مقاله. بروز حساسیت در مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بروز حساسیت در مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی

اگر از آن دسته از خانمهایی هستید که دایم در داروخانه ها و فروشگاههای لوازم آرایشی و بهداشتی سیر می کنند،حتما" هر روز انواع و اقسام لوازم آرایشی و بهداشتی از کرم ضد آفتاب گرفته تا انواع ماسکها را می بینید که به تازگی به بازار عرضه شده اند.متاسفانه بیشتر خانمها از این مواد انتظار معجزه دارند ،در حالی که این مسئله همیشه مصداق ندارد و حتی در بعضی مواقع این مواد باعث بروز واکنشهای آلرژیک در فرد می شوندوحساسیت ایجاد میکنند و ضرب المثل آمد ابرویش را درست کند چشمش را هم کور کرد را به یاد می آورند.ادمه این مطلب را که ترجمه ای است از خانم فرشته آل علی در دو یا سه نوبت می نویسم که امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد.

شما درباره حساسیت به این مواد تا چه اندازه آگاهی دارید؟

متاسفانه بعضی لوازم آرایشی،ضدآفتابها،موادآرایشی و بهداشتی ناخن و مو و ... باعث بروز حساسیت در پوست افراد میشوند که به آن درماتیت تماسی می گویند. گاهی از اوقات اثرات ناشی از این حساسیت درست در ناحیه ای که ماده مورد نظر مصرف شده بروز نمی کند و به این دلیل تشخیص آن را با مشکل مواجه می کند. شاید این روزها شما هم با برخی از این محصولات مواجه شده باشید که روی آن برچسب هیپوآلرژن (محصولات با حساسیت کم) به چشم می خورد ولی متاسفانه بررسیها نشان میدهند مصرف مواد حاوی این برچسبها هیچ تضمینی برای عدم حساسیت به ماده نیست ،البته معمولا" موادی که روی آنها نوشته شده است تماما طبیعی ،کمتر مشکل ساز می شوندو احتمالا استفاده از آنها مناسب تر است.

مشکل کجاست؟

مشکل درست در نقطه مصرف این مواد است. با مصرف این مواد،بعضی افراد دچار درماتیت تماسی می شوند که در اصل یک نوع واکنش آلرژیک است. مثلا" استفاده از این مواد ممکن است باعث خشکی و قرمزی پوست شود و حتی گاهی اثرات وزیکولی(ضایعاتی شبیه جوشهای کوچک)روی پوست او ظاهر می شود که درنهایت حالت پوسته پوسته یا پینه ای پیدا می کند. گاهی این وزیکولها به نواحی دیگر بدن هم گسترش می یابد.مثلا"ممکن است تمام دست ،کل صورت و پلکها را درگیر کنند.اثرات خارش دار یا اگزما نادر نیستند و بسته به قدرت ماده حساسیت زا ممکن است این اثرات به صورت خفیف تا شدید بروز کنند. واکنش حساسیتی به این مواد تا زمانی که از آنها استفاده می شود ادامه داشته و روز به روز بدترهم می شود.

چه موادی مقصرند؟

هر نوع ماده آرایشی و بهداشتی که فکرش را بکنید از لوسیونها ،کرمها،مرطوب کننده ها،ضد آفتاب و انواع شامپوها گرفته تا مواد آرایشی مو و ناخن،همه و همه میتوانندباعث واکنش حساسیتی شوند.در بیشتر موارد مقصر اصلی ،مواد نگهدارنده ای است که در این لوازم آرایشی و بهداشتی وجود دارد.هر ماده آرایشی و بهداشتی که حاوی آب باشد برای اینکه از رشد باکتری و قارچ در آن جلوگیری شود به ماده نگهدارنده نیاز دارد.ازمیان موادنگهدارنده فرمالئید ماده ای است که بیشتر از همه باعث حساسیت می شود.ماده کاترنیوم 15 و متیل دی پروموکلوتارونیتریل ،نگهدارنده های حساسیت زای دیگری هستند که در کرمها ، لوسیونها و مرطوب کننده ها استفاده می شوند. مواد معطری که در این محصولات استفاده می شوند هم چندان بی تقصیر نیستند و حتی اگر این مواد معطر ،گیاهی باشند باز هم احتمال بروز حساسیت وجود دارد. لوازم آرایشی و بهداشتی قدیمی و کهنه هم باعث ایجاد مشکل می شوند ، ولی چون معمولا" مصرف کننده بلافاصله از کهنه بودن آن مطلع می شود آن را مصرف نمی کند و مشکلی پیش نمی آید.

