موشهایی که خودکشی می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

موشهایی که خودکشی می کنند :

آیا “ موش قطبی “ را می شناسید ؟ این موش که در “ سوئد “ و “ نروژ “ زندگی می کند ، به موش خانگی شباهت دارد . موش قطبی ، مانند موش معمولی خانگی ، از جویدن و بریدن لذت می برد . از هر چه دستش می آید ، مقدار کمی را می خورد و بقیه را نیز جویده و ریز ریز می کند و غیرقابل استفاده می سازد . موش قطبی در زیر زمین لانه می سازد و به سرعت زاد و ولد می کند . این موش به مزارع غلات و حبوبات آسیب زیادی وارد می کند .

اما آنچه که انسان را به شگفتی وا می دارد، خودکشی دسته جمعی این موشها هر چند سال یک بار است ! آری تقریبا هر 11 سال یک بار ، وقتی که شمار این موشها از حد معینی زیادتر شد ، ناگهان موشهای قطبی همه جا از لانه های خود بیرون می آیند و به سمت غرب شروع به حرکت می کنند . در مبدا حرکت ، تعداد آنها خیلی قابل توجه نیست ، ولی چند کیلومتر آن طرف تر به سیل خروشانی تبدیل می شوند که عرضش به کیلومترها می رسد . آنها سطح زمین را در این مسیر کلا می پوشانند و مانند یک فرش خرمایی رنگ متحرک ، همه جا را فرا می گیرند . آنها هنگام عبور از مزارع و جنگلها و باغها و شهرها همه چیز را می خورند و همه جا را به ویرانه ای تبدیل می کنند . هر چند که تعدادی از آنها توسط پرندگان و جانوران مختلف شکار می شوند ، و یا زیر چرخ اتومبیل ها له می شوند ، ولی تعدادشان به قدری زیاد است که این تلفات به حساب نمی آیند .

سرانجام ، این همه موش با عبور از هرگونه موانع سرراه ، خود را به اقیانوس می رسانند . شگفت آورتر این است که پس از رسیدن به دریا ، بی مهابا خود را به آب می زنند و در آن پیش می روند ، تا آنجا که غرق شوند ویا طعمه ی جانوران دریایی گردند ، تا کره ی زمین از وجود آنها و لطمه هایی که به طبیعت وارد می سازند ، آسوده شود . ولی این را نیز یادآور می شویم که تعداد کمی نیز از این موشها در مبداء باقی می مانند ، تا نسل آنها منقرض نشود !

کسی نمی داند دلیل این خودکشی دسته جمعی موشهای قطبی چیست ؟ برخی از زیست شناسان ، دلیل خودکشی آنها را این گونه بیان می کنند که وقتی آنها پی می برند که بیش از اندازه زیاد شده اند ، و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس ندارند ، به طور غریزی خود را به کشتن می دهند ، تا برای بقیه امکان زندگی باشد ! شاید دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که بشر هنوز قادربه کشف آنها نشده است ، ولی آنچه مسلم است ، اگر موشهای قطبی این فداکاری را نمی کردند ، در مدت یک قرن ، آنها همه جای خشکیهای زمین را فرا می گرفتند و حتی یک وجب جای خالی برای انسان باقی نمی گذاشتند .

منبع : هزار و یک دانستنی علمی ، تالیف مارتین رولکس ، ترجمه کاظم فائقی

توضیح : نهنگ ها هم به صورت دسته جمعی خود را به ساحل کم عمق می رسانند و اقدام به خودکشی می کنند . این پدیده ی عجیب در استرالیا بیشتر مشاهده شده است

موشهایی که خودکشی می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

موشهایی که خودکشی می کنند :

آیا “ موش قطبی “ را می شناسید ؟ این موش که در “ سوئد “ و “ نروژ “ زندگی می کند ، به موش خانگی شباهت دارد . موش قطبی ، مانند موش معمولی خانگی ، از جویدن و بریدن لذت می برد . از هر چه دستش می آید ، مقدار کمی را می خورد و بقیه را نیز جویده و ریز ریز می کند و غیرقابل استفاده می سازد . موش قطبی در زیر زمین لانه می سازد و به سرعت زاد و ولد می کند . این موش به مزارع غلات و حبوبات آسیب زیادی وارد می کند .

