سیستم تصفیه پساب و فرآوری لجن پالایشگاه 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

سیستم تصفیه پساب و فرآوری لجن پالایشگاه در ادامه روند باز سازی، بهسازی و نوسازی پالایشگاه نفت پارس که متضمن اجرای دهها پروژه بزرگ و کوچک است، تاکنون تعداد زیادی از این پروژه ها به پایان رسیده و برخی دیگر مراحل اجرایی خود را طی می کند.    یکی از پروژه های مهم و مورد نظر مدیریت کلان شرکت نفت پارس ایجاد شبکه جمع آوری و تصفیه بهداشتی فاضلاب پالایشگاه است که با عنوان سیستم تصفیه پساب و فرآوری لجن، به منظور کاهش اثرات زیست محیطی، مراحل اجرایی و تکمیلی خود را با موفقیت طی می کند. در این پروژه ضمن بهیه سازی حذف روغن از فاضلاب، از سیستم پیشرفته MBR برای تصفیه تکمیلی، بهره گیری شده که در نوع خود پیشرفته است و آلودگی را به حداقل ممکن می رساند. در گزارش زیر ضمن مطالعه فرایندهای فیزیکی و شیمیایی موجود در پالایشگاه به فشرده ای از وضعیت پساب های صنعتی پالایشگاه و روند فعالیت های اجرایی اشاره می شود.             پالایشگاه نفت پارس، مجموعه ای از فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی را به منظور تولید محصولاتی چون روغن روانکاری، ضد یخ، گریس و مایع ترمز بکار می گیرد. نوع فرآیندهای مورد استفاده در چنین کارخانه هایی که پالایشگاه های ویژه روغن روانکاری هستند، اثرات و تبعات زیست محیطی خاصی را بخصوص در بخش پساب به همراه دارد. دلیل عمده این معضلات، وجود مواد سمی در پساب پالایشگاه است.     مهمترین مواد سمی موجود فورفورال، متیل اتیل کتون(MEK) و تولوئن است. علاوه بر این، پالایشگاه نفت پارس ساخت و رنگ زنی بشکه های محصولات را در داخل پالایشگاه انجام می دهد که علیرغم تدابیر و ملاحظات لازم چنین فرآیندی، باعث ورود مقادیری از مواد شوینده بشکه و رنگ به داخل پساب می شود.    بدیهی است، وجود مواد رنگی و دترجنتها پیچیدگی تصفیه پساب تولیدی را افزون می سازد. از طرف دیگر مواد افزودنی و رنگهای مورد استفاده در پالایشگاه موجب ورود فلزات سنگین به پساب می شود و حذف فلزات سنگین از پساب، نیازمند بکار گیری فرآیندهایی خاص و پرهزینه است.    تا پیش از طراحی و اجرای سیستم جدید جمع آوری و تصفیه پساب پالایشگاه، یک واحد جدا کننده ثقلی(API) و یک سیستم شناور سازی با هوای محلول (DAF) فرایند تصفیه را برعهده داشتند. همچنین برای تصفیه فاضلاب بهداشتی پالایشگاه نیز سیستم مشخصی پیش بینی نشده بود و این پسابها از طریق چاه جذبی دفع می شد. در طرح پیش بینی شده، شبکه جمع آوری فاضلاب تکمیل و اصلاح شده و ضمن بهینه سازی سیستم موجود حذف روغن، از سیستم پیشرفته ای به نام MBR برای تصفیه تکمیلی بهره گیری شده است.        شبکه موجود جمع آوری پساب صنعتی    شبکه موجود جمع آوری پساب صنعتی پالایشگاه در سه مسیر مجزا طراحی و اجرا شده و جمع آوری جداگانه پسابها به منظور فرایندهای تصفیه مختلف روی آنها انجام گرفته است. این سه شبکه عبارتند از :     شبکه جمع آوری پسابهای روغنی:این شبکه پساب واحدهای مختلف پالایشگاه و همچنین پسابهای حاصل از شستشو، پساب رستوران و در مواردی پساب حمام ها را جمع آوری کرده و به تصفیه خانه انتقال می دهد. به بیان دیگر، تمامی پسابهای پالایشگاه بجز مواردی که در بندهای2 و3 مستثنی شده اند، توسط این شبکه جمع آوری می شود.    