واضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییواضی فایل
دانلود کتاب، جزوه، تحقیق | مرجع دانشجوییتحقیق درباره آزمایشات عمران
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 17
نام آزمایش : نمونه برداری از ماسه و شن ـ تعین درصد رطوبت کل
قبل از اینکه روی ماسه و شن آزمایش به عمل آید (مثلاً آزمایش دانه بندی ، آزمایش تعین وزن مخصوص فضایی و غیره) باید نمونه أی تهیه شود که نماینده آن ماسه و شن باشد ، بدین منظور از نقاط مختلف ماسه و شن به مقدار مساوی برداشته و مخلوط نموده تا نمونه مورد نظر بدست آید.
لوازم مورد نیاز:
1ـ اون حرارتی
2ـ ترازوی 10 کیلویی
3ـ بیل
روش آزمایش
مطابق آزمایش
1ـ نمونه برداری شود
2ـ وزن نمونه مرطوب بر طبق مقادیر ذیل وزن شود.
400 گرم
برای ماسه با بزرگترین دانه
2 میلیمتر
2000 گرم
برای ماسه با بزرگترین دانه
8 میلیمتر
3500 گرم
برای ماسه و شن با بزرگترین دانه
16 میلیمتر
4000 گرم
برای ماسه و شن با بزرگترین دانه
32 میلیمتر
10000 گرم
برای ماسه و شن با بزرگترین دانه
63 میلیمتر
3ـ نمونه را در اون قرار داده و در درجه حرارت 105 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت متوالی خشک نموده و سپس وزن آنرا تعین و یادداشت کنید.
4ـ نمونه را 24 ساعت متوالی دیگر در اون قرارداده و مجدداً در درجه حرارت 105درجه سانتیگراد خشک نموده و وزن کنید. این عمل را آنقدر ادامه دهید تا اختلاف وزن نمونه در دو دفعه متوالی از یک دهم وزن نمونه تجاوز ننماید.
5ـ صبر کنید تا نمونه حدود 30 درجه سانتیگراد خنک شود و وزن آنرا تعین کنید. W2
6ـ رطوبت کل را از رابطه ذیل بدست آورید.
رطوبت کل به درصد
لوازم مورد نیاز :
1ـ ظروف 10 لیتری با سرپوش
2ـ بیل
3ـ ترازوی 50 کیلویی
4ـ دستگاه قسمت کننده
روش آزمایش:
1ـ نمونه ها در مواقع بار و یا تخلیه کامیونها باید تهیه شوند. باید توجه داشت که پس از تخلیه دانه های درشت در زیر و دانه های ریز در بالا یا وسط قرار می گیرند. بنابراین از نقاط مختلف به مقدار مساوی برداشته و مخلوط نموده تا مقادیر ذیل به دست آیند.
40 تا 50 کیلوگرم برای
ماسه با بزرگترین دانه
2 میلیمتر
80 تا 100 کیلوگرم برای
ماسه با بزرگترین دانه
8 میلیمتر
130 تا 150 کیلوگرم برای
ماسه و شن با بزرگترین دانه
32 میلیمتر
160 تا 200 کیلوگرم برای
ماسه و شن با بزرگترین دانه
63 میلیمتر
2ـ نمونه های فوق را بوسیله دستگاه قسمت کننده آنقدر تقسیم کنید تا مقادیر ذیل بدست آیند.
10 کیلوگرم برای
ماسه با بزرگترین دانه
2 میلیمتر
20 کیلوگرم برای
ماسه با بزرگترین دانه
8 میلیمتر
30 کیلوگرم برای
ماسه و شن با بزرگترین دانه
32 میلیمتر
40 کیلوگرم برای
ماسه و شن با بزرگترین دانه
63 میلیمتر
3ـ نمونه های اخیر را در ظروف مخصوص ریخته و شماره گذاری نموده تا در آزمایشهای بعد مورد استفاده قرار گیرد.
