کارآفرینی شرکت کامپیوتری برنامه نویسی 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 28

مقدمه :

دوران تکوینی تمدن انسان از نظر مورخین به مراحل گوناگون تقسیم شده است که از میان انها چهار عنصر غارنشینی ، کشاورزی ، صنعت و الکترونیک و ارتباطات نقاط عطفی در تاریخ تمدن بشر بوجود آورده اند .

عصرغارنشینی ، تحولات تاریخی انسان را از ابتدای خلقت تا حدود هشت هزار سال قبل از میلاد رادر بر می گرد . در ایندوران تحول چشمگیری در تاریخ بشری رخ نداده وبشر غالباً افراد مصرف کننده ای در جامعه بوده اند تا اینکه در نقطه ای از تاریخ حدود هشت هزار سال قبل از میلاد انقلاب کشاورزی آغاز شد و جای خود را در کره زمین با گسترش روستاها ، ایجاد زمین های زراعتی و شیوه جدید زندگی باز کرد . از سال 1750 میلادی به عبد این موج نیروی متحرک خود را از دست دادو انقلاب صنعتی عنان اختیار رال در دست گرفت و تمدن صنعتی بر برصه گیتی مسلط شد تا اینکه آن نیز به اوج خود رسید ودر دهه قبل از 1955 نقطه عطفی در تاریخ تمدن بشر بوجود آمد . دهه ای که در آن ، کامپیوتر و بسیاری از اختراعات دیگر بوجود آمده و گسترش یافتند و بشریت یا جهش کوانتمی و یا عمیق ترین خیزش اجتماعی و خلاقانه ترین نوسازی که جامعه به خود دیده است مواجه شد .

تاریخچه :

توسعه کامپیوتر برای شمارش و محاسبات ریاضی به هزاران سال قبل بر می گردد . به زمانی در حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح ، به زمانی که چینی ها موفق به ساخت دستگاهی به تام چرتکه شدند . دستگاهی که بقدری از عصر خود فراتر بود که امروزه هم کاربردهایی دارد .

در سال 1642 بلیز پاسکال اولین ماشین حساب مکانیکی خود را اختراع نمود بعضی از اصول اساسی و مکانیزم ماشین او هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد . در سال 1953 شرکت آی بی ام اولین کامپیوتر خود را با حافظه الکترومغناطیسی ساخت وشرکت های سازنده دیگر از قبیل CDC ، NCR ، SRC مشغول ساخت کامپیوتر های بزرگ شدند . و چیزی نگذشت که رقابت در ساخت کامپیوترهای الکترونیکی باعث پیشرفت های عظیمی در این تکنولوژی شد . در سال 1955 با اختراع ترانزسیتور که به انقلاب صنعتی الکترونیک معروف است سرعت عملیات به دهها برابر ماشین های غیر ترانیزستوری می رسید . در سال 1962 ترانزیستورهای کوچک را کوچکتر کردند و با استفاده از مدارهای یکپارچه و عناصر مغناطیسی کامپیوترهائی به بازار عرضه شد که سرعت محاسباتی را چند صد برابر کردند .

تولیدات و مصارف صنعتی :

به طور عمده تولیدات در زمینه علمن کامپیوتر به دو قسمت سخت افزار و نرم افزار تقسیم بندی شده است . در قسمت نرم افزار هم می توان به عناصر برنامه نویس و کاربرها اشاره کرد . در زمینه تولیدات نرم افزار شرکت های معتبری در دنیا مشغول هستند از آن جمله شرکت مایکروسافت . بورند ، آلوب و شرکت هایی در کشور عزیزمان مانند : مینا ، نوین گستر . در قسمت سخت افزار هم شرکت هایی مانند : Philips , TVM , ACER , LG , IBM و ... مشغول به کار هستند .

تحقیق در مورد فهرست نویسی در کتابخانه ها 9 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست نویسی در کتابخانه ها

فهرست کتا بخانه

سا زما ندهی قا نونمند و نظام یا فته مواد و تولیدات به شیوه الفبایی ویا هر شیوه منطقی دیگر که با اطلاعات توصیفی کوتاه " مانند قیمت " اندازه "رنگ و ......... باشد . اصطلاحا فهرست CATALOG نامیده می شود.

فهرست کتابخانه لیست منظمی است از کتابها و سایر مدارک اطلاعاتی کتابخانه است که اطلاعات تو صیفی اعم از نام نویسنده " عنوان ، ویرایش ، ناشر، تاریخ انتشار و مشخصات ظاهری، موضوع ومحل بایگانی مد رک مورد نظر ذ کر میشود. همانطور که تمام کتاب ، بیانگر اطلاعات درون کتاب است ، فهرست کتابخانه نیز منابع موجود در کتابخانه را نشان میدهد.

