تحقیق درباره ی دستاوردهای ازدواج های پیامبر 32 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

مقدمه

سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که تمام جهان و از جمله انسان را آفرید و زن و مرد را زوج یکدیگر قرار داد و زن را موجب آرامش مرد ، و خانه یا محل زندگی را آرامشگاه آنان قرار داد .

درود بر پیامبرانش که هر یک برای هدایت و راهنمایی بشر کوشیدند ؛ به ویژه خاتم آنان که از هر جهت آدمیان را به سر منزل هدایت رهنمون ساخت ؛ گفتار و رفتنارش همه ادب بودو هدفش بر انگیختن و به حد نهایت رساندن مکارم اخلاق ؛ (بعثت لأتمم مکارم الاخلاق ) .

سلام بر اهل بیت او که بهترین شاگردان و درس آموختگان مکتب او هستند و اخلاق نیکوی پیامبر (ص) را سرمشق زندگی خود قرار دادند ، تا نشان دهند اخلاق و روش پیامبر اکرم (ص) قابل پیروی است و الگوی کاملی است که باید از آن درس زندگی اموخت : ( لکم فی رسول الله اسوه حسنه )‌

1- نخستین ازدواج

اولین همسری که پیامبر اکرم انتخاب کرد، خدیجه دختر خویلد بود. پیامبر(ص) در سن 25 سالگی با زنی چهل ساله و بیوه دو شوهر که از آنان فرزندانی داشت ،ازدواج کرد و از او صاحب شش فرزند شد.

پیامبر اکرم(ص) تا سن 52 سالگی که حضرت خدیجه فوت کرد، همسر دیگری اختیار نکرد و پانزده سال قبل از رسالت و دوازده سال بعد از رسالت را تنها با او بسر برد. وی بهترین زن پیامبر(ص) بود

اگر اموری نظیر شهوت ران بودن پیامبر اکرم(ص) که مغرضان یا ناآگاهان زمان ما مطرح می کنند ، وجود داشت، او به جای حضرت خدیجه که بیوه زنی دو شوهر کرده بود، با یک دختر ازدواج می کرد و یا در کنار او، همسران دیگری انتخاب می کرد، یا حداقل کلمه شهوانی بین او و خدیجه(س) رد و بدل می شد.

بله، د رآن زمان، پیامبر اکرم وقت زیادی از عمر خود را در غار حرا و به چله نشینی می گذراند و قبل از رسالت ، علاوه بر جوان بودن، وقت بیشتری داشت تا ازدواج های مجدد انجام دهد و حتی بعد از چهل سالگی که کوشش حضرت به تبلیغ رسالت معطوف بود، باز در مکه هنوز حکومت و جنگ و صلح و روابط تجاری و اقتصادی و نزاع های انصار و مهاجران و بسیاری مسایل دیگر مطرح نبود. بنابراین، راحت تر می توانست همسرهای متعدد انتخاب کند.

از نظر مادی نیز برای ازدواج های دیگر در مضیقه نبود ، زیرا سابقه، طایفه و کرامت او نشان می دهد که او هیچ مشکلی در راه ازدواج مجدد نداشته است و حضرت خدیجه نیز کاملاً تسلیم او بوده و مشکلی ایجاد نمی کرده است.

بنابراین مسایل مادی و شهوانی ، آنگونه که امروزه برای مردان ازدواج مجدد کننده مطرح است، اساساً برای آن حضرت مطرح نبوده است.

پس از فوت خدیجه، حضرت(ص) تا آخر عمر ، پیوسته به یاد خدیجه بود و او را هنگام شنیدن نام یا با یادآوری خاطره ای از او تکریم می کرد. پس از خدیجه(س) پیامبر اکرم(ص) باید همسری انتخاب می کرد تا هم از طرفی همسر وی

تحقیق درباره ی دستاوردهای ازدواج های پیامبر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

مقدمه

سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که تمام جهان و از جمله انسان را آفرید و زن و مرد را زوج یکدیگر قرار داد و زن را موجب آرامش مرد ، و خانه یا محل زندگی را آرامشگاه آنان قرار داد .

درود بر پیامبرانش که هر یک برای هدایت و راهنمایی بشر کوشیدند ؛ به ویژه خاتم آنان که از هر جهت آدمیان را به سر منزل هدایت رهنمون ساخت ؛ گفتار و رفتنارش همه ادب بودو هدفش بر انگیختن و به حد نهایت رساندن مکارم اخلاق ؛ (بعثت لأتمم مکارم الاخلاق ) .

