لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
آفات گیاهان زینتی
جلسه سی و چهارم
مروری بر جلسات گذشته
مقدمه :
در این جلسه جمع بندی نهایی از سی و سه جلسه را خواهیم داشت.
حشرات بزرگترین گروه جانوری در روی کره زمین هستند و از جنبههای مختلفی با زندگی انسان ارتباط دارند. اکثر حشرات مفید هستند. تعداد بسیار زیادی از حشرات پارازیتوئید یا پرداتور هستند و تعدادی نیز گیاهخوارند، اگر چه گونههای گیاهخوار عموماً آفت محسوب نمیشوند. تعداد گونههای آفت در رده حشرات در مقایسه با مجموع گونهها اندک است. بعبارتی تعداد زیادی از گونههای گیاهخوار بر حسب بیولوژی خودشان فقط از گیاهان تغذیه میکنند ولی خسارت اقتصادی به آنها وارد نمیکنند. همچنین در مورد خصوصیات مورفولوژیک و بیولوژیک حشرات و سایر بندپایان مخصوصاً کنهها مطالبی ارائه شد. توضیحاتی دربارهی بخشهای مختلف بدن حشرات، خصوصیات ساختمانی بدن حشرات و کنهها داده شد. در طی جلسات متعدد در مورد رده بندی حشرات صحبت شد. تعدادی از حشرات، در رده اینسکتا(Insecta) گیاهخوار هستند. مثل راسته اورتوپترا (Orthoptera)، اما در رده همیپترا (Hemiptera) تعدادی گیاهخوار و تعدادی شکارگر هستند.
- در راستههایی مثل راسته ادوناتا (Odonata) یا طیارهمانندها، همه گونهها بدون استثنا در مرحله پورگی و در مرحله حشره کامل از سایر بندپایان تغذیه میکنند. راستههای هایمنوپترا (Hymenoptera) یا بالغشائیان یکی از مفیدترین راستههای رده Insecta ) یا حشرات هستند. اکثر حشرات مفید که برای کنترل بیولوژیک آفات مورد استفاده قرار میگیرند، متعلق به راسته بالغشائیان یا زنبورها هستند.
در ادامه در مورد کنترل حشرات به روشهای مختلف صحبت شد. علی رغم استفاده گسترده از سموم در مبارزه با آفات، این ترکیبات باعث بر هم خوردن تعادل اکولوژیک و اثرات زیانبار زیستمحیطی میشوند. بطوریکه سموم عموماً باعث خلق آفت شده و سمپاشی علیه تعداد زیادی از آفات در طی سالیان متمادی باعث مقاوم شدن آفات در مقابل این سموم شده است. در طی جلسات بعدی در مورد کنترل بیولوژیک و سایر روشهای مختلف صحبت شد. مهمترین روش کنترل گلخانهای، روش کنترل بیولوژیک یا استفاده از دشمنان طبیعی است.
مهمترین آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی متعلق به راسته هوموپترا (Homoptera) یا جوربالان است. که این راستهها در برگیرنده پسیلها، سفید بالکها، شتهها و شپشکها است.
مهمترین دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی زنبورهای پارازیتویید، بالتوریها، کفشدوزکها، دوبالان و تعدادی از کنهها هستند. مهمترین دشمنان طبیعی متعلق به راسته (Hymenoptera) مخصوصاً خانوادههای اِنسیرتیده (Encyrtidae) و آفیلینیده (Aphelinidae) هستند. در مواردی بعضی از خانوادههای دو بالان مثل سسیدومیده (Cecidomyiidae) گونه آفیدولتس آمیدومیزا(Aphidoletes amidomyza) و همچنین (Chrysoperla carnea) بعنوان یک بالتوری که متعلق به راسته نوروپترا است، اشاره شد. همچنین به قارچهای کنترل کنندهی حشرات نیز اشاره شد.
دستیابی به تکنولوژی تکثیر انبوه دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانهای یکی از شروط اصلی موفقیت در کنترل بیولوژیک این گروه از آفات میباشد. استفاده از گیاهان مقاوم به آفات و کنترل زراعی از دیگر روشهای مهم مبارزه با آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی است. از جمله روشهای بسیار جالب روش رهاسازی نرهای عقیم است، که البته تاکنون در مورد کنترل آفات گیاهان گلخانهای و زینتی مورد استفاده قرار نگرفته است.
