تحقیق در مورد انقلاب روسیه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه :

89 سال از انقلاب اکتبر در سال 1917 می گذرد که کارگران ، دهقانان و سربازان روسیه با انقلاب خود ، رژیم بورژوا – زمین دار روسیه – را سرنگون کردند و رژیم فرسوده و فرتوت تزاری را سرنگون کردند . انقلاب اکتبر تحت رهبری لنین و حزب بلشویک ، حکومت کارگران و دهقانان و جمهوری های سوسیالیستی اتحاد شوروی را بوجود آورد .

انقلاب کبیر اکتبر آغاز گر دوران نوینی در تاریخ بشر بود . تا آن زمان انقلاب ها ، جای یک طبقه استثمارگر یا یک گروه حاکم را با یک طبقه استثمارگر و یک گروه حاکم دیگر تعویض کرده بودند . اما این انقلابی بود که برای اولین بار در تاریخ ، در یک کشور وسیع و پهناور ، طبقات استثمارگر را از قدرت به زیر آورد و بجای آن ها ، طبقات استثمار شده را قرار داد . انقلاب اکتبر با درهم شکستن یکی از افسانه های دیرپا د تاریخ بشر ، برای اولین بار نشان داد که زمین داران و سرمایه داران و یا مباشران و کارگزاران آن ها ، دارای حق الهی برای حکومت دائمی بر کشور و مردم آن نیستند . انقلاب اکتبر ثابت کرد که زحمتکشان هم می توانند حکومت کرده و اداره امور کشور و زندگی خود را به دست گیرند . انقلاب ۱۹۱۷ روسیه، جنبشی سیاسی در روسیه بود که در سال ۱۹۱۷ با سرنگونی دولت موقت که بعد از حکومت تزارها به روی کار آمده بود به اوج خود رسید و به برپایی اتحاد شوروی (که تا سال ۱۹۹۱ برقرار بود) انجامید. این انقلاب در دو مرحله صورت گرفت:

  ابتدا انقلاب فوریه ۱۹۱۷ بود که تزار نیکولای دوم، آخرین تزار روسیه، را از سلطنت خلع کرد.این انقلاب پس از کمی کش و قوس دولت موقت، به رهبری الکساندر کرنسکی، را به قدرت رساند.

دومین مرحله، انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ است. انقلاب اکتبر که تحت نظارت حزب بلشویک (منشعب از حزب سوسیال-دموکرات کارگری روسیه)‌ و به رهبری ولادیمیر لنین به پیش می‌رفت، قدرت را طی یک یورش نظامی همه جانبه به کاخ زمستانی سن پترزبورگ و سایر اماکن مهم از دولت موقت گرفت. در این انقلاب افراد بسیار کمی کشته شدند.

در طول این انقلاب در شهرهای اصلی روسیه همانند مسکو و سن پترزبورگ رویدادهای تاریخی برجسته‌ای رخ دادند. انقلاب در مناطق روستایی و رعیتی نیز پابه‌پای مناطق شهری در حال پیشروی بود و دهقانان زمین‌ها را تصرف کرده و در حال توزیع مجدد آن‌ در میان خود بودند

پیش زمینه های انقلاب روسیه :

جامعه روسیه قطعا ً متاثر از موقعیتش بین اروپا و آسیا بود و با ادغام سیستم های متفاوت اجتماعی و سیاسی دو قاره بشیوه خاص خود ، یک موقعیت بینابینی را بین این دو قاره اشغال کرد .

این موقعیت دو پهلوی بین المللی نه تنها بر گذشته ی دورش ، بلکه همچنین بر مسایل انقلابش در دو دهه ی نخست قرن 20 بطور قاطعی تاثیر گذاشت .

