تحقیق در مورد خشک کن های کابینی 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خشک کن های کابینی:

این خشک کن از دستۀ خشک کن های غیر مداوم است که در حد عملیات های کوچک یا نیمه صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد . خشک کن های کابینی همان طور که از اسمشان مشخص است به صورت یک اتاق یا کابین ساخته می شوند .

هوا بوسیله ی فن از میان گرم کننده های این دستگاه عبور داده و توسط صفحاتی به نام BAFFIE این هوای گرم در داخل دستگاه هدایت می شود . درجه حرارت هوای مورد استفاده بین c 65 –c60 و حداکثر تا c 90 است .

جهت حرکت هوای گرم اکثراً به صورت افقی یعنی موازی بر سینی ها می باشد ولی در صورتی که مواد غذایی خشک شده سبک باشد و احتمال به هوا برخاستن قطعات خشک شده وجود داشته باشد جهت حرکت هوای گرم عمود بر سطح مادۀ غذایی است از مشکلاتی که برای سیستم می توان مطرح کرد این است که سینی هایی که در محل خروج هوای گرم قرار دارند با هوای خروجی که دارای دمای کم و درصد رطوبتی بیشتری است برخورد می کنند بنابراین غذاهای این قسمت ممکن است به حد کافی خشک نشوند که برای کاهش میزان این نقص یا سینی ها را جابه جا می کنند و یا این که جهت جریان ورود و خروج هوا را برعکس می کنند این خشک کن ها معمولاً برای خشک کردن میوه و سبزی و گاهی گوشت به کار برده می شوند .

خشک کن های کوزه ای:

این نوع خشک کن ها که به آن خشک کن اجاقی نیز گفته می شود یک نوع خشک کن غیر مداوم می باشد و اصولاً خشک کن های غیر مداوم زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که محصولات متنوع بوده و یا مقدار محصول کم و یا محصول فصلی باشد .

این نوع خشک کن در دو طبقه ساخته می شود و فصل مشترک آن ها از جنس پلاستیک و یا چوب به صورت صفحات مشبک می باشد مشعل و یا منابع حرارتی در طبقۀ پائین قرار دارد و هوای گرم از طریق صفحات مشبک به میان توده ی ماده ی غذایی هدایت می گردد با توجه به مساحت قابل توجهی که این سالن ها دارند از هم زدن های مکانیکی جهت زیر و رو کردن محصول استفاده می شود زمان خشک کردن در آن طولانی است و برای جلوگیری از قهوه ای شدن آنزیمی قطعات محصول را قبل از خشک کردن آغشته به محلول سولفید می کنند و یا اینکه محصول را دود گوگرد می دهند از آن جایی که در این روش اصولاً قطعات به صورت یکنواخت خشک نمی شوند مقدار رطوبت آن ها با هم اختلاف زیادی دارد بنابراین پس از خشک شدن قطعات را در جعبه های بزرگی موسوم به جعبه های متعادل سازی SWEETBOX قرار می دهند تا رطوبت قطعات متعادل شود در این خشک کن ها زمان و درجه ی حرارت مورد استفاده بسیار حائز اهمیت است و در صورتی که از درجه حرارت مناسب استفاده نشود در محصول نهایی چین و چروک به وجود می آید از این خشک کن ها برای خشک کردن قطعات برش داده ی سیب زمینی یا سیب نیز استفاده می شود .

خشک کن های تونلی:

از معمول ترین و متداول ترین خشک کن ها در ضایع غذایی هستند و از دسته ی خشک کن های نیمه مداوم می باشند این نوع خشک کن ها شامل تونل هایی است که درون آن واگن های مواد غذایی حرکت می کنند و در انواع همسو و غیر همسو ساخته می شوند در سیستم همسو جهت گردش هوا و جهت حرکت ماده ی غذایی در یک سو و به موازات هم می باشد در نتیجه سرعت تبخیر آب مواد غذایی در دهانه ی مرطوب یعنی محل ورودی محصول تازه بالا باشد و به همین علت می توانیم بدون این که نگران آسیب های حرارتی باشیم از درجه حرارت های بالا استفاده کنیم در نتیجه سرعت خشک کردن در ابتدای فرآیند بالا است و سطح فرآورده فاقد چین و چروک می باشد اما یکی از مشکلات مهمی که در این روش وجود دارد و ناتوره شدن سریع پروتئین های سطح ماده ی غذایی و ایجاد پدیده ای به نام سخت شدن سطحی case Hardening می باشد از سوی دیگر هنگامی که ماده ی غذایی غنی از قند باشد به دلیل تبخیر سریع آب از مرکز غذا در ابتدای خشک کن مواد قندی همراه آب از مرکز به روی سطح آمده و در آن جاتشکیل یک لایه ی غیر قابل قبول نفوذ را می دهد در نتیجه سرعت تبخیر آب از ماده بسیار کم شده و داخل قطعات مواد غذایی مرطوب باقی می ماند اما از آن جایی که ماده ی غذایی با هوای سرد و مرطوب تری برخود می کند خطرات ناشی از حرارت و سوختگی از بین می رود اما این امر این مشکل را هم دارد که در سیستم همسو امکان بدست آوردن محصولی با رطوبت بسیار پائین مشکل است .