شبکه جمع آوری پساب حلالها: این شبکه حاوی پسابهای آلوده به حلالها شامل فورفورال، متیل اتیل کتون و تولوئن است. طراحی این شبکه به نحوی بوده که پساب خروجی از برجهای دفع در واحد فورفورال و تفکیک وارد آن شده و حتی الامکان پساب ناشی از شستشو را شامل نمی شود. در حال حاضر، بخشی از پساب حاصل از شستشوی واحد تفکیک نیز وارد این شبکه می شود.    شبکه جمع آوری زیر آب برجهای خنک کننده و بویلر: این شبکه زیر آب برجهای خنک کننده و بویلرها را جمع آوری می کند. با توجه به اینکه این پساب آلودگی خاصی ندارد، مصون نگه داشتن آن از اختلاط با سایر پسابها اهمیت قابل توجهی دارد.    نقشه وضعیت شبکه جمع آوری پسابهای صنعتی پالایشگاه نفت پارس در مورد شبکه جمع آوری پسابهای پالایشگاه نشان می دهد که شبکه خاصی برای جمع آوری روان آبهای ناشی از بارندگی وجود ندارد و در نتیجه     روان آبها نیز به ناچار وارد شبکه های سه گانه شده و به تصفیه خانه انتقال     می یابند. با توجه به اینکه آدم روها در شبکه جمع آوری پسابهای روغنی روباز هستند، انتظار می رود بیشترین مقدار روان آب به این شبکه وارد شود.هم چنین آدم روهای شبکه جمع آوری پساب حلالها نیز در مواردی روباز بوده و روان آب به این شبکه نیز وارد می شود.        منابع تولید پساب    به منظور اجرای هر چه بهتر پروژه تصفیه پساب های پالایشگاه، ابتدا کارشناسان به شناسایی منابع تولید پساب ها در واحدهای مختلف پرداختند که در مجموع یازده منبع به شرح زیر شناسایی شد. این منابع عبارتند از:    واحدهای فورفورال، واحد تفکیک، واحد مخازن، واحد Blending ، واحدقوطی سازی، واحد بشکه سازی و رنگ زنی، قسمت تخلیه بار و بارگیری، واحد ضد یخ، واحد گریس سازی، واحد دیگهای بخار و واحدهای تولید فاضلاب بهداشتی.    در همین راستا فرایند مورد استفاده در هر یک از واحدها و پساب های تولیدی آنها شناسایی شد که شرح مختصری از فرایندهای مورد استفاده در هر یک از واحدها و کمیت و کیفیت پساب تولیدی آنها به شرح زیر مورد مطالعه قرار گرفت:    در پالایشگاه نفت پارس دو واحد فورفورال(فورفورال1 و2) وجود دارد. در این واحدها از فورفورال به عنوان حلال برای استخراج محصول مورد نظر از لوبکات استفاده می شود.     کانالهای پساب واحدهای فورفورال: در واحد فورفورال1 و2 سه کانال قابل مشاهده است: کانال پساب روغنی، کانال پساب حلالها و کانال پساب زیر آب برجهای خنک کن و بویلرها.    کانال پساب روغنی: این کانال به صورت گسترده در واحد فورفورال موجود است. پساب ناشی از شستشوی محوطه وارد این کانال می شود. این پساب شامل انواع روغنها (Raffinate، Extract، Lubecut) و در برخی موارد فورفورال است.    کانال پساب حلالها: این کانال تنها به برجهای دفع C-1305 و C-305 مرتبط است و به دلیل بسته بودن آدم روها، پساب حاصل از شستشو به آنها وارد نمی شود.    برجهای C-1305 و C-305 مخصوص باز یافت فورفورال در واحدهاست. برجهای دفع، مقادیر زیادی آب به همراه فورفورال و مقدار بسیار ناچیزی روغن وارد کانال پساب فورفورال می کنند.    کانال پساب زیر آب برجهای خنک کن و بویلرها: این کانال پساب خروجی برجهای خنک کن و بویلرهای پالایشگاه را جمع آوری می کند. در محل دور ریز بلودان از کولینگ تاورها، اولین آدم رو به صورت روباز اجرا شده است. بنابراین احتمال آلوده شدن آن به پساب روغنی حاصل از شستشو وجود

سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 140012

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14000توجه به محیط زیست (آب، هوا، خاک) از سه یا چهار دهه قبل به صورت جدی مدنظر قرار گرفت و از همان زمان تعدادی از مدیران، متخصصان و کارشناسان صنایع، داوطلبانه به کنترل تاثیرات فرایندها و محصولات تولیدی خود بر محیط زیست همت گماردند و به تدریج نیز سازمان های ملی و بین المللی با تعیین ضوابط ، مقررات و قوانین برای حفاظت از محیط زیست به کمک آنان آمدند و در واقع حفاظت از زیستگاه بشر اهمیت ویژه ای یافت. در سال1992 و در کنفرانس ریودوژانیرو، شورای BCSD بر این نکته تاکید کرد که سازمان های تولیدی و خدماتی باید فعالیت ها و عملکرد خود و تاثیر آنها را بر محیط زیست مورد توجه قرار داده و تحت کنترل بگیرند.

در همین سال از سازمان بین المللی استاندارد (ISO) درخواست شد تا در راستای تدوین استانداردهای مدیریت زیست محیطی فعالیت گسترده تری را انجام دهد. بر پایه این درخواست ، سازمان بین المللی استاندارد یک گروه مشورتی با عنوان SAGE متشکل از نمایندگان بیست کشور جهان ، 11 سازمان بین المللی و بیش از 100 متخصص مدیریت و محیط زیست تشکیل داد و به بررسی موارد زیر پرداخت :     - تشویق سازمان ها در جهت ایجاد یک رویکرد عمومی در زمینه مدیریت زیست محیطی    - تقویت قابلیت سازمان ها جهت بهبود طرق اندازه گیری عملکرد زیست محیطی پیشگیری از آلودگی     - بهبود بخشیدن به مبادلات تجاری در سطح بین المللی و حذف موانع تجاری از طریق ایجاد استانداردهایی جهت ارزیابی عملکرد زیست محیطی سازمان ها     - پیش بینی مشکلاتی که تدوین استانداردهای بین المللی مدیریت زیست محیطی می تواند ایجاد نماید.     نتایج این بررسی ضرورت تدوین استانداردهای بین المللی را نمایان ساخت. سازمان بین المللی استاندارد در سال1993، یک کمیته فنی تحت عنوان مدیریت زیست محیطی (ISO/TC 207) تشکیل داد تا تدوین استانداردهای مدیریت زیست محیطی را آغاز کند و بر این پایه در آکوست سال 1996 مجموعه ای مشتمل بر شش استاندارد از سری ایزو 14000، پس از بحث و بررسی های علمی گسترده انتشار یافت. استاندارد ISO 14001 نیازهای یک سیستم مدیریت زیست محیطی را بیان می کند ، تا بتواند هماهنگ با سایر استانداردهای مدیریتی مثل سری استانداردهای ISO 9000 برای مدیریت کیفیت و استانداردهای ایمنی و غیره در شرکت به کار گرفته شود . در این استاندارد چارچوب هایی به عنوان مبنای حرکت شرکت تعیین شده است و این مسئولیت شرکت ها و سازمان های به کار گیرنده است که با توجه به نوع و شکل فعالیت های خود این چارچوب ها را در مورد فعالیتشان بررسی کرده و زمینه های لازم را در برپایی سیستم مدیریت زیست محیطی خود به کار گیرند . استانداردهای ISO 14001 به طریقی نگارش یافته تا در مورد کلیه سازمان های بزرگ و کوچک که از نظر شرایط جغرافیایی ، فرهنگی و اجتماعی همسان نمی باشند هم کاربرد داشته و قابل اجرا باشد.

موفقیت اجرای نظام مدیریت زیست محیطی بر مبنای این استاندارد بستگی به تعهد کلیه افراد سازمان به خصوص مدیریت ارشد شرکت دارد. به طور کلی هدف از برپایی سیستم نظام مدیریت زیست محیطی بر مبنای استاندارد بین المللی ISO 14001 تحکیم حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از آلودگی در توازن با نیازهای اجتماعی و اقتصادی جامعه می باشد. باید توجه داشت که نیازها و چارچوب های مطرح شده در استاندارد 14001:1996 کلیه موارد مربوط به موضوعات زیست محیطی را پوشش نمی دهد. این بدان معنی است که دو سازمان با فعالیت های مشابه می توانند دارای اجزای زیست محیطی متفاوتی باشند ولی درعین حال هر دو سازمان با نیازهای استاندارد مطابقت داشته و گواهینامه را دریافت کنند.