اقتصاد روسیه تلفیقی بود از تولید دهقانی عقب مانده آسیایی و اقتصاد مدرن صنعتی اروپائی . وضعیت رعیتی در اشکال کوناگون برای اکثریت عظیم دهقانان روسیه در عمل بر جای ماند . بدین ترتیب ، در مراحل اولیه توسعه ی محدود کشاورزی سرمایه دارانه مانع ایجاد شد. این آغازها صرفاً موجب تجزیه ی روستاهای روسیه و فقر توصیف ناپذیرشان شدند بدون آنکه وضعیت دهقان زنجیر شده به زمینی که دیگر قادر نبود غذایش را تامین کند را تغییر دهند. کشاورزی روسیه که چهار پنجم جمعیت روسیه و بیش از نیمی از تولید کل را در بر می گرفت، تا سال 1917 یک اقتصاد فئودالیِ آمیخته با عناصر پراکنده ی سرمایه داری بود. صنعت روسیه توسط رژیم تزاری با کشور پیوند خورده بود --رژیمی که می خواست بخصوص در تولید تجهیزات نظامی از کشورهای خارجی مستقل باشد. اما، از آنجا که روسیه فاقد شالوده ی یک سیستم بخوبی پیشرفته ی صنعتگری و مبادی اولیه جهت ایجاد یک طبقه ی «کارگران آزاد» بود، این سرمایه داری دولتی با آنکه بعنوان رژیمی برای تولید انبوه متولد شد، اما طبقه کارگر مزدبگیر بوجود نیاورد. یک سیستم رعیتیِ سرمایه دارانه بود، و تا سال 1917 اثرات قوی این ویژه گی را در اشکالی مثل شیوه ی پرداخت دستمزد، ساختمان و خوابگاه کارگری، قوانین اجتماعی و غیره حفظ نمود. کارگران روسی از اینرو نه تنها از نظر فنی عقب مانده بودند، بلکه همچنین تا حد زیادی بیسواد و بخش وسیعی از آنها مستقیم یا غیرمستقیم وابسته به روستاها بودند. در بسیاری از شاخه های صنعتی، نیروی کار عمدتاً از کارگر فصلیِ دهقانی که ارتباط دائمی با شهر نداشت تشکیل شده بود. خود صنعت روسیه تا سال 1917 یک سیستم تولیدی سرمایه داری آمیخته با عناصر پراکنده ی فئودالی بود. کشاورزی فئودالی و صنعت سرمایه داری بدین ترتیب متقابلاً در عناصر اساسی یکدیگر نفوذ کرده و در سیستمی درهم آمیخته شده بودند که نه اصول اقتصاد فئودالی می توانست برآن ناظر باشد، و نه اینکه می توانست بنیادهای توسعه ی ارگانیکی برای عناصر صنعتی اش فراهم کند.

«قانون اساسی»، «حق رای» و سیستم «خودگردانی» نمی توانستند عجز تمام طبقات در دولت تزاریستی را بپوشانند. دولتی که تحت شرایط عقب ماندگی اقتصادی، روش حکومتی ببار آورد که مخلوطی از حکومت مطلقه اروپائی و حکومت استبدادی شرقی بود.

وظایف اقتصادی و سیاسی انقلاب روسیه :

وظیفه ی اقتصادی انقلاب روسیه، اول، زدودن فئودالیسم ملکیِ مستور و استثمار تداوم یافته ی دهقانان بعنوان رعایا از سوی این فئودالیسم، همراه با صنعتی کردن کشاورزی، و قراردادن آن در سطح تولید کالائی مدرن؛ دوم، ممکن ساختن آفرینش نامقیدِ طبقه ای از «کارگران آزادِ» واقعی، و رها ساختن پیشرفت صنعتی از تمام زنجیرهای فئودالی اش بود. یعنی اساساً وظایف انقلاب بورژوائی.