در سیستم غیر همسو جهت حرکت هوا و ماده ی غذایی برعکس یکدیگر است . در این نوع خشک کن ها سرعت ابتدای خشک کردن در انتهای مرطوب تونل نسبتاً پائین است بنابراین معمولاً سطح ماده ی غذایی چین چروک است اما از آنجایی که محصول هنگام خروج از تونل با هوای گرم و خشک برخورد می کند پس شرایط به گونه ای است که می توان محصولی با رطوبت پائین نیز بدست آورد از سوی دیگر پدیده ی لخت شدن سطحی و یا مرطوب ماندن

تحقیق در مورد خشک کن های کابینی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خشک کن های کابینی:

این خشک کن از دستۀ خشک کن های غیر مداوم است که در حد عملیات های کوچک یا نیمه صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد . خشک کن های کابینی همان طور که از اسمشان مشخص است به صورت یک اتاق یا کابین ساخته می شوند .

هوا بوسیله ی فن از میان گرم کننده های این دستگاه عبور داده و توسط صفحاتی به نام BAFFIE این هوای گرم در داخل دستگاه هدایت می شود . درجه حرارت هوای مورد استفاده بین c 65 –c60 و حداکثر تا c 90 است .

جهت حرکت هوای گرم اکثراً به صورت افقی یعنی موازی بر سینی ها می باشد ولی در صورتی که مواد غذایی خشک شده سبک باشد و احتمال به هوا برخاستن قطعات خشک شده وجود داشته باشد جهت حرکت هوای گرم عمود بر سطح مادۀ غذایی است از مشکلاتی که برای سیستم می توان مطرح کرد این است که سینی هایی که در محل خروج هوای گرم قرار دارند با هوای خروجی که دارای دمای کم و درصد رطوبتی بیشتری است برخورد می کنند بنابراین غذاهای این قسمت ممکن است به حد کافی خشک نشوند که برای کاهش میزان این نقص یا سینی ها را جابه جا می کنند و یا این که جهت جریان ورود و خروج هوا را برعکس می کنند این خشک کن ها معمولاً برای خشک کردن میوه و سبزی و گاهی گوشت به کار برده می شوند .

خشک کن های کوزه ای:

این نوع خشک کن ها که به آن خشک کن اجاقی نیز گفته می شود یک نوع خشک کن غیر مداوم می باشد و اصولاً خشک کن های غیر مداوم زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که محصولات متنوع بوده و یا مقدار محصول کم و یا محصول فصلی باشد .

این نوع خشک کن در دو طبقه ساخته می شود و فصل مشترک آن ها از جنس پلاستیک و یا چوب به صورت صفحات مشبک می باشد مشعل و یا منابع حرارتی در طبقۀ پائین قرار دارد و هوای گرم از طریق صفحات مشبک به میان توده ی ماده ی غذایی هدایت می گردد با توجه به مساحت قابل توجهی که این سالن ها دارند از هم زدن های مکانیکی جهت زیر و رو کردن محصول استفاده می شود زمان خشک کردن در آن طولانی است و برای جلوگیری از قهوه ای شدن آنزیمی قطعات محصول را قبل از خشک کردن آغشته به محلول سولفید می کنند و یا اینکه محصول را دود گوگرد می دهند از آن جایی که در این روش اصولاً قطعات به صورت یکنواخت خشک نمی شوند مقدار رطوبت آن ها با هم اختلاف زیادی دارد بنابراین پس از خشک شدن قطعات را در جعبه های بزرگی موسوم به جعبه های متعادل سازی SWEETBOX قرار می دهند تا رطوبت قطعات متعادل شود در این خشک کن ها زمان و درجه ی حرارت مورد استفاده بسیار حائز اهمیت است و در صورتی که از درجه حرارت مناسب استفاده نشود در محصول نهایی چین و چروک به وجود می آید از این خشک کن ها برای خشک کردن قطعات برش داده ی سیب زمینی یا سیب نیز استفاده می شود .