اما آنچه که انسان را به شگفتی وا می دارد، خودکشی دسته جمعی این موشها هر چند سال یک بار است ! آری تقریبا هر 11 سال یک بار ، وقتی که شمار این موشها از حد معینی زیادتر شد ، ناگهان موشهای قطبی همه جا از لانه های خود بیرون می آیند و به سمت غرب شروع به حرکت می کنند . در مبدا حرکت ، تعداد آنها خیلی قابل توجه نیست ، ولی چند کیلومتر آن طرف تر به سیل خروشانی تبدیل می شوند که عرضش به کیلومترها می رسد . آنها سطح زمین را در این مسیر کلا می پوشانند و مانند یک فرش خرمایی رنگ متحرک ، همه جا را فرا می گیرند . آنها هنگام عبور از مزارع و جنگلها و باغها و شهرها همه چیز را می خورند و همه جا را به ویرانه ای تبدیل می کنند . هر چند که تعدادی از آنها توسط پرندگان و جانوران مختلف شکار می شوند ، و یا زیر چرخ اتومبیل ها له می شوند ، ولی تعدادشان به قدری زیاد است که این تلفات به حساب نمی آیند .

سرانجام ، این همه موش با عبور از هرگونه موانع سرراه ، خود را به اقیانوس می رسانند . شگفت آورتر این است که پس از رسیدن به دریا ، بی مهابا خود را به آب می زنند و در آن پیش می روند ، تا آنجا که غرق شوند ویا طعمه ی جانوران دریایی گردند ، تا کره ی زمین از وجود آنها و لطمه هایی که به طبیعت وارد می سازند ، آسوده شود . ولی این را نیز یادآور می شویم که تعداد کمی نیز از این موشها در مبداء باقی می مانند ، تا نسل آنها منقرض نشود !

کسی نمی داند دلیل این خودکشی دسته جمعی موشهای قطبی چیست ؟ برخی از زیست شناسان ، دلیل خودکشی آنها را این گونه بیان می کنند که وقتی آنها پی می برند که بیش از اندازه زیاد شده اند ، و مواد غذایی به اندازه کافی در دسترس ندارند ، به طور غریزی خود را به کشتن می دهند ، تا برای بقیه امکان زندگی باشد ! شاید دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که بشر هنوز قادربه کشف آنها نشده است ، ولی آنچه مسلم است ، اگر موشهای قطبی این فداکاری را نمی کردند ، در مدت یک قرن ، آنها همه جای خشکیهای زمین را فرا می گرفتند و حتی یک وجب جای خالی برای انسان باقی نمی گذاشتند .

منبع : هزار و یک دانستنی علمی ، تالیف مارتین رولکس ، ترجمه کاظم فائقی

توضیح : نهنگ ها هم به صورت دسته جمعی خود را به ساحل کم عمق می رسانند و اقدام به خودکشی می کنند . این پدیده ی عجیب در استرالیا بیشتر مشاهده شده است

مقاله درباره دیودهای نورانی چگونه کار می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

دیودهای نورانی چگونه کار می کنند؟

دیودهای نورانی که به آنها دیودها نیز گفته می شود و در دنیای الکترونیک به این نام شناخته می شوند کابرد زیادی دارند. آنها برای اهداف گوناگون در لوازم و تجهیزات مختلف بکار گرفته می شوند. آنها برای پالسهای ساعت دیجیتال digital clocks ، انتقال اطلاعات و سیگنالها از کنترلهای راه دور و روشن کردن فضای ساعت استفاده می شوند. آنها را بصورت مجموعه ای (به تعداد زیاد) می توان در برخی تلویزیونها (jumbo TV) و چراغهای راهنمایی رانندگی یافت. اصولاً LED ها، لامپهایی هستند که براحتی در مدار الکترونیکی قابل نصب هستند. برخلاف لامپهای متداول دیگر دارای رشته های نازک و مارپیچ نیستند. آنها در حین کار تولید گرمای زیاد نمی کنند. این دیودها بر اثر عبور الکترونها از ماده نیمه هادی نورافشانی می کنند، انواع کنونی آن به اندازه یک ترانزیستور استاندارد است.

در این مقاله اصول ساده عملکرد این دیود توضیح داده می شود و برخی اصول مربوط به نورافشانی و فرآیند ایجاد شده در حین روشن شدن آن تشریح شده اند.