نام آزمایش : به دست آوردن وزن مخصوص انبوهی مصالح سنگی و سیمان
هدف : جهت تبدیل نسبت های وزنی حاصل از آزمایش دانه بندی در آزمایشگاه به نسبت های حجمی در کارگاه نیاز به وزن مخصوص انبوهی مواد متشکله بتن داریم.
لوازم مورد نیاز:
1ـ ظرف 10 لیتری استاندارد
2ـ ترازو با دقت 1/0 گرم
3ـ خط کش فلزی
4ـ بیل
5ـ سینی
روش آزمایش :
24 ساعت قبل از شروع آزمایش مقدار 20 کیلوگرم ماسه ، نخودی ، بادامی و سیمان را به طور جداگانه داخل سینی ها در محیط آزمایشگاه قرارداده تا اینکه رطوبت سطحی آنها خشک گردد.
ابتدا ظرف مورد آزمایش را وزن می کنیم W1 ، سپس جهت حصول اطمینان حجم آن را نیز کنترل می کنیم . ظرف را از یک نمونه از مصالح سنگی پر می کنیم به طوری که از لبه ظرف لبریز گردد ، سپس با خط کش فلزی مماس بر سطح ظرف می کشیم تا مصالح اضافه از روی ظرف پاک گردد. در این حالت باید مصالح تمام حجم ظرف را پر کرده باشد. باید دقت کرد و از فشردن مصالح در داخل ظرف خودداری کرد. ظرف را وزن می کنیم. W2 و از کم کردن آنها وزن خالص مصالح را بدست می آوریم. W=W2 – W1
وزن مخصوص انبوهی را از رابطه روبرو بدست می آوریم .
مصالح داخل ظرف را با نمونه داخل سینی مخلوط کرده و جهت دقت بیشتر در آزمایش جمعاً 3 مرتبه آزمایش را انجام می دهیم و از اعداد بدست آمده میانگین را بدست می آوریم.
این آزمایش را برای تمام مصالح انجام می دهیم و اعداد بدست آمده را در جدول مربوطه می نویسیم.
نام آزمایش : دانه بندی (بهترین نسبت شن و ماسه)
هدف: دست رسی به مخلوطی از شن و ماسه که به ازاء آن نسبتهای معین ، مخلوط دارای حداقل فضای خالی باشد.
لوازم مورد نیاز:
1ـ ظرف 10 لیتری استاندارد
2ـ ترازو با دقت 1/0 گرم
3ـ خط کش فلزی
4ـ بیل
5ـ سینی
روش آزمایش : 24 ساعت قبل از شروع آزمایش مقدار 35 کیلوگرم ماسه و شن (نخودی ـ بادامی) را به طور جداگانه داخل سینی ها در محیط آزمایشگاه قرار داده تا اینکه رطوبت سطحی آنها خشک گردد.
ابتدا وزن ظرف مورد آزمایش را به دست می آوریم . W1 ، سپس جهت حصول اطمینان حجم آن را نیز کنترل می کنیم. ظرف را از مصالح شنی پر می کنیم به طوری که از لبه ظرف لب ریز گردد. سپس با خط کش فلزی مماس بر سطح ظرف می کشیم تا اضافه مصالح از روی آن پاک شود. در این حالت باید مصالح تمام حجم ظرف را پر کند. ظرف را وزن می کنیم. W2 . از رابطه زیر وزن مصالح و وزن مخصوص انبوهی را بدست می آوریم.
W=W2-W1
مصالح شنی داخل ظرف را با نمونه داخل سینی مخلوط کرده و به کمک فرمول زیر مقدار درصد اضافه ماسه را بدست می آوریم و با نمونه داخل سینی مخلوط می کنیم .
تحقیق در مورد استفاده نمونه گیری در تحقیقات (با فرمت ورد)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
نمونه گیری
تحلیل گر اجتماعی در اکثر تحقیقات باید از نوعی طرح نمونه گیری برای انجام تحقیق سود جوید.
