تحقیق در مورد تضادها در دین مسیحیت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آیین مسیحی

یکی از دینهای بزرگ جهان است و پیروان این دین را مسیحی می‌نامند.

دین و گرایش های مسیحی

مسیحیت به‌طور کلی به سه گرایش بزرگ کاتولیک "Catholic" ارتودوکس "Orthodox" و پروتستان"Protestant" تقسیم شده‌است که گرایش‌های کوچک و زیادی نیز از آن‌ها شاخه می گیرند.

مسیحیت آغازین

تعدادی از مذاهب در طول سده‌های دوم و سوم میلادی در سراسر امپراتوری روم، پیروانی را برای خود جلب کرده‌اند. مراسم نیایش ایسوس و میتراپرستی طرفداران زیادی داشت، اما مهارت سنت پل (پل مقدس) در تبلیغ کمک کرد تا مسیحیت به صورت مذهب اصلی مردم روم، در دوران او در آید. مسیحیان غالباً توسط امپراتوران رومی مورد شکنجه شدیدی قرار می‌گرفتند، اما سرانجام مسیحیت به عنوان دین رسمی این امپراتوری پذیرفته شد. [نیاز به ذکر منبع]

امپراتوری روم در مقابل دین های که با آیین رسمی و خدایان رومی در جنگ نبودند و یا تقدیس امپراتور را به زیر سؤال نمی‌بردند، با آزاد اندیشی و تحمل برخورد می‌کرد. دین ملی رومیها قدری سرد و بی جان بود و تعجبی ندارد که دین های دارای جنبه‌های روحانی و احساسی بیشتربودند، محبوبیت بیشتری پیدا کردند.

دینهای دیگر

دین میترا الههٔ ایرانی نور، روی عشق و برادری و اهمیت آن تکیه می‌کرد. این دین بهویژه در بین سربازان رومی محبوبیت داشت. آیین لیموس، الهه‌ای مصری، بسیاری از زنان رومی را جلب نمود. مسیحیت به سرعت در میان قشرهای مختلف جامعه محبوبیت پیدا کرد.سخنان مسیح که برای تمام مردم بسیار نو و تازه بود، تصویری متفاوت از مفاهیم اصلی زندگی ارائه می داد. مفاهیمی همچون مرگ، زندگی، گناه، دنیای پس از مرگ و از همه مهمتر این سخنان چهره متفاوتی از خداوند ارائه می داد که با بسیاری از تعالیم خرافی و غلطی که در آن دوران خداوند را به شکل یک جبّار همیشه خشمگین معرفی می کردند، تفاوت اساسی داشت. در «انجیل»(لغتی یونانی به معنای مژده)که «عهد جدید» نیز خوانده شده و کتاب مقدس مسیحیان است؛ برای نخستین بار از خداوند،با عبارات «خدای محبت» و «پدر آسمانی» نام برده می شود.

مخالفان

اولین گروه‌ مسیحیان از دیدگاه پاگانها (افرادی که خدایان متعددرا می‌پرستیدند) مورد تردید بودند. دلیل این مسئله آن بود که آنها تصور می‌کردند مسیحیان برای برگزاری «جشنهای انس» و آدمخواری، جلسات سری تشکیل می‌دهند. چرا که گوشت حیوانات قربانی شده در معبد پاگانها (کافران بت پرست) را خریداری نکرده و همچنین در تفریحات عمومی وحشیانه، شرکت نمی‌کردند. یهودیان و به ویژه روحانیون یهودی، از مخالفین درجه اول مسیحیت و گسترش آن به شمار می رفتند. روحانیون یهودی در منطقه یهودیه و سایر مناطق یهودی نشین آن زمان تنها قدرت های رسمی و پذیرفته شده سیاسی به شمار می آمدند. تعالیم مسیح و اقدامات عملی او، در ابتدا این صاحبان قدرت را شگفت زده می نمود. این تعالیم به طور کلی و ریشه ای مذهب مورد قبول و پذیرفته شده ای را که سالها در میان مردم آن منطقه رواج داشت و اصولاً پایه قدرت سیاسی روحانیون به شمار می آمد، مورد تردید قرار می داد. به علاوه این تعالیم بسیاری از رسوم و قوانینی را که روحانیون یهودی صرفاً برای حفظ و تثبیت قدرت و همچنین توجیه لزوم وجود خود با آیین یهودممزوج ساخته بودند را از اعتبار ساقط می نمود. نگرانی هایی که این مسائل در میان قدرتمندان یهود ایجاد می نمود، سبب شد که به مقابله با این حرکت برخیزند. دولت حاکمه بر منطقه در آن زمان،(که توسط امپراطور قیصر روم تعیین می گردید)به خاطر مسائلی از قبیل نفوذ بیشتر در میان مردم، حفظ انسجام منطقه و جلوگیری از ایجاد آشوب و مسایلی از این دست، با روحانیون یهود که در میان مردم صاحب قدرت سیاسی و معنوی بودند؛ گونه ای رابطه دو طرفه و مسالمت آمیز داشت. مأموران دولتی به خاطر حفظ مصالح امنیتی، با مشورت روحانیون هر چند وقت یکبار مسیحیان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دادند. بسیاری از مسیحیان شکنجه شده و مردند. اما به هر حال، علی رغم شکنجه و آزار فراوان، مسیحیت به گسترش خود ادامه داد.

