مقاله درباره.. انقلاب مشروطه و مقوله آزادی درایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

انقلاب مشروطه و مقوله آزادی درایران

با همه ی خرده هائی که می توان به نهضت مشروطه خواهی داشت، در این که برای جامعة استبداد زده ایران، این نهضت نماد قدمی سترگ در راستای درستی بود تردیدی نیست. ای کاش رهبران نهضت اندکی هوشمندانه تر عمل می کردند و مستبدان حاکم نیز برمنافع دراز مدت خویش ادراک گسترده تر وعمیق تری داشتند و نهال نو پای مشروطه طلبی در ایران به بار می نشست. واقعیت تاریخی این است که این گونه نشد. اگر بخشی از این شکست نتیجة توطئه های نیروهای برون ساختاری باشد، نقش معاندان ایرانی را در این عدم توفیق نباید دست کم گرفت.

بطور کلی مشکل جامعة ایرانی ما در سالهای اولیه قرن بیستم، گذشته از وضعیت فلاک بار اقتصادی این بود که نه جامعه ای دینی بود و نه جامعه ای سکولار. در آن دوره ای که به مشروطیت منتهی می شود، نه قوانین مدون داشتیم و نه جامعه به باورهای دینی خود پای بندی نشان می داد. به گفتة بست نشینان سفارت انگلیس، « عمده مقصود ما تحصیل امنیت و اطمینان از آینده است که از مال و جان وشرف و عرض و ناموس خودمان در امان باشیم». مشروطه اگر چه کوششی برای جایگزینی حکومتی اختیاری با حکومتی قانونی بود ولی به دلایل گوناگون در این مهم موفق نشد. با این همه همین جا بگویم و بگذرم که در بسیاری از پژوهش هائی که در بارة این نهضت در دست داریم، خواننده با تصویر متفاوتی روبرو می شود که با واقعیت مشروطه به آن صورتی که به گمان من بود، هم خوان نیست. .

برای نمونه آقای دکتر آدمیت ادعا کرده است که « با ایجاد مشروطة پارلمانی حاکمیت به مجلس ملی تعلق گرفت و دستگاه مجلس در گردش بود. حقوق آزادی ( آزادی بیان و قلم و اجتماعات و انجمن های سیاسی و تظاهرات) شناخته شدند و قلمرو عملی داشتند. آزادی به آنجا رسید که « اعلان کشتن رئیس دولت را در روزنامه منتشر کردند، اما نه متعرض روزنامه نویس گشتند و نه انجمنی که آن اعلان به نام او انتشار یافت ».[i] از سوی دیگر، « مجلس که قطب اصلی سیاست ملی بود ، از سرشت طبقاتی اش عمده طبقات جامعه را در بر می گرفت »[ii]

در هر دو مورد این ادعاها پذیرفتنی نیستند. اگر چه شماری از مورخین ما با ارزیابی غیر مسئولانه و ناثواب خویش روزنامه های عصر مشروطه را بعنوان « فحش نامه » و یا روزنامه هائی کم مایه که« هنرشان در درشتگوئی و ناهنجار نویسی است » نفی می کنند[iii] ولی واقعیت این بود که این روزنامه ها « متعرض » فراوان داشتند و در موارد مکرر توقیف شدند. استاد دهخدا و سلطان العلمای خراسانی را حتی به مرگ تهدید کردند . در یکی از این دفعات که نشریه توقیف شد، « صوراسرافیل » از عموم برادران وطنی « که در موقع توقیف روزنامه اظهار همراهی فرموده اند کمال امتنان را حاصل نموده ....... ولی همانطور که کتبا و تلگرافا خدمت همه معروض داشته ایم چون حکم از مجلس مقدس شوری صادر شده بود و امر مجلس عجالتا در حکم قانون است مخالفت با آن با تقوای دورة آزادی مبانیت دارد و حب قانون و وطن خواهی راهی برای تشبثات مخالفان نمی گذارد ». بعلاوه و در همین راستا ، هنوزمُرکّب شمارة اول صوراسرافیل خشک نشده بود که سردبیرش به « دارالفنون » دعوت شد تا در بارة مندرجات شمارة‌اول « توضیحات » لازم را به عرض وزیر معارف دولت مشروطه برساند چون به قول آن وزیر « من دیروز رفتم بمجلس شورای ملی و در خصوص جریدة صوراسرافیل صحبت کردم وقرارشدشما را سیاست کنم». در همین نشست همان وزیر، صوراسرافیل را به توقیف تهدید می کند و دیری نمی گذرد که روزنامه توقیف می شود. « روح القدس » و « مساوات » هم از این محدودیت ها و توقیف ها در امان نبودند. به این داستان باز خواهم گشت.