البته فهرست کتابخانه فاقد اطلاعات تمام منابع موجود در کتابخانه است ، بعنوان مثال ،اطلاعات مقالات نشریات ادواری درفهرست انعکاس نمی یابد. ولی از طریق نمایه ها قابل بازیابی میباشد . اطلاعات نشریات ادواری نیز در فهرست کتابخانه نمیاید . موادی مانند خرده ها ، گزارشات ، تحقیقات و پژوهش ها و پایان نامه ها و سایر اسناد و مدارک معمولا در برگه دان یافت نمیشوند. بلکه بصورت فهرست کتابی ، کتاب شناسیهای مختلف و یا برگه دان جداگانه در دسترس قرار میگیرند.

انواع فهرست کتابخانه:

فهرستهای کتابخانه همگی اطلاعات یکسانی عرضه می کنند . این اطلاعات مربوط به نویسنده ، عنوان ، مشخصات

انتشاراتی ، تعداد صفحات ، ویژگیهای خاص مانند : تصاویر، کتابنامه، موضوعات . تفاوت آنها د ر نمره ی ارائه اطلاعات و شکل فهرست میباشد .

1- فهرست کتابی : BOOK CATA LOG 2 - فهرست برگه ای

فهرست کتابی : BOOK CATA LOG

بعضی از کتابخانه ها فهرست کتابخانه به صورت فهرست چاپی ( کتابی ) است . بار نشر و تو سعه تدریجی مجموعه کتابخانه ها و روز آمد کردن اطلاعات این نوع فهرست ، ابتدا مسیر نبود زیرا وارد کردن اطلاعات منابع جدید در درون فایل الفبای چاپی ناممکن بود . اما امروزه کتابخانه ها با بهره گیری از تجهیزات نوین و نیز با استفاده از امکانات رایانه ای توانسته اند مجددآ اینگونه فهرستها را با ساده ترین شیوه ها تهیه کنند و اطلاعات مجموعه خود را روز آمد نگهدارد . فهرست کتابی هم برای کتابها و هم برای مدارک غیر کتابی به کار می رود .

در فهرستهای کتابی که بوسیله کامپیوتر تکثیر می شوند نه تنها می توان نسخه های فراوان از یک فهرست را تهیه می کند بلکه می توان کتابهای تازه را نیز به ترتیب الفبایی در فهرست قبلی جای دارد .

از مزایای این فهرست این است که به استفاده از این فهرست بساد گی امکان پذ یر است . اطلاعات زیادی را

می توان سریعا مرور کرد ( بعنوان مثال آثار یک نویسنده در یک یا چند صفحه قابل تشخیص است .

معایب این فهرست : روز آمد کردن اطلاعات در این فهرست با مشکلا تی همراه است . جستجو گر برای د ستیابی به تمام اطلاعات نا گریز است جلد های متعد دی را مطالعه کند .

فهرست برگه ای:

فهرستی که اطلاعات کتاب بر روی برگه های 5/12 5/7 به صورت چاپی، تایپی و یا تکثیر شده آمده است . این برگه ها د ر داخل برگردان به صورت الفبایی برگه آرایی می شوند. فهرست برگه: عنوان/ نویسنده/ موضوع.

یک فهرست برگه شامل:

1- نام کامل پد ید آورنده به صورت مغلوب/ تاریخ تولد و وفات نویسنده

2- عنوان اصلی و عنوان فرعی اثر

3- ویرایش

4- نام نویسند گان، همکار، مترجم، تصویر گر،

5- محل انتشار، ناشر، تاریخ نشر

6- مشخصات ظاهری

فهرست برگه ای برای بیشتر متخصصان علوم ، اهمیتی ثانوی دارد و از آن مانند صورت بازیابی ، برای تعیین محل موادی که نمی توان آنها را به آسانی در قفسه ها یافت استفاده می شود : یا به علت که از این مواد اشخاص دیگری استفاده می کنند ، یا رده بندیشان روشن و دقیق نیست و یا به علل دیگر . نیز روشن است که فهرستباید به مقاصد اداری بازبینی شود - بخصوص در ارتباط با سفارش کتاب . آشکار است که فهرست برگه ای برای بازیابی کتابها لازم است . در پشت این واقعیت ، سئوال ساده ای نهفته است و آن این است که جزئیات معرفها در فهرست برگه ای چگونه باید باشد .

اگر هر سندی یک شناسه فهرست برگه ای داشته باشد ، کارآیی سازمان دهی و بازیابی منابع الکترونیک افزایش می یابد . در این صورت ما دو گزینه مؤثر و کارآ خواهیم داشت : سند کامل به اضافه گونة ابر داده ای آن ، که هر دو کاوش پذیر هستند .

فهرست برونداد ریز رایانه ای: COMPUTER OUTPUT MICRO

مقاله. برنامه نویسی توربو پاسکال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

برنامه نویسی توربو پاسکال       Trackback

بخش تعیین نوع یک برنامه پاسکال، اسامی و کاربرد شناسه هایی را که توسط کاربر تعریف شده اند، به کامپایلر اعلام می کند. همچنین در این بخش به کامپایلر اعلام می شود که چه اطلاعاتی در حافظه باید ذخیره شود. در تعیین نوع از کلمه var استفاده می شود.