تضاد دین با سیاست در غرباندیشه «سکولاریزم» (جدایی میان دین و سیاست) برای نخستین بار در اروپا پدید آمد، در همان جا به رشد و تکامل رسید و سپس از زادگاه و پرورش‌گاه نخستین خویش، راهی دیار شرق گردیده و پس از پذیرایی گرم، سال‌ها است که در میان ملل شرق از حالت مهمان بودن خارج و اقامت دایمی برگزیده است.این طرز تفکر، همان گونه که در غرب، به سرعت کوه‌ها و مرزهای کشورهای گوناگون را در نوردید، در میان کشورهای مشرق‏زمین نیز برق‌آسا، گسترش یافته و از محصولات و فراورده‌های آن ـ مانند دموکراسی، آزادی، تساوی حقوق همه‌ی آحاد جامعه و... به صورت چشم‌گیر، مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. در این گفتار سعی می‌کنیم، علل و انگیزه‌های گرایش به اندیشه سکولاریزم در غرب را به بررسی و تحلیل گرفته و پس از تکمیل آن، به گسترش و تهاجم سیل‌آسای این تفکر در جهان شرق و جوامع اسلامی بپردازیم.علل تقابل میان دین و سیاست در غرب1ـ تحریف:می‌گویند، سربازی نزد یکی از شاهان رفته و از وضعیت بد در خوابگاه و کمبود غذا، شکایت نمود و اظهار کرد که در طی مدت خدمت خود، هیچ روزی از غذا سیر نشده و با شکم گرسنه هم نمی‌تواند از مرزهای کشورش پاسداری نماید.شاه مقداری از برف را گرفته و آن را به اندازه یک توپ بزرگ، پاغنده ساخت و سپس ده نفر از سربازان را با فاصله چند متری ایستاد نمود و سرباز شکایت‌مند را در آخر صف قرار دارد.توپ برفی را از فاصله چند متری به سوی یکی از سربازان انداخت و دستور داد که آن را به نوبت به سمت

تحقیق در مورد مسیحیت صهیونیسم 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مسیحیت صهیونیسم

تاریخچه صهیونیسم مسیحی:

درمواجهه با فرایند جهانی شدن سه دین بزرگ جهان عکس العملهای متفاوتی نشان داده اند :

1-غرب مسیحی دین را ازسیاست جدا دانسته تا به آرامش وسکون دست یابد .

2- یهودیان آواره شده ودرملتها حل شده اند تا زمینه تشکیل حکومت اسرائیل به تدریج فراهم شد .

3-جهان اسلام درمسیر مبارزه، دین وسیاست را به هم پیوند زده وهویت خود را حفظ کرده است .

دراین میان دو دین مسیحیت ویهودیت دست به تعاملی میان خودشان زدند.

