طرز دوخت و برش لباس عروس کار آموزی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

دانشگاه علمی – کاربردی

موضوع پروژه :

طرز دوخت و برش لباس عروس و نامزدی

محل کار آموزی :

بلاتر از سه راه جمهوری پاساژ آزاد

فهرست مطالب

مقدمه : 1

الگو : 2

برش : 4

طرز پهن کردن الگوی روی پاچه ( عکس ) 5

چرخکاری و انواع آن و ( عکس ) 6

اتو کردن : 9

اورزدن : 10

اتو کردن کلی لباس : 11

طرز اتو کاری کلی : ( عکس ) 12

دوخت ژیپون : 13

طرز برش و دوخت تور سر : 14

تزئینات و روش های آن : 15

تشکر از استاد راهنما و مدیریت محترم مزون طناز 19

مقدمه :

در پایان دوره کاردانی دوره ای با نام کار آموزی وجود دارد در این دوره هر کار آموز باید 240 ساعت را در مکانی که مربوط به رشته تحصیلی خود می باشد بگذارند این 240 ساعت با برنامه ریزی تعیین شده از طرف خود کار آموز در هر زمینه ای می تواند باشد در این مجموعه من ( زهره سلمانی اشگفتگی ) تمام تلاش خود را به کار گرفتم تا این زمان را باری بالا بردن سطح اطلاعات خود در زمینه لباس عروس و لباس نامزدی ملی کنم .

الگو :

اکثر مزون ها و تولیدیها از یک الگو به نام الگوی مادر برای سفارشات خود استفاده می کنند در مزون طناز نیز الگویی به نام الگوی مادر وجود دارد که سفارشات خود را از روی آن الگو برش می زنند البته الگوی این مزون توسط خود رئیس مزون یعنی خانم حبیبی کشیده شده یعنی از الگوی متریک ، گر لاوین و مولرو ایتالیایی استفاده کرده است مثلا :

اندازه قد و دور حلقه را از الگوی ایتالیایی استفاده کرده

اندازه دور سینه و اندازه سینه را ازالگوی مولر استفاده کرده

بقیه اندازه ها و قسمت ها را از الگوی متریک استفاده کرده

ولی برش کار این مزون از روش مولر استفاده می کرد

در مزون ها و تولیدی ها و قسمت زیادی صرف آماده کردن الگو نمی شود الگویی که از قبل تهیه و امتحان شده است و از آن استفاده می شود و تغییراتی از جمله مدهای یقه – آستین و پایین دامن چه دنباله دار و چه بدون دنباله را روی پارچه انجام می دهند .

بنا براین برای هر مدل یک الگو آماده نمی شود که این کار خود در سرعت کار و صرفه جویی در زمان موثر است .

در صورتی که در مزون های تکه دوزی برای الگو وقت بسیار زیادی را صرف می کنند به این خاطر که قسمت اصلی و مهم کار در دوخت و دوز الگو است .

به صورت کلی بیشترین در آمد این گونه مزونها با سفارشات از شهرستان می باشد که همه لباس ها همه ی

طرز دوخت و برش لباس عروس و نامزدی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

دانشگاه علمی – کاربردی

موضوع پروژه :

طرز دوخت و برش لباس عروس و نامزدی

محل کار آموزی :

بلاتر از سه راه جمهوری پاساژ آزاد

پروژه کار آموزی :

( استاد راهنما : سرکار خانم عاملی )

( مزون عروس طناز )

فهرست مطالب

مقدمه : 1

الگو : 2

برش : 4

طرز پهن کردن الگوی روی پاچه ( عکس ) 5

چرخکاری و انواع آن و ( عکس ) 6

اتو کردن : 9

اورزدن : 10

اتو کردن کلی لباس : 11

طرز اتو کاری کلی : ( عکس ) 12

دوخت ژیپون : 13

طرز برش و دوخت تور سر : 14

تزئینات و روش های آن : 15

تشکر از استاد راهنما و مدیریت محترم مزون طناز 19

مقدمه :