نوع داده ها

نحوه ی جایگیری یک عدد خاص در حافظه، توسط نوع داده ی آن عدد مشخص می شود. در پاسکال استاندارد، چهار نوع داده ی از پیش تعریف شده وجود دارند که عبارتند از : Real( برای اعداد حقیقی)، integer (برای اعداد صحیح)، Char( برای داده های کارکتری) و Boolean (برای مقادیر True و false) در توربو پاسکال نوع داده ی دیگری به نام String وجود دارد که استاندارد نیست ولی پردازش مجموعه ای از کارکتر ها را( مثلا، نام یک شخص) را آسان تر می کنند. در این بخش نوع داده ها را مطرح کرده و در فصل ۷ به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

یک داده را هم می توان داخل برنامه پاسکال نوشت و هم می توان آن را طوری در نظر گرفت که توسط برنامه دریافت می شود. داده ای که داخل برنامه نوشته می شود، یک لیترال نامیده می شود.

نوع داده integer

در ریاضیات، integer ها اعداد صحیح مثبت یا منفی هستند و عددی که بدون علامت است، مثبت در نظر گرفته می شود. در پاسکال برای نمایش اعداد صحیح از نوع داده ی integer استفاده می شود.چون ظرفیت حافظه محدود است، کلیه اعداد صحیح را نمی توان نمایش داد. توربو پاسکال اعداد بین ۳۲۷۶۸- تا ۳۲۷۶۸ را نشان می دهد. ثوابتی با عنوانMaxint وجود دارد که بزرگترین عدد مثبت را مشخص میکند. در اعداد صحیح نمی توان از ویرگول استفاده کرد. بعضی از اعداد صحیح به شرح زیر هستند:

۳۵- ۶۷- ۵۸۸۸ ۱۰۰۸۹

می توانیم اعداد صحیح را خوانده و نمایش دهیم، عملیات محاسباتی معمولی (نظیر جمع، تفرق، ضرب و تقسیم) روی آنها انجام دهیم و دو عدد صحیح را با یکدیگر مقایسه کنیم.

نوع داده ی Real

یک عدد حقیقی شامل یک بخش صحیح و یک بخش اعشاری است که توسط نقطه اعشار از یکدیگر جدا شده اند. در پاسکال برای نمایش اعداد حقیقی از نوع داده Real استفاده می شود و یک عدد حقیقی باید با عدد شروع شده و به عدد ختم شود. بنابراین در پاسکال اعداد -.۲۵ و ۶۴. را باید به صورت ۰.۲۵- و ۶۴.۰ نوشت.

برای نمایش اعداد خیلی بزرگ و اعداد خیلی کوچک می توانیم از نماد علمی استفاده کنیم. در نمایش اعداد، عدد حقیقی ۱۰۵×۱.۲۳ معادل با عدد ۱۲۳۰۰۰.۰ است که در آن توان ۵ به معنای «انتقال نقطه اعشار به اندازه ۵ رقم به سمت راست» می باشد. در پاسکال نمایش علمی اعداد به صورت ۱.۲۳E+۵ یا ۱۲۳E۵ خواهد بود. اگر توان دارای علامت منفی باشد، نقطه اعشار به سمت چپ منتقل می شود.(به عنوان مثال عدد ۰.۳۴E-۴ معادل با ۰.۰۰۰۰۳۴خواهد بود). در جدول زیر تعدادی عدد حقیقی معتبر و نامعتبر را ملاحظه می کنید. در آخرین خط ملاحظه می شود که در نمایش علمی پاسکال می توانیم یک عدد حقیقی را بدون نقطه اعشار نشان دهیم. می توانیم اعداد حقیقی را دریافت کرده و آنها را چاپ کنیم، روی آنها اعمال محاسباتی معمولی انجام دهیم و آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم.

اعداد حقیقی نامعتبر

اعداد حقیقی معتبر

۱۵۰(نقطه اعشاری وجود ندارد)

.۱۲۵۴ (قبل از نقطه اعشاری عدد وجود ندارد)

۱۵۲. (بعد از نقطه اعشاری عدد وجود ندارد)

-۱۵E-۰.۳ (جزء ۰.۳ نامعتبر است)

-۱۵E-.۳ (جزء .۳ نامعتبر است)

۳.۱۴۱۵۹

۰.۰۰۵

۱۲۳۴۵.۰

۱۵.۰E-۰۴

۲.۳۴۵E۲

۱.۱۵E-۷

۱۲E+۵

نوع داده char

نوع داده ی char برای یک داده کارکتری بکار می رود. این داده می تواند، یک حرف، یک عدد یا یک علامت خاص باشد. هر داده کارکتری میان یک جفت نقل قول (”) قرار می گیرد، در زیر نمونه هایی از داده های کارکتری را در زیر مشاهده می کنید.

‘a’ ‘z’ ‘۲′ ‘*’ ”’ ‘ ‘

در نمونه های فوق کارکتر یکی مانده به آخر کارکتر نقل قول است، آخرین کارکتر ، کارکتر فضای خالی است، که آن را با فشردن کلید فاصله خالی در بین یک جفت نقل قول می توان ایجاد کرد.

