تحقیق در مورد کربن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه

عنصر کربن بطور طبیعی در تمام دنیا بصورت گسترده ا ی در اشکال مختلف کریستالی، منظم شده و بی شکل توزیع و پراکنده شده است. کربن و گرافیت در اشکال مختلف ساخته شده شان رتج مختلفی از خواص حرارتی، الکتریکی و شیمیایی را نشان می دهند که این خواص با انتخاب مواد اولیه و عملیات حرارتی که در حین ساخت بروی آن انجام می گیرد بستگی داشته و کنترل می گردد.

مواد پایه کربنی بعلت پیوند های شیمیایی مختلف اتم های کربن ساختارهای کریستالی مختلف از خود نشان داده و از خواص مختلفی از جمله سختی عالی، بند گپ عریض، هدایت حرارتی بالا و غیره برخوردارند. در مقایسه با موادی با خواص مشابه مواد کربنی در بسیاری از موارد فوق العاده هستند.

محصولات کربنی کاربردهای بسیاری در صنایع مختلف از مصارف عمومی مردم گرفته تا صنعت هوافضا دارند. محصولات کربنی بعنوان کالا های تمام شده نظیر دستک های گلف، فیلترهای کربن اکتیو و اجزا ترکیبات لا ستیکی در دسترس هستند. محصولات کربنی دیگر مثل آند های کربنی بعنوان اجزای موثر در تولید محصولات تمام شده ای نظیر آلومینیوم و فولاد مصرف می شوند.

عنصر کربن در مقیاس جهانی از یک فرآیند به فرایندی دیکر در مسیر کاربردهای نهایی دا’یما در حال تغییر وتبدیل می باشد.

اساسا هر ماده آلی قابل تبدیل شدن به کربن تحت فرایندی حرارتی است. فرآیند کربنیزاسیون از حرارت برای تبدیل ماده اولیه به پلیمرکربنی استفاده می کند. بعضی از مواد ادلیه کربنی در این فرایند تبدیل به ساختار گرافیتی سه بعدی یا ساختار نزدیک به گرافیت می یابند. اختلافی که در خواص محصول کربنی نهایی وجود دارد بستگی به مواد خام اولیه کربنی و وسعت فرآیند های شیمیایی و فیزیکی مورد نیاز جهت منظم شدن و اینکه استحاله حرارتی انجام گرفته از حالت بخار به مایع و فاز جامد دارد. تولیدات کربنی را با توجه به وسعت فرایند های انجام شده بروی مواد به سه گروه تقسیم می کنند: مواد خام، مواد اولیه کربنی و کالای تمام شده کربنی. قیر زغال سنگ و کک نفتی دو ماده ادلیه پایه و اساسی برای صنعت محصولات کربنی بشمار می روند. این مواد محصولات جانبی پالایشگاههای نفت خام و زغال سنگ و بقیه انواع عملیات فراوری نفت خام و زغال سنگ بشمار می رود که از نقطه نظر سیاست کاربرد مواد ضایعات نکته مثبتی می باشد  .

کربن

بورون - کربن - نیتروژن

CSi   

جدول کامل

عمومی

نام, علامت اختصاری, شماره

کربن, C, 6

گروه شیمیایی

نافلزها

گروه, تناوب, بلوک

14 (IVA), 2 , p

جرم حجمی, سختی

2267 kg/m3,0.5 (گرافیت)10.0 (الماس)

رنگ

black (graphite)بی‌رنگ (الماس)تصویر:C,6-thumb.jpg

خواص اتمی

وزن اتمی

12.0107 amu

شعاع اتمی (calc.)

70 (67)pm

شعاع کووالانسی

77 pm

شعاع وندروالس

170 pm

ساختار الکترونی

[He]2s22p2

-e به ازای هر سطح انرژی

2, 5

درجه اکسایش (اکسید)

4, 2 (mildly acidic)

ساختار کریستالی

Hexagonal

خواص فیزیکی

حالت ماده

solid (nonmagnetic)

نقطه ذوب

3773 K (6332 °F)

نقطه جوش

k5100 (8721) °F

حجم مولی

5.29 ×10-6 m3/mol

گرمای تبخیر

355.8 kJ/mol (sublimes)

گرمای همجوشی

N/A (sublimes)

فشار بخار

0 Pa

سرعت صوت

18350 m/s

تحقیق در مورد کاهش منو اکسید کربن 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

هدف‌ کاهش‌ مونوکسید کربن‌، اکسید نیتروژن‌ و هیدروکربن‌های‌ نسوخته‌

کاربرد سنسور اکسیژن‌ در موتور انژکتوری‌

از این‌ سنسور در کنترل‌ و پایین‌ نگه‌ داشتن‌ میزان‌ مونوکسید کربن‌، اکسید نیتروژن‌ و هیدروکربن‌های‌ نسوخته‌ می‌توان‌ استفاده‌ کرد

سنسور اکسیژن‌ (که‌ با نامهای‌ دیگر مانند سنسور O2 ، لامبدا سنسور و یا سنسور EGO معرفی‌ می‌شود) یکی‌ از مهمترین‌ سنسورها در موتور انژکتوری‌ است‌. شکل‌ آن‌ شبیه‌ یک‌ شمع‌ است‌ و در منیفولد اگزوز بین‌ توربو و مبدل‌ کاتالیست‌ قرار می‌گیرد. (مط‌ابق‌ شکل‌ 1).