ارتباط همواره در تمام عرصه های زندگی حضور داشته است. اما چاپ انبوه، وجود دستگاه ضبط صوت و تصویر، دستگاه فتوکپی و کامپیوترها دسترسی به اطلاعات نمادین را به طور گسترده ای افزایش داده است. به محض آن که تحلیل گر محتوا مسئله ای را مطرح می کند با سیلی از اطلاعات مواجه می شود که این نهادها تولید می کنند. و هنگامی که محقق درصدد تحلیل نوار ضبط مکالمات گروه آزمونی که ترتیب داده بر می آید چه بسا ساعت کار تحلیل محتوای چنین نواری 10 تا 100 برابر زمان نوار طول بکشد. غالبا حتی عملیات پژوهشی مجهز نیز در کل داده های خام موجود غرق می شود.
تحلیل گر محتوا در مواجهه با چنین حجم عظیمی از داده ها باید دو کار انجام دهد. نخست، وی باید از تمام اطلاعاتی که می تواند برای تفکیک مطالب مربوط از مطالب بی ربط به دست اورد سود جوید. ممکن است اطلاعات مقتضی برای استنباط های مورد نظر به طور ناموزونی در رسانه ها، انتشارات، اسناد، زمان ها یا مناطق جغرافیایی مختلف توزیع شده باشد. دوم، چنانچه بعد از بررسی تمام اطلاعات، حجم اطلاعات مربوط کماکان بسیار بزرگ باشد باید با اعمال روش های تصادفی نمونه ای انتخاب کند که برای دربرگرفتن اطلاعات مناسب به اندازه کافی بزرگ و برای تحلیل به اندازه کافی کوچک باشد.
انواع طرح نمونه گیری
عمل نمونه گیری برحسب برنامه نمونه گیری صورت می گیرد. در این برنامه جزئیات مقتضی طرز عمل دستیابی به نمونه ای از واحدها که مجموعا معرف جامعه آماری مورد نظرند مشخص می شود. برای نیل به نمونه ای معرف برنامه نمونه گیری تضمین بخش آن است که در چهارچوب محدودیت های ناشی از شناخت موجود درباره پدیده ها هر واحد از شانس برابری در انتخاب شدن در مجموعه واحدهای نمونه گیری برخوردار است. برنامه نمونه گیری تضمین می کند که هیچ اریبی در شمول واحدها در نمونه وجود ندارد.
نمونه تصادفی
با فرض عدم شناخت پیشین درباره پدیده ها طرح نمونه گیری برای انتخاب نمونه تصادفی ساده تهیه فهرست تمام واحدهای مربوط (شماره های روزنامه، اسناد، سخنرانی ها یا جملات) است که در مورد آنها تعمیم صورت می گیرد.
نمونه های طبقه بندی
نمونه گیری طبقه بندی در جایی است که چند زیر مجموعه متمایز در جامعه آماری مشخص شده است که بدان ها طبقه اطلاق می شود. هر واحد نمونه گیری فقط به یک طبقه تعلق دارد. از هر طبقه به طور جداگانه نمونه گیری تصادفی می شود به گونه ای که نتایج حاصله بازتاب تمایزات مشخص پیشین است که در جمعیت آماری وجود دارد.
نمونه گیری سیستماتیک
نمونه گیری سیستماتیک متضمن انتخاب هر k امین واحد از فهرست جامعه آماری بعد از تعیین تصادفی نقطه شروع است. در تحلیل محتوا نمونه گیری سیستماتیک هنگامی مناسب است که داده ها از انتشارات منظم، توالی تعامل اشخاص، نظم رشته گونه نوشتار، فیلم و موزیک به دست می آید. مسئله اصلی در نمونه گیری سیستماتیک این است که فاصله طول k ثابت است و چنانچه با آهنگ طبیعی مانند تغییرات موسومی و نظم های دورانی دیگر منطبق گردد نمونه ای اریب به بار می آورد. به همین دلیل توصیه می شود از این روش برای انتخاب هر هفتمین شماره روزنامه استفاده نشود اما استفاده از مثلا هر پنجمین شماره اشکالی ندارد.
نمونه گیری خوشه ای
در نمونه گیری خوشه ای از گروههایی از عناصر به منزله واحدهای نمونه گیری استفاده می شود که از حد و مرز و عنوان طبیعی برخوردارند. انتخاب یک خوشه همه عناصر آن را مشمول نمونه می کند و از آنجا که گروهها حاوی تعداد نامشخصی عناصراند احتمال شمول واحدی در نمونه به اندازه گروهها بستگی دارد.
