بگذاریم حیوانات زندگی کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بگذاریم حیوانات زندگی کنند

امسال که باران رحمت الهی دشت و دمن را در سرزمین ما سیراب کرده است، با فراوانی گل و گیاه و پوشش گیاهی موقعیت مطلوبی برای زندگی جانوران و حیات وحش به ویژه پرندگان فراهم شده است. طبیعی است که شکارچیان به معنی واقعی کلمه، حداقل در این فصل از روی آوری به شکار اجتناب می ورزند، این رسمی است که از هزاران سال پیش برجامانده و شکار حیوانات در فصل بهار ممنوع بوده است، گواینکه وضعیت اسف انگیز حیات وحش در کشور ما به گونه ای است که در اصل شکار باید تجدیدنظر اساسی شود. اما بخشی از نگرانی ها متوجه تفنگ بدستان جوان و نوجوان است که با تفنگ های بادی، پرندگان را هدف قرار می دهند. این برعهده خانواده هاست که در این فصل خرمی طبیعت و تجدید حیات، از خریدن تفنگ به عنوان اسباب بازی برای فرزندان خود، اجتناب ورزند و به هرطریق بکوشند که آنان را از اذیت و آزار حیوانات برحذر دارند. از صدا و سیما نیز توقع داریم که برنامه هایی را به این موضوع اختصاص دهد تا فرهنگ مراقبت از زندگی حیات وحش که زندگی و محیط زیست ما نیزوابسته به آنهاست،رواج یابد.

برای صرفه جویی و حفظ محیط زیست

ظرف سی سال گذشته خیلی ها از جمله خود من در این گیر و دار جنگ و انقلاب، به هر دلیل حاضر نشدند تکه ای نان، لیوانی آب و یا برگی کاغذ را دور بیاندازند. به هر صورت انسانها را می توان آموزش داد و به عبارت دیگر روشی جایگزین روش قبلی در آنها ایجاد نمود.خوشبختانه ملت ما آماده اند، در زمینه های گوناگون صرفه جویی و حفظ محیط زیست همکاری داشته باشند. نگارنده حدود ۱۵ سال قبل به شهرداری مراجعه نمودم و در مورد موادی که بازیافت آنها به سادگی ممکن است صحبت کردم. تأکید بر این بود که رسانه ها (خصوصاً تلویزیون) در این مورد می توانند نقش بیشتری داشته باشند. خوب حالا تا حدی کارهایی صورت گرفته ولی آیا بهتر نیست برای جمع آوری زباله ها برنامه ریزی کنیم مثلاً جمعه ها را اختصاص به جمع آوری زباله های قابل بازیافت دهیم و هفته را به تفکیک به جمع آوری نوعی از زباله از قبیل شیشه و فلز، مواد پلاستیک، کاغذ و مقوا و ... اختصاص دهیم.به این ترتیب علاوه بر کمک به حفظ محیط زیست، به اقتصاد کشور هم کمک خواهد شد.برای پیشرفت و مثبت بودن کار چه بهتر که رسانه ها بویژه صدا و سیما بخشی از برنامه های خود را به این موضوع اختصاص دهند. تجارب شهرداری ها و پیشنهادها و ابتکارات مردم به اجرای چنین طرحی بیش از پیش کمک خواهد کرد.