سلام بر اهل بیت او که بهترین شاگردان و درس آموختگان مکتب او هستند و اخلاق نیکوی پیامبر (ص) را سرمشق زندگی خود قرار دادند ، تا نشان دهند اخلاق و روش پیامبر اکرم (ص) قابل پیروی است و الگوی کاملی است که باید از آن درس زندگی اموخت : ( لکم فی رسول الله اسوه حسنه )‌

1- نخستین ازدواج

اولین همسری که پیامبر اکرم انتخاب کرد، خدیجه دختر خویلد بود. پیامبر(ص) در سن 25 سالگی با زنی چهل ساله و بیوه دو شوهر که از آنان فرزندانی داشت ،ازدواج کرد و از او صاحب شش فرزند شد.

پیامبر اکرم(ص) تا سن 52 سالگی که حضرت خدیجه فوت کرد، همسر دیگری اختیار نکرد و پانزده سال قبل از رسالت و دوازده سال بعد از رسالت را تنها با او بسر برد. وی بهترین زن پیامبر(ص) بود

اگر اموری نظیر شهوت ران بودن پیامبر اکرم(ص) که مغرضان یا ناآگاهان زمان ما مطرح می کنند ، وجود داشت، او به جای حضرت خدیجه که بیوه زنی دو شوهر کرده بود، با یک دختر ازدواج می کرد و یا در کنار او، همسران دیگری انتخاب می کرد، یا حداقل کلمه شهوانی بین او و خدیجه(س) رد و بدل می شد.

بله، د رآن زمان، پیامبر اکرم وقت زیادی از عمر خود را در غار حرا و به چله نشینی می گذراند و قبل از رسالت ، علاوه بر جوان بودن، وقت بیشتری داشت تا ازدواج های مجدد انجام دهد و حتی بعد از چهل سالگی که کوشش حضرت به تبلیغ رسالت معطوف بود، باز در مکه هنوز حکومت و جنگ و صلح و روابط تجاری و اقتصادی و نزاع های انصار و مهاجران و بسیاری مسایل دیگر مطرح نبود. بنابراین، راحت تر می توانست همسرهای متعدد انتخاب کند.

از نظر مادی نیز برای ازدواج های دیگر در مضیقه نبود ، زیرا سابقه، طایفه و کرامت او نشان می دهد که او هیچ مشکلی در راه ازدواج مجدد نداشته است و حضرت خدیجه نیز کاملاً تسلیم او بوده و مشکلی ایجاد نمی کرده است.

بنابراین مسایل مادی و شهوانی ، آنگونه که امروزه برای مردان ازدواج مجدد کننده مطرح است، اساساً برای آن حضرت مطرح نبوده است.

پس از فوت خدیجه، حضرت(ص) تا آخر عمر ، پیوسته به یاد خدیجه بود و او را هنگام شنیدن نام یا با یادآوری خاطره ای از او تکریم می کرد. پس از خدیجه(س) پیامبر اکرم(ص) باید همسری انتخاب می کرد تا هم از طرفی همسر وی

مقاله درباره دستاوردهای بسیج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