موها

معمولا" موها بدلیل اهمیتی که در زیبایی دارند زیاد دستکاری می شوند. شایع ترین علت حساسیت در مصرف مواد آرایشی مو ، رنگ موست. معمولا" رنگ موهایی که حاوی ماده شیمیایی پارافنلین دی آمین هستند بیشتر حساسیت می دهند.

رنگ موهای نیمه دایم یا موقت نیز به رنگ موهایی دایمی ترجیح دارند، زیرا این ماده شیمیایی در آنها وجود ندارد. فر زدن مو هم گاهی مشکل ساز است. در فرهای طولانی مدت از موادی استفاده می شود که در آنها ماده شیمیایی گلیسیریل تیو گلیکو لات وجود دارد که حساسیت زاست.مواد فر که حاوی آمونیوم تیو گلیکولات هستند به دیگر مواد مخصوص فر ارجحیت دارند و کمتر مشکل ساز می شوند.

ناخن

متاسفانه مواد شیمیایی موجود در لاک،برق لاک و ناخن مصنوعی بسیار حساسیت زا هستند. در ناخنهای مصنوعی ماده ای شیمیایی به نام آکریلات وجود دارد که دردسر ساز است. این ماده شیمیایی در چسب مربوط به ناخنهای مصنوعی وجود دارد.جالب اینجاست که شما انتظلر دارید این حساسیت را در ناخنهای خود ببینید در حالی که این حساسیت در پلک، دور دهان و نواحی گردن شما پیدا می شودو شما را غافلگیر می کند، در حالی که پوست اطراف ناخن و انگشتان کاملا" سالم است. یعنی این مواد شیمیایی هنگام تماس ناخن با پلک، دور دهان و گردن ، این نواحی را مبتلا می کنند.

درمان

هترین درمان در این مواقع ، قطع مصرف ماده مورد نظر است. اگر نمی دانید به کدامیک از این مواد حساسیت دارید با آزمایش مقداری کمی از آنها روی پوست متوجه می شوید.در ضمن فراموش نکنید که کلمات بدون حساسیت،ضد حساسیت،یا با حساسیت کم کاملا" بی معنی است و هیچ شرکتی در دنیا نتوانسته چنین محصولاتی را تضمین کند.

چه باید کرد؟

اگر به ماده ای حساسیت نشان دادید حتما" مواد شیمیایی و سازنده آن را بشناسید. ممکن است این مواد در دیگر لوازم آرایشی و بهداشتی هم وجود داشته باشد و همان واکنش را ایجاد کند.از مصرف لوازمی که در آنها مواد نگهدارنده ای مثل فرمالئید یا متیل

مقاله. آلرژی یا حساسیت چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

آلرژی یا حساسیت چیست؟

آلرژی، واکنش افراطی سیستم ایمنی بدن نسبت به عوامل مختلف است. کسانی که دچار حساسیت هستند، دارای سیستم ایمنی فوق هوشیار هستند که نسبت به مواد ظاهرا بی آزار موجود در محل زندگیشان، واکنشی بیش از حد معمول نشان می‌دهند. برای مثال گرده گیاهان، می‌تواند سیستم ایمنی شخص آلرژیک را طوری تحریک کند که گویی با یک خطر جدی روبرو شده است. حساسیت یک مشکل بسیار شایع است و تقریبا از هر ده نفر، دو نفر به نوعی از آن مبتلا هستند.

مقدمه

در بـرخـورد بـا گـربـه بـدنتان خارش می‌گیرد؟ جورابهای پشمیتان پوستتان را اذیت می‌کند؟ گردگیری که می‌کنید، نـاخـودآگـاه عطسه‌تان می‌گیرد؟ دیگر متعجب نباشید شما بدون اینکه خودتان بدانید آلرژی دارید.