ابیانه، رودهای رنگ خانه های رؤیا

ابیانه را آیا در خواب دیده ام؟ اجتماع آن همه زیبایی و شگفتی در یک جا باورنکردنی به نظر می رسد. بی تردید، ابیانه روستایی منحصر به فرد است که هریک از کوچه های بی بن بست در آن ما را به فضایی زیباتر و شاعرانه تر می برد. گرچه نمای بیرونی خانه ها جالب و چشم نواز است اما نوع طراحی و ساخت داخلی آنها حیرت انگیز و عجیب و پررمز و راز می نماید.قرمز همیشه نماد عشق و دلدادگی بوده و ابیانه بی شک با نهایت عشق و دلدادگی ساخته شده و رنگ قرمز جادویی بر تن دیوارهای خانه ها وکوچه ها ما را خواهی نخواهی شیفته و مجذوب می کند. در ابیانه دوست دارید تک تک درها را باز کنید زیرا که رازی دلپذیر در پشت هر در چوبی در انتظار شماست و دوست دارید به تمامی پنجره های مشبک دست بکشید تا بتوانید رؤیای شیرین خود را باور کنید.رودی از رنگهای شاد و زنده بر چین چین دامن زنان در کوچه های ابیانه جاری است. کوچه هایی که مردانی نیرومند و مغرور گاه گاه از آنها گذر می کنند. با وجود تمام این زیبائیها جوان ها و همه آنها که می توانسته اند ابیانه را ترک کرده اند، درست به همان دلایلی که روستائیان بسیار دیگری هم زادگاهشان را ترک کرده اند. پیرمردان و پیرزنان و آنها که مانده اند، جایی برای رفتن نداشته اند. مبادا که ابیانه روزی از رفت و آمد زنانی با روسری های پرگل خالی باشد و هیچ مردی با شلوار سیاه و براق و گشاد در آفتاب میدانش ننشسته باشد. مبادا با حسرت و دریغ به گذشته نگاه کنیم و از خود بپرسیم که آیا ابیانه را در خواب دیده ایم؟ابیانه، یادگاری عزیز و نازنین از روزگاری سپری گشته و فراموش شده است. با او و مردمانش مهربان تر باشیم.

نقش آفت کش های شیمیایی در کاهش جمعیت پرندگان

دارای مصارف زیادی هستند. هرچند اکثر آفت کش ها در دزهای بالا برای پرندگان شکاری کشنده هستند اما تنها یک گروه از آنها که آفت کشهای ارگانو کلره نامیده می شوند باعث کاهش جمعیت پرندگان در نواحی وسیعی از جهان شده است.این ترکیبات شامل د.د.ت و سیکلودینها مانند آلدرین، دیلدرین و هیتاکلر هستند