خشک کن های تونلی:

از معمول ترین و متداول ترین خشک کن ها در ضایع غذایی هستند و از دسته ی خشک کن های نیمه مداوم می باشند این نوع خشک کن ها شامل تونل هایی است که درون آن واگن های مواد غذایی حرکت می کنند و در انواع همسو و غیر همسو ساخته می شوند در سیستم همسو جهت گردش هوا و جهت حرکت ماده ی غذایی در یک سو و به موازات هم می باشد در نتیجه سرعت تبخیر آب مواد غذایی در دهانه ی مرطوب یعنی محل ورودی محصول تازه بالا باشد و به همین علت می توانیم بدون این که نگران آسیب های حرارتی باشیم از درجه حرارت های بالا استفاده کنیم در نتیجه سرعت خشک کردن در ابتدای فرآیند بالا است و سطح فرآورده فاقد چین و چروک می باشد اما یکی از مشکلات مهمی که در این روش وجود دارد و ناتوره شدن سریع پروتئین های سطح ماده ی غذایی و ایجاد پدیده ای به نام سخت شدن سطحی case Hardening می باشد از سوی دیگر هنگامی که ماده ی غذایی غنی از قند باشد به دلیل تبخیر سریع آب از مرکز غذا در ابتدای خشک کن مواد قندی همراه آب از مرکز به روی سطح آمده و در آن جاتشکیل یک لایه ی غیر قابل قبول نفوذ را می دهد در نتیجه سرعت تبخیر آب از ماده بسیار کم شده و داخل قطعات مواد غذایی مرطوب باقی می ماند اما از آن جایی که ماده ی غذایی با هوای سرد و مرطوب تری برخود می کند خطرات ناشی از حرارت و سوختگی از بین می رود اما این امر این مشکل را هم دارد که در سیستم همسو امکان بدست آوردن محصولی با رطوبت بسیار پائین مشکل است .

در سیستم غیر همسو جهت حرکت هوا و ماده ی غذایی برعکس یکدیگر است . در این نوع خشک کن ها سرعت ابتدای خشک کردن در انتهای مرطوب تونل نسبتاً پائین است بنابراین معمولاً سطح ماده ی غذایی چین چروک است اما از آنجایی که محصول هنگام خروج از تونل با هوای گرم و خشک برخورد می کند پس شرایط به گونه ای است که می توان محصولی با رطوبت پائین نیز بدست آورد از سوی دیگر پدیده ی لخت شدن سطحی و یا مرطوب ماندن

تحقیق در مورد خشک کن های کابینی 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

خشک کن های کابینی:

این خشک کن از دستۀ خشک کن های غیر مداوم است که در حد عملیات های کوچک یا نیمه صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد . خشک کن های کابینی همان طور که از اسمشان مشخص است به صورت یک اتاق یا کابین ساخته می شوند .

هوا بوسیله ی فن از میان گرم کننده های این دستگاه عبور داده و توسط صفحاتی به نام BAFFIE این هوای گرم در داخل دستگاه هدایت می شود . درجه حرارت هوای مورد استفاده بین c 65 –c60 و حداکثر تا c 90 است .

جهت حرکت هوای گرم اکثراً به صورت افقی یعنی موازی بر سینی ها می باشد ولی در صورتی که مواد غذایی خشک شده سبک باشد و احتمال به هوا برخاستن قطعات خشک شده وجود داشته باشد جهت حرکت هوای گرم عمود بر سطح مادۀ غذایی است از مشکلاتی که برای سیستم می توان مطرح کرد این است که سینی هایی که در محل خروج هوای گرم قرار دارند با هوای خروجی که دارای دمای کم و درصد رطوبتی بیشتری است برخورد می کنند بنابراین غذاهای این قسمت ممکن است به حد کافی خشک نشوند که برای کاهش میزان این نقص یا سینی ها را جابه جا می کنند و یا این که جهت جریان ورود و خروج هوا را برعکس می کنند این خشک کن ها معمولاً برای خشک کردن میوه و سبزی و گاهی گوشت به کار برده می شوند .

خشک کن های کوزه ای:

این نوع خشک کن ها که به آن خشک کن اجاقی نیز گفته می شود یک نوع خشک کن غیر مداوم می باشد و اصولاً خشک کن های غیر مداوم زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که محصولات متنوع بوده و یا مقدار محصول کم و یا محصول فصلی باشد .

این نوع خشک کن در دو طبقه ساخته می شود و فصل مشترک آن ها از جنس پلاستیک و یا چوب به صورت صفحات مشبک می باشد مشعل و یا منابع حرارتی در طبقۀ پائین قرار دارد و هوای گرم از طریق صفحات مشبک به میان توده ی ماده ی غذایی هدایت می گردد با توجه به مساحت قابل توجهی که این سالن ها دارند از هم زدن های مکانیکی جهت زیر و رو کردن محصول استفاده می شود زمان خشک کردن در آن طولانی است و برای جلوگیری از قهوه ای شدن آنزیمی قطعات محصول را قبل از خشک کردن آغشته به محلول سولفید می کنند و یا اینکه محصول را دود گوگرد می دهند از آن جایی که در این روش اصولاً قطعات به صورت یکنواخت خشک نمی شوند مقدار رطوبت آن ها با هم اختلاف زیادی دارد بنابراین پس از خشک شدن قطعات را در جعبه های بزرگی موسوم به جعبه های متعادل سازی SWEETBOX قرار می دهند تا رطوبت قطعات متعادل شود در این خشک کن ها زمان و درجه ی حرارت مورد استفاده بسیار حائز اهمیت است و در صورتی که از درجه حرارت مناسب استفاده نشود در محصول نهایی چین و چروک به وجود می آید از این خشک کن ها برای خشک کردن قطعات برش داده ی سیب زمینی یا سیب نیز استفاده می شود .