مسیحیان دراین میان قصد تسلط برآسیا وبخصوص خاورمیانه دارند وازطرف دیگر یهودیان که طبق پیشگوئیهای دین خودشان قصد احیای معبد سلیمان وزمینه سازی ظهور منجی خود را دارند . بنابراین یهودیان دراین بین زمینه ظهور مسیح را درخاورمیانه فراهم می کنند . مسیحیت غرب نیز یهودیان را ازحمایت خود محروم نمی کنند .1

با توجه به مطالبی که گذشت جریانی بوجود آمد که مسیحیت صهیونیسم نام داشت . جریان مسیحیت صهیونیسم جریانی است ، سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ونظامی که با اتکاء به پیشگوئی آخرالزمان درمواضع خود قرار گرفته اند . این گروه یهودی ، ظهور عیسی (علیه السلام) درآخرالزمان را مشروط به وقوع جنگی عالم گیر وهسته ای می دانند واین منطقه جنگی را منطقه آرماگدون درفلسطین اشغالی می دانند وسرزمین موعود خود را علاوه برفلسطین ، سوریه ، عراق، ایران ، عربستان می دانند وشعار از نیل تا فرات را سر میدهند . 2

موسس مسیحیت صهیونیسم:

حال که تا حدودی با مسیحیت صهیونیسم آشنا شدیم بهتر است اندکی نیز درباره زمان تشکیل افراد موسس آن واهداف مسیحیت صهیونیسم بدانیم.

مسیحیت صهیونیسم توسط فردی به نام لوتر به جریان افتاد . لوتریکی ازرهبران نهضت پروتستانیسم بود که تحت تاثیر شدید تئلوژی عهد عتیق قرار داشت .

ازاقداماتی که توسط لوتر انجام شد می توان به موارد زیر اشاره کرد :

1- بزرگداشت یهود وبرتر دانستن این قوم .

2- متعلق دانستن سرزمینهای فلسطین یا ارض موعود به یهودیان ازجانب خداوند .

لوتر تا آن اندازه به تمجید ایهودیت پرداخت که درنوشته های خویش به این مسئله که او را یهودی بنامند افتخار می کرد .

تحقیق در مورد اسلام و مسیحیت در اروپا (با فرمت ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

روابط اسلام و مسیحیت در اروپا

تاریخ روابط اسلام و مسیحیت در اروپا تعاملات فرهنگی در برابر مواجهات سیاسی- ایدئولوژیکی از دیدگاه جهانی تاریخ تمدن:

تاثیرات فرهنگی دوجانبه جهان اسلام و مسیحیت در یکدیگر در اروپا غیرقابل مقایسه با یکدیگر است. تاثیر تفکر اروپایی در جهان اسلام به اوایل قرن نوزدهم برمی‌گردد در حالیکه تاثیرات ژرف و عمیق تمدن اسلامی بر فرهنگ مسیحی – اروپایی و در مسیر طولانی پیشرفت علم و تکنولوژی به صدها سال قبل مربوط می‌شود. به بیان دیگر فرهنگ اروپایی بیش از هزار سال هیچ تاثیر محسوسی بر جهان اسلام نداشته در حالیکه همه زمینه‌های علمی و فرهنگی از تعالیم و روشنگری‌های اسلامی بهره برده است. این یک حقیقت تاریخی است که شکل‌گیری تمدن اروپایی در قرون وسطی نتیجه رشد و ترقی تمدن اسلامی در اسپانیا بوده است. در طول پنج قرن، از قرن هشتم تا سیزدهم، تاریخ تمدن جهان تحت سیطره اسلام بود. تمدن اسلامی در مقایسه با تمدن مسیحی اروپا در آن دوران بسیار مهذب‌تر و روشنگرتر بوده بگونه‌ای که یک دوره دویست ساله رویارویی اروپا با تمدن اسلامی، اروپا را قادر ساخت دانش خود را در زمینه‌های علمی و پژوهشی بخصوص فلسفه، طب، نجوم، شیمی و ریاضیات گسترش دهد. حفظ گنجینه دانش و فلسفه یونان باستان برای آیندگان یکی از بزرگترین دستاوردهای دانشمندان مسلمان در قرون وسطی بود.