چرا آلرژی یا حساسیت اتفاق می‌افتد؟

هنگامی که یک سیستم ایمنی افراطی در معرض یک ماده حساسیت‌زا قرار می‌گیرد، چند اتفاق می‌افتد: 1. بدن برای مبارزه با ماده مذکور، شروع به تولید نوع خاصی پادتن یا آنتی بادی (Antibody) می‌پردازد که IgE نام دارد. 2. آنتی بادیها به نوعی سلول خونی که مست سل mast cell نام دارد متصل می‌شوند. این سلولها در دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش، که محل اصلی ورود عوامل آلرژی‌زا است، فراوانند. 3. مست سلها با انفجار خود مواد شیمیایی مختلفی از جمله هیستامین histamine آزاد می‌کنند که عامل اصلی بروز بسیاری از علایم آلرژی است که از جمله این علایم می‌توان به خارش گلو و آب ریزش بینی اشاده نمود. 4. اگر ماده حساسیت‌زا در هوا باشد، عکس العمل آلرژِیک در چشمها، بینی و ریه رخ می‌دهد و اگر این ماده خورده شود، عکس العمل آلرژیک در دهان، معده و سایر بخشهای دستگاه گوارش بروز می‌کند. گاهی مواد شیمیایی تولید شده در بدن به قدری زیاد است که علایم بسیار حادی نظیر کهیر، کاهش فشار خون، شوک یا بیهوشی (شوک آنافیلاکسی) نیز بوجود می‌آیند.

آلرژیها چطور عمل می‌کنند؟

آلـرژیهـا عـکس الـعـمـلهـایـی حسـاس در بـرابر موادی هستـنـد کـه حـتـی مـمـکن اسـت کاملاً بی‌ضرر باشند و ربـطی هم به جنسیت و سن و نژاد ندارد. در عملیاتی که حـساس سـازی نـامیـده می‌شود، بدن فرد در مقابل یک ماده خاص پادتــن می‌سازد که به آلرژی تبدیل می‌شود. در نـتـیـجه هرگاه فرد با آن ماده خاص تماس می‌یابد، این سیـستم دفـاعی در مقابل آن واکنش منفی ایجاد می‌کند. ضد آلرژی ها در خون بدن هیستامین آزاد می‌کنند که آن هم مسائل جانبی دارد. بطور مثال، هیستامین غشای مخاطی بینی و چشمها را آبدار و خارش آور می‌کند. همچنین آماس‌هایی سفید رنگ و خارش آور که کهیر نامیده می‌شوند در بدن ایجاد می‌گردد. با توجه به نوع آلرژی و قسمتی از بدن که درگیر آن است، علائم مختلفی از قبیل خارش پوست، چشمها یا بدن، ایجاد کهیر و جوشهای پوستی ، عطسه، سرفه، تنفس صدا دار، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می‌شود. در نمونه‌هایی نادر حتی آلرژی های بسیار خطرناک و تهدید کننده مرگ نیز که آنافیلاکسیز نامیده می‌شوند هم اتفاق می‌افتد.

علایم آلرژی کدامند؟

نشانه‌های آلرژی را می‌توان به سه دسته خفیف، متوسط و حاد تقسیم نمود.

عکس العمل خفیف، شامل نشانه‌هایی است که یک ناحیه از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند التهاب، خارش و آبریزش از چشم. علایم خفیف به بخشهای دیگر بدن منتقل نمی‌شوند.

نشانه عکس العمل متوسط، در بخشهای مختلف بدن منتشر می‌شوند و خارش چشم ممکن است به خارش گلو و تنگی نفس هم منجر شود.

عکس العمل حاد که آنافیلاکسیس (anaphylaxis) نام دارد ، نادر است و یک موقعیت خطرناک و از جمله مواردی است که در میان فوریتهای پزشکی قرار دارند. در چنین مواردی، آلرژی در تمام بدن منتشر می‌شود. این حالت ممکن است با مجموعه‌ای از حملات خارش چشم و صورت آغاز شود و در عرض چند دقیقه، به سرعت در تمام بدن پخش شود و علایم جدی‌تری چون درد معده، گرفتگی عضلات، تهوع و اسهال را به دنبال داشته و در عین حال درجه التهاب مجاری تنفسی و گوارشی به حدی برسد که تنفس و بلع بسیار مشکل شود.

اغتشاش ذهنی و سرگیجه نیز از جمله علایم حساسیت هستند زیرا مشکل آنافیلاکسیس باعث کاهش شدید فشار خون نیز می‌شود.

•علائم آلرژى در ریه‌ها به صورت تنگى نفس (آسم)، در پوست به صورت قرمزى و خارش (کهیر و اگزما) و در معده و روده‌ها به صورت اسهال و استفراغ و دردشکم (آلرزى غذایى) می‌باشد.

