پاورپوینت در مورد شیمی آلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 196 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

شیمی آلی (1)

شیمی آلی (1)فصل دوم: الکان ها

3

فصل 2: الکانها

الکانها

فرمول کلی CnH2n+2

مبنای نامگذاری تعداد کربن زنجیر آنهاست که به آخر تعداد کربن به یونانی پسوند ان اضافه می شود.

اعداد یونانی:

1 مت 2 ات 3 پروپ 4 بوت 5 پنت

6 هگز 7 هپت 8 اکت 9 نون 10 دک

4

فصل 2: الکانها

تجزیه کیفی مواد آلی به روش ذوب قلیایی جهت تشخیص ازت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

تجزیه کیفی مواد آلی به روش ذوب قلیایی جهت تشخیص ازت، گوگرد و هالوژنها :

برای تشخیص این عناصر در ترکیبات آلی ابتدا باید آنها را به ترکیبات معدنی یونیزه تبدیل کرد سپس شناسایی نمود. این تبدیل ممکن است به روشهای مختلف صورت گیرد ولی بهترین روش ذوب ترکیبات با فلز سدیم است. در این روش سیانید سدیم (NaCN)، سولفید سدیم (Na2S) و هالید سدیم (NaX) تشکیل میشود که به آسانی قابل تشخیص هستند.

ترکیب آلی (1)

معمولا سدیم به مقدار اضافی به کار برده میشود. در غیر اینصورت اگر گوگرد و نیتروژن هردو وجود داشته باشند، احتمالا تیوسیانات سدیم (NaSCN) تشکیل میشود. در این صورت در تشخیص نیتروژن به جای آبی پروس رنگ قرمز مشاهده میشود زیرا بجای یون (CN-)، یون (SCN-) خواهیم داشت. اما با سدیم اضافی تیوسیانات تشکیل شده تجزیه میشود و جواب درست به دست می آید.

به مخلوط حاصل آب اضافه کرده مخلوط قلیایی را صاف نموده و سپس به آن (FeSO4) اضافه کنید در این صورت فروسیانید سدیم تشکیل میشود.

وقتی محلولهای قلیایی نمکهای فروی بالا جوشانده میشود بر اثر اکسیژن هوا کمی یون فریک تشکیل میشود. (بر اثر سولفوریک اسید رقیق هیدروکسیدهای فرو و فریک تشکیل شده حل میشوند) فروسیانیدها با نمک فریک تشکیل فروسیانید فریک (آبی پروس) میدهند.

برای اسیدی کردن محیط نباید از (HCl) استفاده کرد زیرا به علت تشکیل (FeCl6) رنگ زرد در محیط ایجاد میشود و به جای آبی پروس رنگ سبز ظاهر میشود. به همین دلیل کلرید فریک نیز نباید اضافه شود.

همانطوری که قبلا ذکر شده است بر اثر اکسیداسیون به وسیله هوا در محیطهای قلیایی گرم به مقدار کافی یونهای فریک تشکیل میشود بنابراین نیازی به افزایش یون فریک نیست، افزایش مقدار کمی محلول رقیق فلئورید پتاسیم ممکن است به تشکیل آبی پروس در محلول که به آسانی قابل صاف شدن است کمک نماید (Fe3+ با F- تولید FeF63- میکند که پایدار است و باعث خارج شدن Fe3+ از محیط عمل میشود).

گوگرد به صورت یون سولفید را میتوان به وسیله استات سرب و استیک اسید و یا به و سیله پلمبیت سدیم (محلول قلیایی استات سرب) به صورت رسوب سولفید سرب (PbS) سیاه رنگ تشخیص داد.

برای تشخیص یونهای هالوژن (Cl, Br, I) از اثر محلول نیترات نقره در محیط اسید نیتریکی استفاده میشود در این صورت هالید نقره به صورت رسوب حاصل میشود.