دانشمندان مسیحی تنها بواسطه ترجمه‌ها و تفسیرهای فیلسوفان مسلمان در اسپانیا، به درک مفاهیم ماوراءالطبیعه ارسطو نائل شدند. ابن رشد، فیلسوف عربی که در سال 1126 در قرطبه متولد شد. با نوشتن تفسیر ارسطو تاثیر بسیاری از خود بجای گذاشت. دانشگاههای اسلامی در قرطبه، سویل، گرانادا، والنسیا و تولدو محققان مسیحی بسیاری را به خود جذب می‌کردند. متفکران مسیحی بزرگ آن دوران مانند: آلبرتوس مگنوس، راجر بیکن، توماس آکوئیناس، ویلیام اکهام و گربرت که بعدها پاپ سیلوستر دوم شد دانش خود را در چنین مراکز علمی گسترش دادند.

بزرگترین کتابخانه اروپا در تولدو، جایی که در سال 1130 یک مدرسه ترجمه در آن بناشد، شاگردان و محققان بسیاری را از سراسر اروپا جذب خود کرد. علم طب اسلامی تاثیر شگرفی بر پیشرفت طب در اروپا داشت. نخستین استادان طب در دانشگاههای تازه تاسیس اروپا در قرن دوازدهم همگی شاگردان سابق دانشمندان عرب بودند. قانون، اثر مشهورترین استاد طب ابن‌سینا، شش قرن در همه دانشکده‌های مهم پزشکی اروپا تدریس می‌شد. در سال 1587 هنری سوم پادشاه فرانسه به منظور گسترش تحقیقات پزشکی در فرانسه یک کرسی زبان عربی در کالج رویال تاسیس نمود. در پیشرفت شیوه‌های علمی در رشته‌های ریاضیات، نجوم، شیمی، معماری، موسیقی و مهارتهای صنعتی نیز تاثیرات مشابهی مشاهده می‌شود. هنر اروپایی نیز عمیقاً ‌مدیون معماری اسلامی بخصوص در اسپانیاست. بی‌شک و تردید می‌توان ادعا کرد دستاوردهای جهانی تمدن اسلامی که از اواخر قرن دوازدهم در جنوب اروپا ظهور کرد از موفقیت‌هایی که امپراطوری روم در گسترش تمدن داشت نیز پیشی گرفت و اروپا را جذب عقاید متعصبانه قرون وسطی بیدار کرد و مقدمات رنسانس اروپایی را فراهم آورد.

در سطح سیاسی نیز گهگاه با روشنفکری و سعه نظر با این تاثیر عمیق فرهنگی که تمدن مسیحی در اروپا به طور یکجانبه از آن بهره فراوان برد (زیرا در آن زمان چیزی برای عرضه کردن به تمدن اسلامی نداشت) برخورد می‌شد. شارل اول (814-747) روابط دوستانه‌ای را با عباسیان در بغداد برقرار کرد. هارون الرشید با دادن حق برگزاری آیین مذهبی در بیت المقدس، وی را به عنوان حامی مسیحیان مشرق زمین مورد لطف و احترام قرار داد. سال‌ها بعد پادشاه فردریک دوم پادشاه سیسیل و اورشلیم با وجود آنکه در جنگ‌های صلیبی شرکت داشت از تمدن اسلامی استقبال کرده و بسیار مشتاق آموختن از دانشمندان مسلمان بود. لازم به ذکر است که توجه این حاکمان تنها معطوف به حکومت اسلامی در شرق بود نه به حکومت اسلامی که در خاک اروپا و در قرطبه متمرکز بود. بنابراین با وجود تاثیرات فرهنگی ژرف، هرگز روابط حسنه سیاسی بین شرق و غرب ایجاد نشد.

تاریخ روابط سیاسی اسلامی- مسیحی در اروپا تحت تاثیر جنگ‌های صلیبی است که در قرن یازدهم آغاز شد و پاپ‌ها می‌کوشیدند از این طریق سلطه بی‌چون و چرای واتیکان را بخصوص در اروپای مسیحی برقرار کنند. جنگ‌های صلیبی به سرعت به عامل امپریالیست استعمارگری تبدیل شدند تا کشورهای اروپایی از طریق آن اقتصاد و منافع تجاری خود را حفظ کنند مذهب تنها دستاویزی بود برای مقاصد حکمرانان استعمارگر اروپایی و این امر در چهارمین جنگ صلیبی در سال 1204 که در جریان آن انریکو داندلو،