در پایان دوره کاردانی دوره ای با نام کار آموزی وجود دارد در این دوره هر کار آموز باید 240 ساعت را در مکانی که مربوط به رشته تحصیلی خود می باشد بگذارند این 240 ساعت با برنامه ریزی تعیین شده از طرف خود کار آموز در هر زمینه ای می تواند باشد در این مجموعه من ( زهره سلمانی اشگفتگی ) تمام تلاش خود را به کار گرفتم تا این زمان را باری بالا بردن سطح اطلاعات خود در زمینه لباس عروس و لباس نامزدی ملی کنم .

الگو :

اکثر مزون ها و تولیدیها از یک الگو به نام الگوی مادر برای سفارشات خود استفاده می کنند در مزون طناز نیز الگویی به نام الگوی مادر وجود دارد که سفارشات خود را از روی آن الگو برش می زنند البته الگوی این مزون توسط خود رئیس مزون یعنی خانم حبیبی کشیده شده یعنی از الگوی متریک ، گر لاوین و مولرو ایتالیایی استفاده کرده است مثلا :

اندازه قد و دور حلقه را از الگوی ایتالیایی استفاده کرده

اندازه دور سینه و اندازه سینه را ازالگوی مولر استفاده کرده

بقیه اندازه ها و قسمت ها را از الگوی متریک استفاده کرده

ولی برش کار این مزون از روش مولر استفاده می کرد

در مزون ها و تولیدی ها و قسمت زیادی صرف آماده کردن الگو نمی شود الگویی که از قبل تهیه و امتحان شده است و از آن استفاده می شود و تغییراتی از جمله مدهای یقه – آستین و پایین دامن چه دنباله دار و چه بدون دنباله را روی پارچه انجام می دهند .

بنا براین برای هر مدل یک الگو آماده نمی شود که این کار خود در سرعت کار و صرفه جویی در زمان موثر است .

در صورتی که در مزون های تکه دوزی برای الگو وقت بسیار زیادی را صرف می کنند به این خاطر که قسمت اصلی و مهم کار در دوخت و دوز الگو است .

به صورت کلی بیشترین در آمد این گونه مزونها با سفارشات از شهرستان می باشد که همه لباس ها همه ی

تحقیق در مورد تولید لباس کار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 41 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آموزشکده فنی شهید بهشتی اردکان

تقدیر و تشکّر:

با سپاس فراوان از اساتید محترم آموزشکده شهید بهشتی اردکان و همچنین استاد بزرگوار جناب آقای قادری و تمامی افرادی که در تکمیل این پروژه از راهنمایی و کمک آنها استفاده شده است.

عناوین موضوعات

پیشگفتار

بیان موضوع پروژه

فصل اول:

مدیریت

مدیریت یا سرپرستی

مدیریت پروژه

تعیین هیأت مؤسس

رضایت هیأت مؤسس

تهیه طرح پیشنهادی

معرفی نماینده تام الاختیار

دریافت مجوز فعالیت ذکر شده در طرح

تدوین اساسنامه پیشنهادی

افتتاح حساب در صندوق تعاون

آگهی دعوت از داوطلبان عضویت

آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی

ثبت نام داوطلبان عضویت در هیأت مدیره و بازرسان به دوره های آموزشی

برگزاری اولین مجمع عمومی عادی

تعریف مجمع عمومی

تصویب اساسنامه

انتخاب اعضای اصلی و علی البدل هیأت مدیره

وظایف و اختیارات هیأت مدیره

انتخاب بازرس یا بازرسان علی البدل

وظایف بازرس یا بازرسان

مدیر عامل

راهنمای علائم

فصل دوم:

برنامه ریزی

مقدمه

فصل سوم :