تحقیق در مورد انقلاب 10 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اهمیت و تببن مومضوع

اصطلاخات و توسعه اصلاح طلبانه د رجوامع بشری به عنوان یک مفهوم متعالی است در بشری و پدیدهه های چند بعدی است که معلمان بزرگ احتماعی و معماران بنای فکری و فرهنگی در جوامع برای ایجاد تحول و تغییر مثبت به آن توجه خاصی داشته که در سطوح مخنلف در زمینه های گوناگون دارای ابعاد زیادی است که در بزخی جوامع فقط در یک بعد و یا چند بعد و یا به منظور همزمان کلیه شئونات زندگی اجتماعی جامعه انسانی را در برگرفته است . .

اصلاح در لغت

تبین و تعریف مفاهیم و واژه ها : اصلاح در لغت تازی به معنی راست ساختن و سامان کردن چیزهاست پس ا زآنکه تباه شده باشد . اصلاح چیزهاست یعنی آن را بر پاساخت و استوار داشت و شایسته کرد و در قراآن مجید به معنی آشتی دادن مردم از هم جدا شده و به دشمنی افتاده است .

در سنت نیوی این کلمه به پیروی ا زقرآن در هر سه زمینه نفسانی روابط میان مردم و اوضاع اجتماعی به کار رفته است .

بهبود خواهی یا اصلاح طلبی , هوا داری از سیاسیت تغییر زندگی اجتماعی یا اقتصادی یا سیاسی اما با روشهای ملایم و بدون شتاب , در برابر اصطلاح بهبود خواه بخصوص برای گرایشی د رجنبش سوسیالیستی ( تک سوسیالیسم ) به کار می رود که اندبشه ی قهر انقلابی را کنار نهاده و خواستار دگرگونی آرام – آرام نها دهای اجتماعی ا زراههای دموکراتیک شده است ..

بهبود خواهی , ا زنظر کلی , در برابر ارتجاع و محافظه کاری , از سویی و انقلاب خواهی , از سوی دیگر فرار می گیرد .

تعریف توسعه سیاسی :

افزایش ظرفیت و کارایی یک نظام سیاسی در حل و فصل تضادهای منافع فردی و جمعی , ترکیب مردمی بودن , آزادگی و تغییرات اساسی در یک جامعه تو سعه سیاسی با رشد دموکراسی مترادف است . هر اندازه یک نظام سیاسی از انعطاف ناپدیری , از سادگی به پیچیدگی , ا زدنباله روی به خود مختاری و از پراکندگی به یگانگی گرایش پیدا کند , به همان اندازه توسعه سیاسی نیز در آن نظام افزایش می یابد .

(توسعه سیاسی سیه مشتاق الحو ص 14 )

عناصر توسعه

1 – بهبود رشد و گسرش همه شرایط و جنبه های مادی و معنوی زندگی اجتماعی .

2 – گسترش ظرفیت نظام اجتماعی برای برآوردن احتیاجات محسوس یک جامعه , امنیت ملی , آزادی فردی , مشارکت سیاسی , برابری اجتماعی , رشد اقتصادی , صلح , موازنه محیط زیست و ……

- فرایند بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی افراد جامعه .

جنبه های مهم توسعه عبارتند از : ارتقای سطح زندگی افراد ( مثل د رآمد مصرف غدایی . خدمات بهداشتی و آموزشی ) از طریق مناسب رشد اقتصادی , ایجاد شرایطی

که موجب رشد عزت نفس افراد شود و افزایش آزادیهای آنها .

– فرایندی که کوششهای مردم و دولت را برای بهبود اوضاع و فرهنگی و اقتصادی هر محل هماهنگ کند مردم این محل را در زندگی یک ملت ترکیب نماید و آنها را تماما برای مشارکت در پیشرفت ملی توانا سازد .