بخش عملی

ذوب قلیایی

(احتیاط: به هنگام کار عینک محافظ فراموش نشود) در یک لوله آزمایش کاملا خشک (حدود 150 در 12 میلیمتر غیر پیرکس) یک تکه سدیم کوچک تمیز به ابعاد تقریبی 4 میلیمتر بیندازید (سدیم را به وسیله کاردک تمیز و خشک بردارید) و لوله را با گیره بگیرید و ته لوله را با شعله کوتاه به ملایمت حرارت دهید تا سدیم در داخل لوله ذوب شده و به صورت دود سفید در آید و بخارات تا ارتفاع حدود 2 سانتی متر بالا رود، سپس لوله را از شعله دور کرده و به آن چند ذره جسم جامد (حدود 20 میلی گرم) یا حدود سه قطره مایع مورد آزمایش (ترجیحا طی چند نوبت) طوری اضافه کنید که مستقیما در ته لوله و بر روی دود سفید سدیم ریخته شود (دقت کنید ممکن است انفجار کوچکی رخ دهد بنابر این این آزمایش را حتما زیر هود و تحت نظر مربی آزمایشگاه انجام دهید) و بعد بتدریج لوله را تا سرخ شدن گرم کنید (احتیاط: موقع حرارت دادن، دهانه لوله را به طرف خود یا فرد دیگری نگیرید) سپس لوله داغ را داخل یک بشر کوچک حاوی 10 میلی لیتر آب مقطر وارد کنید تا بشکند. مخلوط را تا جوش حرارت داده و سپس صاف کنید محلول صاف شده باید زلال و قلیایی باشد. در صورتیکه تیره باشد، احتمالا تجزیه ناقص بوده و ذوب قلیایی باید دوباره تکرار شود.

روش دیگر استفاده از لوله آزمایش پیرکس است. در این روش مطابق بالا عمل کنید اما پس از ذوب قلیایی اجازه دهید لوله سرد شود و سپس 3 الی 4 میلی لیتر متانول به آن اضافه کنید تا سدیم اضافی را تجزیه کند سپس بر روی آن آب مقطر بریزید تا نصف لوله پر شود و برای چند دقیقه به ملایمت بجوشانید. سپس مخلوط را صاف نموده و بر روی محلول آزمایشات زیر را انجام دهید.

شناسایی ازت

حدود 1 میلی لیتر محلول صاف شده را در یک لوله آزمایش ریخته و به آن کمی سولفات فرو اضافه کنید و محلول را به آرامی و همراه با تکان دادن تا نقطه جوش حرارت دهید و سپس بدون سرد نمودن محلول را با اسید سولفوریک رقیق اسیدی کنید. رسوب یا رنگ آبی پروس دلیل بر وجود نیتروژن است. افزودن 1 میلی لیتر محلول 5% فلوئورید پتاسیم برای تشکیل آبی پروس مفید است.

شناسایی گوگرد

الف) استفاده از استات سرب: در حدود 1 میلی لیتر محلول زیر صافی را در یک لوله آزمایش ریخته و با استیک اسید، اسیدی کنید. حال به محلول حاصل چند قطره استات سرب اضافه کنید. ایجاد رسوب سیاه رنگ سولفید سرب دلیل بر وجود گوگرد در ماده آلی است.

ب) استفاده از پلمبیت سدیم: ابتدا محلول پلمبیت سدیم را به این صورت تهیه کنید. به چند قطره محلول استات یا نیترات سرب قطره قطره محلول سود 10% اضافه کنید تا ابتدا

تحقیق در مورد شیمی آلی چیست 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

شیمی آلی

شیمی آلی بخشی از دانش شیمی است که به بررسی هیدرو کربن ها می‌‌پردازد. به همین دلیل به آن شیمی ترکیبات کربن نیز گفته می‌شود.

پسوند «آلی» یادگار روزهایی است که مواد شیمیایی را بسته به این که از چه منبعی به دست می‌آمدند، به دو دسته معدنی و آلی تقسیم می‌کردند. مواد معدنی آنهایی بودند که از معادن استخراج می‌شدند و مواد آلی آنهایی که از منابع گیاهی یا حیوانی یعنی از موادی که توسط موجودات زنده تولید می‌شدند، به دست می‌آمدند. در واقع تا پیرامون سال ۱۸۵۰ بسیاری از شیمیدانان معتقد بودند که خاستگاه مواد آلی باید موجودات زنده باشند و در نتیجه این مواد را هرگز نمی‌توان از مواد معدنی سنتز نمود.

حتی پس از آن که مشخص شد این مواد لزوماً نبایستی از منابع زنده به دست آیند و می‌توان آنها را در آزمایشگاه سنتز کرد، باز هم مناسبت داشت تا نام آلی برای توصیف آنها و موادی همانند آنها حفظ شود. این تقسیم‌بندی بین مواد معدنی و آلی تا به امروز حفظ شده است.