هنگامی‌که‌ در دمای‌ عملکرد قرار می‌گیرد، مثل‌ یک‌ باتری‌ کوچک‌ عمل‌ می‌کند که‌ ولتاژ تولیدی‌ آن‌ ناشی‌ از اختلاف‌ غلظ‌ت‌ اکسیژن‌ موجود در اگزوز و اکسیژن‌ موجود در محیط‌ اط‌راف‌ است‌. با این‌ روش‌ آن‌ مقدار از اکسیژن‌ بخار شده‌ موجود در خروجی‌ را اندازه‌گیری‌ کرده‌ و به‌ ECM اجازه‌ می‌دهد تا احتراق‌ را متناسب‌ با گریدهای‌ مختلف‌ سوخت‌ مصرفی‌، تغییرات‌ ارتفاعی‌ (ناشی‌ از حرکت‌ خودرو در مسیر خود)، میزان‌ مصرف‌ سوخت‌ و... کنترل‌ کند. همچنین‌ از این‌ سنسور می‌توان‌ در کنترل‌ و پایین‌ نگه‌ داشتن‌ میزان‌ مونوکسید کربن‌، اکسید نیتروژن‌ و هیدروکربنهای‌ نسوخته‌ استفاده‌ کرد.

شکل‌ 1

معرفی‌ سنسور اکسیژن‌

سنسور اکسیژن‌ شامل‌ بدنه‌ سرامیکی‌ با سره‌ پلاتینیوم‌ است‌. سره‌ سنسور توسط‌ غلاف‌ فلزی‌ محافظ‌ت‌ شده‌ است‌. محدوده‌ خارجی‌ این‌ سرامیک‌ پوشش‌ داده‌ شده‌ در معرض‌ اکسیژن‌ موجود در اگزوز قرار دارد. قسمت‌ داخلی‌ آن‌ به‌ اکسیژن‌ موجود در اتمسفر مرتبط‌ است‌(شکل‌ شماره‌ 2). اختلاف‌ بین‌ این‌ دو نقط‌ه‌ باعث‌ تولید ولتاژ در سنسور می‌شود.

قبل‌ از این‌که‌ سنسور عمل‌ کند باید در حدود 300 درجه‌ سلسیوس‌ گرم‌ شود (در حدود 600 درجه‌ فارنهایت‌) و بهترین‌ عملکرد را در حدود دمای‌ 1400 درجه‌ فارنهایت‌ دارا است‌. لذا محل‌ قرارگیری‌ آن‌ را اگزوز در نظ‌ر گرفته‌اند. تا قبل‌ از این‌که‌ دمای‌ سنسور به‌ دمای‌ نامی‌ عملکرد برسد، واحد کنترل‌ الکترونیکی‌ خودرو به‌ صورت‌ Open Loop عمل‌ کرده‌ بط‌وری‌که‌ ECU بدون‌ این‌که‌ فیدبکی‌ داشته‌ باشد، فقط‌ اط‌لاعات‌ را از سنسور اکسیژن‌ گرفته‌ و مقادیر قابل‌ کنترل‌ را برای‌ تنظ‌یم‌ نسبت‌ هوا به‌ سوخت‌ اصلاح‌ می‌کند. در هنگام‌ شروع‌ که‌ موتور سرد است‌، میزان‌ نسبت‌ هوا به‌ سوخت‌ کمی‌ در حالت‌ غلیظ‌ کار می‌کند.

از آنجایی‌که‌ سنسور اکسیژن‌ برای‌ انجام‌ عملکرد صحیح‌ باید پیش‌گرم‌ شود، برخی‌ واحدهای‌ جدیدتر شامل‌ یک‌ هیتر دوازده‌ ولتی‌ بوده‌ تا سنسور را هرچه‌ سریعتر به‌ دمای‌ عملکرد برسانند زیرا در غیر این‌صورت‌ همانط‌وری‌که‌ قبلا توضیح‌ داده‌ شد تا زمانی‌که‌ سنسور به‌ دمای‌ عملکرد نرسد، موتور به‌ صورت‌ Open Loop کار می‌کند که‌ از نظ‌ر مصرف‌ سوخت‌ مقرون‌ به‌ صرفه‌ نیست‌. این‌ سنسورها می‌توانند با تعداد سیمهایی‌ که‌ از این‌ واحد خارج‌ می‌شوند، شناسایی‌ شوند اگر سنسوری‌ یک‌ سیم‌ داشته‌ باشد، این‌ سنسور فاقد هیتر است‌. اگر دارای‌ سه‌ سیم‌ باشد، یکی‌ از آنها برای‌ سیگنال‌ بوده‌ و دو سیم‌ دیگر برای‌ هیتر استفاده‌ شده‌ است‌. برخی‌ دیگر دارای‌ چهار سیم‌ بوده‌ که‌ یکی‌ از آنها برای‌ سیگنال‌های‌ محیط‌ اط‌راف‌ (جلوگیری‌ از اثرات‌ نویز و افزایش‌ دقت‌ اندازه‌گیری‌) و دوتای‌ دیگر برای‌ هیتر است‌. در این‌ حالت‌ سیم‌ سیگنال‌ در مقابل‌ اثرات‌ جانبی‌ محافظ‌ت‌ شده‌ و شکل‌ ظ‌اهری‌ آن‌ شبیه‌ آنتن‌ تلویزیون‌ به‌ صورت‌ تو درتو و هم‌ محور، کشویی‌ است‌.