آیا همه دارای نوعی آلرژی هستند؟

لزوما همه دارای آلرژی نیستند. البته اکثر حساسیتها، ارثی هستند و از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. اشخاص می‌توانند توانایی ابتلا به آلرژی را نیز ارث ببرند و در عین حال به هیچ ماده خاصی حساس نباشند و فقط نقش انتقال دهنده را بازی کنند. هنگامی که یکی از والدین به نوعی از حساسیت مبتلا باشد، شانس ابتلای فرزند او 50% و اگر هر دو آنها آلژیک باشند، این مقدار به 75% می‌رسد.

چه افرادی در خطر هستند؟

هر کسی می‌تواند هر زمانی دچار آلرژی شود. شیوع آلرژی در آمریکا تقریباً بین 9 تا 16 درصد است. هرچند، بعضی حساسیتهای غذایی در کودکی (مثل تخم مرغ یا مرکبات) ممکن است با بزرگتر شدن توسعه یابد. عواملی از قبیل توارث، کودکانی که از شیر

تحقیق: بروز حساسیت در مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بروز حساسیت در مصرف لوازم آرایشی و بهداشتی

اگر از آن دسته از خانمهایی هستید که دایم در داروخانه ها و فروشگاههای لوازم آرایشی و بهداشتی سیر می کنند،حتما" هر روز انواع و اقسام لوازم آرایشی و بهداشتی از کرم ضد آفتاب گرفته تا انواع ماسکها را می بینید که به تازگی به بازار عرضه شده اند.متاسفانه بیشتر خانمها از این مواد انتظار معجزه دارند ،در حالی که این مسئله همیشه مصداق ندارد و حتی در بعضی مواقع این مواد باعث بروز واکنشهای آلرژیک در فرد می شوندوحساسیت ایجاد میکنند و ضرب المثل آمد ابرویش را درست کند چشمش را هم کور کرد را به یاد می آورند.ادمه این مطلب را که ترجمه ای است از خانم فرشته آل علی در دو یا سه نوبت می نویسم که امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد.

شما درباره حساسیت به این مواد تا چه اندازه آگاهی دارید؟

متاسفانه بعضی لوازم آرایشی،ضدآفتابها،موادآرایشی و بهداشتی ناخن و مو و ... باعث بروز حساسیت در پوست افراد میشوند که به آن درماتیت تماسی می گویند. گاهی از اوقات اثرات ناشی از این حساسیت درست در ناحیه ای که ماده مورد نظر مصرف شده بروز نمی کند و به این دلیل تشخیص آن را با مشکل مواجه می کند. شاید این روزها شما هم با برخی از این محصولات مواجه شده باشید که روی آن برچسب هیپوآلرژن (محصولات با حساسیت کم) به چشم می خورد ولی متاسفانه بررسیها نشان میدهند مصرف مواد حاوی این برچسبها هیچ تضمینی برای عدم حساسیت به ماده نیست ،البته معمولا" موادی که روی آنها نوشته شده است تماما طبیعی ،کمتر مشکل ساز می شوندو احتمالا استفاده از آنها مناسب تر است.

مشکل کجاست؟

مشکل درست در نقطه مصرف این مواد است. با مصرف این مواد،بعضی افراد دچار درماتیت تماسی می شوند که در اصل یک نوع واکنش آلرژیک است. مثلا" استفاده از این مواد ممکن است باعث خشکی و قرمزی پوست شود و حتی گاهی اثرات وزیکولی(ضایعاتی شبیه جوشهای کوچک)روی پوست او ظاهر می شود که درنهایت حالت پوسته پوسته یا پینه ای پیدا می کند. گاهی این وزیکولها به نواحی دیگر بدن هم گسترش می یابد.مثلا"ممکن است تمام دست ،کل صورت و پلکها را درگیر کنند.اثرات خارش دار یا اگزما نادر نیستند و بسته به قدرت ماده حساسیت زا ممکن است این اثرات به صورت خفیف تا شدید بروز کنند. واکنش حساسیتی به این مواد تا زمانی که از آنها استفاده می شود ادامه داشته و روز به روز بدترهم می شود.