در مقاله این شماره که از فصلنامه زیست محیطی موج سبز، برگزیده ایم نقش  آفت کش های شیمیایی در کاهش جمعیت پرندگان بررسی شده است.آفت کش های شیمیایی علاوه بر سمی بودن، دارای ۳ ویژگی مهم دیگر می باشند که به اثر گذاری آنها بر پرندگان شکاری و دیگر گونه های حیات وحش صحه می گذارد.۱- این ترکیبات بسیار پایدار هستند به طوری که برای چندین سال می توانند کم و بیش بدون تغییر باقی بمانند.۲- آنها به سرعت در چربی حل می شوند. به این معنی که می توانند در بدن جانوران تجمع یافته و از شکار به شکارچی منتقل شوند و به طور تصاعدی در زنجیره غذایی تغلیظ یابند. پرندگان شکاری که تقریباً در بالای زنجیره غذایی قرار گرفته اند مستعد تجمع مقدار زیادی از این مواد هستند.۳- در مراحلی که میزان کشندگی سم پایین است مثلاً فقط چند واحد در هر میلیون، بعضی ارگانو کلره ها تولید مثل برخی گونه ها را مختل می سازد. آنها همچنین از طریق بدن پرندگان مهاجر، حشرات، باد و جریان آب جابه جا می شوند و بنابراین می توانند به نواحی دور نیز دسترسی یابند.در سال ۱۹۶۰ از این ترکیبات شیمیایی به قدری زیاد استفاده شد که هیچ یک از گونه های بزرگ پرندگان که در اروپا و آمریکای شمالی بررسی شدند از بقایای ارگانوکلره ها در امان نمانده بودند. هر چند بیشترین غلظت در پرندگان شکاری یافت شد. اثر این مواد بر روی جمعیت پرندگان شکاری در هر مکانی که این مواد در مقادیر زیاد استفاده شده بود مانند بیشتر اروپا، آمریکای شمالی و بخش هایی از استرالیا و آفریقا مشاهده شده است. البته تمام گونه ها به یک اندازه تحت تأثیر قرار نگرفته بودند. همچنین در مناطق خاصی کاهش در گونه های پرنده خوار عموماً بیشتر از گونه های تغذیه کننده از پستانداران بوده است. موارد فوق تا حدودی به دلیل تغذیه از پستانداران علفخوار است (یک حلقه در دومین پله زنجیره غذایی) در حالی که پرنده خواران بیشتر از شکار گوشتخوار (حداقل سومین پله زنجیره) تغذیه می کنند. همچنین این امر تا حدودی به این دلیل است که پرندگان به طور عمومی کمتر می توانند باقیمانده های ارگانوکلره را در بدن خود بشکنند، به طوری که در هر دوره زمانی مقدار بیشتری از این مواد را دارا هستند. همچنین بسیاری از پرندگان پراکندگی گسترده تری نسبت به پستانداران دارند و به این دلیل احتمال تماس مستقیم آنها با آفت کشها بیشتر است. تمام این اختلافات بدین معنی است که در هر منطقه خاص، پرندگان شکاری که از پرندگان تغذیه می کنند نسبت به پرندگانی که از پستانداران تغذیه می کنند مقدار بیشتری از ارگانوکلره ها را در بدن خود ذخیره می کنند. در بعضی از مناطق، جمعیت پرندگان ماهی خوار، مانند عقاب ماهی گیر و عقاب سر طاس نیز متأثر شده اند. این مطلب به این دلیل است که بعضی از ماهیها، ارگانو کلره ها را در حد بالایی در بدن خود نگهداری می کنند، به عبارتی این مواد نه تنها از طریق غذای ماهی بلکه از طریق آب آلوده که در طی شبانه روز از آبشش های ماهی عبور می کند در بدن آنها تجمع می یابد. ارگانو کلره های گوناگون، جمعیت پرندگان شکاری را به طریق مختلفی متأثر می سازد. د.د.ت متابولیت های د.د.ای، مسمومیت  سمی کمی برای پرندگان ایجاد می کنند و اثر مهم آنها بر روی تولید مثل است. د.د.ای باعث نازک شدن پوست تخم پرندگان و مرگ جنین می شود و بدین جهت موجب کاهش میزان تولید مثل می گردد. اگر این کاهش تولید مثل چشمگیر باشد، جمعیت رو به زوال می رود. ترکیبات سیکلودین مانند آلدرین و دیلدرین بسیار سمی تر از د.د.ای هستند و اساساً از طریق افزایش مرگ و میر، باعث کاهش جمعیت شده اند. سهم نسبی در کاهش جمعیت پرندگان شکاری با مکانیسم کاهش تولید مثل «د.د.ای» و با افزایش مرگ و میر «سیکلودین» به طور مشخصی از یک ناحیه به ناحیه دیگر متفاوت بوده است که بر اساس الگوی مصرف در آن ناحیه است.در بیشتر مناطق اروپا، کاهش در تعداد قرقی ها و بحری ها در اواخر ۱۹۵۰ آنچنان سریع بود که احتمالاً به طور عمده به دلیل کاهش نرخ تولید ناشی از د.د.ای بوده است. این ماده تنها ترکیب شناخته شده ای است که باعث کاهش جمعیت با روشی غیر از افزایش مرگ و میر می شود.از هنگامی که استفاده از د.د.ت، دیلدرین و سایر ارگانوکلره ها به طور مستمر کاهش یافته است، میزان باقیمانده این مواد در تخم و بدن پرندگان شکاری نیز کاهش یافته و جمعیت پرندگان در اروپا و آمریکای

بگذاریم حیوانات زندگی کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

بگذاریم حیوانات زندگی کنند

امسال که باران رحمت الهی دشت و دمن را در سرزمین ما سیراب کرده است، با فراوانی گل و گیاه و پوشش گیاهی موقعیت مطلوبی برای زندگی جانوران و حیات وحش به ویژه پرندگان فراهم شده است. طبیعی است که شکارچیان به معنی واقعی کلمه، حداقل در این فصل از روی آوری به شکار اجتناب می ورزند، این رسمی است که از هزاران سال پیش برجامانده و شکار حیوانات در فصل بهار ممنوع بوده است، گواینکه وضعیت اسف انگیز حیات وحش در کشور ما به گونه ای است که در اصل شکار باید تجدیدنظر اساسی شود. اما بخشی از نگرانی ها متوجه تفنگ بدستان جوان و نوجوان است که با تفنگ های بادی، پرندگان را هدف قرار می دهند. این برعهده خانواده هاست که در این فصل خرمی طبیعت و تجدید حیات، از خریدن تفنگ به عنوان اسباب بازی برای فرزندان خود، اجتناب ورزند و به هرطریق بکوشند که آنان را از اذیت و آزار حیوانات برحذر دارند. از صدا و سیما نیز توقع داریم که برنامه هایی را به این موضوع اختصاص دهد تا فرهنگ مراقبت از زندگی حیات وحش که زندگی و محیط زیست ما نیزوابسته به آنهاست،رواج یابد.