دستاوردهای بسیج

نقش و کارکرد روحیه بسیجی در جامعه بسیج الگوی کارآمد جهانیفرهنگ ناب بسیجی به عنوان مهمترین مؤلفه خیزش و جهش در عرصه های مختلف جامعه اسلامی ایران در دهه های اخیر مورد توجه کارشناسان و صاحب نظران داخلی و خارجی قرار دارد. دستاوردهای حضور تفکر و اندیشه بسیجی در جامعه اسلامی ایران به گونه ای آشکار و عیان است که نمی توان از کنار آن به سادگی گذشت. بسیج امروز به عنوان یک الگوی کارآمد اسلامی درکارهای گروهی و مشارکتی در محافل نظریه پردازی مطرح شده است.این واقعیت را نمی توان انکار کرد که ظهور و بروز این اندیشه و گسترش آن در قالب یک فرهنگ جدید، علاوه بر این که آهنگ سازندگی و تلاش در مسیر خودکفایی را شتاب مضاعفی بخشید، به عاملی برای ایجاد آرامش روانی جامعه و ثبات و اقتدار نظام اسلامی کشورمان تبدیل شده است.حب و بغض های دشمنان انقلاب درباره تفکر و اندیشه بسیجی گواهی روشن براین مدعاست که این اندیشه به عنوان صف شکن مشکلات داخلی و چالش های خارجی بسیار راهگشا بوده و هست.«بسیجی» خاطره جوانمردان پاکدامن و غیوری است که مدال جنگ و دفاع مقدس را محراب عبادت ساخته و با عزمی راسخ به دفاع از آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی پرداختند و در برابر ابرقدرت ها ایستادند و با نثار جان خود به نسل های پس از خود درس های بزرگی آموختند؛ درس هایی که امروزه در قالب «تفکر بسیجی» شکل می گیرد و به اشکال مختلف در بطن جامعه وارد می شود.امروز اما آنچه که مهم است این است که شناخت و درک بیشتر و عمیق تر از فرهنگ و تفکر بسیجی کمک می کند تا درزنده نگهداشتن و تداوم این روش و منش بکوشیم و فرهنگ معنویت، شهادت، غیرت، دینداری، استقلال و آزادی را سرلوحه فعالیت های شخصی و اجتماعی قرار دهیم و بسیجی وار همواره آماده حضور در صحنه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و نظامی باشیم.افتخارآفرینی در سنگر علم و دانشعصاره فرهنگ ناب بسیجی، ایثار و از خود گذشتگی هاست. مروری اجمالی بر آن چه تاکنون در عرصه های مختلف جامعه با حضور تفکر بسیجی صورت گرفته است، مؤید این نکته خواهد بود.بسیاری از کارشناسان براین باورند که فرد بسیجی در یک مجموعه کاری یا هنگامی که مسئولیتی به او واگذار می شود، پیش از این که برخلاف تئوری های رایج اقتصادی، منافع فردی و گروهی را در لابه لای آن جست وجو کند به اجرای صحیح، سریع و کارشناسانه برنامه ها می اندیشد و برای کسب نتیجه مؤثر، ایثار و فداکاری را شرمنده می کند.دکتر «رزاق منش» که خود نیز بسیجی است و سابقه افتخارآفرینی در عرصه رویارویی مستقیم با دشمن در جبهه های حق علیه باطل را دارد در پاسخ به سؤالمان درباره نقش و کارکرد تفکر بسیجی فهرست وار افتخارات و دستاوردهای بزرگ داخلی و خارجی کشور را طی دهه اخیر برمی شمرد و تأکید می کند: «بدون تعارف در تمامی مراحل سخت دوران جنگ و پس از آن نقش بسیجی در پیشبرد اهداف می درخشد. کیست که درخشش نسل سوم انقلاب در میادین جهانی را ببیند اما درباره حضور کارشناسانه، دلسوزانه و متعهدانه نیروهای بسیجی در سنگر علم و دانش سکوت کند.»رزاق منش می گوید: «بسیج و بسیجی به گونه ای در عرصه های مختلف جامعه خود را نشان داده اند که حتی دشمنان نیز ناخواسته و از سر اجبار توانمندی های آنان را اعتراف می کنند. از این روست که یکی از محورهای مهم بنگاه های تبلیغاتی دشمن و عوامل همسو با آنان در داخل کشور تحریف واقعیات حضور درخشان بسیجی در عرصه ها و تخریب اندیشه و تفکر بسیج است.»وی با اشاره به فشارهای شدید سال های نه چندان دور بر تفکر بسیج و بسیجیان دریادل می گوید: «این که در هر به اصطلاح بحران و آشوب ساختگی مخالفان نظام و انقلاب در داخل و خارج کشور اولین تیرها به سوی بسیجیان نشانه می رود حکایت از توانمندی غیرقابل انکار آنان دارد. دشمن و عوامل فریب خورده داخلی آن به خوبی براین نقش آگاهی دارد و می کوشد میان نسل سوم و تفکر بسیجی ایجاد فاصله کند که البته باید هوشیار بود.»رزاق منش البته از برخوردهای احتیاط آمیز با بسیجیان نیز گلایه مند است و می گوید: «خاطره حذف بسیجی از حضور در عرصه های اجتماعی و فرهنگی را به یاد دارید؟ که برخی چگونه به بهانه های مختلف در مسیر رشد و بالندگی این تفکر مانع آفرینی کرده اند اما بسیجی با اتکا به ایمان و عشق پاک خود به آرمان های متعالی نظام، به دور از صف بندی ها و هیاهوهای سیاسی در بزنگاه حادثه ها نقش آفرینی کرده و می کند.»بسیج الگویی برای جهانیان«برخی از تئوری پردازان اقتصادی نظرات متعددی درباره چگونگی کسب موفقیت در عرصه تولید ارائه داده اند که مطرح ترین آنها نظریه برانگیختن مشارکت جمعی در اجرای طرح و برنامه های یک مجموعه یا سازمان اقتصادی است. اما اندیشه و تفکر بسیجی به صورت عملی الگویی جدید در برابر این گروه از نخبگان جوامع قرار داده است.»