مدیریت اقتصادی

هزینه های سوخت مصرفی

حق بیمه و پاداش

هزینه تعمیرات و نگهداری ماشین آلات و تأسیسات

هزینه های جاری

هزینه های متفرقه و پیش بینی نشده

فصل چهارم

نتیجه گیری

نظام مدیریت مشارکتی

تحقیق در مورد لباس محلی یزد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

لباس محلی یزد

آثار باستانی به دست آمده در سراسر استان یزد سوابق زندگی در این منطقه را به سال‌های بسیار دور می‌رساند. این آثار خود به عنوان بهترین راهنمای ما برای شناخت چگونگی زندگی اسلاف در این آب و خاک است. پوشاک یزدیان در گذشته‌های دور نیز بر این شناخت می‌افزاید.پوشاک مردان یزدی موارد زیر را شامل می شده است. پیراهن مردان از جنس چلوار یا مکمل بود یک نوع پارچه نازک سفید با آستین گشاد که مچ نداشت با یقه زبانه‌دار که از روی شانه بسته می شد.تنبون: شلوار مردانه‌ای که جنس آن از چلوار سفید، کرباس رنگ سره، متقال بود که به جای کمربند و زیپ و دکمه داخل بند گاهش بند می‌کشیدند.شال: مردان به جای کلاه امروزی شال می‌بستند که انواع مختلف داشت شال هراتی حاشیه‌دار، شال شیر و شکری. عرق‌چین: عرق‌چین از پارچه چلوار بود که دور آن را با قلم نقش و نگار می‌کشیدند و دست‌دوزی می‌کردند. بهترین نوع عرق‌چین فلفل نمکی بود.قبا: قبا لباس تابستانی بود که از پارچه چلوار آبی یا شکری رنگ دوخته می‌شد.ارخالق: لباسی از جنس نخی یا ابریشمی بود که معمولاً زیر قبا می‌پوشیدند.ردا یا عبا: معمولاً مردان روی قبا به تن می‌کردند که هم نازک و هم کلفت بود.لباده: فراخ و بلند بود و مردان که در برخی از اوقات به تن می‌کردند.شال کمر: مردان معمولاً روی لباس شال کمر می‌بستند که از جنس‌های مختلف از جمله شال ترمه، شال چلوار، شال سفید مکمل، شال سبز جنس رفس، دبیت. کفش‌هایی که مردان قدیم در یزد می‌پوشیدند شامل گیوه ملکی سفید رنگ، گیوه چینی، نعلین که از چرم خوب زرد یا سفید، نخودی رنگ بود.پوشاک زنان یزدی نیز شامل موارد زیر می شده است. پیراهن بانوان در دوره‌های گذشته کوتاه بود و تا روی زانو می‌آمد. جنس آن بیش تر از چیت و آستین این پیراهن گشاد بود، دور بقیه آن یا بند می‌کشیدند و یا با قیطون به جای دکمه گره می‌زدند و زیر آن شلوا پا می‌کردند که جنس این شلوارها شلر مشکی، پارچه می و گاندی یزدی بود.شلیته: یک نوع دامن پرچین که معمولاً از پارچه چیت گلدار بود.چارقد: زنان یزدی از روسری استفاده نمی‌کردند بلکه به جای آن چارقد می‌بستند که معمولاً مثلثی بود و انواع متعددی داشت از جمله تور مروارید، تور اشرفی، تور خیابانی یا عالیم پسند و چارقد چیتدار گلدار.چاقچور: چاقچور شبیه دامن شلواری است که دو تا پاچه دارد که دور مچ پاچین می‌خورد که با کفی و روپایی بسته می‌شد که معمولاً از پارچه مشکی یا آبی بود.چادر: در گذشته چادر زنان از پارچه پشمی بود که در زمستان و از پارچه‌های فاق یا مسی، تافته مشکی یزدی در ایام دیگر استفاده می‌کردند. کفش هایی که زنان قدیم می‌پوشیدند می‌توان، ‌نعلین، ساغری، پاشنه‌دار، ارسی، پاشنه صناری، ترا،گالش، گالش نو سرج، راسی و گیوه را نام برد.