خشک کن های تونلی:

از معمول ترین و متداول ترین خشک کن ها در ضایع غذایی هستند و از دسته ی خشک کن های نیمه مداوم می باشند این نوع خشک کن ها شامل تونل هایی است که درون آن واگن های مواد غذایی حرکت می کنند و در انواع همسو و غیر همسو ساخته می شوند در سیستم همسو جهت گردش هوا و جهت حرکت ماده ی غذایی در یک سو و به موازات هم می باشد در نتیجه سرعت تبخیر آب مواد غذایی در دهانه ی مرطوب یعنی محل ورودی محصول تازه بالا باشد و به همین علت می توانیم بدون این که نگران آسیب های حرارتی باشیم از درجه حرارت های بالا استفاده کنیم در نتیجه سرعت خشک کردن در ابتدای فرآیند بالا است و سطح فرآورده فاقد چین و چروک می باشد اما یکی از مشکلات مهمی که در این روش وجود دارد و ناتوره شدن سریع پروتئین های سطح ماده ی غذایی و ایجاد پدیده ای به نام سخت شدن سطحی case Hardening می باشد از سوی دیگر هنگامی که ماده ی غذایی غنی از قند باشد به دلیل تبخیر سریع آب از مرکز غذا در ابتدای خشک کن مواد قندی همراه آب از مرکز به روی سطح آمده و در آن جاتشکیل یک لایه ی غیر قابل قبول نفوذ را می دهد در نتیجه سرعت تبخیر آب از ماده بسیار کم شده و داخل قطعات مواد غذایی مرطوب باقی می ماند اما از آن جایی که ماده ی غذایی با هوای سرد و مرطوب تری برخود می کند خطرات ناشی از حرارت و سوختگی از بین می رود اما این امر این مشکل را هم دارد که در سیستم همسو امکان بدست آوردن محصولی با رطوبت بسیار پائین مشکل است .

در سیستم غیر همسو جهت حرکت هوا و ماده ی غذایی برعکس یکدیگر است . در این نوع خشک کن ها سرعت ابتدای خشک کردن در انتهای مرطوب تونل نسبتاً پائین است بنابراین معمولاً سطح ماده ی غذایی چین چروک است اما از آنجایی که محصول هنگام خروج از تونل با هوای گرم و خشک برخورد می کند پس شرایط به گونه ای است که می توان محصولی با رطوبت پائین نیز بدست آورد از سوی دیگر پدیده ی لخت شدن سطحی و یا مرطوب ماندن

تحقیق. آماده نمودن گیاهان داوریی قبل از خشک کردن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

آماده نمودن گیاهان داوریی قبل از خشک کردن

پس از جمع آوری اندامهای مورد نظر در زمان مناسب، آنها را برای خشک کردن آماده می نمایند. نحوه آماده کردن گیاهان نه تنها سبب تسریع در خشک شدن آنها می شود بلکه در کیفیت خشک شدن نیز تأثیر مثبت دارد. در این رابطه اضافاتی را که مد نظر نمی باشند جدا می سازند و اندامهای اصلی مورد نظر را به قطعات مناسبی تقسیم می نمایند. با رعایت این نکته نه تنها انرژی کمتری برای خشک کردن اندامها مصرف می شود بلکه خشک شدن آنها را تسریع هم می کند .

در صورتی که اقدام به خشک کردن ریشه ها و یا ریزومها شود ( ریزوم سنبل الطیب ، ریشۀ سنبل ختایی ..... )، باید قبل از خشک کردن آنها را کاملاً شست، به طوری که از گل و لای پاک شود. برای این کار بهتر است که اندامهای مذکور در ظروف آبکش مانند متحرّ کی قرار گیرند و سپس با فشار آب شستشو شوند. ضرورتاً پوست ریشه ها را که فاقد مادّه مؤثّره می باشد نیز جدا می سازند ( مثال: ریشۀ گیاه صابونی ) بعد از آن اقدام به قطعه قطعه کردن ریشه ها ( به قطعات مناسب ) می کنند .

در صورتی که ریشه ها ضخیم باشند باید آنها را از ناحیۀ طولی به دو یا چهار قسمت تقسیم نمود ( مثال: ریشۀ شیرین بیان ). چنانچه هدف صرفاً استفاده از برگهای گیاهان دارویی می باشد، به ویژه در مقیاس کم بهتر است به جای خشک کردن گیاه کامل، ابتدا برگهای تازه آنرا از سایر قسمتهای گیاه جدا و مستقلاً خشک نمود تا برگها پس از خشک شدن، بدون اضافات و دارای کیفیت بهتری باشند .