گرچه در برنامه داده نوع char را باید با علائم نقل قول مشخص کرد ولی داده ای که از بیرون دریافت می شود را نباید درون علائم نقل قول گذاشت. به عنوان مثال، هنگام وارد کردن حرفZ به یک برنامه بجای وارد کردن رشته’Z'، کلید Z را فشار دهید. روی داده های نوع char نمی توان اعمال ریاضی انجام داد.به این معنا که در پاسکال عبارت ‘۲′+’۳′ است. با این حال می توانیم کارکترها را با یکدیگرمقایسه کرده و آنها را دریافت و چاپ کنیم.

نوع داده ی Boolean

بر خلاف سایر انواع داده ها، نوع داده ی Boolean(نوع داده بولن بعد از مرگ جوج بول که مخترع جبر دو مقداری است، به این نام انتخاب شد).فقط دو مقدار true و false را می تواند داشته باشد. برای نمایش مقادیر شرطی، از این نوع داده می توانیم استفاده کنیم، به طوری که برنامه با توجه به این مقادیر می تواند تصمیم گیری کند. یک داده منطقی را می توان چاپ کرد ولی نمی توان به عنوان ورودی آن را دریافت کرد.

نوع داده ی string

کلیه ی نوع داده های Real، integer، Char و Boolean استاندارد هستند. توربو پاسکال از نوع داده ی پنجمی با عنوان string (یکی از کلمات کلیدی توربو پاسکال) نیز حمایت می کند، که شامل کارکترهایی است که میان یک جفت علامت نقل قول قرار گرفته اند. در خط زیر نمونه هایی از این نوع داده را می بینید:

‘asdfg’ ‘۱۲۳۴۵′ ‘true’

توجه داشته باشید که رشته ی ‘۱۲۳۴۵′ همانند عدد ۱۲۳۴۵ در حافظه ذخیره نمی شود، همچنین عملگرهای محاسباتی را نمی توان با این رشته به کار برد.(فقط در حالت اتصال رشته ها به هم و فقط جمع). رشته ‘true’ نیز، به شکلی متفاوت از ارزش منطقی True ذخیره می شود. در توربو پاسکال می توان، رشته ها را دریافت کرد، در حافظه ذخیره کرد، با یکدیگر مقایسه نمود و آنها را نمایش داد.یک داده ی رشته ای حدکثر ۲۵۵ کارکتر می تواند داشته باشد. هنگام وارد کردن یک داده رشته ای برای یک برنامه، درست مانند داده ی نوع Char، علامت های نقل قول آن را حذف کنید. گرچه در پاسکال استاندارد مجاز به استفاده از داده های رشته ای نیستید، اما در خود برنامه می توانید از آنها استفاده کنید. رشته ها معمولا در دستورالعمل هایی که برای نمایش اطلاعات بکار می روند، مورداستفاده قرار می گیرند.

هدف از کاربرد انواع داده ها

استفاده از انواع داده ها کامپایلر را قادر می سازد که عملکرد متناسب با هر یک از سلول های حافظه ی یک برنامه را تشخیص دهد. اگر سعی کنید، به شکلی نادرست، با داده ای در حافظه کار کنید.(مثلا در سلولی از حافظه که دارای نوع داده ی Integer است بخواهید یک رشته را ذخیره کنید)در این حالت نیز با یک پیغام خطا مواجه خواهید شد.پوشش چنین خطاهایی، کامپیوتر را از اجرای دستوراتی که نادرست هستند، مصون می دارد. در قسمت بعد، نحوه ی اعلام انواع نوع داده هر یک از سلول های حافظه به کامپایلر، بیان می شود.

تعیین نوع

از طریق تعیین نوع ثابت ها و متغییر ها، اسامی و نوع اطلاعاتی را که در سلول هایی از حافظه توسط یک برنامه خاص اشغال شده است، به کامپایلر اعلام می کنیم.

تعیین نوع ثوابت

تعیین نوع ثابت

Const

metersToYards = ۱.۱۹۶;

مشخص می کند که شناسه ی metersToYards نام سلولی ازحافظه است که همواره عدد حقیقی ۱.۱۹۶ در آن جای دارد.شناسه metersToYards یک ثابت نامیده می شود. پاسکال نوع داده metersToYards را (که Real است) از روی مقدار آن برمی گزیند. ثوابت فقط در مواردی مورد استفاده قرار می گیرند، که قرار باشد داده ها هیچ وقت تغییر نکنند.(به عنوان مثال، یک یارد مربع همواره برابر با ۱.۱۹۶ متر مربع است). نمی توان دستوری نوشت که محتوای یک ثابت را تغییر دهد.

مثال:۱-۲

در دستورات زیر چهار ثابت، از چهار نوع متفاوت تعیین نوع می شوند. محتوای ثابت دوم، یعنی MySmallInteger، از ثابت اول یعنی MyLargInteger گرفته می شود. سومین ثابت یعنی star، یک داده ی نوع char را در خود دارد و چهارمین ثابت، یعنی FirstMonth دارای یک داده ی نوع string می باشد.