از روشهای دیگری مثل فرومونها برای اختلال در جفتگیری و اختلال در رفتار طبیعی حشرات برای کنترل آنها نیز استفاده میشود.
نهایتاً گفته شد که در کنترل آفات هیچگاه بر یک روش خاص پافشاری نکنید. استراتژی صحیح در مبارزه با آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی مدیریت تلفیقی آفات یا استفاده از روشهای مختلف میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
آفات گیاهان زینتی
جلسه سی و دوم
روشهای کنترل آفات گیاهان زینتی
مقدمه :
در جلسات گذشته در مورد کنترل بیولوژیک و شیمیایی آفات گلخانهای صحبت کردیم. در این جلسه به بحث دیگر تحت عنوان سایر روشهای مبارزه با آفات میپردازیم.
* روشهای کنترل آفات گیاهان زینتی
- تولید گیاهان مقاوم به آفات؛
- استفاده از تکنیکهای زراعی؛
- تکنیک رهاسازی نرهای عقیم؛
- استفاده از تلههای فرمونی.
علاوه بر این 4 روش در مبارزه با آفات روشهای دیگری وجود دارد که خیلی به صورت گسترده مورد استفاده قرار نگرفتهاند.
سایر روشهای کنترل آفات
- استفاده از ترکیبات شیمیایی دور کننده (Repelents)؛
- استفاده از مواد ضد تغذیه (Antifeedants)؛
- استفاده از عقیمکنندههای شیمیایی (Chemostrilants)؛
- استفاده از تلههای نوری؛
- استفاده از تلههای چسبناک.
در اینجا در مورد تعدادی از مهمترین روشها بصورت فشرده مطالبی ارائه میشود.
* تولید گیاهان مقاوم
یکی از روشهای جالب توجه در مبارزه با آفات تولید گیاهان مقاوم است. اصول اساسی این روش دگرگونی مصنوعی گونههای گیاهی به روش ژنتیکی است به نحوی که گیاه تولید شده میزبان مناسبی برای آفت نباشد. این تغییرات میتواند به دو روش فیزیکی و شیمیایی باشد.
تغییرات فیزیکی عمدتاً تغییراتی در ظاهر و بافت گیاه است. بعنوان مثال گیاهانی که با بافت سخت تولید میشوند در مبارزه با آفات مناسبترند. همچنین گیاهانی که سطح برگ آنها از کرک بیشتری برخوردار است.
قابل توجه است که هر یک از این روشها ممکن است فقط در مبارزه با یک آفت مفید باشد و در مبارزه با گونه دیگر نقش منفی ایفا کند. لذا در مبارزه با آفات کلاً به مجموع آفاتی که بر روی یک گونه گیاهی فعالیت میکنند، توجه داشته باشید.
تغییرات شیمیایی در برگیرنده تغییر در مواد شیمیایی موجود در گیاهان است، که بصورتهای مختلفی در کنترل آفات نقش دارد.
1)آنتیزنوز(Antixenosis) : مکانیزم شیمیایی و فیزیکی که باعث دفع حشرات و ممانعت از استقرار آنها روی گیاه میشود.
2)آنتیبیوز(Antibiosis) : مکانیزمی که باعث اثرات معکوسی روی ویژگیهای بیولوژیک آفت میشود.
3) تحمل (Tolerance) : مکانیزمی که باعث افزایش تحمل گیاه در مقابل حمله آفت میشود.
در تولید گیاهان مقاوم، وجود ارتباط تنگاتنگ بین متخصصین ژنتیک گیاهی و متخصصین حشرهشناسی مهم است. این دو گروه از متخصصین الزاماً باید در تولید گیاهان مقاوم با هم همکاری داشته باشند.
تولید هر واریته یا هر گیاه مقاوم به آفت، حداقل حدود 10 تا 15 سال طول میکشد. مزیت عمده استفاده از گیاهان مقاوم اینست که این روش با سایر روشهای مبارزه با آفات سازگار است. بعنوان مثال حشراتی که در روی گیاهان مقاوم به آفات تغذیه میکنند عموماً در مقابل شرایط محیطی حساستر و ضعیفترند و سریعتر از بین میروند. همچنین گیاهان مقاوم به آفات میتوانند کارآیی دشمنان طبیعی را افزایش دهند.
بعنوان مثال گیاه تولید شده با میزان کرک کمتر در سطح برگ، باعث افزایش کارآیی بعدی از پارازیتوئیدها میشود. تاکنون گیاهان مقاوم برای بیشتر از صد گونه گیاهی تولید شدهاند.