فرایندهای پس از برداشت گیاهان دارویی

مقدمه

وقتی از اندامهای مورد نظر یک گیاه دارویی بیشترین مقدار ممکن مواد مؤثّره استخراج گردد در واقع محصول دلخواه به بهترین وجه بدست آمده است. از اینرو، زمانی باید اقدام به جمع آوری گیاهان دارویی نمود که اندامهای مورد نظر محتوی حدّ اکثر مقدار مادّه مؤثّر باشد. مّواد مؤثّرۀ موجود در پیکر رویشی در مرحله گل زایی از مناسبترین کیفیت برخوردار خواهند شد؛ گلهای حاوی مّواد دارویی هنگامی که کاملاً باز می شوند از بیشترین مقدار مادّۀ مؤثّره برخوردارند. میوه ها و بذور گیاهان داوریی وقتی کاملاً «رسیده» باشند از مقادیر فراوانی مادّه مؤثّرۀ برخوردار هستند. مواد مؤثّرۀ موجود در اندامهای زیر زمینی گیاهان ( ریشه، ریزوم و......) در اواخر دوره رویشی به حداکثر مقدار می رسد .

اندامهای دارویی مورد نظر (برگها، ساقه های جوان، گلها و ریشه ها و ... ) پس از جمع آوری از مقادیر فراوانی رطوبت برخوردارند. وجود رطوبت، مناسب رشد قارچها و سایر عوامل بیماریزا می باشد. به این دلیل نگهداری اندامهای جمع آوری شده را حتّی برای مدت بسیار کوتاه غیر مقدور می سازد .

این اندامها را طوری باید خشک نمود که بعداً بتوان بخوبی از آنها استفاده کرد . در هر حال چون اندامهای جمع آوری شده را باید گاه برای مدّت نسبتاً طولانی انبار نمود ، و همچنین از آنجایی که واکنشهای بیوشیمیایی مضر و فاسد کننده صرفاً در اندامهای مرطوب انجام می پذیرد ، از اینرو ، خشک کردن اندامها ( به طور صحیح و مناسب) یک فرایند بسیار مهم تلقّی می شود .

پس از جمع آوری اندام ها، تمهیدات لازم روی آنها انجام می گیرد . چون اندامهای جمع آوری شده پس از مدّتی تأخیر به کارخانجات مربوطه منتقل می شوند لذا تمهیدات مذکور تحت عنوان تمهیدات اوّلیه در مکان کاشت گیاهان دارویی خوانده می شود .

از مهمترین و در عین حال رایج ترین تمهیدات مذکور، عملیات خشک کردن اندمهای گیاهی (دارویی) جمع آوری شده است . عملیات مربوط به استخراج اسانس نیز در برنامه های مربوط به استفاده از گیاهان دارویی جایگاه عمده ای دارد .

خشک کردن

خشک کردن عبارت است از: کاهش مقدار رطوبت در اندامهای جمع آوری شده ، به طوری که بتوان بدون هیچ خطری آنها را برای مدّتی نگهداری نمود.

شکل 1-8 ، اندام وزمان لازم برای اینکار را نشان می دهد. همانطور که در این منحنی مشاهده می شود خشک شدن اندام شامل دو مرحله کلّی می باشد : مرحله اول که با یک آمادگی مقدّماتی مختصر انجام می گیرد بسیار سریع است و مرحله دوم که مرحله خشک شدن کند نام دارد، از سرعت کمتری برخوردار است. در مرحله اول تمام آب مکانیکی و مقداری از رطوبت پیوسته از گیاه خارج می گردد. در مرحله دوم اندام، تنها حاوی مقدار کمی آب پیوسته است که به کندی از آن خارج می گردد.

در مرحله دوم در زمان مناسبی باید اقدام به خاموش کردن دستگاه نمود زیرا وجود مقادیر مناسبی رطوبت در اندام مورد نظر ضروری می باشد. به طوری که در صورت خشک شدن کامل اندام، مواد مؤثّرۀ موجود در آن تغییر شکل یافته و در نتیجه کیفیت مواد مؤثّرۀ کاهش می یابد . چنانچه میزان رطوبت موجود در اندامهای خشک شده کمتر از حدّ مطلوب باشد کیفیّت دارو را کاهش می دهد و در اینصورت ممکن است استخراج مواد مؤثّره ازنظر اقتصادی مقرون به صرفه نگردد.

شکل 1-8 ، منحنی مربوط به خشک شدن گیاه (4)

مدت زمان لازم برای خشک کردن به وضعیت دما و وضعیّت دستگاه تهویه بستگی دارد. در صورتی که هوای مورد استفاده برای خشک کردن گرمتر باشد و دستگاه تهویه هم تندتر کارکند عمل خشک کردن سریع تر صورت می گیرد.

