تحقیق درمورد کاجهای مناسب جهت (گزارش کارآموزی) 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

پیشگفتار

کاجها گروه بزرگی از سوزنی برگان هستند که کاشت آنها بعلت امتیازاتیکه دارند،هم از نظر پارک سازی و کاشت درختان درمیادین ،خیابانهای شهرها و هم از نظر جنگلکاری و ایجاد فضای سبز و تولید چوب حائز اهمیت بسیار است. جنس کاجها(pinus) دارای بیش از 900 گونه و واریته و فرمهای جغرافیائی بسیار زیاد هستند.

با یک نظر اجمالی معلوم می شود که دستگاه طبیعی این درختان اکثراً در مناطقی از نیمکره شمالی کره زمین گسترده است که دارای آب و هوای معتدل گرم ونیمه خشک یا آب و هوای مدیترانه ای است.

این درختان بعلت دامنه وسیع بردباری می توانند در صورت وجود آبیاری،شرایط مناطق استپی حتی نیمه بیابانی را نیز تحمل نمایند.

همیشه سبز بودن برگها،رویش نسبتا سریع بسیاری از گونه ها و واریته ها ، زیبائی شکل ظاهری آنها بویژه در جوانی قابلیت تولید چوب پر مصرف در صنایع، مقاومت زیاد در مقابل آلودگی هوا و از همه مهمتر، کم نیاز بودن این درختان ، امتیاز بسیار بزرگی برای استفاده از آنها در نقاط خشک ونیمه خشک بشمار می رود .

می دانیم که تهران ،پایتخت بزرگ ایران در دامنه جنوبی رشته کوههای البرزگسترده شده است و از

طرفی تحت اثرآب و هوای نیمه خشک دامنه های جنوبی البرز و از طرف دیگرتحت اثر آب و هوای خشک و نیمه بیابانی حاشیه کویر مرکزی ایران است. که رویهمرفته یک حالت آب و هوای

استپی و قاره ای بسیار متغیر ،گاهی با بادهای شدید و گرد وخاک همراه است . از نظر ارتفاع از سطح دریا قسمتهای 1100 متر و قسمتهای بلند تهران در شمیرانات حدود 1500 متر ارتفاع از سطح دریا بوده و جمعا 400 متر اختلاف ارتفاع در سطح شهر بزرگ تهران بنظر می رسد که از نظر محدودیت کاشت بسیاری از گونه های گیاهی تعیین کننده است .

ولی کاجها این اختلاف ارتفاع را بخوبی تحمل می کنند . بهر حال وقتی از کاشت سوزنی برگان در تهران صحبت بمیان می آید ، در ردیف اول برخی از گونه های مقاوم کاجها در جلو چشم کارشناسان جلوه گرمی شود . خاکهای موجود در اطراف تهران معمولا از ته نشین شدن خاکهای شسته شده از دامنه های جنوبی البرز که در دشت وسیعی بین دامنه های جنوبی البرز و برجستگی کم ارتفاع بین کهریزک و حسن آباد راه قم قرار گرفته است ، تشکیل شده دارای عمق مختلف که از طرف کوهستان بطرف دشت عمق آن افزایش می یابد ، و بافت بسیار متفاوت ، گاهی همراه با شن وقلوه سنگ درشت و گاهی دارای میزان درصد زیادی از خاک رس می باشد . برای چنین خاکهایی با بافت ناهمگن ، گروه کاجها با قدرت گسترش ریشه های قوی خود ، بهترین درختان بشمار

می آید .

ویژگیهای عمده گیاهی گونه های کاج (جنس کاج pinus)

کاجها عموما از تیره pinaceaeهستند .

اندازه :

کاجها درختان چوبدهی هستند که بین آنها درختان کوتاه تا درختانی به ارتفاع حدود 30 تا 35 متر

و قطر تنه حدود 80 تا 100 سانتی متر وجود دارد.

ریشه :

ریشه آنها عموما قوی ، منشعب و گسترده و با رشد سریع است .

ساقه و تنه :

ساقه آنها در جوانی مستقیم و تقریبا با ضریب شکلی (کاهش قطر ساقه از پایین تا بالا ) کم یا متوسط گاهی پوشیده از فلسهای زیبا در پیری دارای پوست کلفت و چوب پنبه ای شیردار برنگ قهوه ای مایل به آجری .