بخشی از پاسخ دکتر عباسعلی مهتدی یکی از کارشناسان اقتصادی را به سؤالمان خواندید. وی با اشاره به انکارناپذیری آن چه تاکنون در سایه بسیج و تفکر بسیجی در جامعه به منصه ظهور رسیده است، از منظر علمی به واکاوی دستاوردها و نتایج حضور این اندیشه ناب در جامعه اسلامی مان می نگرد و ادامه می دهد: «برای پیشبرد یک طرح و برنامه یا پروژه علمی و تخصصی علاوه بر این که نیروهای متخصص و کارآزموده را به خدمت گرفت باید یک تفکر تعریف شده سازمانی را در پشت سر اجرای طرح قرار داد تا هماهنگ با آن به اجرای برنامه ها پرداخت. این خلاصه ای از یک کار مطالعاتی شده برای اجرای طرح یا پروژه است. تفکر بسیجی به دلیل سادگی، عامه فهم بودن و مهمتر از این دو، خلوص ذاتی آن الگوی جدیدی را به صاحب نظران معرفی کرده، براساس این الگو یک مجموعه ارزشی و بسیجی به راحتی و با حداقل امکانات ممکن می توانند پروژه های سنگین را به حرکت وادارند. این چیزی نیست جز جوهره پنهان اندیشه بسیجی که من از آن به عنوان نیرویی برتر از ایثار و از خودگذشتگی یاد می کنم.»وی به دستاوردهای اخیر در عرصه اقتصادی، علمی و فرهنگی جامعه اشاره می کند و می گوید: «همان طور که مسئولان امر نیز اشاره می کنند این افتخارات در سایه تلاش گروهی بسیجیان شکل می گیرد. اما این به معنای نفی تلاش دیگر عناصر تشکیل دهنده یک سازمان یا مجموعه نیست.»رفتارهای ارزشی تاریخ مصرف نداردایثار و ازخودگذشتگی معیارهای معرفی فرهنگ بسیجی است.آیا برای ایثار باید زمانی خاص متصور بود؟ مثلاً باید شرایط و جو اجتماعی اجازه بدهد تا ایثار کنیم و آن را به مثابه یک هنجار درنظر بگیریم؟!گاهی بعضی از افراد در شرایط خاصی که پدید می آید، دست به رفتارهای ایثارگونه می زنند. بعضی نیز با مشاهده این رفتارها با خود و چه بسا به دیگران می گویند، وقت این حرف ها گذشته است.ایثار متعلق به شرایط خاص است، شرایطی مثل جنگ، و یا بحران ها! دراین باره «شیوا رضائیان» یکی از دانشجویان رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران می گوید: برای رفتارها و فرهنگ هایی که فوق هنجارها هستند و به تعبیری ارزش فوق العاده ای دارند حال چه منبعث از مبانی دینی و چه دارای خاستگاه اجتماعی باشند، نمی توان زمان مصرف معین کرد. کافی است این ارزش ها درون جامعه نهادینه شده باشند و مهمتر از همه به تناسب و تناوب درباره آنها برای جامعه و نسل نو سخن گفته و به عبارتی فرهنگ سازی شود. آن وقت خواهیم دید که رفتارهای ایثارگونه به چه زیبایی در جای خودش نمود می یابد و آشکار می شود.»وی در ادامه می گوید: «به اعتقاد من، هرچند که ما به ظاهر شاهد گسترش دنیاگرایی و زندگی مادی هستیم، اما حقیقت این است که هنجارهای متعالی هنوز در لایه های درهم تنیده جامعه حضور دارد و برای بروز به دنبال فرصت مناسب است. شاید به خاطر اینکه فرصت بروز رفتارهای ارزشی کم دست می دهد، بخشی از جامعه بخصوص نسل جوان ازاینگونه رفتارها شگفت زده می شوند. اما نسلی که با این فرهنگ زیسته و آن را لمس کرده است، به خوبی این رفتارها را می شناسد و برای آن از زبان تحسین استفاده می کند.»«مرتضی محمدی فرد» از دانشجویان کارشناسی ارشد رشته روان شناسی دانشگاه آزاد رودهن نیز در این باره می گوید: «ایثارگری هیچگاه زمان بردار نیست. انسانها در هر شرایط زندگی، چه ازلحاظ روانی و چه جسمانی به شکل های مختلف ایثار می کنند. حال ممکن است که در مقطعی و بنا به شرایطی خاص یک رفتار ایثارگرانه به شکل ارزنده ای موردتوجه قرارگیرد، چراکه آن رفتار وسعت و همه گیری بیشتری را دربرداشته است.»دانشجوی دیگری که نظاره گر گفتگوی ماست سخنان همکلاسی اش را اینگونه ادامه می دهد: «یک رفتار ارزشی همچون ایثارگری نهفته در سرشت آدمی و جزء لاینفک رفتار اوست. کافی است که به آن جهت بدهیم و بار ارزشی آن را هدفمند و بارور سازیم. بنابراین ما نباید متعجب از این باشیم یک انسان برای هم نوع یا برادر دینی خودش و یا یکی از اعضای جامعه اش جان خود را به خطر بیندازد و نجات بخش آنها باشد. اما این نکته قابل بحث است که چرا جامعه باید به رفتار ایثارگرانه یک معلم روستایی که سعی در نجات دانش آموزان خود از درون آتش دارد و خود را فدا می کند با آب و تاب بپردازد اما به یک نظامی فداکار که سربازان خود را نجات می دهد، کمتر بها بدهد.»وی ادامه می دهد جامعه ازنظر روانی نیازمند تقویت این رفتارهاست و چه بسا لازم است که در جای خود به این رفتارهای ارزشی پاداش ارزنده ای داده شود تا موجب تقویت آن گردد.»«بسیج» تجلی اراده و مشارکت مردمی«بسیج» فرهنگ غالبی است که باید در جامعه کنونی ایران اسلامی در مسیر توسعه و سازندگی تا عدالت محوری و مهرورزی حضوری جدی و مؤثر داشته باشد.در هفته اخیر وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با انتشار بیانیه ای با گرامیداشت هفته بسیج، آحاد مردم و بسیجیان سلحشور را برای مشارکت فعال در گسترش تفکر و فرهنگ بسیجی در جامعه کنونی ایران اسلامی فراخونده است.در بیانیه وزارت دفاع با اشاره به نقش ممتاز و منحصربه فرد بسیج در پاسداری از دستاوردهای گرانسنگ انقلاب اسلامی، از این نهاد مقدس و مردمی به عنوان بزرگترین و

