مطلبی در مورد ابوریحان بیرونی

فرمت فایل : ورد Word

 (  قابلیت ویرایش )

قسمتی از متن ورد .....

تعداد صفحات : 18 صفحه

ابوریحان بیرونی پدر جغرافیای نوین و دانش تجربی (آزمایش) ابوریحان محمد پور احمد بیرونی خوارزمی (440-362 ق/ 427-353 خ/ 1048/973 م) نابغه‌ی بزرگ «ایرانی»، همان کسی است که سده‌ها پیش، پدران اروپاییان به هنگامه‌ی نوزایی (رنسانس)، او را به انگیزه‌ی بهره‌مندی از نگرش‌های دانش‌اش: «استاد بیرونی» = «maitr Albiron» می‌خواندند و دیدگاه‌هایش را رای پایانی هرگفتگو کارشناسی در اروپا به شمار می‌بردند.
و سال‌ها پیش از آن که ما در این جستار به شناسایی او برای فرزندان امروزیش بپردازیم، تمامی پژوهش‌هایش را با اشتهایی سرشار می‌بلعیدند؛ و پس از پشت سر گذاشتن دادگاه‌های کلیسیای (انکیزیسیون)، اندیشه‌هایش را، دوای توشه‌ی بی‌خردی و یک سونگری (تعصب) می‌ساختند! او که در شهر «بیرون» (از بخش‌های خوارزم) دیده به جهان گشوده بود، شاگردی و پژوهش را در خوارزم به انجام رساند و به گفته‌ی نامه‌ی دانشوران: در تمام مدت تحصیل و تعلیم، نه زبانش از بیان، فراغت یافت و نه دستش، از قلم.
ابوریحان از آموزش‌دیدگان راستین آموزه‌های ابونصر پور علی پور عراق ریاضی‌دان نام بردار زمان خود بود.
پس از چندی به دربار شمس‌المعالی قابوس، ‌پور وشمگیر رفته و در نزد او جایگاه ویژه‌ای یافت و نگارش: «آثار الباقیه» را که بسیار از آن سخن خواهیم گفت، به نام او (به سال 391 ق) ساخت.
گفته‌اند سالی نیز به همراه محمود غزنوی به دیار هندوستان شد.
در هرروی، بی‌گمانیم که سرگذشت و پژوهش‌های شگفت ابوریحان در میان هندوکان و بررسی جهان‌بینی‌های ایشان و آموختن و بررسی سنسکریت، سبب نگارش شاهکاری شگفت‌آور به نام «تحقیق ماللهند» می‌گردد؛ که از چگونگی آن نیز، خواهیم گفت.
در سر تا سر سرگذشت زندگی ابوریحان بیرونی سخن از پژوهش و سفر و آزمایش است و سخن از چگونگی پژوهش و آزمایش‌های او و رخنه‌ی شگفت انگیزش بر دانش امروز، بیشتر ازروایت همیشگی فراز و نشیب زندگانی او، شایسته‌ی ارزشی امروزی است.
تردید نکنید!، بیرونی مرد امروز است، نه مرد دوران محمودی.
 دیدگاه‌های ابوریحان بیرونی این شگفت‌ترین مرد روزگاران، به گونه‌ی چشمگیری بر تمامی دانش‌های دانشگاهی روزگار ما، همچو: تاریخ، ادبیات، فلسفه، طبیعیات، ریاضیات، هندسه و ستاره‌شناسی، چیرگی داشته است.
«وی معتقد بوده است که همراه با هرگونه استدلال علمی، آزمونی نیز بایستی انجام شود تا درستی یا نادرستی نقل قول‌ها و برداشت‌ها و استدلال‌ها معلوم گردد.
به کار گرفتن روش‌های تجربی در علوم که از نوآوری‌های ابوریحان بیرونی است، چندین سده بعد در اروپا توسط دانشمندان دیگری چون بیکن و دکارت پیشنهاد شد و شالوده‌ی روش علمی امروزی را تشکیل داد.
ابوریحان بیرونی صاحب متجاوز از 113 کتاب و مقاله است که در زمینه‌های علم هیات، نجوم، فیزیک، دستگاه‌های علمی، گاه شماری، ادبیات و مذهب و غیره نوشته است.
»(1) بیرونی در پژوهشی بسیار ارزشمند با نام «لمعات» (در علم مناظر) در زمینه‌ی دانش نورشناسی (Optic)، به ویژه  ساختار نور، بررسی‌های بسیار گرانسنگی را بر دوش دارد.
ابوریحان در چگونگیِ دیدن اجسام به وسیله‌ی چشم، برابر با نگره‌ی ابن هیثم است که: پرتو نور از جسم دیده شده (مرئی) به چشم باز می‌گردد.
و نکته‌ی شگفت‌انگیز این که در این بررسی، بیرونی سرعت نو