از آنجایی که گیاهان دارویی عمدتاً نسبت به درجه حرارتهای بالا حساس اند و به این سبب تغییراتی در مواد مؤثّرۀ آنها پیدا می شود . لذا ، معمولاً از درجه حرارتهای بالا برای خشک کردن آنها استفاده نمی شود . چنانچه از درجه حرارتهای بسیار بالا و همچنین تهویه های سریع برای خشک کردن اندامها استفاده شود آب موجود در قسمتهای خارجی به سرعت خارج می گردد ولی رطوبت قسمتهای میانی اندام، قادر به خروج نمی شود و در همانجا باقی می ماند که در این حالت قسمتهای خارجی اندام به صورت قهوه ای و برشته درمی آید و رطوبت موجود در قسمتهای میانی آن سبب تجزیه و فاسد شدن مواد مؤثّرۀ موجود می گردد .

دستگاها و روشهای مورد استفاده برای خشک کردن

گیاهان دارویی

برای خشک کردن اندامهای مختلف گیاهان دارویی از دو روش طبیعی و مصنوعی استفاده می شود.

تحقیق در مورد وقتی مفاصل خشک می‎ ‎شوند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقاله : وقتی مفاصل خشک می شوند

پنجشنبه 24 فروردین 1385  - روزنامه شرق

عکسهای مرتبط

میلیون ها تن از مردم، گرفتار دردهای آزاردهنده و محدودیت های فیزیکی ناشی از بیش از یکصد شکل التهاب مفاصل (آرتریت)  هستند.

آرتریت روماتوئید از جمله ناتوان کننده ترین اشکال این بیماری است، که موجب درد و تیرکشیدن مفاصل و سرانجام تغییر شکل آن می شود. گاه، این علائم، حتی ساده ترین فعالیت ها - مانند باز کردن در بطری، یا قدم زدن معمولی- را مشکل می سازند.

برخلاف آرتروز (استئوآرتریت)، که حاصل از بین رفتن مفاصل است، آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی است. علت دقیق آرتریت روماتوئید معلوم نیست، ولی باور عمومی بر این است که حاصل و نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به بافتی است که مفاصل را می پوشاند.

آرتریت روماتوئید در خانم ها دو تا سه بار شایع تر از مردان است، و عموماً در سنین ۲۰ تا ۵۰ سالگی بروز می کند. با این حال، آرتریت روماتوئید می تواند کودکان کم سن وسال و افراد مسن تر از ۵۰ سال را نیز گرفتار کند.

هیچ راه علاجی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد. ولی با درمان مناسب، برنامه  درازمدت برای محافظت از مفاصل، و تغییر شیوه زندگی، بیماران می توانند، با وجود ابتلا به این بیماری، زندگی طولانی و پرباری داشته باشند.

نشانه ها و علائم

با گذشت زمان، نشانه ها و علائم آرتریت روماتوئید می آیند و می روند. اینها عبارتند از:

- درد و تورم مفاصل، به ویژه مفاصل کوچک دست ها و پاها

- درد یا سفتی عمومی مفاصل و عضلات، به ویژه پس از خواب یا در پی مدتی بی حرکتی و استراحت

- کاهش حرکت مفاصل مبتلا

- کاهش قدرت عضلات چسبیده به مفاصل مبتلا

- احساس خستگی، که می تواند در زمان عود و تشدید بیماری، بسیار شدید باشد.

- تب پایین

- تغییر شکل مفاصل با گذشت زمان

- احساس کسالت عمومی

آرتریت روماتوئید، معمولاً، هم زمان مشکلاتی در چندین مفصل ایجاد می کند. در ابتدا، مفاصل مچ ها، دست ها و زانوان بیشتر از مفاصل دیگر گرفتار می شوند.

با پیشرفت بیماری، شانه ها، آرنج ها، باسن، و گردن گرفتار می شوند. به طور کلی، بیماری هم زمان (به عنوان مثال، گرفتاری هم زمان مفاصل کوچک دست و انگشتان) دو طرف بدن را گرفتار می سازد.

گاه توده های کوچکی، در نواحی تحت فشار در زیر پوست - مثلاً، در آرنج ها، دست ها، پا ها، و تاندون های آشیل (در پشت هردو پا)- تشکیل می شوند. اما، این توده های کوچک (موسوم به ندول های روماتوئید) در هر کجای دیگر بدن (از جمله زیر پوست سر، زانوان یا حتی ریه ها)، نیز می توانند تشکیل شوند. این ندول ها، اندازه های متفاوتی دارند - از اندازه یک نخود گرفته تا به بزرگی یک عدد گردو. معمولاً، این ندول ها دردناک نیستند.