چه موادی مقصرند؟

هر نوع ماده آرایشی و بهداشتی که فکرش را بکنید از لوسیونها ،کرمها،مرطوب کننده ها،ضد آفتاب و انواع شامپوها گرفته تا مواد آرایشی مو و ناخن،همه و همه میتوانندباعث واکنش حساسیتی شوند.در بیشتر موارد مقصر اصلی ،مواد نگهدارنده ای است که در این لوازم آرایشی و بهداشتی وجود دارد.هر ماده آرایشی و بهداشتی که حاوی آب باشد برای اینکه از رشد باکتری و قارچ در آن جلوگیری شود به ماده نگهدارنده نیاز دارد.ازمیان موادنگهدارنده فرمالئید ماده ای است که بیشتر از همه باعث حساسیت می شود.ماده کاترنیوم 15 و متیل دی پروموکلوتارونیتریل ،نگهدارنده های حساسیت زای دیگری هستند که در کرمها ، لوسیونها و مرطوب کننده ها استفاده می شوند. مواد معطری که در این محصولات استفاده می شوند هم چندان بی تقصیر نیستند و حتی اگر این مواد معطر ،گیاهی باشند باز هم احتمال بروز حساسیت وجود دارد. لوازم آرایشی و بهداشتی قدیمی و کهنه هم باعث ایجاد مشکل می شوند ، ولی چون معمولا" مصرف کننده بلافاصله از کهنه بودن آن مطلع می شود آن را مصرف نمی کند و مشکلی پیش نمی آید.

موها

معمولا" موها بدلیل اهمیتی که در زیبایی دارند زیاد دستکاری می شوند. شایع ترین علت حساسیت در مصرف مواد آرایشی مو ، رنگ موست. معمولا" رنگ موهایی که حاوی ماده شیمیایی پارافنلین دی آمین هستند بیشتر حساسیت می دهند.

رنگ موهای نیمه دایم یا موقت نیز به رنگ موهایی دایمی ترجیح دارند، زیرا این ماده شیمیایی در آنها وجود ندارد. فر زدن مو هم گاهی مشکل ساز است. در فرهای طولانی مدت از موادی استفاده می شود که در آنها ماده شیمیایی گلیسیریل تیو گلیکو لات وجود دارد که حساسیت زاست.مواد فر که حاوی آمونیوم تیو گلیکولات هستند به دیگر مواد مخصوص فر ارجحیت دارند و کمتر مشکل ساز می شوند.

ناخن

متاسفانه مواد شیمیایی موجود در لاک،برق لاک و ناخن مصنوعی بسیار حساسیت زا هستند. در ناخنهای مصنوعی ماده ای شیمیایی به نام آکریلات وجود دارد که دردسر ساز است. این ماده شیمیایی در چسب مربوط به ناخنهای مصنوعی وجود دارد.جالب اینجاست که شما انتظلر دارید این حساسیت را در ناخنهای خود ببینید در حالی که این حساسیت در پلک، دور دهان و نواحی گردن شما پیدا می شودو شما را غافلگیر می کند، در حالی که پوست اطراف ناخن و انگشتان کاملا" سالم است. یعنی این مواد شیمیایی هنگام تماس ناخن با پلک، دور دهان و گردن ، این نواحی را مبتلا می کنند.

درمان

هترین درمان در این مواقع ، قطع مصرف ماده مورد نظر است. اگر نمی دانید به کدامیک از این مواد حساسیت دارید با آزمایش مقداری کمی از آنها روی پوست متوجه می شوید.در ضمن فراموش نکنید که کلمات بدون حساسیت،ضد حساسیت،یا با حساسیت کم کاملا" بی معنی است و هیچ شرکتی در دنیا نتوانسته چنین محصولاتی را تضمین کند.

چه باید کرد؟

اگر به ماده ای حساسیت نشان دادید حتما" مواد شیمیایی و سازنده آن را بشناسید. ممکن است این مواد در دیگر لوازم آرایشی و بهداشتی هم وجود داشته باشد و همان واکنش را ایجاد کند.از مصرف لوازمی که در آنها مواد نگهدارنده ای مثل فرمالئید یا متیل

تحقیق: آلرژی یا حساسیت چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

آلرژی یا حساسیت چیست؟

آلرژی، واکنش افراطی سیستم ایمنی بدن نسبت به عوامل مختلف است. کسانی که دچار حساسیت هستند، دارای سیستم ایمنی فوق هوشیار هستند که نسبت به مواد ظاهرا بی آزار موجود در محل زندگیشان، واکنشی بیش از حد معمول نشان می‌دهند. برای مثال گرده گیاهان، می‌تواند سیستم ایمنی شخص آلرژیک را طوری تحریک کند که گویی با یک خطر جدی روبرو شده است. حساسیت یک مشکل بسیار شایع است و تقریبا از هر ده نفر، دو نفر به نوعی از آن مبتلا هستند.