موادی که از منابع آلی به دست می‌آیند، در یک خصوصیت مشترکند: همه آنها دارای عنصر کربن هستند.

امروزه اگر چه هنوز بسیاری از ترکیبات کربن به آسانی از منابع گیاهی و جانوری بدست می‌آیند، ولیکن بسیاری از آنها نیز سنتز می‌شوند. از ترکیبات گاهی از مواد معدنی مانند کربناتها و سیانیدها سنتز می‌شوند ولی غالباً از سایر مواد آلی تهیه می‌گردند.

دو منبع بزرگ مواد آلی که از آنها مواد آلی ساده تأمین می‌شوند، نفت و ذغال سنگ است. (هر دو اینها از مفهوم قدیمی «آلی» بوده و فراورده تجزیه (کافت) گیاهان و جانوران هستند). این ترکیبات ساده به عنوان مصالح ساختمانی در ساختن ترکیبات بزرگ‌تر و پیچیده‌تر مصرف می‌شوند.

نفت و زغال سنگ سوختهای فسیلی هستند که در طی هزاران سال بر روی هم انباشته شده وغیر قابل جایگزینی هستند. این مواد، بویژه نفت، جهت رفع نیازهای انرژی که به طور دائم در حال افزایش است، با سرعت خطرناکی مصرف می‌گردند. امروزه کمتر از ۱۰٪ نفت برای ساختن مواد شیمیائی مصرف می‌شود و قسمت اعظم آن برای تولید انرژی سوزانده می‌شود. خوشبختانه منابع دیگری برای ایجاد نیرو از قبیل منبع خورشیدی، گرمای زمین، باد، امواج، جزر و مد و انرژی هسته‌ای وجود دارد.

اما چگونه می‌توان منبع دیگری به جای مواد آلی پیدا نمود؟ البته در نهایت باید به جایی که سوختهای سنگواره‌ای از آنجا ناشی می‌شوند یعنی توده زیستی برگشت، اما این بار به طور مستقیم و بدون دخالت هزاران سال. توده زیستی قابل تجدید است و چنانچه به طور مناسب مصرف شود، تا زمانی که ما بر روی این سیاره بتوانیم وجود داشته باشیم آن هم باقی می‌ماند. در ضمن می‌گویند که نفت با ارزش‌تر از آن است که سوزانده شود.

چه خصوصیتی در ترکیبات کربن وجود دارد که آنها را از ترکیبات مربوط به صد و چند عنصر دیگر جدول تناوبی متمایز می‌سازد؟ لااقل قسمتی از این جواب به نظر می‌رسد که چنین باشد: تعداد بسیار زیادی از ترکیبات کربن وجود دارند که مولکولهای آنها می‌توانند بسیار بزرگ و پیچیده باشد.

تعداد ترکیباتی که دارای کربن هستند چندین برابر بیشتر از تعداد ترکیبات بدون کربن است. این مواد آلی در خانواده‌های مختلف قرار می‌گیرند، و معمولاً در بین مواد معدنی، همتایی ندارند.

مولکولهای آلی شامل هزاران اتم شناخته شده‌اند، و ترتیب قرار گرفتن اتمها حتی در مولکولهای نسبتاً کوچک بسیار پیچیده است. یکی از مسایل اصلی در شیمی آلی، آگاهی از طرز قرار گرفتن اتمها در مولکولها و یا تعیین ساختمان ترکیبات است.

راه‌های زیادی برای شکستن این مولکولهای پیچیده و یا نوآرایی آنها برای ایجاد مولکولهای جدید وجود دارد؛ روشهای مختلفی برای اضافه نمودن اتمهای جدید به این مولکولها و یا جایگزین نمودن اتمهای جدید به جای اتمهای قدیم وجود دارد. بخش کلان شیمی آلی به پژوهش در مورد این واکنشها اختصاص دارد، یعنی تشخیص این که این واکنشها کدامند، چگونه انجام می‌شوند و چگونه می‌توان از آنها برای سنتز یک ترکیب دلخواه استفاده نمود.