نمونه گیری با احتمال متغیر
نمونه گیری با احتمال متغیر تعیین احتمال شمول هر واحد در نمونه برحسب معیاری پیشین است. پاره نمونه گیری با احتمال منطبق با حجم رایج ترین شیوه ای است که نمونه هایی به بار می آورد که غالبا نمونه های مناسب خوانده می شوند.
نمونه گیری چند مرحله ای
غالبا نمونه ها به طور متوالی و با استفاده از یک یا چند شیوه نمونه گیری انتخاب می شود. به این نمونه گیری متوالی نمونه گیری چند مرحله ای اطلاق می شود و می توان آن را تعدیل نمونه گیری خوشه ای به شمار آورد.
حجم نمونه
معمولا بعد از تعیین نحوه نمونه گیری مسئله بعدی اندازه نمونه است. برای این مسئله هیچ پاسخ ثابتی وجود ندارد. هنگامی که همه واحدهای نمونه گیری دقیقا همسان اند نمونه ای با حجم یک واحد رضایتبخش است. این حالت غالبا در آزمون مصرف کننده و مهندسی مفروض است. آنجا که فهرست واحدها شامل رویدادهای نادر و معنادار است نمونه باید بزرگ باشد و هنگامی که هر یک از واحدهای نمونه گیری منحصر بفردند باید شامل همه آنها باشد. در عمل این عدم قطعیت چندان هم مخاطره آمیز نیست. در حالی که هر واحد اضافی نمونه هزینه تحلیل را بالا می برد افزایش واحدها به نقطه ای می رسد که از آن به بعد ارتقاء محسوسی در تعمیم پذیری یافته به بار نمی آورد. این همان نقطه ای است که حجم نمونه از حداکثر کارایی برخوردار است. تعیین این نطه موضوع سود و هزینه است که عمدتا به نحوه توزیع ویژگی مورد تعمیم در نمونه بستگی دارد.
ضبط داده ها
ضبط داده ها یکی از مسائل اساسی روش شناسی در علوم اجتماعی انسانی است. این قضیه مورد اذعان علوم طبیعی که واقعیت جز از طریق ابزار سنجش به دست نمی آید در اینجا نیز صدق می کند. نمی توان چیزی را که به طور مناسبی ضبط نشده مورد تحلیل قرار داد و نمی توان انتظار داشت که اطلاعات منبع در قالب رسمی زبان داده ها ارائه شود. هر جا که پدیده های مورد نظر یا نسبت به روش های موجود بی ساخت اند یا نمادین اند از این لحاظ که حامل اطلاعاتی درباره پدیده ها هستند که خارج از نمودهای عینی آنهاست ضرورت ضبط به میان می آید. شکل های نمادین طبیعی آکنده از ساختارهای مبهم و حذف ها و مملو از ابهامات و وابستگی های متنی است که ابزارهای سنجش عینی به ندرت از پس ضبط آنها بر می آیند. ارتباطات نمادین را که به صورت مکتوب، نوار ضبط صوت و نوار ویدئویی اند باید قبل از استفاده برای پردازش داده ها و استنباط عمدتا به صورت زبان رسمی درآورد.
دستور عمل های صریح ضبط داده ها باید حاوی این نکات باشد:
خصوصیات مشاهده گران (کدگذاران، داوران) که برای عمل ضبط داده ها گمارده می شوند.
تعلیم و آماده سازی این مشاهده گران برای ضبط داده ها
در صورت اقتضاء نحو و معناشناسی زبان داده های مورد استفاده باید حاوی مطرح کردن عملیات شناختی مورد استفاده در مقوله بندی پیام ها باشد.
تحقیق در مورد استفاده نمونه گیری در تحقیقات
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 40 صفحه
قسمتی از متن .doc :
نمونه گیری
تحلیل گر اجتماعی در اکثر تحقیقات باید از نوعی طرح نمونه گیری برای انجام تحقیق سود جوید.