مقدمه

در بـرخـورد بـا گـربـه بـدنتان خارش می‌گیرد؟ جورابهای پشمیتان پوستتان را اذیت می‌کند؟ گردگیری که می‌کنید، نـاخـودآگـاه عطسه‌تان می‌گیرد؟ دیگر متعجب نباشید شما بدون اینکه خودتان بدانید آلرژی دارید.

چرا آلرژی یا حساسیت اتفاق می‌افتد؟

هنگامی که یک سیستم ایمنی افراطی در معرض یک ماده حساسیت‌زا قرار می‌گیرد، چند اتفاق می‌افتد: 1. بدن برای مبارزه با ماده مذکور، شروع به تولید نوع خاصی پادتن یا آنتی بادی (Antibody) می‌پردازد که IgE نام دارد. 2. آنتی بادیها به نوعی سلول خونی که مست سل mast cell نام دارد متصل می‌شوند. این سلولها در دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش، که محل اصلی ورود عوامل آلرژی‌زا است، فراوانند. 3. مست سلها با انفجار خود مواد شیمیایی مختلفی از جمله هیستامین histamine آزاد می‌کنند که عامل اصلی بروز بسیاری از علایم آلرژی است که از جمله این علایم می‌توان به خارش گلو و آب ریزش بینی اشاده نمود. 4. اگر ماده حساسیت‌زا در هوا باشد، عکس العمل آلرژِیک در چشمها، بینی و ریه رخ می‌دهد و اگر این ماده خورده شود، عکس العمل آلرژیک در دهان، معده و سایر بخشهای دستگاه گوارش بروز می‌کند. گاهی مواد شیمیایی تولید شده در بدن به قدری زیاد است که علایم بسیار حادی نظیر کهیر، کاهش فشار خون، شوک یا بیهوشی (شوک آنافیلاکسی) نیز بوجود می‌آیند.

آلرژیها چطور عمل می‌کنند؟

آلـرژیهـا عـکس الـعـمـلهـایـی حسـاس در بـرابر موادی هستـنـد کـه حـتـی مـمـکن اسـت کاملاً بی‌ضرر باشند و ربـطی هم به جنسیت و سن و نژاد ندارد. در عملیاتی که حـساس سـازی نـامیـده می‌شود، بدن فرد در مقابل یک ماده خاص پادتــن می‌سازد که به آلرژی تبدیل می‌شود. در نـتـیـجه هرگاه فرد با آن ماده خاص تماس می‌یابد، این سیـستم دفـاعی در مقابل آن واکنش منفی ایجاد می‌کند. ضد آلرژی ها در خون بدن هیستامین آزاد می‌کنند که آن هم مسائل جانبی دارد. بطور مثال، هیستامین غشای مخاطی بینی و چشمها را آبدار و خارش آور می‌کند. همچنین آماس‌هایی سفید رنگ و خارش آور که کهیر نامیده می‌شوند در بدن ایجاد می‌گردد. با توجه به نوع آلرژی و قسمتی از بدن که درگیر آن است، علائم مختلفی از قبیل خارش پوست، چشمها یا بدن، ایجاد کهیر و جوشهای پوستی ، عطسه، سرفه، تنفس صدا دار، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می‌شود. در نمونه‌هایی نادر حتی آلرژی های بسیار خطرناک و تهدید کننده مرگ نیز که آنافیلاکسیز نامیده می‌شوند هم اتفاق می‌افتد.

علایم آلرژی کدامند؟

نشانه‌های آلرژی را می‌توان به سه دسته خفیف، متوسط و حاد تقسیم نمود.

عکس العمل خفیف، شامل نشانه‌هایی است که یک ناحیه از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند التهاب، خارش و آبریزش از چشم. علایم خفیف به بخشهای دیگر بدن منتقل نمی‌شوند.

نشانه عکس العمل متوسط، در بخشهای مختلف بدن منتشر می‌شوند و خارش چشم ممکن است به خارش گلو و تنگی نفس هم منجر شود.

عکس العمل حاد که آنافیلاکسیس (anaphylaxis) نام دارد ، نادر است و یک موقعیت خطرناک و از جمله مواردی است که در میان فوریتهای پزشکی قرار دارند. در چنین مواردی، آلرژی در تمام بدن منتشر می‌شود. این حالت ممکن است با مجموعه‌ای از حملات خارش چشم و صورت آغاز شود و در عرض چند دقیقه، به سرعت در تمام بدن پخش شود و علایم جدی‌تری چون درد معده، گرفتگی عضلات، تهوع و اسهال را به دنبال داشته و در عین حال درجه التهاب مجاری تنفسی و گوارشی به حدی برسد که تنفس و بلع بسیار مشکل شود.

