تحقیق در مورد عربستان سعودی 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

1-4-2- گردشگری

عربستان سعودی مهد اسلام و قبله مسلمانان جهان است و به دلیل تاریخ،شعائر و سنن و پیشینه مذهبی غنی کانون توجه جهانیان است و در این راستا، دولت با تشکیل کمیسیون عالی گردشگری سعی در تدوین سیاست های منظم گردشگری دارد تا نقش گردشگری به عنوان مهمترین عامل تعیین کننده آینده عربستان در زمینه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی،هرچه بیشتر نمایان سازد.

شهر مکه به عنوان قبله مسلمانان و شهر مدینه به خاطر آرامگاه پیغمبر اسلام (ص) از نظر تاریخی - مذهبی اعتبار و جذابیت خاصی دارند، به همین دلیل دولت سعودی در نظر دارد زائران مسلمان را به اقامت بیشتر در عربستان ترغیب کند، اقتصاد کشور پادشاهی عربستان با استفاده از در آمد فراوان حاصل از فروش نفت،بهبود یافته و دولت این کشور با توسعه زیر ساخت های بنیادین سعی در بهبود فعالیت های اقتصادی دارد. همچنین با تشویق بخش های دولتی و خصوصی در مشارکت فعالانه، درصدد ایجاد فرصت های شغلی و بالابردن سطح اشتغال ملی می باشد.

عربستان سعودی به طور رسمی در قرن هجدهم تشکیل شد. در کشور عربستان،دولت نقش مهمی در صنایع این کشور ایفا می کند، ولی در سال های اخیر بیشتر فعالیت های اقتصادی به بخش خصوصی واگذار شده است. کعبه، در شهر مکه کانون گردهمایی مسلمانان سراسر جهان و از مراکز عمده جذب گردشگران مسلمان خارجی به شمار می رود. در سال های اخیر به رغم افزایش انوا ع تسهیلات سفر در عربستان سعودی، سعودی ها هنوز برای دریافت اطلاعات سفر به اقوام مراجعه می کنند،از پول نقد به جای کارت اعتباری استفاده می کنند و به استفاده از تورهای پکیج چندان رغبتی نشان نمی دهند .طبق یک بررسی انجام شده اغلب گردشگران عرب برای مسافرتشان برنامه ریزی نمی کنند، آنها با خانواده شان مسافرت می کنندو ترجیح می دهندپول نقد خرج کنند تا از کارت اعتباری استفاده نمایندکه این مورد نه تنها انتخاب آنها را محدود می کند بلکه به دلیل فقدان تخفیف مخصوص، هزینه سفرهای آنان را نیز افزایش می دهد. سعودی ها عادت ندارند از کارت اعتباری استفاده کنند.بیش از نیمی از افرادی که دراین نظر خواهی از آنها سوال شده است، گفته اند که پول بلیط و هزینه مسافرتشان را نقد می پردازند. اغلب سعودی ها قبل ازعزیمت پول کشوری را که به آن سفر می کنند را تهیه می کنند.تهیه بن غذای رستورانها و تورها نیز یکی دیگر از کارهایی است که سعودی ها انجام نمی دهند، اما در هر حال، هتل رزرو می کنند. سعودی ها هنوز متوجه اهمیت برنامه ریزی برای سفر نشده اند چون فکر می کنند هرموقع که بخواهند جا برای آنها هست. به رغم بهبود اوضاع در زمینه رزرو محل اقامت نسبت به سال قبل، هنوز تنها 20 درصد از عرب ها برای سفر برنامه ریزی می کنند.