Const

MyLargInteger = ۹۹۹۹;

MySmallInteger = - MyLargInteger;

Star = ‘*’;

FirstMonth = ‘January’;

نمایش نحوی

تعیین نوع ثابت

شکل استفاده: const constant = value;

مثال: const MyPi = ۳.۱۴۱۵۹;

شرح: value متناظر با شناسه ی constant است و هیچ گاه تغییر نخواهد کرد. Value می تواند هم یک مقدار باشد و هم می تواند توسط ثابت دیگری که قبلا مقدار دهی شده، تعریف شود. در جلوی کلمه const می توان بیش از یک ثابت را تعیین نوع کرد، به این صورت که بعد از نام هر ثابت، یک نقطه ویرگول قرار می گیرد.

تعیین نوع متغییرها

سلول های از حافظه که برای ذخیره داده های ورودی برنامه و خروجی های آن بکار می روند، متغییر نامیده می شوند، زیرا مقادیری که در آنها ذخیره شده است، هنگام اجرای برنامه قابل تغییر است. در دستورات زیر نام دو متغییر(Sqmeters و SqYards) برای ذخیره اعداد حقیقی ارائه می شود.

Var Sqmeters , SqYards :Real;

توجه داشته باشید که در پاسکال، از توضیحات که برای عملکرد متغییر ارائه می شوند و درون یک جفت آکولاد قرار دارند، چشم پوشی می شود. در تعیین نوع یک

تحقیق: برنامه نویسی توربو پاسکال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

برنامه نویسی توربو پاسکال       Trackback

بخش تعیین نوع یک برنامه پاسکال، اسامی و کاربرد شناسه هایی را که توسط کاربر تعریف شده اند، به کامپایلر اعلام می کند. همچنین در این بخش به کامپایلر اعلام می شود که چه اطلاعاتی در حافظه باید ذخیره شود. در تعیین نوع از کلمه var استفاده می شود.

نوع داده ها

نحوه ی جایگیری یک عدد خاص در حافظه، توسط نوع داده ی آن عدد مشخص می شود. در پاسکال استاندارد، چهار نوع داده ی از پیش تعریف شده وجود دارند که عبارتند از : Real( برای اعداد حقیقی)، integer (برای اعداد صحیح)، Char( برای داده های کارکتری) و Boolean (برای مقادیر True و false) در توربو پاسکال نوع داده ی دیگری به نام String وجود دارد که استاندارد نیست ولی پردازش مجموعه ای از کارکتر ها را( مثلا، نام یک شخص) را آسان تر می کنند. در این بخش نوع داده ها را مطرح کرده و در فصل ۷ به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

یک داده را هم می توان داخل برنامه پاسکال نوشت و هم می توان آن را طوری در نظر گرفت که توسط برنامه دریافت می شود. داده ای که داخل برنامه نوشته می شود، یک لیترال نامیده می شود.

نوع داده integer

در ریاضیات، integer ها اعداد صحیح مثبت یا منفی هستند و عددی که بدون علامت است، مثبت در نظر گرفته می شود. در پاسکال برای نمایش اعداد صحیح از نوع داده ی integer استفاده می شود.چون ظرفیت حافظه محدود است، کلیه اعداد صحیح را نمی توان نمایش داد. توربو پاسکال اعداد بین ۳۲۷۶۸- تا ۳۲۷۶۸ را نشان می دهد. ثوابتی با عنوانMaxint وجود دارد که بزرگترین عدد مثبت را مشخص میکند. در اعداد صحیح نمی توان از ویرگول استفاده کرد. بعضی از اعداد صحیح به شرح زیر هستند:

۳۵- ۶۷- ۵۸۸۸ ۱۰۰۸۹

می توانیم اعداد صحیح را خوانده و نمایش دهیم، عملیات محاسباتی معمولی (نظیر جمع، تفرق، ضرب و تقسیم) روی آنها انجام دهیم و دو عدد صحیح را با یکدیگر مقایسه کنیم.

نوع داده ی Real

یک عدد حقیقی شامل یک بخش صحیح و یک بخش اعشاری است که توسط نقطه اعشار از یکدیگر جدا شده اند. در پاسکال برای نمایش اعداد حقیقی از نوع داده Real استفاده می شود و یک عدد حقیقی باید با عدد شروع شده و به عدد ختم شود. بنابراین در پاسکال اعداد -.۲۵ و ۶۴. را باید به صورت ۰.۲۵- و ۶۴.۰ نوشت.

