واضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییواضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییتحقیق در مورد مراحل تقسیم میتوز و میوز
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
تقسیم میوز شامل دو بخش میوز اول و میوز دوم است. در اثر تقسیم میوز ، گامتها بوجود می‌آیند. این تقسیم عموما قبل از تشکیل گامتها یا همزمان با تولید آنها صورت می‌گیرد. این فرایند سبب می‌شود که در موقع تشکیل تخم ، تعدادکروموزومها مضاعف نشود. تقسیم میوز در اندام تولید مثلی نر و ماده که محتوی سلولهای دیپلوئیدی مخصوصی است، صورت می‌گیرد. این سلولها دو تقسیم متوالی را طی می‌کنند، اما کروموزومها فقط یک بار مضاعف می‌شوند. از این تقسیم چهار سلول حاصل می‌آید که تعداد کروموزومهای هر یک نصف تعداد اولیه است.
بخش اول میوز
بخش اول میوز همانند میتوز خود شامل چهار مرحله است.
پروفاز اول
مرحله پروفاز در میوز اول روند پیچیده‌ای است که بسیار کندتر از میتوز صورت می‌گیرد و شامل پنج مرحله است:
زیرمرحله لپتوتن:
آغاز پروفاز با افزایش حجم هسته‌ای مشخص می‌شود. کروموزومها به صورت تخمهای دراز ، نازک و تاب خورده به شکل دانه‌های تسبیح به نام کرومومر ظاهر می‌شوند. این ریز مرحله را لپتوتن گویند. کروموزومها منفرد به نظر می‌رسند، در حالی که بیشتر DNAی یاخته قبلا دو برابر شده و کروموزومها دارای دو کروماتید هستند. بر اساس گفته «براون» ، سنتز DNA تا مرحله لپتوتن ادامه دارد و زمان چرخه یاخته‌ای را تشکیل می‌دهد.
زیرمرحله زیگوتن:
در این مرحله کروموزومهای همساخت به ترتیب ویژه‌ای جفت می‌شوند. نیرویی که دو جفت کروموزوم را به سوی یکدیگر می‌کشد، هنوز مشخص نشده است. این روند را سیناپس می‌گویند و جفت کروموزومهای همساخت را بی‌والانت (تتراد) می‌گویند.
زیرمرحله پاکی‌تن:
در این مرحله هستک از نظر اندازه رشد می‌کند و کروموزومها کوتاهتر و ضخیخم‌تر می‌شوند. حال هر کدام یک تتراد هستند که از دو کروموزوم همساخت یا 4 کروماتید تشکیل شده‌اند. هر کروماتید از یک تتراد ، به دور کروماتید خواهر خود می‌پیچد و کوتاهتر و ضخیم‌تر می‌شود. هر کروموزوم همساخت سانترومر مستقل دارد. بنابراین هر کروماتید سانترومر خاص خود را دارا است.
مهمترین رویداد در زیرمرحله پاکی‌تن ، تشکیل کیاسما به هنگامی است که دو کروماتید خواهر از هر کروموزوم همساخت ، قطعاتی را بین خود مبادله می‌کنند. تبادل قطعات بین دو کروماتید از دو کروموزوم همساخت را کراسینگ اور (تقاطع کروموزومی) گویند. زیرمرحله پاکی‌تن طولانی است. در پایان این زیرمرحله ، نیرویی سبب جدا شدن کروماتیدها از یکدیگر می‌شود.
زیرمرحله دیپلوتن:
در این مرحله کروموزومها ، جدا شدن از یکدیگر را آغاز می‌کنند، اما چون در بعضی نقاط تبادل صورت گرفته است، لذا در این نقاط متصل به یکدیگر باقی می‌مانند. این ریز مرحله حقیقتا کیاسما نام دارد و از نظر ژنتیکی دارای اهمیت فراوانی است، زیرا تبادل بین کروماتیدهای ناخواهری در این زیرمرحله صورت می‌گیرد. کراسینگ اور به تبادل ژنها می‌انجامد و سبب تشکیل کروماتیدهای نوترکیب می‌شود. در ژنتیک مولکولی ، کراسینگ اور به عنوان وسیله تجربی برای نقشه برداری کروموزومی بکار می‌رود.