آیا تولید گیاهان مقاوم میتواند بعنوان یک نوع کنترل بیولوژیک باشد؟
تولید گیاه مقاوم اگر صرفاً بر روی جمعیت آفت تاثیر بگذارد کنترل بیولوژیک نیست، در حالیکه اگر باعث افزایش کارآیی دشمنان طبیعی باشد نوعی کنترل بیولوژیک محسوب میشود.
* استفاده از تکنیکهای زراعی
از دیگر روشهای مبارزه با آفات میتوان به روشهای زارعی اشاره کرد. کنترل زراعی آفات در برگیرنده تغییرات اَگروتکنیکی به منظور کاهش تولید مثل و بقای آفت است. روشهای زراعی از قدیمیترین روشهایی هستند که توسط بشر در کنترل آفات مورد استفاده قرار گرفتند.
کنترل زراعی آفات
- تغییر در زمان کاشت و برداشت؛
- شخم زدن؛
- تغییر فواصل کشت؛
- آبیاری؛
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
آفات گیاهان زینتی
جلسه سی و سوم
خصوصیات دشمنان طبیعی مطلوب
مقدمه :
در جلسات گذشته در مورد روشهای کنترل آفات صحبت کردیم. در این جلسه به مبحثی تحت عنوان ویژگیهای دشمن طبیعی مطلوب میپردازیم.
دانستن ویژگیهای دشمن طبیعی برای بکار بردن آن بعنوان یک کنترل کنندهی مطلوب لازم و ضروری است.
* خصوصیات دشمن طبیعی مطلوب
1) سازگاری اکولوژیکی؛ باید بین نیازهای اکولوژیک دشمن طبیعی و میزبان مخصوصا از نظر دما و رطوبت مطلوب تطابق وجود داشته باشد. برای مثال، یک دشمن طبیعی در منطقه گرمسیر را نمیتوان وارد یک منطقه سردسیر کرد و انتظار کارآیی مطلوب را از آن داشت.
هماهنگی زمانی و مکانی؛ باید بین فعالیت فصلی دشمن طبیعی و میزبان تطابق وجود داشته باشد. البته در کنترل گیاهان زینتی و گلخانهای تطابق فصلی را میتوان از طریق رهاسازی دشمن طبیعی به صورت مصنوعی ایجاد نمود.
فرض کنید که جمعیت آفت در اردیبهشت ماه به اوج طبیعی Peak خود میرسد. در حالیکه جمعیت دشمن طبیعی مثلاً در اواخر خرداد به حداکثر خود میرسد. بنابراین دشمن طبیعی نمیتواند در موقع مناسب مؤثر باشد زیرا آفت زودتر خسارتش را وارد کرده است .
در مورد پارازیتوئیدها وجود هماهنگی داخلی (Internet synchronization) با میزبان ضروری است. به عبارتی پارازیتوئید باید قادر باشد مراحل رشد و نمو را در داخل بدن میزبان طی کند و تبدیل به حشره کامل شود. اگر پارازیتوئید نتواند به حشره کامل تبدیل شود لازم است که در هر نسل آفت، یک رهاسازی مجدد وجود داشته باشد. این مسئله در مورد آفات گلخانهای و آفات گیاهان زینتی مقرون به صرفه نیست.
روشهای مختلف رهاسازی دشمنان طبیعی
بطور کلی رها سازی دشمنان طبیعی به سه صورت انجام میشود :
2) رها سازی تلقیحی یا (Inoculative release)؛ در این روش دشمن طبیعی یک بار تکثیر و رهاسازی میشود. این دشمن طبیعی برای همیشه در اکوسیستم و در محیط مستقر میشود و آفت را تحت کنترل در میآورد. یکی از جالبترین روشهای کنترل آفات است که به آن کنترل بیولوژیک کلاسیک هم اطلاق میشود.
3) روش رهاسازی تلقیحی فصلی یا (Seasonal inoculative release)؛ برای کنترل بیولوژیک آفات گیاهان گلخانهای از روش رهاسازی تلقیحی فصلی استفاده میشود. در این روش در ابتدای فصل یا در زمانی که آفت در گلخانه ظاهر میشود دشمن طبیعی رهاسازی میشود و تا انتهای فصل دشمن طبیعی فعالیت میکند و آفت را تحت کنترل در میآورد. در واقع این روش در مواردی استفاده میشود که امکان ادامه کنترل بیولوژیک یا ادامه بقای دشمن طبیعی در شرایط گلخانه در طی سالهای متوالی وجود ندارد.