تحقیق در مورد اسلام و مسیحیت در اروپا

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

روابط اسلام و مسیحیت در اروپا

تاریخ روابط اسلام و مسیحیت در اروپا تعاملات فرهنگی در برابر مواجهات سیاسی- ایدئولوژیکی از دیدگاه جهانی تاریخ تمدن:

تاثیرات فرهنگی دوجانبه جهان اسلام و مسیحیت در یکدیگر در اروپا غیرقابل مقایسه با یکدیگر است. تاثیر تفکر اروپایی در جهان اسلام به اوایل قرن نوزدهم برمی‌گردد در حالیکه تاثیرات ژرف و عمیق تمدن اسلامی بر فرهنگ مسیحی – اروپایی و در مسیر طولانی پیشرفت علم و تکنولوژی به صدها سال قبل مربوط می‌شود. به بیان دیگر فرهنگ اروپایی بیش از هزار سال هیچ تاثیر محسوسی بر جهان اسلام نداشته در حالیکه همه زمینه‌های علمی و فرهنگی از تعالیم و روشنگری‌های اسلامی بهره برده است. این یک حقیقت تاریخی است که شکل‌گیری تمدن اروپایی در قرون وسطی نتیجه رشد و ترقی تمدن اسلامی در اسپانیا بوده است. در طول پنج قرن، از قرن هشتم تا سیزدهم، تاریخ تمدن جهان تحت سیطره اسلام بود. تمدن اسلامی در مقایسه با تمدن مسیحی اروپا در آن دوران بسیار مهذب‌تر و روشنگرتر بوده بگونه‌ای که یک دوره دویست ساله رویارویی اروپا با تمدن اسلامی، اروپا را قادر ساخت دانش خود را در زمینه‌های علمی و پژوهشی بخصوص فلسفه، طب، نجوم، شیمی و ریاضیات گسترش دهد. حفظ گنجینه دانش و فلسفه یونان باستان برای آیندگان یکی از بزرگترین دستاوردهای دانشمندان مسلمان در قرون وسطی بود.

دانشمندان مسیحی تنها بواسطه ترجمه‌ها و تفسیرهای فیلسوفان مسلمان در اسپانیا، به درک مفاهیم ماوراءالطبیعه ارسطو نائل شدند. ابن رشد، فیلسوف عربی که در سال 1126 در قرطبه متولد شد. با نوشتن تفسیر ارسطو تاثیر بسیاری از خود بجای گذاشت. دانشگاههای اسلامی در قرطبه، سویل، گرانادا، والنسیا و تولدو محققان مسیحی بسیاری را به خود جذب می‌کردند. متفکران مسیحی بزرگ آن دوران مانند: آلبرتوس مگنوس، راجر بیکن، توماس آکوئیناس، ویلیام اکهام و گربرت که بعدها پاپ سیلوستر دوم شد دانش خود را در چنین مراکز علمی گسترش دادند.

بزرگترین کتابخانه اروپا در تولدو، جایی که در سال 1130 یک مدرسه ترجمه در آن بناشد، شاگردان و محققان بسیاری را از سراسر اروپا جذب خود کرد. علم طب اسلامی تاثیر شگرفی بر پیشرفت طب در اروپا داشت. نخستین استادان طب در دانشگاههای تازه تاسیس اروپا در قرن دوازدهم همگی شاگردان سابق دانشمندان عرب بودند. قانون، اثر مشهورترین استاد طب ابن‌سینا، شش قرن در همه دانشکده‌های مهم پزشکی اروپا تدریس می‌شد. در سال 1587 هنری سوم پادشاه فرانسه به منظور گسترش تحقیقات پزشکی در فرانسه یک کرسی زبان عربی در کالج رویال تاسیس نمود. در پیشرفت شیوه‌های علمی در رشته‌های ریاضیات، نجوم، شیمی، معماری، موسیقی و مهارتهای صنعتی نیز تاثیرات مشابهی مشاهده می‌شود. هنر اروپایی نیز عمیقاً ‌مدیون معماری اسلامی بخصوص در اسپانیاست. بی‌شک و تردید می‌توان ادعا کرد دستاوردهای جهانی تمدن اسلامی که از اواخر قرن دوازدهم در جنوب اروپا ظهور کرد از موفقیت‌هایی که امپراطوری روم در گسترش تمدن داشت نیز پیشی گرفت و اروپا را جذب عقاید متعصبانه قرون وسطی بیدار کرد و مقدمات رنسانس اروپایی را فراهم آورد.