برای صرفه جویی و حفظ محیط زیست

ظرف سی سال گذشته خیلی ها از جمله خود من در این گیر و دار جنگ و انقلاب، به هر دلیل حاضر نشدند تکه ای نان، لیوانی آب و یا برگی کاغذ را دور بیاندازند. به هر صورت انسانها را می توان آموزش داد و به عبارت دیگر روشی جایگزین روش قبلی در آنها ایجاد نمود.خوشبختانه ملت ما آماده اند، در زمینه های گوناگون صرفه جویی و حفظ محیط زیست همکاری داشته باشند. نگارنده حدود ۱۵ سال قبل به شهرداری مراجعه نمودم و در مورد موادی که بازیافت آنها به سادگی ممکن است صحبت کردم. تأکید بر این بود که رسانه ها (خصوصاً تلویزیون) در این مورد می توانند نقش بیشتری داشته باشند. خوب حالا تا حدی کارهایی صورت گرفته ولی آیا بهتر نیست برای جمع آوری زباله ها برنامه ریزی کنیم مثلاً جمعه ها را اختصاص به جمع آوری زباله های قابل بازیافت دهیم و هفته را به تفکیک به جمع آوری نوعی از زباله از قبیل شیشه و فلز، مواد پلاستیک، کاغذ و مقوا و ... اختصاص دهیم.به این ترتیب علاوه بر کمک به حفظ محیط زیست، به اقتصاد کشور هم کمک خواهد شد.برای پیشرفت و مثبت بودن کار چه بهتر که رسانه ها بویژه صدا و سیما بخشی از برنامه های خود را به این موضوع اختصاص دهند. تجارب شهرداری ها و پیشنهادها و ابتکارات مردم به اجرای چنین طرحی بیش از پیش کمک خواهد کرد.

ابیانه، رودهای رنگ خانه های رؤیا

ابیانه را آیا در خواب دیده ام؟ اجتماع آن همه زیبایی و شگفتی در یک جا باورنکردنی به نظر می رسد. بی تردید، ابیانه روستایی منحصر به فرد است که هریک از کوچه های بی بن بست در آن ما را به فضایی زیباتر و شاعرانه تر می برد. گرچه نمای بیرونی خانه ها جالب و چشم نواز است اما نوع طراحی و ساخت داخلی آنها حیرت انگیز و عجیب و پررمز و راز می نماید.قرمز همیشه نماد عشق و دلدادگی بوده و ابیانه بی شک با نهایت عشق و دلدادگی ساخته شده و رنگ قرمز جادویی بر تن دیوارهای خانه ها وکوچه ها ما را خواهی نخواهی شیفته و مجذوب می کند. در ابیانه دوست دارید تک تک درها را باز کنید زیرا که رازی دلپذیر در پشت هر در چوبی در انتظار شماست و دوست دارید به تمامی پنجره های مشبک دست بکشید تا بتوانید رؤیای شیرین خود را باور کنید.رودی از رنگهای شاد و زنده بر چین چین دامن زنان در کوچه های ابیانه جاری است. کوچه هایی که مردانی نیرومند و مغرور گاه گاه از آنها گذر می کنند. با وجود تمام این زیبائیها جوان ها و همه آنها که می توانسته اند ابیانه را ترک کرده اند، درست به همان دلایلی که روستائیان بسیار دیگری هم زادگاهشان را ترک کرده اند. پیرمردان و پیرزنان و آنها که مانده اند، جایی برای رفتن نداشته اند. مبادا که ابیانه روزی از رفت و آمد زنانی با روسری های پرگل خالی باشد و هیچ مردی با شلوار سیاه و براق و گشاد در آفتاب میدانش ننشسته باشد. مبادا با حسرت و دریغ به گذشته نگاه کنیم و از خود بپرسیم که آیا ابیانه را در خواب دیده ایم؟ابیانه، یادگاری عزیز و نازنین از روزگاری سپری گشته و فراموش شده است. با او و مردمانش مهربان تر باشیم.