تحقیق درباره حلال های آلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

حلال های آلی :

حلال ها ، جزو مواد آلی ساده هستند که در دمای اتاق مایعند و در شرایط جوی استاندارد ، واکنش زا و قادر به حل دامنه ی وسیعی از مواد در ترکیبات آلی هستند : ( مثلاً : چربی دوستند ) اغلب حلال ها به شدت فرارند : در این تعریف استثنائاتی وجود دارد ، که اکثراً در مورد حلال های مورد استفاده در صنعت صادق است . از حلال ها ممکن است به عنوان حلال انتخابی مواد مخلوط استفاده کنند : ( مثل : استخراج شیمیایی ) ، جهت کاهش دادن میزان وسکوزیته ی مواد دیگر ، یا به عنوان مواد خام در صنایع سنتزی نیز کاربرد دارد.

بعضی حلال ها مثل الکل های خاص چون گازوئیل و دیگر ترکیبات آلیفاتیک ، به عنوان سوخت به کار می روند : کار حلال های آلی متنوع خصوصاً در صنعت است . حلال های آلی متداول ، مورد استفاده شامل ، آلیفاتیک های حلقوی ، هالوژنه شده ها ، کتون ها ، آلدهید ها ، الکل ها و غیره است. فرمول ساختاری گسترده این حلال های آلی و گروه های آن در شکل 1 آمده است .

در حدود 49 میلیون تن حلال های آلی در سال 1984 در ایالات متحده ساخته شده است . (1) حلال ها موادی هستند که جهت ساخت یا تولید دامنه ی وسیعی از محصولات جدید بدان ها نیازمندیم . از جمله رنگ ، جلا و دیگر آسترها ، رنگ بوها ، سوخت ها ، چسب ها ، جوهرهای مرکب و جوهر چاپگر ها ، دیگر مواد پاک کننده ها ، پلاستیک ، محصولات کشاورزی و دارو سازی.

(2) حلال ها روی سیستم عصبی ، کبد ، کلیه ها و پوست اثر می گذارند . تعداد معدودی از آن ها در انسان اثرات سرطان زائیشان ، شناخته شده است ؛ بقیه دارای اثرات سرطان زایی در حیوانات اند و در انسان مشکوک به سرطان زایی هستند : اثرات نورولوژیکی ماده مربوط به حلال های با خاصیت هوشبری است که دارای اثرات آشکاری چون ، اثرات گذرایی چون ، منگی و گیجی است رزم مزمنی که می تواند در اثر حلال های غیر قابل باز یافت ایجاد شود شامل کاهش فعالیت های ذهنی ، است که شرحش آمد با حلال های آلی دارای پتانسیل کاهش بیماری های کبدی هستند .

هیدروکربن های هالوژنه شده قادر به القای زنجیره های چربی و ایجاد سیروز هستند .

سمیت کلیوی حلال ها شامل نکروز حاد توبول ها و گلومرولو تقویت است ؛ درماتیت های تماسی می تواند در مواجهه با حلال ها در حین ترکیب ، به وجود آید که باعث حذف چربی پوست آن قسمتی می شوند که در تماس با حلال بوده است . حلال های ذکر شده از عوامل مرتبط با ایجاد سرطان ریه و سرطان سیستم خونساز هستند ؛

مواجهه :

مؤسسه ملی ایالات متحده در مورد ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH ) در سال 1974 ، میزان کارگرانی را که دارای مواجهه ی شغلی با حلال ها بوده اند ، حدود 8/9 میلیون نفر بر آورد کرده است ؛ چون حلال ها در گستره ی وسیعی از محصولات و پروسه ها به کار می روند ، کارگران زیادی نیز در معرض ریسک مواجهه با آنند ، مواجهه با حلال ها در بین نقاشان و جلا دهندگان سطوح ، رنگ برها ، چاپگرها و خشک شویی ها ، صنایع پتروشیمی و کارگران پالایشگاه ، و سازندگان صفحه های فایبر گلاس رایج است .

در اروپا سال 1980 ، موارد مصرف حلال های آلی بدین صورت بود ؛ 43% کل حلال های آلی را که در رنگ و جلا به کار می رفتند ، 10% در پاک کردن فلزات ، 1/8% در محصولات خانگی ، 7/6% در چسب ، 1/6% در تولیدات دارویی ، 9/3% در خشک شویی ها ، 20% در سایر موارد . (3)

هیدروکربن های آروماتیک و آلیفاتیک ، از جمله 50% حلال های مورد استفاده در اروپای غربی در سال 1980 بوده است . در یک ارزیابی جزئی نگرانه در مرد حلال ها در دانمارک ، متوجه شدند که تعداد 93 حلال مختلف در صنایع مصرف می شود ، که رایج ترین آن ها اتانول ، گازوئیل ، تولوئن ، ایزو پروپانول و استون است . (4) در یک پژوهش مرتبط ، بالاترین مواجهه در دانمارک ، در صنایع شیمیایی و صنایع رنگ رخ داده است . (5) این نکته را باید گفت که ، تعداد زیادی از کارگران در معرض ریسک مواجهه با حلال ها بودند ، یعنی تنها تعداد معدودی از آن ها مواجهه بالا نداشته اند ، بلکه همه به یک اندازه دارای ریسک مواجهه بوده اند .