گرزن یا تاج درخت:

ابتدا بصورت باریک و مخلوطی در انتها ولی در سنین بالا کم کم گسترده و پهن می شود و گاهی حتی در برخی گونه ها چتری می شود.

شاخه ها:

شاخه ها دو نوع هستند. شاخه های بلند و شاخه های کوتاه. شاخه های بلند به جوانه ای ختم

می شود. در برخی از گونه ها شاخه ها افقی یا مشعلی و بسیار زیباست.

جوانه ها:

اکثراً مخروطی و پوشیده و از فلسهای قهوه ای مایل به خاکستری هستند.

برگها:

سوزنی،کم و بیش بلند گاهی طول آنها تا 30 سانتی متر در گونه های مختلف در گروه های

5،3،2 تائی ، برنگ سبز روشن، سبز تیره، کبود، خاکستری، آبی، گاهی با پوشش مومی از یک غلاف بیرون آید.

برگچه ها:

علاوه بر برگها، برگچه های فلسی شکل، بی رنگ روی شاخه های بلند دیده می شود.

گلها:

گلهای نر در سنبله ها(شاتونهای) کوتاه، انبوه و برنگ زرد تا قهوه ای، گلهای ماده مخروطی کوچک و بزرگ، باریک یا پهنی با فلسهای درشت چوبی، ابتدا سبز بعد قهوه ای کم و بیش تیره

که پس از تشکیل میوه، میوه ها در 1تا 3 سال می رسد.

میوه ها:

به شکل مخروطی با رنگ و ابعاد مختلف با فلسهای متفاوت که فلسها ابتدا روی محور اصلی بسته هستند ولی پس از رسیدن میوه فلسها باز شده و دانه ها آزاد می گردد. از میوه ها گاهی برای تشکیل دکورهای گیاهی خشک استفاده می شود.

دانه ها:

معمولاًکوچک، با اندازه متفاوت، هر دانه دارای یک بال نسبتاًدراز و نازک و غشائی است که

می تواند توسط آن به اطراف درخت پراکنده شود. دانه ها اکثراً دارای چربی قابل استخراج و خوراکی و در برخی از گونه ها بصورت آجیل خوراکی است(مانند کاج چتری یا بادامی

pinus pinea ) ) و چلغوره p.girardiana)) قوه نامیه دانه ها بسیار خوب است و اگر در شرایط مناسب(هوای خنک وخشک) نگهداری شود تا 3 سال و بیشتر فوه نامیه خود را حفظ می کند.

چوب:

چوب کاجها دارای صمغ قابل ملاحظه بوده، بدون نقش، ساده، برنگ سفید تا کرم با رگه های قهوه ای، دربرخی گونه ها چوب درون و چوب برون مشخص است، حلقه های رویش سالیانه مشخص است.

چوبیست نرم، نیمه سبک، نیمه سخت مناسب برای مصرف بصورت چوب برده در امور ساختمانی، صنایع خرده چوب و نؤوپان و کاغذ سازی و روکشهای لایه های میانه تخته- لائیها، گاهی برای

رویه نما جهت مبلهای آشپزخانه و اطاقهای کودکان، میز و نیمکت، در وپنجره و بسیاری از صنایع کوچک چوب، همچنین مناسب برای تهیه تیرهای نسبتاً کوتاه، پر گره جهت برق و تلفن وتلگراف و غیره جهت مصرف غالباً در بیرون شهرها.

نیاز اکولوژیکی:

کاجها عموماً درختانی کم نیاز، مقاوم به تغییرات شدید درجه حرارت، مقاوم به تغییرات تابش نور، مقاوم به خشکی و کم آبی ، مقاوم به باد (به استثنای برخی از گونه ها ییکه دارای چوبهای ترد و شکننده هستند .)

نسبتا سبک ، نرم ،خوش کار ،گاهی ترد و شکننده (برخی از گونه های آن از سنگینی برف آسیب دیده و می شکنند .) کاجها اکثرا درختان روشنایی پسندهستند . کاجها در صورتیکه انبوه کاشته شوند می توانند هرس طبیعی شوند و شاخه های زیرین خود را بتدریج از دست داده و تنه بلندی داشته باشند . از نظر شرایط خاک، کاجها بسیار کم نیاز بوده و معمولا در خاکهای خنثی و سنگلاخی

می توانند بخوبی برویند . در خاکهای عمیق سریعتر روییده و چوب همگنتر تشکیل میدهند . نسبت به تغییرات شرایط شیمیایی خاک زیاد حساس نیستند ولی در خاکهای گچی و آهکی نتیجه خوبی

نمی دهند. در خاکهای کمی شور شرایط را تحمل می کنند. در خاکهای تالابی و همیشه خیس نباید آنها را کاشت. خاکهای شنی رسی خنثی برای این درختان بهترین هستند به شرط اینکه عمق خوبی هم داشته باشد. در خاکهای با آهک زیاد ، گوگردی، شور، گچی و... کاشتن کاجها صلاح نیست.