بیشتر موتورها با توربو، از سنسورهایی‌ با هیتر استفاده‌ می‌کنند زیرا توربو به‌ مقدار زیادی‌ از انرژی‌ فوق‌ گرم‌ جهت‌ پمپ‌ کردن‌ هوای‌ اضافی‌ به‌ سیستم‌، استفاده‌ می‌کند. بدون‌ هیتر سنسور دارای‌ عملکرد خوبی‌ نبوده‌ و عددی‌ که‌ ارایه‌ می‌دهد قابل‌ قبول‌ نیست‌. مخصوصا در هنگام‌ شروع‌ به‌ کار توربو، این‌ موضوع‌ مشهودتر است‌.

سنسور اکسیژن‌ به‌ ECM کمک‌ می‌کند تا مقدار سوخت‌ مصرفی‌ لازم‌ را براساس‌ مقدار اکسیژن‌ عبوری‌ از اگزوز مشخص‌ کند. در سط‌ح‌ دریا میزان‌ نسبت‌ سوخت‌ به‌ هوا جهت‌ احتراق‌ کامل‌ (نسبت‌ سوخت‌ استوکیومتری‌) 14/7 است‌. این‌ نسبت‌ عددی‌ 14/7 به‌ 1 معادل‌ عدد لامبدای‌ 1 است‌ و به‌ این‌ دلیل‌ Bosch سنسورهایش‌ را سنسورهای‌ لامبدا نامیده‌ است‌. در عدد لامبدای‌ 1/3 و بالاتر، میزان‌ سوخت‌ آنقدر زیاد می‌شود که‌ جرقه‌ صورت‌ نخواهد گرفت‌.

در هنگام‌ سرد بودن‌ موتور قبل‌ از استارت‌، ولتاژ تولیدی‌ سنسور صفر است‌ به‌ محض‌ این‌که‌ استارت‌ زده‌ می‌شود عدد ولتاژ 0/04 ولت‌ را نشان‌ می‌دهد بتدریج‌ به‌ سمت‌ عدد 0/5 شروع‌ به‌ زیاد شدن‌ می‌کند و این‌ روند ادامه‌ دارد. تا زمانی‌که‌ موتور هنوز کاملا گرم‌ نشده‌ است‌

دی اکسید کربن محلول ، PH ، قلیائیت ، سختی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

دی اکسید کربن محلول ، PH ، قلیائیت ، سختی

اگر چه Co2 بسیار محلول در آب می باشد در اتمسفر جزء کوچکی بحساب می آید . کمتر از 1% دی اکسید کربن در آب به شکل اسید کربنیک می باشد و این اجزاء به سختی از هم تفکیک می شوند .

H2o + co2 = H2co3 H2co3 = (H+) + (Co3 - - )

در آب خالص در دمای c25 غلظت کل دی اکسید کربن حدود mgil 48% می باشد . در غلظتهای بالای co2 ، PH کاهش می یابد . در غلظت دی اکسید کربنی معادل mgil 30 ، ph حدود 8/4 می باشد . دی اکسید کربن نباید سبب کاهش PH به زیر 5/4 شود .

PH استخرهای پرورش ماهی بدلیل فتوسنتز و تنفس در طی روز متغیر است . از آنجا که بعد از غروب خورشید فتوسنتز متوقف می شود و نیز اینکه همه گیاهان و جانوران موجود در استخر پرورش ماهی مصرف کننده اکسیژن هستند لذا مقدار اکسیژن محلول در آب کاهش می یابد . در استخرهایی که تراکم ماهی زیاد است ممکن است مقدار co2 حاصل از تنفس افزایش یابد . این co2 با آب ترکیب شده و اسیدکربنیک بوجود می آید و در نتیجه PH کم می شود ( 3 ) .

اثر PH روی استخر ماهیان

نقاط مرگ آور اسید و باز برای ماهیان در حدود PH 4 و 11 می باشد . هر چند ، اگر آبها بیشتر از 5/6 اسیدی شوند و یا قلیایت آنها بیشتر از 5/9 _ 9 شود و این برای مدتهای طولانی صورت گیرد تولید مثل و رشد متوقف خواهد شد . ( 1973 , swingle , 1961 , mount )

مشکلات ناشی از PH دراستخرهای ماهیان غیرمعمول نیستند . در نواحی که معدن وجود دارد تراوشهای ناشی از معدن که اسیدی هستند باعث اسیدی شدن جویبارها و دریاچه ها می شود . اسیدی شدن طولانی مدت دریاچه ها و جویبارها باعث ایجاد بارانهای اسیدی خواهد شد که اثرات خطرناکی روی جمعیت ماهیان در نواحی اروپا و امریکای شمالی داشته است ( 1975 و همکاران , Beamish ) ( 6 ) .