ارتباط همواره در تمام عرصه های زندگی حضور داشته است. اما چاپ انبوه، وجود دستگاه ضبط صوت و تصویر، دستگاه فتوکپی و کامپیوترها دسترسی به اطلاعات نمادین را به طور گسترده ای افزایش داده است. به محض آن که تحلیل گر محتوا مسئله ای را مطرح می کند با سیلی از اطلاعات مواجه می شود که این نهادها تولید می کنند. و هنگامی که محقق درصدد تحلیل نوار ضبط مکالمات گروه آزمونی که ترتیب داده بر می آید چه بسا ساعت کار تحلیل محتوای چنین نواری 10 تا 100 برابر زمان نوار طول بکشد. غالبا حتی عملیات پژوهشی مجهز نیز در کل داده های خام موجود غرق می شود.
تحلیل گر محتوا در مواجهه با چنین حجم عظیمی از داده ها باید دو کار انجام دهد. نخست، وی باید از تمام اطلاعاتی که می تواند برای تفکیک مطالب مربوط از مطالب بی ربط به دست اورد سود جوید. ممکن است اطلاعات مقتضی برای استنباط های مورد نظر به طور ناموزونی در رسانه ها، انتشارات، اسناد، زمان ها یا مناطق جغرافیایی مختلف توزیع شده باشد. دوم، چنانچه بعد از بررسی تمام اطلاعات، حجم اطلاعات مربوط کماکان بسیار بزرگ باشد باید با اعمال روش های تصادفی نمونه ای انتخاب کند که برای دربرگرفتن اطلاعات مناسب به اندازه کافی بزرگ و برای تحلیل به اندازه کافی کوچک باشد.
انواع طرح نمونه گیری
عمل نمونه گیری برحسب برنامه نمونه گیری صورت می گیرد. در این برنامه جزئیات مقتضی طرز عمل دستیابی به نمونه ای از واحدها که مجموعا معرف جامعه آماری مورد نظرند مشخص می شود. برای نیل به نمونه ای معرف برنامه نمونه گیری تضمین بخش آن است که در چهارچوب محدودیت های ناشی از شناخت موجود درباره پدیده ها هر واحد از شانس برابری در انتخاب شدن در مجموعه واحدهای نمونه گیری برخوردار است. برنامه نمونه گیری تضمین می کند که هیچ اریبی در شمول واحدها در نمونه وجود ندارد.
نمونه تصادفی
با فرض عدم شناخت پیشین درباره پدیده ها طرح نمونه گیری برای انتخاب نمونه تصادفی ساده تهیه فهرست تمام واحدهای مربوط (شماره های روزنامه، اسناد، سخنرانی ها یا جملات) است که در مورد آنها تعمیم صورت می گیرد.
نمونه های طبقه بندی
نمونه گیری طبقه بندی در جایی است که چند زیر مجموعه متمایز در جامعه آماری مشخص شده است که بدان ها طبقه اطلاق می شود. هر واحد نمونه گیری فقط به یک طبقه تعلق دارد. از هر طبقه به طور جداگانه نمونه گیری تصادفی می شود به گونه ای که نتایج حاصله بازتاب تمایزات مشخص پیشین است که در جمعیت آماری وجود دارد.
نمونه گیری سیستماتیک
نمونه گیری سیستماتیک متضمن انتخاب هر k امین واحد از فهرست جامعه آماری بعد از تعیین تصادفی نقطه شروع است. در تحلیل محتوا نمونه گیری سیستماتیک هنگامی مناسب است که داده ها از انتشارات منظم، توالی تعامل اشخاص، نظم رشته گونه نوشتار، فیلم و موزیک به دست می آید. مسئله اصلی در نمونه گیری سیستماتیک این است که فاصله طول k ثابت است و چنانچه با آهنگ طبیعی مانند تغییرات موسومی و نظم های دورانی دیگر منطبق گردد نمونه ای اریب به بار می آورد. به همین دلیل توصیه می شود از این روش برای انتخاب هر هفتمین شماره روزنامه استفاده نشود اما استفاده از مثلا هر پنجمین شماره اشکالی ندارد.