در مورد دوم ، ادعای اینکه مجلس اول از نظر سرشت طبقاتی « عمده طبقات جامعه » را در بر می گرفت ، ادعای خنکی است که به دشواری می تواند جدی گرفته شود . گفتن دارد اما که منظور از « سرشت طبقاتی » کاملا روشن نیست ولی از دوحا ل خارج نیست. یا منظور ترکیب طبقاتی نمایندگان است و یا عملکرد طبقاتی آن نمایندگان. هر کدام که مورد نظر باشد این ادعا با واقعیت مجلس مشروطه درتناقض قرار می گیرد. این درست که انتخابات مجلس مشخصا « طبقاتی » بود ولی نه چنین بود و نه قرار بود چنین باشد و نه می توانست چنین باشد که همة طبقات را در بر بگیرد. تا آنجا که من دیده وخوانده ام هیچ یک از نمایندگان مجلس هم چنین ادعائی نکرده است. واقعیت این است که در حول و حوش مشروطه ، حدودا 80 در صد جمعیت ایران روستائیان بودند که در مجلس به هیچ شکل و صورتی حضور نداشتند. اگر چه این روزها مد شده است که تحلیل طبقاتی را بر نمی تابیم ولی عملکرد مجلس اول هم در این راستا به خوبی نشان دهندة جهت گیری طبقاتی آن بود. این را می دانیم که مجلس « پیشنهادهای جدید را در بستن مالیات مستقیم بر ملاکان نپذیرفت ». بعلاوه، « قضیه تعدیل سهم مالک و زارع نیز مطرح نگشت ». اگرچه شماری از مورخین ما الغای رسم تیول را یکی از بزرگترین دست آوردهای مجلس اول می دانند ولی به قول همین آقای آدمیت « سیاست مجلس در قضیه الغای رسم تیول و اصلاح وضع خالصجات هم تاثیری در میزان سهم زارع از محصول زمین نداشت. هیچکس نگفت که بیاییم و املاک تیول و خالصة دیوانی را به همان برزگران که آنجا به زراعت مشغول اند بسپاریم یا حداقل به خودآنان اجاره دهیم .» ایشان در یک کتاب دیگر خویش نوشت ، « اما در مسائل اساسی اجتماعی چون تعدیل مالکیت زمین زیر کشت ،‌یا افزایش سهم دهقان از محصول زمین قدمی بر نداشت. حتی گروه تند روان مجلس اشارة معقولی به آن مسائل نکردند. گوئی افسون مالکیت زبان مجلسیان را یکسره بسته بود. صدای نحیف احسن الدوله هم ندائی بود در برهوت » [ix]. زنان نیز در مجلس مشروطه حضور نداشتند و بهمین نحو شهر نشینان بی چیز. برای دفاع از مجلس و ترجیح دادن همین مشروطة نیم بند بر حکومت استبدادی اصلا لازم نیست تاریخ را بازسازی کنیم . با همة کمبودها و ضعف ها، وجود همان مجلس نشانة جهشی سترگ در زندگی سیاسی ایران استبداد زده بود. نه ضرورتی دارد که در خصوص آزادی های برآمده از نهضت مشروطه طلبی اغراق کنیم و نه نیازی که از مجلس