مقاله درباره دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران طی 22 سال گذشته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران طی 22 سال گذشته

برگرفته از متن مصاحبه با حجة الاسلام علم الهدی

اینک که در آستانة‌ایام با شکوه بیست و دومین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی قرار داریم، برآن شدیم که مقارن با این ایام، نگاهی تحلیلی به دستاوردهای انقلاب اسلامی در دو دهة اخیر داشته باشیم. به همین منظور، سعی می‎کنیم که در این نوشتار، دستاوردهای انقلاب اسلامی را طی بیست و دوسال گذشته، در زمینة «ارائه الگوی عملی حکومت دینی»، «ایجاد جریانهای فکری نوین اسلامی»، «ایجاد جریانها و جنبشهای سیاسی جدید»، «بیداری جنبشهای احیاگری در شرق»، «بازیابی هویت دینی و ملی» و احیاناً، برخی موارد دیگر بررسی کنیم. ضمن آن که به مسألة «چالشها و آفات انقلاب اسلامی» و نیز «نقش آموزش عالی، خصوصاً دانشگاههای دینی در تداوم انقلاب» اشاره‎ای خواهیم داشت.

قبل از هر چیز، باید یاد‎آور شد که ظهور دستاوردهای انقلاب اسلامی، در محورهای پنجگانة فوق، به شکل مطلوب و کامل نبوده است. گرچه پس از مدتهای مدیدی، در جریان انقلاب اسلامی توانستیم، برای نخستین بار، یک حکومت دینی را در میان امت اسلام اقامه و احیا کنیم، ولی، با توجه به مشکلات و چالشهای پیش آمده، ارائه الگوی کامل حکومت دینی ممکن نشده و این امر، فقط به صورت محدود عملی گشته است. در تعلیل این مطلب می‎توان گفت که در جریان انقلاب، هر چند ما رژیم سابق را ساقط نمودیم، ‌اما ساختار اجتماعی، بطور کامل دگرگون نشده، و در واقع، همان ساختار پیشین ادامه یافت. با وجود چنین ساختاری ـ ولو حکومتی با ماهیت دینی ایجاد کردیم ـ لکن، از حفظ و رعایت برخی مشابهتها با حکومتهای متداول و موجود در جهان نیز گریزی نبود. لذا، طبیعی است که ساختار تشکیلاتی حکومت، با جریان و شکل دینی، کاملاً منطبق نباشد. مؤید این معنا، کلام امام(ره) می‎باشد که مدتها پس از تشکیل حکومت اسلامی در کشورمان، اظهار داشتند که «هنوز (فقط) بویی از اسلام به مشام می‎رسد.»

وانگهی، عدم موفقیت در پیاده ساختن حدود الهی را به عنوان مانع دیگری در راه ارئة الگوی عملی حکومت دینی در کشورمان، می‎توان برشمرد؛ تا آنجا که حتی، اجرای مصوبة «قصاص و دیات» نیز با کاستیهایی روبرو بوده است. با این وجود، نمی‎توان ادعا کرد که حقایق دینی و احکام متعالیة اسلامی در همة ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، حقوقی (قضایی) و …. درجامعه پیاده شده است. ناصواب است اگر بگوییم، هر آنچه واجب شرعی است، به صورت حکم یا قانون، به منصة ظهور و اجرا رسیده است. فی‎المثل، در بخش اقتصاد، کار برنامه‎ریزیهای اقتصادی با لحاظ عدالت اجتماعی، چندان توفیق‎آمیز نبوده است. سیاستگذاریها و برنامه‎ریزیهای سیاسی نیز، با محوریت تمام اصول و ارزشهای دینی همراه نبوده است. علی‎رغم آن، در ارائة الگوی عملی یک حکومت دینی، تا اندازه‎ای موفق بوده‎ایم. دست کم، در طول این بیست و دوسال، اولویتهای حکومت دینی، تا حدی مشخص شده‎اند. بعلاوه، از جهاتی نظیر تثبیت و اجرای بسیاری از ارزشهای انسانی، ایجاد گرایش و دلبستگی مردم به نظام حاکم و رابطة عاطفی میان دولت و مردم، خوب عمل کرده‎ایم. به تعبیر رساتر، نقطة قوت و توفیق نسبی که در خصوص ارائة‌الگوی عملی حکومت دینی داشته‎ایم، به «روند مردمی بودن حکومت دینی» باز می‎گردد، که نسبت به حکومتهای سکولار، از اصالت و عمق بیشتری برخوردار است.