تکثیر:

ازدیاد کاجها به وسیله کاشت بذر صورت می گردد و ازدیاد غیر جنسی آنها به وسیله کاشت قلمه

یا پیوند یا خوابانیدن و غیره متداول نیست. بذر این درختان را می توان در نهالستان یا در کیسه های پلی اتیلن کاشت و وقتی نهال به بلندی معینی رسید و از خطر نابودی گذشت براحتی در زمین اصلی یا در پارکها و میادین و حاشیه خیابان ها و رافوژها وغیره جابجا نمود. باید توجه کرد که هنگام

کاشت بذر در کیسه پلی اتیلن، کیسه حتماً در قسمت پایین سوراخ هایی برای خروج مازاد آب داشته باشد تا ریشه آنها نپوسد . هر گاه بذر کاجها در فضای آزاد و در زمین بدون کیسه نایلونی کاشته شود، پس از بدست آمدن نهال ها کندن آنها از خاک و انتقال آنها به فاصله نزدیک بدون خاک

کارآموزی تسطیح ودادن شیب مناسب به زمین های کشاورزی 26 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

فهرست

پروژه تسطیح...........................................................................

پروژه آببندان گمیشان................................................................

1- پروژه تسطیح:

مکان این پروژه در اراضی اطراف سد وشمگیر میباشد.

هدف اصلی این پروژه تسطیح ودادن شیب مناسب به زمین های کشاورزی است تا در موقع آبیاری زمین های کشاورزی و زراعی آب به طور یکنواخت به تمامی قسمت های زمین برسد.

این کار به این دلیل صورت میگیرد که بعد از کاشت محصول و برداشت آن پستی و بلندی هایی در زمین ایجاد میشودکه یکی از علل آن عبور و مرور ماشین های کشاورزی در حین انجام مراحل کاشت و برداشت محصول میباشد.

با توجه به مشکل ایجاد شده در برخی موارد در زمین های کشاورزی چاله هایی ایجاد میگردد که سبب تجمع آب در آن منطقه شده و مانع از رسیدن آب به سایر نواحی زمین میگردد.و در برخی دیگر از موارد در زمین های کشاورزی تپه هایی ایجاد میگردد که به دلیل استفاده بیشتر کشاورزان از آبیاری از طریق جوی ها و نهر ها و قادر نبودن این سیستم به آبیاری بخش های مرتفع تر در نتیجه سبب عدم رسیدن آب به این نواحی میگردد در حالی که این مشکل تا جایی در آبیاری بارانی و سیستم های مدرن تر آبیاری تا جایی رفع شده است.

کاجهای مناسب جهت (گزارش کارآموزی) 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

پیشگفتار

کاجها گروه بزرگی از سوزنی برگان هستند که کاشت آنها بعلت امتیازاتیکه دارند،هم از نظر پارک سازی و کاشت درختان درمیادین ،خیابانهای شهرها و هم از نظر جنگلکاری و ایجاد فضای سبز و تولید چوب حائز اهمیت بسیار است. جنس کاجها(pinus) دارای بیش از 900 گونه و واریته و فرمهای جغرافیائی بسیار زیاد هستند.

با یک نظر اجمالی معلوم می شود که دستگاه طبیعی این درختان اکثراً در مناطقی از نیمکره شمالی کره زمین گسترده است که دارای آب و هوای معتدل گرم ونیمه خشک یا آب و هوای مدیترانه ای است.

این درختان بعلت دامنه وسیع بردباری می توانند در صورت وجود آبیاری،شرایط مناطق استپی حتی نیمه بیابانی را نیز تحمل نمایند.