برخلاف استئوآرتریت، که تنها استخوان ها و مفاصل را گرفتار می سازد، آرتریت روماتوئید، اغلب می تواند موجب بیماری مزمنی شده، و شدت بیماری نیز در طول زمان متغیر است. در لابه لای دوره های تشدید بیماری، شاهد دوره های تخفیف و از میان رفتن تورم، درد، اشکالات خواب و ضعف عمومی نیز هستیم.

علت

آرتریت روماتوئید، مانند تمام انواع دیگر آرتریت ها، ضایعه ای التهابی در مفاصل به شمار می رود. در این بیماری، پرده نازکی که روی مفاصل متحرک را پوشانده (موسوم به سینوویوم) دچار التهاب شده، و گلبول های سفید (که کار اصلی شان حمله به مهاجمین ناخواسته، مانند باکتری ها و ویروس ها است) از خون بدان هجوم می آورند.

حاصل این تهاجم، آزاد شدن پروتئین هایی است که با گذشت ماه ها و سال ها موجب ضخیم تر شدن سینوویوم می شوند. به علاوه، این پروتئین ها به غضروف، استخوان، تاندون ها و لیگامان ها (این دو، رشته های ضخیم و بسیار محکمی هستند، که عضلات و استخوان ها را به یکدیگر پیوند می دهند) آسیب رسانده، به مرور شکل و ماهیت مفاصل را دگرگون می سازند. حاصل تمام این تحولات تخریب مفصل است.

برخی از پژوهشگران بر این گمان اند در کسانی که از نظر ارثی زمینه مساعدی برای ابتلا به آرتریت روماتوئید دارند، بیماری با یک عفونت (ویروسی یا باکتریال) آغاز می شود. ذکر این نکته نیز لازم به نظر می رسد که، کسانی که ژن های خاصی را به ارث می برند، لزوماً به این بیماری مبتلا نمی شوند. با این حال، این افراد بیشتر از دیگران گرفتار بیماری شده، و شدت بیماری نیز در آنها بیشتر است.

عوامل خطر

علت (یا علل) آرتریت روماتوئید دقیقاً مشخص نیست، ولی این عوامل خطر را می توان برشمرد:

- سن بالا؛ ولی، پس از ۸۰ سالگی، در خانم ها، از تعداد موارد ابتلا به بیماری کاسته می شود.

- جنسیت (خانم ها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری هستند).

- ابتلا به هرگونه عفونت (احتمالاً ویروسی یا باکتریال) در کسانی که زمینه مساعدی دارند.

- به ارث بردن برخی از ژن ها

- سیگار کشیدن به مدت طولانی

چه وقت باید به پزشک مراجعه کنیم

هرگاه احساس درد یا تورم در چندین مفصل در دو طرف بدن داشتید، به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است داروهایی برای درمان درد یا بیماری تجویز کند. نیز هرگاه با عوارض جنبی داروهای مصرفی مواجه شدید، موضوع را با پزشک تان در میان گذارید. این عوارض جنبی، عبارتند از تهوع، درد شکم، مدفوع سیاه یا قیری، تغییر در اجابت مزاج، یبوست و سرگیجه.

تشخیص

- آزمایش های خونی: اندازه گیری ESR می تواند مبین وجود التهاب در بدن باشند. این معیار در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بالاست، در حالی که در بیماری استئوآرتریت طبیعی است. شاهد دیگر، وجود نوعی آنتی بادی موسوم به فاکتور روماتوئید است، هر چند که ممکن است در اوایل حضور نداشته باشد. عکس آن، نیز، ممکن است؛ یعنی فردی دارای فاکتور روماتوئید در خون، ولی فاقد بیماری باشد.

- تصویربرداری: این تصاویر، به ویژه به تمایز بین دو بیماری آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت کمک می کنند.

عوارض

آرتریت روماتوئید موجب سفتی و درد مفاصل و عضلات، و گاه نیز خستگی، می شود. گاه، حتی بیمار در گرفتن دستگیره و باز کردن در یا گرفتن قلم در دست مشکل دارد. از سویی، خود این گرفتاری ها منشا و موجب احساس خستگی و افسردگی اند.

آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به پوکی استخوان ها را نیز بیشتر می کند. برخی پژوهشگران بر این گمان اند که این بیماری می تواند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را نیز افزایش دهد. در گذشته، بیماران نهایتاً زمین گیر و اسیر چرخ می شدند، اما امروز، با درمان ها و مراقبت های بهتر، کمتر با این گونه عواقب مواجه می شویم.

درمان

در سالیان اخیر، تحولات چشمگیری در درمان آرتریت ها صورت گرفته است. مهم ترین بخش درمان، استفاده از داروهاست. ولی، در پاره ای از موارد، ممکن است نیاز به اعمال جراحی نیز پیش آید.