یکی از عوامل عمده و مهم تغییر PH در استخرها ، وجود یا عدم وجود ترکیبات کلسیم در آب آنها می باشد . کربنات کلسیم یکی از فراوانترین مواد معدنی طبیعی است که بصورت نسبتاً خالص و یا بصورت ذراتی در سنگها و خاک وجود دارد . این ماده در آب خالص نسبتاً غیر محلول است و تنها به میزان 13 قسمت در میلیون در آب حل می شود . آبیکه از کربنات کلسیم اشباع شده است دارای PH حدود 3/9 است ( 3 ) .

کربناتها و بیکربناتها می توانند با اسید ها و نیز بازها واکنش نشان داده و منجر به تغییر PH گردند . زی شناوران گیاهی با تثبیت PH در قلیائیت 5/6 یا بیشتر توان تولید خود را بدلیل افزایش دسترسی به مواد معدنی ( مقدار فسفات محلول ) بهبود می دهند . قلیائیت به مقدار لیتر / میلی گرم 20 یا بیشتر co2 را به دام می اندازد و به این ترتیب مقادیر co2 موجود برای فتوسنتز را افزایش می دهد ( 7 ) .

* تغییر در سیستم کربنات بر اساس دما و PH و شوری 34.325 % . ( 7 ) .

درصد اجراء به صورت مولار

آب شور

Co3- -

Hco3 -

H2 co3

Temp . C

PH

2.1

94.0

3.9

8

7.5

6.6

92.2

1.2

8

8

3.2

93.9

2.9

24

7.5

8.4

90.7

0.9

24

8

آب شیرین

0.0

91.2

8.8

8

7.5

0.3

96.7

3.0

8

8

0.2

92.9

6.9

24

7.5

0.4

97.3

2.3

24

8

بدلیل استفاده زی شناوران گیاهی از Co2 در فتوسنتز ، PH آب استخر افزایش می یابد . زیرا اسید کربنیک از بین می رود . هم چنین ، زی شناوران گیاهی و سایر گیاهان می توانند جهت تشکیل Co2 برای فتوسنتز ، بیکربناتها را جذب کنند که در نتیجه کربناتها آزاد می شود . آزاد سازی کربنات از بیکربناتها توسط اعمال حیاتی گیاهان می توانند PH را شدیداً افزایش داده و نیز از طریق شکوفائی زی شناوران در طول دوره فتوسنتز ، موجب افزایش بارز PH می گردد . ( بیش از 9 )

این افزایش PH می تواند در آبی با قلیائیت کم ( 20 تا 50 لیتر/میلی گرم ) و یا قلیائیت متوسط به بالا ( 75 تا200 میلی / لیتر ) که سختی آن از لیتر/ میلی گرم 25 کمتر است روی دهد ( 2 ) .

دی اکسید کربن به طور قابل ملاحظه ای ، برای ماهیان سمیتی ندارد . بیشتر گونه ها در آبهای با غلظت لیتر / میلی گرم 60 از Co2 برای چندین روز به بقا خود ادامه می دهند . هنگامیکه غلظت اکسیژن محلول پائین است درصد قابل قبولی از دی اکسید کربن از جذب اکسیژن بوسیله ماهی جلوگیری می کند . متاسفانه ، غلظتهای دی اکسید کربن بطور نرمال به حد کافی بالاست وقتی که اکسیژن محلول کم است ( 1979 و Boyd ) . هنگامیکه اکسیژن محلول پائین است فتوسنتز سریع صورت نمی گیرد . بعلت رابطه دی اکسید کربن با فتوسنتز تنفس غلظت دی اکسید کربن در طول شب افزایش و در طول روز کاهش می یابد غلظتهای بالای دی اکسید کربن در استخرها بعد از مرگ فیتوپلانکتونها و بعد از کاهش لایه بندی دما و در طول روزهای ابری رخ می دهد ( 6 ) .

سمیت چندین آلوده کننده معمولی مانند آمونیاک و سیانید اثر روی تغییرات PH می گذارند . سمیت PH هم چنین بستگی به محتوی مواد معدنی و ظرفیت باکتری آب دارد . وجود فلزاتی مانند آهن می تواند خطر کاهش PH را زیاد کند بعلت اینکه نفوذ هیدرواکسید فریک روی آبشش ها سبب چنین حالتی می شود . ( EIFAC, 1969)

برای مثال ، ماهیانی که 4/8 = PH را تحمل کردند در 5/6 = PH در وجود آهن معادل 09/0 گرم درلیتر همگی مردند .

آلومینیم در آبهای اسیدی به آبشش ماهیان آسیب می رساند و موکوس را پوشش می دهد . اثرات PH در رنج های مختلف آن و تاثیر آن بر روی ماهیان در جدول زیر آورده شده است : ( 7 ) .

