تحقیق در مورد کود منگنز 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست مطالب

کمبود منگنز وکوددادن پنبه 1

اطلاعات زمینه ای 2

توصیه های تست خاک 4

منگنز استعمال شده برای خاک 5

منگنز برگی 6

احتیاطها برای مخلوط کردن کودهای منگنز با گلیفوسات 6

کمبود منگنز وکوددادن پنبه

خلاصه : کمبود منگنز(Mn) در پنبه شایع نیست، گرچه آن ممکن است رخ دهد. در مزرعه هایی که امکان کمبود Mn برای پنبه وجود دارد، مزرعه‌هایی هستند که کمبود در سویا، گندم یا محصولات ذرت یا محصولاتی با Mn پایین خاک در دسترس رخ داده است(همچنین با سطحهای(Mn) تست خاک و( ph) تعیین می شود). علائم کمی از کمبود( Mn) در پنبه مشاهده می شود مگر اینکه کمبود شدید باشد یا علامتی مشاهده نمی شود. تست بافت برگ پنبه را می توان مورد استفاده قرار دارد برای تعیین اینکه آیا(Mn) ناکافی است. سطح های منگنز کمتر از ppm 25در جدید ترین برگ کاملا بزرگ شده ناکافی هستند.

رویکردهای کود دادن برای غلبه بر کمبود Mn به( ph) خاک و روشهای در دسترس به استعمال کود وابسته هستند.درخاکهایی که ph بالاست(نه بیشتر از 2/6در خاکهای زهکشی شده بطور ضعیف و نه بیشتر از 5/6 در خاکهای کاملا زهکشی شده) کودهای Mn می توانند بصورت منتشر شده در همه جا و ردیفی بکار برده شوند و Mn باقی مانده در فصل های بعدی در دسترس می باشد. در سطحهای( ph) بالاتر از استعمال های خاک کارآیی خود را ازدست می دهند بویژه هنگامیکه شایع است و ارزش باقی مانده ناچیز است. در خاکها با (ph) بالا استعمال ردیفی یا برگی ترجیح داده می شود و هر استعمال باید تا حد امکان به زمان کاشت نزدیک باشد.

میزانهای استعمال(Mn) به روش استعمال b 1 15-10 شایع برای خاک، b 1 5 -3 ردیفی نزدیک ردیف محصول یا b1 2-1 بکار برده شده برای شاخ و برگ درختان وابسته است.

استعمالهای برنامه ریزی شده(Mn ) برگی باید قبل از اولین گل دهی انجام شود. استعمالهای برگی باید فورا صورت بگیرد اگر علائم کمبود ظاهر شوند و دوباره اگر علائم مجددا ظاهر شوند و دوباره اگر علائم مجددا ظاهر شوند. از استعمالهای برگی زودتر برای ناحیه محدود شده برگ و مخلوط کردن کودهای Mn با گلیفوسات باید اجتناب شود. کودهایMn محلول در آب منابع مناسب Mn هستند هنگامیکه برای خاک و شاخ و برگ درختان بکار برده می شود، اما منابع Mn با قابلیت محدود شده(مانند اکسیدها یا اکسی سولفاتها) باید فقط برای استعمالهای خاک و هنگامیکه تا اندازه ذرات کمتر از 1/0-15/0خرد می شوند مورد استفاده قرار گیرند. منابع Mn حلقه دار باید با همان میزان بعنوان منابع Mn غیر آلی قابل حل بکار برده شود.

اطلاعات زمینه ای

منگنز Mn یک عنصر غذایی ضروری برای همه گیاهان است. کمبود منگنز در پنبه معمولا به علائم کمبود برجسته که در سویا، گندم و ذرت رخ می دهند منجر نمی شود.

گرچه، پنبه دارای کمبود شدید Mn ممکن است رنگ زدایی خاکستری مایل به زرد یا خاکستری مایل به قرمز جوانترین برگها را نشان می دهد در حالیکه رگبرگهای سبز می مانند. Mn بیش از حد خاک می‌تواند با phپایین خاک سعی باشد. این وضعیت منسوب به برگ پیچ و تابدار است. تعداد کمی از تحقیقات بررسی کمبود Mn پنبه را منتشر کردند. مربوط ترین به کالیفرنیای جنوبی، آزمایشات Anderson وBoswell انجام شده در جورجیا در طول دهه 1960 هستند. 18 آزمایش در یک دوره 3 ساله در مورد خاکها با سطحهای ph6 وMn قابل استخراج آب در لایه شخم خورده با متغیر بودن از 5/0تا 10 پوند Mn در هر ابکر( b1) انجام شد. عمل آوریها 4،2،0 b1 بعنوان سولفات Mn کود سرک(کودی که بعد از شروع رشد گیاهان مصرف می شود.)داده شده بودند هنگامیکه پنبه چندین برگ سالم داشت.