اغتشاش ذهنی و سرگیجه نیز از جمله علایم حساسیت هستند زیرا مشکل آنافیلاکسیس باعث کاهش شدید فشار خون نیز می‌شود.

•علائم آلرژى در ریه‌ها به صورت تنگى نفس (آسم)، در پوست به صورت قرمزى و خارش (کهیر و اگزما) و در معده و روده‌ها به صورت اسهال و استفراغ و دردشکم (آلرزى غذایى) می‌باشد.

آیا همه دارای نوعی آلرژی هستند؟

لزوما همه دارای آلرژی نیستند. البته اکثر حساسیتها، ارثی هستند و از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. اشخاص می‌توانند توانایی ابتلا به آلرژی را نیز ارث ببرند و در عین حال به هیچ ماده خاصی حساس نباشند و فقط نقش انتقال دهنده را بازی کنند. هنگامی که یکی از والدین به نوعی از حساسیت مبتلا باشد، شانس ابتلای فرزند او 50% و اگر هر دو آنها آلژیک باشند، این مقدار به 75% می‌رسد.

چه افرادی در خطر هستند؟

هر کسی می‌تواند هر زمانی دچار آلرژی شود. شیوع آلرژی در آمریکا تقریباً بین 9 تا 16 درصد است. هرچند، بعضی حساسیتهای غذایی در کودکی (مثل تخم مرغ یا مرکبات) ممکن است با بزرگتر شدن توسعه یابد. عواملی از قبیل توارث، کودکانی که از شیر

تحقیق درباره: آلرژی یا حساسیت چیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

آلرژی یا حساسیت چیست؟

آلرژی، واکنش افراطی سیستم ایمنی بدن نسبت به عوامل مختلف است. کسانی که دچار حساسیت هستند، دارای سیستم ایمنی فوق هوشیار هستند که نسبت به مواد ظاهرا بی آزار موجود در محل زندگیشان، واکنشی بیش از حد معمول نشان می‌دهند. برای مثال گرده گیاهان، می‌تواند سیستم ایمنی شخص آلرژیک را طوری تحریک کند که گویی با یک خطر جدی روبرو شده است. حساسیت یک مشکل بسیار شایع است و تقریبا از هر ده نفر، دو نفر به نوعی از آن مبتلا هستند.

مقدمه

در بـرخـورد بـا گـربـه بـدنتان خارش می‌گیرد؟ جورابهای پشمیتان پوستتان را اذیت می‌کند؟ گردگیری که می‌کنید، نـاخـودآگـاه عطسه‌تان می‌گیرد؟ دیگر متعجب نباشید شما بدون اینکه خودتان بدانید آلرژی دارید.

چرا آلرژی یا حساسیت اتفاق می‌افتد؟

هنگامی که یک سیستم ایمنی افراطی در معرض یک ماده حساسیت‌زا قرار می‌گیرد، چند اتفاق می‌افتد: 1. بدن برای مبارزه با ماده مذکور، شروع به تولید نوع خاصی پادتن یا آنتی بادی (Antibody) می‌پردازد که IgE نام دارد. 2. آنتی بادیها به نوعی سلول خونی که مست سل mast cell نام دارد متصل می‌شوند. این سلولها در دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش، که محل اصلی ورود عوامل آلرژی‌زا است، فراوانند. 3. مست سلها با انفجار خود مواد شیمیایی مختلفی از جمله هیستامین histamine آزاد می‌کنند که عامل اصلی بروز بسیاری از علایم آلرژی است که از جمله این علایم می‌توان به خارش گلو و آب ریزش بینی اشاده نمود. 4. اگر ماده حساسیت‌زا در هوا باشد، عکس العمل آلرژِیک در چشمها، بینی و ریه رخ می‌دهد و اگر این ماده خورده شود، عکس العمل آلرژیک در دهان، معده و سایر بخشهای دستگاه گوارش بروز می‌کند. گاهی مواد شیمیایی تولید شده در بدن به قدری زیاد است که علایم بسیار حادی نظیر کهیر، کاهش فشار خون، شوک یا بیهوشی (شوک آنافیلاکسی) نیز بوجود می‌آیند.