زیرمرحله دیاکینز:
در این مرحله ، کروموزومها کوتاهتر و ضخیم‌تر شده و کیاسما ناپدید می‌شود. کروموزومهای همساخت از دو سو به سمت محیط هسته کشیده می‌شوند، اما جدا شدن کامل کروماتیدها صورت نمی‌گیرد. کروموزومهای همساخت فقط در انتها متصل به یکدیگر باقی می‌مانند و ساختار حلقه مانند عریضی را تشکیل می‌دهند. به علاوه هستک و غشای هسته ناپدید می‌شود و دوک بطور کامل تشکیل می‌گردد. کرومزومهای تتراد در صفحه متافاز قرار می‌گیرند.
متافاز اول
این مرحله پس از دیاکینز آغاز می‌شود و همانند متافاز میتوز است. کروموزومهای همساخت در صفحه استوایی باقی می‌مانند و از طریق سانترومرها به رشته‌های دوک متصل می‌شوند.
آنافاز اول
در آنافاز اول ، کروماتیدهای خواهر از هر کروموزوم همساخت که به وسیله سانترومر به یکدیگر متصل‌اند، به قطبهای مربوط به خود می‌روند. کیاسما کاملا متلاشی می‌شود و کروماتیدهای ناخواهری از هم جدا می‌گردند. این کروماتیدها ، با کروموزومهای پدری و مادری خود تفاوت دارند. در مقایسه با آنافاز میتوز که در آن هر کروموزوم یک کروماتید دارد، هر کروموزوم در مرحله آنافاز میوز ، از دو کروماتید تشکیل شده است که احتمالا یکی از کروماتیدها ، نوترکیب است.
تلوفاز اول
در این مرحله کوتاه ، پیچش کروماتیدها باز شده و کروماتیدها دراز می‌شوند و تا مدتی در حالت فشردگی باقی می‌مانند. غشای هسته در اطراف هر گروه کروماتید تشکیل می‌گردد و دو هسته مجزا بوجود می‌آیند. در بعضی موجودات پس از تشکیل غشاها در هسته ، هر هسته دختر قبل از اینکه دومین تقسیم میوز آغاز شود، مدتی در مرحله اینترفاز باقی می‌ماند. باید توجه داشت که بین دو تقسیم میوز (ساختمان DNA|DNA)) ساخته نمی‌شود.
مرحله دوم میوز
این مرحله تقسیم همانند میتوز است، اما با این تفاوت که کروموزومها از دو کروماتید تشکیل شده‌اند. در این نوع تقسیم هر دو هسته خواهر از مراحل پروفاز ، متافاز ، آنافاز و تلوفاز دوم می‌گذرند. در این مرحله مضاعف شدن DNA صورت نمی‌گیرد.
پروفاز دوم
پروفاز این مرحله بسیار کوتاه است. دوک تشکیل می‌شود و کروموزومهای دو کروماتیدی و مضاعف روی آن قرار می‌گیرند.
متافاز دوم
در متافاز دوم ، کروموزومها به قسمت وسط دوک می‌روند و در آنجا مستقر می‌شوند. نکته جالب توجه این است در متافاز میوز اول سانترومرهای کروموزومهای همساخت از یکدیگر جدا می‌شوند، در حالی که در میوز دوم سانترومرهای کروماتیدهای خواهری از یکدیگر فاصله می‌گیرند.
آنافاز دوم
در آنافاز دوم میوز کروماتیدهای هر کروموزوم از هم جدا می‌شوند و به دو قطب سلول می‌روند.
تلوفاز دوم
در تلوفاز دوم میوز ، تقسیم میوزی کامل می‌شود و چهار سلول بوجود می‌آید. در بسیاری از جانداران ماده ، سیتوپلاسم سلولها در میوز بطور نامساوی تقسیم می‌شود و فقط یک سلول به جای چهار سلول حاصل می‌آید که سیتوپلاسم فراوان دارد و مبدل به تخمک می‌شود. سه سلول کوچک باقیمانده معمولا می‌میرند. در بعضی از جانداران نر چهار سلول حاصل مبدل به اسپرم می‌شوند.