افزایش پنبه بذری برای کود دادن Mn در پایین ترین سطح های Mn قابل استخراج آب خاک 1 500 بودند. زود هنگامی همچنین افزایش داده شد. کاهش بازده کمتر از b2001 پنبه بذری a/ رخ داد هنگامی که Mn کود به خاکها با بیش از 1 7 Mnقابل استخراج آب خاک افزوده شد. متاسفانه، راهی برای مقایسه سطح های Mn قابل استخراج آب استفاده شده در تحقیقات جورجیا برای روشهای تست خاک معمولتر مانندروشهای قابل استخراج اسید رقیق یا Mehlich استفاده شده توسط، clemsonجورجیا و چند آزمایشگاه خصوصی و عمومی دیگر تست خاک وجود ندارد. از دهه 1960 تحقیق کمی انجام شده است.

تحقیق درمورد کود آبیاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

فهرست

مقدمه:

ضرورت کود آبیاری

مزیت کود آبیاری

دلایل توسعه‌ی روش کود آبیاری در کشور

روش‌های آبیاری:

آبیاری سطحی

آبیاری زیر سطحی

ضرورت و مزیت آبیاری قطر‌ه‌ای و بارانی برای توزیع کود

خلاصه‌ای از مطالعات انجام شده در مورد استفاده از کود آبیاری در محصولات کشاورزی متنوع

کود آبیاری تحت شرایط شوری

روش کار:

مواد کودی:

ازت

کاربرد محلول‌های نیتروژن در آب

برنامه‌ی کود دهی

تزریق کودها

وسایل تزریق:

انژکتور سنج کود

روش‌های تزریق

شدت تزریق

غلظت کود

نتیجه گیری

توصیه‌ها و پیشنهادات

فهرست منابع

مقدمه 1

با توجه به افزایش سریع جمعیت کشور، نیاز به تولید بیشتر مواد غذایی احساس می‪گردد. بهترین راه برای نیل به این هدف و همچنین تامین قسمتی از ارز مورد نیاز، افزایش تولید در واحد سطح است. در بین نهادهای کشاورزی، اضافه نمودن متعادل کودهای شیمیایی بیشتر از سایر نهادها در افزایش تولید محصولات کشاورزی موثر است. نظر به اینکه تولید کنندگان محصولات کشاورزی کشور برای تولید بیشتر، مصرف کودهای شیمیایی را افزایش دادند ولی در عمل به علت محدودیت‪های زمین، آب و اقلیم و به خصوص عدم مدیریت کارآ در مسایل آب و کود، افزایش کمی و کیفی عمل کرد مورد انتظار حاصل نشد و در نتیجه تعادل عناصر غذایی خاک بهم خورده و مسایل عمده زیست محیطی مطرح شده است بنابر این افزایش تولید در واحد سطح و بهبود کمی و کیفی عملکرد هرچه بیشتر محصولات زراعی و باغی، نیاز به توجه خاصی دارد همچنین مدرنیزه کردن سیستمهای آبیاری و تبدیل آنها از روشهای رایج زارعین (سطحی) به سیستمهای تحت فشار (قطره‪ای) می‪تواند نقش مهمی را در این مسئله داشته باشد چرا که استقاده از این سیستمها ( تحت فشار) باعث افزایش راندمان مصرف آب شده و به عبارت دیگر میزان تولید محصول را به ازای هر واحد آب افزایش می‪دهد.

ترکیب این دو فاکتور (آب و کود) و یا به اصطلاح کود دهی با آبیاری (Fertigation) از محاسن ویژای برخوردار می‪باشد که موفقیت در این روش مستلزم داشتن آگاهی کافی در رابطه با نیاز آبی و نیاز کودی هر محصول است. در این روش به دلیل استفاده بهینه از مصرف آب و کود، آلودگی محیط زیست به حداقل رسیده و تقسیط مصرف کودها در مراحل حساس و مورد نیاز گیاه به سهولت انجام می‪پذیرد. همچنین از هدر رفتن کود بدلیل کنترل غلظت عناصر غذایی در خاک جلوگیری شده و مطابق با نیاز رشد گیاه، در اختیار آن قرار داده می‪شود از طرف دیگر به دلیل حلالیت یکنواخت کودها در آب آبیاری، جذب آن بهتر صورت می‪گیرد.