ابعاد گوناگون توسعه

توسعه اقتصادی , اجتماعی , سیاسی , فرهنگی , ملی

توسعه سیاسی را جزء توسعه اجتماعی نیز می شمرند . ( توسعه سیاسی ص 15 )

پیشینه و زمینه تاریخی موضوع ( اصلاح طلبی )

جنبش اصلاح طلبانه به مفهوم ایجاد تحول و حرکت در میان ملل به خواب رفته مسلمانان از نیمه دوم قرن دوم سیزدهم در هند و ایران و بین النهرین و مصر و سودان و لیبی و ترکیه پیدا شد به طور کلی عوامل موثر در حرکت و اصلاح عصر جدید را می توان به آشنایی به منزله غرب شکست ایران قاجاری ا زوسیه تزاری و توسعه چاپ و انتشار نام برد . (تاریخ نفسهای دینی – علی اصغر جلی ص 2)

پس از رضاخان پسرش محمد رضا , با دخالت دولت استعمارگر انگلستان و بعدها آمریکا به قدرت و حکومت رسید . او د رپی ادعای سیاست مدنیزه کردن ایران توسط پدرش . نخست با مماشت و پس ا زآن با استبداد روزافزون و علی رغم داعیه خود – ا زجمله مفاد به ظاهر اصلاح طلبانه انقلاب سفید و وعده رسیدن ایران به دروازه های تمدن بزرگ د رآینده ای نزدیک – این کشور را در همه ابعاد فکری , سیاسی و اقتصادی کاملا وابسته به برخی کانون های استعماری غرب , خصوصا آمریکا نمود . این در حالتی بود که هر چه از حکومت مستبدانه وی , می گدشت مردم با احساس یک عقب ماندگی روزافزون در همه ابعاد مادی . سیاسی و فرهنگی بیشتر به پوچی و دروع گفتن داعیه و اندیشه تجدد و مدرنیزه کردن ایران توسط سلسله پهلوی پی می برد . آن گونه که در سال های آخر حکومت وی , مردم با تجربه جامعه تحت استبداد و ستم دودمان پهلوی و وابستکان آن , به خوبی به خیانت , مکر دروغ بودن داعیه این سلسله در بیش از 50 سال حکومت مبنی بر وعده نجات و پیشرفته کردن کشور پی برند . این آگاهی در سال 1357 منجر به براندازی رژیم پهلوی شد. مردم در سال های 1356 و 1357 در آستانه وقوع انقلاب اسلامی , با وقوف به محتوای دعوت حضرت امام خمینی مبنی برگدر از دو جریان تاریخی تحجر و تجدد که قرن ها کشور را دستخوش استداد سیاه سنتی و شبه مدرن ستم شاهی ساخته بود به صفوف فشرده مخالفین این دودمان داشته مبدل گشته .

از نهضت اسلامی تا انقلاب

از سال های پس از 1339 ش مبارزات مردم ایران با شعار استفلال , آزادی و عدالت خواهی به دور از اندیشه های غربی و نظام دست نشانده محمد رضا شاه بر بنیاد فرهنگ ملی و آرمان های اسلامی تبلور یافت .

تحقیق: آرمان، دستاوردها و آسیب شناسی انقلاب اسلامی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

آرمان، دستاوردها و آسیب شناسی انقلاب اسلامی

مقدمه

آرمان ها ، دستاوردها و آسیب شناسی انقلاب اسلامی، سه مساله به هم پیوسته و مهم اند که در این فصل مورد مطالعه قرار می گیرد . آرمان ها ، همان اهداف سلبی و ایجابی انقلابند که مردم به منظور دستیابی به آن ها علیه رژیم پهلوی شوریده و تا سرنگونی آن از پای ننشیند . دستاوردهای انفلاب نیز آرمان هایی هستند که تحقق یافته اند

در درجه بعد ، انقلاب ممکن است پس از پیروزی با انواع آفات ، موانع و آسیب ها روبرو شود و روند آن را با مشکلات متعددی مواجه سازد . آسیب شناسی انقلاب به ما کمک می نماید تا انحرافات احتمالی و تدریجی پدیده انقلاب را بشناسیم و با پیش گیری از وقوع آن ها ، انقلاب را در جهت رسیدن به آرمان هایش یاری کنیم .