تحقیق در مورد میتوز چیست
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 4 صفحه
قسمتی از متن .docx :
میتوز چیست؟
میتوز روشی برای تقسیم هسته سلول است که شامل متراکم شدن کروموزوم های دو کروماتیدی، تفکیک کروماتیدهای خواهر هر کروموزوم، تقسیم کروموزوم های هر سلول به دو دسته یکسان، انتقال هر دسته کروموزوم به یک قطب سلول و در نهایت تشکیل دو هسته هم ارزش با یکدیگر و مشابه با هسته یاخته مادری است.
نگاه اجمالی
میتوز از پدیده‌های جالب و قابل مشاهده به کمک میکروسکوپ های نوری در سلول های زنده است. میتوز پدیده‌ای ممتد است ولی به دلیل سهولت در مطالعه آن را در چند مرحله بررسی می کنند. توانایی تکثیر از ویژگی های اصلی سلول های زنده است. با در نظر گرفتن این که پیکر یک انسان بالغ از حدود 1014 سلول تشکیل شده که همه از تقسیمات یک سلول تخم اولیه ایجاد شده‌اند، اهمیت تکثیر یاخته‌ای و فراوانی آن مشخص می شود. در یک انسان بالغ نیز که رشد پایان یافته است، تکثیر سلولی که لازمه آن تقسیم سلولی است، برای ترمیم سلول های تحلیل رفته لازم است. به عنوان مثال عمر گلبول های قرمز خون 120 روز می باشد که باید پس از این مدت با گلبول های قرمز جدید جایگزین شوند.
/
چرخه سلولی
زمان و مجموعه تغییرات و تحولاتی را که از آغاز یک تقسیم سلولی تا رسیدن به شروع تقسیم متوالی بعدی در سلول اتفاق می افتد، چرخه یاخته‌ای یا چرخه سلولی می نامند. زمان این چرخه در سلول های مختلف و نسبت به سن و شرایط مختلف، متفاوت است؛ به عنوان مثال، در شرایط بهینه زیست در باکتری هر 20 دقیقه یک بار تقسیم صورت می گیرد و در شرایط معمولی این زمان به 1 ساعت می رسد. در اغلب سلول های بدن انسان زمان متوسط چرخه سلولی حدود 16 تا 24 تقسیم سلولی 1 تا 2 ساعت است. این چرخه سلولی شامل دو مرحله اصلی: 1ـ تقسیم (M) و 2ـ اینترفاز(مرحله استراحت) است.
اینترفاز در اینترفاز 3 مرحله وجود دارد. مرحله S یا سنتز(Synthesis) که در این مرحله همانند سازی DNA انجام می شود و مقدار DNA سلول به 2 برابر افزایش می یابد. مرحله قبل از S را مرحله پیش‌سنتز یا G1 و مرحله پس از S را مرحله پس سنتز یا G2 نامند. در بعضی از سلول های زنده مثل سلول تخم مرحله G1 وجود ندارد و در برخی دیگر مثل نورون ها G1 بسیار طولانی است بطوری که گفته می شود سلول وارد مرحله G0 شده است که در این G0 سلول تمایز می یابد و دیگر به چرخه سلولی برنمی گردد و سرنوشت سلول پس از تمایز مرگ خواهد بود.
تقسیم یاخته‌ای
در یوکاریوت ها برای تقسیم یاخته‌ای دو فرایند اساسی را که اغلب وابسته بهم هستند، در نظر می گیرند: یکی تقسیم هسته که می تواند به روش میتوز یا میوز باشد و دیگری تقسیم سیتوپلاسم که آن را سیتوکینز می نامند. گر چه در اغلب موارد به دنبال تقسیم هسته، سیتوپلاسم نیز تقسیم می شود و در نتیجه دو سلول جدید از تقسیم سلول اولیه حاصل می شود، اما این وضع حالت همیشگی نیست و در موارد زیادی به دنبال تقسیم هسته، الزاما سیتوپلاسم تقسیم نمی شود. به عنوان مثال، این حالت در سلول های عضلانی مخطط انسان دیده می شود(حالت سنوسیتی) یعنی سلول هایی با بیش از یک هسته.