روبند: روبند معمولاً پارچه چلوار سفید دراز و باریک بود که تا حدود کمر می‌رسید که از روی چادر با قلاب به روسری بسته می‌شد.پیچه: پیچه از موی اسب مشکی بافته می‌شد که کوتاه به اندازه صورت بود.پوشاک مردان زرتشتی شامل پنج تکه است و عبارت اند از: سربند، پیراهن زیر، پیراهن رو، شلوار و کفش.سربند: به طور کلی سربند مردان زرتشتی به چادر شب معروف است و طبق رنگ و نوع بافت،‌ هر کدام اسم خاصی را به خود گرفته است. مانند: چادرشب خرده نباتی، چادر شب وزیری که معمولاً با نخ‌های پنبه‌ای بافته می‌شود و زمینه آن چهارخانه و ترکیبی از رنگ‌های حنایی، سفید، قرمز، عنابی و مشکی است.پیراهن زیر: این پیراهن از پارچه سفید کتانی با آستین کوتاه و قد کوتاه تهیه می‌شود و یقه آن در جلو نیم‌دایره و چاکی دارد. لباس زیر به سده هم معروف است.پیراهن رو: پیراهنی یک دست سفید از پارچه کتانی است. یقه پیراهن گرد و چاکی در وسط،‌جلو یا در کنار گردن دارد که با دکمه بسته می‌شود. قد پیراهن تا بالای زانو بوده و در دو طرف جیب دارد و شالی دور کمر روی آن بسته می‌شود.شلوار: شلوار مردان زرتشتی به غیر از رنگ که سفید بود،‌تفاوت دیگری با شلوار مسلمانان نداشت.کفش: کفش مردان زرتشتی شکل خاصی نداشت و معمولاً از نوع کفش‌های موجود در بازار بود.پوشاکی که زنان زرتشتی از آن استفاده می‌کنند؛ عبارت اند از: کلاهک، سدره (پیراهن زیر)، پیراهن مولی، روسری، شلوار و کفش.کلاهک: کلاهک زنان زرتشتی از پارچه‌های الوان و زری تهیه می‌شود و از لحاظ ترکیب و تزیینات شبیه کلاه‌های زنان بندری است.سدره: پیراهنی است گشاد با آستین کوتاه و بدون یقه که از پارچه سفید دوخته شده و زرتشتیان آن را زیر لباس‌های دیگر می‌پوشند. جلو سدره از گریبان تا سینه چاک دارد و در زیر چاک کیسه کوچکی به نام «کیسه کرفه». به معنی ثواب و کار نیک قرار دارد. واژه‌هایی که در اوستا برای سدره آمده، «هومنو» و «ستره» است. به معنی لباس نیک‌اندیشی. سدره جامه ستایش و بندگی اهورامزدا و به منزله زره و جوشنی است که پوشنده را از شر تمایلات نفسانی و صفات نادرست حفظ می‌کند.پیراهن مولی: پیراهنی یقه گرد با آستین‌های راسته و سرآستین‌ حاشیه‌دار است که معمولاً‌ در پشت و جلو چاکی کوتاه دارد. دامن این پیراهن فراخ است و معمولاً پایین و دور تا دور آن را حاشیه می‌دهند. این پیراهن از زیر سینه تا پایین با تکه‌های مختلف ترکیب می‌شود.روسری: پارچه‌ای رنگین با نقش و نگار و به طول سه متر و نیم و عرض یک متر است. آن را روی کلاهک می‌گذارند و برای ثابت ماندن بر سر، روی آن را با دستمال کلاغی می‌بندند.شلوار: پاچه‌های شلوار را از تکه‌های باریک پارچه‌های الوان و نقش و نگاردار می‌دوزند و بدین ترتیب جلوه خاصی به شلوار می‌دهند. دم پای شلوار را نیز به وسیله بند و به دور ساق و مچ‌پا جمع می‌کنند و کمر آن لیفی است.

