تحقیق درباره فرهنگ زیبای

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

فرهنگ زیبای «سلام»

سلام و تحیت

سلام در لغت، به معنای سلامت از هر گونه نقص و عیب و فناست و چون خداوند فناناپذیر و منزه از عیب و نقص است، یکی از نام های او «سلام» است.

هرگونه اظهار محبت در آغاز ملاقات «تحیت» است. پس در اصل، سلام همان تحیت، از ماده حیات و به معنای دعا کردن برای سلامتی و حیات دیگران است ؛ خواه این دعا به صورت «السلام علیکم» باشد یا «السلام علینا» یا «حَیّاک الله». بنابراین، روشن ترین مصداق تحیت سلام کردن است.

روشن است که هر ملتی برای اظهار محبت، در ملاقات با یکدیگر نوعی تحیت دارد که گاهی نمود عملی می یابد و نشانه محبت و احترام است و گاهی نیز لفظی است. در اسلام، سلام کردن نشانه تحیت لفظی است و بنابر برخی آیه ها و روایت ها، تحیت بهشتیان نیز سلام است:

أُوْلئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِما صَبَرُوا وَ یُلَقَّوْنَ فیها تَحِیَّةً وَ سَلامًا. (فرقان: 75)

اینان همان کسانی هستند که به خاطر صبری که داشته اند، غرفه های بهشت را پاداش یابند و در آنجا به درود و سلامشان بنوازند».

همچنین در سوره ابراهیم خداوند به این نکته اشاره کرده آنجا که خداوند می فرماید:

تحیت اهل بهشت، سلام است:

دَعْواهُمْ فیها سُبْحانَکَ أَللّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ. (یونس: 10)

وَ أُدْخِلَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ خالِدینَ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ. (ابراهیم: 23)

نیز با توجه به آیه 25 سوره ذاریات در می یابیم که در اقوام پیش از اسلام هم سلام، به معنای تحیت به کار می رفت:

إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقالُوا سَلامًا قالَ إِنّا مِنْکُمْ وَجِلُونَ. (الذاریات: 25)

چون بر او (ابراهیم) در آمدند، پس سلام گفتند، گفت: سلام، مردی ناشناسید.

سلام در قرآن و سنت

«سلام، نامی از نام های خداوند است که آن را در زمین نهاده است. پس سلام را در میان خودتان بگسترانید.» این سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله به آیه 22 سوره حشر اشاره دارد که در این آیه، سلام، یکی از نام های خداوند معرفی شده است. واژه سلام بیش از چهل بار در قرآن کریم آمده است. گاهی خداوند خود، بر بندگان برگزیده اش؛ یعنی انبیا علیهم السلام سلام می فرستد. آنجا که می فرماید: «وَ سَلامٌ عَلَی الْمُرْسَلینَ». (صافات: 181)

«قیلَ یا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنّا وَ بَرَکاتٍ عَلَیْکَ؛ به نوح خطاب شد که از کشتی فرود آی که سلام و برکات ما بر تو باد.» (هود: 48) و نیز «سلامٌ علی موسی و هارون». (صافات: 83)

فرشتگان نیز بهشتیان را با سلام و تحیت داخل بهشت می کنند. «ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ؛ با سلام به بهشت داخل شوید، امروز روز جاودانه شدن [شما] در بهشت است.» (ق: 34)

و یا «إِنَّ الْمُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ عُیُونٍ ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنینَ.

«به درستی که پرهیزکاران در بهشت و چشمه ساران هستند، داخل بهشت بشوید به همراه سلامتی و امنیت. (حجر: 45 و 46)

و نیز تحیت اهل بهشت سلام است و شکر الهی. همان گونه که در قرآن می خوانیم: «دَعْواهُمْ فیها سُبْحانَکَ أَللّهُمَّ وَ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ.

سخن آنها این است پروردگارا تو منزهی و تحیت آنها در بهشت، سلام است و آخرین سخنشان حمد پروردگار جهان است». (یونس: 10)

همچنین یکی از نام های بهشت دارالسلام است: «وَ اللّهُ یَدْعُوا إِلی دارِ السَّلامِ؛ خداوند شما را به سوی دارالسلام فرامی خواند». (یونس: 25)

افزون بر آیه های فراوانی که درباره تحیت و سلام وجود دارد، احادیث زیادی نیز از رسول خدا صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام ذکر شده است.

رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:

یا اَنَس سَلِّمْ عَلی مَنْ لَقِیْتَ یَزیدُ اللّهُ فی حَسَناتِکَ وَ سَلِّم فی بَیْتِکَ یَزیدُ اللّهُ فی بَرَکَتِکَ.

ای انس، سلام کن بر هر کسی که ملاقات می کنی تا خدا بر حسنات تو بیفزاید و سلام کن در خانه ات تا خداوند برکات تو را اضافه فرماید.

از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است: «اَوْلَی النّاسِ بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ مَنْ بَدَأَ بالسَّلامِ؛ نزدیک ترین و مقرب ترین مردم به خدا و رسولش کسی است که ابتدا سلام کند».