آلرژیها چطور عمل می‌کنند؟

آلـرژیهـا عـکس الـعـمـلهـایـی حسـاس در بـرابر موادی هستـنـد کـه حـتـی مـمـکن اسـت کاملاً بی‌ضرر باشند و ربـطی هم به جنسیت و سن و نژاد ندارد. در عملیاتی که حـساس سـازی نـامیـده می‌شود، بدن فرد در مقابل یک ماده خاص پادتــن می‌سازد که به آلرژی تبدیل می‌شود. در نـتـیـجه هرگاه فرد با آن ماده خاص تماس می‌یابد، این سیـستم دفـاعی در مقابل آن واکنش منفی ایجاد می‌کند. ضد آلرژی ها در خون بدن هیستامین آزاد می‌کنند که آن هم مسائل جانبی دارد. بطور مثال، هیستامین غشای مخاطی بینی و چشمها را آبدار و خارش آور می‌کند. همچنین آماس‌هایی سفید رنگ و خارش آور که کهیر نامیده می‌شوند در بدن ایجاد می‌گردد. با توجه به نوع آلرژی و قسمتی از بدن که درگیر آن است، علائم مختلفی از قبیل خارش پوست، چشمها یا بدن، ایجاد کهیر و جوشهای پوستی ، عطسه، سرفه، تنفس صدا دار، حالت تهوع و استفراغ ایجاد می‌شود. در نمونه‌هایی نادر حتی آلرژی های بسیار خطرناک و تهدید کننده مرگ نیز که آنافیلاکسیز نامیده می‌شوند هم اتفاق می‌افتد.

علایم آلرژی کدامند؟

نشانه‌های آلرژی را می‌توان به سه دسته خفیف، متوسط و حاد تقسیم نمود.

عکس العمل خفیف، شامل نشانه‌هایی است که یک ناحیه از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مانند التهاب، خارش و آبریزش از چشم. علایم خفیف به بخشهای دیگر بدن منتقل نمی‌شوند.

نشانه عکس العمل متوسط، در بخشهای مختلف بدن منتشر می‌شوند و خارش چشم ممکن است به خارش گلو و تنگی نفس هم منجر شود.

عکس العمل حاد که آنافیلاکسیس (anaphylaxis) نام دارد ، نادر است و یک موقعیت خطرناک و از جمله مواردی است که در میان فوریتهای پزشکی قرار دارند. در چنین مواردی، آلرژی در تمام بدن منتشر می‌شود. این حالت ممکن است با مجموعه‌ای از حملات خارش چشم و صورت آغاز شود و در عرض چند دقیقه، به سرعت در تمام بدن پخش شود و علایم جدی‌تری چون درد معده، گرفتگی عضلات، تهوع و اسهال را به دنبال داشته و در عین حال درجه التهاب مجاری تنفسی و گوارشی به حدی برسد که تنفس و بلع بسیار مشکل شود.

اغتشاش ذهنی و سرگیجه نیز از جمله علایم حساسیت هستند زیرا مشکل آنافیلاکسیس باعث کاهش شدید فشار خون نیز می‌شود.

•علائم آلرژى در ریه‌ها به صورت تنگى نفس (آسم)، در پوست به صورت قرمزى و خارش (کهیر و اگزما) و در معده و روده‌ها به صورت اسهال و استفراغ و دردشکم (آلرزى غذایى) می‌باشد.

آیا همه دارای نوعی آلرژی هستند؟

لزوما همه دارای آلرژی نیستند. البته اکثر حساسیتها، ارثی هستند و از والدین به فرزندان منتقل می‌شوند. اشخاص می‌توانند توانایی ابتلا به آلرژی را نیز ارث ببرند و در عین حال به هیچ ماده خاصی حساس نباشند و فقط نقش انتقال دهنده را بازی کنند. هنگامی که یکی از والدین به نوعی از حساسیت مبتلا باشد، شانس ابتلای فرزند او 50% و اگر هر دو آنها آلژیک باشند، این مقدار به 75% می‌رسد.

چه افرادی در خطر هستند؟

هر کسی می‌تواند هر زمانی دچار آلرژی شود. شیوع آلرژی در آمریکا تقریباً بین 9 تا 16 درصد است. هرچند، بعضی حساسیتهای غذایی در کودکی (مثل تخم مرغ یا مرکبات) ممکن است با بزرگتر شدن توسعه یابد. عواملی از قبیل توارث، کودکانی که از شیر