بیشتر خانواده های سعودی پرجمعیت هستند. برخی از آنها به پانزده نفر می رسد که می توان آنها را یک گروه تلقی کرد. امروزه تعداد بیشتری از سعودی ها از برنامه های تورها مطلع شده اند که دلیل آن هم تخفیف قابل توجه تورها، سهولت تهیه محل اقامت، تسهیل در رفت و آمد و برنامه های از پیش تعیین شده تورها است. شرکت های مسافرتی تاثیر بسزایی بر انتخا ب مقصد سفر سعودی ها دارند، اما با این همه 40 درصد ازشرکت کنندگان در این نظر خواهی هنوزاز خدمات و تخصص این شرکت ها استفاده نمی کنند. بیش از66 درصد از آنها معتقدند که برنامه های شرکت های مسافرتی خوب نیست و اطلاعات دقیقی را ارایه نمی کند. فقط 25 درصد از آنها از اطلاعات شرکت های مسا فرتی در مورد کشور مقصدشان استفاده می کنند، با این همه شرکت های مسافرتی بعد از بستگان، اینترنت،و روزنامه منبع اصلی آنها هستند. در حدود 60 درصد از آنهایی که نمی دانند به کجا می خواهند سفر کنند. اینترنت نقش بسزایی در اطلاع رسانی گردشگری عربستانی ها ایقا می کند. امسال 22 کشور عضو اتحادیه اروپا قانونی وضع کردند که به موجب آن اخذ بیمه برای هر فرد سعودی که متقاضی روادید این کشورها باشد، اجباری خواهد بود. هزینه درمان، و دیگر زیان ها نیز در این بیمه منظور می شود.

قیمت این بیمه به مدت سفر بستگی دارد. در مورد مقصدهای پر طرفدار باید گفت بیش از 42 درصد از آنها کشورهای خلیج فارس به خصوص بحرین و دوبی را برای سفر برگزیدند. پس از آن شرق آسیا و بعد کشورهای عربی و آ فریقای شمالی مقصدهای دیگر بودند. رتبه اروپا و آمریکا افت کرده است اما تعداد سعودی هایی که به بریتانیا سفر کرده اند کمی افزایش یافته است. مقصدهای واقع در کشورهای عربی مثل قاهره، دوبی و لبنان در همه اوقات سال پرطرفدارند، مالزی هنوز هم مورد علاقه مسافران است و تعداد مسافران عازم به استرالیا روز به روز بیشتر می شود. گفتنی است، در سال جاری تمایل گردشگری در اروپا رو به افزایش است، اما فصل سفر تازه شروع شده است و احتمالا تقاضا بیشتر هم می شود. اوضاع سفر به آمریکا از سال پیش بهتر است اما در مقایسه با چند سال گذشته افت کرده است. با فرارسیدن تابستان سعودی ها می خواهند از هوای گرم و شرجی فرار کنند، این شلوغ ترین دوره کار عرب ها است مخصوصا همه می خواهند در ماههای ژوئیه (تیر) و اوت ( مرداد) به سفر بروند. طبق این بررسی تعطیلات اغلب سعودی ها یک ماه بیشتر است، به طور متوسط 10 هزار ریال سعودی ، با توجه به طول سفر و مقصد ، در مسافرت خرج می کنند.

طرح های پیشنهادی دولت در بخش گردشگری بر اساس موارد زیر تنظیم گردیده اند:

ماهیت مهمانپذیری مردم عربستان

امنیت و آرامش موجود در عربستان

موقعیت منحصر به فرد عربستان

گستردگی مساحت عربستان و تنوع آب و هوا ی جغرافیایی و منطقه ای

پیشینه غنی و تاریخی و باستانی

وجود زیر ساخت و خدمات پیشرفته مورد نیاز در بخش گردشگری

اهداف اولیه دولت عربستان در بخش گردشگری عبارتند از:

تلاش برای درک و شناخت توسعه متوازن اهداف گردشگری داخلی به منظور توزیع عادلانه سود فعالیت های اقتصادی ، فرهنگی و زیست محیطی در جامعه

توسعه صنعت گردشگری بعنوان بخش تاثیر گذار و متنوع سازی اقتصاد عربستان و توسعه منطقه ای

افزایش در آمدهای محلی ، ترغیب سرمایه گذاری خصوصی و افزایش درآمد ارزی

ایجاد فرصت های شغلی، ترویج و توسعه منابع انسانی و راه اندازی برنامه های تحصیلی و آموزشی لازم در جهت بهبود کیفی زندگی شهروندان