تا این جا دانستیم که یکی از موانع ارائة الگوی عملی یک حکومت دینی، ‌باقی ماندن ساختارهای اجتماعی گذشته است. حال، این پرسش مطرح می‎شود که چگونه می‎توان ساختارهای اجتماعی پیش از انقلاب را متحول ساخت؟ و چه راهکارهایی در این زمینه می‎توان ارائه کرد؟

در پاسخ، باید گفت، ساختار اجتماعی، وقتی متحول می‎شود که نخست، تحولی عمیق در بینش تودة مردم پدید آید. گرایش به حکومت دینی، در جریان انقلاب، دو علت عمده داشت: اول آن که حکومتی (دینی) داشته باشیم تا اقتصاد، سیاست و امنیت جامعه را به دست گرفته و به نحو شایسته‎ای رهبری کند، و دیگری این که مجری حلال و حرام خدا و ارزشهای دینی در جامعه باشد. پیداست، با وجود چنین بینشی، تحقق کامل حکومت دینی، امکان‎پذیر نخواهد بود. برای نیل به این مطلوب، باید محور تمام گرایشها و خواسته‎ها در اجتماع، تنها «رضای خدا» باشد. همواره‎، کاری کنیم که خدا راضی باشد، هر چند، در مقام تحصیل رضای حق، بسیاری از جریانهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی جامعه، دچار اضطراب و چالش شوند. پس، حاکمیتی در جامعه باید ایجاد کرد که دغدغه و اولویت نخست آن، «تحصیل رضای خداوند» در عرصة زندگی اجتماعی مردم باشد. در این صورت، ساختاری مناسب خواهد بود که «تحصیل رضای حق»، اقتضای آن را داشته باشد، نه لزوماً، ساختاری مشابه سایر حکومتها.

به گمان برخی، نبود تجربة عملی حکومت دینی، مانعی فراروی تحقق آن در عصر ما به شمار می‎آید. این که طی صدها سال ـ از شهادت حضرت علی(ع) تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران ـ امکان پیدایش چنین حکومتی فراهم نیامد و جنبه‎های سیاسی و اجتماعی اسلام ـ که عمدتاً دراختیار سلاطین مستبد و حکومتهای غاصب قرار داشت ـ عملاً، از جنبه‎های فکری، اعتقادی و معنوی آن جدا گشت. لکن، باید توجه داشت که این را، نه به عنوان یک مانع، بلکه صرفاً، یک نارسایی و کمبود می‎توان تلقی نمود. مانع، عمدتاً «جریانهای غیردینی» هستند که به صورت تشکلها، سازمانها و نهادهای اجتماعی، در برابر تحقق و اجرای حکومت دینی مقاومت کرده و از آنجا که برنامه‎های دینی را عامل دور سازی خود از مواضع قدرت می‎بینند، در اجرای آن کارشکنی می‎کنند.

بحث بعدی، دربارة «ایجاد جریانهای فکری نوین» به عنوان یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی است. در این خصوص، تفکر و برداشتی که امروزه، نسبت به اسلام در جامعه ایجاد شده،‌با آنچه پیش از انقلاب وجود داشت، اصولاً قابل قیاس نیست. با پیروزی انقلاب، در حقیقت، دین را از محدودة مساجد و حسینیه‎ها و چهرة صرفاً مراسمی خارج ساخته و در کنار تمام قدرتها و معادلات سیاسی جهان قرار دادیم. به این ترتیب، تمام دنیا ـ چه دنیای اسلام و چه جهان کفر ـ دیدگاه نوینی نسبت به دین دریافت نمود، که برمبنای آن، اسلام با مسیحیت فرق داشته و به صورت یک جریان فکری مستقل، در برابر استکبار ایستاده است.