نمونه گیری خوشه ای
در نمونه گیری خوشه ای از گروههایی از عناصر به منزله واحدهای نمونه گیری استفاده می شود که از حد و مرز و عنوان طبیعی برخوردارند. انتخاب یک خوشه همه عناصر آن را مشمول نمونه می کند و از آنجا که گروهها حاوی تعداد نامشخصی عناصراند احتمال شمول واحدی در نمونه به اندازه گروهها بستگی دارد.
نمونه گیری با احتمال متغیر
نمونه گیری با احتمال متغیر تعیین احتمال شمول هر واحد در نمونه برحسب معیاری پیشین است. پاره نمونه گیری با احتمال منطبق با حجم رایج ترین شیوه ای است که نمونه هایی به بار می آورد که غالبا نمونه های مناسب خوانده می شوند.
نمونه گیری چند مرحله ای
غالبا نمونه ها به طور متوالی و با استفاده از یک یا چند شیوه نمونه گیری انتخاب می شود. به این نمونه گیری متوالی نمونه گیری چند مرحله ای اطلاق می شود و می توان آن را تعدیل نمونه گیری خوشه ای به شمار آورد.
حجم نمونه
معمولا بعد از تعیین نحوه نمونه گیری مسئله بعدی اندازه نمونه است. برای این مسئله هیچ پاسخ ثابتی وجود ندارد. هنگامی که همه واحدهای نمونه گیری دقیقا همسان اند نمونه ای با حجم یک واحد رضایتبخش است. این حالت غالبا در آزمون مصرف کننده و مهندسی مفروض است. آنجا که فهرست واحدها شامل رویدادهای نادر و معنادار است نمونه باید بزرگ باشد و هنگامی که هر یک از واحدهای نمونه گیری منحصر بفردند باید شامل همه آنها باشد. در عمل این عدم قطعیت چندان هم مخاطره آمیز نیست. در حالی که هر واحد اضافی نمونه هزینه تحلیل را بالا می برد افزایش واحدها به نقطه ای می رسد که از آن به بعد ارتقاء محسوسی در تعمیم پذیری یافته به بار نمی آورد. این همان نقطه ای است که حجم نمونه از حداکثر کارایی برخوردار است. تعیین این نطه موضوع سود و هزینه است که عمدتا به نحوه توزیع ویژگی مورد تعمیم در نمونه بستگی دارد.
ضبط داده ها
ضبط داده ها یکی از مسائل اساسی روش شناسی در علوم اجتماعی انسانی است. این قضیه مورد اذعان علوم طبیعی که واقعیت جز از طریق ابزار سنجش به دست نمی آید در اینجا نیز صدق می کند. نمی توان چیزی را که به طور مناسبی ضبط نشده مورد تحلیل قرار داد و نمی توان انتظار داشت که اطلاعات منبع در قالب رسمی زبان داده ها ارائه شود. هر جا که پدیده های مورد نظر یا نسبت به روش های موجود بی ساخت اند یا نمادین اند از این لحاظ که حامل اطلاعاتی درباره پدیده ها هستند که خارج از نمودهای عینی آنهاست ضرورت ضبط به میان می آید. شکل های نمادین طبیعی آکنده از ساختارهای مبهم و حذف ها و مملو از ابهامات و وابستگی های متنی است که ابزارهای سنجش عینی به ندرت از پس ضبط آنها بر می آیند. ارتباطات نمادین را که به صورت مکتوب، نوار ضبط صوت و نوار ویدئویی اند باید قبل از استفاده برای پردازش داده ها و استنباط عمدتا به صورت زبان رسمی درآورد.
دستور عمل های صریح ضبط داده ها باید حاوی این نکات باشد:
خصوصیات مشاهده گران (کدگذاران، داوران) که برای عمل ضبط داده ها گمارده می شوند.
تعلیم و آماده سازی این مشاهده گران برای ضبط داده ها
در صورت اقتضاء نحو و معناشناسی زبان داده های مورد استفاده باید حاوی مطرح کردن عملیات شناختی مورد استفاده در مقوله بندی پیام ها باشد.