رنج

اثر بر ماهی

3.5-3

مرگ بیشتر گونه های ماهی به سرعت صورت می گیرد .

4.5-4

احتمالاً به بیشتر گونه ها آسیب می رسد ولی باعث سازگار شدن آنها نمی شود . پایداری ماهی با سن و اندازه بیشتر می شود .

6-5

آسیبها متفاوت هستند گر اینکه Co2 آزاد بیشتر از لیتر/میلی گرم 20 باشد یا نمکهای آهن موجود باشند . تغذیه در بعضی از گونه های دریازی کاهش و ممکن است سبب مرگ و میر شود .

6.5-6

آبهای مربوط به ماهی متفاوت هستند گر اینکه Co2 آزاد بیشتر از میلی گرم / لیتر 100 شود .

8-6.5

آسیبی وجود ندارد . اگر چه تغییرات درون این رنج ممکن است اثر مستقیم داشته باشد . سمیت دیگر سم ها تغییر می یابد .

9-8

تعدیه ممکن است روی ماهیان دریا اثر کند بخصوص لارو آنها . اگر چه جوانها سازگار می شوند .

9.5-9

احتمالاً آسیبها روی لارو ماهیان دریایی است .

10.5-9.5

مرگ ماهیان دریایی در طولانی مدت صورت می گیرد ، اما ممکن است برای دوره ای کوتاه مقاومت ایجاد بشود .

11-10.5

تماس طولانی مدت در محدودیت های بالا در این رنج مرگ و میر ایجاد می کند بخصوص در کپور ماهیان .

11.5-11

مرگ و میر سریع در تمام گونه های ماهی صورت می گیرد .

مقدار باز موجود در آب تحت عنوان قلیائیت کل شناخته می شود . بازهائی که اغلب در استخرهای پرورش ماهی یافت می گردند شامل کربناتها ، بیکربناتها ، هیدرواکسیدها ، فسفات ، و بوراتها می باشند . قلیائیت کل بر حسب میلی گرم در لیتر یا قیمت در میلیون کربنات کلسیم بیان می گردد . در استخرهای حاصلخیز پرورش ماهی ، قلیائیت کل معادل لیتر/میلی گرم 20 یا بیشتر مورد نیاز است . دامنه مطلوب قلیائیت کل برای پرورش ماهی بین 75 تا 200 میلیگرم / لیتر کربنات کلسیم می باشد ( 2 ) . آبهای طبیعی که محتوی لیتر / میلی گرم 40 یا بیشتر از قلیائیت باشند بیشتر برای آبزی پروری و تولید مورد نیاز هستند ، نسبت به آبهائیکه قلیائیت کمتری دارند ( 1966 و Mairs و 1945 و Moyle ) . بر طبق ( 1946 ) Moyle تولیدات بیشتر در آبهای با قلیائیت بالا در نتیجه تاثیر مستقیم قلیائیت نیست بلکه بیشتر به علت فسفر و دیگر مواد غذایی است که با افزایش قلیائیت کل زیاد می شوند . رابطه بین قلیائیت کل و محصول vitereum stizostedion در استخرهای کود دهی نشده در Minnasota آورده نشده است :

محصول سالیانه ماهی فوق در استخرهائی که قلیایت ها کل آنها متفاوت است ( 1946 و Moyle ).

هکتار/کیلو متوسط محصول

شماره استخر

قلیائیت کل

19

7

20-8

32

7

40-21

71

20

80-41

70

15

120-81

54

20

120 <

در استرهای کود دهی شده مقدار قلیائیت کل در بخشی حدود 120-20 لیتر / میلی گرم می باشد که اثر کمی روی تولید می گذارد ( 1975 و Boyle , Walley ) .

هر چند در استخرهای کود دهی شده محتوی قلیائیت کلی معادل لیتر / میلی گرم 20-0 تولید ماهی با افزایش قلیائیت افزایش می یابد ، بنابراین در استخرهایی بارور قلیائیت کلی معادل لیتر / میلی گرم 20 مناسب و مطلوب می باشد ( 6 ) .

دی اکسید کربن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

دی اکسید کربن:

اگر گیاهان در محیطی که می تواند دی اکسید کربن استفاده شود، پرورش می یابند، باید حدود ppm1000-800 ، دی اکسید کربن در زمان رشد رویشی گیاه در گلخانه استفاده شود.

تغذیه:

Kofranek و Luni در سال 1975 احتیاجات تغذیه ای منحصر به فردی را برای آزالیاها ارائه کرده اند. گیاهان بایه در محیط کمی اسیدی رشد کنند، آنها احتیاج به مواد غذایی کمی دارند، ریشه آنها به آسانی در شرایط زیاد بودن EC خسارت می بیند. لارسون در سال 1992 توصیه کرده که ppm315 ازت از یک کود قابل حل 7-7-21 ، هریک یا دو هفته یکبار استفاده شود.

توصیفات متفاوتی از نقص های تغذیه ای ارائه شده است.

بستر:

آزالیاها معمولا دریک محیط کشت صد درصد خزه، با PH به طور متوسط 5/5-5/4 رشد می نمایند.