1- ملکوتی، محمد جعفر. محمدرضا شریعتی و محمدرضا امداد. 1379. کود دهی با آبیاری روش نوین در تامین نیاز غذایی گیاهان جهت نیل به پتانسیل تولید. نشریه ترویجی. معاونت ترویج ص 3و4

تعریف

به کار بردن مواد شیمیایی کشاورزی همراه آب آبیاری در سیستمهای آبیاری قطرای و بارانی یکی از اهداف این سیستمها می‪باشد. اصطلاح عمومی برای این عمل «تزریق مواد شیمیایی به آب آبیاری یا Chemigation » می باشد. مواد شیمیایی شامل انواع کودهای محلول، علفکشها، حشره کشها و غیره می‪تواند به داخل سیستم آبیاری تزریق شود. این اصطلاح در مورد انواع کودها « تزریق کود به آب آبیاری یا Fertigation » نامیده می‪شود که از اهداف ویژه انواع سیستمهای آبیاری قطره‪ای و بارانی است.1

تزریق کود به آب آبیاری، شامل حل کردن کودهای محلول در آب و کاربرد آن از طریق سیستمهای قطره‪ای و بارانی می‪باشد. که روشی موثر، آسان و اقتصادی است. و مناسب بودن آن به شرایط خاک و محصول، روش آبیاری، کیفیت آب، نوع کود و مسایل اقتصادی بستگی دارد. این روش معمولاً در خاک‪های درشت بافت دارای امتیاز بیشتری نسبت به خاکهای ریز بافت است. این مساله به نوع کود و چگونگی حرکت آن در خاک بستگی دارد.2

کود آبیاری کاربرد کود مایع در یک سیستم آبیاری می باشد. میکروآبیاری و کود آبیاری امکان کنترل دقیق آب و مواد مغذی را ارئه می کنند سود عمده ی کود آبیاری این است که نسبت به لوازم پراکنده سنتی ، انعطاف پذیری بیشتر دارد و مواد مغذی به کار گرفته شده را بهتر کنترل می‪کند. در این روش کودها هنگامی مصرف می شوند که لازم است و در مقادیر کم به کار گرفته می شوند در نتیجه مواد مغذی قابل حل در آب ، کمتر در معرض فرو شسته شدن به وسیله بارندگی زیاد یا آبیاری بیش از حد می‪باشند.3

با کودآبیاری، گیاه هرزمان که آبیاری شود تغذیه هم می‌شود، و مواد مغذی لازم را تا آبیاری بعدی دریافت می‪کند.4

کاربرد مواد مغذی به همراه سیستمهای آبیاری کود آبیاری است (ادغام کودوآبیاری ) رایج ترین ماده مغذی به کار گرفته‌شده درکود آبیاری نیتروژن است.سایرعناصرشامل فسفر،پتاسیم،سولفور،روی وآهن به مقدارکمترمصرف می‌شوند.5

آبیاری قطره ای زیر سطحی وسیله ی موثری برای به کارگیری آب و مواد مغذی برای محصولات یکساله است. بطور کلی حداقل 10 تا 30 درصد آب در مقایسه با سیستمهای آبیاری پیوسته ی سطحی ذخیره می شود بنابر این استفاده ی فزاینده ی آبیاری قطره ای زیر سطحی و کود آبیاری با نیتروژن مایع در آینده ی قابل تحمل برای تولید محصول در مناطق خشک حتی اگر منابع آب کاهش یابد، دخالت خواهد کرد. 6

ضرورت کود آبیاری

تزریق کود به آب آبیاری، مخصوصاً ازت در نواحی خشک به منظور بهبود حاصلخیزی در مزارعی که با سیستم آبیاری قطره‪ای یا زیر سطحی آبیاری می‪شوند‪، ضروری می‪باشد. این ضرورت به دلیل آن است که کود خشک پخش شده روی سطح خاک ممکن است همراه با آب آبیاری به سمت منطقه ریشه حرکت نکند. کودهای ازت و دیگر کودها را می‪توان در زمان کشت با خاک مخلوط کرد اما باید فقط در مناطقی که بطور کامل توسط بارندگی یا آبیاری مرطوب می‪شوند، وارد خاک گردند. پخش کودها در سطح خاک در مزارع تحت آبیاری قطره‪ای در مناطق خشک بدلیل حجم کوچک و نامنظم خاک مرطوب شده، از راندمان خوبی برخوردار نمی‪باشد. بافت خاک از جمله عواملی است که در راندمان کود دهی با آبیاری موثر می‪باشد. این روش معمولاً در خاکهای درشت بافت دارای امتیاز بیشتری نسبت به خاکهای ریز بافت است.1