چرا یک سیستم مدیریت زیست محیطی را به اجرا درمی آوریم؟شاید به دلایل زیر:     - نیاز داخلی شرکت     - روابط خوب باخریدار به عنوان یک تامین کننده محصولات یا خدمات    - انطباق و عملکرد بهتر سازمان با قوانین زیست محیطی    - کاهش ریسک فعالیت ها در شرکت     - بهبود مدیریت داخلی سازمان    - فشار از طرف عوامل داخلی    - همسایه خوبی بودن     - بهبود رابطه به دولت    - روش های بهتر کاری    - بهبود اجرای اقدامات زیست محیطی    - بازاریابی    - روابط عمومیهیچ گاه یک سیستم مدیریت زیست محیطی را تنها به خاطر این که مجبور هستید، بر پا و اجرا نکنید، مگر این که واقعاً بخواهید این کار را بکنید.     سیستم های مدیریت زیست محیطیخط مشی زیست محیطیاین خط مشی باید توسط بالاترین مقام شرکت و یا سازمان مشخص شود و در برگیرنده تمام موارد زیر باشد :    - مرتبط با نوع فعالیت ها و تاثیرات زیست محیطی فعالیت شرکت باشد .     - تعهد شرکت به پیشرفت مستمر .    - تعهد شرکت به مطابقت با قوانین زیست محیطی و یا هر قانون دیگری که شرکت ملزم به رعایت آن می باشد .    - در رابطه با هدف های خرد و کلان زیست محیطی شرکت باشد .    - مکتوب بوده ، به اجرا درآمده و به اطلاع کلیه پرسنل برسد .    - در دسترس عموم باشد .

سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14000

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

سیستم مدیریت زیست محیطی ISO 14000

توجه به محیط زیست (آب، هوا، خاک) از سه یا چهار دهه قبل به صورت جدی مدنظر قرار گرفت و از همان زمان تعدادی از مدیران، متخصصان و کارشناسان صنایع، داوطلبانه به کنترل تاثیرات فرایندها و محصولات تولیدی خود بر محیط زیست همت گماردند و به تدریج نیز سازمان های ملی و بین المللی با تعیین ضوابط ، مقررات و قوانین برای حفاظت از محیط زیست به کمک آنان آمدند و در واقع حفاظت از زیستگاه بشر اهمیت ویژه ای یافت. در سال1992 و در کنفرانس ریودوژانیرو، شورای BCSD بر این نکته تاکید کرد که سازمان های تولیدی و خدماتی باید فعالیت ها و عملکرد خود و تاثیر آنها را بر محیط زیست مورد توجه قرار داده و تحت کنترل بگیرند.

در همین سال از سازمان بین المللی استاندارد (ISO) درخواست شد تا در راستای تدوین استانداردهای مدیریت زیست محیطی فعالیت گسترده تری را انجام دهد. بر پایه این درخواست ، سازمان بین المللی استاندارد یک گروه مشورتی با عنوان SAGE متشکل از نمایندگان بیست کشور جهان ، 11 سازمان بین المللی و بیش از 100 متخصص مدیریت و محیط زیست تشکیل داد و به بررسی موارد زیر پرداخت :     - تشویق سازمان ها در جهت ایجاد یک رویکرد عمومی در زمینه مدیریت زیست محیطی    - تقویت قابلیت سازمان ها جهت بهبود طرق اندازه گیری عملکرد زیست محیطی پیشگیری از آلودگی     - بهبود بخشیدن به مبادلات تجاری در سطح بین المللی و حذف موانع تجاری از طریق ایجاد استانداردهایی جهت ارزیابی عملکرد زیست محیطی سازمان ها     - پیش بینی مشکلاتی که تدوین استانداردهای بین المللی مدیریت زیست محیطی می تواند ایجاد نماید.     نتایج این بررسی ضرورت تدوین استانداردهای بین المللی را نمایان ساخت. سازمان بین المللی استاندارد در سال1993، یک کمیته فنی تحت عنوان مدیریت زیست محیطی (ISO/TC 207) تشکیل داد تا تدوین استانداردهای مدیریت زیست محیطی را آغاز کند و بر این پایه در آکوست سال 1996 مجموعه ای مشتمل بر شش استاندارد از سری ایزو 14000، پس از بحث و بررسی های علمی گسترده انتشار یافت. استاندارد ISO 14001 نیازهای یک سیستم مدیریت زیست محیطی را بیان می کند ، تا بتواند هماهنگ با سایر استانداردهای مدیریتی مثل سری استانداردهای ISO 9000 برای مدیریت کیفیت و استانداردهای ایمنی و غیره در شرکت به کار گرفته شود . در این استاندارد چارچوب هایی به عنوان مبنای حرکت شرکت تعیین شده است و این مسئولیت شرکت ها و سازمان های به کار گیرنده است که با توجه به نوع و شکل فعالیت های خود این چارچوب ها را در مورد فعالیتشان بررسی کرده و زمینه های لازم را در برپایی سیستم مدیریت زیست محیطی خود به کار گیرند . استانداردهای ISO 14001 به طریقی نگارش یافته تا در مورد کلیه سازمان های بزرگ و کوچک که از نظر شرایط جغرافیایی ، فرهنگی و اجتماعی همسان نمی باشند هم کاربرد داشته و قابل اجرا باشد.