برای نمایش اعداد خیلی بزرگ و اعداد خیلی کوچک می توانیم از نماد علمی استفاده کنیم. در نمایش اعداد، عدد حقیقی ۱۰۵×۱.۲۳ معادل با عدد ۱۲۳۰۰۰.۰ است که در آن توان ۵ به معنای «انتقال نقطه اعشار به اندازه ۵ رقم به سمت راست» می باشد. در پاسکال نمایش علمی اعداد به صورت ۱.۲۳E+۵ یا ۱۲۳E۵ خواهد بود. اگر توان دارای علامت منفی باشد، نقطه اعشار به سمت چپ منتقل می شود.(به عنوان مثال عدد ۰.۳۴E-۴ معادل با ۰.۰۰۰۰۳۴خواهد بود). در جدول زیر تعدادی عدد حقیقی معتبر و نامعتبر را ملاحظه می کنید. در آخرین خط ملاحظه می شود که در نمایش علمی پاسکال می توانیم یک عدد حقیقی را بدون نقطه اعشار نشان دهیم. می توانیم اعداد حقیقی را دریافت کرده و آنها را چاپ کنیم، روی آنها اعمال محاسباتی معمولی انجام دهیم و آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم.

اعداد حقیقی نامعتبر

اعداد حقیقی معتبر

۱۵۰(نقطه اعشاری وجود ندارد)

.۱۲۵۴ (قبل از نقطه اعشاری عدد وجود ندارد)

۱۵۲. (بعد از نقطه اعشاری عدد وجود ندارد)

-۱۵E-۰.۳ (جزء ۰.۳ نامعتبر است)

-۱۵E-.۳ (جزء .۳ نامعتبر است)

۳.۱۴۱۵۹

۰.۰۰۵

۱۲۳۴۵.۰

۱۵.۰E-۰۴

۲.۳۴۵E۲

۱.۱۵E-۷

۱۲E+۵

نوع داده char

نوع داده ی char برای یک داده کارکتری بکار می رود. این داده می تواند، یک حرف، یک عدد یا یک علامت خاص باشد. هر داده کارکتری میان یک جفت نقل قول (”) قرار می گیرد، در زیر نمونه هایی از داده های کارکتری را در زیر مشاهده می کنید.

‘a’ ‘z’ ‘۲′ ‘*’ ”’ ‘ ‘

در نمونه های فوق کارکتر یکی مانده به آخر کارکتر نقل قول است، آخرین کارکتر ، کارکتر فضای خالی است، که آن را با فشردن کلید فاصله خالی در بین یک جفت نقل قول می توان ایجاد کرد.

گرچه در برنامه داده نوع char را باید با علائم نقل قول مشخص کرد ولی داده ای که از بیرون دریافت می شود را نباید درون علائم نقل قول گذاشت. به عنوان مثال، هنگام وارد کردن حرفZ به یک برنامه بجای وارد کردن رشته’Z'، کلید Z را فشار دهید. روی داده های نوع char نمی توان اعمال ریاضی انجام داد.به این معنا که در پاسکال عبارت ‘۲′+’۳′ است. با این حال می توانیم کارکترها را با یکدیگرمقایسه کرده و آنها را دریافت و چاپ کنیم.

نوع داده ی Boolean

بر خلاف سایر انواع داده ها، نوع داده ی Boolean(نوع داده بولن بعد از مرگ جوج بول که مخترع جبر دو مقداری است، به این نام انتخاب شد).فقط دو مقدار true و false را می تواند داشته باشد. برای نمایش مقادیر شرطی، از این نوع داده می توانیم استفاده کنیم، به طوری که برنامه با توجه به این مقادیر می تواند تصمیم گیری کند. یک داده منطقی را می توان چاپ کرد ولی نمی توان به عنوان ورودی آن را دریافت کرد.

نوع داده ی string

کلیه ی نوع داده های Real، integer، Char و Boolean استاندارد هستند. توربو پاسکال از نوع داده ی پنجمی با عنوان string (یکی از کلمات کلیدی توربو پاسکال) نیز حمایت می کند، که شامل کارکترهایی است که میان یک جفت علامت نقل قول قرار گرفته اند. در خط زیر نمونه هایی از این نوع داده را می بینید:

‘asdfg’ ‘۱۲۳۴۵′ ‘true’

توجه داشته باشید که رشته ی ‘۱۲۳۴۵′ همانند عدد ۱۲۳۴۵ در حافظه ذخیره نمی شود، همچنین عملگرهای محاسباتی را نمی توان با این رشته به کار برد.(فقط در حالت اتصال رشته ها به هم و فقط جمع). رشته ‘true’ نیز، به شکلی متفاوت از ارزش منطقی True ذخیره می شود. در توربو پاسکال می توان، رشته ها را دریافت کرد، در حافظه ذخیره کرد، با یکدیگر مقایسه نمود و آنها را نمایش داد.یک داده ی رشته ای حدکثر ۲۵۵ کارکتر می تواند داشته باشد. هنگام وارد کردن یک داده رشته ای برای یک برنامه، درست مانند داده ی نوع Char، علامت های نقل قول آن را حذف کنید. گرچه در پاسکال استاندارد مجاز به استفاده از داده های رشته ای نیستید، اما در خود برنامه می توانید از آنها استفاده کنید. رشته ها معمولا در دستورالعمل هایی که برای نمایش اطلاعات بکار می روند، مورداستفاده قرار می گیرند.

