مقاله درباره نغمه های وصال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

نغمه های وصال

دو کوهه

ای دو کوهه نغمه غم ساز کن قصه نام آوران آغاز کن

قصه بر غصه لاهوتیان باز خوان از بهر ما ناسوتیان

ای دو کوهه با سکوت نعره وار یاد کن از مستی و از عشق یار

یاد باد آن روزگاران یاد باد روز وصل دوستداران یاد باد

ای دو کوهه راوی پیر منی جلوه گاه یار زیبای منی

یادبادآن خلوت و سوز و گداز باد پیمانی به شبهای دراز

ای که گشتی داغدار لاله ها یاد کن از ندبه آلاله ها

ای دو کوهه عشق را تقریر کن ناله های سنگ را تفسیر کن

صبحگاهت شامگاهان غرق نور فرش را تا عرش مجرای عبور

ای دو کوهه رفته یارانت ز دست سنگ هجران شیشه هایت راشکست سنگ هجران بال ماراهم شکست ای دو کوهه رفته تدبیرم ز دست

(((

چـو شـمـع بر سـر هـر کـشـته می گذارم جان

ز یـک شـراره هـزاران زبـانه می سـازم

زپـاره های دل مـن شـلـمـچه رنـگـین اسـت

سخن چو بلبل از آن عاشقانه مـی سازم

سر و تـن ودل وجـان را به خـاک می فـکنم

بـرای تـیر تـو چـندیـن نـشانه می سازم

کـشـم بـه لـجـه ی شـوریـدگی بسـاط امـیـن

کنون که رخت سفر چون کرانه می سازم

((مقام معظم رهبری))

(((

وطن

از نژاد حافظ و سهراب و مجنون در رگم

من ادیب و پهلوان و عاشق این کشورم

آنچه می گویم ز دلسوزی برای ملت است

رهگشای دوری از بیگانگان و ذلت است

چون براندیم از وطن ایل و تبار پهلوی

کـوته آمـد از وطن دست پلید اجنبی

کی تواند ملتی تنها و در اعماق غـم

خـود رسـاند بر فـلک بشکاند اسباب ستم

پیـر مردی رهنما بـر مردم تکبیر شـد

بـا سـلاح دیـن ومـردم چیره بر شمشیر شد

مشـت محکم بـر دهـان دولـت بیگـانه زد

قـرعـه پیروزی مـلت به ظلـم و جهل زد

فـتنـه ای دیگر شد وجنگی دگـر آغـاز شد

ره بسـوی پر کـشیدن هـا دوبـاره بـاز شد

مردمان پـاک و حق جویـان بی نـام و نشـان

رو بـسـوی جبـهه ها کـردند و دلها شادمان

هـشت سـال از بـهترین یـاران مـا پر پر شـدنـد

جـان فـدای این وطن مـستانه رهبر شدند

بعد ازآن دوران سـرد خـاک و طـوفـان ونـبـرد

آمـدند از جـای جـایِ جبهه ها شان سر بلند

چون بجستم از سیه چال و نبـرد بـی امـان

دست و پا بسته شدم من در صف رهبانیان

هر چـه کردش رهـبرم تـا لایقـان افـزون شونـد

فـاسـدان از دولـت مسموم ما بیرون شوند

لیکـن اینک ایـن پیروطـن دربنـدتنهـایی شـده

آن مقـدس سـالها دیگر چه رویایی شده

هـرکسی آمـد به نـام دیـن به من ظـلـمی نـمـود

دیـن بهانه کرده و سـرمایه و نـفتم ربود

خائن هـر جـا کـه تـواند بـر وطـن ظـلـمی کنـد

گـه لـباس شه گـهی پیراهن حـق تن کـند

مـی رسـد روزی کـه او آیـد رسـد بـر دادمـان

صـد غـلامی را کـند آزاد وگـردم شادمان

(( مهدی غلامی خویینی ))