ارزیابی، شناسایی و در نهایت به حداقل رساندن کسری اقتصادی بدون کاستن از تجربیات گردشگری

اتخاد تصمیم های مناسب جهت حفظ و حراست ار منابع طبیعی، انسان ساخت و اجتماعی ، فرهنگی به صورت پایدار

توسعه فرصت های شغلی در بازارهای بالقوه بر اساس ورود مسلمانان مراسم حج و عمره و ارائه تصویری مطلوب از میهمان نوازی جامعه عربستان

تنوع بخشی محصولات گردشگری درون قلمرو عربستان از طریق توسعه تسهیلات و امکانات گوناگون ارائه شده به گردشگران، پشتیبانی از صنایع حمل و نقل و توسعه زیر ساخت های مورد نیاز در هر محدوده

کمک به توسعه تشکیلات و تأسیسات گردشگری با اندازه های کوچک و متوسط بویژه از بعد هنری، صنایع دستی و ایجاد خوابگاههای گردشگری

بهبود کیفیت ارائه امکانات وتسهیلات گردشگری در تمام طول سال بمنظور برآوردن نیازهای انواع گروههای گردشگری با درآمدهای مختلف

ارتقاء سطح آگاهی جهانی در خصوص منابع موجود و میراث فرهنگی کشور عربستان از نظر جاذبه های گردشگری و بالا بردن غرور اجتماعی مردم