هدف از کاربرد انواع داده ها

استفاده از انواع داده ها کامپایلر را قادر می سازد که عملکرد متناسب با هر یک از سلول های حافظه ی یک برنامه را تشخیص دهد. اگر سعی کنید، به شکلی نادرست، با داده ای در حافظه کار کنید.(مثلا در سلولی از حافظه که دارای نوع داده ی Integer است بخواهید یک رشته را ذخیره کنید)در این حالت نیز با یک پیغام خطا مواجه خواهید شد.پوشش چنین خطاهایی، کامپیوتر را از اجرای دستوراتی که نادرست هستند، مصون می دارد. در قسمت بعد، نحوه ی اعلام انواع نوع داده هر یک از سلول های حافظه به کامپایلر، بیان می شود.

تعیین نوع

از طریق تعیین نوع ثابت ها و متغییر ها، اسامی و نوع اطلاعاتی را که در سلول هایی از حافظه توسط یک برنامه خاص اشغال شده است، به کامپایلر اعلام می کنیم.

تعیین نوع ثوابت

تعیین نوع ثابت

Const

metersToYards = ۱.۱۹۶;

مشخص می کند که شناسه ی metersToYards نام سلولی ازحافظه است که همواره عدد حقیقی ۱.۱۹۶ در آن جای دارد.شناسه metersToYards یک ثابت نامیده می شود. پاسکال نوع داده metersToYards را (که Real است) از روی مقدار آن برمی گزیند. ثوابت فقط در مواردی مورد استفاده قرار می گیرند، که قرار باشد داده ها هیچ وقت تغییر نکنند.(به عنوان مثال، یک یارد مربع همواره برابر با ۱.۱۹۶ متر مربع است). نمی توان دستوری نوشت که محتوای یک ثابت را تغییر دهد.

مثال:۱-۲

در دستورات زیر چهار ثابت، از چهار نوع متفاوت تعیین نوع می شوند. محتوای ثابت دوم، یعنی MySmallInteger، از ثابت اول یعنی MyLargInteger گرفته می شود. سومین ثابت یعنی star، یک داده ی نوع char را در خود دارد و چهارمین ثابت، یعنی FirstMonth دارای یک داده ی نوع string می باشد.

Const

MyLargInteger = ۹۹۹۹;

MySmallInteger = - MyLargInteger;

Star = ‘*’;

FirstMonth = ‘January’;

نمایش نحوی

تعیین نوع ثابت

شکل استفاده: const constant = value;

مثال: const MyPi = ۳.۱۴۱۵۹;

شرح: value متناظر با شناسه ی constant است و هیچ گاه تغییر نخواهد کرد. Value می تواند هم یک مقدار باشد و هم می تواند توسط ثابت دیگری که قبلا مقدار دهی شده، تعریف شود. در جلوی کلمه const می توان بیش از یک ثابت را تعیین نوع کرد، به این صورت که بعد از نام هر ثابت، یک نقطه ویرگول قرار می گیرد.

تعیین نوع متغییرها

سلول های از حافظه که برای ذخیره داده های ورودی برنامه و خروجی های آن بکار می روند، متغییر نامیده می شوند، زیرا مقادیری که در آنها ذخیره شده است، هنگام اجرای برنامه قابل تغییر است. در دستورات زیر نام دو متغییر(Sqmeters و SqYards) برای ذخیره اعداد حقیقی ارائه می شود.

Var Sqmeters , SqYards :Real;

توجه داشته باشید که در پاسکال، از توضیحات که برای عملکرد متغییر ارائه می شوند و درون یک جفت آکولاد قرار دارند، چشم پوشی می شود. در تعیین نوع یک

مقاله درباره زبان برنامه نویسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

زبان برنامه نویسی

زبان برنامه نویسی یا زبان کامپیوتری یک تکنیک ارتباطی استاندارد برای بیان دستورالعمل ها به یک رایانه است. در زبان برنامه نویسی از مجموعه ای از قواعد نحوی و معنایی برای تعریف یک برنامه کامپیوتری استفاده می شود. یک زبان به برنامه نویس اجازه می دهد که دقیقا مشخص کند که رایانه روی چه داده ی عمل کند، این داده چگونه ذخیره یا منتقل شود، و دقیقا تحت شرایط مختلف کدام الگوریتم روی آن اعمال شود.

جنبه های یک زبان برنامه نویسی

هر زبان برنامه نویسی را می توان به عنوان یک مجموعه از مشخصات در باره ی نحو، کلمات و معانی دانست.

این مشخصات معمولا شامل موارد زیر می شوند:

*انواع داده و ساختمان های داده

*دستورالعمل ها و کنترل جریان

*مکانیزم های ارجاع و استفاده ی مجدد

*فلسفه ی طراحی

اغلب زبان هایی که کاربرد گسترده دارند و یا زبان هایی که برای یک دوره ی قابل توجه پر کاربرد بوده اند، دارای قالب های استانداردی برای تعریف، تعمیم و تکمیل برنامه ها می باشند.