مثلاً یک مکانیک اتومبیل ممکن است به صورت مکرر در معرض مواجهه با حلال ها قرار گیرد ، و این در حالتی است که کار نیازمند تمیز کردن قطعات با حلال Bath که یکی از مواد مصرفی رایج در تعمیرات است ، باشد ؛ اغلب مواجهه های شغلی با حلال ها در مواجهه های شغلی ناشی از ترکیب حلال ها با یکدیگر است ، مثل صنایع رنگ ، نازک کاری ، نفت سفید ، گازوئیل ، سوخت جت ، جوهرهای معدنی باکه رایج ترین نام برای یک حلال مخلوط ، ترکیبی از مواد آروماتیک و آلیفاتیک است ؛ استفاده ی زیاد از حلال ها مشکل زا است که باید استفاده از آن ها محدود شود و یا اینکه بایستی تلاش شود تا حدود قابل قبولی برای مواجهه تصویب و منتشر ساخت .

بعضی از نویسندگان دو نوع فعالیت شغلی را مهم تر از همه می دانند : ( استعمال و تولید ، که در مواجهه ی شغلی با حلال ها حائز اهمیت است . (6) کاربرد شغلی شامل اخت سطوح رو باز از حلال هایی که قابل تغییرات که معمولاً با سطح بالایی از مواجهه به طور مکرر مطابقت دارد ؛ نقاشی و رنگ بوی چند نمونه و مثال هستند ، مواجهه با حلال ها در این موارد می تواند بسیار متغیر باشد و که به هر دوی وضعیت محیط کار و تهویه ی آن وابسته است . (7) کار در محیط های بسته خصوصاً ، ایجاد سطوح مواجهه ای که دارای پتانسیل حاد و بالایی از خطر سازی است ، می کنند ؛

پروسه ی شغلی اغلب در صنایع پتروشیمی و داروسازی به چشم می خورند ؛ که در آن ها حلال ها مخصوصاً به خاطر کاهش میزان مواجهه و جلوگیری از هدر رفتن ماده در محیط های بسته مصرف می شود . در این محیط ها مواجهه با حلال در اثر نشتی یانقص سیستم های بسته ، در حین انتقال ، یا تعمیر و نگهداری آن رخ می دهد . بر آورد میزان تماس با حلال ها مشکل است چون :

a) مواجهه با تفاوت های متنوعی در طی روز کاری ممکن است رخ دهد که می تواند از میزان کم تا مواجهه های بالا باشد . (7) :

b) در افراد به طرق مختلف مواجهه می تواند رخ دهد ؛ حتی در آن هایی که کارهای مشابهدارند ، (15-8 )

c) جهت ورود راه های متعدد وجود دارد .

d) و ممکن است از وسایل حفاظت شخصی استفاده کنند ، و

e) و یا ممکن است که مخلوطی از حلال ها مورد استفاده قرار می گیرد ؛ در مورد ارزیابی میزان مواجهه با حلال ها روش های متعددی وجود دارد ، که شامل پایش محیطی ، پایش بیولوژیک ، و بر آورد نیمه کیفی بررسی مواجهه است .

پایش اقلیمی یا محیطی :

پایش محیطی شامل اندازه گیری غلظت بخار حلال در هوایی است که توسط کارگران طی تنفس فرو داده می شود ؛ هر دوی روش های نمونه برداری و قرائت مستقیم در دسترس هستند . دستگاه قرائت مستقیم شامل یک سری تیر بهای نمایشگر ، گاز کروماتوگراف قابل حمل و آنالیزور های مادون قرمز قابل حمل است ، در بین دیگر روشها این روش ارزیابی مواجهه ، معتبر و مفید تر است . خصوصاً در مورد آلاینده های هوا برد حلال ها روش خوبی شناخته شده است .

