تحقیق در مورد فلسفه غیبت و امامان غایب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فلسفه غایب بودن امامان

بحث غیبت امام عصر یکی از نکته هائی است که مخالفین عقاید شیعه آنرا محفلی علیه عقاید شیعه قرار دادند. شناخت موقعیت و شرایطی که اکنون در آن به سر می بریم مستلزم شناخت غیبت است . برداشتهای نادرست سهواَ یا عمداَ سبب حملات مختلفی به عقاید شیعه شده است . عقیده به دوازدهمین امام به تعبیر یکی از نویسندگان مغرض سنی گریزگاهی بوده برای شیعه که قول دوازده امام را داده است .

و چون امام عسگری فرزندی نداشته مسئله غیبت را بیان کرده اند ؛ که این نویسنده این مسئله را بدون پایگاهی در قرآن و اسلام دانسته یا نویسنده دیگری می نویسد عقیده شما عقیده کاملاَخرافاتی است و او می گوید که شیعیان می گویند امام دوازدهم در چاه سرداب منزل پدرشان رفته اند و غیبت دارند و می گوید :

کی چاه فرزندی بنام انسان بدنیا می آورد و شما بعد از سیمرغ و غول بیابانی موجود خیالی سومی را بوجود آورده اید .

البته درک درست مسئله غیبت اینگونه هجمه ها را پاسخ می دهد و اما ببینیم این سخنان درست است ؟

به هیچ وجه داستان اینگونه نیست و اگر نویسنده عینک غرض ورزی را بر میداشت و در مکتب خود ( اهل سنت )  مطالعه میکرد به نادرستی مطالبش پی می برد .

در دومین سوره قرآن آنجا که خدا نقش هدایتگر را از خصائص اهل تقوی می داند ” الذی یومنون بالغیب . . . ” اهل سنی و شیعه مقصود از لاریب را امام عصر می دانند و در آیات قرآن و احادیث زیادی از رسول الله این موارد ذکر شده است . شعرای بزرگ شیعی در دوران قبل امام عسگری اشعاری را دارند که به صراحت مسئلة غیبت در آنها ذکر شده و آنقدر این مسئلة غیبت مهم بوده که حتی در ادبیات شیعی وارد شده و موضوع غیبت آنقدر شناخته شده  که صحابه ائمه در این زمینه کتابها نوشتند . سه تا از صحابه امام کاظم در این زمینه کتاب مستقلی نوشته اند .

 پس مسئلة غیبت مسئله ای نبوده که بعد از امام عسگری مطرح شود که برای گریز از بچه دار نشدن ایشان باشد .مسئله غیبت آنقدر به عنوان یکی از اصول شیعه جا افتاده بود که دشمنان شیعه بخاطر عقب نیفتادن از شیعه یکی از رهبران خود را بعنوان امام غائب مطرح کردند . مثلاَ فرقة کیسانیه که طرفداران کفارند و در عصر امام سجاد برای شهادت امام حسین قیام کردند معتقدند محمد بن حنفیه غیبت اختیار کرده بوده . فرقة زیدیه معتقدند که زید بن علی بن حسین غیبت اختیار کرده .

از فرمایش امام صادق علیه السلام چنین بر می‌آید که خضر را خدا به سوی قومش مبعوث فرموده بود و او مردم را به سوی توحید و اقرار به انبیاء و فرستادگان خدا و کتاب‌های او دعوت می‌کرد. از معجزاتش این بود که روی هر زمین خشکی می‌نشست، زمین سبز و خرم می‌گشت و دلیل نامش، خضر(سبز) نیز همین است. نام اصلی خضر «تالیا بن ملکان بن عامر بن أرفخشید بن سام بن نوح علیه السلام» است.

او همان عالم الاهی بود که موسی به دیدارش رفت و در قرآن بدون ذکر نام با عبارتی درخشان ستوده شده است:«عبداً من عبادنا اّتیناه رحمة من عندنا و علمنا من لدنا علماً.» (او یکی از بندگان ما بود که رحمت خویش را به سویش فروفرستادیم و از نزد خویش به او علم آموختیم.) در قرآن کریم درباره‌ی حضرت خضر غیر از توصیف مذکور و داستان همراهی حضرت موسی با او چیز دیگری ذکر نشده است.

از امام صادق (ع)آورده اند که...اما آن بنده صالح خدا خضر، خداوند عمر او را نه به خاطر رسالتش طولانى گردانید و نه به خاطرکتابى که بدو نازل کند و نه به خاطر این که به وسیله او و شریعت او، شریعت پیامبران پیش از او را نسخ کند ونه به خاطر امامتى که بندگانش بدو اقتدا نمایند و نه به خاطر طاعتى که خدا بر او واجب ساخته بود، بلکه خداى جهان آفرین، بدان دلیل که اراده فرموده بود عمرگرامى قائم (ع) را در دوران غیبت او بسیار طولانى سازد ومى دانست که بندگانش بر طول عمر او ایراد واشکال خواهند نمود، به همین جهت عمر این بنده صالح خویش خضررا طولانى ساخت که بدان استدلال شود و عمر قائم (ع) بدان تشبیه گردد و بدین وسیله اشکال و ایراد دشمنان و بداندیشان باطل گردد.

بدون تردید او زنده است وهم اکنون بیش از شش هزار سال از عمر شریفش مى گذرد.

زندگى حضرت خضر ورفتنش به بحر ظلمات وخوردنش از آب حیات خود داستان مفضلى است که درکتب تاریخى وحدیثى به تفصیل از آن بحث شده است.

شرکت حضرت خضر در مراسم عید غدیر در سرزمین غدیر خم ودر مراسم سوگوارى رسول اکرم (ص) به هنگام رحلت آن حضرت ودر سوگ حضرت على (ع) به هنگام شهادت آن حضرت درکتاب هاى حدیثى مشروحا آمده است .