همیشه سبز بودن برگها،رویش نسبتا سریع بسیاری از گونه ها و واریته ها ، زیبائی شکل ظاهری آنها بویژه در جوانی قابلیت تولید چوب پر مصرف در صنایع، مقاومت زیاد در مقابل آلودگی هوا و از همه مهمتر، کم نیاز بودن این درختان ، امتیاز بسیار بزرگی برای استفاده از آنها در نقاط خشک ونیمه خشک بشمار می رود .

می دانیم که تهران ،پایتخت بزرگ ایران در دامنه جنوبی رشته کوههای البرزگسترده شده است و از

طرفی تحت اثرآب و هوای نیمه خشک دامنه های جنوبی البرز و از طرف دیگرتحت اثر آب و هوای خشک و نیمه بیابانی حاشیه کویر مرکزی ایران است. که رویهمرفته یک حالت آب و هوای

استپی و قاره ای بسیار متغیر ،گاهی با بادهای شدید و گرد وخاک همراه است . از نظر ارتفاع از سطح دریا قسمتهای 1100 متر و قسمتهای بلند تهران در شمیرانات حدود 1500 متر ارتفاع از سطح دریا بوده و جمعا 400 متر اختلاف ارتفاع در سطح شهر بزرگ تهران بنظر می رسد که از نظر محدودیت کاشت بسیاری از گونه های گیاهی تعیین کننده است .

ولی کاجها این اختلاف ارتفاع را بخوبی تحمل می کنند . بهر حال وقتی از کاشت سوزنی برگان در تهران صحبت بمیان می آید ، در ردیف اول برخی از گونه های مقاوم کاجها در جلو چشم کارشناسان جلوه گرمی شود . خاکهای موجود در اطراف تهران معمولا از ته نشین شدن خاکهای شسته شده از دامنه های جنوبی البرز که در دشت وسیعی بین دامنه های جنوبی البرز و برجستگی کم ارتفاع بین کهریزک و حسن آباد راه قم قرار گرفته است ، تشکیل شده دارای عمق مختلف که از طرف کوهستان بطرف دشت عمق آن افزایش می یابد ، و بافت بسیار متفاوت ، گاهی همراه با شن وقلوه سنگ درشت و گاهی دارای میزان درصد زیادی از خاک رس می باشد . برای چنین خاکهایی با بافت ناهمگن ، گروه کاجها با قدرت گسترش ریشه های قوی خود ، بهترین درختان بشمار

می آید .

ویژگیهای عمده گیاهی گونه های کاج (جنس کاج pinus)

کاجها عموما از تیره pinaceaeهستند .

اندازه :

کاجها درختان چوبدهی هستند که بین آنها درختان کوتاه تا درختانی به ارتفاع حدود 30 تا 35 متر

و قطر تنه حدود 80 تا 100 سانتی متر وجود دارد.

ریشه :

ریشه آنها عموما قوی ، منشعب و گسترده و با رشد سریع است .

ساقه و تنه :

ساقه آنها در جوانی مستقیم و تقریبا با ضریب شکلی (کاهش قطر ساقه از پایین تا بالا ) کم یا متوسط گاهی پوشیده از فلسهای زیبا در پیری دارای پوست کلفت و چوب پنبه ای شیردار برنگ قهوه ای مایل به آجری .

گرزن یا تاج درخت:

ابتدا بصورت باریک و مخلوطی در انتها ولی در سنین بالا کم کم گسترده و پهن می شود و گاهی حتی در برخی گونه ها چتری می شود.

شاخه ها:

شاخه ها دو نوع هستند. شاخه های بلند و شاخه های کوتاه. شاخه های بلند به جوانه ای ختم

می شود. در برخی از گونه ها شاخه ها افقی یا مشعلی و بسیار زیباست.

جوانه ها:

اکثراً مخروطی و پوشیده و از فلسهای قهوه ای مایل به خاکستری هستند.

برگها:

سوزنی،کم و بیش بلند گاهی طول آنها تا 30 سانتی متر در گونه های مختلف در گروه های

5،3،2 تائی ، برنگ سبز روشن، سبز تیره، کبود، خاکستری، آبی، گاهی با پوشش مومی از یک غلاف بیرون آید.

برگچه ها:

علاوه بر برگها، برگچه های فلسی شکل، بی رنگ روی شاخه های بلند دیده می شود.

گلها:

گلهای نر در سنبله ها(شاتونهای) کوتاه، انبوه و برنگ زرد تا قهوه ای، گلهای ماده مخروطی کوچک و بزرگ، باریک یا پهنی با فلسهای درشت چوبی، ابتدا سبز بعد قهوه ای کم و بیش تیره

که پس از تشکیل میوه، میوه ها در 1تا 3 سال می رسد.