تحقیق؛. تاریخچه بانک درایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

تاریخچه بانک درایران

از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، چهار بانک توسعه‌ای در زمینه سرمایه‌گذاری‌های صنعتی مشغول بودند . 1- بانک اعتبارات صنعتی که اولین بانک توسعه صنعتی در ایران است به موجب قانون برنامه عمرانی هفت ساله دوم کشور در سال 1335 باسرمایه اولیه 600 میلیون ریال و به منظور ایجاد و تقویت کارآفرینان بخش خصوصی تأسیس گردید . سهام اولیه این بانک تماماً به دولت تعلق داشت لیکن پس از حدود 20 سال فعالیت ، تصمیم گرفته شد که با فروش تدریجی سهام به بخش خصوصی موجبات غیردولتی شدن بانک مزبور فراهم گردد . در اواخر سال 1356 با فروش تدریجی حدود پنج درصد سهام به بخش خصوصی ، زمینه غیردولتی شدن بانک آغازگردید . این بانک در مدت 22 سال فعالیت خود 1107 فقره تسهیلات به مبلغ کل 7/86 میلیارد ریال به واحدهای تولیدی و خدماتی پرداخت نموده و در سرمایه‌گذاری 70 واحد تولیدی و خدماتی نیز به مبلغ 11 میلیارد ریال مشارکت حقوقی داشته است .2- بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران ، دومین بانک توسعه صنعتی در سال 1338 که ضمناً اولین بانک توسعه‌ای خصوصی در کشور به شمار می‌آمد ، با سرمایه 400 میلیون ریال به صورت شرکت سهامی عام تأسیس گردید . این بانک متعلق به بخش خصوصی بود و حدود 87 درصد سهام این بانک به افراد و مؤسسات ایرانی و13 درصد بقیه متعلق به 19 بانک و مؤسسه خارجی بود . از 19 بانک خارجی ، 6 بانک انگلیسی – 2 بانک فرانسوی – 4 بانک ژاپنی – 2 بانک آمریکایی – 2 بانک آلمانی – 1 بانک ایتالیایی و 2 بانک هلندی بودند . این بانک تا پایان سال 1356 قریب به 222 میلیارد ریال وام صنعتی و سرمایه در گردش برای ایجاد و توسعه صنایع ایران پرداخت کرده بود و در سرمایه 148 واحد تولیدی و خدماتی به مبلغ 2/49 میلیارد ریال مشارکت داشت.3- بانک توسعه و سرمایه‌گذاری ایران ، سومین بانک توسعه‌ای در سال 1352 با سرمایه 050ر1 میلیون ریال که پنجاه درصد آن پرداخت گردیده بود ، به صورت شرکت سهامی عام تأسیس گردید. حدود 82 درصد سهام این بانک به 3333 فرد و مؤسسه ایرانی و حدود 18 درصد باقی نیز به افراد و مؤسسات خارجی تعلق داشت . این بانک تا پایان سال 1356 جمعاً 165 فقره تسهیلات به مبلغ تقریبی 5/19 میلیارد ریال به صنایع کشور پرداخت کرد و در سرمایه سهامی 14 طرح تولیدی و خدماتی جمعاً به مبلغ 580 میلیون ریال مشارکت داشت .4- شرکت سرمایه‌گذاری بانک‌های ایران در سال 1355 با سرمایه اولیه 15 میلیارد ریال به صورت شرکت سهامی عام آغاز به فعالیت نمود . سهامداران این شرکت را 15 بانک ایرانی و 1600 سهامدار از افراد حقیقی و حقوقی تشکیل می‌دادند .این شرکت تا پایان سال 1357 در 22 مؤسسه

تحقیق درباره؛ تاریخچه بانک درایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