در سطح سیاسی نیز گهگاه با روشنفکری و سعه نظر با این تاثیر عمیق فرهنگی که تمدن مسیحی در اروپا به طور یکجانبه از آن بهره فراوان برد (زیرا در آن زمان چیزی برای عرضه کردن به تمدن اسلامی نداشت) برخورد می‌شد. شارل اول (814-747) روابط دوستانه‌ای را با عباسیان در بغداد برقرار کرد. هارون الرشید با دادن حق برگزاری آیین مذهبی در بیت المقدس، وی را به عنوان حامی مسیحیان مشرق زمین مورد لطف و احترام قرار داد. سال‌ها بعد پادشاه فردریک دوم پادشاه سیسیل و اورشلیم با وجود آنکه در جنگ‌های صلیبی شرکت داشت از تمدن اسلامی استقبال کرده و بسیار مشتاق آموختن از دانشمندان مسلمان بود. لازم به ذکر است که توجه این حاکمان تنها معطوف به حکومت اسلامی در شرق بود نه به حکومت اسلامی که در خاک اروپا و در قرطبه متمرکز بود. بنابراین با وجود تاثیرات فرهنگی ژرف، هرگز روابط حسنه سیاسی بین شرق و غرب ایجاد نشد.

تاریخ روابط سیاسی اسلامی- مسیحی در اروپا تحت تاثیر جنگ‌های صلیبی است که در قرن یازدهم آغاز شد و پاپ‌ها می‌کوشیدند از این طریق سلطه بی‌چون و چرای واتیکان را بخصوص در اروپای مسیحی برقرار کنند. جنگ‌های صلیبی به سرعت به عامل امپریالیست استعمارگری تبدیل شدند تا کشورهای اروپایی از طریق آن اقتصاد و منافع تجاری خود را حفظ کنند مذهب تنها دستاویزی بود برای مقاصد حکمرانان استعمارگر اروپایی و این امر در چهارمین جنگ صلیبی در سال 1204 که در جریان آن انریکو داندلو،

تحقیق در مورد مسیحیت 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

بردباری برای مسیحیان مسئله ای بسیار دشوارتر بود. از نظر ایشان، یهودیت مقدمه یا طلیعه دین خودشان و مسیحیت تحقق وعده هایی است که خداوند به یهودیان داده است. یهودیان این عقیده را رد می کردند و این امر مخالفت آنان با بعضی از اصول محوری آیین مسیحی تلقی می شد. بردباری در بین شاخه های مختلف مسیحیت مآلاً مشکلی حتی بزرگ تر از آب درآمد. بدیهی است که عنصر خارجی آسان تر تحمل می شود تا دگراندیش داخلی. مرتد به مراتب خطرناک تر از ملحد است. اثر معروف فیلسوف انگلیسی جان لاک زیر عنوان «نامه ای درباره بردباری» که در اواخر سده هفدهم نوشته شد، درخواستی است برای بردباری دینی که در آن زمان هنوز فکری نسبتاً جدید بود. او نوشت: «نه مشرک، نه مسلمان، نه یهودی هیچ یک نباید به علت دین خود از حقوق مدنی کشور محروم شود.» ولی اگر دقت کنیم، یکی در این میان از فهرست حذف شده و آن، کاتولیک است. تفاوت روشن است. در نظر لاک و هم روزگارانش، مشرک و مسلمان و یهودی برای مذهب رسمی انگلستان خطری ایجاد نمی کردند _ اما کاتولیک خطرناک بود. کاتولیک می خواست مذهب پروتستان را براندازد و انگلستان را کاتولیک کند و، به قول ردیه نویسان پروتستان در آن روزگار، یوغ اطاعت از فرمانروایی بیگانه _ یعنی البته پاپ در رم _ را برگردن آن کشور بنهد.مسلمانان عموماً در جوامع خویش نسبت به تنوع و تعدد بردبارتر بودند و حتی حدیثی قدیمی را شاهد می آوردند که اختلاف، رحمت خداوند است. مفهوم ارتداد _ به تعبیر مسیحی عقیده نادرستی که مراجع رسمی مذهبی آن را به این عنوان بشناسند و محکوم کنند _ در اسلام کلاسیک جایی نداشت. انحراف و اختلاف به جز در موارد نادر، فقط هنگامی هدف تعقیب و آزار قرار می گرفت که نظم موجود را با خطر جدی مواجه کند. اصولاً خود این تصور که مرجعی رسمی دارای این اختیار وجود داشته باشد که درباره مسائل ایمانی قضاوت کند و حکم دهد، با اندیشه و عمل اسلام سنتی بیگانه بود _ ولی اکنون دیگر آن چنان بیگانه نیست.