میوه ها:

به شکل مخروطی با رنگ و ابعاد مختلف با فلسهای متفاوت که فلسها ابتدا روی محور اصلی بسته هستند ولی پس از رسیدن میوه فلسها باز شده و دانه ها آزاد می گردد. از میوه ها گاهی برای تشکیل دکورهای گیاهی خشک استفاده می شود.

دانه ها:

معمولاًکوچک، با اندازه متفاوت، هر دانه دارای یک بال نسبتاًدراز و نازک و غشائی است که

می تواند توسط آن به اطراف درخت پراکنده شود. دانه ها اکثراً دارای چربی قابل استخراج و خوراکی و در برخی از گونه ها بصورت آجیل خوراکی است(مانند کاج چتری یا بادامی

pinus pinea ) ) و چلغوره p.girardiana)) قوه نامیه دانه ها بسیار خوب است و اگر در شرایط مناسب(هوای خنک وخشک) نگهداری شود تا 3 سال و بیشتر فوه نامیه خود را حفظ می کند.

چوب:

چوب کاجها دارای صمغ قابل ملاحظه بوده، بدون نقش، ساده، برنگ سفید تا کرم با رگه های قهوه ای، دربرخی گونه ها چوب درون و چوب برون مشخص است، حلقه های رویش سالیانه مشخص است.

چوبیست نرم، نیمه سبک، نیمه سخت مناسب برای مصرف بصورت چوب برده در امور ساختمانی، صنایع خرده چوب و نؤوپان و کاغذ سازی و روکشهای لایه های میانه تخته- لائیها، گاهی برای

رویه نما جهت مبلهای آشپزخانه و اطاقهای کودکان، میز و نیمکت، در وپنجره و بسیاری از صنایع کوچک چوب، همچنین مناسب برای تهیه تیرهای نسبتاً کوتاه، پر گره جهت برق و تلفن وتلگراف و غیره جهت مصرف غالباً در بیرون شهرها.

نیاز اکولوژیکی:

کاجها عموماً درختانی کم نیاز، مقاوم به تغییرات شدید درجه حرارت، مقاوم به تغییرات تابش نور، مقاوم به خشکی و کم آبی ، مقاوم به باد (به استثنای برخی از گونه ها ییکه دارای چوبهای ترد و شکننده هستند .)

نسبتا سبک ، نرم ،خوش کار ،گاهی ترد و شکننده (برخی از گونه های آن از سنگینی برف آسیب دیده و می شکنند .) کاجها اکثرا درختان روشنایی پسندهستند . کاجها در صورتیکه انبوه کاشته شوند می توانند هرس طبیعی شوند و شاخه های زیرین خود را بتدریج از دست داده و تنه بلندی داشته باشند . از نظر شرایط خاک، کاجها بسیار کم نیاز بوده و معمولا در خاکهای خنثی و سنگلاخی

می توانند بخوبی برویند . در خاکهای عمیق سریعتر روییده و چوب همگنتر تشکیل میدهند . نسبت به تغییرات شرایط شیمیایی خاک زیاد حساس نیستند ولی در خاکهای گچی و آهکی نتیجه خوبی

نمی دهند. در خاکهای کمی شور شرایط را تحمل می کنند. در خاکهای تالابی و همیشه خیس نباید آنها را کاشت. خاکهای شنی رسی خنثی برای این درختان بهترین هستند به شرط اینکه عمق خوبی هم داشته باشد. در خاکهای با آهک زیاد ، گوگردی، شور، گچی و... کاشتن کاجها صلاح نیست.

تکثیر:

ازدیاد کاجها به وسیله کاشت بذر صورت می گردد و ازدیاد غیر جنسی آنها به وسیله کاشت قلمه

یا پیوند یا خوابانیدن و غیره متداول نیست. بذر این درختان را می توان در نهالستان یا در کیسه های پلی اتیلن کاشت و وقتی نهال به بلندی معینی رسید و از خطر نابودی گذشت براحتی در زمین اصلی یا در پارکها و میادین و حاشیه خیابان ها و رافوژها وغیره جابجا نمود. باید توجه کرد که هنگام

کاشت بذر در کیسه پلی اتیلن، کیسه حتماً در قسمت پایین سوراخ هایی برای خروج مازاد آب داشته باشد تا ریشه آنها نپوسد . هر گاه بذر کاجها در فضای آزاد و در زمین بدون کیسه نایلونی کاشته شود، پس از بدست آمدن نهال ها کندن آنها از خاک و انتقال آنها به فاصله نزدیک بدون خاک

تحقیق در مورد کودهای مناسب برای شالیزار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

کودهای مناسب برای شالیزار

کودهایی که در مزارع شالی‌کاری بکار می‌رود عبارتند از:

کودهای سبز، کودهای دامی و کودهای شیمیایی.