4) روش رهاسازی اشباعی یا (Inundative release)؛ در هر زمانی که نیاز باشد دشمن طبیعی را در محیط رهاسازی میکنند. و کلاً بقا دشمن طبیعی در محیط هدف نیست، بلکه رهاسازی دشمن طبیعی و کاهش جمعیت آفت کفایت میکند. اگر مجدد جمعیت آفت افزایش پیدا کرد رهاسازی دیگری انجام میشود.
5) واکنش به تراکم؛ دشمن طبیعی مطلوب باید به سرعت به تغییرات جمعیت میزبان یا آفت واکنش نشان دهد. یعنی وقتی که جمعیت آفت افزایش پیدا میکند، دشمن طبیعی باید به این افزایش تراکم میزبان یا آفت، بسرعت واکنش نشان دهد و جمعیت خود را افزایش دهد. وقتی که جمعیت میزبان کاهش پیدا میکند جمعیت دشمن طبیعی یا پارازیتوئید یا پرداتور هم کاهش پیدا کند.
6) ظرفیت تولید مثل؛ سرعت رشد جمعیت دشمن طبیعی باید برابر یا بیشتر از میزبان یا آفت باشد.
مثلاً اگر آفتی در یک محدوده زمانی میتواند 20 نتاج ماده تولید کند دشمن طبیعی آن هم حداقل باید 20 نتاج ماده تولید کند تا دشمن طبیعی مؤثر باشد.
7) قدرت جستجوگری؛ دشمن طبیعی مطلوب باید قادر باشد میزبان یا آفت را در تراکمهای پایین پیدا کرده و آنها را مورد حمله قرار دهد یا پارازیته کند. دشمنان طبیعی مؤثر از قدرت جستجوگری بالایی برخوردارند و میتوانند جمعیت میزبانشان را در سطوح پایین تحت کنترل در بیاورند. درحالیکه دشمنان طبیعی که از قدرت جستجوگری پایینی برخوردارند عموماً قادر به پیدا کردن میزبان در تراکمهای پایین نیستند.
8) اختصاصی بودن میزبان؛ مؤثرترین دشمنان طبیعی مونوفاژ هستند. دشمنان طبیعی با طیف میزبانی محدود نسبت به دشمنان طبیعی با طیف میزبانی وسیع در کنترل آفات موفقتر هستند.
دشمنان طبیعی که طیف میزبانی وسیع دارند خیلی در کنترل آفات مؤثر نیستند. دشمنان طبیعی پلیفاژ بدلیل اینکه در روی یک میزبان تمرکز پیدا نمیکنند عموماً قادر به کنترل یک آفت خاص نیستند. و نمیتوانند به سرعت به تغییرات جمعیت یک آفت خاص واکنش نشان دهند. در حالیکه دشمنان طبیعی مونوفاژ و در مواردی الیگوفاژها بسرعت به تراکم جمعیت میزبان خودشان واکنش نشان میدهند.
9) هیپرپارازیتیسم؛ هیپرپارازیتیسم رشد و نمو یک پارازیتوئید روی یک پارازیتوئید دیگر است و به عنوان یک پدیده منفی در برنامههای کنترل بیولوژیک قلمداد میشود.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
آفات گیاهان زینتی
جلسه سی و چهارم
مروری بر جلسات گذشته
مقدمه :
در این جلسه جمع بندی نهایی از سی و سه جلسه را خواهیم داشت.
حشرات بزرگترین گروه جانوری در روی کره زمین هستند و از جنبههای مختلفی با زندگی انسان ارتباط دارند. اکثر حشرات مفید هستند. تعداد بسیار زیادی از حشرات پارازیتوئید یا پرداتور هستند و تعدادی نیز گیاهخوارند، اگر چه گونههای گیاهخوار عموماً آفت محسوب نمیشوند. تعداد گونههای آفت در رده حشرات در مقایسه با مجموع گونهها اندک است. بعبارتی تعداد زیادی از گونههای گیاهخوار بر حسب بیولوژی خودشان فقط از گیاهان تغذیه میکنند ولی خسارت اقتصادی به آنها وارد نمیکنند. همچنین در مورد خصوصیات مورفولوژیک و بیولوژیک حشرات و سایر بندپایان مخصوصاً کنهها مطالبی ارائه شد. توضیحاتی دربارهی بخشهای مختلف بدن حشرات، خصوصیات ساختمانی بدن حشرات و کنهها داده شد. در طی جلسات متعدد در مورد رده بندی حشرات صحبت شد. تعدادی از حشرات، در رده اینسکتا(Insecta) گیاهخوار هستند. مثل راسته اورتوپترا (Orthoptera)، اما در رده همیپترا (Hemiptera) تعدادی گیاهخوار و تعدادی شکارگر هستند.