موفقیت اجرای نظام مدیریت زیست محیطی بر مبنای این استاندارد بستگی به تعهد کلیه افراد سازمان به خصوص مدیریت ارشد شرکت دارد. به طور کلی هدف از برپایی سیستم نظام مدیریت زیست محیطی بر مبنای استاندارد بین المللی ISO 14001 تحکیم حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از آلودگی در توازن با نیازهای اجتماعی و اقتصادی جامعه می باشد. باید توجه داشت که نیازها و چارچوب های مطرح شده در استاندارد 14001:1996 کلیه موارد مربوط به موضوعات زیست محیطی را پوشش نمی دهد. این بدان معنی است که دو سازمان با فعالیت های مشابه می توانند دارای اجزای زیست محیطی متفاوتی باشند ولی درعین حال هر دو سازمان با نیازهای استاندارد مطابقت داشته و گواهینامه را دریافت کنند.

چرا یک سیستم مدیریت زیست محیطی را به اجرا درمی آوریم؟شاید به دلایل زیر:     - نیاز داخلی شرکت     - روابط خوب باخریدار به عنوان یک تامین کننده محصولات یا خدمات    - انطباق و عملکرد بهتر سازمان با قوانین زیست محیطی    - کاهش ریسک فعالیت ها در شرکت     - بهبود مدیریت داخلی سازمان    - فشار از طرف عوامل داخلی    - همسایه خوبی بودن     - بهبود رابطه به دولت    - روش های بهتر کاری    - بهبود اجرای اقدامات زیست محیطی    - بازاریابی    - روابط عمومیهیچ گاه یک سیستم مدیریت زیست محیطی را تنها به خاطر این که مجبور هستید، بر پا و اجرا نکنید، مگر این که واقعاً بخواهید این کار را بکنید.     سیستم های مدیریت زیست محیطیخط مشی زیست محیطیاین خط مشی باید توسط بالاترین مقام شرکت و یا سازمان مشخص شود و در برگیرنده تمام موارد زیر باشد :    - مرتبط با نوع فعالیت ها و تاثیرات زیست محیطی فعالیت شرکت باشد .     - تعهد شرکت به پیشرفت مستمر .    - تعهد شرکت به مطابقت با قوانین زیست محیطی و یا هر قانون دیگری که شرکت ملزم به رعایت آن می باشد .    - در رابطه با هدف های خرد و کلان زیست محیطی شرکت باشد .    - مکتوب بوده ، به اجرا درآمده و به اطلاع کلیه پرسنل برسد .    - در دسترس عموم باشد .

تحقیق درمورد شرکت ایران خودرو، تحول سیستم های گیت های گازسوز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 52

نتایج حاصله:

به طور خلاصه انتخاب گیت های مناسب برای یک خودرو مستلزم شناخت کامل از وضعیت موجود آن با سوخت بنزین معیار های مورد نظر و سوخت های مختلف فنآوری های گیت گاز سوز است لذا با انتخاب گیت نا مناسب نه تنها مقدار تولید آلاینده کاهش نمی یابد بلکه مشکلاتی نظیر افت توان قابل توجه و پیمایش کم خودرو به وجود خواهد آمد.