نقش آفت کش های شیمیایی در کاهش جمعیت پرندگان

دارای مصارف زیادی هستند. هرچند اکثر آفت کش ها در دزهای بالا برای پرندگان شکاری کشنده هستند اما تنها یک گروه از آنها که آفت کشهای ارگانو کلره نامیده می شوند باعث کاهش جمعیت پرندگان در نواحی وسیعی از جهان شده است.این ترکیبات شامل د.د.ت و سیکلودینها مانند آلدرین، دیلدرین و هیتاکلر هستند

در مقاله این شماره که از فصلنامه زیست محیطی موج سبز، برگزیده ایم نقش  آفت کش های شیمیایی در کاهش جمعیت پرندگان بررسی شده است.آفت کش های شیمیایی علاوه بر سمی بودن، دارای ۳ ویژگی مهم دیگر می باشند که به اثر گذاری آنها بر پرندگان شکاری و دیگر گونه های حیات وحش صحه می گذارد.۱- این ترکیبات بسیار پایدار هستند به طوری که برای چندین سال می توانند کم و بیش بدون تغییر باقی بمانند.۲- آنها به سرعت در چربی حل می شوند. به این معنی که می توانند در بدن جانوران تجمع یافته و از شکار به شکارچی منتقل شوند و به طور تصاعدی در زنجیره غذایی تغلیظ یابند. پرندگان شکاری که تقریباً در بالای زنجیره غذایی قرار گرفته اند مستعد تجمع مقدار زیادی از این مواد هستند.۳- در مراحلی که میزان کشندگی سم پایین است مثلاً فقط چند واحد در هر میلیون، بعضی ارگانو کلره ها تولید مثل برخی گونه ها را مختل می سازد. آنها همچنین از طریق بدن پرندگان مهاجر، حشرات، باد و جریان آب جابه جا می شوند و بنابراین می توانند به نواحی دور نیز دسترسی یابند.در سال ۱۹۶۰ از این ترکیبات شیمیایی به قدری زیاد استفاده شد که هیچ یک از گونه های بزرگ پرندگان که در اروپا و آمریکای شمالی بررسی شدند از بقایای ارگانوکلره ها در امان نمانده بودند. هر چند بیشترین غلظت در پرندگان شکاری یافت شد. اثر این مواد بر روی جمعیت پرندگان شکاری در هر مکانی که این مواد در مقادیر زیاد استفاده شده بود مانند بیشتر اروپا، آمریکای شمالی و بخش هایی از استرالیا و آفریقا مشاهده شده است. البته تمام گونه ها به یک اندازه تحت تأثیر قرار نگرفته بودند. همچنین در مناطق خاصی کاهش در گونه های پرنده خوار عموماً بیشتر از گونه های تغذیه کننده از پستانداران بوده است. موارد فوق تا حدودی به دلیل تغذیه از پستانداران علفخوار است (یک حلقه در دومین پله زنجیره غذایی) در حالی که پرنده خواران بیشتر از شکار گوشتخوار (حداقل سومین پله زنجیره) تغذیه می کنند. همچنین این امر تا حدودی به این دلیل است که پرندگان به طور عمومی کمتر می توانند باقیمانده های ارگانوکلره را در بدن خود بشکنند، به طوری که در هر دوره زمانی مقدار بیشتری از این مواد را دارا هستند. همچنین بسیاری از پرندگان پراکندگی گسترده تری نسبت به پستانداران دارند و به این دلیل احتمال تماس مستقیم آنها با آفت کشها بیشتر است. تمام این اختلافات بدین معنی است که در هر منطقه خاص، پرندگان شکاری که از پرندگان تغذیه می کنند نسبت به پرندگانی که از پستانداران تغذیه می کنند مقدار بیشتری از ارگانوکلره ها را در بدن خود ذخیره می کنند. در بعضی از مناطق، جمعیت پرندگان ماهی خوار، مانند عقاب ماهی گیر و عقاب سر طاس نیز متأثر شده اند. این مطلب به این دلیل است که بعضی از ماهیها، ارگانو کلره ها را در حد بالایی در بدن خود نگهداری می کنند، به عبارتی این مواد نه تنها از طریق غذای ماهی بلکه از طریق آب آلوده که در طی شبانه روز از آبشش های ماهی عبور می کند در بدن آنها تجمع می یابد. ارگانو کلره های گوناگون، جمعیت پرندگان شکاری را به طریق مختلفی متأثر می سازد. د.د.ت متابولیت های د.د.ای، مسمومیت  سمی کمی برای پرندگان ایجاد می کنند و اثر مهم آنها بر روی تولید مثل است. د.د.ای باعث نازک شدن پوست تخم پرندگان و مرگ جنین می شود و بدین جهت موجب کاهش میزان تولید مثل می گردد. اگر این کاهش تولید مثل چشمگیر باشد، جمعیت رو به زوال می رود. ترکیبات سیکلودین مانند آلدرین و دیلدرین بسیار سمی تر از د.د.ای هستند و اساساً از طریق افزایش مرگ و میر، باعث کاهش جمعیت شده اند. سهم نسبی در کاهش جمعیت پرندگان شکاری با مکانیسم کاهش تولید مثل «د.د.ای» و با افزایش مرگ و میر «سیکلودین» به طور مشخصی از یک ناحیه به ناحیه دیگر متفاوت بوده است که بر اساس الگوی مصرف در آن ناحیه است.در بیشتر مناطق اروپا، کاهش در تعداد قرقی ها و بحری ها در اواخر ۱۹۵۰ آنچنان سریع بود که احتمالاً به طور عمده به دلیل کاهش نرخ تولید ناشی از د.د.ای بوده است. این ماده تنها ترکیب شناخته شده ای است که باعث کاهش جمعیت با روشی غیر از افزایش مرگ و میر می شود.از هنگامی که استفاده از د.د.ت، دیلدرین و سایر ارگانوکلره ها به طور مستمر کاهش یافته است، میزان باقیمانده این مواد در تخم و بدن پرندگان شکاری نیز کاهش یافته و جمعیت پرندگان در اروپا و آمریکای