کنترل ارتفاع:

B-nine ، Cycocel ، Bonzi و Sumagic برای کنترل رشد طولی میانگره استفاده شده اند.

B-nine به صورت اسپری برگی و به میزان ppm3500-2500 استفاده شده، سایکوسل نیز به صورت محلول پاشی و به میزان ppm2500 استفاده شده، که در مرحله دوم، نصف میزان هفته اول و برای جلوگیری از کلروز برگ به کار رفته است.

Bonzi به میزان ppm25 و معمولا یک مرتبه و به تنهایی استفاده شده، مقادیر مصرفی با توجه به رقم، موقعیت و محل تولید، تغییر می کند.

همه تنظیم کننده های رشد، آغازش جوانه های گل را در روزهای کوتاه تحت تاثیر قرار داده، گلدهی را به صورت یکنواخت افزایش داده، تعداد جوانه های گل تشکیل شده در جوانه خوشه گل انتهایی را افزایش می دهند.

Adriansen یادآور شده که وقفه اول، هم چنین در کنترل رشد طولی ساقه موثر بوده است.

فاصله کاشت:

گیاهان برگی باید به طور مناسبی از یکدیگر فاصله داشته باشند، تا حداکثر نور را اشته باشند. هرس کردن گیاهان قبل از رشد کافی، یکی از دلایل تشکیل جوانه گل ضعیف در شاخه های پایین تر و عدم تعادل در گلدهی بعد از تیمار سرما و جیبرلین است.

فاصله کاشت هم چنین برای گردش هوا، کنترل بیماریها و نفوذ کافی محلول پاشی ضروری است.

یک فاصله کاشت مناسب حداقل cm25×25 و ترجیحا cm30×30 است.

غنچه گیری و حذف جوانه ها:

تعداد جوانه های گل جداشده، اندازه نهایی گیاه را مشخص می کند. آزالیایی که در گلدان 15سانی متری یا بزرگتر تولید شده، اغلب از لاینر ها رشد می کند. این لاینرها برای تولید یک گیاه منشعب و خوب، 3بار هرس شده اند. هرس و غنچه گیری اصلی، هنوز به صورت دستی انجام می شود.

مواد شیمیایی مانندAtrimmec با میزان ppm3900 می تواند استفاده شده باشد، اما گیاهان باید به طور جداگانه باز بینی شوند و اگر نیاز باشد، مجددا با دست هرس شوند. مدت زمان هرس معمولا بین 6تا8 هفته است.معمولا 4-3 گره بر روی گیاه باقی گذاشته و10-5/7 سانتی متر از شاخه قطع شده است. این شاخه ها می توانند هرس شده و به عنوان قلمه مورد استفاده قرار گیرند.

مراقبت:

هیچ مراقبتی غیر از درخت آرایی و کاربرد قیم نیاز نیست.

برنامه ریزی و زمان بندی:

آزالیاها اساسا در طول سال قابل برداشت هستند، که این کار به وسیله تغییراتی در فتو پریود انجام می شود. گیاهان جوانه دار شده به مدت 6تا8 ماه و در دمای 3-2 درجه سانتیگراد در انبار نگهداری می شوند. در طی انبارداری بستر ریشه باید مرطوب نگه داشته شود. تولید از یک لاینرکه به طور معمول به وسیله اغلب تولید کنندگان غیر متخصص صورت می گیرد، یک سال به طول می انجامد.

طول زمان تولید، از کاشت یک لاینر در گلدان، تا زمان اولین فروش، از یک گلدان 15 سانتی متری،7 ماه می باشد. گلدان های کوچک 5/7-5 سانتی متری، برای........ و ایجاد رنگبندی در سبدها مفید است.

حشرات:

یک لیست کامل از حشرات، کرم های ریز و نماتدها به وسیله Steru ارائه شده است. ساس ها، تریپسها، مینوزهای برگی، عنکبوت ها، کرم های حلقوی و چندین گونه از

دی اکسید کربن محلول ، PH ، قلیائیت ، سختی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

دی اکسید کربن محلول ، PH ، قلیائیت ، سختی

اگر چه Co2 بسیار محلول در آب می باشد در اتمسفر جزء کوچکی بحساب می آید . کمتر از 1% دی اکسید کربن در آب به شکل اسید کربنیک می باشد و این اجزاء به سختی از هم تفکیک می شوند .

H2o + co2 = H2co3 H2co3 = (H+) + (Co3 - - )

در آب خالص در دمای c25 غلظت کل دی اکسید کربن حدود mgil 48% می باشد . در غلظتهای بالای co2 ، PH کاهش می یابد . در غلظت دی اکسید کربنی معادل mgil 30 ، ph حدود 8/4 می باشد . دی اکسید کربن نباید سبب کاهش PH به زیر 5/4 شود .