یک دیود چیست؟

دیود ساده ترین نوع یک قطعه نیمه هادی است. در بیان متداول، نیمه هادی، ماده ای است که توانایی عبور جریانهای گوناگون را دارد. اکثر نیمه هادیها دارای خاصیت هدایت ضعیف هستند و این ویژگی بدلیل وجود ناخالصی در آنها ایجاد شده است. فرآیند افزودن ناخالصی به ماده را doping می نامند. در مورد LED ها، داده های نوعاً آلومینیم، گالیم و آرشیک است. تمام آنها دارای مقادیری ناخالصی بوده، محدوده و فضای اتمی آنها در کنار هم قرار دارند و هیچ الکترون آزادی برای عبور جریان الکتریکی از آنها جدا نمی شود. در اینگونه مواد، توازن و تعادل اتمی بر هم خورده و سبب جابجایی الکترونها یا حفره ها می شوند. این امر سبب می شود که خاصیت هدایت آنها افزایش پیدا کند. یک نیمه هادی با الکترونهای اضافی (بیشتر)، داده نوع N نامیده می شود و دارای ذرات با بار حتمی زیاد است. در ماده نوع N الکترونهای آزاد بصورت بار منفی آزادانه به طرف فضای مثبت حرکت می کنند. یک نیمه هادی با حفره های زیاد، نیمه هادی نوع P نامیده می شود. در این ماده ذرات دارای بار مثبت زیادی هستند. الکترونها در این حالت می توانند از یک حفره به حفره دیگر پرش کنند و سبب شود که فضای منفی به طرف فضای مثبت کشیده و جذب آن شود. در نتیجه بنظر می رسد که حفره ها در حال حرکت هستند. یک دیود دارای بخشی از ماده N و بخشی ماده P است که در دو انتهای آن دو الکترود وجود دارد. این آرایش توانایی هدایت جریان تنها در یک جهت را دارد. وقتی هیچ ولتاژی اعمال نشود الکترونها و حفره ها در ناحیه اتصال دو نیمه هادی تجمع می کنند این ناحیه بنام ناحیه تهی نامیده می شود. در این ناحیه قطعه بصورت عایق عمل می کند و حفره ها (تا حد امکان) نگهداشته می شوند و هیچ الکترون آزادی قادر به گذر از این ناحیه نیست. برای کوچک کردن و عبور از این ناحیه الکترونها و حفره ها باید در جهت مخالف یکدیگر از این ناحیه عبور کنند و وارد مواد نوع N و P شوند. برای این منظور پایه منفی دیود باید به ولتاژ منفی و پایه مثبت به ولتاژ مثبت متصل شود. در این حالت الکترونها یکدیگر را رانده و از فضای تهی عبور می کنند، از طرفی دیگر حفره ها به طرف نیمه هادی N کشیده می شوند. اگر اختلاف ولتاژ به اندازه کافی زیاد باشد تا الکترونها بتوانند از ناحیه تهیه گذر کنند، حفره ها نیز از آن طرف قادر به انتقال خواهند بود. در این حالت ناحیه تهی به حداقل رسیده و الکترونها آزادانه در دیود حرکت می کنند. اگر بخواهید الکترونها را به جهت مخالف هدایت کنید، کافی است جهت اتصال به باطری را برعکس کنید. در این حالت الکترونها جذب قطب مثبت باطری می شوند. و سبب می شود هیچ جریانی از دیود عبور نکند. در این حالت ناحیه تهی بزرگ می شود. بر هم کنشی بین الکترونها و حفره ها در LED سبب تولید نور می شود. در بخش بعد این مطلب را دقیقاً توضیح می دهیم.

چگونه یک دیود می تواند نور تولید کند؟

نور نوعی انرژی است که از اتم ساطع می شود. نور دارای قطعات (بسته های) کوچک انرژی است که بدون وزن است. این ذرات را فوتون می نامند و واحدهای پایه ای نور محسوب می شود. فوتونها در اثر حرکت الکترونها آزاد می شوند. در یک اتم، الکترونها به دور اربیتالهای هسته در حال چرخش هستند. الکترونهای اربیتالهای مختلف دارای انرژی گوناگون هستند. به بیان کلی می توان گفت الکترونها دارای انرژی بیشتر در اربیتالهای دورتر از هسته حرکت می کنند. برای پرش یک الکترون از اربیتال پائین تر به اربیتال بالاتر، انرژی دریافت می شود و بصورت برعکس از انتقال به اربیتال پائین تر، انرژی آزاد می شود. انرژی آزاد شده بصورت فوتون ساطع می شود. انرژی بیشتر سبب آزاد شدن فوتون با انرژی بالاتر است که مشخصه آن فرکانس بالاتر آن