تحقیق در مورد لباس محلی یزد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

لباس محلی یزد

آثار باستانی به دست آمده در سراسر استان یزد سوابق زندگی در این منطقه را به سال‌های بسیار دور می‌رساند. این آثار خود به عنوان بهترین راهنمای ما برای شناخت چگونگی زندگی اسلاف در این آب و خاک است. پوشاک یزدیان در گذشته‌های دور نیز بر این شناخت می‌افزاید.پوشاک مردان یزدی موارد زیر را شامل می شده است. پیراهن مردان از جنس چلوار یا مکمل بود یک نوع پارچه نازک سفید با آستین گشاد که مچ نداشت با یقه زبانه‌دار که از روی شانه بسته می شد.تنبون: شلوار مردانه‌ای که جنس آن از چلوار سفید، کرباس رنگ سره، متقال بود که به جای کمربند و زیپ و دکمه داخل بند گاهش بند می‌کشیدند.شال: مردان به جای کلاه امروزی شال می‌بستند که انواع مختلف داشت شال هراتی حاشیه‌دار، شال شیر و شکری. عرق‌چین: عرق‌چین از پارچه چلوار بود که دور آن را با قلم نقش و نگار می‌کشیدند و دست‌دوزی می‌کردند. بهترین نوع عرق‌چین فلفل نمکی بود.قبا: قبا لباس تابستانی بود که از پارچه چلوار آبی یا شکری رنگ دوخته می‌شد.ارخالق: لباسی از جنس نخی یا ابریشمی بود که معمولاً زیر قبا می‌پوشیدند.ردا یا عبا: معمولاً مردان روی قبا به تن می‌کردند که هم نازک و هم کلفت بود.لباده: فراخ و بلند بود و مردان که در برخی از اوقات به تن می‌کردند.شال کمر: مردان معمولاً روی لباس شال کمر می‌بستند که از جنس‌های مختلف از جمله شال ترمه، شال چلوار، شال سفید مکمل، شال سبز جنس رفس، دبیت. کفش‌هایی که مردان قدیم در یزد می‌پوشیدند شامل گیوه ملکی سفید رنگ، گیوه چینی، نعلین که از چرم خوب زرد یا سفید، نخودی رنگ بود.پوشاک زنان یزدی نیز شامل موارد زیر می شده است. پیراهن بانوان در دوره‌های گذشته کوتاه بود و تا روی زانو می‌آمد. جنس آن بیش تر از چیت و آستین این پیراهن گشاد بود، دور بقیه آن یا بند می‌کشیدند و یا با قیطون به جای دکمه گره می‌زدند و زیر آن شلوا پا می‌کردند که جنس این شلوارها شلر مشکی، پارچه می و گاندی یزدی بود.شلیته: یک نوع دامن پرچین که معمولاً از پارچه چیت گلدار بود.چارقد: زنان یزدی از روسری استفاده نمی‌کردند بلکه به جای آن چارقد می‌بستند که معمولاً مثلثی بود و انواع متعددی داشت از جمله تور مروارید، تور اشرفی، تور خیابانی یا عالیم پسند و چارقد چیتدار گلدار.چاقچور: چاقچور شبیه دامن شلواری است که دو تا پاچه دارد که دور مچ پاچین می‌خورد که با کفی و روپایی بسته می‌شد که معمولاً از پارچه مشکی یا آبی بود.چادر: در گذشته چادر زنان از پارچه پشمی بود که در زمستان و از پارچه‌های فاق یا مسی، تافته مشکی یزدی در ایام دیگر استفاده می‌کردند. کفش هایی که زنان قدیم می‌پوشیدند می‌توان، ‌نعلین، ساغری، پاشنه‌دار، ارسی، پاشنه صناری، ترا،گالش، گالش نو سرج، راسی و گیوه را نام برد.