موشهایی که خودکشی می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

موشهایی که خودکشی می کنند :

آیا “ موش قطبی “ را می شناسید ؟ این موش که در “ سوئد “ و “ نروژ “ زندگی می کند ، به موش خانگی شباهت دارد . موش قطبی ، مانند موش معمولی خانگی ، از جویدن و بریدن لذت می برد . از هر چه دستش می آید ، مقدار کمی را می خورد و بقیه را نیز جویده و ریز ریز می کند و غیرقابل استفاده می سازد . موش قطبی در زیر زمین لانه می سازد و به سرعت زاد و ولد می کند . این موش به مزارع غلات و حبوبات آسیب زیادی وارد می کند .

اما آنچه که انسان را به شگفتی وا می دارد، خودکشی دسته جمعی این موشها هر چند سال یک بار است ! آری تقریبا هر 11 سال یک بار ، وقتی که شمار این موشها از حد معینی زیادتر شد ، ناگهان موشهای قطبی همه جا از لانه های خود بیرون می آیند و به سمت غرب شروع به حرکت می کنند . در مبدا حرکت ، تعداد آنها خیلی قابل توجه نیست ، ولی چند کیلومتر آن طرف تر به سیل خروشانی تبدیل می شوند که عرضش به کیلومترها می رسد . آنها سطح زمین را در این مسیر کلا می پوشانند و مانند یک فرش خرمایی رنگ متحرک ، همه جا را فرا می گیرند . آنها هنگام عبور از مزارع و جنگلها و باغها و شهرها همه چیز را می خورند و همه جا را به ویرانه ای تبدیل می کنند . هر چند که تعدادی از آنها توسط پرندگان و جانوران مختلف شکار می شوند ، و یا زیر چرخ اتومبیل ها له می شوند ، ولی تعدادشان به قدری زیاد است که این تلفات به حساب نمی آیند .

سرانجام ، این همه موش با عبور از هرگونه موانع سرراه ، خود را به اقیانوس می رسانند . شگفت آورتر این است که پس از رسیدن به دریا ، بی مهابا خود را به آب می زنند و در آن پیش می روند ، تا آنجا که غرق شوند ویا طعمه ی جانوران دریایی گردند ، تا کره ی زمین از وجود آنها و لطمه هایی که به طبیعت وارد می سازند ، آسوده شود . ولی این را نیز یادآور می شویم که تعداد کمی نیز از این موشها در مبداء باقی می مانند ، تا نسل آنها منقرض نشود !