مزیت کود آبیاری

هر گیاه اعم از گیاهان زراعی و یا باغی نیازهای متفاوتی نسبت به انواع عناصر غذایی در طول دوره رشد خود دارند. به اینصورت که در برخی از مراحل رشد خود نیاز بیشتری به بعضی از عناصر دارند. با روش تزریق کود در سیستمهای تحت فشار به بهترین صورت ممکن می توان مواد غذایی را برحسب نیاز گیاه، مصرف کرد. از طرف دیگر این روش تقسیط کود معمولاًً اقتصادی‪تر از سایر روشهای کوددهی می باشد. 2

کود آبیاری با نیتروژن مایع ، باعث بهینه سازی محصول‪، کیفیت و بازگشت اقتصادی می شود. بدون آنکه نیتروژن آب خاک را کاهش دهد. (Doerge, Pier 1995، تامسون و Doerge 1996 ).3

این تکنیک هزینه های کود دهی را از راه حذف عملیات کاهش می دهد. این روش همچنین کارآیی مواد مغذی را از طریق استفاده آنها در زمانی که گیاه نیاز بیشتری دارد، بهبود می بخشد. همچنین با این روش تصفیه ی خاک یا دنیتری فیکاسیون4 (گازی) که نیتروژن را کاهش می‌دهد و کاهش هدررفتن خروج مواد مغذی نیز امکان پذیر می‪شود.5

کودآبیاری به آرامی دانسیته و طول ریشه را افزایش می دهد همچنان که آب وارد خاک می شود کود را هم در سراسر منطقه ریشه حمل می کند. کود آبیاری روی گلها نتایج فوری دارد. چمن ها نسبتاً سریع سبز می شوند و نتایج قابل توجهی روی درختان و بوته‪ها در طول سال دارد در کود آبیاری همه‪ی مقدار مصرف ماهانه کود به یک باره با کود خشک و یا در یک چرخه کم، از طریق یک سیستم آبیاری بیشتر اهداف کود دهی را ارضا می‪کند.6

تحقیق در مورد کود فسفاته 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست مطالب

مفاهیم و اهمیت کشاورزی پایدار 1

تثبیت بیولوژیکی ازت، راهبردی در کشاورزی پایدار 6

مفاهیمی از کشاورزی پایدار 7

استفاده از کمپوست مواد آلی در کشاورزی پایدار 8

کودهایی حیوانی 12

تناوب لگومینوزها با محصولات زراعی 15

کود سبز 15

نتیجه‌گیری 17

مفاهیم و اهمیت کشاورزی پایدار

در سال‌های اخیر، کشاورزی پایدار از جمله موضوعاتی است که در علوم کشاورزی مطرح شده است و با گذشت زمان توجه دانشمندان علوم کشاورزی بیش از پیش به آن معطوف می‌شود و می‌رود که در سال‌های آتی از مهمترین مباحث علوم کشاورزی دنیا شود. در ارتباط با کاهش سریع و جدی منابع ضروری کشاورزی از طریق فرسایش، شور شدن زمین‌ها، بیابان‌زایی، انقراض گونه‌ها و آلودگی‌های محیطی از نگرانی‌های عمده موجود در گزارش‌های جهانی است.

با‌ آغاز کشاورزی صنعتی، فشار بر اکوسیستم شروع شد. در سال‌های قبل در صورت تخریب زمین، انسان به منظور رفع مایحتاج خویش می‌توانست به مناطق دیگر نقل مکان نماید، اما امروزه با افزایش جمعیت، این امر امکان‌پذیر نیست. بدین‌ترتیب، کشاورزی پایدار غیرقابل اجتناب است و به نظر می‌رسد در پایان این قرن و اوایل قرن آینده، به پایداری در توسعه کشاورزی ضروری باشد.

معمولاً تعاریفی که توسط متخصصان برای یک موضوع و مبحث خاص مطرح می‌شود تا حدود زیادی بیانگر ویژگی‌های آن مبحث بوده و می‌توان ویژگی‌های آن را تا حد قابل قبولی مطرح نماید. به همین منظور به بیان تعریف و مفاهیمی پرداخته می‌شود که توسط کارشناسان این فن ارائه شده است.