PH استخرهای پرورش ماهی بدلیل فتوسنتز و تنفس در طی روز متغیر است . از آنجا که بعد از غروب خورشید فتوسنتز متوقف می شود و نیز اینکه همه گیاهان و جانوران موجود در استخر پرورش ماهی مصرف کننده اکسیژن هستند لذا مقدار اکسیژن محلول در آب کاهش می یابد . در استخرهایی که تراکم ماهی زیاد است ممکن است مقدار co2 حاصل از تنفس افزایش یابد . این co2 با آب ترکیب شده و اسیدکربنیک بوجود می آید و در نتیجه PH کم می شود ( 3 ) .

اثر PH روی استخر ماهیان

نقاط مرگ آور اسید و باز برای ماهیان در حدود PH 4 و 11 می باشد . هر چند ، اگر آبها بیشتر از 5/6 اسیدی شوند و یا قلیایت آنها بیشتر از 5/9 _ 9 شود و این برای مدتهای طولانی صورت گیرد تولید مثل و رشد متوقف خواهد شد . ( 1973 , swingle , 1961 , mount )

مشکلات ناشی از PH دراستخرهای ماهیان غیرمعمول نیستند . در نواحی که معدن وجود دارد تراوشهای ناشی از معدن که اسیدی هستند باعث اسیدی شدن جویبارها و دریاچه ها می شود . اسیدی شدن طولانی مدت دریاچه ها و جویبارها باعث ایجاد بارانهای اسیدی خواهد شد که اثرات خطرناکی روی جمعیت ماهیان در نواحی اروپا و امریکای شمالی داشته است ( 1975 و همکاران , Beamish ) ( 6 ) .

یکی از عوامل عمده و مهم تغییر PH در استخرها ، وجود یا عدم وجود ترکیبات کلسیم در آب آنها می باشد . کربنات کلسیم یکی از فراوانترین مواد معدنی طبیعی است که بصورت نسبتاً خالص و یا بصورت ذراتی در سنگها و خاک وجود دارد . این ماده در آب خالص نسبتاً غیر محلول است و تنها به میزان 13 قسمت در میلیون در آب حل می شود . آبیکه از کربنات کلسیم اشباع شده است دارای PH حدود 3/9 است ( 3 ) .

کربناتها و بیکربناتها می توانند با اسید ها و نیز بازها واکنش نشان داده و منجر به تغییر PH گردند . زی شناوران گیاهی با تثبیت PH در قلیائیت 5/6 یا بیشتر توان تولید خود را بدلیل افزایش دسترسی به مواد معدنی ( مقدار فسفات محلول ) بهبود می دهند . قلیائیت به مقدار لیتر / میلی گرم 20 یا بیشتر co2 را به دام می اندازد و به این ترتیب مقادیر co2 موجود برای فتوسنتز را افزایش می دهد ( 7 ) .

* تغییر در سیستم کربنات بر اساس دما و PH و شوری 34.325 % . ( 7 ) .

درصد اجراء به صورت مولار

آب شور

Co3- -

Hco3 -

H2 co3

Temp . C

PH

2.1

94.0

3.9

8

7.5

6.6

92.2

1.2

8

8

3.2

93.9

2.9

24

7.5

8.4

90.7

0.9

24

8

آب شیرین

0.0

91.2

8.8

8

7.5

0.3

96.7

3.0

8

8

0.2

92.9

6.9

24

7.5

0.4

97.3

2.3

24

8

بدلیل استفاده زی شناوران گیاهی از Co2 در فتوسنتز ، PH آب استخر افزایش می یابد . زیرا اسید کربنیک از بین می رود . هم چنین ، زی شناوران گیاهی و سایر گیاهان می توانند جهت تشکیل Co2 برای فتوسنتز ، بیکربناتها را جذب کنند که در نتیجه کربناتها آزاد می شود . آزاد سازی کربنات از بیکربناتها توسط اعمال حیاتی گیاهان می توانند PH را شدیداً افزایش داده و نیز از طریق شکوفائی زی شناوران در طول دوره فتوسنتز ، موجب افزایش بارز PH می گردد . ( بیش از 9 )

این افزایش PH می تواند در آبی با قلیائیت کم ( 20 تا 50 لیتر/میلی گرم ) و یا قلیائیت متوسط به بالا ( 75 تا200 میلی / لیتر ) که سختی آن از لیتر/ میلی گرم 25 کمتر است روی دهد ( 2 ) .

دی اکسید کربن به طور قابل ملاحظه ای ، برای ماهیان سمیتی ندارد . بیشتر گونه ها در آبهای با غلظت لیتر / میلی گرم 60 از Co2 برای چندین روز به بقا خود ادامه می دهند . هنگامیکه غلظت اکسیژن محلول پائین است درصد قابل قبولی از دی اکسید کربن از جذب اکسیژن بوسیله ماهی جلوگیری می کند . متاسفانه ، غلظتهای دی اکسید کربن بطور نرمال به حد کافی بالاست وقتی که اکسیژن محلول کم است ( 1979 و Boyd ) . هنگامیکه اکسیژن محلول پائین است فتوسنتز سریع صورت نمی گیرد . بعلت رابطه دی اکسید کربن با فتوسنتز تنفس غلظت دی اکسید کربن در طول شب افزایش و در طول روز کاهش می یابد غلظتهای بالای دی اکسید کربن در استخرها بعد از مرگ فیتوپلانکتونها و بعد از کاهش لایه بندی دما و در طول روزهای ابری رخ می دهد ( 6 ) .