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان کار من ارائه پیش بینی هایی برای سرمایه گذاری های بزرگ در زیرساخت های عربستان سعودی و تعریف سناریوهایی برای صرف چنین پولهایی بود. به طور خلاصه از من خواسته شده بود که نهایت خلاقیت خود را برای توجیه تزریق میلیون ها دلار به اقتصاد عربستان با استفاده از تجهیزات و مهندسی ایالات متحده بکار ببندم. از من خواسته شده بود که این کار را به تنهایی و نه با استفاده از کارکنان خود انجام دهم . بنابراین در اتاق کنفرانس کوچکی مستقر شدم که چندین طبقه بالاتر از جایی قرار داشت که اداره من در آن واقع شده بود. به من اخطار داده شده بود که این کار از یک طرف موضوع امنیت ملی بوده و از سوی دیگر برای MAIN بسیار پرمنفعت است.متوجه شدم که هدف اصلی در این مورد همانند موارد معمول که پرداخت وام به کشورها به گونه ای که نتوانند بازپرداخت کنند نیست بلکه پیدا کردن راهی است که توسط آن دلارهای نفتی دوباره به آمریکا برگردند. در طی این فرآیند عربستان سعودی هر چه بیشتر به ایالات متحده وابسته شده و با غربی شدن هر چه بیشتر، به طرفدار و جزئی از سیستم آمریکا تبدیل می شد.هنگامی که کار خود را شروع کردم، دریافتم که بزهایی که در خیابان های ریاض رها بودند نکته ای دردناک برای سعودی های جت سوار محسوب می شوند. برای پادشاهی ای که با اشتیاق به سمت جهان مدرن حرکت می کرد این بزها می بایستی با چیزی مناسب تر جایگزین می شدند. همچنین متوجه شدم که اقتصاددانان کشورهای عضو اپک برای بدست آوردن کالاهای باارزش افزوده بیشتر از نفت برای کشورهایشان تاکید می کردند. آنها تاکید داشتند که این کشورها می بایستی به جای صادرات نفت خام صنایعی را ایجاد کنند که با استفاده از نفت خام کالاهایی را تولید و به بهای بیشتری صادر کنند.این دو نکته درهای استراتژی ای را برای من باز کرد که احساس کردم می تواند به عنوان یک وضعیت برد - برد برای طرفین عمل کند. البته بزها یک نقطه آغاز به حساب می آمدند. درآمدهای نفتی می توانست برای اجارهء شرکت های آمریکایی ای به کار رود که سیستم مدرن جمع آوری و دفع زباله ای را به جای بزها ایجاد کنند که سعودی ها بتوانند به چنین فناوری مدرنی افتخار کنند.به بزها به عنوان یک طرف از معادله ای نگاه می کردم که می توانست در بیشتر بخش های اقتصادی اعمال شود، فرمولی برای نشان دادن موفقیت به خاندان سعودی، خزانه داری آمریکا و روسایم در MAIN. تحت چنین فرمولی پول نفت می بایستی برای ایجاد بخش صنعتی که بر تبدیل نفت خام به کالاهای قابل صدور متمرکز می شد به خدمت گرفته می شد. مجتمع های پتروشیمی بزرگ می بایستی در کنار پارک های صنعتی بزرگ در صحرا سربرآورند. در نتیجه چنین طرحی نیازمند ایجاد ظرفیت تولید هزاران وات برق، خطوط انتقال و توزیع، بزرگراه ها، خطوط نفت، شبکه های ارتباطی و سیستم های حمل و نقل شامل فرودگاههای جدید، بنادر و گستره وسیعی از صنایع خدماتی و نیز زیرساختی برای قابل استفاده بودن امکانات گفته شده می بود.انتظار داشتیم که این طرح بتواند به الگویی برای سایر نقاط جهان تبدیل شود. سعودی ها می بایستی آرزو های ما را تحقق می بخشیدند و رهبران جهان را از سایر دول به کشورشان دعوت می کردند و معجزاتی که ما انجام دادیم را شهادت می دادند، پس از آن، این رهبران از ما برای کمک به کشورشان دعوت می کردند و در بیش تر مواقع، برای کشورهای غیر عضو اپک، بانک جهانی و سایر روش های مبتنی بر وام به کمک آنها می آمد و در نهایت این یک کار خوب در خدمت امپراتوری جهانی بود.همان هنگامی که بر روی این طرح ها کار می کردم مدام ماجرای بزها و این جمله که «هیچ سعودی با عزّتی آشغال جمع نمی کند» در فکر و گوش من بود. این جمله مکرراً و در زمینه های مختلفی به گوشم می خورد. آشکار بود که عربستان سعودی هیچ تمایلی به بکارگیری مردمان خودش در کارهای سطح پایین، چه به عنوان کارگر صنعتی و چه در ساختار پروژه ها نداشت. اولاً جمعیت آنها کم بود و ثانیاً خاندان سعودی خود را متعهد به تامین سطح مناسبی از آموزش و زندگی برای مردم خود می دانست که با چنین کارهای یدی ای سازگاری نداشت. سعودی ها ممکن بود دیگران را مدیریت کنند اما هیچ علاقه یا انگیزه ای به درگیر کردن خود به عنوان کارگر کارخانجات نداشتند. بنابراین نیروی کار ارزان و محتاج از کشورهای دیگر وارد می شدند. در صورت امکان این نیرو می بایستی از کشورهای خاورمیانه ای یا اسلامی مثل مصر، فلسطین، پاکستان و یمن وارد می شدند.این دیدگاه، استراتژی بزرگتری را برای خلق فرصت های رشد جدید ایجاد کرد. مجتمع های مسکونی بزرگ، فروشگاه ها،