برنامه توسعه سازمان ملل متحد به نقل از موسسه منابع جهانی برای کشاورزی پایدار یک تعریف کوتاه و مفید ارائه داده است. بنابراین تعریف، «نظام کشاورزی پایدار، نظامی است که در شیوه پایا و یا دوام بهره‌وری اساس منابع و الگوهای زراعی را بهبود بخشد، به طوری که کشاورزان بتوانند عرضه محصولات را هماهنگ با رشد جمعیت، رشد اقتصادی و با توجه به محیط زیست افزایش دهند».

هارگراو، کشاورزی پایدار را چنین تعریف می‌کند: «کشاورزی پایدار به مدیریت صحیح منابع کشاورزی اطلاق می شود که در عین حال نیازهای در حال تغییر بشری رفع شوند، کیفیت محیط زیست و همچنین منابع طبیعی حفظ شده و یا حتی بهبود می‌یابند».

سنایاک، بیان می‌کند که: «واژه کشاورزی پایدار به یک سیستم کشاورزی اطلاق می‌شود که می‌تواند به روند تولید خود در آینده طولانی ادامه دهد».

در سال 1989، انجمن علوم زراعی آمریکا در گردهمایی سالانه خود، کشاورزی پایدار را چنین توصیف می‌نماید: «کشاورزی پایدار نظامی است که ضمن برخورداری از پویایی اقتصادی، می‌توان به بهبود وضعیت محیط زیست و استفاده بهینه از منابع موجود منجر شده و همچنین در تامین نیازهای غذایی انسان و ارتقای کیفیت زندگی جوامع بشری نقش مبهمی داشته باشد».

به نظر گروهی از کشاورزان، کشاورزی پایدار چنین تعریف شده است: «کشاورزی پایدار از نظر مفهوم، سیستمی است که ضمن مدیریت موفق در استفاده از منابع برای تامین نیازهای غذایی بشر، کیفیت محیط را حفظ و ذخایر منابع طبیعی را افزایش می‌دهد؛ از نظر اقتصادی پویا بوده و نیازهای غذایی را تامین کرده و مواد غذایی آن، اثر سوئی بر سلامت بشر نداشته و علاوه بر آن، ذخایر منابع طبیعی را حفظ کرده و کیفیت آنها را برای نسل‌های آینده افزایش می‌دهد».

در واقع، نظام کشاورزی پایدار یک نظام سودمند، مستمر و متکی بر حفظ منابع طبیعی است. این شیوه کشاورزی، اقتصادی‌ترین و در عین حال، سودمندترین نوع استفاده از انرژی خورشید و تبدیل آن به محصولات کشاورزی را بدون تخریب و حاصلخیزی خاک و کیفیت محیط زیست توصیه می‌کند. این روش کشاورزی، دیدگاهی بالاتر از اقتصادی تولیدی صرف دارد، به طوری که در آن به همبستگی بین اقتصاد تولید، ثبات اکولوژیکی و کیفیت محیط زیست به صورتی جامع نگریسته می‌شود. در کشاورزی پایدار، افزایش جریان انرژی در نظام کشاورزی و نجات کشاورز مبتدی از زراعت معیشتی و نیز صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش تلفات آن در کشاورزی متمرکز در راستای حفاظت از پایداری کشاورزی و کیفیت محیط زیست دنبال می‌شود.

در تعریفی دیگر، نظام کشاورزی پایدار: «نظامی است که از مواد شیمیایی به گونه‌ای استفاده گردد که در نهایت به گونه‌ای استفاده گردد که در نهایت نه موجب متلاشی شدن و زوال خودش شود و نه با انتقال آن به محیط زیست، اکوسیستم را دچار مخاطره نماید».