همچنین این دوره بسیار مفید بوده لذا با دستگاه های مختلفی آشنا شده و نحوه مونتاژ موتور و قطعات آن دیدگاه خوبی در مورد رشته خود به یاد داد.

مقدمه

به منظور استفاده از سوخت گاز طبیعی در خودروهای بنزینی موجرد می بایست تغییراتی در سیستم سوخت رسانی آنها ایجاد شود . نظر به این که بیشتر خودروها بر مبنای استفاده از سوخت بنزین و به صورت تک سوخته تولید شده اند ، لذا تجهیزات مربوط به سوخت گاز بعداً روی خودور نصب می شوند . به مجموعه این تجهیزات که قابلیت استفاده از گاز را به خودرو می دهند ، کیت تبدیل گفته می شود .کیته های تبدیل در مدل های متنوع تولید می شوند و بر اساس معیارهای متفاوتی نیز تقسیم بندی ده اند . در ادامه به تشریح اقسام کیت از نظر سیر پیشرفت در تکنولوپی آنها می پردازیم .

تحول سیستم های کیت گاز سوز

کیته های تبدیل از آغاز تاکنون تحولات بسیاری را پشت سر گذاشته اند . کیت های اولیه بسیار ساده بودند ولی به مرور زمان بر اثر محدودیت های زسیت محطی ونیز منابع انرژی ، دچار تحولات بسیاری شده اند . استانداردهای سخت گیرانه آلودگی ، سازندگان کیت های گاز سوز را به استفاده از تکنولوژی بسیار پیشرفته ای ملزم نموده است . بر اساس نقاط عطف موجود در سیر این تحولات می توان کیته های گاز سوز را به چهار نسل دسته بندی کرد که در ادامه به تشریح هر یک از آنها به همراه مزایا و معایب هر نسل پرداخته می شود .

2-1 نسل اول

در نسل اول تمامی تجهیزات به کار رفته برای سوخت رسانی ، مکانیکی و بسیار ساده است . برای اختلاط هوا و گاز از یک ونتوری که در سیستم هوای ورودی تعبیه می گردد ، استفاده می شود . در برخی انواع که خودروی تبدیلی ، کاربراتوری است از ونتوری کاربراتور برای این منظور استفاده می شود . ولی به دلیل این که در روش مذکور کاربراتور دستخوش تغییر می شود ، استفاده از میکسر در این نسل از کیت ها متداول تر است . نسبت هوا به سوخت در این کیت ها با تنظیم اولیه کیت انجام می گردد و هیچ سیستم کنترلی مدار بسته و باز خوردی از عملکرد وجود ندارد .

برخی از مشخصات و ویژگی های این نسل از کیت ها به اختصار در زیر بیان شده است :

1. در این نسل ، ونتوری براساس میزان گاز ورودی و اندازه گیری پایین ترین فشار رگولاتور ، انتخاب می شو د.

2. دارای پیچ تنظیم اصلی و تنظیم سوخت در حالت بی بار هستند .

3 . قطعات الکترونیکی و سیستم کنترل نسبت هوا به سوخت ندارند .

4. به دلیل سادگی ساختار ، از قیمت پایینی برخوردار هستند .

تحقیق درمورد سیستم مکانیکی آسانسور 40 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 40

سیستم مکانیکی

آسانسور وسیله ای دائمی برای بالا بردن بین دو سطح توقف یا بیشتر است، این وسیله شامل کابین برای حمل مسافرین و یا بار است که حداقل قسمتی از آن در داخل ریل های راهنمای صلب که به صورت عمودی یا مورّب با زاویه کمتر از پانزده درجه نسبت به محور قائم نصب شده .

تقسیم بندی آسانسور

آسانسور با چندین مشخصه گروه بندی می شوند: مهم ترین مشخصه طریقه ی رانش آسانسور است که باعث طراحی و ساخت متفاوت قطعات آن می شود. گروه بندی آسانسور از این نظر به طریق زیر است :

1- آسانسور برقی 2- آسانسور هیدرولیکی 3- آسانسور پنوماتیکی

آسانسور برقی ممکن است دارای :

الف) رانش کششی : که سیم بگسل ها به علت اصطکاک با شیارهای فلکه کششی که متصل به گیربکس است به حرکت درمی آید.