تحقیق در مورد نمونه گیری 23 ص
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 36 صفحه
قسمتی از متن .doc :
ج) نمونه گیری جهت پذیرش
1ـ نمونه گیری جهت پذیرش
بحث نمونه گیری جهت پذیرش یکی از مباحث مهم در کنترل کیفیت آماری محسوب می گردد. یکی از کاربردهای معمول و متداول نمونه گیری جهت پذیرش بدین صورت است که تامین کننده أی انباشته أی را برای شرکتی می فرستد. این محصول غالباً یک قطعه و یا مواد اولیه است که در فرآیند تولید این شرکت استفاده می گردد. بعد از دریافت این انباشته معمولاً نمونه أی از آن انتخاب و مشخصة کیفی مورد نظر بازرسی می شود. با توجه به اطلاعات حاصل از این نمونه تصمیمی در مورد رد یا پذیرش انباشته اتخاذ می گردد. در بعضی مواقع به این تصمیم حکم انباشته نیز گفته می شود. انباشته های پذیرفته شده در خط تولید استفاده و انباشته های رد شده یا به تامین کننده باز گردانده می شوند و یا از روشهای دیگر مورد بازرسی قرار می گیرند.
گرچه معمولاً تصور می شود که روشهای نمونه گیری جهت پذیرش فعالیتهایی هستند که در قسمت دریافت کالا کاربرد دارند ولی باید توجه داشت که این روشها در موارد دیگری نیز قابل استفاده می باشند. به عنوان مثال، یک تولید کننده معمولاً محصول خود را در مراحل مختلف تولید، نمونه گیری و بازرسی می کند. انباشته هایی که از این طریق پذیرفته شده اند به مراحل بعدی فرآیند منتقل و انباشته های رد شده دوباره کاری و یا اسقاطی محسوب می شوند.
نمونه گیری سه جنبة مهم دارد:
هدف از نمونه گیری جهت پذیرش ارزیابی انباشته است و نه برآورد کیفیت انباشته. اغلب طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش به منظور برآورد کیفیت انباشته طراحی نشده اند.
طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش روش مستقیمی از کنترل محسوب نمی گردد. از طریق طرحهای نمونه گیری جهت پذیرش انباشته ها پذیرش و یا رد می شوند. حتی اگر کلیة انباشته ها دارای کیفیت یکسان باشند از روش نمونه گیری بعضی انباشته ها پذیرش و بقیة آنها رد می شوند و این در حالی است که انباشته های پذیرفته شده دارای کیفیتی بهتر از انباشته های رد شده نیستند. روشهای کنترل فرآیند روشهایی هستند که به طور سیستماتیک کیفیت را بهبود می بخشند و این دقیقاً چیزی است که روشهای نمونه گیری جهت پذیرش قادر به انجام آن می باشند.
یکی از نکات مهم در مورد استفاده از روشهای نمونه گیری جهت پذیرش عدم توانایی آنها در ایجاد کیفیت در فرآورده از طریق بازرسی است. به عبارت دیگر، این روشها باید به عنوان ابزار ممیزی جهت کسب اطمینان از انطباق خروجی فرآیند با خواسته های موردنظر استفاده گردند.
به طور کلی سه روش برای تصمیم گیری در مورد انباشته وجود دارد: (1) پذیرش بدون بازرسی،(2) بازرسی %100( صد درصد) و با به عبارت دیگر، بازرسی تک تک محصولات انباشته و جدا سازی محصولات معیوب( محصولات معیوب ممکن است برای تامین کننده پس فرستاده شوند، دوباره کاری شوند، با محصولات خوب جایگزین شوند و یا به دور ریخته شوند) و (3)نمونه گیری جهت پذیرش.
روشهای نمونه گیری جهت پذیرش غالباً در موارد ذیل مورد استفاده قرار می گیرند:
1ـ وقتی که آزمایشها مخرب هستند.
2ـ وقتی که هزینة بازرسی %100 خیلی زیاد است.