تحقیق در مورد کود منگنز 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فهرست مطالب

کمبود منگنز وکوددادن پنبه 1

اطلاعات زمینه ای 2

توصیه های تست خاک 4

منگنز استعمال شده برای خاک 5

منگنز برگی 6

احتیاطها برای مخلوط کردن کودهای منگنز با گلیفوسات 6

کمبود منگنز وکوددادن پنبه

خلاصه : کمبود منگنز(Mn) در پنبه شایع نیست، گرچه آن ممکن است رخ دهد. در مزرعه هایی که امکان کمبود Mn برای پنبه وجود دارد، مزرعه‌هایی هستند که کمبود در سویا، گندم یا محصولات ذرت یا محصولاتی با Mn پایین خاک در دسترس رخ داده است(همچنین با سطحهای(Mn) تست خاک و( ph) تعیین می شود). علائم کمی از کمبود( Mn) در پنبه مشاهده می شود مگر اینکه کمبود شدید باشد یا علامتی مشاهده نمی شود. تست بافت برگ پنبه را می توان مورد استفاده قرار دارد برای تعیین اینکه آیا(Mn) ناکافی است. سطح های منگنز کمتر از ppm 25در جدید ترین برگ کاملا بزرگ شده ناکافی هستند.

رویکردهای کود دادن برای غلبه بر کمبود Mn به( ph) خاک و روشهای در دسترس به استعمال کود وابسته هستند.درخاکهایی که ph بالاست(نه بیشتر از 2/6در خاکهای زهکشی شده بطور ضعیف و نه بیشتر از 5/6 در خاکهای کاملا زهکشی شده) کودهای Mn می توانند بصورت منتشر شده در همه جا و ردیفی بکار برده شوند و Mn باقی مانده در فصل های بعدی در دسترس می باشد. در سطحهای( ph) بالاتر از استعمال های خاک کارآیی خود را ازدست می دهند بویژه هنگامیکه شایع است و ارزش باقی مانده ناچیز است. در خاکها با (ph) بالا استعمال ردیفی یا برگی ترجیح داده می شود و هر استعمال باید تا حد امکان به زمان کاشت نزدیک باشد.

میزانهای استعمال(Mn) به روش استعمال b 1 15-10 شایع برای خاک، b 1 5 -3 ردیفی نزدیک ردیف محصول یا b1 2-1 بکار برده شده برای شاخ و برگ درختان وابسته است.

استعمالهای برنامه ریزی شده(Mn ) برگی باید قبل از اولین گل دهی انجام شود. استعمالهای برگی باید فورا صورت بگیرد اگر علائم کمبود ظاهر شوند و دوباره اگر علائم مجددا ظاهر شوند و دوباره اگر علائم مجددا ظاهر شوند. از استعمالهای برگی زودتر برای ناحیه محدود شده برگ و مخلوط کردن کودهای Mn با گلیفوسات باید اجتناب شود. کودهایMn محلول در آب منابع مناسب Mn هستند هنگامیکه برای خاک و شاخ و برگ درختان بکار برده می شود، اما منابع Mn با قابلیت محدود شده(مانند اکسیدها یا اکسی سولفاتها) باید فقط برای استعمالهای خاک و هنگامیکه تا اندازه ذرات کمتر از 1/0-15/0خرد می شوند مورد استفاده قرار گیرند. منابع Mn حلقه دار باید با همان میزان بعنوان منابع Mn غیر آلی قابل حل بکار برده شود.

اطلاعات زمینه ای

منگنز Mn یک عنصر غذایی ضروری برای همه گیاهان است. کمبود منگنز در پنبه معمولا به علائم کمبود برجسته که در سویا، گندم و ذرت رخ می دهند منجر نمی شود.

گرچه، پنبه دارای کمبود شدید Mn ممکن است رنگ زدایی خاکستری مایل به زرد یا خاکستری مایل به قرمز جوانترین برگها را نشان می دهد در حالیکه رگبرگهای سبز می مانند. Mn بیش از حد خاک می‌تواند با phپایین خاک سعی باشد. این وضعیت منسوب به برگ پیچ و تابدار است. تعداد کمی از تحقیقات بررسی کمبود Mn پنبه را منتشر کردند. مربوط ترین به کالیفرنیای جنوبی، آزمایشات Anderson وBoswell انجام شده در جورجیا در طول دهه 1960 هستند. 18 آزمایش در یک دوره 3 ساله در مورد خاکها با سطحهای ph6 وMn قابل استخراج آب در لایه شخم خورده با متغیر بودن از 5/0تا 10 پوند Mn در هر ابکر( b1) انجام شد. عمل آوریها 4،2،0 b1 بعنوان سولفات Mn کود سرک(کودی که بعد از شروع رشد گیاهان مصرف می شود.)داده شده بودند هنگامیکه پنبه چندین برگ سالم داشت.