ناگفته نماند، تأثیر انقلاب اسلامی ما،‌در این رهگذر،‌محدود به «اصل اسلام» نبوده و در مسائل مختلف ـ حتی جزئیات ـ هم مطرح است. امروزه،‌می‎بینیم که اسلام، به شکل یک جریان جدی و باوری قطعی در کانون اندیشة افراد جلوه می‎کند. در حالی که قبل از انقلاب، نه تنها، به این صورت مطرح نبود، ‌بلکه بیشتر شبیه فرضیه بود. همچنین، در حال حاضر، تفسیرها و برداشتهایی از اسلام، به مثابة عقیده و اندیشه‎ای واقعی، از سوی قاطبة مردم وافکار عمومی بروز می‎کند که در گذشته، چندان مصداق نداشت. با این اوصاف،‌انقلاب اسلامی ایران، چهرة اسلام را در دنیا بکلی دگرگون ساخته و در راستای ایجاد جریانهای فکری نوین اسلامی،‌قرین توفیق بوده است.

محور سوم، عبارت است از «ایجاد جریانات و جنبشهای سیاسی جدید». بطور کلی، نقش انقلاب اسلامی ما، در ایجاد و تقویت چنین حرکتها و جریاناتی در سطح جهانی ـ بویژه،‌در میان کشورهای اسلامی ـ انکارناپذیر است. بطوری که حرکتها و جنبشهایی که بعد از انقلاب، در بسیاری از کشورهای اسلامی پدید آمد، مرهون تجریة انقلاب ما بوده و منهای آن، جنبشهای مزبور، اساساً فرصت ظهور نمی‎یافتند. وضع کنونی اسرائیل با موقعیتی که بیست و دو سال پیش دارا بود،‌قابل مقایسه نیست. فراموش نکرده‎ایم که همة‌دولتهای عرب، در یک جنگ شش روزه، از اسرائیل شکست خورده و به دنبال آن، بخش عهده‎ا‎ی از سرزمینهای اسلامی، به تصرف و اشغال اسرائیل غاصب درآمد. اما در نتیجة‌الهام گرفتن از تجربة انقلاب اسلامی ما، یک عده جوان متدین لبنانی، با استقامت و پایمردی، همان اسرائیل را وادار به شکست نمودند.

مطلب بعدی ـ که بی‎ارتباط با بحث قبلی نیست ـ به مسألة‌«بیداری و جنبشهای احیاگری در شرق اسلامی» اختصاص دارد. در این رابطه، ما شاهد حرکتهایی در بعضی بلاد اسلامی مانند مصر، عربستان و سودان بوده و هستیم، که عمدتاً، در جهت احیای اسلام و ارزشهای اسلامی و متأثر از انقلاب اسلامی ایران می‎باشند. از این گذشته، بینش کلی جوامع جهانی نسبت به ارزشهای اسلامی در مقایسه با دورة قبل از انقلاب، تغییر اساسی کرده است.

مسألة‌دیگری که باید بدان پرداخت، تحلیل دستاوردهای انقلاب اسلامی در خصوص «بازیابی هویت دینی و ملی» است. بدون تردید، این مسأله، از دستاوردهای بسیار مهم و مسلم انقلاب اسلامی محسوب می‎شود. برکسی پوشیده نیست که ملت ما، در رژیم سابق، از هویت دینی و ملی مستقلی بهره‎مند نبوده و در غالب حرکتها و جریانات فکری و فرهنگی، وابسته به غرب یا شرق بودند. تا آنجا که حتی، هویت «ایرانی» خود را نیز از یاد برده بودند. چه ذلتی بالاتر از این که ملتی، تحت ‎بندگی آمریکا زیست کند،‌به حدی که او، ‌در اعمال هرگونه ستم، بی‎ناموسی و جنایتی، مفتوح‎الید بوده و کسی هم حق بازخواست و چون و چرا از اعمال او را نداشته باشد؟

در چنان شرایطی نه تنها، ملت ما فاقد هویت دینی بود، بلکه، هویت ایرانی خود را نیز ـ تا حدود زیادی ـ از کف داده بود. ولی امروز، وضع، کاملاً متفاوت است. ایران اسلامی،‌به عنوان یک قطب نیرومند، بیش از دو دهه، در مقابل استکبار قد برافراشته، و او نیز در خصومت دایمی با کشورمان، کاری از پیش نبرده است. وانگهی، در عین حال که مسألة «مذاکره و رابطة ایران با آمریکا»، به یکی از مسائل عمده و به اصطلاح «روز بین‎المللی» مبدل گشته است، نقشه‎های آمریکا، به علت عدم حضور ایران در روند «صلح اعراب و اسرائیل»، همواره به شکست انجامیده است. آیا اینها و نظایر آن، نشان از بازیابی و احیای هویت ملی و دینی مردم ما، به عنوان یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی ندارد؟

صرفنظر از محورهای پنچگانة‌فوق، از مباحث و نکات دیگری که بررسی آن ضروری می‎نماید،‌بحث «چالشها و آفات انقلاب اسلامی، بویژه با توجه به افق آینده» است.