عوامل موثر در میتوز
سانتریول ها: سانتریول ها اجزای سلولی لوله مانندی هستند که در تمام سلول های جانوری و در گیاهان ابتدایی و عده زیادی از جلبک ها به جز جلبک قرمز وجود دارند. این اجزای سلول در گیاهان عالی وجود ندارند. یکی از نقش های سانتریول ها دخالت در تقسیم میتوز به هنگام تشکیل دوک میتوزی است. البته تمام سلول هایی که دوک میتوزی تشکیل می دهند الزاما سانتریول ندارند، مثل گیاهان عالی. به هر جفت سانتریول عمود بر هم به همراه ماده پیرامونی متصل به آن، سانتروزوم می گویند.
کروماتین
ترکیب اصلی هسته، کروماتین است که همان کروموزوم اینترفازی است. شبکه کروماتین از درهم رفتن رشته‌های کروماتینی تشکیل شده و این رشته‌ها در حقیقت حالت بسیار کم تراکم شده‌ای از کروموزوم ها هستند. در کروماتین مجموعه مولکولی پیچیده از DNA، پروتئین های وابسته به آن و نیز مقداری از RNAها وجود دارند.
کروموزوم یک کروموزوم از همانندسازی و نیز به هم پیچیدگی و تابیدگی هر رشته کروماتین مرحله انترفازی در سلول های یوکاریوتی تا رسیدن به ضخامت 1000 تا 1400نانومتر ایجاد می شود. هر کروموزوم متافازی شامل دو کروماتید است. هر کروماتید بخشی از کروموزوم است که نیمی از سراسر طول کروموزوم را تشکیل می دهد. این دو کروماتید از ناحیه سانترومر بهم وصلند. طرفین سانترومر کروموزوم را دو بخش پروتئینی پیله مانند و متراکم به اسم کینه توکور می پوشاند که این کینه توکورها از مراکز سازمان دهی رشته های دوک میتوزی هستند.
تحقیق در مورد میتوز چیست
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 4 صفحه
قسمتی از متن .docx :
میتوز چیست؟
میتوز روشی برای تقسیم هسته سلول است که شامل متراکم شدن کروموزوم های دو کروماتیدی، تفکیک کروماتیدهای خواهر هر کروموزوم، تقسیم کروموزوم های هر سلول به دو دسته یکسان، انتقال هر دسته کروموزوم به یک قطب سلول و در نهایت تشکیل دو هسته هم ارزش با یکدیگر و مشابه با هسته یاخته مادری است.
نگاه اجمالی
میتوز از پدیده‌های جالب و قابل مشاهده به کمک میکروسکوپ های نوری در سلول های زنده است. میتوز پدیده‌ای ممتد است ولی به دلیل سهولت در مطالعه آن را در چند مرحله بررسی می کنند. توانایی تکثیر از ویژگی های اصلی سلول های زنده است. با در نظر گرفتن این که پیکر یک انسان بالغ از حدود 1014 سلول تشکیل شده که همه از تقسیمات یک سلول تخم اولیه ایجاد شده‌اند، اهمیت تکثیر یاخته‌ای و فراوانی آن مشخص می شود. در یک انسان بالغ نیز که رشد پایان یافته است، تکثیر سلولی که لازمه آن تقسیم سلولی است، برای ترمیم سلول های تحلیل رفته لازم است. به عنوان مثال عمر گلبول های قرمز خون 120 روز می باشد که باید پس از این مدت با گلبول های قرمز جدید جایگزین شوند.