روش های نمونه برداری شامل استفاده از روش گراب سمبل ، جمع آوری نمونه های وزنی ـ زمانی ، استفاده از لوله های جاذب ، و کیسه های انتشاری هوا است .

اندازه گیری محیطی میزان مواجهه می تواند از مکان های ثابت در محیط کارگاه صورت گیرد و به عنوان نمونه های محیطی از آن ها یاد کرد . نمونه ها از منطقه تنفسی می تواند گرفته شود . به صورتی که کارگر یک وسیله ی قابل حمل را که از هوای نزدیک به دهان و بینی نمونه می گیرد ؛ به لباس خود نصب کند . پایش محیطی می تواند به صورت سالانه برای هر حلال موجود در هوا صورت گیرد ، جذب حلال به فاکتور های متعددی بستگی دارد و به علاوه به غلظت حلال در هوا نیز بستگی دارد ، که شامل هر دوی تماس پوستی و بار کاری شخص می شود . ( توکسیکو کینتیک پائین را نگاه کنید ؛ )

از معایب استفاده از روش پایش محیطی به عنوان ، تنها شاخص ، این است که دخالت سایر فاکتورها در جذب حلال اندازه گیری نمی شود و بنابر این میزان دز واقعی ممکن است خیلی کمتر بر آورد شود .

پایش بیولوژیک :

پایش بیولوژیک منظور ارزیابی تماس داخلی ارگانیسم ها با آن ماده شیمیایی است . ( مثل : دز داخلی ) ، توسط یک روش بیولوژیک .(11) یا در عمل به معنی اندازه گیری مواد یا متابولیت های آن در واسطه های بیولوژیک چون خون ، ادرار ، هوای باز دمی ، مو ، بافت چربی و غیره . (11) روش های پایش بیولوژیک در مورد تعدادی از حلال های صنعتی شرح داده شده است که شامل : بنزن ، تولوئن ، گزیلن ، استون ، تری کلرو اتیلن ، تترا کلرو ایتان ،

تجزیه کیفی مواد آلی به روش ذوب قلیایی جهت تشخیص ازت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

تجزیه کیفی مواد آلی به روش ذوب قلیایی جهت تشخیص ازت، گوگرد و هالوژنها :

برای تشخیص این عناصر در ترکیبات آلی ابتدا باید آنها را به ترکیبات معدنی یونیزه تبدیل کرد سپس شناسایی نمود. این تبدیل ممکن است به روشهای مختلف صورت گیرد ولی بهترین روش ذوب ترکیبات با فلز سدیم است. در این روش سیانید سدیم (NaCN)، سولفید سدیم (Na2S) و هالید سدیم (NaX) تشکیل میشود که به آسانی قابل تشخیص هستند.

ترکیب آلی (1)

معمولا سدیم به مقدار اضافی به کار برده میشود. در غیر اینصورت اگر گوگرد و نیتروژن هردو وجود داشته باشند، احتمالا تیوسیانات سدیم (NaSCN) تشکیل میشود. در این صورت در تشخیص نیتروژن به جای آبی پروس رنگ قرمز مشاهده میشود زیرا بجای یون (CN-)، یون (SCN-) خواهیم داشت. اما با سدیم اضافی تیوسیانات تشکیل شده تجزیه میشود و جواب درست به دست می آید.

به مخلوط حاصل آب اضافه کرده مخلوط قلیایی را صاف نموده و سپس به آن (FeSO4) اضافه کنید در این صورت فروسیانید سدیم تشکیل میشود.

وقتی محلولهای قلیایی نمکهای فروی بالا جوشانده میشود بر اثر اکسیژن هوا کمی یون فریک تشکیل میشود. (بر اثر سولفوریک اسید رقیق هیدروکسیدهای فرو و فریک تشکیل شده حل میشوند) فروسیانیدها با نمک فریک تشکیل فروسیانید فریک (آبی پروس) میدهند.

برای اسیدی کردن محیط نباید از (HCl) استفاده کرد زیرا به علت تشکیل (FeCl6) رنگ زرد در محیط ایجاد میشود و به جای آبی پروس رنگ سبز ظاهر میشود. به همین دلیل کلرید فریک نیز نباید اضافه شود.