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان کار من ارائه پیش بینی هایی برای سرمایه گذاری های بزرگ در زیرساخت های عربستان سعودی و تعریف سناریوهایی برای صرف چنین پولهایی بود. به طور خلاصه از من خواسته شده بود که نهایت خلاقیت خود را برای توجیه تزریق میلیون ها دلار به اقتصاد عربستان با استفاده از تجهیزات و مهندسی ایالات متحده بکار ببندم. از من خواسته شده بود که این کار را به تنهایی و نه با استفاده از کارکنان خود انجام دهم . بنابراین در اتاق کنفرانس کوچکی مستقر شدم که چندین طبقه بالاتر از جایی قرار داشت که اداره من در آن واقع شده بود. به من اخطار داده شده بود که این کار از یک طرف موضوع امنیت ملی بوده و از سوی دیگر برای MAIN بسیار پرمنفعت است.متوجه شدم که هدف اصلی در این مورد همانند موارد معمول که پرداخت وام به کشورها به گونه ای که نتوانند بازپرداخت کنند نیست بلکه پیدا کردن راهی است که توسط آن دلارهای نفتی دوباره به آمریکا برگردند. در طی این فرآیند عربستان سعودی هر چه بیشتر به ایالات متحده وابسته شده و با غربی شدن هر چه بیشتر، به طرفدار و جزئی از سیستم آمریکا تبدیل می شد.هنگامی که کار خود را شروع کردم، دریافتم که بزهایی که در خیابان های ریاض رها بودند نکته ای دردناک برای سعودی های جت سوار محسوب می شوند. برای پادشاهی ای که با اشتیاق به سمت جهان مدرن حرکت می کرد این بزها می بایستی با چیزی مناسب تر جایگزین می شدند. همچنین متوجه شدم که اقتصاددانان کشورهای عضو اپک برای بدست آوردن کالاهای باارزش افزوده بیشتر از نفت برای کشورهایشان تاکید می کردند. آنها تاکید داشتند که این کشورها می بایستی به جای صادرات نفت خام صنایعی را ایجاد کنند که با استفاده از نفت خام کالاهایی را تولید و به بهای بیشتری صادر کنند.این دو نکته درهای استراتژی ای را برای من باز کرد که احساس کردم می تواند به عنوان یک وضعیت برد - برد برای طرفین عمل کند. البته بزها یک نقطه آغاز به حساب می آمدند. درآمدهای نفتی می توانست برای اجارهء شرکت های آمریکایی ای به کار رود که سیستم مدرن جمع آوری و دفع زباله ای را به جای بزها ایجاد کنند که سعودی ها بتوانند به چنین فناوری مدرنی افتخار کنند.به بزها به عنوان یک طرف از معادله ای نگاه می کردم که می توانست در بیشتر بخش های اقتصادی اعمال شود، فرمولی برای نشان دادن موفقیت به خاندان سعودی، خزانه داری آمریکا و روسایم در MAIN. تحت چنین فرمولی پول نفت می بایستی برای ایجاد بخش صنعتی که بر تبدیل نفت خام به کالاهای قابل صدور متمرکز می شد به خدمت گرفته می شد. مجتمع های پتروشیمی بزرگ می بایستی در کنار پارک های صنعتی بزرگ در صحرا سربرآورند. در نتیجه چنین طرحی نیازمند ایجاد ظرفیت تولید هزاران وات برق، خطوط انتقال و توزیع، بزرگراه ها، خطوط نفت، شبکه های ارتباطی و سیستم های حمل و نقل شامل فرودگاههای جدید، بنادر و گستره وسیعی از صنایع خدماتی و نیز زیرساختی برای قابل استفاده بودن امکانات گفته شده می بود.انتظار داشتیم که این طرح بتواند به الگویی برای سایر نقاط جهان تبدیل شود. سعودی ها می بایستی آرزو های ما را تحقق می بخشیدند و رهبران جهان را از سایر دول به کشورشان دعوت می کردند و معجزاتی که ما انجام دادیم را شهادت می دادند، پس از آن، این رهبران از ما برای کمک به کشورشان دعوت می کردند و در بیش تر مواقع، برای کشورهای غیر عضو اپک، بانک جهانی و سایر روش های مبتنی بر وام به کمک آنها می آمد و در نهایت این یک کار خوب در خدمت امپراتوری جهانی بود.همان هنگامی که بر روی این طرح ها کار می کردم مدام ماجرای بزها و این جمله که «هیچ سعودی با عزّتی آشغال جمع نمی کند» در فکر و گوش من بود. این جمله مکرراً و در زمینه های مختلفی به گوشم می خورد. آشکار بود که عربستان سعودی هیچ تمایلی به بکارگیری مردمان خودش در کارهای سطح پایین، چه به عنوان کارگر صنعتی و چه در ساختار پروژه ها نداشت. اولاً جمعیت آنها کم بود و ثانیاً خاندان سعودی خود را متعهد به تامین سطح مناسبی از آموزش و زندگی برای مردم خود می دانست که با چنین کارهای یدی ای سازگاری نداشت. سعودی ها ممکن بود دیگران را مدیریت کنند اما هیچ علاقه یا انگیزه ای به درگیر کردن خود به عنوان کارگر کارخانجات نداشتند. بنابراین نیروی کار ارزان و محتاج از کشورهای دیگر وارد می شدند. در صورت امکان این نیرو می بایستی از کشورهای خاورمیانه ای یا اسلامی مثل مصر، فلسطین، پاکستان و یمن وارد می شدند.این دیدگاه، استراتژی بزرگتری را برای خلق فرصت های رشد جدید ایجاد کرد. مجتمع های مسکونی بزرگ، فروشگاه ها،