دانلود تحقیق در مورد دیودهای نورانی چگونه کار می کنند

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

دیودهای نورانی چگونه کار می کنند؟

دیودهای نورانی که به آنها دیودها نیز گفته می شود و در دنیای الکترونیک به این نام شناخته می شوند کابرد زیادی دارند. آنها برای اهداف گوناگون در لوازم و تجهیزات مختلف بکار گرفته می شوند. آنها برای پالسهای ساعت دیجیتال digital clocks ، انتقال اطلاعات و سیگنالها از کنترلهای راه دور و روشن کردن فضای ساعت استفاده می شوند. آنها را بصورت مجموعه ای (به تعداد زیاد) می توان در برخی تلویزیونها (jumbo TV) و چراغهای راهنمایی رانندگی یافت. اصولاً LED ها، لامپهایی هستند که براحتی در مدار الکترونیکی قابل نصب هستند. برخلاف لامپهای متداول دیگر دارای رشته های نازک و مارپیچ نیستند. آنها در حین کار تولید گرمای زیاد نمی کنند. این دیودها بر اثر عبور الکترونها از ماده نیمه هادی نورافشانی می کنند، انواع کنونی آن به اندازه یک ترانزیستور استاندارد است.

در این مقاله اصول ساده عملکرد این دیود توضیح داده می شود و برخی اصول مربوط به نورافشانی و فرآیند ایجاد شده در حین روشن شدن آن تشریح شده اند.

یک دیود چیست؟

دیود ساده ترین نوع یک قطعه نیمه هادی است. در بیان متداول، نیمه هادی، ماده ای است که توانایی عبور جریانهای گوناگون را دارد. اکثر نیمه هادیها دارای خاصیت هدایت ضعیف هستند و این ویژگی بدلیل وجود ناخالصی در آنها ایجاد شده است. فرآیند افزودن ناخالصی به ماده را doping می نامند. در مورد LED ها، داده های نوعاً آلومینیم، گالیم و آرشیک است. تمام آنها دارای مقادیری ناخالصی بوده، محدوده و فضای اتمی آنها در کنار هم قرار دارند و هیچ الکترون آزادی برای عبور جریان الکتریکی از آنها جدا نمی شود. در اینگونه مواد، توازن و تعادل اتمی بر هم خورده و سبب جابجایی الکترونها یا حفره ها می شوند. این امر سبب می شود که خاصیت هدایت آنها افزایش پیدا کند. یک نیمه هادی با الکترونهای اضافی (بیشتر)، داده نوع N نامیده می شود و دارای ذرات با بار حتمی زیاد است. در ماده نوع N الکترونهای آزاد بصورت بار منفی آزادانه به طرف فضای مثبت حرکت می کنند. یک نیمه هادی با حفره های زیاد، نیمه هادی نوع P نامیده می شود. در این ماده ذرات دارای بار مثبت زیادی هستند. الکترونها در این حالت می توانند از یک حفره به حفره دیگر پرش کنند و سبب شود که فضای منفی به طرف فضای مثبت کشیده و جذب آن شود. در نتیجه بنظر می رسد که حفره ها در حال حرکت هستند. یک دیود دارای بخشی از ماده N و بخشی ماده P است که در دو انتهای آن دو الکترود وجود دارد. این آرایش توانایی هدایت جریان تنها در یک جهت را دارد. وقتی هیچ ولتاژی اعمال نشود الکترونها و حفره ها در ناحیه اتصال دو نیمه هادی تجمع می کنند این ناحیه بنام ناحیه تهی نامیده می شود. در این ناحیه قطعه بصورت عایق عمل می کند و حفره ها (تا حد امکان) نگهداشته می شوند و هیچ الکترون آزادی قادر به گذر از این ناحیه نیست. برای کوچک کردن و عبور از این ناحیه الکترونها و حفره ها باید در جهت مخالف یکدیگر از این ناحیه عبور کنند و وارد مواد نوع N و P شوند. برای این منظور پایه منفی دیود باید به ولتاژ منفی و پایه مثبت به ولتاژ مثبت متصل شود. در این حالت الکترونها یکدیگر را رانده و از فضای تهی عبور می کنند، از طرفی دیگر حفره ها به طرف نیمه هادی N کشیده می شوند. اگر اختلاف ولتاژ به اندازه کافی زیاد باشد تا الکترونها بتوانند از ناحیه تهیه گذر کنند، حفره ها نیز از آن طرف قادر به انتقال خواهند بود. در این حالت ناحیه تهی به حداقل رسیده و الکترونها آزادانه در دیود حرکت می کنند. اگر بخواهید الکترونها را به جهت مخالف هدایت کنید، کافی است جهت اتصال