- در راستههایی مثل راسته ادوناتا (Odonata) یا طیارهمانندها، همه گونهها بدون استثنا در مرحله پورگی و در مرحله حشره کامل از سایر بندپایان تغذیه میکنند. راستههای هایمنوپترا (Hymenoptera) یا بالغشائیان یکی از مفیدترین راستههای رده Insecta ) یا حشرات هستند. اکثر حشرات مفید که برای کنترل بیولوژیک آفات مورد استفاده قرار میگیرند، متعلق به راسته بالغشائیان یا زنبورها هستند.
در ادامه در مورد کنترل حشرات به روشهای مختلف صحبت شد. علی رغم استفاده گسترده از سموم در مبارزه با آفات، این ترکیبات باعث بر هم خوردن تعادل اکولوژیک و اثرات زیانبار زیستمحیطی میشوند. بطوریکه سموم عموماً باعث خلق آفت شده و سمپاشی علیه تعداد زیادی از آفات در طی سالیان متمادی باعث مقاوم شدن آفات در مقابل این سموم شده است. در طی جلسات بعدی در مورد کنترل بیولوژیک و سایر روشهای مختلف صحبت شد. مهمترین روش کنترل گلخانهای، روش کنترل بیولوژیک یا استفاده از دشمنان طبیعی است.
مهمترین آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی متعلق به راسته هوموپترا (Homoptera) یا جوربالان است. که این راستهها در برگیرنده پسیلها، سفید بالکها، شتهها و شپشکها است.
مهمترین دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی زنبورهای پارازیتویید، بالتوریها، کفشدوزکها، دوبالان و تعدادی از کنهها هستند. مهمترین دشمنان طبیعی متعلق به راسته (Hymenoptera) مخصوصاً خانوادههای اِنسیرتیده (Encyrtidae) و آفیلینیده (Aphelinidae) هستند. در مواردی بعضی از خانوادههای دو بالان مثل سسیدومیده (Cecidomyiidae) گونه آفیدولتس آمیدومیزا(Aphidoletes amidomyza) و همچنین (Chrysoperla carnea) بعنوان یک بالتوری که متعلق به راسته نوروپترا است، اشاره شد. همچنین به قارچهای کنترل کنندهی حشرات نیز اشاره شد.
دستیابی به تکنولوژی تکثیر انبوه دشمنان طبیعی آفات محصولات گلخانهای یکی از شروط اصلی موفقیت در کنترل بیولوژیک این گروه از آفات میباشد. استفاده از گیاهان مقاوم به آفات و کنترل زراعی از دیگر روشهای مهم مبارزه با آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی است. از جمله روشهای بسیار جالب روش رهاسازی نرهای عقیم است، که البته تاکنون در مورد کنترل آفات گیاهان گلخانهای و زینتی مورد استفاده قرار نگرفته است.
از روشهای دیگری مثل فرومونها برای اختلال در جفتگیری و اختلال در رفتار طبیعی حشرات برای کنترل آنها نیز استفاده میشود.
نهایتاً گفته شد که در کنترل آفات هیچگاه بر یک روش خاص پافشاری نکنید. استراتژی صحیح در مبارزه با آفات محصولات گلخانهای و گیاهان زینتی مدیریت تلفیقی آفات یا استفاده از روشهای مختلف میباشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
آفات گیاهان زینتی
جلسه سی و دوم
روشهای کنترل آفات گیاهان زینتی
مقدمه :
در جلسات گذشته در مورد کنترل بیولوژیک و شیمیایی آفات گلخانهای صحبت کردیم. در این جلسه به بحث دیگر تحت عنوان سایر روشهای مبارزه با آفات میپردازیم.
* روشهای کنترل آفات گیاهان زینتی
- تولید گیاهان مقاوم به آفات؛
- استفاده از تکنیکهای زراعی؛
- تکنیک رهاسازی نرهای عقیم؛
- استفاده از تلههای فرمونی.