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان کار من ارائه پیش بینی هایی برای سرمایه گذاری های بزرگ در زیرساخت های عربستان سعودی و تعریف سناریوهایی برای صرف چنین پولهایی بود. به طور خلاصه از من خواسته شده بود که نهایت خلاقیت خود را برای توجیه تزریق میلیون ها دلار به اقتصاد عربستان با استفاده از تجهیزات و مهندسی ایالات متحده بکار ببندم. از من خواسته شده بود که این کار را به تنهایی و نه با استفاده از کارکنان خود انجام دهم . بنابراین در اتاق کنفرانس کوچکی مستقر شدم که چندین طبقه بالاتر از جایی قرار داشت که اداره من در آن واقع شده بود. به من اخطار داده شده بود که این کار از یک طرف موضوع امنیت ملی بوده و از سوی دیگر برای MAIN بسیار پرمنفعت است.متوجه شدم که هدف اصلی در این مورد همانند موارد معمول که پرداخت وام به کشورها به گونه ای که نتوانند بازپرداخت کنند نیست بلکه پیدا کردن راهی است که توسط آن دلارهای نفتی دوباره به آمریکا برگردند. در طی این فرآیند عربستان سعودی هر چه بیشتر به ایالات متحده وابسته شده و با غربی شدن هر چه بیشتر، به طرفدار و جزئی از سیستم آمریکا تبدیل می شد.هنگامی که کار خود را شروع کردم، دریافتم که بزهایی که در خیابان های ریاض رها بودند نکته ای دردناک برای سعودی های جت سوار محسوب می شوند. برای پادشاهی ای که با اشتیاق به سمت جهان مدرن حرکت می کرد این بزها می بایستی با چیزی مناسب تر جایگزین می شدند. همچنین متوجه شدم که اقتصاددانان کشورهای عضو اپک برای بدست آوردن کالاهای باارزش افزوده بیشتر از نفت برای کشورهایشان تاکید می کردند. آنها تاکید داشتند که این کشورها می بایستی به جای صادرات نفت خام صنایعی را ایجاد کنند که با استفاده از نفت خام کالاهایی را تولید و به بهای بیشتری صادر کنند.این دو نکته درهای استراتژی ای را برای من باز کرد که احساس کردم می تواند به عنوان یک وضعیت برد - برد برای طرفین عمل کند. البته بزها یک نقطه آغاز به حساب می آمدند. درآمدهای نفتی می توانست برای اجارهء شرکت های آمریکایی ای به کار رود که سیستم مدرن جمع آوری و دفع زباله ای را به جای بزها ایجاد کنند که سعودی ها بتوانند به چنین فناوری مدرنی افتخار کنند.به بزها به عنوان یک طرف از معادله ای نگاه می کردم که می توانست در بیشتر بخش های اقتصادی اعمال شود، فرمولی برای نشان دادن موفقیت به خاندان سعودی، خزانه داری آمریکا و روسایم در MAIN. تحت چنین فرمولی پول نفت می بایستی برای ایجاد بخش صنعتی که بر تبدیل نفت خام به کالاهای قابل صدور متمرکز می شد به خدمت گرفته می شد. مجتمع های پتروشیمی بزرگ می بایستی در کنار پارک های صنعتی بزرگ در صحرا سربرآورند. در نتیجه چنین طرحی نیازمند ایجاد ظرفیت تولید هزاران وات برق، خطوط انتقال و توزیع، بزرگراه ها، خطوط نفت، شبکه های ارتباطی و سیستم های حمل و نقل شامل فرودگاههای جدید، بنادر و گستره وسیعی از صنایع خدماتی و نیز زیرساختی برای قابل استفاده بودن امکانات گفته شده می بود.انتظار داشتیم که این طرح بتواند به الگویی برای سایر نقاط جهان تبدیل شود. سعودی ها می بایستی آرزو های ما را تحقق می بخشیدند و رهبران جهان را از سایر دول به کشورشان دعوت می کردند و معجزاتی که ما انجام دادیم را شهادت می دادند، پس از آن، این رهبران از ما برای کمک به کشورشان دعوت می کردند و در بیش تر مواقع، برای کشورهای غیر عضو اپک، بانک جهانی و سایر روش های مبتنی بر وام به کمک آنها می آمد و در نهایت این یک کار خوب در خدمت امپراتوری جهانی بود.همان هنگامی که بر روی این طرح ها کار می کردم مدام ماجرای بزها و این جمله که «هیچ سعودی با عزّتی آشغال جمع نمی کند» در فکر و گوش من بود. این جمله مکرراً و در زمینه های مختلفی به گوشم می خورد. آشکار بود که عربستان سعودی هیچ تمایلی به بکارگیری مردمان خودش در کارهای سطح پایین، چه به عنوان کارگر صنعتی و چه در ساختار پروژه ها نداشت. اولاً جمعیت آنها کم بود و ثانیاً خاندان سعودی خود را متعهد به تامین سطح مناسبی از آموزش و زندگی برای مردم خود می دانست که با چنین کارهای یدی ای سازگاری نداشت. سعودی ها ممکن بود دیگران را مدیریت کنند اما هیچ علاقه یا انگیزه ای به درگیر کردن خود به عنوان کارگر کارخانجات نداشتند. بنابراین نیروی کار ارزان و محتاج از کشورهای دیگر وارد می شدند. در صورت امکان این نیرو می بایستی از کشورهای خاورمیانه ای یا اسلامی مثل مصر، فلسطین، پاکستان و یمن وارد می شدند.این دیدگاه، استراتژی بزرگتری را برای خلق فرصت های رشد جدید ایجاد کرد. مجتمع های مسکونی بزرگ، فروشگاه ها،