تاریخچه بانک درایران

از پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، چهار بانک توسعه‌ای در زمینه سرمایه‌گذاری‌های صنعتی مشغول بودند . 1- بانک اعتبارات صنعتی که اولین بانک توسعه صنعتی در ایران است به موجب قانون برنامه عمرانی هفت ساله دوم کشور در سال 1335 باسرمایه اولیه 600 میلیون ریال و به منظور ایجاد و تقویت کارآفرینان بخش خصوصی تأسیس گردید . سهام اولیه این بانک تماماً به دولت تعلق داشت لیکن پس از حدود 20 سال فعالیت ، تصمیم گرفته شد که با فروش تدریجی سهام به بخش خصوصی موجبات غیردولتی شدن بانک مزبور فراهم گردد . در اواخر سال 1356 با فروش تدریجی حدود پنج درصد سهام به بخش خصوصی ، زمینه غیردولتی شدن بانک آغازگردید . این بانک در مدت 22 سال فعالیت خود 1107 فقره تسهیلات به مبلغ کل 7/86 میلیارد ریال به واحدهای تولیدی و خدماتی پرداخت نموده و در سرمایه‌گذاری 70 واحد تولیدی و خدماتی نیز به مبلغ 11 میلیارد ریال مشارکت حقوقی داشته است .2- بانک توسعه صنعتی و معدنی ایران ، دومین بانک توسعه صنعتی در سال 1338 که ضمناً اولین بانک توسعه‌ای خصوصی در کشور به شمار می‌آمد ، با سرمایه 400 میلیون ریال به صورت شرکت سهامی عام تأسیس گردید . این بانک متعلق به بخش خصوصی بود و حدود 87 درصد سهام این بانک به افراد و مؤسسات ایرانی و13 درصد بقیه متعلق به 19 بانک و مؤسسه خارجی بود . از 19 بانک خارجی ، 6 بانک انگلیسی – 2 بانک فرانسوی – 4 بانک ژاپنی – 2 بانک آمریکایی – 2 بانک آلمانی – 1 بانک ایتالیایی و 2 بانک هلندی بودند . این بانک تا پایان سال 1356 قریب به 222 میلیارد ریال وام صنعتی و سرمایه در گردش برای ایجاد و توسعه صنایع ایران پرداخت کرده بود و در سرمایه 148 واحد تولیدی و خدماتی به مبلغ 2/49 میلیارد ریال مشارکت داشت.3- بانک توسعه و سرمایه‌گذاری ایران ، سومین بانک توسعه‌ای در سال 1352 با سرمایه 050ر1 میلیون ریال که پنجاه درصد آن پرداخت گردیده بود ، به صورت شرکت سهامی عام تأسیس گردید. حدود 82 درصد سهام این بانک به 3333 فرد و مؤسسه ایرانی و حدود 18 درصد باقی نیز به افراد و مؤسسات خارجی تعلق داشت . این بانک تا پایان سال 1356 جمعاً 165 فقره تسهیلات به مبلغ تقریبی 5/19 میلیارد ریال به صنایع کشور پرداخت کرد و در سرمایه سهامی 14 طرح تولیدی و خدماتی جمعاً به مبلغ 580 میلیون ریال مشارکت داشت .4- شرکت سرمایه‌گذاری بانک‌های ایران در سال 1355 با سرمایه اولیه 15 میلیارد ریال به صورت شرکت سهامی عام آغاز به فعالیت نمود . سهامداران این شرکت را 15 بانک ایرانی و 1600 سهامدار از افراد حقیقی و حقوقی تشکیل می‌دادند .این شرکت تا پایان سال 1357 در 22 مؤسسه

تحقیق در مورد آمار بیسوادی درایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