سمیت چندین آلوده کننده معمولی مانند آمونیاک و سیانید اثر روی تغییرات PH می گذارند . سمیت PH هم چنین بستگی به محتوی مواد معدنی و ظرفیت باکتری آب دارد . وجود فلزاتی مانند آهن می تواند خطر کاهش PH را زیاد کند بعلت اینکه نفوذ هیدرواکسید فریک روی آبشش ها سبب چنین حالتی می شود . ( EIFAC, 1969)

برای مثال ، ماهیانی که 4/8 = PH را تحمل کردند در 5/6 = PH در وجود آهن معادل 09/0 گرم درلیتر همگی مردند .

آلومینیم در آبهای اسیدی به آبشش ماهیان آسیب می رساند و موکوس را پوشش می دهد . اثرات PH در رنج های مختلف آن و تاثیر آن بر روی ماهیان در جدول زیر آورده شده است : ( 7 ) .

رنج

اثر بر ماهی

3.5-3

مرگ بیشتر گونه های ماهی به سرعت صورت می گیرد .

4.5-4

احتمالاً به بیشتر گونه ها آسیب می رسد ولی باعث سازگار شدن آنها نمی شود . پایداری ماهی با سن و اندازه بیشتر می شود .

6-5

آسیبها متفاوت هستند گر اینکه Co2 آزاد بیشتر از لیتر/میلی گرم 20 باشد یا نمکهای آهن موجود باشند . تغذیه در بعضی از گونه های دریازی کاهش و ممکن است سبب مرگ و میر شود .

6.5-6

آبهای مربوط به ماهی متفاوت هستند گر اینکه Co2 آزاد بیشتر از میلی گرم / لیتر 100 شود .

8-6.5

آسیبی وجود ندارد . اگر چه تغییرات درون این رنج ممکن است اثر مستقیم داشته باشد . سمیت دیگر سم ها تغییر می یابد .

9-8

تعدیه ممکن است روی ماهیان دریا اثر کند بخصوص لارو آنها . اگر چه جوانها سازگار می شوند .

9.5-9

احتمالاً آسیبها روی لارو ماهیان دریایی است .

10.5-9.5

مرگ ماهیان دریایی در طولانی مدت صورت می گیرد ، اما ممکن است برای دوره ای کوتاه مقاومت ایجاد بشود .

11-10.5

تماس طولانی مدت در محدودیت های بالا در این رنج مرگ و میر ایجاد می کند بخصوص در کپور ماهیان .

11.5-11

مرگ و میر سریع در تمام گونه های ماهی صورت می گیرد .

مقدار باز موجود در آب تحت عنوان قلیائیت کل شناخته می شود . بازهائی که اغلب در استخرهای پرورش ماهی یافت می گردند شامل کربناتها ، بیکربناتها ، هیدرواکسیدها ، فسفات ، و بوراتها می باشند . قلیائیت کل بر حسب میلی گرم در لیتر یا قیمت در میلیون کربنات کلسیم بیان می گردد . در استخرهای حاصلخیز پرورش ماهی ، قلیائیت کل معادل لیتر/میلی گرم 20 یا بیشتر مورد نیاز است . دامنه مطلوب قلیائیت کل برای پرورش ماهی بین 75 تا 200 میلیگرم / لیتر کربنات کلسیم می باشد ( 2 ) . آبهای طبیعی که محتوی لیتر / میلی گرم 40 یا بیشتر از قلیائیت باشند بیشتر برای آبزی پروری و تولید مورد نیاز هستند ، نسبت به آبهائیکه قلیائیت کمتری دارند ( 1966 و Mairs و 1945 و Moyle ) . بر طبق ( 1946 ) Moyle تولیدات بیشتر در آبهای با قلیائیت بالا در نتیجه تاثیر مستقیم قلیائیت نیست بلکه بیشتر به علت فسفر و دیگر مواد غذایی است که با افزایش قلیائیت کل زیاد می شوند . رابطه بین قلیائیت کل و محصول vitereum stizostedion در استخرهای کود دهی نشده در Minnasota آورده نشده است :

محصول سالیانه ماهی فوق در استخرهائی که قلیایت ها کل آنها متفاوت است ( 1946 و Moyle ).

هکتار/کیلو متوسط محصول

شماره استخر

قلیائیت کل

19

7

20-8

32

7

40-21

71

20

80-41

70

15

120-81

54

20

120 <

در استرهای کود دهی شده مقدار قلیائیت کل در بخشی حدود 120-20 لیتر / میلی گرم می باشد که اثر کمی روی تولید می گذارد ( 1975 و Boyle , Walley ) .

هر چند در استخرهای کود دهی شده محتوی قلیائیت کلی معادل لیتر / میلی گرم 20-0 تولید ماهی با افزایش قلیائیت افزایش می یابد ، بنابراین در استخرهایی بارور قلیائیت کلی معادل لیتر / میلی گرم 20 مناسب و مطلوب می باشد ( 6 ) .