داروها

- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: این داروها به تخفیف و تسکین درد کمک می کنند. داروهایی که بدون ارائه نسخه پزشک می توان آنها را از داروخانه ها تهیه نمود، عبارتند از آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم. اما، آنهایی که نیاز به نسخه پزشک دارند: کتوپروفن، ناپروکسن، تولمتین، دیکلوفناک، نابومتون، و ایندومتاسین. از جمله مهم ترین عوارض جانبی مصرف این داروها مشکلات و خونریزی های گوارشی اند؛ ولی با طولانی شدن مصرف آنها، باید انتظار بروز ضایعاتی در کبد، کلیه ها، وزوز گوش ها، احتباس مایعات و فشار خون بالا را نیز داشته باشیم. به علاوه، داروهای مذکور (به استثنای آسپرین) می توانند موجب عوارض قلبی-عروقی، چون سکته های قلبی و مغزی، نیز شوند.

- مهارکننده های COX-2 : این گروه از داروها، احتمالاً، کمتر به معده آسیب می زنند. برخی از این داروها، از جمله سلبرکس، آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز را، که در التهاب مفاصل بسیار فعال است، مهار می کنند. از جمله عوارض جانبی مصرف این داروها، تجمع مایعات است که می تواند منجر به فشار خون بالا شود. به علاوه، این گروه از داروها متهم به افزایش خطر وقوع و بروز حملات قلبی و مغزی اند.

- داروهای کورتونی (کورتیکوستروئیدها): این گروه از داروها، از جمله پردنیزون و متیل پردنیزولون، از شدت التهاب و درد مفاصل می کاهند، و فرآیند تخریب مفاصل را کند می کنند. ولی، با گذشت ماه ها و سال ها، از میزان تاثیرشان کاسته شده، عوارض مهمی چون کبودی های پوست، نازک شدن استخوان ها، آب مروارید، افزایش وزن، گرد شدن صورت، و دیابت را به دنبال دارند.

- داروهایی که بر رفتار بیماری تاثیر می گذارند: از این دسته داروها، برای محدود و محصور کردن شدت تخریب مفاصل استفاده می کنند. مصرف به موقع و زودهنگام آنها بسیار مهم است، چون به کندی اثر می کنند و هفته ها و گاه ماه ها طول می کشد تا اثرات شان آشکار شود. معمولاً، داروهای این دسته دارویی همراه با داروهای گروه های دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله این داروها، هیدروکسی کلروکین، سولفاسالازین طلا، ماینوسایکلین و متوترکسات هستند.

- مهارکننده های ایمنی: این گروه از داروها سیستم ایمنی را مهار می کنند، که در نهایت بر سیر بیماری تاثیر می گذارد. برخی از پرمصرف ترین آنها، عبارتند از لفلونومید، آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، و سیکلوفسفامید. یکی از عوارض بسیار مهم این داروها، آمادگی ابتلا به عفونت هاست.

- داروهای مهار کننده عامل نکروز تومور: عامل نکروز تومور، نام یکی از واسطه های شیمیایی التهابی است، که در آرتریت روماتوئید بسیار فعال است. مصرف داروهایی که این واسطه شیمیایی را مهار می کنند، معمولاً ظرف یک تا دو هفته، به تخفیف یا رفع عوارضی چون درد، سفتی صبحگاهی، و حساسیت و تورم مفاصل کمک می کند. برخی از داروهای این گروه، که برای درمان آرتریت روماتوئید توصیه شده اند، عبارتند از اتانرسپت، اینفلیکسی  ماب، و آدالیموماب.

- داروهای ضدگیرنده اینترلوکین : مانند آناکینرا، در مواردی تجویز می شوند، که درمان های معمول و متداول نتیجه بخش نبوده اند. برخی از عوارض جنبی مصرف این داروها عبارتند از ایجاد واکنش پوستی در محل تزریق، کاهش شماره گلبول های خون، سردرد، و افزایش عفونت های دستگاه تنفس فوقانی.

- آباتاسپبت: این دارو، که در اواخر سال ۲۰۰۵ به تایید اداره غذا و دارو رسید، از شدت التهاب و تخریب مفاصل می کاهد. مکانیسم اثر آن، مقابله با و غیرفعال کردن سلول های T (نوعی از گلبول های سفید خون) است. مصرف دارو به صورت تزریق ماهی یک بار بوده، و عوارض جانبی آن عبارتند از سردرد، تهوع و عفونت های نه چندان شدید، مانند عفونت های دستگاه تنفس فوقانی. عوارض شدیدی چون پنومونی نیز می توانند پیش آیند.

- داروهای ضد افسردگی: برخی از بیماران دچار علائم افسردگی نیز می شوند. برخی از داروهای ضدافسردگی مفید در درمان این گونه عوارض، عبارتند از آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، و ترازودون.

دکتر عبدالوهاب فخریاسری