آرمان های انقلاب اسلامی

آرمان های انقلاب اسلامی را از خلال شعارهای مردم در دوران پیروزی و پیام های رهبران سیاسی و فکری به خصوص رهبری منحصر به فرد امام

خمینی (ره) با استفاده از روش تحلیل محتوا می توان شناخت .

نکته مهم آن است که این هدفها در روند نهضت اسلامی به صورت کلی و غیر شفاف بیان می گردیدند که پس از پیروزی انقلاب در کشاکش حوادث و رویدادها و نیز در قانون اساسی 1358 به مقدار زیادی شفاف تر و جزئی تر شده اند.

مهم ترین آرمان های انقلاب در حوزه های سیاست ، اجتماع ، فرهنگ و اقتصاد عنارتند از :

الف. آرمان های فرهنگی و اجتماعی

مهمترین آرمان های فرهنگی و اجتماعی انقلاب اسلامی عبارتند از :

1-ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی بر اساس ایمان و تقوا

2- مبارزه با مظاهر فساد و تباهی

3- بالابردن سطح آگاهی های عمومی با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه های گروهی .

4- آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمتم سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی تا سر حد خود کفایی کشور

5- تقویت روح بررسی و تتبع و ابتکار از طریق تاسیس مراکز تحقیق و تشویق محققان

6-رفع تبعیضات نارواو ایجاد امکانات عادلانه برای عموم در زمینه های مادی و معنوی

7-ایجاد نظام اداری صحیح و حذف تشکیلات غیر ضرور

8- تامین حقوق همه جانبه افراد و ایجاد امنیت قضائی عادلانه برای عموم و تساوی همه در برابر قانون

9- توسعه وتحکیم برادری اسلامی و تعاون عمومی بین مردم

10- تدوین قوانین و مقررات مدنی ، جزایی، مالی ، اقتصادی ، اداری، فرهنگی ، نظامی و سیاسی بر اساس موازین اسلامی

11-برقراری حقوق مساوی برای مردم بدون توجه به قوم ، قبیله ، رنگ، نژاد و زبان

12- برخوردای تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی ، از کار افتادگی ، بی‌سرپرستی ، حوادث و سوانح و خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبت های پزشکی به صورت بیمه و غیره

13- آزادی های اجتماعی از جمه آزادی کار و حق دادخواهی برای هر فرد

پاور پوینت در مورد انقلاب اسلامی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل :  .ppt ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید : 170 اسلاید

 قسمتی از متن .ppt : 

هدف درس

آشنایی دانشجویان رشته های مختلف تحصیلی با زمینه های شکل گیری انقلاب اسلامی ایران ودست آوردها وآسییب شناسی آن

جایگاه درس

انقلاب اسلامی ایران به عنوان 2واحد درسی عمومی برای کلیه رشته های تحصیلی در نظر گرفته شده است

مفهوم انقلاب

واژه(( ((Revolution از اصطلاحات علم اختر شناسی بوده که به معنای چرخش دورانی افلاک و بازگشت سیاره گان به جای اول به کار می رفته است اما امروزه در مورد مسائل گوناگونی مانند انقلاب صنعتی،اجتماعی، فکری و... به کار می رود منظور از انقلاب در این کتاب انقلابهای اجتماعی وبزرگ است.

عوامل انقلاب

1.نارضایتی عمیق از وضع موجود

2.ظهور وگسترش ایدئولوژی (های) جدید جایگزین

3.گسترش روحیه انقلابی

4.رهبری ونهادهای بسیج گر

دانلود تحقیق انقلاب، عدالت اجتماعی و آزادی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

انقلاب، عدالت اجتماعی و آزادی

زمانی در حدود دو دهه لازم بود تا معنای عدالت اجتماعی در دید اکثریت جامعه ما، از برابری به آزادی تغییر جهت دهد.