همانطوری که قبلا ذکر شده است بر اثر اکسیداسیون به وسیله هوا در محیطهای قلیایی گرم به مقدار کافی یونهای فریک تشکیل میشود بنابراین نیازی به افزایش یون فریک نیست، افزایش مقدار کمی محلول رقیق فلئورید پتاسیم ممکن است به تشکیل آبی پروس در محلول که به آسانی قابل صاف شدن است کمک نماید (Fe3+ با F- تولید FeF63- میکند که پایدار است و باعث خارج شدن Fe3+ از محیط عمل میشود).

گوگرد به صورت یون سولفید را میتوان به وسیله استات سرب و استیک اسید و یا به و سیله پلمبیت سدیم (محلول قلیایی استات سرب) به صورت رسوب سولفید سرب (PbS) سیاه رنگ تشخیص داد.

برای تشخیص یونهای هالوژن (Cl, Br, I) از اثر محلول نیترات نقره در محیط اسید نیتریکی استفاده میشود در این صورت هالید نقره به صورت رسوب حاصل میشود.

بخش عملی

ذوب قلیایی

(احتیاط: به هنگام کار عینک محافظ فراموش نشود) در یک لوله آزمایش کاملا خشک (حدود 150 در 12 میلیمتر غیر پیرکس) یک تکه سدیم کوچک تمیز به ابعاد تقریبی 4 میلیمتر بیندازید (سدیم را به وسیله کاردک تمیز و خشک بردارید) و لوله را با گیره بگیرید و ته لوله را با شعله کوتاه به ملایمت حرارت دهید تا سدیم در داخل لوله ذوب شده و به صورت دود سفید در آید و بخارات تا ارتفاع حدود 2 سانتی متر بالا رود، سپس لوله را از شعله دور کرده و به آن چند ذره جسم جامد (حدود 20 میلی گرم) یا حدود سه قطره مایع مورد آزمایش (ترجیحا طی چند نوبت) طوری اضافه کنید که مستقیما در ته لوله و بر روی دود سفید سدیم ریخته شود (دقت کنید ممکن است انفجار کوچکی رخ دهد بنابر این این آزمایش را حتما زیر هود و تحت نظر مربی آزمایشگاه انجام دهید) و بعد بتدریج لوله را تا سرخ شدن گرم کنید (احتیاط: موقع حرارت دادن، دهانه لوله را به طرف خود یا فرد دیگری نگیرید) سپس لوله داغ را داخل یک بشر کوچک حاوی 10 میلی لیتر آب مقطر وارد کنید تا بشکند. مخلوط را تا جوش حرارت داده و سپس صاف کنید محلول صاف شده باید زلال و قلیایی باشد. در صورتیکه تیره باشد، احتمالا تجزیه ناقص بوده و ذوب قلیایی باید دوباره تکرار شود.

روش دیگر استفاده از لوله آزمایش پیرکس است. در این روش مطابق بالا عمل کنید اما پس از ذوب قلیایی اجازه دهید لوله سرد شود و سپس 3 الی 4 میلی لیتر متانول به آن اضافه کنید تا سدیم اضافی را تجزیه کند سپس بر روی آن آب مقطر بریزید تا نصف لوله پر شود و برای چند دقیقه به ملایمت بجوشانید. سپس مخلوط را صاف نموده و بر روی محلول آزمایشات زیر را انجام دهید.

شناسایی ازت

حدود 1 میلی لیتر محلول صاف شده را در یک لوله آزمایش ریخته و به آن کمی سولفات فرو اضافه کنید و محلول را به آرامی و همراه با تکان دادن تا نقطه جوش حرارت دهید و سپس بدون سرد نمودن محلول را با اسید سولفوریک رقیق اسیدی کنید. رسوب یا رنگ آبی پروس دلیل بر وجود نیتروژن است. افزودن 1 میلی لیتر محلول 5% فلوئورید پتاسیم برای تشکیل آبی پروس مفید است.

شناسایی گوگرد

الف) استفاده از استات سرب: در حدود 1 میلی لیتر محلول زیر صافی را در یک لوله آزمایش ریخته و با استیک اسید، اسیدی کنید. حال به محلول حاصل چند قطره استات سرب اضافه کنید. ایجاد رسوب سیاه رنگ سولفید سرب دلیل بر وجود گوگرد در ماده آلی است.

ب) استفاده از پلمبیت سدیم: ابتدا محلول پلمبیت سدیم را به این صورت تهیه کنید. به چند قطره محلول استات یا نیترات سرب قطره قطره محلول سود 10% اضافه کنید تا ابتدا