علاوه بر این 4 روش در مبارزه با آفات روشهای دیگری وجود دارد که خیلی به صورت گسترده مورد استفاده قرار نگرفتهاند.
سایر روشهای کنترل آفات
- استفاده از ترکیبات شیمیایی دور کننده (Repelents)؛
- استفاده از مواد ضد تغذیه (Antifeedants)؛
- استفاده از عقیمکنندههای شیمیایی (Chemostrilants)؛
- استفاده از تلههای نوری؛
- استفاده از تلههای چسبناک.
در اینجا در مورد تعدادی از مهمترین روشها بصورت فشرده مطالبی ارائه میشود.
* تولید گیاهان مقاوم
یکی از روشهای جالب توجه در مبارزه با آفات تولید گیاهان مقاوم است. اصول اساسی این روش دگرگونی مصنوعی گونههای گیاهی به روش ژنتیکی است به نحوی که گیاه تولید شده میزبان مناسبی برای آفت نباشد. این تغییرات میتواند به دو روش فیزیکی و شیمیایی باشد.
تغییرات فیزیکی عمدتاً تغییراتی در ظاهر و بافت گیاه است. بعنوان مثال گیاهانی که با بافت سخت تولید میشوند در مبارزه با آفات مناسبترند. همچنین گیاهانی که سطح برگ آنها از کرک بیشتری برخوردار است.
قابل توجه است که هر یک از این روشها ممکن است فقط در مبارزه با یک آفت مفید باشد و در مبارزه با گونه دیگر نقش منفی ایفا کند. لذا در مبارزه با آفات کلاً به مجموع آفاتی که بر روی یک گونه گیاهی فعالیت میکنند، توجه داشته باشید.
تغییرات شیمیایی در برگیرنده تغییر در مواد شیمیایی موجود در گیاهان است، که بصورتهای مختلفی در کنترل آفات نقش دارد.
1)آنتیزنوز(Antixenosis) : مکانیزم شیمیایی و فیزیکی که باعث دفع حشرات و ممانعت از استقرار آنها روی گیاه میشود.
2)آنتیبیوز(Antibiosis) : مکانیزمی که باعث اثرات معکوسی روی ویژگیهای بیولوژیک آفت میشود.
3) تحمل (Tolerance) : مکانیزمی که باعث افزایش تحمل گیاه در مقابل حمله آفت میشود.
در تولید گیاهان مقاوم، وجود ارتباط تنگاتنگ بین متخصصین ژنتیک گیاهی و متخصصین حشرهشناسی مهم است. این دو گروه از متخصصین الزاماً باید در تولید گیاهان مقاوم با هم همکاری داشته باشند.
تولید هر واریته یا هر گیاه مقاوم به آفت، حداقل حدود 10 تا 15 سال طول میکشد. مزیت عمده استفاده از گیاهان مقاوم اینست که این روش با سایر روشهای مبارزه با آفات سازگار است. بعنوان مثال حشراتی که در روی گیاهان مقاوم به آفات تغذیه میکنند عموماً در مقابل شرایط محیطی حساستر و ضعیفترند و سریعتر از بین میروند. همچنین گیاهان مقاوم به آفات میتوانند کارآیی دشمنان طبیعی را افزایش دهند.
بعنوان مثال گیاه تولید شده با میزان کرک کمتر در سطح برگ، باعث افزایش کارآیی بعدی از پارازیتوئیدها میشود. تاکنون گیاهان مقاوم برای بیشتر از صد گونه گیاهی تولید شدهاند.
آیا تولید گیاهان مقاوم میتواند بعنوان یک نوع کنترل بیولوژیک باشد؟
تولید گیاه مقاوم اگر صرفاً بر روی جمعیت آفت تاثیر بگذارد کنترل بیولوژیک نیست، در حالیکه اگر باعث افزایش کارآیی دشمنان طبیعی باشد نوعی کنترل بیولوژیک محسوب میشود.
* استفاده از تکنیکهای زراعی
از دیگر روشهای مبارزه با آفات میتوان به روشهای زارعی اشاره کرد. کنترل زراعی آفات در برگیرنده تغییرات اَگروتکنیکی به منظور کاهش تولید مثل و بقای آفت است. روشهای زراعی از قدیمیترین روشهایی هستند که توسط بشر در کنترل آفات مورد استفاده قرار گرفتند.
کنترل زراعی آفات
- تغییر در زمان کاشت و برداشت؛
- شخم زدن؛
- تغییر فواصل کشت؛
- آبیاری؛