در جریان پیروزی انقلاب در سال 57 حساسیت غالب در مردم و در نیروهای فعال سیاسی، برابری بود که خود را در قالب شعارهای مختلفی چون "حکومت عدل علی" تا ... "نان، مسکن، آزادی" نشان می داد. اگرچه در همان ماه های اولیه، نیروهای مبارز مؤثر در پیروزی انقلاب به شدت درگیر نبرد سهم خواهی از قدرت شدند، ولی جلوه بیرونی این نبرد، انتقاد متقابل آن ها از یکدیگر در عدم توجه به زمینه سازی درست برای تحقق عدالت اجتماعی و احقاق حق انقلابی مردم بود. یکی دیگری را زمینه ساز ورود امپریالیسم که دشمن سوسیالیزم فرض می شد، می دانست و دیگری بر ضرورت تقویت رهبری انقلابی برای حفظ و تداوم شرایط انقلابی تأکید داشت و با موانع آن به شدت برخورد می کرد. شرط اصلی برای تداوم شرایط انقلابی، حضور مردم در صحنه فرض می شد. تصویر غالب از این حضور هم دعوت انبوه و توده وار از مردم برای مقابله با موانع تداوم شرایط انقلابی بود. هر کس میلیشیای خود را داشت و آماده برای برخورد با آن چه دشمن انقلاب (و خود) فرض می کرد! تجربه نشان داد که در شرایط انقلابی و برای حفظ توده وار مردم در صحنه، تأکید بر شعار مساوات و رفتن به طرف راه کارهایی چون مصادره سرمایه ها و انباشات های بزرگ و عمومی کردن مالکیت ها، انتخابی اجتناب ناپذیر است. برای توده ای کردن انقلاب (که مطلوب بسیاری از انقلاب های معاصر بود) باید بر طبل برابری و عمومی کردن همه چیز کوفت.

جنگ تحمیلی نیز ضرورت های عینی برای تداوم این شرایط را افزایش داد و بسیج نیرو برای مقابله با دشمن متجاوز هیچ راهی جز عمومی شدن بیش تر و بیش تر همه چیز باقی نمی گذاشت. البته از ابتدای پیروزی انقلاب، بودند نیروهایی که بر آزادی و جلوگیری از تخریب سرمایه های اجتماعی حساسیت داشتند و حضور پایدار مردم برای دفاع از استقلالشان را در گرو نهادینه شدن آزادی های سیاسی و اجتماعی می دانستند، ولی این صداها در هیاهوی بزرگی که در آن سال ها وجود داشت، انعکاس چندانی نیافت.

لازم بود که جامعه یک دهه در چنین فضایی پیش رود تا عوارض این انتخاب ها به طور کامل خود را از جهت اقتصادی و اجتماعی نمایان سازد. توقف رشد اقتصادی، به حداقل رسیدن نرخ رشد سرمایه گذاری، افول قابل توجه تولید و درآمد سرانه و افزایش نابسامانی های اجتماعی و فرهنگی، همه از عوارض انتخابی بود که جامعه در دهه اول و در تفسیر "عدالت اجتماعی" به عنوان تأکید اصلی در انقلابی بودن، به طرف آن رفت.

و اما هنوز گذر از یک دهه تأکید و حساسیت بر سازندگی لازم بود تا جامعه به آزادی، به عنوان درست ترین تفسیر از عدالت اجتماعی، برسد.

جنگ و نابسامانی های دهه اول انقلاب، فرصتی برای توجه به سرمایه گذاری های اقتصادی و اجتماعی باقی نگذاشت و جبران این قضیه سرلوحه سیاست ها و برنامه ریزی های دهه دوم قرار گرفت. این تشخیص، درست و واقعی بود، ولی در اجرا و در عمل به این تصمیم، دولت و مدیریت کلان کشور بازیگر اصلی شدند و سعی نمودند کل جامعه را در این جهت با خود همراه سازند. تمرکز سیاسی و اجرایی که در دهه اول انقلاب شکل گرفته بود، امکان چندانی برای عمومی شدن حرکت سازندگی و جلب مشارکت مردم و سرمایه های غیر دولتی را در این زمینه باقی نمی گذاشت.