این کودها را باید در موقع مناسب به خاک اضافه کرد. اصولاً خاکی که کمتر از 2 درصد مواد آلی داشته باشد از نظر حاصلخیزی ضعیف است، چنین خاکی از ثبات و استقامت خوبی برخوردار نیست. این نوع خاک، آب و عناصر معدنی مورد لزوم گیاهان را نمی‌تواند در خود نگهدارد.

کود سبز:

کود سبز باقیماندة گیاهان است که پس از برداشت محصول قسمتی از آن در خاک باقی می‌ماند و دارای اهمیت زیادی برای حاصلخیزی خاک است مثل کلش و سبوس، برگ، ساقه و باقیماندة ریشه‌ها.

اضافه شدن مواد آلی به خاک توسط گیاه بستگی به نوع کشت و آب و هوا دارد.

کلش به برگ و ساقة گیاهان تیرة غلات گفته می‌شود که عمده‌ترین مواد اولیة تولید کننده و قسمت آلی و هوموس خاک را تشکیل می‌دهد و از نظر پتاس و کلسیم غنی است. افزودن این ماده در خزانه باعث افزایش مواد غذایی سطح خاک می‌گردد. اکثر وزن کلش از مواد آلی تشکیل شده است، مقدار ازت آن نسبتاً کم بوده (حدود 5/0 درصد و حتی کمتر) ولی در صورت تجزیه مقدار آن افزایش می‌یابد.

کلش دارای مواد شیمیایی زیادی است ولی عموماً فاقد اسید هومیک است کلش را می‌توان مستقیماً به خاک افزود و یا اینکه ابتدا آنرا در محل مخصوصی تبدیل به کود نمود و سپس به خاک اضافه کرد. هر تن کلش 250 کیلوگرم هوموس می‌تواند تولید نماید. بطور کلی هدف از استفاده از کود سبز بالا بردن حاصلخیزی خاک، افزایش هوموس و مقدار ازت خاک می‌باشد. شخم کود سبز باید سطحی باشد زیرا اگر شخم عمیق صورت گیرد کلش در زیر خاک بدون تخمیر و پوسیدگی مانده و موجب اختلالاتی در خاک می‌گردد.

کودهای سبزی که در شالیزار استفاده می‌گردد عموماً شبدر و یا یونجه است، همچنین گیاهان دیگری که سازگار با شرایط رشد و نمو برنج باشند. گاهی اوقات از جلبک‌های آبی نیز برای افزایش ازت خاک بهره‌گیری می شود.

اخیراً در یکی از کشورهای آفریقایی توسط کود سبز توانسته‌اند عملکرد برنج را از 2 تن به 6 تن در هکتار برسانند.

در این روش از گیاه Sesbania rostrata متعلق به تیرة حبوبات (Leyuminosae) بعنوان کود سبز مورد استفاده قرار می‌گیرد. غده‌های جذب کنندة ازت هم در ریشه‌ها و هم در قسمتی از ساقه آن وجود دارد. این گیاه را 50 روز قبل از کاشت برنج در خاک می‌کارند سپس خاک را با ساقه و برگ و ریشة گیاه فوق مخلوط نموده و شخم می‌زنند و سپس نهال‌ها یا نشاء‌های برنج را روی آن می‌کارند. با استفاده از این روش 200 کیلوگرم ازت بخاک اضافه می‌گردد.

با توجه به اینکه هر هکتار زراعت برنج در طول هر دورة رشد به 80 تا 150 واحد ازت نیاز دارد و خاک برنجکاری باید همیشه از عناصر مصرفی غنی باشد مقدار ازت خاک نباید از 2/1 در هزار هکتار کمتر باشد.