بنظر می‎رسد، هیچ‎گونه مشکل اقتصادی، سیاسی یا امنیتی، در آینده، به عنوان یک چالش انقلاب ما را تهدید نکند. البته، دو آفت عمده ـ که بخشی از آن، وجود یافته و چنانچه توسعه یابد، طبعاً ؛ انقلاب را به سقوط خواهد کشاند ـ نظام ما را تهدید می‎کند: یکی، انفکاک گرایشهای مردمی از ارزشهای دینی است. چنان که می‎دانیم، قائمه انقلاب ما، برگرایشات و دلبستگی تودة مردم به ارزشهای دینی، استوار بوده و هست. نقش محوری در پیروزی انقلاب، از آن متدینین بود و ارزشهای دینی، زیربنای حرکت وقیام مردمی به شمار می‎رفت. بنابراین، هر چه این گرایشها وارزشها، در جامعه گسترش پیدا کند، ثبات انقلاب

تحقیق درباره دستاوردهای ازدواج های پیامبر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

مقدمه

سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که تمام جهان و از جمله انسان را آفرید و زن و مرد را زوج یکدیگر قرار داد و زن را موجب آرامش مرد ، و خانه یا محل زندگی را آرامشگاه آنان قرار داد .

درود بر پیامبرانش که هر یک برای هدایت و راهنمایی بشر کوشیدند ؛ به ویژه خاتم آنان که از هر جهت آدمیان را به سر منزل هدایت رهنمون ساخت ؛ گفتار و رفتنارش همه ادب بودو هدفش بر انگیختن و به حد نهایت رساندن مکارم اخلاق ؛ (بعثت لأتمم مکارم الاخلاق ) .

سلام بر اهل بیت او که بهترین شاگردان و درس آموختگان مکتب او هستند و اخلاق نیکوی پیامبر (ص) را سرمشق زندگی خود قرار دادند ، تا نشان دهند اخلاق و روش پیامبر اکرم (ص) قابل پیروی است و الگوی کاملی است که باید از آن درس زندگی اموخت : ( لکم فی رسول الله اسوه حسنه )‌

1- نخستین ازدواج

اولین همسری که پیامبر اکرم انتخاب کرد، خدیجه دختر خویلد بود. پیامبر(ص) در سن 25 سالگی با زنی چهل ساله و بیوه دو شوهر که از آنان فرزندانی داشت ،ازدواج کرد و از او صاحب شش فرزند شد.

پیامبر اکرم(ص) تا سن 52 سالگی که حضرت خدیجه فوت کرد، همسر دیگری اختیار نکرد و پانزده سال قبل از رسالت و دوازده سال بعد از رسالت را تنها با او بسر برد. وی بهترین زن پیامبر(ص) بود

اگر اموری نظیر شهوت ران بودن پیامبر اکرم(ص) که مغرضان یا ناآگاهان زمان ما مطرح می کنند ، وجود داشت، او به جای حضرت خدیجه که بیوه زنی دو شوهر کرده بود، با یک دختر ازدواج می کرد و یا در کنار او، همسران دیگری انتخاب می کرد، یا حداقل کلمه شهوانی بین او و خدیجه(س) رد و بدل می شد.

بله، د رآن زمان، پیامبر اکرم وقت زیادی از عمر خود را در غار حرا و به چله نشینی می گذراند و قبل از رسالت ، علاوه بر جوان بودن، وقت بیشتری داشت تا ازدواج های مجدد انجام دهد و حتی بعد از چهل سالگی که کوشش حضرت به تبلیغ رسالت معطوف بود، باز در مکه هنوز حکومت و جنگ و صلح و روابط تجاری و اقتصادی و نزاع های انصار و مهاجران و بسیاری مسایل دیگر مطرح نبود. بنابراین، راحت تر می توانست همسرهای متعدد انتخاب کند.

از نظر مادی نیز برای ازدواج های دیگر در مضیقه نبود ، زیرا سابقه، طایفه و کرامت او نشان می دهد که او هیچ مشکلی در راه ازدواج مجدد نداشته است و حضرت خدیجه نیز کاملاً تسلیم او بوده و مشکلی ایجاد نمی کرده است.

بنابراین مسایل مادی و شهوانی ، آنگونه که امروزه برای مردان ازدواج مجدد کننده مطرح است، اساساً برای آن حضرت مطرح نبوده است.

پس از فوت خدیجه، حضرت(ص) تا آخر عمر ، پیوسته به یاد خدیجه بود و او را هنگام شنیدن نام یا با یادآوری خاطره ای از او تکریم می کرد. پس از خدیجه(س) پیامبر اکرم(ص) باید همسری انتخاب می کرد تا هم از طرفی همسر وی باشد و هم زن خانه و هم مادر ویا هم نفسی برای فاطمه زهرا.