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

عربستان سعودی بهشت آمال برنامه ریزان کار من ارائه پیش بینی هایی برای سرمایه گذاری های بزرگ در زیرساخت های عربستان سعودی و تعریف سناریوهایی برای صرف چنین پولهایی بود. به طور خلاصه از من خواسته شده بود که نهایت خلاقیت خود را برای توجیه تزریق میلیون ها دلار به اقتصاد عربستان با استفاده از تجهیزات و مهندسی ایالات متحده بکار ببندم. از من خواسته شده بود که این کار را به تنهایی و نه با استفاده از کارکنان خود انجام دهم . بنابراین در اتاق کنفرانس کوچکی مستقر شدم که چندین طبقه بالاتر از جایی قرار داشت که اداره من در آن واقع شده بود. به من اخطار داده شده بود که این کار از یک طرف موضوع امنیت ملی بوده و از سوی دیگر برای MAIN بسیار پرمنفعت است.متوجه شدم که هدف اصلی در این مورد همانند موارد معمول که پرداخت وام به کشورها به گونه ای که نتوانند بازپرداخت کنند نیست بلکه پیدا کردن راهی است که توسط آن دلارهای نفتی دوباره به آمریکا برگردند. در طی این فرآیند عربستان سعودی هر چه بیشتر به ایالات متحده وابسته شده و با غربی شدن هر چه بیشتر، به طرفدار و جزئی از سیستم آمریکا تبدیل می شد.هنگامی که کار خود را شروع کردم، دریافتم که بزهایی که در خیابان های ریاض رها بودند نکته ای دردناک برای سعودی های جت سوار محسوب می شوند. برای پادشاهی ای که با اشتیاق به سمت جهان مدرن حرکت می کرد این بزها می بایستی با چیزی مناسب تر جایگزین می شدند. همچنین متوجه شدم که اقتصاددانان کشورهای عضو اپک برای بدست آوردن کالاهای باارزش افزوده بیشتر از نفت برای کشورهایشان تاکید می کردند. آنها تاکید داشتند که این کشورها می بایستی به جای صادرات نفت خام صنایعی را ایجاد کنند که با استفاده از نفت خام کالاهایی را تولید و به بهای بیشتری صادر کنند.این دو نکته درهای استراتژی ای را برای من باز کرد که احساس کردم می تواند به عنوان یک وضعیت برد - برد برای طرفین عمل کند. البته بزها یک نقطه آغاز به حساب می آمدند. درآمدهای نفتی می توانست برای اجارهء شرکت های آمریکایی ای به کار رود که سیستم مدرن جمع آوری و دفع زباله ای را به جای بزها ایجاد کنند که سعودی ها بتوانند به چنین فناوری مدرنی افتخار کنند.