روبند: روبند معمولاً پارچه چلوار سفید دراز و باریک بود که تا حدود کمر می‌رسید که از روی چادر با قلاب به روسری بسته می‌شد.پیچه: پیچه از موی اسب مشکی بافته می‌شد که کوتاه به اندازه صورت بود.پوشاک مردان زرتشتی شامل پنج تکه است و عبارت اند از: سربند، پیراهن زیر، پیراهن رو، شلوار و کفش.سربند: به طور کلی سربند مردان زرتشتی به چادر شب معروف است و طبق رنگ و نوع بافت،‌ هر کدام اسم خاصی را به خود گرفته است. مانند: چادرشب خرده نباتی، چادر شب وزیری که معمولاً با نخ‌های پنبه‌ای بافته می‌شود و زمینه آن چهارخانه و ترکیبی از رنگ‌های حنایی، سفید، قرمز، عنابی و مشکی است.پیراهن زیر: این پیراهن از پارچه سفید کتانی با آستین کوتاه و قد کوتاه تهیه می‌شود و یقه آن در جلو نیم‌دایره و چاکی دارد. لباس زیر به سده هم معروف است.پیراهن رو: پیراهنی یک دست سفید از پارچه کتانی است. یقه پیراهن گرد و چاکی در وسط،‌جلو یا در کنار گردن دارد که با دکمه بسته می‌شود. قد پیراهن تا بالای زانو بوده و در دو طرف جیب دارد و شالی دور کمر روی آن بسته می‌شود.شلوار: شلوار مردان زرتشتی به غیر از رنگ که سفید بود،‌تفاوت دیگری با شلوار مسلمانان نداشت.کفش: کفش مردان زرتشتی شکل خاصی نداشت و معمولاً از نوع کفش‌های موجود در بازار بود.پوشاکی که زنان زرتشتی از آن استفاده می‌کنند؛ عبارت اند از: کلاهک، سدره (پیراهن زیر)، پیراهن مولی، روسری، شلوار و کفش.کلاهک: کلاهک زنان زرتشتی از پارچه‌های الوان و زری تهیه می‌شود و از لحاظ ترکیب و تزیینات شبیه کلاه‌های زنان بندری است.سدره: پیراهنی است گشاد با آستین کوتاه و بدون یقه که از پارچه سفید دوخته شده و زرتشتیان آن را زیر لباس‌های دیگر می‌پوشند. جلو سدره از گریبان تا سینه چاک دارد و در زیر چاک کیسه کوچکی به نام «کیسه کرفه». به معنی ثواب و کار نیک قرار دارد. واژه‌هایی که در اوستا برای سدره آمده، «هومنو» و «ستره» است. به معنی لباس نیک‌اندیشی. سدره جامه ستایش و بندگی اهورامزدا و به منزله زره و جوشنی است که پوشنده را از شر تمایلات نفسانی و صفات نادرست حفظ می‌کند.پیراهن مولی: پیراهنی یقه گرد با آستین‌های راسته و سرآستین‌ حاشیه‌دار است که معمولاً‌ در پشت و جلو چاکی کوتاه دارد. دامن این پیراهن فراخ است و معمولاً پایین و دور تا دور آن را حاشیه می‌دهند. این پیراهن از زیر سینه تا پایین با تکه‌های مختلف ترکیب می‌شود.روسری: پارچه‌ای رنگین با نقش و نگار و به طول سه متر و نیم و عرض یک متر است. آن را روی کلاهک می‌گذارند و برای ثابت ماندن بر سر، روی آن را با دستمال کلاغی می‌بندند.شلوار: پاچه‌های شلوار را از تکه‌های باریک پارچه‌های الوان و نقش و نگاردار می‌دوزند و بدین ترتیب جلوه خاصی به شلوار می‌دهند. دم پای شلوار را نیز به وسیله بند و به دور ساق و مچ‌پا جمع می‌کنند و کمر آن لیفی است.