کسی نمی داند دلیل این خودکشی دسته جمعی موشهای قطبی چیست ؟ برخی از زیست شناسان ، دلیل خودکشی آنها را این گونه بیان می کنند که وقتی آنها پی می برند که بیش از اندازه زیاد شده اند ، و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس ندارند ، به طور غریزی خود را به کشتن می دهند ، تا برای بقیه امکان زندگی باشد ! شاید دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که بشر هنوز قادربه کشف آنها نشده است ، ولی آنچه مسلم است ، اگر موشهای قطبی این فداکاری را نمی کردند ، در مدت یک قرن ، آنها همه جای خشکیهای زمین را فرا می گرفتند و حتی یک وجب جای خالی برای انسان باقی نمی گذاشتند .

منبع : هزار و یک دانستنی علمی ، تالیف مارتین رولکس ، ترجمه کاظم فائقی

توضیح : نهنگ ها هم به صورت دسته جمعی خود را به ساحل کم عمق می رسانند و اقدام به خودکشی می کنند . این پدیده ی عجیب در استرالیا بیشتر مشاهده شده است

موشهایی که خودکشی می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

موشهایی که خودکشی می کنند :

آیا “ موش قطبی “ را می شناسید ؟ این موش که در “ سوئد “ و “ نروژ “ زندگی می کند ، به موش خانگی شباهت دارد . موش قطبی ، مانند موش معمولی خانگی ، از جویدن و بریدن لذت می برد . از هر چه دستش می آید ، مقدار کمی را می خورد و بقیه را نیز جویده و ریز ریز می کند و غیرقابل استفاده می سازد . موش قطبی در زیر زمین لانه می سازد و به سرعت زاد و ولد می کند . این موش به مزارع غلات و حبوبات آسیب زیادی وارد می کند .

اما آنچه که انسان را به شگفتی وا می دارد، خودکشی دسته جمعی این موشها هر چند سال یک بار است ! آری تقریبا هر 11 سال یک بار ، وقتی که شمار این موشها از حد معینی زیادتر شد ، ناگهان موشهای قطبی همه جا از لانه های خود بیرون می آیند و به سمت غرب شروع به حرکت می کنند . در مبدا حرکت ، تعداد آنها خیلی قابل توجه نیست ، ولی چند کیلومتر آن طرف تر به سیل خروشانی تبدیل می شوند که عرضش به کیلومترها می رسد . آنها سطح زمین را در این مسیر کلا می پوشانند و مانند یک فرش خرمایی رنگ متحرک ، همه جا را فرا می گیرند . آنها هنگام عبور از مزارع و جنگلها و باغها و شهرها همه چیز را می خورند و همه جا را به ویرانه ای تبدیل می کنند . هر چند که تعدادی از آنها توسط پرندگان و جانوران مختلف شکار می شوند ، و یا زیر چرخ اتومبیل ها له می شوند ، ولی تعدادشان به قدری زیاد است که این تلفات به حساب نمی آیند .

سرانجام ، این همه موش با عبور از هرگونه موانع سرراه ، خود را به اقیانوس می رسانند . شگفت آورتر این است که پس از رسیدن به دریا ، بی مهابا خود را به آب می زنند و در آن پیش می روند ، تا آنجا که غرق شوند ویا طعمه ی جانوران دریایی گردند ، تا کره ی زمین از وجود آنها و لطمه هایی که به طبیعت وارد می سازند ، آسوده شود . ولی این را نیز یادآور می شویم که تعداد کمی نیز از این موشها در مبداء باقی می مانند ، تا نسل آنها منقرض نشود !

کسی نمی داند دلیل این خودکشی دسته جمعی موشهای قطبی چیست ؟ برخی از زیست شناسان ، دلیل خودکشی آنها را این گونه بیان می کنند که وقتی آنها پی می برند که بیش از اندازه زیاد شده اند ، و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس ندارند ، به طور غریزی خود را به کشتن می دهند ، تا برای بقیه امکان زندگی باشد ! شاید دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که بشر هنوز قادربه کشف آنها نشده است ، ولی آنچه مسلم است ، اگر موشهای قطبی این فداکاری را نمی کردند ، در مدت یک قرن ، آنها همه جای خشکیهای زمین را فرا می گرفتند و حتی یک وجب جای خالی برای انسان باقی نمی گذاشتند .