افزایش پنبه بذری برای کود دادن Mn در پایین ترین سطح های Mn قابل استخراج آب خاک 1 500 بودند. زود هنگامی همچنین افزایش داده شد. کاهش بازده کمتر از b2001 پنبه بذری a/ رخ داد هنگامی که Mn کود به خاکها با بیش از 1 7 Mnقابل استخراج آب خاک افزوده شد. متاسفانه، راهی برای مقایسه سطح های Mn قابل استخراج آب استفاده شده در تحقیقات جورجیا برای روشهای تست خاک معمولتر مانندروشهای قابل استخراج اسید رقیق یا Mehlich استفاده شده توسط، clemsonجورجیا و چند آزمایشگاه خصوصی و عمومی دیگر تست خاک وجود ندارد. از دهه 1960 تحقیق کمی انجام شده است.

مقاله درمورد کود دهی و جوانه پاشی پسته

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

کود دهی و جوانه پاشی پسته

درخت پسته هم در برابر سرمای زمستان و هم در برابر گرمای تابستان پایدار است و از 20- تا 40+را می پذیرد.

مناسبترین خاک برای پسته خاک لمونی شنی سبک است که به دلیل ریشه عمیقی که دارد خاک باید دست کم 2 متر عمق داشته باشد.

به دلیل عمیق بودن ریشه در خت پسته در برابر کم آبی مقاوم بوده و دربرابر شوری آب هم مقاوم می باشد.

رطوبت زیاد هوا و خیس بودن خاک به مدت طولانی برای پسته مضرند و میزان حصول را کاهش می دهند.

افزایش پسته به دو صورت کشت بذر و پیوند زدن روی دان نهال حاصله انجام می شود.

در این مورد دو نکته را باید حتما رعایت کرد:

یکی اینکه چون ریشه این گیاه برای تولید ریشه فرعی قدرت کافی را ندارد نشا کردن آن مقرون به صرفه نیست.و باید بذر را در محل اصلی در باغ کاشت و بر حسب میزان رشد دان نهال حاصله ،پس از یک تا سه سال آن را پیوند کرد.

دوم اینکه :چون پسته گیاهی دو پایه است در باغ باید حدود 10درصد از پایه ها را با پیوندک نر پیوند زد.

سن باروری بر حسب رقم 5-8 سالگی است و گیاه در 15-40 سالکی بیشترین محصول خود را می دهد.

فاصله کاشت پسته در حدود 6-8 متر است و هر درخت در سال حدود 70-200کبلو گرم پسته تولید می کند.که معادل 25-70کیلو پسته خشک است.

روشهای کاشت پسته و تولید نهال:

کاشت پسته در گلدان:

برای این منظور از کیسه های پلاستیکی سیاه به قطر 15-10 سانتی‍متر و ارتفاع 30-25 سانتی‍متر استفاده می ‍شود.

ترکیب خاک گلدان شامل ماسه شیرین + خاک زراعی + کود حیوانی پوسیده (ترجیحاً کود گاوی) می ‍باشد.

در این روش ممکن است گلدان‍ها به صورت آزاد در کنار یکدیگر قرار گیرند یا به صورت کرتی درآیند. پس از خیساندن بذور مورد نظر و ضدعفونی آنها، 2 عدد بذر در عمق 3-2 سانتی‍متری خاک گلدان قرار گرفته و روی آن با ماسه یا خاک اره پوشانده می‍ شود. زمان کاشت در گلدان اواخر زمستان و اوایل و اوایل بهار می باشد.درصورت تولید نهال گلدانی در شاسی یا گلخانه، می‍ توان در پاییز یا اوایل زمستان نیز اقدام به کاشت بذر نمود. از مزایای این روش بالابودن بازده تولید نهال، سهولت و عدم محدودیت زمانی در امر جابجایی گلدان می باشد.

کاشت پسته در خزانه:

در این روش از یک قطعه زمین به مساحت‍های 20*10 یا 30*20 متر استفاده می شود. پس ازآماده سازی زمین با افزودن کود حیوانی پو‍سیده (20 تن در هکتار)، ماسه بادی (60 تن ) و مقداری کود شیمیائی (فسفات آمونیوم به میزان 4000 کیلوگرم در هکتار) نسبت به اصلاح و تقویت زمین اقدام می گردد.