به بزها به عنوان یک طرف از معادله ای نگاه می کردم که می توانست در بیشتر بخش های اقتصادی اعمال شود، فرمولی برای نشان دادن موفقیت به خاندان سعودی، خزانه داری آمریکا و روسایم در MAIN. تحت چنین فرمولی پول نفت می بایستی برای ایجاد بخش صنعتی که بر تبدیل نفت خام به کالاهای قابل صدور متمرکز می شد به خدمت گرفته می شد. مجتمع های پتروشیمی بزرگ می بایستی در کنار پارک های صنعتی بزرگ در صحرا سربرآورند. در نتیجه چنین طرحی نیازمند ایجاد ظرفیت تولید هزاران وات برق، خطوط انتقال و توزیع، بزرگراه ها، خطوط نفت، شبکه های ارتباطی و سیستم های حمل و نقل شامل فرودگاههای جدید، بنادر و گستره وسیعی از صنایع خدماتی و نیز زیرساختی برای قابل استفاده بودن امکانات گفته شده می بود.انتظار داشتیم که این طرح بتواند به الگویی برای سایر نقاط جهان تبدیل شود. سعودی ها می بایستی آرزو های ما را تحقق می بخشیدند و رهبران جهان را از سایر دول به کشورشان دعوت می کردند و معجزاتی که ما انجام دادیم را شهادت می دادند، پس از آن، این رهبران از ما برای کمک به کشورشان دعوت می کردند و در بیش تر مواقع، برای کشورهای غیر عضو اپک، بانک جهانی و سایر روش های مبتنی بر وام به کمک آنها می آمد و در نهایت این یک کار خوب در خدمت امپراتوری جهانی بود.همان هنگامی که بر روی این طرح ها کار می کردم مدام ماجرای بزها و این جمله که «هیچ سعودی با عزّتی آشغال جمع نمی کند» در فکر و گوش من بود. این جمله مکرراً و در زمینه های مختلفی به گوشم می خورد. آشکار بود که عربستان سعودی هیچ تمایلی به بکارگیری مردمان خودش در کارهای سطح پایین، چه به عنوان کارگر صنعتی و چه در ساختار پروژه ها نداشت. اولاً جمعیت آنها کم بود و ثانیاً خاندان سعودی خود را متعهد به تامین سطح مناسبی از آموزش و زندگی برای مردم خود می دانست که با چنین کارهای یدی ای سازگاری نداشت. سعودی ها ممکن بود دیگران را مدیریت کنند اما هیچ علاقه یا انگیزه ای به درگیر کردن خود به عنوان کارگر کارخانجات نداشتند. بنابراین نیروی کار ارزان و محتاج از کشورهای دیگر وارد می شدند. در صورت امکان این نیرو می بایستی از کشورهای خاورمیانه ای یا اسلامی مثل مصر، فلسطین، پاکستان و یمن وارد می شدند.این دیدگاه، استراتژی بزرگتری را برای خلق فرصت های رشد جدید ایجاد کرد. مجتمع های مسکونی بزرگ، فروشگاه ها،