منبع : هزار و یک دانستنی علمی ، تالیف مارتین رولکس ، ترجمه کاظم فائقی

توضیح : نهنگ ها هم به صورت دسته جمعی خود را به ساحل کم عمق می رسانند و اقدام به خودکشی می کنند . این پدیده ی عجیب در استرالیا بیشتر مشاهده شده است

موشهایی که خودکشی می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

موشهایی که خودکشی می کنند :

آیا “ موش قطبی “ را می شناسید ؟ این موش که در “ سوئد “ و “ نروژ “ زندگی می کند ، به موش خانگی شباهت دارد . موش قطبی ، مانند موش معمولی خانگی ، از جویدن و بریدن لذت می برد . از هر چه دستش می آید ، مقدار کمی را می خورد و بقیه را نیز جویده و ریز ریز می کند و غیرقابل استفاده می سازد . موش قطبی در زیر زمین لانه می سازد و به سرعت زاد و ولد می کند . این موش به مزارع غلات و حبوبات آسیب زیادی وارد می کند .

اما آنچه که انسان را به شگفتی وا می دارد، خودکشی دسته جمعی این موشها هر چند سال یک بار است ! آری تقریبا هر 11 سال یک بار ، وقتی که شمار این موشها از حد معینی زیادتر شد ، ناگهان موشهای قطبی همه جا از لانه های خود بیرون می آیند و به سمت غرب شروع به حرکت می کنند . در مبدا حرکت ، تعداد آنها خیلی قابل توجه نیست ، ولی چند کیلومتر آن طرف تر به سیل خروشانی تبدیل می شوند که عرضش به کیلومترها می رسد . آنها سطح زمین را در این مسیر کلا می پوشانند و مانند یک فرش خرمایی رنگ متحرک ، همه جا را فرا می گیرند . آنها هنگام عبور از مزارع و جنگلها و باغها و شهرها همه چیز را می خورند و همه جا را به ویرانه ای تبدیل می کنند . هر چند که تعدادی از آنها توسط پرندگان و جانوران مختلف شکار می شوند ، و یا زیر چرخ اتومبیل ها له می شوند ، ولی تعدادشان به قدری زیاد است که این تلفات به حساب نمی آیند .

سرانجام ، این همه موش با عبور از هرگونه موانع سرراه ، خود را به اقیانوس می رسانند . شگفت آورتر این است که پس از رسیدن به دریا ، بی مهابا خود را به آب می زنند و در آن پیش می روند ، تا آنجا که غرق شوند ویا طعمه ی جانوران دریایی گردند ، تا کره ی زمین از وجود آنها و لطمه هایی که به طبیعت وارد می سازند ، آسوده شود . ولی این را نیز یادآور می شویم که تعداد کمی نیز از این موشها در مبداء باقی می مانند ، تا نسل آنها منقرض نشود !

کسی نمی داند دلیل این خودکشی دسته جمعی موشهای قطبی چیست ؟ برخی از زیست شناسان ، دلیل خودکشی آنها را این گونه بیان می کنند که وقتی آنها پی می برند که بیش از اندازه زیاد شده اند ، و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس ندارند ، به طور غریزی خود را به کشتن می دهند ، تا برای بقیه امکان زندگی باشد ! شاید دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که بشر هنوز قادربه کشف آنها نشده است ، ولی آنچه مسلم است ، اگر موشهای قطبی این فداکاری را نمی کردند ، در مدت یک قرن ، آنها همه جای خشکیهای زمین را فرا می گرفتند و حتی یک وجب جای خالی برای انسان باقی نمی گذاشتند .

منبع : هزار و یک دانستنی علمی ، تالیف مارتین رولکس ، ترجمه کاظم فائقی

توضیح : نهنگ ها هم به صورت دسته جمعی خود را به ساحل کم عمق می رسانند و اقدام به خودکشی می کنند . این پدیده ی عجیب در استرالیا بیشتر مشاهده شده است