آمار بیسوادی در ایران

جمهوری اسلامی ایران با مساحت 195 / 648 /1 کیلومتر مربع در نیمکره شمال شرقی و در جنوب آسیا و منطقه خاورمیانه واقع شده است. این کشوراز شمال با ترکمنستان ، آذربایجان ، ارمنستان و دریای خزر ، از جنوب با خلیج فارس ، دریای عمان ، از غرب با عراق و ترکیه و از شرق با پاکستان و افغانستان همسایه است.کشور ایران به 28 استان تقسیم گردیده و این در حالیست که تعداد کل استانها در سال 1990 بر24 استان بالغ می گردید.طی سال 1993 استان اردبیل،طی سال 1995 استان قم ، طی سال 1996 استان قزوین و طی سال 1997 استان گلستان به ترتیب از استانهای آذربایجان شرقی تهران ، زنجان و مازندران تفکیک شده و مستقل گردیدند.

طبق سرشماری 1996، جمعیت ایران بر60 میلیون بالغ می گردد که از این میزان24 /50 درصد جمعیت متعلق به زنان و 76 / 49 درصد متعلق به مردان می باشد. گفتنی است که31 / 61 جمعیت در محیط های شهری و69 /38 در محیطهای روستایی ساکن می باشند. نرخ رشد جمعیت طی دو دهه گذشته تا حد زیادی متفاوت بوده است. طی دهه 1976 تا 1986 این نرخ بر 2 / 3 درصد بالغ گردید. این در حالیست که با رشد جمعیت نرخ مذکور به عنوان مانعی جهت پیشرفتهای اجتماعی و توسعه پایدار مورد توجه قرار گرفته و تلاشهایی در جهت کاهش آن اعمال گردید. به نحوی که بنا بر داد ه های موجود نرخ فوق به 5 / 1 درصد در مناطق شهری و 2 درصد در مناطق روستایی کاهش یافت و از این روی متوسط نرخ رشد جمعیت طی سال 1998 بر 47 / 1 درصد بالغ گردید. بیش از نیمی از جمعیت کشور بین رده های سنی 64- 15 و 5 / 39 درصدکل جمعیت زیر رده سنی 14 قرار دارند.از این روی کشور ایران از لحاظ ترکیب سنی در زمره جوانترین کشورهای جهان قرار دارد.

نرخ جمعیت و گرو ه های سنی مختلف (طی سالهای 96 - 1986 )

سال

جمعیت بر مبنای میلیون

متوسط نرخ رشد سالانه

رده های سنی 14 – 0 سال

رده های سنی64 – 15سال

رده های سنی65 سال و بالاتر

1986

4 / 49

91 / 3

4 / 45

5 / 15

1 / 3

1991

8 / 55

59 / 2

44

9 / 52

1 / 3

1996

60

4 / 1

51 / 29

12 / 56

37 / 4

منبع : کتاب سال آماری کشور ، مرکز آمار ایران

نرخ باسوادی و بیسوادی مردان و زنان

مجموع افراد باسواد

11

2/13

7/19

6 /25

2 /33

6 /40

7/47

نرخ بی سوادی مردان

4 /1

9/4

2/4

9 /3

6 /3

1/3

8/2

نرخ بی سوادی زنان

5/6

8/7

8/6

6 /6

4/6

6

5/5

منبع : کتاب سال آماری کشور ، مرکز آمار ایران

شاخص های اساسی اجتماعی – اقتصادی

سال

1

مجموع GNP به دلارامریکا

1997

80/17

3

آمار مجموع فراوانی (در صد زنان )

1997

8/4

4

آمارمرگ و میرکودکان رده سنی1 سال به ازای هر هزارنفر

1997

32

5

آمار مرگ و میرکودکان زیر رده سنی 5 سال به ازای هر هزارنفر

1997

35

6

امید زندگی در هنگام تولد ( به سال)

1997

69

منبع : شماره 1 بانک جهانی , شماره 2 سازمان ملل و شماره 3 تا 6 سازمان یونیسف

نرخ تخمینی بزرگسالان بیسواد با ذکر جنسیت طی سال1995

منبع : سازمان یونسکو