یکی از پیامدهای همانندی سابقه و نگرش بین مسیحیت و اسلام، تعارض دراز میان دو تمدنی بوده است که هویت خود را از آنها گرفته اند. وقتی آن دو دین در حوزه مدیترانه به یکدیگر رسیدند، چون هر دو مدعی بودند که واپسین وحی الاهی به آنها رسیده است، معارضه پرهیزناپذیر بود _ معارضه ای کمابیش مداوم که طی آن، نخستین هجوم عربان دامنه اسلام را با کشورگشایی به سوریه و فلسطین و مصر و شمال آفریقا و لااقل تا مدتی به جنوب اروپا رسانید که همه در آن عصر جزء سرزمین های مسیحی بودند؛ بعد تاتارها اسلام را به روسیه و اروپای شرقی بردند و سپس ترک ها به بالکان. به هر یک از این پیشروی ها، مسیحیت پاسخی شدید داد: بیرون راندن عرب ها از اسپانیا، جنگ های صلیبی در نواحی شرق مدیترانه، شکستن آنچه روس ها در تاریخ خود آن را یوغ تاتار می نامند، و سرانجام حمله متقابل عظیم اروپا به سرزمین های اسلامی که معمولاً امپریالیسم خوانده می شود.با این همه، در طول این دوره دراز معارضه و جهاد و جنگ صلیبی و تسخیر و بازپس گیری، مسیحیت و اسلام همواره رشته ارتباط را نگه داشتند، زیرا هر دو در اساس ادیانی از نوع واحد بودند. می توانستند با یکدیگر بحث کنند، مناقشه کنند، مناظره کنند. حتی فریاد خشم یکدیگر را درک می کردند. وقتی هر یک می گفت: «تو کافری و در آتش جهنم  خواهی سوخت»، دیگری دقیقاً می فهمید که او چه می گوید، زیرا مقصود هر دو یکی بود. (بهشتشان ویژگی های متفاوت دارد، ولی دوزخشان عمدتاً یکی است.) ولی به گوش یک هندو یا بودایی یا کنفوسیوسی چنین ادعاها و اتهام ها تقریباً یا کلاً بی معناست.نحوه ای که مسیحیان و مسلمانان به یکدیگر می نگریستند و یکدیگر را مطالعه می کردند، در مورد هر یک با دیگری تفاوت فاحش داشت. این امر دست کم از جهاتی معلول اوضاع و احوال متفاوت هر یک بود. مسیحیان اروپایی برای اینکه بتوانند کتاب آسمانی و ادبیات کلاسیک خود را بخوانند و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، از آغاز مجبور به آموختن زبان های خارجی بودند. از سده هفتم [میلادی] به بعد، حتی انگیزه بیشتری پیدا کردند که نگاه خویش را به بیرون معطوف کنند، زیرا مکان های مقدسشان در زادگاه دین مسیح، در حیطه حکمرانی مسلمانان بود، و زیارت آنها تنها با اذن مسلمانان امکان پذیر می شد. مسلمانان چنین مشکلاتی نداشتند. اماکن مقدسشان در عربستان و در قلمرو فرمانروایی عرب ها بود، کتاب مقدسشان به عربی بود که در سراسر تمدن اسلامی همچنین زبان ادب و علم و تحقیق و حکومت و تجارت به شمار می رفت. پس از تسخیر کشورهای جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا که مردم آن سرزمین ها نیز عرب مآب شدند و زبان و خط اجدادی خویش را فراموش کردند، عربی به طور روزافزون حتی زبان مراودات یومیه شد. در روزگاران بعد، زبان های اسلامی دیگری، به ویژه فارسی و ترکی، پای به صحنه گذاشتند، اما در نخستین سده های شکل گیری، عربی فرمانروای یکتا بود.این تفاوت تجربه ها و نیازهای هر یک از دو تمدن، در نگرش آنها به یکدیگر منعکس است.