در اواسط اسفند تا اواسط فروردین ماه، بذور پسته ارقام بادامی ریز یا قزوینی را به مدت 12 ساعت خیسانده و ضدعفونی می کنند. در قطعه مورد نظر ردیف هایی به فواصل 30-20 سانتی‍متر ایجاد و بذور روی ردیف‍ها به فاصله 15-10 سانتی‍متری و در عمق 3 سانتیمتر کشت می ‍شوند. آبیاری نهال‍ها ابتدا هر 10-7 روز یک ‍مرتبه و بعد هر 12-10 روز یک ‍مرتبه انجام می ‍شود و نهال های تولیدی در زمستان سال اول یا دوم به زمین اصلی منتقل می ‍شوند.

در هنگام انتقال نهال‍ها باید دقت لازم در زمان بیرون آوردن آنها از زمین خزانه صورت گیرد تا از قطع شدن نوک ریشه اصلی و پوشش ریشه جلوگیری شود. در صورت عدم رعایت این مسئله ممکن است میزان تلفات به 40-30 درصد برسد.

فاصله کاشت درختان:

در اکثر باغ‍های پسته به دلیل عدم آگاهی باغداران، فواصل کاشت رعایت نشده و باغ‍هایی با شکل‍های نامنظم و متراکم مشاهده می گردد که علاوه بر عدم رعایت اصول صحیح باغداری، مشکلات عملیات داشت و برداشت را دارد. به منظور جلوگیری از بروز این مشکل، فاصله مناسب بین دو ردیف 8-6 متر و روی 4-3 متر توصیه می شود.

کشت مخلوط:

کاشت هر نوع گیاه، اعم از زراعی یا باغی در فاصله بین درختان را کشت مخلوط می گویند. طول دوره نونهالی درختان پسته نسبتاً طولانی می ‍باشد. بنابراین باغدار اقدام به کاشت گیاهان مناسب در فاصله بین درختان پسته می ‍‍‍کند تا علاوه بر تامین بخشی از هز ینه ‍های تولید، سبب اصلاح و بهبود ساختمان خاک نیز شود. از گیاهان زراعی مناسب و متداول در کشت مخلوط می ‍توان گندم، جو، یونجه، چغندر، شلغم، منداب و زعفران را نام برد. از گیاهان باغی می ‍توان انگور، انار، بادام ، زردآلو و سیب را نام برد.

کوددهی پسته:

کودهای آلی

کودهای آلی براساس منشاپیدایش به سه دسته عمده : حیوانی، گیاهی، و مخلوط تقسیم می ‍شوند.

مزایای کودهای آلی

این کودها ممکن است بتوانند تمامی عناصر ضروری پر‍مصرف و کم مصرف را برای گیاه تامین کنند. اهمیت دیگر کودهای آلی، بهبود و افزایش نفوذپذیری خاک نسبت به آب و هوا و در نتیجه نفوذپذیری ریشه یا گیاه می باشد.

کودهای دامی

درایران خصوصاً در باغات پسته از کود ماکیان نوع مرغی بسیار مصرف می ‍شود و بهتراست از مصرف مداوم کود‍مرغی در باغات پسته خودداری نمود و حداقل هر سه یا پنج سال از کود آلی دیگری استفاده شود.

مقدار مصرف این کود به علت بالا بودن ازت آن بیش از 10تن در هکتار برای درختان جوان (15ساله) توصیه نمی ‍شود.

در مورد درختان بارور و مسن می‍توان میزان استفاده از آن را تا حداکثر 20 تن در هکتار بالا برد. بطور کلی کود پرندگان و کودمرغی دارای درصدآهن بالا می باشند به همین علت از مصرف مداوم و با مقدار زیاد آنها در باغاتی که درصد آهک از 30 درصد متجاوز است، باید جداً خودداری نمود.

کودهای مرغی را بایستی .در شیار کودی عمیق، مصرف و مدفون کرد.

کودهای دامی گاوی و گوسفندی تفاوتی در کاربرد نداشته و گاهی نیز به صورت مخلوط بکار برده می ‍شوند که انجام آن توصیه می ‍شود، زیرا کودهای گاوی ازت و پتاسیم کمتری از کود‍های گوسفندی دارند.

بهتر است برای اراضی دارای معمولی و نسبتاً غنی از نظر مواد غذائی مصرف شوند. میزان مصرف کودهای مخلوط یا گوی معادل 20 تن در هکتار برای درختان جوان زیر 15 سال و 40-20 تن برای درختان بارور و مسن توصیه می ‍شود.

کلیه مقادیر کودی توصیه شده اعم از مرغی و یا گاوی و... باید به عنوان کود زمستانه فقط در شیار کودی به عرض 40 و عمق 40 سانتی‍متر در انتهای سایه انداز درختان مصرف شود.