و مولد دیگری به قدرت 25 اسب در عیدگاه نصب و جهت تأمین برق منازل تجار منطقه که اغلب یهودی بودند مورد استفاده قرار گرفت .

چون نیروی حاصل به مقدار قابل توجهی از میزان تقاضا کمتر بود و متقاضیان فراوان و مشترکین ناراضی بودند در خلال سالهای 17-1316 پاکروان ، تایب التولیه وقت دارندگان کارخانه ها را برای تشکیل شرکتی واحد بنام شرکت عمومی برق دعوت نمود .

نظر به اینکه مردم وجود بیماری سل را معلول دوده های مختلف می دانستند با وجود کمبود نیرو ، این شرکت ناچار شد تا فقط به کسانی که مسلول بودند برق بدهد ، لذا گروهی برای دریافت امتیاز برق تظاهر به بیماری سل می کردند . اقدام اساسی و مجدانه دیگر در این زمینه ایجاد شرکت نخریسی و برق خسروی بود که در سال 1314 با سرماه اولیه بیست و چهار میلیون ریال ( 48000 سهم پانصد ریالی ) در زمینی به مساحت 5400 متر مربع تأسیس یافت . شرکت عمومی برق مشهد در دی ماه 1318 به شرکت خسروی منتقل گردید و شرت مزبور در سال 1319 یکدستگاه مولد دیگر به قدرت 60 کیلو ولت که سوخت آن ذغال سنگ بود به همراه ملاس چغندر قند بود خریداری و نصب کرد . احتیاج مبرم و روز افزون مردم به برق موجب گردید تا مدیر عامل کارخانه برق خسروی