از قدیم ترین ایامی که ثبت در تاریخ است، اروپائیان می کوشیدند زبان های رایج در کشورهای اسلامی _ و در راس آنها عربی را که زبان پیشرفته ترین تمدن آن روزگار بود _ یاد بگیرند. بعدها و بیشتر به جهت فایده عملی، بعضی فارسی و به ویژه ترکی را نیز آموختند. اهمیت ترکی عمدتاً از این نشأت می گرفت که عربی را در قلمرو عثمانی برانداخته و زبان حکومت و دیپلماسی شده بود. از قرن شانزدهم به بعد کرسی های استادی عربی در دانشگاه های فرانسه و هلند تاسیس شد. دانشگاه کیمبریج در ۱۶۳۲ و دانشگاه آکسفورد در ۱۶۳۶ صاحب نخستین کرسی عربی شدند. اروپائیان از آن پس دیگر برای دست یافتن به علوم عالی به عربی نیاز نداشتند، ولی به انگیزه کنجکاوی فکری و عقلی و شوق به شناخت تمدنی دیگر و راه و رسم آن به آموختن عربی همت می گماشتند. هنگامی که سده هجدهم فرارسید، اروپا می توانست بنازد که صاحب مجموعه ای شایان توجه از کتب و مکتوبات عالمانه درباره جهان اسلام است، شامل چاپ ها و ترجمه های آثار تاریخی و ادبی و دینی و نیز تاریخ های ادبیات و مذاهب و حتی تاریخ های عمومی کشورها و مردمان مسلمان و آداب و رسوم آنان. کتاب های دستور زبان و فرهنگ های عربی و فارسی و ترکی از قرن شانزدهم به بعد در دسترس دانشوران اروپایی بود.

از نکات پرمعنا اینکه توجه بسیار بیشتری می شد به عربی، یعنی زبان کلاسیک و کتاب آسمانی اسلام، از فارسی و ترکی، یعنی زبان های فرمانروایان جهان در آن روزگار. در طول سده نوزدهم دانشوران اروپایی و چندی بعد همچنین محققان آمریکایی، به این مهم روی  آوردند که نوشته ها و زبان های مدفون و فراموش شده عهد باستان را از زیر خاک بیرون بیاورند و بخوانند و ترجمه کنند و از این راه یکی از فصل های درخشان تاریخ را بازیابند. اما کسانی که از اینگونه کنجکاوی بهره ای نداشتند و بنابراین، از درک آن ناتوان بودند، از این فعالیت ها سر درنمی آوردند و در آنها به دیده بدگمانی می نگریستند.

جهان اسلام به علت فقدان انگیزه ای مشابه، به هیچ وجه کوچک ترین علاقه و توجهی به تمدن مسیحی نشان نمی داد. تحقیر و خوار داشت مردمان وحشی آن سوی مرزها در آغاز ممکن بود توجیهی داشته باشد، ولی پس از اینکه آن صفت دیگر صدق نمی کرد و حتی در روزگاری که اطلاق آن کمترین وجه عقلی نداشت، باز هم به کار می رفت. گاهی استدلال شده که توجه اروپائیان به عربی و زبان های دیگر شرق ملازم و مددکار _ یا اگر فاصله زمانی را در نظر بگیریم _ طلیعه و مقدمه امپریالیسم بوده است. اگر چنین باشد، باید عربان و ترکان را از این گونه نیات تجاوزگرانه مبرا بدانیم. عرب ها هشتصد سال در اسپانیا بودند بی آنکه علاقه ای به آموختن اسپانیایی یا لاتین بروز دهند.