انواع داده و ساختمان های داده

در یک رایانه رقمی مدرن، تمامی داده ها بصورت صفر و یک سیستم عددی باینری ذخیره می شوند. عموما داده بیانگر اطلاعاتی از دنیای واقعی همچون نام ها، حساب های بانکی و ... می باشد. بنابراین زبان های برنامه نویسی داده های سطح پایین باینری را به این مفاهیم سطح بالا سازماندهی می کنند.

سیستم ویژه ای که چگونگی سازماندهی داده ها در برنامه را مشخص می کند، نوع داده ی یک زبان برنامه نویسی نامیده می شود. طراحی و مطالعه ی سیستم های نوع را تئوری نوع می نامیم. زبان ها را می توان به دو دسته ی نوع دار ایستا و نوع دار پویا طبقه بندی کرد. در زبان های نوع دار ایستا برای تعریف هر متغیر یا زیر برنامه، نوع آن نیز مشخص می شود. بر خلاف آن در زبانهای نوع دار پویا نیازی به تعریف دقیق نوع متغیر ها یا زیر برنامه ها نیست و خود زبان نوع آن ها را استنتاج می کند. گاه به این گونه زبان ها نوع دار مخفی گفته می شود.

در زبان های نوع دار ایستا، انواع از پیش تعیین شده ای برای اجزای داده ها (همچون اعداد در یک بازه ی خاص، رشته ها یا حروف و ...) وجود دارد و متغیر ها (مقادیری که از دید برنامه نام دارند) می توانند فقط یک نوع ثابت را داشته باشند و عملیات خاصی را بپذیرند. مثلا اعداد نمی توانند به نام تبدیل شوند و برعکس. اغلب زبانهای اصلی نوع دار ایستا همچون C و C++ و Java به تعریف واضح تمامی انواع نیاز دارند. و بیان می شود که این کار فهم برنامه را سریع می کند.

زبان های شیءگرا به برنامه نویسان امکان تعریف انواع داده ای شیء که متغیرها و توابع ذاتی خود را دارند می دهند (که به ترتیب ویژگیها و روش ها نامیده می شوند).

یک برنامه ی شامل اشیاء به آنها اجازه ی عمل مستقل را می دهد اما زیر برنامه ها را تحت تأثیر قرار می دهد: این اثر متقابل می تواند در زبان کد کردن طراحی می شود تا اشیاء با اثر متقابل را شبیه سازی کند. این کار یک عمل مفید و شهودی است. زبان هایی مثل python و Ruby به عنوان زبان های شی گرا گسترش یافته اند. آنها نسبتاً برای یادگیری و استفاده آسان هستند و در محدوده های برنامه نویسی حرفه ای و غیر حرفه ای عمومیت پیدا کرده اند. تفکر عامه چنین است که شی گرایی، زبان ها را شهودی می کندو دسترسی عمومی و قدرت کاربردهای کامپوتری مشتری پسند را افزایش می دهد.

جدای از اینکه کی و چگونه تطابق بین انواع و عبارات تعیین شده است، یک سؤال اساسی وجود دارد که که زبان چه انواعی را تعریف می کند و چه انواعی را به عنوان مقادیر عبارات (ارزش های بیان شده) و به عنوان مقادیر نام دار (ارزش های دلالت شده) اجازه می دهد. زبان های سطح پایین مثل C به برنامه اجازه ی نام دهی به مکان های حافظه و ثابت های زمان کامپایل را می دهد در حالی که به عبارت امکان باز گرداندن مقادیر که در ثبات ماشین قرار گرفته اند را می دهد؛ ANSIC این قابلیت را با اجازه به عبارات به منظور باز گرداندن مقادیر struct ، توسعه داده است. (پیوند رکورد را ببینید). زبان های تابعی اغلب نام هارا به منظور دلالت مستقیم بر مقادیر محاسبه شده ی زمان اجرا، به جای مکان های حافظه ی نام دار که مقادیر در آن ذخیره می شوند، محدود می کنند و در بعضی از موارد به مقادیر دارای نام امکان تغییر نمی دهند. زبان هایی که از جمع آوری زباله استفاده می کننددر امکان دادن به ساختارهای داده ای مختلط دلخواه به عنوان مقادیر بیان شده آزادند. در پایان، در بعضی زبان ها، رویه ها تنها به عنوان مقادیر استدلال شده اجازه ی استفاده دارند (نمی توانند با عبارات باز گردانده شوندیا به نام های جدید محدود شوند)؛ در دیگر زبان ها رویه ها می توانند به عنوان پارامتر به رویتن ها منتقل شوند اما نمی توانند محدود به نام های جدید گردند؛ در بعضی دیگر آنها در استفاده مانند مقدار بیان شده محدودیتی ندارند اما در زمان اجرا نمونه های جدیدی نمی تواند ایجاد شود؛ و در انواع دیگری، رویه ها مقادیر کلاس اول هستند که می توانند در زمان اجرا ایجاد شوند.

دستور العمل و جریان کنترل

وقتی داده در حال مشخص شدن است، ماشین باید دستور بگیرد که چگونه عملیات را روی آن انجام دهد. عبارات اولیه با استفاده ار کلمات کلیدی، ساختارهای دستوری تعریف شده مشخص می گردند. هر