/
چرخه سلولی
زمان و مجموعه تغییرات و تحولاتی را که از آغاز یک تقسیم سلولی تا رسیدن به شروع تقسیم متوالی بعدی در سلول اتفاق می افتد، چرخه یاخته‌ای یا چرخه سلولی می نامند. زمان این چرخه در سلول های مختلف و نسبت به سن و شرایط مختلف، متفاوت است؛ به عنوان مثال، در شرایط بهینه زیست در باکتری هر 20 دقیقه یک بار تقسیم صورت می گیرد و در شرایط معمولی این زمان به 1 ساعت می رسد. در اغلب سلول های بدن انسان زمان متوسط چرخه سلولی حدود 16 تا 24 تقسیم سلولی 1 تا 2 ساعت است. این چرخه سلولی شامل دو مرحله اصلی: 1ـ تقسیم (M) و 2ـ اینترفاز(مرحله استراحت) است.
اینترفاز در اینترفاز 3 مرحله وجود دارد. مرحله S یا سنتز(Synthesis) که در این مرحله همانند سازی DNA انجام می شود و مقدار DNA سلول به 2 برابر افزایش می یابد. مرحله قبل از S را مرحله پیش‌سنتز یا G1 و مرحله پس از S را مرحله پس سنتز یا G2 نامند. در بعضی از سلول های زنده مثل سلول تخم مرحله G1 وجود ندارد و در برخی دیگر مثل نورون ها G1 بسیار طولانی است بطوری که گفته می شود سلول وارد مرحله G0 شده است که در این G0 سلول تمایز می یابد و دیگر به چرخه سلولی برنمی گردد و سرنوشت سلول پس از تمایز مرگ خواهد بود.
تقسیم یاخته‌ای
در یوکاریوت ها برای تقسیم یاخته‌ای دو فرایند اساسی را که اغلب وابسته بهم هستند، در نظر می گیرند: یکی تقسیم هسته که می تواند به روش میتوز یا میوز باشد و دیگری تقسیم سیتوپلاسم که آن را سیتوکینز می نامند. گر چه در اغلب موارد به دنبال تقسیم هسته، سیتوپلاسم نیز تقسیم می شود و در نتیجه دو سلول جدید از تقسیم سلول اولیه حاصل می شود، اما این وضع حالت همیشگی نیست و در موارد زیادی به دنبال تقسیم هسته، الزاما سیتوپلاسم تقسیم نمی شود. به عنوان مثال، این حالت در سلول های عضلانی مخطط انسان دیده می شود(حالت سنوسیتی) یعنی سلول هایی با بیش از یک هسته.
عوامل موثر در میتوز
سانتریول ها: سانتریول ها اجزای سلولی لوله مانندی هستند که در تمام سلول های جانوری و در گیاهان ابتدایی و عده زیادی از جلبک ها به جز جلبک قرمز وجود دارند. این اجزای سلول در گیاهان عالی وجود ندارند. یکی از نقش های سانتریول ها دخالت در تقسیم میتوز به هنگام تشکیل دوک میتوزی است. البته تمام سلول هایی که دوک میتوزی تشکیل می دهند الزاما سانتریول ندارند، مثل گیاهان عالی. به هر جفت سانتریول عمود بر هم به همراه ماده پیرامونی متصل به آن، سانتروزوم می گویند.
کروماتین
ترکیب اصلی هسته، کروماتین است که همان کروموزوم اینترفازی است. شبکه کروماتین از درهم رفتن رشته‌های کروماتینی تشکیل شده و این رشته‌ها در حقیقت حالت بسیار کم تراکم شده‌ای از کروموزوم ها هستند. در کروماتین مجموعه مولکولی پیچیده از DNA، پروتئین های وابسته به آن و نیز مقداری از RNAها وجود دارند.
کروموزوم یک کروموزوم از همانندسازی و نیز به هم پیچیدگی و تابیدگی هر رشته کروماتین مرحله انترفازی در سلول های یوکاریوتی تا رسیدن به ضخامت 1000 تا 1400نانومتر ایجاد می شود. هر کروموزوم متافازی شامل دو کروماتید است. هر کروماتید بخشی از کروموزوم است که نیمی از سراسر طول کروموزوم را تشکیل می دهد. این دو کروماتید از ناحیه سانترومر بهم وصلند. طرفین سانترومر کروموزوم را دو بخش پروتئینی پیله مانند و متراکم به اسم کینه توکور می پوشاند که این کینه توکورها از مراکز سازمان دهی رشته های دوک میتوزی هستند.