تعدیل اقتصادی، شعار و آرمان درستی بود، ولی به این نکته کم تر توجه شد که بستر سیاسی و اجرایی برای تحقق آن به هیچ وجه فراهم نیست. عکس العمل در برابر این نا موزونی، خود را در دولت دوم سازندگی نشان داد و دیدیم که سیاست ها و مسیرهای طراحی شده برای این هدف چگونه دچار تغییر و تعویض اساسی شد.

البته از این حق نباید گذشت که مجموع سیاست های جاری در این دوره (مستقل از عوارض فرهنگ های بعدی آن) گشایشی نسبی در وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور به وجود آورد؛ گشایشی که برخی آن را زمینه ساز حوادث دهه سوم انقلاب می دانند.

دامن گرفتن فعالیت های تولیدی در دوره سازندگی و افزایش سرمایه گذاری و گردش سرمایه در کشور، فضایی از گشایش نسبی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را به وجود آورد و ظرفیت های فروخورده در متن جامعه فرصتی برای خودیابی و بروز یافت. همان میزان محدود از آزاد سازی و تعدیل، کافی بود تا خواسته ها و انتظاراتی که در دهه اول انقلاب امکانی برای طرح و پی گیری نداشتند؛ در عرصه عمومی جلوه نمایند و قالب های رسمی و موجود سیاسی را از خود متأثر سازند. میل جامعه به سوی آزادی و فشار به نهادهای رسمی برای تحقق آن، خود را از همان سال ها نمایان ساخت.

اگر چه در آن سال ها اعتراضات و شورش های پراکنده ای را در شهرهای مختلف شاهد بودیم، ولی جدی ترین جلوه های این تحول، خود را در قالب نوع مشارکت مردم در انتخابات مجلس پنجم به خصوص در شهر اصفهان نشان داد. نیروهای مختلف در درون و بیرون حاکمیت رسمی سیاسی کشور، متوجه شدند که سمت و سوی انتظارات مردم و روش های پی گیری خواسته هایشان در حال تغییر است. مردم دیگر به صندوق رأی، نه به عنوان امکانی برای حضور عمومی در انتخابات و نمایش توده وار وحدت به دشمن خارجی؛ بلکه به عنوان ابزاری برای اعمال تغییرات مورد انتظار در ساختار رسمی قدرت سیاسی در کشور نگاه کردند. جامعه به سوی تحولی بزرگ در الگوهایی رفتار سیاسی و مطلوب های مورد انتظارش پیش می رفت. اگر جامعه ای به طرف ابزار رأی و صندوق رأی به عنوان وسیله ای برای تحقق خواسته های سیاسی خود پیش رود، می توان نتیجه گرفت که تفسیر از "عدالت اجتماعی" در آن جامعه، به "آزادی" نزدیک می شود.

تکلیف کلی و صف بندی نیروهای سیاسی در قبال شرایط جدید، قبل از دوم خرداد سال 76 روشن شده بود؛ ولی هیچ کس (چه در جناح راست و چه در جناح چپ) شدت واکنش مردم در قبال شرایط جدید و نوع حضورشان را در رسمیت بخشیدن به این چرخش تاریخی، در آن حد تصور نمی گیرد.

شفافیت بی نظیری در تأکید مردم بر آزادی به عنوان اصلی ترین و عادلانه ترین خواسته، در این انتخابات نمایان شد؛ شفافیت و وضوحی که در تمامی انتخابات های بعدی، نه تنها از بین نرفت؛ بلکه افزایش یافت. این شفافیت، نیروهای جناح اقلیت را ابتدا دچار انفعال کامل نمود و پس از آن به طرف واکنش های افراطی نسبت به شرایط جدید و نمایندگان آن پیش برد. اکثریت منتخب در این انتخابات ها نیز که تصور چنین اقبال و تغییری