ب) رانش مثبت : که آسانسور توسط زنجیر یا سیم بگسل به علل دیگری غیر از اصطکاک به حرکت درمی آید مثل سیستم بالابرهای ساختمانی .

پ) رانش با موتور مغناطیسی خطی : که نیروی محرک به توسط کویلهائی که به طور خطی آرایش داده شده اند به طور مستقیم یا غیرمستقیم به کابین یا وزنه تعادل اعمال می شود.

پارامترهای فنی

پارامتر اصلی آسانسور با Q(kg) و سرعت V(m/s) است. آسانسور طبق این پارامترها ساخته می شود و عملکرد عادی آن توسط سازنده تضمین می شود.

جرم یک مسافر برای هر نوع محاسبه ای در آسانسور kg75 در نظر گرفته می شود. پارامترهای فنی دیگر عبارتند از :

الف) ارتفاع مسیر ( بالا رفتن کابین ) تعداد و محل توقف ها

ب) ابعاد چاه آسانسور، کابین و موتورخانه

پ) ولتاژ برق اصلی، تعداد استارت آسانسور در ساعت و فاکتور بار

ت) سیستم کنترل آسانسور

ث) سیستم درب های آسانسور و ورود و خروج و نوع کنترل

قطعات اصلی آسانسورهای الکتریکی عبارتند از :

الف) وسایل تعلیق کابین و وزنه تعادل که می تواند سیم بگسل فولادی و یا زنجیر باشد.

ب) وسیله رانش که محرک آسانسور و شامل :

موتور الکتریکی

گیربکس

ترمز

فلکه کششی و یا دنده زنجیر

شاسی ماشین، محورها، یاتاقان ها

پ) کابین که مسافرین و یا بار را حمل می کند، شامل یوک، که چهارچوبی فلزی است و کابین از طریق آن به سیستم تعلیق متصل می شود، کف کابین که بار را نگهداری می کند و بدنه کابین به کف متصل است.

ث) درب کابین و محرک درب

ج) چاه آسانسور

این فضا قسمتی یا تماماً پوشیده است و از کف چاله تا سقف (کف موتورخانه) ادامه دارد. در این فضا کابین و وزنه تعادل حرکت می کنند و شامل ریل های راهنما برای کابین و وزنه تعادل و درهای طبقات در کف چاه می باشد.

ت) سیستم ایمنی

یک وسیله ی مکانیکی است که در صورت بروز هرگونه خرابی، یا شل شدن سیم بگسل (زنجیر تعلیق) وسیله توقف و نگاهداشتن کابین و یا وزنه تعادل در روی ریل راهنما می باشد و اگر سرعت کابین در جهت پایین رفتن از مقدار مشخص شده ای تجاوز کند این مکانیزم عمل می نماید، عملکرد این مکانیزم توسط گاورنر که معمولاً در موتورخانه است شروع می شود.

سیستم تعلیق کابین

کابین و وزنه های تعادل توسط سیم بگسل های فولادی ، زنجیرها و یا زنجیرهای ارتباط موازی (نوع گال) معلق نگاهداشته می شوند، در حال حاضر چون آسانسورهای زنجیری چندان متداول نیستند، سیم بگسل های آسانسور به بالای یوک کابین متصل می شوند و یا در سیستم سیم بگسل غیر از یک به یک از چندین فلکه هرزگرد که بر روی یوک نصب شده است عبور می کنند.

برای تعداد بیشتر سیم بگسل ها مکانیزم پیچیده می شود و در حال حاضر به ندرت استفاده می شود. نصب سیم بگسل های تعلیق به صورت صحیح و با طول یکسان بسیار مهم است.

بسیار مشکل است که تمام سیم بگسل ها دارای کشش یکسانی باشند، زیرا پارامترهای زیادی در توزیع نیرو در سیم های انفرادی دخیل هستند، ولی از تنظیم ناصحیح در اتصالات باید اجتناب کرد. چندین روش برای امتحان کشش در سیم بگسل ها وجود دارد. تعمیرگاه های باتجربه باید بتوانند اختلاف در کشش را با مشاهده مقاومت هر سیم که نسبت به کشش افقی نشان می دهند. به هر حال از یک دستگاه کشش سنج بهتر است.