استفاده از کودهای شیمیایی ازت‌دار برای تأمین این مقدار ازت به خاک برنجکاری هزینه‌های گزافی‌ را می‌طلبد. بر این اساس محققین و پژوهشگران در کشورهایی نظیر ژاپن، چین و ویتنام بعد از تحقیقات زیاد متوجه شدند که نوعی سرخس بنام آزولا (Azolla) که از تیرة Salriniaceae می‌باشد، وجود دارد که بین این گیاه و نوعی جلبک همزیستی وجود داشته و جلبک بعلت جذب ازت موجود در جو یا ازتی که بصورت محلول در آب وجود دارد هر ساله مقدار زیادی ازت در حدود 200 کیلوگرم ازت به خاک می‌افزاید.

آزولا را چند ماه قبل از شروع کشت برنج در مزرعه یا شالیزار کشت می‌‌کنند و پس از حدود 3 تا 4 ماه آن را با خاک کاملاً شخم می زنند و سپس نشاءهای برنج را روی آن می‌کارند. گیاه آزولا علاوه بر اینکه باعث افزایش ازت خاک می‌گردد در کنترل علف‌های هرز نیز مؤثر و مفید است، چون مانند لایه‌‌ای سطح آب را می‌پوشاند.

همچنین آزولا باعث بهبود خصوصیات فیزیکی خاک نیز می‌گردد ولی باید توجه نمود که در تعارض با برنج قرار نگیرد.

دورة رشد آزولا در هر مرحله حدود یکماه است که در این مدت 10 تا 15 تن محصول تر تولید می‌نماید که در نتیجه 20 تا 40 گرم ازت حاصل می‌گردد.

کود دامی:

استفاده از کود دامی برای خاکهای شالیزار امری مهم و ضروری است کشاورزان باید هر ساله کود دامی بخاک اضافه نمایند، زیرا کود دامی مهمترین منبع تولید هوموس خاک است که در نتیجه موجب افزایش ازت خاک خواهد شد. هر تن کود می‌تواند در حدود 10 کیلوگرم ازت به خاک بیافزاید کودهای دامی از قبیل: کود اسب، کود گاو، کود گوسفند، کودهای مخلوط قدیمی و کود طیور می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

در آب و هوای مرطوب مانند گیلان که رطوبت زیاد است نباید مقدار کود مورد استفاده از 10 تا 12 تن در هکتار تجاوز نماید. بهترین مقدار مصرف کود دامی در زمین‌های هوموس رسی و یا لیمونی 8 تا 10 تن در هکتار است در زمینهای شنی مانند شالیزارهای اطراف سواحل دریا این مقدار افزایش یافته و ممکن است بسته به درصد شن و فقیر بودن خاک تا 20 تن در هکتار نیز برسد. کودهای دامی دارای مواد آلی و معدنی، عناصر پرمصرف از قبیل ازت، فسفر، پتاس، کلسیم، منیزیم، گوگرد، منگنز، بور، مس، روی و کوبالت می‌باشد که در غنی سازی خاک شالیزار بسیار مهم بوده و در نتیجه باعث افزایش محصول برنج خواهد شد و هر ساله از پرداخت هزینة گزاف جهت تأمین کودهای شیمیایی پرهیز می شود.

کود دامی را باید در پاییز و قبل از رسیدن فصل سرما به خاک افزود. این نوع کودها باید کاملاً پوسیده باشند در غیر این صورت باعث رشد بی رویة علفهای هرز شالیزار شده و همچنین جذب آن نیز توسط گیاه مشکل خواهد شد و سبب عوارض و بیماری نیز روی برنج می گردد.

کودهای شیمیایی:

برنج در طول دورة رشد خود به سه نوع کود ازت، فسفر، پتاس نیاز بیشتری نسبت به سایر عناصر دارد که باید در این صورت بطریق صحیح و مناسبی در اختیار گیاه قرار داده شود. همانطوری که گفته شد افزودن هر کیلوگرم ازت، فسفر و پتاس به خاک می‌تواند تا 10 کیلوگرم محصول تولید نماید.

ازت:

ازت از جمله مهمترین کودهای شیمیایی در خاک است. این عنصر موجب سرعت رشد، سهولت تنفس، شادابی رنگ بوته‌ها، افزایش رشد ریشه‌ها، بالا رفتن مقدار پروتئین گردیده، و همچنین اضافه کردن ازت بخاک باعث افزایش سطح برگ می‌گردد و بیشترین تأثیر آن زمانی است که قبل از تشکیل خوشه به گیاه داده شود.